Zie voor meer informatie onder ‘preekrooster’ en voor contactpersonen onder ‘contact’.

We wensen u gezegende kerkdiensten toe in ons midden en een fijne vakantie in Twente.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

We nodigen iedereen van harte uit voor de tuindienst op zondagmiddag 2 juli.

Praiseband Amaze! zal ons hierbij verrassen en verblijden met bekende praise- en worshipnummers.

Amaze! daagt je uit om je te verwonderen, te verbazen over de grootheid van God.

Gedreven om mensen voor te gaan in aanbidding en lofprijzing. Gedreven om met enthousiasme voor God en Zijn onmetelijke liefde anderen aan te steken.

Zingen, juichen, stil zijn, luisteren, fluisteren: dit alles alleen voor Hem!

We ontvangen jullie graag vanaf 14.30 uur met koffie/thee/ranja, om 15.00 uur zal de dienst starten.

Na de dienst is er de gelegenheid om na te praten en te genieten onder het genot van een drankje en een broodje hamburger/knakworst.

Deze dienst vervangt de avonddienst.

Bij slecht weer zullen we uitwijken naar de Gereformeerde Kerk Enter.

Mijn zomer was echt fantastisch!

Zin in een onwijs leuke werkvakantie? Dan is Dabar iets voor jou! Bij Dabar doe je in teamverband animatiewerk met een Missie. Als team organiseer je toffe animatieprogramma’s voor kinderen, tieners en volwassenen en deel je het geloof op een manier die bij jou past. Dabar wordt op campings en in stadswijken in Nederland gedaan waar ook veel kinderen en tieners komen met een rugzakje. Kinderen die thuis weinig liefde krijgen en tieners die op zoek zijn naar echte aandacht.

Vanuit de commissies van Almelo/De Grimberghoeve willen we de volgende twee projecten bij je onder de aandacht brengen:

• Stadswijk Almelo (De Ontmoeting)
  Hou jij van andere culturen en ben je nieuwsgierig naar de Turkse cultuur? Wil je het evangelie op een creatieve en sportieve manier delen met mensen die niet op vakantie kunnen? Lees dan meer over deze nieuwe Dabarplek in een stadswijk in Almelo.
  • Wk 34 – 20-08-2023 tot 26-08-2023
  • 7 plaatsen beschikbaar

• Camping de Grimberghoeve
  • Sinds 2015 is Dabar actief op camping de Grimberghoeve in Notter, vlakbij Wierden en Rijssen. De familie Lammers is eigenaar van deze camping met ongeveer 70 toerplaatsen. Op de camping zijn meerdere speelgelegenheden en aan de overkant van de weg is een strandje aan de rivier de Regge.
  • Wk 32 – 05-08-2023 t/m 12-08-2023
    • Nog 5 plaatsen beschikbaar (teamleider gezocht!)
  • Wk 33 – 12-08-2023 t/m 19-08-2023
    • Nog 3 plaatsen beschikbaar

Door het doen van Dabar kun je echt verschil maken in levens van mensen. En je hebt ook gewoon een supertijd met je team en je groeit in geloof. Ontdek welke Dabarlocaties er nog meer zijn op www.izb.nl/dabar. Je kunt je aanmelden met vrienden of individueel. Aanmelden kan via www.izb.nl/dabar/inschrijven. Deelname is gratis.

Aanstaande zondagavond is er een zangdienst. Deze dienst begint om 19.00 uur. Iedereen van harte welkom ?

Tijdens de stille week mogen we elke avond samen komen tijdens een korte dienst om te zingen, te luisteren en stil te zijn. Verschillende groepen hebben een dienst voorbereid met het thema: wat een liefde….

We mogen ontdekken hoeveel liefde Jezus had en heeft voor een ieder van ons. Zelfs voor Zijn verrader of Zijn vijanden…

Alle diensten in deze week zullen om 19.30 uur beginnen. 

Welkom!

Aanstaande zondagmorgen is er weer een gezinsdienst. Er is koffie ☕️ met ??? vanaf 9.30 uur. De dienst begint om 10.00 uur! Er is oppas voor de allerkleinsten en in de dienst is er voor de jongere kinderen ook wat te kleuren/knutselen. We zouden het heel leuk vinden als jullie komen, gezin of alleen, iedereen is welkom en de dienst is ook voor iedereen, dus van ❤️-e welkom

Zondag 19 februari is er weer de hele dienst kinderkerk, voor alle kinderen van de basisschool. Je hoeft niet op te geven, alle kinderen zijn welkom! We gaan er een leuke ochtend van maken. Komen jullie ook? Dus, zondag 19 februari hele kerkdienst kinderkerk, hopelijk zien we je dan!

