Ben
jij slaaf of vrije? Vertrouw jij op eigen inspanning, het natuurlijke,
of vertrouw jij op Gods belofte, het bovennatuurlijke? Kind van Hagar of
kind van Sara? Kind van de werken of kind van
de belofte?
In
een afrondend betoog over de functie van de wet in het leven van
christenen haalt Paulus de slavin Hagar en de vrije vrouw Sara erbij.
Beiden kregen ze een kind. De één na eigen inspanning, de
ander na de belofte van God. De één op een natuurlijke wijze, de andere
op een bovennatuurlijke wijze. Met de één liep het goed af, met de
ander slecht.
We
denken zondagavond met elkaar na over gelukkig leven door goede werken
te doen of te vertrouwen op Gods belofte. We lezen met elkaar Galaten 4.
Iedereen is van harte welkom!
Floris den Oudsten v.d.m. predikant Gereformeerde Kerk Enter
contactgegevens:
Rijssenseweg 11
7468 AA Enter
0547-381384
Stel, jij hebt een persoonlijke slaaf die alles voor je moet doen, hoe zou je dat vinden?!
‘Zo
zou hij/zij het hebben gewild…’ Hoe vaak wordt dit wel niet gezegd na
een overlijden, bij het regelen van de begrafenis, de kerkdienst, het
verdelen van de bezittingen. Het is dan fijn als de
dingen zwart op wit staan, geen discussie meer mogelijk is.
Dat
had God misschien ook wel gedacht: ik laat het kort en krachtig
opschrijven, 10 regels, geen discussie meer mogelijk. De samenvatting
van Jezus is nog korter en krachtiger : heb je naaste lief
als jezelf en God boven alles. Geen discussie meer mogelijk…
God
had beter kunnen weten, wist ook beter… Daarom legt Paulus aan de
Galaten uit wat de functie van de wet van Mozes is in verhouding met de
beloften aan Abraham. We willen kijken wat dit voor
ons betekent, welke functie de wet voor ons heeft in het leven van
alledag.
We lezen zondagmorgen Galaten 3.
Iedereen is van harte welkom! Voor de kinderen is er kinderkerk, voor de allerkleinsten crèche in de kelder van Ons Centrum.
Floris den Oudsten v.d.m. predikant Gereformeerde Kerk Enter
Met
Pinksteren vieren we dat wij als kerk van Christus worden vervuld. Om
vast er op te vertrouwen dat wat God begonnen is, ook voltooid/vervuld
zal worden… Tenminste, dat zeg ik wel, maar geloven
we dat ook? Dat Pinksteren ook voor ons vandaag is, ook voor ons be-teken-is/be-doel-ing heeft? Of is het iets van toen, geschiedenis, eenmalig?
Moeten wij vandaag iets met Pinksteren, ja of nee?
En toen de dag van het Pinksterfeest
vervuld werd, waren zij allen eensgezind bijeen. En plotseling kwam er
uit de hemel een geluid als van een geweldige windvlaag en
dat vervulde heel het huis waar zij zaten. En aan hen
werden tongen als van vuur gezien, die zich verdeelden, en het zat op
ieder van hen. En zij werden allen vervuld met
de Heilige Geest en begonnen te spreken in andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken.
Dag Pinksterfeest vervuld – allen bijeen – heel het huis vervuld – op ieder van hen – allen werden vervuld met de Heilige Geest.
Voor
de joden in Jeruzalem was Pinksteren, 50 dagen na Pasen, een agrarisch
feest. Dag waarop de boeren de eerste vruchten van het land, aan begin
van oogst, aan God offeren. Vanuit dankbaarheid
om wat er was én met het gebed voor wat nog zou komen, rest van oogst.
Maar Pinksteren was niet slechts een agrarisch feest voor de joden,
there is more. Het riep ook herinneringen aan vroeger wakker, hun
gedachten vermenigvuldigen zich. Herinnerde hen aan de rode draad uit
het grote verhaal van God met zijn volk Israël. Verhaal van Exodus,
bevrijding uit slavernij en nieuwe begin in het
beloofde land. Vervulling van de belofte aan Abraham gedaan, Gen.12:3 :
en in u zullen alle geslachten van de aardbodem gezegend worden.
Deze belofte werd vervuld…
Pasen,
50 dagen ervoor, was de herinnering aan het moment dat lammetjes werden
geslacht en de Israëlieten werden gered van doodsengel die eerstgeboren
doodden. Herinnering aan de bevrijdende vlucht
uit slavernij in Egypte, door Rode Zee heen, Sinaï-woestijn in. 50
dagen later bij berg Sinaï ontving Mozes Gods goede geboden, leefregels
voor ex-slavenvolk. Pinksteren ging daarmee niet alleen over de eerste
vruchten van de oogst, begin van oogst. Pinksteren
ging 50 dagen na Pasen ook over God die zijn bevrijde volk een nieuwe
way of life geeft. Om daarmee zijn doel/bedoeling te realiseren, het
voltooien van Gods goede werk op aarde… Het volk Israël was zichtbaar
teken dat God vanuit hemel zich bemoeide met mensen
op aarde. Hoe God zijn plan van liefde en trouw ont-vouwde onder de mensen. Israël als eersteling van oogst, als begin van grote oogst die nog zou volgen.
Daarom lees ik ook altijd die verzen uit Exodus 19:3-8 er bij.
Toen
klom Mozes omhoog, naar God. De HEER riep tot hem vanaf de berg: Zo
moet u tegen het huis van Jakob zeggen en de Israëlieten verkondigen: U
hebt zelf gezien wat Ik met de Egyptenaren gedaan
heb en hoe Ik u op arendsvleugels gedragen en u bij Mij gebracht heb.
Nu dan, als u nauwgezet Mijn stem gehoorzaamt en Mijn verbond in acht
neemt, dan zult u uit alle volken Mijn persoonlijk eigendom zijn, want
heel de aarde is van Mij. U dan, u zult voor
Mij een koninkrijk van priesters en een heilig volk zijn. Dit zijn de
woorden die u tot de Israëlieten moet spreken. Mozes kwam terug en riep
de oudsten van het volk, en hield hun al deze woorden voor, die de HEER
hem geboden had. Toen antwoordde heel het
volk gezamenlijk en zei: Alles wat de HEER gesproken heeft, zullen wij
doen! En Mozes bracht de woorden van het volk weer over aan de HEER.
Gods
geboden zijn geen wetjes, maar verlangens, hebben be-teken-is,
be-doel-ing. Laat zien wat God vanuit hemel voor ons op aarde wil, wat
zijn verlangens zijn…
Zoals
Mozes naar boven ging en God hem terug zond met de 10 geboden, die
basis vormde voor wat God ging ont-vouwen in zijn wereld. Zo ging ook
Jezus naar boven en zond Hij zijn Geest terug, de Geest
van de beloften waarbij er niets in stenen werd geschreven, maar in ons
hart, die basis vormde voor wat God ging ont-vouwen in zijn wereld.
Ik
vind het geweldig om deze lijnen te zien in de Bijbel. Maar laat het
niet alleen maar boeiende achtergrondinfo zijn vanuit het verleden. Maar
laat het ons in beweging zetten, in vuur en vlam,
laten we in de wind gaan staan…
Orkaan
in praktijk ervaren is iets anders dan in theorie heel veel weten van
het weer en schema’s, tabellen en kaartjes. Kunnen vertellen over hoe
een orkaan ontstaat en hoe je die ervaart, is totaal
anders dan een orkaan daadwerkelijk ervaren. Lezen en horen over de
Geest is iets totaal anders
dan die ook daadwerkelijk ervaren.
Wat moeten wij vandaag met Pinksteren?
Dag Pinksterfeest vervuld – allen bijeen – heel het huis vervuld – op ieder van hen – allen werden vervuld met de Heilige Geest.
Eensgezind
bijeen zijn : als je er niet was, had je echt wat gemist. De Geest
wordt aan de gemeenschap gegeven, op ieder van hen, allen werden
vervuld. Enthousiastelingen, jong, oud, onzeker, twijfelaars,
allen werden vervuld met Heilige Geest… Niemand uitgezonderd, zoals
allen heiligen zijn, zo ook allen vervuld met Heilige Geest. Geest komt
vanuit hemel, bij God vandaan, wordt niet gerealiseerd door mensen…
Toen : verwarring, verwondering, verlegenheid.
Herkenbaar?
Als
de Geest werkt dat je verward, verwonderd, verlegen bent? Uiterlijke
kenmerken van vervulling met de Heilige Geest roept dat bij mij soms ook
op. Spreken in tongen, genezingen, wonderen. Maar
tegelijk, vrucht van Geest in Galaten 5:22 is heel alledaags…liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.
Bij de gaven van Geest staan ook heel ‘gewone’ dingen, 1 Korinte 12 :
Aan ieder echter wordt de openbaring van de Geest gegeven
tot wat nuttig is
voor de ander. Geest heeft aan ieder iets gegeven wat nuttig is voor ander : ouderen kunnen zo jongeren helpen…
Want aan de één wordt door de Geest een woord van wijsheid gegeven en
aan de ander een woord van kennis, door dezelfde Geest; en aan een
ander geloof, door dezelfde Geest, en aan een ander genadegaven van
genezingen, door dezelfde Geest; en aan een ander
werkingen van krachten, en aan een ander profetie, en aan een ander het
onderscheiden van geesten, en aan een ander allerlei talen, en aan een
ander uitleg van talen.
Geest als Advocaat/pleitbezorger : spreekt voor jou tot jezelf : kijk wat Jezus heeft
gedaan en geloof! Werk van Geest van God is als schijnwerper die
iets verlicht, lamp van beamer die iets projecteert. Prachtige plaat op
beamer, je ziet niet waar het licht vandaan komt, maar het gaat ook niet
om de lamp. De bedoeling is niet dat we
naar de beamer kijken, maar naar het prachtige plaatje. Geest geeft je
de innerlijke overtuiging dat je Gods kind bent
Geest
is ook heel krachtig, zoals vuur en wind BBQ doet gloeien. En ja, er
zijn genoeg voorbeelden dat Geest in alle stilte, heel rustig werkt.
Transformerende kracht is soms niet zichtbaar zoals
zaadje dat ontkiemt en groeit in stilte. Maar uiteindelijk zal er toch
vrucht zichtbaar zijn als bewijs van het ontkiemen en groeien. Het één
is niet beter dan het ander. En bij het uiterlijke en krachtige zit
absoluut ook surrogaat. Maar laten we vanmorgen
niet naar anderen kijken, maar naar ons zelf. Het kan niet zo zijn dat
je eigenlijk niet weet of je wel of niet vervuld bent met de Geest… Want
Paulus waarschuwt dat Geest ook uitgeblust kan worden, dat het nog maar
een heel klein vlammetje is in je leven
en
je er haast niets meer van ervaart. Als je met Geest vervuld bent, zal
jij, zullen anderen dat merken, hoe klein en pril dan ook. Zoals groot
schip voortgedreven wordt door wind, een klein vlammetje
een groot vuur kan veroorzaken.
Daarom :
wat moeten wij persoonlijk met Pinksteren vandaag?
Ben jij vervuld met de Geest, leef jij vanuit de Geest?
Wil jij vervuld worden met de Geest, leven vanuit de Geest?
Wil jij doen wat God van jou verlangt?
En toen de dag van het Pinksterfeest vervuld werd, (…) werd heel het huis vervuld. (…) En zij werden allen vervuld met
de Heilige Geest
Pinksterfeest
is het feest van de vervulling, de vervulling van Gods beloften, van
huizen, gemeenschappen, van mensen. Wil jij je vandaag laten vervullen,
laten volmaken met Gods Geest? Mag God
zijn goede werk in jou verder voltooien? Mag God telkens weer er aan
werken om jou nog meer als heilige te laten leven? Mag God alles bepalen
in jouw leven? Wil jij leven als Gods dienstknecht? En als God er in
komt, dan gaat alles wat niet-God is, er uit.
Zoals beeldhouwen ook heel simpel is, alles wat niet-paard is, dat moet
eruit. Als wij worden vervuld met Geest van God, in vuur en vlam komen
te staan voor God, open staan voor Gods nieuwe dingen in ons leven, onze
kerk, ons dorp, dan kan God verder gaan
met zijn goede werk dat hij begonnen is ook te voltooien.
Pinksteren : openstaan voor wat uit de hemel komt. Van harte en daadwerkelijk bidden :
uw wil geschiedde op aarde zoals in nu al in de hemel Verlangen
en verwachten dat dit heel letterlijk zal gebeuren als we er om bidden.
Dat onze aarde wordt getransformeerd door hemelse kracht. Te beginnen
bij de volgelingen van Jezus Christus, zoals
het eerder begon bij het volk van God. En na Pinksteren en in onze
dagen wordt ont-vouwd over de hele wereld. Maar laat het geen theorie
blijven,maar levende praktijk zijn/worden.
Pinksteren,
nieuwe ‘way of life’ ontvangen, vervuld met Gods Geest, leven met wat
vanuit hemel ons wordt gegeven om van be-teken-is te zijn, leven met
be-doel-ing, als basis voor wat God wil ont-vouwen
in zijn wereld. Pinksteren begon met een heel kleine groep met heel
grote impact. Ook toen waren de eerste reacties : verwarring,
verwondering, verlegenheid. Maar uiteindelijk 3000 bekeerlingen, naast
die cynische reacties die er ook altijd zullen zijn en
blijven.
Als anderen ons heel normaal vinden, dan werkt Geest of heel stilletjes…of niet…
Wat moeten wij persoonlijk maar ook als gemeente met Pinksteren vandaag?
Beginnen met biddend te zingen, vanuit diepst van ons hart om vervulling met Geest. Voor het eerst of opnieuw :
heilige Geest van God, vul opnieuw mijn hart…
19Want ik ben gestorven door de wet en leef niet langer voor de wet, maar voor God.
Met Christus ben ik gekruisigd:
20ikzelf leef niet meer, maar
Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de
Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven.
21Ik verwerp Gods
genade niet; als we door de wet
rechtvaardig zouden kunnen worden, zou
Christus voor niets gestorven zijn.
(Galaten 2:19-21)
Ik ben gestorven en leef voor God,
ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij,
mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van
God.
Leven voor God, Christus die in je leeft …
Dat
betekent in de context van de Galatenbrief dat je niet langer op je
eigen morele inspanning of de wet vertrouwt. Je niet langer probeert
door goed je best te doen geliefd te worden door God,
anderen, jezelf. Dat je daaraan sterft, beseft dat het een doodlopende
weg is, maar vertrouwt op het werk van Christus, op de weg van het leven
gaat lopen. Je leven wordt aangesloten op de meeste krachtige
energiebron, Gods Geest binnen in ons hart. Waarbij
niet meer ik leef, maar Christus in mij, leven door geloof in Zoon van
God : Jezus alleen
Het
Evangelie is de manier waarop we het koninkrijk van God binnengaan.
Maar het Evangelie is nog veel meer. We zijn, worden niet alleen gered,
maar we groeien ook dankzij het Evangelie. Het is
niet zo dat we beginnen door geloof in Jezus en dan verdergaan en
groeien door wat we zelf doen. We zijn, worden niet alleen
gerechtvaardigd door geloof in Christus, maar ook geheiligd door geloof
in Christus. We laten het Evangelie nooit achter ons…
Voor het goed begrijpen van de brief aan de Galaten zijn er 3 groepen belangrijk:
– joden, besneden, maar verwerpen Jezus als Christus,
– christelijke joden, besneden, belijden Jezus als Christus,
– Galaten, christelijke heidenen, niet besneden, belijden Jezus als Christus.
De
jood Paulus, besneden, belijdt Jezus als Christus, schrijft een brief
aan de Galaten, heidenen, niet besneden, belijden Jezus als Christus,
omdat anderen het Evangelie verdraaien. Die anderen
zijn de joden in Jeruzalem, besneden, belijden Jezus als Christus, en
bang voor de joden, besneden, maar verwerpen Jezus als Christus, (zoals
Saulus vroeger). Paulus : alleen het geloof in Christus maakt je voor
God rechtvaardig. Dus niet besnijdenis of andere
menselijke voorwaarden. Maar blijkbaar is er iets goed misgegaan bij de
Galaten want Paulus schrijft…
We lezen Galaten 3 : 1 – 14 (NBV)
Koorddanser
Charles Blondin liep in 1859 als eerste over een touw over de
Niagarawaterval. Vol zelfvertrouwen deed hij dit voorwaarts,
achterwaarts, geblinddoekt, zittend op een stoel, etend aan
een tafel, zelfs met iemand op zijn rug… Charles vroeg een vrijwilliger
uit het publiek en uiteindelijk stapte iemand naar voren.