2e kerstdag ? is het kinderkerstfeest! Een leuke dienst met een verhaal, leuke liedjes en een quiz, dus neem je telefoon mee, dan kan je meespelen! Na de dienst is er warme chocolademelk en ? iedereen is van ❤️-e welkom!!

Aanstaande zondagmorgen aansluitend aan de ochtenddienst is er een kerstquiz ?, dus neem je familie en vrienden mee en kom allemaal naar de quiz. Wij zorgen voor hapjes en drankjes ☕️?? en natuurlijk een hele gezellige quiz! Zien we jullie zondag?! Allemaal van ❤️-e welkom!

Graag de envelop onder het elastiek/de elastieken van de doos, in het zicht, of apart er bij doen. Gelieve deze niet in de doos te doen.

De dozen zullen maandagavond 7 november naar De Kroeze Danne gebracht worden, waar vanuit ze verder zullen reizen.

We hopen vanuit Enter weer veel kinderen blij te mogen maken!

https://schoenendoosactie.nl/

Interkerkelijke Commissie Enter

We willen hen de mogelijkheid bieden om met elkaar in hun moedertaal God te aanbidden. Het is onze wens om zoveel mogelijk Oekraïners hierin te dienen.

Praktische informatie

Tijd: zaal open 18.30, start avond 19.00 uur

Locatie: Sporthal de Zomp, Reggestraat 100 in Enter

Eindtijd: 21.00 uur.

Hieronder een kleine preview van het lied: “vul dit huis met Uw glorie”, deze is vertaald en hiermee kan je een kleine impressie krijgen.

Deze avond is georganiseerd door de werkgroep toerusting. De werkgroep hoopt op een mooie en opbouwende avond. Komt u/jij ook?

Koffie 19:45, aanvang 20:00, afronding 21:30

Alle jeugdleden hebben de flyer in de bus gehad. Vanaf dinsdag 4 oktober gaan we weer van start. Geef je snel op! Je kan je ook opgeven voor kamp. We gaan dit jaar van zaterdag 15 oktober t/m maandag 17 oktober op kamp en dat belooft weer gezellig te worden! Voor vragen kan je terecht bij 1 van de jeugdouderlingen. Tot snel!

De Interkerkelijke Commissie heeft daarom ook besloten om de Aktie Schoenendoos ook dit jaar juist weer te doen. Juist in deze tijd van oorlog en moeilijkheden is er grote behoefte aan een teken van liefde voor heel veel kinderen in arme landen en vluchtelingenkampen.

Wij hebben gemerkt dat er soms wat onduidelijkheid is over de controle van de dozen in de landelijke verwerkingscentra. Het is belangrijk dat ieder kind een gelijkwaardig cadeau ontvangt. De dozen zullen daarom worden gecontroleerd. Het is belangrijk dat de dozen ongeveer dezelfde afmetingen hebben, gebruik daarom een doos met de aangegeven afmetingen en geen laarzendoos.

Binnenkort worden folders met informatie over deze actie verspreid over de Enterse basisscholen. De leerlingen zullen op school of thuis hun schoenendoos versieren om die vervolgens thuis te vullen met b.v. schoolspullen, speelgoed en toiletartikelen. Een prachtig gebaar van vriendschap voor een kind in een arm land. 

Ook komen er folders te liggen in de kerken, zodat ook u een schoenendoos kunt maken. Een financiële bijdrage voor deze actie wordt natuurlijk op prijs gesteld. De verzendkosten zijn gelijk gebleven: namelijk 5 euro, welke contant in de bijgevoegde envelop kan worden ingeleverd. Mocht het financieel niet mogelijk zijn de benodigde verzendkosten van de dozen te betalen, dan is het altijd mogelijk alleen een versierde schoenendoos in te leveren. Dankzij de giften van andere dorpsgenoten kunnen we samen zo veel mogelijk dozen vanuit Enter verzenden.  

De schoenendozen mogen worden ingeleverd tijdens de vieringen op zaterdag 5 en zondag 6 november in de Gereformeerde kerk, Hervormde kerk, RK kerk en Reggestroom.

Informatie over de actie, wat er wel en niet in de doos mag en informatie over de Stichting de Samaritaan staat in de folder. Op de website www.schoenendoosactie.nl kunt u ook nog meer informatie vinden over deze prachtige actie.