Zou
jij dat hebben gedaan? Op iemands rug klimmen die vervolgens over een
touw gaat lopen? Is het een kwestie van vertrouwen of ben je dan
knettergek? En stel je voor, dat halverwege de persoon
op de rug van Charles zou zeggen : alles leuk en aardig, maar ik vertrouw jou niet meer, de rest loop ik zelf wel. Laat me zakken en ik ga alleen verder.
Wat denk je dat anderen zeggen? Ben je helemaal gek geworden? Heb jij je verstand verloren? Hoe denk jij dat jij het gaat halen in je uppie?
We lazen Galaten 3 : 1. Na Paulus’ verbazing aan het begin van de brief, is hij nu nog heftiger :
Galaten, jullie hebben jullie verstand verloren! Wie heeft jullie in zijn ban gekregen/betoverd?
Paulus wil maar één ding weten: ontvang je Gods Geest door de wet na te leven of door te luisteren en te geloven?
De
kern van het Evangelie gaat niet over hoe je leeft, maar wat Jezus voor
ons heeft gedaan aan het kruis. Het Evangelie verkondigt wat er is
gebeurd/gedaan voor ons, daarna pas wat er door ons
gedaan moet worden. Christen ben je niet als je veel van Jezus weet,
maar als je Jezus als de gekruisigde kent. Beseft welke betekenis zijn
dood voor ons heeft. Niet dat Jezus gewoon stierf, maar dat Hij stierf
voor onze zonde. Zo is het bij de Galaten gegaan
: ze luisterden naar het Evangelie én geloofden het Evangelie, met alle
praktische consequenties. Paulus zet daarbij geloven tegenover de wet
naleven,
vertrouwen op Geest tegenover het vertrouwen op eigen kracht. Het
Evangelie geloven is niet dat je het eens bent met het verhaal over
Jezus, maar dat je niet langer door de wet gered wordt. We spannen ons
allemaal in om op eigen kracht ons einddoel te
bereiken, om ons zelf aanvaardbaar te maken voor God, onszelf en
anderen, en we vertrouwen daarvoor op onze inspanningen in moreel
opzicht, op wat we doen, wat we hebben, wat anderen over ons zeggen. Het
Evangelie geloven, is onze eigen manier van gelukzoeken
loslaten, ophouden met de wet na te leven, stoppen met op eigen kracht
te vertrouwen. Geloven dat het echt gebeurd is zoals beschreven in
Bijbel, daardoor gerechtvaardigd, werkelijk gelukkig. Daarom niet
teruggaan van Geest naar vlees, eigen kracht in plaats
van Gods kracht om einddoel te bereiken, dan verlies je Geest, moet je
in eigen kracht. Het is vandaag Pinksterfeest, we vieren dat de Geest je
leven binnen komt als je gelooft in verlossing door genade alleen door
Christus alleen. Als Gods goede Geest je
leven bepaald, dan wil je toch niet meer anders?! Als Charles Blondin
je over dat touw draagt, dan haal je het toch niet in je hoofd om zelf
verder te willen lopen?!
De
Galaten geloofden het Evangelie van de gekruisigde Christus, beseften
de levens veranderende impact ervan voor hun leven, ze hadden de Geest
ontvangen… Maar nu zijn ze betoverd, hebben ze hun
verstand verloren…
Hoe
zit dat met ons?! We geloven, maar leven we voor God, leeft Christus in
ons, hebben we de Geest ontvangen en leven we als Geestvervulde mensen?
Veel christenen denken:
We zijn gered door het Evangelie, maar vervolgens groeien we als
christen door op elk terrein van ons leven de Bijbelse richtlijnen toe
te passen.
Maar we zijn niet alleen gered door het Evangelie, we groeien ook
als christen in ons leven, door het evangelie toe te passen op alle
terreinen van ons leven. Niet door de Bijbel te gebruiken als trucje,
maar dagelijks uit het bevrijdende Evangelie te leven.
Zoals die man op de rug niet moest gaan twijfelen aan Charles, zo
moeten wij niet twijfelen aan God…
Maar
het gaat zo vaak zo anders, ons geloof is kwetsbaar. Onze
ongehoorzaamheid en ongeloof is niet een gebrek aan wilskracht. We
moeten dus niet harder ons best doen, dan gaan we vertrouwen op
eigen inspanningen om wet te houden. Bij ongehoorzaamheid en ongeloof
moeten we beseffen, dat we de controle over eigen leven willen houden
door goede werken. We ons laten bungelen aan wat we doen, hebben en
anderen over ons zeggen. Groeien als christen vereist
voortdurende bekering, steeds weer beseffen dat we zo vaak op onze
eigen manier ons geluk nastreven, maar dat dit een
mission impossible is. We moeten ons de gekruisigde Christus voor
ogen stellen, hij is gestorven voor onze zonde, hij heeft ons bevrijd
van kwade doodsmachten en doen opstaan in nieuw leven. Jezus leeft en ik
met Hem!
Als
jouw probleem is dat je snel boos wordt, dan is oplossing dus niet dat
God dat wegneemt, kracht geeft om te vergeven. Maar dan moeten we het
Evangelie toepassen, inzien dat boosheid gevolg is
van niet leven in overeenstemming met Evangelie. We zijn begonnen met
Jezus als onze Redder, maar er is iets anders in de plaats gekomen wat
onze redder
is geworden. In plaats van te geloven dat Christus ons houvast
is, zoeken we iets anders als ons houvast. In plaats van alleen maar te
hopen dat God de boosheid weg zal nemen of op wilskracht die boosheid te
overwinnen, zouden we ons zelf moeten afvragen
: Als ik zo boos word en vergeven zo moeilijk vind, waar heb ik dan
blijkbaar behoefte aan? Wat ontvang ik niet, wat ik wel nodig denk te
hebben om me gelukkig te voelen, hoop te hebben, waardevol mens te zijn?
We zijn vaak boos omdat we het gewoon gemakkelijk en leuk willen
hebben, het niet zo gaat als wij willen, we goedkeuring van anderen
nodig hebben. Gemak, goedkeuring van anderen en controle van onszelf,
daarbij zoeken we in praktijk onze heil. Als het niet
gaat zoals wij willen, raken we verbitterd. De oplossing is niet nog
beter je best doen. De oplossing is je bekeren van jezelf willen
redden/gelukkig maken en van het gebrek aan vreugde over het voltooide
werk van Christus. Dan is de wortel van boosheid weggenomen.
Om
dit uit te leggen, gebruikt Paulus een voorbeeld : Abraham. Dat is een
geniale zet richting zijn tegenstanders, christelijke joden, die
beweren:
Geweldig dat christelijke geloof, leven met Christus, maar om bij God te horen moet je wel leven als jood.
Paulus vraagt : is dat zo?
Abraham
is de stamvader van de Joden. Het volk Israel is ontstaan toen God aan
Israëls stamvader Abraham beloofde dat Hij voor zijn nakomelingen een
groot volk zou maken dat mocht wonen in het land
dat God hun zou geven, onder Gods zegen. Deze Abraham zal jullie weer
verstandig maken. Want, hij vertrouwde op God en dat vertrouwen werd als
daad van gerechtigheid toegerekend. Toekennen/toerekenen : iets krijgt
een bepaalde status wat het eerst niet had.
Bij aanschaf van de piano was het ook mogelijk om eerst te huren. Als
je later toch koopt wordt eerdere huur gerekend als onderdeel van de
koopprijs. Eerdere betaling wordt andere status toegekend.
Vertrouwen
van Abraham was niet alleen leuk voor Abraham, maar zorgt voor
rechtvaardiging door God: God behandelde Abraham alsof hij rechtvaardig
leven leidde. Abraham werd als rechtvaardig beschouwd,
zonder dat hij het verdiende.
Veel
religies, maar ook veel christenen, maken ervan : we proberen zo goed
mogelijk, rechtvaardig te leven en daarmee God te behagen en door Hem
aanvaard te worden. Of de andere kant : je leeft
slecht, onrechtvaardig en daardoor raak je van God vervreemd, wil God
niets met je. Het Evangelie van Christus is: het is mogelijk om geliefd
te zijn en aanvaard te worden door God terwijl we van onszelf schuldig
en onvolmaakt zijn. Volgens Luther zijn christenen
: simul justus et peccator – tegelijk rechtvaardig en zondig. De
status van rechtvaardige wordt je niet geschonken omdat je in je hart
een bepaald niveau van onderwerping en aanbidding hebt bereikt. Je stelt
geen orde op zaken in je leven
om
daarmee toegerekende gerechtigheid te verdienen. Zondaars worden
gerechtvaardigd, Jezus neemt zondaars aan, maakt zondaars tot Gods
kinderen.
Iedereen
die gelooft, is kind van Abraham, niet vanwege fysieke afstamming of
besnijdenis. Vertrouwen is geloven, geloven in Gods leiding, niet in wat
wij presteren. Want toen Abraham geloofde was
hij kinderloos en zijn vrouw onvruchtbaar: ze konden geen kinderen
krijgen. Toch beloofde God hem dat zijn nageslacht zo talrijk zou zijn
als de sterren. God ging zelf ingrijpen in de geschiedenis en iets
groots tot stand brengen dat volledig buiten het vermogen
van een mens lag,hoe gelovig of voorbeeldig ook. De belofte van een
erfgenaam hing helemaal van God af en in het geheel niet van Abraham.
Abraham moest geloven dat God het zou doen.
Abraham
was een gelovige, vertrouwde God voor zijn geluk. Maar je kan ook op
een andere manier leven, geluk van iets of iemand anders verwachten. Wat
maakt je gelukkig, is de basis van je bestaan?
Wat je doet, wat anderen van je zeggen, wat je hebt, zoals mobiel.
Steeds meer mensen kunnen niet meer functioneren zonder mobiel. Maar het
lijkt het erop dat steeds meer mensen prima functioneren zonder God…
Is er iets dat me het gevoel zou geven niet meer te leven als ik het kwijt zou raken?
Wie
gelooft als Abraham wordt gezegend! Als je niet gelooft en vertrouwt,
maar het van de wet naleven verwacht, dan ben je vervloekt… Dat klinkt
hard, laat het me uitleggen.
Ieder die zich niet houdt aan alles wat de wet bepaalt, dat niet doet, die is vervloekt.
Als God bestaat, als de Bijbel waar is, dan zijn er 2 opties:
1) Heilig/perfect leven door 100% de wet te houden, zoals God wil. Dan ben je van jezelf, van nature, heilig/perfect/volmaakt.
2)
Of je leeft niet heilig/perfect, zondigt keer op keer, het lukt maar
niet om de wet van God te houden, het lukt maar niet om te leven zoals
God wil. Dan wordt je geheiligd door geloof in Christus
als verlosser, waardoor je in Gods ogen net zo heilig bent als zijn
volmaakte Zoon.
Maar
zou dat lukken? Kan jij met jouw goede levenswandel, 100% wet houden,
leven zoals God wil, heilig/perfect? Kan jij net zo heilig zijn als de
heilige God zelf? Als we dat niet volkomen doen,
zijn we al gezakt, ben je vervloekt, als onheilige bij heilige God zijn
is onmogelijk. En het komt heel precies, zoals ik op 1/10 ben gezakt,
zo is het bij God ook alles of niets… En kan jij leven met de gevoelens
van teleurstelling, onzekerheid, angst? Je
weet nooit of het wel goed genoeg was, je vervloekt je zelf of anderen
vervloeken je vanwege jouw falen, te kort schieten, niet voldoen aan
verwachtingen.
Bevrijd
worden van vloek kan alleen door Jezus. Christus heeft ons vrijgekocht
van vloek van de wet door voor ons een vloek te worden. Want vervloekt
is iedereen die aan het hout hangt. In Oude
Testament was er de doodstraf door steniging, daarna werd het lijk aan
een paal gehangen als symbool dat God hem afwees. De persoon werd niet
vervloekt omdat hij daar hing, maar werd opgehangen als teken van zijn
vervloeking. Christus werd aan een paal met
dwarsbalk gehangen, om te laten zien dat hij vervloeking onderging van
goddelijke afwijzing. Daar aan het kruis kocht hij ons vrij, met zijn
bloed kocht hij ons vrij.
Heer uw bloed dat reinigt mij, doet mij leven en maakt mij vrij
Hij onder ging de vloek die wij verdiend hadden, zodat wij de zegen konden ontvangen die Hij verdiende : genade.
Mercy : niet krijgen, wat je wel verdiend hebt, dood / vloek; grace : wel krijgen, wat je niet verdiend hebt, leven / zegen
Jezus
heeft niet de zonde op zich genomen, maar is voor ons vloek geworden,
werd zondaar. Jezus werd zondaar én tegelijk werden wij, zondaars,
rechtvaardigen. In Gods ogen : Jezus = zondaar, wij
= rechtvaardig, volkomen volmaakt. Redding is veel meer dan vergeving,
niet schone lei, maar worden volmaakt : rechtvaardig en heilig. Dat
blijven we ook, zolang we geloven en niet terugvallen op eigen kracht
alsof we de zegen moet verdienen. Dan heb je jouw
verstand verloren.
Nog
even terug naar Charles Blondin. De climax was dat hij met een
kruiwagen over het touw naar de overkant ging. De menigte juichte. Toen
riep Charles ‘geloven jullie ook dat ik het kan met iemand
in die kruiwagen?’ En iedereen riep ‘ja, dat geloven we’. Toen wees
Charles iemand aan ‘stap maar in’ maar de man weigerde. En zo weigerde
iedereen. Iedereen geloofde dat het kon, maar niemand vertrouwde
Charles, niemand durfde in die kruiwagen te stappen.
Uiteindelijk stapte een vrouw naar voren, in de kruiwagen…
Wat zou jij hebben gedaan? In die kruiwagen?! Ik ben niet gek, ik heb mijn verstand nog!
Ik ben gestorven en leef voor God,
ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij,
mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van
God.
Zo
leven, leven voor God, Christus leeft in mij, het is een grote
uitdaging, voor mensen die durven, vertrouwen, geloven. Je kan het
Evangelie geloven, Jezus geweldig vinden, maar durf je het echt
te zingen ‘k Stel mijn vertrouwen op de Heer mijn God?
Vandaag vieren we het Pinksterfeest, feest van de Geest, Gods verstand.
Voor
iedereen die zijn verstand heeft verloren of zich beroept op zijn
gezonde verstand, blijft staan aan de kant, klinkt de belofte dat door
geloof we Gods Geest, Gods verstand, hebben ontvangen.
Leven voor God, Christus leeft in mij, Gods Geest/verstand leidt mijn leven.
Durf jij het aan? Kom je in beweging? Zing je : u bent alles waar ik voor leef?!
Floris den Oudsten v.d.m. predikant Gereformeerde Kerk Enter contactgegevens: Rijssenseweg 11 7468 AA Enter 0547-381384
Zaterdag 15 juni a.s. verzorgt het Christelijk Gemengd koor ‘Looft
den Heer’ uit Notter een koor- en samenzang in onze kerk. De kracht van
het koor, 1 van de grootste koren van Nederland, schuilt in het feit dat
leden vanuit verschillende kerkgenootschappen eenzelfde boodschap
uitdragen nl Looft den Heer. (zie eventueel ook de website van het
koor (www.looftdenheer.nl) Het koor, dat haar leden iedere maandagavond
vanuit alle windstreken in Notter ziet neerstrijken staat onder de
bezielende leiding van Jan Quintus Zwart die dit jaar zijn 35-jarig
jubileum viert als dirigent van dit koor.
De avond begint om 19.00 uur en er is een vrije entree al zal er wel een collecte worden gehouden
Pinksterfeest : geloven of ervaren? – vooruitblik Tweede Pinksterdag
In de gezamenlijke dienst op Tweede Pinksterdag in de Hervormde Kerk denken we na over drie vragen:
Moeten wij vandaag iets met Pinksteren, ja of nee?
Zo ja, wat moeten wij vandaag met Pinksteren?
En,
wat moeten wij persoonlijk met Pinksteren vandaag?
Een orkaan in de
praktijk ervaren is iets anders dan in theorie heel veel weten van het
weer en schema’s, tabellen en kaartjes. Kunnen vertellen over hoe een
orkaan ontstaat en hoe je die ervaart, is totaal anders
dan een orkaan daadwerkelijk ervaren.
Lezen en horen over de Geest is iets totaal anders dan die ook daadwerkelijk ervaren. (Wat) ervaar jij van de Geest?