Wij danken u alvast heel hartelijk voor de medewerking. We hopen we op een geslaagde en gezegende actie!

de Interkerkelijke Commissie Enter

Aanstaande zondag is er de startzondag! Iedereen welkom vanaf 9.45 uur voor koffie/thee ☕️?. De dienst begint om 10.30 uur. Er is oppas aanwezig! Na de dienst gaan we samen eten inclusief dessert ?, is er een echte klimwand ?‍♀️, een springkussen en spelletjes. Gezelligheid voor iedereen! Wees welkom!

Er kan ook via de kerkradio meegeluisterd worden.

Wie ben ik nu eigenlijk?

Het is een vraag waar we, jong en oud, vroeg of laat allemaal mee te maken krijgen. Misschien heb je jezelf deze vraag de afgelopen vakantieperiode wel gesteld. Het is een belangrijke vraag, omdat het je leven richting en een doel kan geven.

Spreker Egbert-Jan Haselhorst, jongerenwerker bij de Protestantse gemeente De Schaapskooi in Nijverdal, komt langs en wil met ons nadenken over deze vraag, Wie ben ik?

We beginnen om 18.45 uur met mooie liederen en vanaf 19.00 uur start de dienst. Het belooft een leuke en afwisselende dienst te worden.

Kom jij ook? Je bent meer dan welkom.

Wat is een discipel van Jezus, wat betekent het om werkelijk een volgeling/leerling van Hem te zijn. En hoe ga ik dan om met mijn oude natuur die vaak zijn eigen gang wil gaan. Waarom heb ik het bloed van Jezus nodig om in vrijheid te leven? Wat is bekering eigenlijk en leven uit geloof?

Deze vragen zullen behandeld worden in een verdiepingsweekend op vrijdagavond 7 okt en zaterdag 8 okt door ds. Jelle de Kok, predikant toeruster.

Er is een afwisseling van onderricht en groepsgesprekken.

Praktische gegevens

• Verdiepingsweekend 7 okt 19:30 koffie, aanvang 20:00 tot 22:00, 8 okt  9:00 koffie, aanvang 9:30 tot 15:30.
• Locatie verdiepingsweekend: Gereformeerde kerk Enter (Grote zaal)
• Onkosten: €25,00 voor het cursusmateriaal Discipelen van Jezus. Een boek van 200 pag A-4 formaat. Er zit materiaal voor het weekend in 1^e deel, en materiaal (2^e deel) om verder door te lezen alleen of in een kleine groep.
• Zelf voor lunchpakketje zorgen. Voor drinken wordt gezorgd.
• Tijdens het weekend wordt er een collecte gehouden voor de stichting Leven uit de Bron: Zie voor info www.levenuitdebron.nl
• Opgave bij Janine Pluimers per email assinkjj@gmail.com of via telefoon mag ook per app 0627074928

Naast het programma op 25 en 26 augustus wordt er op zaterdag 27 augustus een fietstocht georganiseerd! Voor jong en oud, net als eerdere jaren!

Tussen 13.30 en 14.00 uur kunt u de route van de fietstocht ophalen bij “de Lee”. Deze mooie route, van ongeveer 14 km, gaat langs de mooiste plekjes rondom Enter.

Tijdens de fietstocht zijn er voldoende rustpunten en wordt er gezorgd voor wat versnaperingen en wat leuke spelletjes en/of opdrachten.

Kom jij ook? Meld je dan aan via de volgende link:
https://forms.gle/jesj1cKi8zydkJsb8

We zien jullie graag op zaterdag 27 augustus tussen 13.30 en 14.00 uur.

Meer informatie over de vakantiebijbelweek is te vinden op onze facebookpagina: vakantie bijbel week enter.

Vragen? Neem dan contact op met Mirjam Voortman via 06-17246126 of Gerlinde Maassen vd Brink via 06-22638808.

Tot dan!

Er waren veel mensen, het was lekker weer, en zowel de kinderen als volwassenen hebben genoten!

We willen de mensen bedanken die hun persoonlijk verhaal wilden delen!

Het was prachtig!

Bekijk hier de terugblik.

Vraag jij je ook wel eens af wat er in deze tijd overeind blijft staan van de Bijbel en hoe Jezus vandaag de dag zou leven?
Ds. Geuze zal over dit thema spreken en de muziek wordt verzorgd door een combo van beide kerken.