Welkom maandagmorgen om 9.30u in de Hervormde Kerk.
Floris den Oudsten v.d.m. predikant Gereformeerde Kerk Enter
contactgegevens:
Rijssenseweg 11
7468 AA Enter
0547-381384
Koorddanser
Charles Blondin liep in 1859 als eerste over een touw over de
Niagarawaterval. Vol zelfvertrouwen deed hij dit voorwaarts,
achterwaarts, geblinddoekt, zittend op een stoel, etend aan een tafel,
zelfs
met iemand op zijn rug… Charles vroeg daarvoor een vrijwilliger uit het
publiek en uiteindelijk stapte iemand naar voren. Zou jij dat hebben
gedaan?
De climax was dat
hij met een kruiwagen over het touw naar de overkant ging. De menigte
juichte. Toen riep Charles ‘geloven jullie ook dat ik het kan met iemand
in die kruiwagen?’ En iedereen
riep ‘ja, dat geloven we’ Toen wees Charles iemand aan ‘stap maar in’,
maar de man weigerde. En zo weigerde iedereen.
Iedereen geloofde
dat het kon, maar niemand vertrouwde Charles, niemand durfde in die
kruiwagen te stappen. Wat zou jij hebben gedaan? In die kruiwagen?! Ik
ben niet gek, ik heb mijn verstand
nog!
Pinkstermorgen
lezen we hoe Paulus het de Galaten toeschreeuwt : jullie hebben jullie
verstand verloren! En wij, hebben wij ons verstand nog? Meer nog, hebben
wij de geest, Gods Geest, Gods verstand, ontvangen en
leven we er ook uit?
Welkom
zondagmorgen om het Pinksterfeest met elkaar te vieren. Er is kinderkerk
voor de groepen 1-8 en crèche voor de allerkleinsten in de kelder van
Ons Centrum.
We lezen Galaten 3 : 1- 14
Galaten, u hebt uw verstand verloren! Wie heeft u in zijn
ban gekregen? Ik heb u JezusChristus
toch openlijk en duidelijk als de gekruisigde bekendgemaakt? 2Ik wil maar één ding van u weten:
hebt u de Geest ontvangen door de wet na te leven of door te luisteren en te geloven?
3Bent u werkelijk zo dwaas weer op uw eigen kracht te vertrouwen, en niet langer op de Geest?
4Is alles wat u hebt meegemaakt dan voor niets geweest? Dat kan toch niet!
5Geeft God u de Geest en goddelijke krachten omdat u de wet naleeft? Of geeft hij ze omdat
u naar hem luistert en op hem vertrouwt?
6Van
Abraham wordt gezegd:
‘Hij vertrouwde op God, en dat werd hem als een daad van gerechtigheid toegerekend.’
7U ziet dus dat zij die geloven
kinderen van
Abraham zijn.
8Nu heeft de Schrift voorzien dat God ook andere volken door geloof zou aannemen en daarom aan
Abraham verkondigd:
‘In jou zullen alle volken gezegend worden.’ 9En dus wordt iedereen die gelooft samen met
Abraham, de gelovige,
gezegend. 10Maar iedereen die op de wet vertrouwt is vervloekt, want er staat geschreven: ‘Vervloekt
is eenieder die niet alles doet wat het boek van de wet bepaalt.’
11Dat niemand door de wet voor God
rechtvaardig wordt, is volkomen duidelijk, want er staat ook geschreven: ‘De rechtvaardige zal
leven door geloof.’ 12De wet daarentegen is niet gegrond op geloof, want er staat: ‘Wie doet wat
de wet voorschrijft, zal leven.’ 13Maar
ChristusJezus heeft ons vrijgekocht van deze
vloek door voor ons te worden vervloekt, want er staat geschreven: ‘Vervloekt is ieder mens die aan
een paal hangt.’ 14Zo zouden door hem alle volken delen in de
zegen van
Abraham en zouden wij, zoals
ons is beloofd, door het geloof de Geest ontvangen.
Floris den Oudsten v.d.m. predikant Gereformeerde Kerk Enter
contactgegevens:
Rijssenseweg 11
7468 AA Enter
0547-381384
De kerkenraad heeft besloten om twee seniorenouderlingen te gaan benoemen.
De seniorenouderlingen zullen de wijkouderlingen en de predikant
ondersteunen in het pastorale bezoek aan onze senioren. Om zo extra
pastorale aandacht aan onze senioren te kunnen geven. De
seniorenouderlingen krijgen geen eigen wijk, worden ook niet
verantwoordelijk voor het pastoraat aan de senioren, maar zijn een
aanvulling op het bestaande pastoraat.
De opzet van het pastoraat in wijken met wijkteams en
wijkouderlingen blijft zoals het nu is. De seniorenouderlingen zullen in
overleg met de wijkouderlingen en de predikant actief zijn in het
pastoraat.
Ken jij of ben jij zelf iemand met een pastoraal hart voor
ouderen? Die één keer in de week of twee weken een pastoraal bezoek wil
brengen aan de senioren in onze gemeente? We horen graag van u.
Hieronder het formulier met daarop nog meer informatie over de benoeming van de seniorenouderlingen.
De formulieren kunnen worden ingeleverd tot en met zondag 9 juni.
Voor het goed begrijpen van brief aan de Galaten zijn er 3 groepen belangrijk:
– joden, besneden, maar verwerpen Jezus als Christus
– christelijke joden, besneden, belijden Jezus als Christus,
– Galaten, christelijke heidenen, niet besneden, belijden Jezus als Christus.
De
jood Paulus, besneden, belijdt Jezus als Christus, schrijft een brief
aan de Galaten, heidenen, niet besneden, belijden Jezus als Christus,
omdat anderen het Evangelie verdraaien. De anderen
zijn joden in Jeruzalem, besneden, belijden Jezus als Christus, en bang
voor de joden, besneden, maar verwerpen Jezus als Christus, (zoals
Saulus eerder). Paulus wil duidelijkheid geven in de ontstane verwarring
: wel/niet besnijden?! Hij wil de vrijheid in
Christus beschermen. Alleen het geloof in Christus maakt je voor God
rechtvaardig. Dus niet besnijdenis of andere menselijke voorwaarden.
Hierover zijn Paulus en Petrus het eens geworden in Jeruzalem,
(vss.1-10), maar nu ontmoeten ze elkaar in Antiochië en
gebeurd er iets opvallends…
Schriftlezing
: Galaten 2 : 11-21 (NBV)
Ben jij wel eens bang voor wat anderen van jou vinden?
Ben jij wel eens iets minder eerlijk/oprecht om ruzie te voorkomen?
Paulus
gaat in Antiochië de confrontatie aan met Petrus. Paulus beschrijft het
als voorbeeld met de bedoeling dat de Galaten zich er in herkennen en
er lessen uit trekken. En hopelijk helpt het
ons ook, christenen in 2019 te Enter. De kern van de crisis in
Antiochië is volgens Paulus : huichelarij van Petrus. Petrus vertoont
correct joods gedrag, hij is onecht, verandert van tafelmanieren, speelt
toneel. Na het visioen met reine en onreine dieren
op het laken (Hand.10) had Petrus geleerd om christelijke heidenen van
harte en helemaal te aanvaarden als broeders en zusters. Hij was ook
bereid om met hen tafelgemeenschap te hebben. Voor een jood was dit
geweldig ingrijpend : onbesnede heidenen! Anderen
hadden het hem ook kwalijk genomen dat hij bij de Romein Cornelius was
binnengegaan en met hem had gegeten, eten was een teken van vriendschap.
Petrus heeft zich toen verdedigd: ‘Wat God gereinigd heeft, mag u niet voor onheilig houden!’
Voor iemand die van jongs af aan geleerd had om het
koosjer eten volgens de spijswetten op één lijn te zien met de ware
dienst aan God is dit een onvoorstelbaar grote overgang geweest: een
wonder van Geest. Bij de confrontatie
in Antiochië pakt deze voortrekkersrol van Petrus echter slecht uit.