De openluchtdienst begint om 15.00 uur aan de Bornerbroekseweg 3A; denk ook aan je eigen gemak en vergeet niet een stoel of kleedje mee te nemen!

Let op! In het kerkblad staat dit verkeerd, daar staat dat de dienst om 19u is in de hervormde kerk. Dat is dus onjuist.

Indien u of jij nog geen bericht hebt gehad, dan graag een email naar jelledekok@home.nl of een appje naar 0625524481

Als u/jij je nog niet hebt opgegeven kan dat ook nog

Met vriendelijke groet namens de werkgroep toerusting, ds. Jelle de Kok

Wanneer?

Donderdag 25 augustus  –  Voorstelling (09.30-12.00 / 13.00-15.30 uur)

Vrijdag 26 augustus         –  Activiteiten en vossenjacht + pannenkoeken (09.30-15.00 uur)

Zaterdag 27 augustus      –  Fietstocht

Wil je helpen?

Neem contact op met:

Janine Pluimers     – 06 2707 4928 / assinkjj@gmail.com

Mirjam Voortman – 06 1724 6126 / mirjamvoortman@gmail.com

Op 20 maart wordt er  in onze kerk een dienst gehouden rondom het inspirerende levensverhaal van Martin Luther King. Nog steeds is zijn boodschap over de kracht van de liefde zeer actueel. Hoe hield hij het vol om de geweldloze weg te blijven volgen terwijl hij dagelijks bedreigd werd? Ds Arjen van der Spek vertolkt de boodschap van Ds King.  De Black Gospel liederen worden door een fantastische band en 16 zangers onder leiding van Jan Getkate ten gehore gebracht.
Gospels hebben een diepe laag die juist in de tijd van de slavernij en later van de burgerrechtenbeweging van de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw, van veel betekenis zijn geweest. 
Aan ds Arjen van der Spek uit Zwartsluis werd de vraag gesteld: Wat spreekt u nu zo aan in de persoon van Dr Martin Luther King? Hij vertelt er het volgende over: “De preken van Dr King spreken me enorm aan. Daarin gaat het over de  vraag: Hoe vertaal je nu de oproep van Jezus om te leven uit liefde in de praktijk van alledag. In de tijd van King was dat heel erg spannend. Want hoe leef je in liefde als je dagelijks te maken krijgt met haatberichten, bommeldingen en bomaanslagen, als je kinderen met de dood worden bedreigd? Hij wist dat het hem eens zijn leven zou kosten en dan toch doorgaan op de weg van de geweldloosheid, hoe doe je dat? Hij heeft met zijn beweging van geweldloosheid een enorme verandering teweeggebracht. Nee, de haat is niet verdwenen, en racisme is er nog steeds, maar zijn invloed is er ook tot op de huidige dag. En daarom is zijn boodschap ook zo actueel.
Dit verhaal van zijn boodschap verdient het om verteld te worden. En om dat verhaal te vertellen zijn de Blackgospel liederen noodzakelijk, want de spanning welke in die liederen ligt, die hoort bij zo’n verhaal. Van der Spek vertelt over de zang: Het is gelukt om werkelijk fantastische zangers te vinden die zich de oude liederen hebben eigengemaakt .
We verheugen ons enorm om de dienst op 20 maart om 19:00 uur in Enter te mogen brengen.

https://forms.gle/aeTP8CAq4cMzkknb9

Via dit formulier kun je je ook inschrijven voor de Whatsapp groep!
Het gaat om de 20’ers, 30’ers, 40’ers en iedereen die interesse heeft. Van harte welkom!

Zien we je zondag 13 februari?

Op woensdag 9 februari, om 19.30 uur, is de 1^e van 3 avonden die gaan over de “Christelijke toekomstvisie”.

De volgende data in deze reeks zijn op 23 maart en 13 april.

Aanmelden kan door een mail te sturen naar bijbelcursussen@caiway.net

Ook wordt er een bijbelcursus gehouden over “de Openbaring van Jezus Christus”.

De inleidende avond voor deze cursus is op maandag 14 februari om 19.30 uur in Ons Centrum.

Deze bijeenkomsten worden elke 14 dagen gehouden.

Opgave voor deze inleidende avond : voor 8 februari, ook via een mail naar bijbelcursussen@caiway.net

We hopen de komende zondagen weer heel veel gemeenteleden in de kerk ontmoeten!

Wie niet naar de kerk kan komen, kan thuis het Heilig Avondmaal meevieren.
De diakenen brengen dan het Avondmaal bij u thuis. Wilt u hiervan gebruikmaken: geef het dan even aan bij uw ouderling of bij Annemieke ter Weel.

Prachtig om elkaar weer in de kerk te kunnen ontmoeten!

Beste broeder, zuster,  

In 2022 treden een aantal ambtsdragers af, waardoor vacatures ontstaan. Daarnaast zijn er nog openstaande vacatures die tot nu toe nog niet waren ingevuld.

Daarom vragen wij u als gemeente mee te denken om de openstaande vacatures in te vullen door namen te noemen, van belijdende gemeenteleden die u geschikt acht voor het ambt van ouderling, jeugdouderling, diaken of kerkrentmeester, op het verkiezingsformulier (zie achterzijde).

U kunt uw ingevulde formulier op de zondagen 16 of 23 januari in één van de boxen, die in de kerkhallen hangen, deponeren. Extra formulieren liggen in de kerkhallen.

U kunt de formulieren ook aan uw wijkouderling, -diaken, -kerkrentmeester meegeven, of uiterlijk vóór maandag 24 januari inleveren bij de scriba: Frida Altena, Wierdenseweg 11,

7468 PX  Enter.

Een foto maken of inscannen van het ingevulde formulier kan gemaild worden naar: scriba@gereformeerdekerkenter.nl

Arno Voorhuis en Gerrit Wessels stoppen respectievelijk als voorzitter van de diaconie en kerkrentmeesters. Hiermee stoppen twee ervaren en belangrijke schakels in het breed moderamen en kerkenraad. Hierover is gesproken in de kerkenraad en het volgende uitgekomen: Ria Heering wordt na de bevestigingsdienst voorzitter van de diaconie. Marcel Wessels (nu nog diaken) neemt dan het stokje, als voorzitter van de kerkrentmeesters, over van Gerrit. Gerrit blijft Herman nog een jaar als tweede voorzitter assisteren.

Procedure:

Nadat de stemmen per ambt per functie zijn geteld, worden de overzichten besproken in de kerkenraadsvergadering van januari. Gemeenteleden met 10 of meer stemmen voor een ambt worden in ieder geval gevraagd. Bij minder dan 10 stemmen heeft de kerkenraad de mogelijkheid om de volgorde van stemmen te bepalen en zelf namen toe te voegen.

Het overzicht met namen en volgorde van vragen wordt door de kerkenraad vastgesteld. Aan de hand daarvan worden de gemeenteleden gevraagd voor het desbetreffende ambt.

Met hartelijke groeten,

mede namens uw kerkenraad,

Herman Pluimers, voorzitter.

Afgelopen zaterdag is er een totale lockdown afgekondigd tot 15-1-2022.
Deze geldt ook voor onze kerk , vanaf nu zijn alle diensten online.
Voor 1e kerstdag geldt een ,,uitzonderlijk geval,, deze dienst is door 50 personen fysiek te bezoeken.
Hier kan je je voor aanmelden via aanmelden@gereformeerdekerkenter.nl
Aanmelden is mogelijk tot vrijdag 12:00 uur.
Hier geldt maximaal 2 personen uit 1 gezin.

Vrijdagmiddag ontvangt U bericht of U wel of niet bij deze dienst aanwezig kunt zijn.

Follow Me is nog steeds op dezelfde dag en tijd (di 19:30 uur), On Track is daar bij uitgenodigd.
Clubs doet ook op eigen tijd (woe 18:30 uur).
Doe je (nog niet) mee? Vraag dan even bij de mentoren, jeugdouderlingen of Gineke om een link naar de Teams meeting(s).

TEASER: In de laatste week voor kerst doen we een online gezinsquiz! Geef je nu al vast op via:
https://forms.gle/XfWwotUBkJZqZx757

Ook de 1.5 meter vervalt, maar we vragen wel om onderling gepaste afstand te houden.

Ze wonen al meer dan 16 jaar in de jungle van Borneo. Hij ontmoette haar in Australië en samen hadden ze een droom: Gods liefde uitdelen in Borneo. Wat begon met 1 kind is nu een opvanghuis voor 600 verwaarloosde kinderen geworden.
Ze zijn bezig met de bouw van een kinderdorp waar in totaal 1000 kinderen opgevangen kunnen worden. Zij krijgen daar verzorging en onderwijs en worden bovendien begeleid om te terug te kunnen keren naar hun dorpen om daar het evangelie te brengen.