Wanneer daar namelijk ‘afgezanten van Jakobus’ komen, uit Jeruzalem,
trekt hij zich terug en zondert hij zich van hen af. Hij eet niet langer
met de Galaten aan één tafel. Alsof hij tot nu
toe iets had gedaan dat eigenlijk niet zo goed was. Dit optreden van de
grote voorganger krijgt direct een voorbeeldfunctie voor de overige
christelijke joden: ook zij stoppen hun gemeenschappelijke
maaltijdcontacten met de Galaten. Zelfs Barnabas, medewerker
van Paulus, sluit zich bij Petrus aan. Voor de Galaten en Paulus moet
dit schokkende ervaring zijn geweest: ze blijven opeens alleen achter
aan tafel…
Paulus
beschrijft het handelen van Petrus en de anderen als ‘angst voor de
voorstanders van de besnijdenis’, voor de christelijke joden, die op hun
beurt weer bang zijn voor vervolging, en daarom
het Evangelie verkondigen van Christus + nog iets…besnijdenis. Paulus:
Petrus bewandelt niet de rechte weg naar de waarheid van het evangelie.
De
waarheid van het evangelie heeft grote gevolgen voor ons leven. Als wij
Jezus volgen, hebben wij de uitdaging om alles in ons leven af te
stemmen op de richting die het Evangelie ons wijst. Om
de gezindheid van Christus ons eigen te maken en daarnaar te leven.
Christelijke levensstijl is niet netjes leven, ieder naar de zin maken.
Christelijke levensstijl is radicaal Jezus volgen, je telkens afvragen
“wat zou Jezus doen?” Niet de goedkeuring van
anderen, een goed gevoel of wat je doet of hebt. Alleen Jezus kan je
werkelijk en ten diepste gelukkig maken. Als je daar aan gaat rommelen,
niet het geloof in Jezus, maar… dan ga je leven op basis van gevoel of
eigen regels. Dat leidt tot uitsluiting van
mensen/groepen op gedrag/uiterlijkheden (N.O.S.) Sommigen horen er dan
niet meer bij, voldoen niet aan jouw regels… Anderen daar heb je gewoon
niets mee…voel je niets voor… Ja, we gaan keurig naast ‘die andere
mensen’ zitten in de kerk, maar we zullen nooit
samen ‘eten’, nooit echt vrienden met hen worden. Petrus stond toe dat
culturele verschillen (regels/gevoel) belangrijker werden dan de eenheid
die het Evangelie bewerkt.
Soms
nemen we onszelf ook te serieus, begrijpen we maar niet dat we gewoon
verschillend zijn, denken we echt dat ónze vormen en manieren beter
zijn. Waardoor er allerlei scheidslijnen lopen door
het lichaam van Christus.
En
Paulus verzet zich heftig, maar liefdevol. Hij zegt Petrus genadig de
waarheid! Hij gaat niet Petrus’ gedrag veranderen, maar uitleggen hoe
het geloof in Christus werkt. Paulus argumenteert principieel:
omdat
zowel besnedenen als onbesnedenen gerechtvaardigd worden door het
geloof in Christus, kan men de heidenen niet meer dwingen als jood te
leven. Paulus grijpt hier terug op inzichten
die de apostelen hadden verworven dankzij het visioen van Petrus.
Daarom verwijt hij Petrus huichelarij, toneelspel, onechtheid, omdat
iedereen weet dat Petrus al lang soepel omgaat met strenge joodse
voorschriften als dit de omgang met christelijke heidenen
bevordert. Hij leeft al volgens heidens gebruik, hij noemt niets meer
onrein wat God rein noemt. Daarom is het hier geen principiële
terugkeer, maar een gelegenheidsoptreden. Petrus laat hier niet
Evangelie van genade los, Paulus verwijt hem geen afval van
het geloof in Christus. Petrus verandert niet van theologie, maar
verliest zijn moed. Angst is en blijft een slechte raadgever. Petrus
wordt pragmatisch met Evangelie, de “rechtvaardiging door genade alleen”
sneuvelt. Paulus wil hem weer durf geven in zijn
angst voor de besnedenen in het algemeen, die wordt aangewakkerd door
de komst van christelijke joden uit Jeruzalem met beangstigende
ervaringsverhalen van vervolging. Over vijandschap van de joden
tegenover christelijke joden vanwege hun omgang met christelijke
heidenen en het breken met de wetten van Mozes. Het is daarom veiliger
voor de christelijke joden om hun contacten met deze heidenen te
beperken tot wat mogelijk is binnen de wetten van Mozes… Wie tenminste
de band met het eigen volk niet wil verliezen. Dit
betekent dat christelijke joden veiligheidshalve koosjer blijven eten
zonder dat zij de band met de christenen uit de heidenen willen
doorsnijden. Met als gevolg dat de afgezanten van Jakobus het daarom
niet aan durven om tafelgemeenschap te hebben met christelijke
heidenen. Juist de joodse ex-vervolger Paulus is nu degene met de
meeste moed en hij weerstaat Petrus openlijk. Hij daagt hem en de
anderen uit om weer moedig te worden en vast te houden aan de
consequenties van het geloof in Christus, ook als dat zelfverloochening
en kruis dragen inhoudt. Petrus is bang voor wat anderen van hem denken
en zeggen, maar waarom heeft hij goedkeuring van mensen nodig?
Voelen
we de spanning van de christelijke joden in hun relatie met de
heidenen? De band met je volk, je familie en vrienden loslaten om Jezus
Christus na te volgen. Dat is prijs die ze als volgeling
van Jezus betalen. Maar het brengt ook vrijheid, nieuwe broeder- en zusterschap en eeuwige gemeenschap met Christus.
Hoe
beleven wij dat? Durft u met iedereen in deze kerk aan tafel te worden
gezien? Of schamen we ons voor medekerkgangers, broer/zus, met andere
levensstijl? Verontschuldigen we ons bij anderen
om opmerkingen te voorkomen? Ze zouden eens denken dat die simpele
kerel / die verwaande meid bij jou hoort, dat jij hetzelfde gelooft. Als
we ons ongemakkelijk voelen, kiezen we zo vaak voor het huichelen, het
woordje ‘eigenlijk’. En voor we het weten is
onze vrijheid in Christus om zeep geholpen. En dat maakt vriendschap en
onderlinge liefde binnen de gemeente onmogelijk. Zouden we iedereen
uitnodigen in onze tuin als iemand langsloopt op een mooie zomeravond?
Of houden we de relaties zakelijk, ontmoeten
we elkaar alleen tijdens zondagse kerkdienst?
Ben jij wel eens bang voor wat anderen van jou vinden?
Ben jij wel eens iets minder eerlijk/oprecht om ruzie te voorkomen?
Ook
vandaag de dag dreigt het gevaar je te laten gijzelen door anderen,
krampachtig dingen doen die je eigenlijk niet wilt, die je dan maar doet
om het niet nog erger te maken. Maar voor je het
weet, vaak ook nog onbewust, wordt het alleen maar erger.
Paulus
houdt de Galaten een spiegel voor. Om te laten zien dat het niet hun
probleem is, maar dat van de christelijke joden in Jeruzalem. Die hun
eigen straatje schoonvegen door zich af te zonderen
en
de Galaten zo indirect uitnodigen zich maar te laten besnijden. Het
probleem van de christelijke joden is dan de wereld uit. De Galaten
willen natuurlijk niet hun contact met Petrus kwijt,
waarmee volgens Paulus Petrus de Galaten impliciet dwingt jood te
worden, te leven op een joodse manier, te beginnen met de spijswetten.
Het lijkt er op dat angst ook hier een slechte raadgever is, onbewust
mensen de vrijheid ontneemt. De christelijke joden
schuiven door angst onbewust hun probleem op bordje van de heidense
broers en zussen. Paulus laat zien dat deze praktische kwestie alles te
maken heeft met de onderliggende theologie. Dat het een breuk met
Christus zou zijn, als niet duidelijk zou zijn wat
het ware evangelie nu zou zijn. Dan zouden Galaten kunnen denken dat er
rechtvaardiging uit werken van de wet valt te verwachten. En dat is
niet zo.
Zelfs
Petrus moet nog bijleren over rechtvaardiging door geloof alleen. Wie
van ons kan
dan denken dat hij/zij alles al weet?! Christelijke geloof zorgt ervoor
dat joden de christelijke joden als afvalligen, heidenen beschouwen,
als zondaars die de wet minachten. Het lijkt erop dat Christus in feite
de afbraak van het joodse geloof bevordert,
in dienst is van zonde, doordat Jezus omging met zondaars, stierf voor
zondaars, de wet een andere betekenis gaf. Maar de tien geboden en
andere goede regels zijn niet overbodig of afgeschaft, maar christenen
zijn er wel vrij van als middel om gered te worden.