Meer informatie: www.heyboer.org

Wij hebben hart voor God, muziek en mensen. We maken nieuwe Nederlandstalige muziek met een eerlijke boodschap om mensen te bemoedigen en inspireren. (www.bandlev.nl)

Missionair-zijn-Enter nodigt u van harte uit:

• Locatie: Enterveenweg 7 te Enter
• Aanvang: 19.30 uur; 19.00 uur inloop met koffie/thee;
  tussendoor pauze met hapje en drankje
• Entree: gratis (vrije gift mogelijk)
• Belangrijk: neem je eigen stoel(en) mee

De teksten van de liederen van het tuinconcert zijn te bekijken via de volgende link.

De band LEV maakt nieuwe Nederlandstalige muziek met een eerlijke boodschap om mensen te bemoedigen, te prikkelen en te inspireren.

De muziek zal voor velen herkenbaar zijn; sommige teksten verwoorden de angst en onrust in de wereld en in onszelf. Maar juist veel van de teksten zetten daar een boodschap van hoop tegenover, wijzend op de God die hoop, liefde en perspectief geeft.

Wij van Missionair-zijn-Enter zijn dan ook ontzettend blij en trots dat wij jullie voor dit tuinconcert van LEV mogen uitnodigen.

Hopelijk tot ziens op zaterdag 4 september!

Vanaf nu kun je je ook aanmelden voor de fietstocht van de VBW! Deze fietstocht zal plaatsvinden op zaterdag 21 augustus. Iedereen is van harte welkom om deel te nemen. Zowel kerkelijk als niet kerkelijk en zowel met als zonder kinderen! We hebben een leuke route uitgestippeld!  

Programma

Tussen 14.00 en 15.00u kunt u onder het genot van een kopje koffie de route van de fietstocht ophalen bij de speeltuin bij de Berghorst. Dit jaar is een prachtige route van zo’n 15 kilometer rondom Enter uitgestippeld. Tijdens de fietstocht zijn er voldoende rustpunten en wordt er gezorgd voor versnaperingen en leuke spelletjes en opdrachten voor zowel kinderen als volwassenen. Bij slecht weer zijn wij helaas genoodzaakt de fietstocht te annuleren.

Meld je nu in de link hieronder aan!

https://forms.gle/SUbjfdyfuZksDF3B9

De regelgeving is sterk aan verandering onderhevig. Dit gebruiksplan wordt bijgesteld zodra hier aanleiding voor is.

Door de versoepelingen rondom het zingen in de kerk en het aantal toegestane bezoekers is het gebruiksplan aangepast.

Paulus, een belangrijke christelijke leider in het begin van de kerk, schrijft in een brief aan jonge christenen : “Wees altijd verheugd, verblijd u altijd!” Be happy, altijd! En dan ook nog eens in de gebiedende wijs, het is een opdracht. Altijd blij zijn in de gebrokenheid van deze wereld? Is het geloof een soort van zeepbel? Prachtig voor even, maar voor je het weet spat het uit elkaar en heb je helemaal niets over. 

We zullen zien dat Paulus een geheim onthult, waardoor jij je altijd kan verblijden, je in geen ding bezorgd hoeft te zijn en je de vrede van God ervaart, op elk moment van je bestaan… Nieuwsgierig geworden? Zorg dat je er bij bent! 

Weet je van harte welkom bij de openluchtdienst waarin ds. Floris den Oudsten afscheid zal nemen als predikant van onze gemeente. Deze dienst begint om 15.00 uur en vindt plaats op het parkeerterrein van voetbalvereniging Enter Vooruit (De Werf, Sportlaan 2). Tijdens de dienst zal dominee Floris zelf voorgaan en wordt de zang begeleid door zangeressen. De collecte in deze dienst is bestemd voor Open Doors en IJM. Meer informatie over deze goede doelen is te vinden op de websites www.opendoors.nl en www.ijmnl.org 

We ontvangen u graag vanaf 14.30 uur met koffie/thee en wat lekkers en na de dienst is er gelegenheid om afscheid te nemen van dominee Floris en zijn gezin. 

Kom zoveel mogelijk op de fiets en neem een eigen stoel mee.
Aanmelden is niet nodig. We houden ons aan de dan geldende maatregelen. 

Voor de kinderen is er een tafel waaraan ze kunnen kleuren. Maar voor alle kinderen van groep 1-8 is er ook een preekbingo. Voor de preekbingokaarten en stiften wordt gezorgd. We zien uit naar uw/jouw komst en hopen in dankbaarheid deze dienst samen te vieren! Iedereen (wel/niet lid van een (gereformeerde) kerk) is welkom! 

Ben jij er deze Vakantie Bijbel Week bij?

Meld je dan aan via de volgende link: https://forms.gle/8ZvM9viMehPY8LU38

Ds. Floris den Oudsten afscheid zal nemen als predikant van onze gemeente

‍

Deze dienst begint om 15.00 uur en vindt plaats op het parkeerterrein van voetbalvereniging Enter Vooruit (De Werf, Sportlaan 2).

Tijdens de dienst zal dominee Floris zelf voorgaan en wordt de zang begeleid door zangeressen.

De collecte in deze dienst is bestemd voor Open Doors en IJM.
Meer informatie over deze goede doelen is te vinden op de websites www.opendoors.nl en www.ijmnl.org

We ontvangen u graag vanaf 14.30 uur met koffie/thee en wat lekkers en na de dienst is er gelegenheid om afscheid te nemen van dominee Floris en zijn gezin.

Kom zoveel mogelijk op de fiets en neem een eigen stoel mee.
Aanmelden is niet nodig. We houden ons aan de dan geldende maatregelen.

We zien uit naar uw/jouw komst en hopen in dankbaarheid deze dienst samen te vieren!

Zorg zelf voor uitgeprinte preekbingo-kaarten en pen, ook als je in de kerk aanwezig bent!

De regelgeving is sterk aan verandering onderhevig. Dit gebruiksplan wordt bijgesteld zodra hier aanleiding voor is.

Vanaf zondag 16 mei is er weer kinderkerk en oppasdienst. Kinderen van groep 1 tot en met 8 komen eerst in de kerk en gaan tijdens de dienst met de leiding naar de kinderkerk. Kinderen tot 4 jaar kunnen voor de dienst naar Ons Centrum worden gebracht. We hopen jullie snel weer te zien.

???? ?? ???? ??? ?? ?? ??? ??????????? ??? ???????, ????? ???? ??? ???? 30 ??? ???? ???????????. ?????? ???? ?? ???? ?? ??????? ??? ????????? ?? ???? ???? ??????? ????????????. ?? ???? ??-????? ????? ?? ????? ????????? ??? ?? ???? ??? ?????. ?? ??? ???????? ??? ??????? ??? ?????.

??? ????

?? ????????????? ???? ??????? ??? ???? ??? ??? ?????????? ??? ??? ??-????-???? ?? ??? ??????????. ?? ?????? ?? ?? ???? ??? ??? ???????? ??? ?? ???? ??? ????? ?? ????? ???????????? ?? ?? ??? ???? ????????? ?? ??????. ?? ???????? ??????? ?????? ?? ????? ??? ?????? ??? ??? ???????? ??? ?? ??????? ????. ?? ???? ??? ?????????? ????? ??? ???????/??????????? ?? ??? ??-???? ????-???.

???????????

?? ????????????? ??? ???? ?? ??????????? ??????? ?? ????? ?? ?????????? (?? ???? ??? één ??????????) ??????? ??? ????????? ? ????? ?/? ??????? ? ????? ?? ??? ???????????? ????????. ?? ???? ?? ??????????? ?? ??? ?????-???? ??? ???? ??? ?? ????? ?? ?? ????? ???? ?????.

???? ????

?? ????????????? ???? ?? ???????? ???? ????????, ???? ?????????? ?????? ???????. ??? ?? ??? ???????? ???????? ???? ??????? ?? ?? ???????? ?????? ?? ?? ?? ????. ??? ?????? ??? ?????? ?? ???? ???? ??????. ??? ???? ?? ???? ???????? ???? ?? ?????? ?????? ??????????.

???? ?? ??!

?? ???? ?? ??????????? ?? ??? ????? ????????? ??? ????????: https://calendly.com/paaschallengeenter/paaschallenge-2021?month=2021-04. Na inschrijving ontvang je meer informatie, de routekaart, bijlagen om te printen en een lijstje met overige materialen die je mee moet nemen onderweg.

?????????

?? ????????????? ????? ???????? éé? ??? ????????? ???.

??????

?? ????????????? ?? ??????.

?????!

?? ???? ??? ?????????? ????? ??? ???????/???????????, ???????? (?? ?? ??) ?? ??? ??-???? ????-???.

Het thema is: “Een ni’je lente”.

Voorganger in deze dienst is ds. K. (Klaas) van der Kamp uit Kampen.