Daar gaat het mis bij Petrus en de anderen. Uit angst dat ze als
zondaars worden gezien, proberen ze het evangelie van verdachtmaking te
zuiveren door juist weer nadrukkelijk als jood te gaan leven en elke
kwade schijn te vermijden. Hierbij wordt weer aangenomen,
wat eerder was verworpen, met daarbij suggestie dat de eerdere
levenswandel niet goed was en correctie nodig heeft. Dit beschadigt het
geloof in Jezus Christus.
Hopelijk
maakt het ons gevoelig en bewust voor het feit dat anderen naar ons
kijken en naar ons luisteren als zijnde een christen, voorbeeld om na te
volgen. Hopelijk scherpt het ons ook in het
luisteren en kijken naar anderen of het ook echt van God is, het je
vrij laat en je echt goed doet, liefdevol en opbouwend is. Wees daarbij
kritisch op tradities, soms al generaties lang, op gewoonten die je van
thuis hebt meegekregen of die je zelf hebt eigen
gemaakt. Of juist op nieuwigheden die vaak zo mooi lijken, maar op den
duur slechts een dun laagje chroom blijkt te zijn. Hopelijk helpt het
ons om goed om te gaan met vrijheid, te genieten van ontspannenheid van
geloven. We moeten niet werken met schuldgevoelens:
als je echt christen bent, dan …. Geen bijzaken tot hoofdzaken maken…
geloof + nog iets… De ander is in Christus, net zo goed als wij :
allemaal onrein zonder Christus, allemaal rein in Christus. Gaan we
eindelijk eens geloven dat we gewoon verschillend zijn,
maar niet beter/slechter dan ander?
Paulus
sluit heel persoonlijk af. Hij is door het geloof innig verbonden met
Jezus. Bij Jezus’ veroordeling volgens de joodse wet door het joodse
Sanhedrin en de daarop volgende kruisiging is Paulus
als het ware ook veroordeeld en gekruisigd en gestorven. En voor een
dode geldt de wet niet meer, een dode kan de wet niet houden, een dode
kan je niet meer straffen vanwege een overtreding, een dode is de wet
voorbij, de wet is voor levenden. Daarom is Jezus
na zijn dood niet meer onder de wet en daarom is ook Paulus in
verbondenheid met Jezus door Jezus’ dood vrij van wet en regeltjes.
Gestorven voor de wet als middel tot behoud, dood voor veroordeling door
de wet. Niet door de wet rechtvaardigheid maar door
Jezus Christus, dan kan de wet ons niet meer veroordelen, kan niets ons
meer scheiden van Christus. Door zijn geloof in Jezus is Paulus’
verdere leven op aarde bestemd om te leven voor God, toegewijd aan
Christus die hem liefhad. Ook al beschouwen de joden
Paulus als een goddeloze, hij volgt Jezus na. Niet ik leef meer, maar Christus leeft in mij.
Als Christus’ leven mijn leven is, is ook Christus’ verleden mijn
verleden. Ik ben rechtvaardig in Christus. Ik ben net zo vrij van
veroordeling door God, alsof ik zelf het oordeel al heb ondergaan en al
gestorven ben, alsof ik zelf al voor de schuld betaald
heb. En ik ben net zo geliefd door God alsof ik het leven heb geleid
dat Christus geleid heeft.
Ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij, herinnert ons
telkens dat als we in Christus geloven in Gods ogen rechtvaardig zijn,
als Christus zijn…Door vast te houden aan dit evangelie van Christus en
te volharden in de tafelgemeenschap met de
christelijke heidenen. Denk voortdurend, terwijl jij je leven leidt,
aan wie je bent door het geloof in Christus, die zich heeft prijsgegeven
in de dood, uit liefde voor jou! Waardoor genade mij heiligt, mijn hart
wordt gereinigd,
mij
rust en vrede geeft, mij verder laat groeien en vruchten doet opbloeien
van Gods Geest. Dan hoef je nooit meer bang te zijn voor wat anderen
van jou vinden. Als God jou standvastig en
moedig maakt, kan je altijd eerlijk en oprecht zijn, is Jezus alles waar je voor leeft.
Floris den Oudsten v.d.m. predikant Gereformeerde Kerk Enter contactgegevens: Rijssenseweg 11 7468 AA Enter 0547-381384
Om
de gelovigen toe te rusten tot getuigenis en dienst in de wereld en tot
opbouw van het lichaam van Christus. Om de gemeente en elkaar in
vieren, leren en dienen
bij de heilsgeheimen te bewaren: voor alle dingen zoeken wij immers
Gods koninkrijk en zijn gerechtigheid.
We
lezen vanmorgen uit de profeet Zacharia. De profeet Zacharia
profeteerde over het herstel van Juda na de terugkeer uit de
Babylonische ballingschap. In de periode van
de herbouw van de tweede tempel (6e eeuw voor Christus).
Waarschijnlijk is Zacharia van priesterlijke of levitische afkomst. We
lezen over koning Zerubbabel, die samen met hogepriester Jozua, leiding
geeft aan het volk. Samen zijn ze verantwoordelijk
voor de herbouw van de tempel. De bouw van de tempel gaat niet vanzelf,
er is weerstand van buitenaf. In de voorgaande hoofdstukken en volgende
hoofdstukken worden in totaal 8 visioenen beschreven. Wij lezen
vanmorgen het vijfde visioen van de profeet Zacharia.
Schriftlezing : Zacharia 4 : 1-14 (NBV)
We
lazen hoe de engel, die al vaker met Zacharia gesproken heeft,
terugkeert en Zacharia wekt, zoals je iemand wakker maakt. Zacharia ziet
dan een massief gouden kandelaar,
met daarboven zeven lampen. Deze lijkt op de kandelaar uit de
tabernakel, die ook van goud is en zeven armen heeft met op elk daarvan
een bekervormige olielamp. De kandelaar in het visioen heeft volgens
veel vertalingen maar één oliebekken van waaruit zeven
lampen worden bevoorraad, via pijpleidingen of die zeven tuiten heeft.
De vertaling ‘schaal’ of ‘olievaatje is echter onzeker, het is ook
mogelijk dat verwezen wordt naar de omgebogen armen van de kandelaar.
Hoe het er precies uitgezien heeft, dat weten we
dus het niet. Wat we wel weten, en waar het ook om gaat, is dat de olie
niet aangevuld hoeft te worden door Levieten, maar dat de olie
rechtstreeks afkomstig is van de olijfbomen die naast de kandelaar
geplant zijn. In een tijd van gebrek aan olijfolie voorziet
God zelf in de olie. Zacharia, zelf een priester en dus vertrouwd met
de processen die nodig zijn om licht te laten branden in de tempel, ziet
nu tot zijn verbazing een voortdurende bron van olie.
De
kandelaar, de oliehouder met zeven lampen en de toevoerbuizen vanaf
twee olijfbomen dragen alle één boodschap uit en deze is voor koning
Zerubbabel. De boodschap van
Zacharia voor Zerubbabel is : ‘Niet door eigen kracht of macht zal hij slagen – zegt de HEER van de hemelse machten – maar met de hulp van mijn Geest.’
Al is Zerubbabel bekleed met politieke en militaire macht, hij kan
niets doen zonder Gods Geest. Zijn taak heeft een dimensie die
menselijke vermogens overstijgt en de bijzondere kracht van Gods Geest
vereist. Er zullen obstakels zijn die worden toegesproken
als vormen ze een berg, maar die berg zal worden als een vlakte.
Zerubbabel zal de tempel voltooien, maar niet door kracht, niet door
geweld, maar door Gods Geest. Je kan ambtsdrager zijn, een taak hebben
in de kerk, maar zonder Gods Geest kun je niets doen.
Vanaf
vers 11 wordt het beeld verder toegelicht. De twee olijfbomen die naast
de kandelaar staan en beide door gouden buisjes vloeibaar ‘goud’ uit
zich laten stromen,
benadrukken de verbinding tussen de olijfbomen en de kandelaar. Dit
zijn de twee ‘zonen van de olie’, staat er letterlijk, wat vaak vertaald
wordt als ‘gezalfden’. De ‘zonen van de olie’ verwijzen naar de
oliebuisjes of de helpers die zorgen voor de olietoevoer.
Het
benadrukt het onuitputtelijke van de bron die voor olie zorgt. De twee
leiders, Zerubbabel en Jozua, zijn een energiekanaal om Gods huis te
verlichten in de wereld
en dat vermogen is bovenmenselijk. Hun geheim ligt in de verbondenheid
met Gods Geest. Zoals een tempelkandelaar nutteloos is zonder lampolie,
zo kan een leider niets doen zonder de Geest.
Dit
vijfde visioen is een boodschap van bemoediging in een tijd waarin het
volk en de leiders ervanveel problemen meemaakten. Kracht en geweld zijn
in onze wereld zeer
geliefd, maar in Gods Koninkrijk gelden andere regels. Het vertrouwen
op de naam van God is belangrijker dan het vertrouwen op kracht en
macht. De gouden kandelaar en de twee olijfbomen vertellen hoe Zacharia
het leiderschap ziet : als kanaal van Gods Geest.
De HEER van de legermachten is machthebber over heel deze wereld.
Wanneer hij zijn Geest zendt, zullen zijn plannen gerealiseerd worden,
door menselijke onmogelijkheden heen. Dat mag ook in onze tijd ons
christenen bemoedigen. God laat zijn werk niet los.
In
Gods werk draait het niet om kracht of macht, maar om Gods Geest.
Krachten en machten zijn er van buitenaf en van binnenuit. Van buitenaf,
de secularisatie, ontkerkelijking,
het verzet tegen God. Maar ook van binnenuit, binnen in ons zelf. De
kracht van het denken : denken los van God, eigen wijsheid, in plaats
van verlicht en geïnspireerd door Gods Geest. De kracht van de wil :
doorzetten en op eigen wilskracht verder, in plaats
van een wil die gevormd is door Gods Geest en zich voegt naar wat God
wil, door zijn kracht. De kracht van de emotie : positief blijven en op
eigen kracht vertrouwen, in plaats van de vrede van God ervaren in je
leven, door je op Jezus te richten, te laten
leiden door Gods Geest. Met al deze eigen krachten is op zich niks mis
mee. Maar God gebruikt ze niet, als ze niet verbonden zijn met Hem. Uit
eigen kracht iets doen, kan Gods kracht zelfs in de weg staan… We kunnen
niet uit eigen kracht de tempel van God
herbouwen. Toen niet de letterlijke tempel van steen, nu niet de
geestelijke tempel, Gods gemeente. Voor de herbouw of opbouw zijn we
totaal afhankelijk van Gods Geest. God geeft nieuw leven, nieuwe
inspiratie, nieuwe moed en nieuwe kracht, door zijn Geest.
Hoe die Geest van God dat doet, hebben we gezien in Zacharia 4. Door de
gezalfden, de zonen van de olie, de leiders, die als olijfbomen naast
God staan, wordt olie doorgegeven om het licht van God te laten branden.
Zerubbabel ontvangt Gods Geest om daarna
het volk door Gods kracht te inspireren tot herbouw van de tempel. God
gebruikt Zerubbabel door de kracht van zijn Geest, zodat zelfs de
hoogste berg in een vlakte verandert. God herbouwt zijn tempel door
‘oliemensen’ heen. Mensen die de Geest ontvangen, die
vervolgens weer dienstbaar zijn aan de geloofsgemeenschap en haar
inspireren. God maakt duidelijk dat herbouw van de tempel alleen door
zijn Geest kan én dat het via ‘oliemensen’ gaat. De Geest komt in dit
verhaal niet zomaar uit de lucht vallen. Hij komt
tot ons via mensen, die zich voor Gods aangezicht stellen en dienstbaar
zijn. Dat wordt ook bedoeld met die laatste uitdrukking
‘die naast de Heer van de hele aarde staan’. Dat zijn mensen die
zich dienstbaar op stellen in Gods Koninkrijk en vanuit de gave van de
Geest leven. Via die mensen stroomt de Geest heilzaam deze wereld in en
wordt Gods gemeente gebouwd.
Dit
beeld is niet beperkt, alsof er maar twee ‘zonen van de olie’ zouden
zijn. Als God zegt ‘door mijn Geest’, dan bedoelt God : via
Geestvervulde mensen die mijn Geest
doorgeven, zal ik mijn tempel bouwen. Opvallend dat God zelf het belang
benadrukt van Gods Geest en de herbouw van de tempel. We leven toe naar
Pinksteren waar we vieren dat Gods Geest op iedereen wordt uitgestort.
Als christenen na Pinksteren kunnen we allemaal
‘oliemensen’ worden, zonen en dochters van de olie van Gods Geest. God
geeft zijn Geest aan mensen om de heiligen toe te rusten tot
dienstbetoon. Het doel is om te komen tot geestelijke volwassenheid.
Tot de vorming van mensen die zelf leven uit Gods Geest en
een bron van leven zijn voor anderen. Zo wil de Heer door zijn Geest
een levende tempel bouwen, ook vandaag. Daarbij mag een ieder met zijn
of haar gave dienstbaar
zijn en zo samen als lichaam van Christus, de Heer vertegenwoordigen op
aarde.
Hoe
meer Geestvervulde mensen, oliemensen, hoe krachtiger God kan werken
aan herstel en opbouw. De weg van herstel en opbouw zit dus in het
zoveel mogelijk activeren en
motiveren van mensen om vanuit de Geest te leven. Dit is de uitdaging
van de kerk van vandaag. Daar waar de Geest mensen vervult en door hen
heen werkt, daar is leven.
Daarom
roept God in het bijzonder ambtsdragers, zonen (en dochters) van de
olie, oliemannetjes en olievrouwtjes. Om er voor te zorgen dat de olie
blijft stromen, het licht
niet dooft. Om er voor te zorgen dat het herstel en de opbouw door
gaat. Om de gemeente te begeleiden in het toegroeien naar geestelijke
volwassenheid. Zij hebben met elkaar
de verantwoordelijkheid als raad der kerk om de gemeente en elkaar in
vieren, leren en dienen bij de heilsgeheimen te bewaren: voor alle
dingen zoeken wij immers Gods koninkrijk en zijn gerechtigheid.
Wij zijn een doorgeefkanaal, maar die kan verstopt raken. Staan wij open voor Gods Geest?
Wij zijn een doorgeefkanaal, maar die kan ook aan de verkeerde bron verbonden zijn. Zijn wij verbonden met God?
In het formulier staat :
voed u zelf met het woord van God! Je moet eerst jezelf, dan anderen voeden…Voedt jij je dagelijks met Gods woorden?
“Als
een kerkenraad de tijd neemt om gezamenlijk de bijbel te lezen en te
bestuderen, gaat dat nooit ten koste van allerhande ander werk dat ook
gedaan moet worden.
Integendeel, het werk zal alleen maar aan inhoud winnen…”
Kan God zijn Geest aan ons kwijt, of doen we het met eigen kracht en macht?
Wij
allemaal zijn een doorgeefkanaal : zorg dat je verbonden bent met de
goede bron, de olijfboom, zorg ervoor dat er geen verstoppingen
ontstaan, waardoor het licht geen
olie meer krijgt, het licht zal doven. Geen idee of het doorgeefkanaal
iets voelt, het effect is wel zichtbaar : lamp brandt of dooft…
God
geeft ons zijn Geest, dat zal je niet altijd voelen, maar wel altijd
ervaren aan het effect : anderen ontvangen olie, gaan ook het licht van
God verspreiden. Het kan
soms even duren, heb geduld, vertrouw op Gods belofte.
Zo
mogen we vanmorgen dankbaar zijn voor wat was, wat is, lamp die brandt,
al eeuwenlang, licht verspreidt. Maar er is nog genoeg om op te bouwen,
uit te bouwen. Hoe meer
oliemannen en olievrouwen, hoe meer lampen kunnen branden, hun licht
kunnen laten schijnen. Daarom mogen, moeten we grote verwachtingen
hebben bij wat nog komt. Niet vanwege de gemeente of vanwege jullie,
nieuwe ambtsdragers. Maar vanwege Gods beloften dat
het niet door eigen kracht, macht, geweld zal gebeuren, maar door Gods
Geest.
Laat de wereld zien dat Jezus leeft, in ons werkt; voor de glorie van uw naam.
Laat ons samen één zijn
Floris den Oudsten v.d.m. predikant Gereformeerde Kerk Enter contactgegevens: Rijssenseweg 11 7468 AA Enter 0547-381384