Door de coronabeperkingen kan er dit jaar helaas geen medewerking worden verleend door het -aan de Ontmoetingskerk verbonden- gelegenheidskoor ‘Lofleed’.

Zo mogelijk zingt het kwartet ‘MetnVeern’. Als ‘MetnVeern’ door de corona-maatregelen ook nog niet mag zingen, dan wordt de zang ook digitaal verzorgd. Iedereen (den belangstelling hef vuur de Tweantse toal) wordt van harte uitgenodigd om de dienst te volgen via Kerkdienstgemist.nl/ontmoetingskerk Rijssen.

Voor meer informatie over de dienst:
Herman Broeze, tel. 06-12536781 /  broezeherman@gmail.com

We spelen ook preekbingo. Download en print de bingokaart om mee te spelen.

Ook de kinderen die in de kerk aanwezig zijn, moeten zelf thuis de bingokaart printen en met een pen meenemen naar de kerk.

Wil je bij de dienst zijn, meld je dan nog snel aan via aanmelden@gereformeerdekerkenter.nl .

We zien jullie graag in de kerk of online via www.kerkdienstgemist.nl!

De bijeenkomsten op zondag 17 en 24 januari beginnen om 12:30 uur, de bijeenkomsten van maandag tot en met zaterdag beginnen om 19:30 uur. De inleiding en invulling van de bijeenkomsten worden verzorgd door de verschillende kerkgemeenschappen uit Enter.
In de kerk blijven we op de plek zitten om in gebed te gaan, we gaan dus niet in groepen bij elkaar zitten.

De bijeenkomsten zijn live te volgen via YouTube, kerkdienstgemist.nl en kerkomroep.nl, zodat u ook thuis mee kunt vieren en bidden. Mocht u een voorbereidingsboekje willen ontvangen zodat u het programma van deze week mee kunt lezen stuur dan een mail naar weekvangebedenter@gmail.com
Op deze link vind u de livestream van de bijeenkomsten https://www.youtube.com/channel/UC7FyMcb2iW666DEe41RGo_Q

Naast de bijeenkomsten is er de mogelijkheid tot een gebedswandeling door Enter op hetzelfde tijdstip als de fysieke bijeenkomst. Meld u hiervoor aan de Rijssenseweg 13 op het tijdstip van de bijeenkomst.

Naast de bijeenkomsten hebben we in Enter ook een 24 uur gebedsruimte, deze ruimte is de hele week open voor gebed. 7 dagen lang, 24 uur per dag. In deze ruimte hebben we verschillende plekken van gebed ingericht.
Deze ruimte is per uur te boeken, dat betekent dat u een heel uur lang tijd voor God en uzelf apart kunt zetten. Per uur is er 1 persoon aanwezig, of 2 wanneer u uit hetzelfde huishouden komt.
De ruimte kunt u reserveren via deze link https://www.24-7prayer.com/signup/18ce77/
Heeft u vragen of opmerkingen? We zijn te bereiken per email op weekvangebedenter@gmail.com

Met bijzonder goede groet en zegen,

Organisatie week van gebed voor eenheid Enter en omstreken.

Because We Carry gelooft dat je zelf de verandering moet zijn die je graag ziet in de wereld. Daarom gaan er via Because We Carry wekelijks teams van vrijwilligers naar Lesbos om daar mensen op de vlucht te helpen.

Naast het uitdelen van het broodnodige als eten, tenten en droge kleren, proberen de teams van BWC ook een glimlach, respect en wat hoop te brengen. Ze houden van daadkrachtige naastenliefde en het motto is dan ook #‎nietlullenmaarpoetsen.

Om deze hulp zo relevant en efficiënt mogelijk te laten verlopen, bepalen ze ter plekke waar het meeste behoefte aan is. Voor dit handen-uit-de-mouwen-werk hebben ze goedkeuring van de UNHCR en werken ze dagelijks intensief samen met andere hulporganisaties, zoals o.a. Movement On The Ground en The Giving Food Truck.

De teams van vrijwilligers zorgen voor hun eigen sponsoring; elke gedoneerde euro komt zo rechtstreeks bij zijn doel terecht.

De ZWO dankt u hartelijk voor uw giften.

God doet nog steeds wonderen. Een ervan is Living Waters Village.
Ronny zal op een inspirerende manier vertellen over zijn leven daar en over Gods goedheid en grootheid.

De avond is in de Gereformeerde Kerk, Rijssenseweg 13 in Enter en begint om 19.30 uur. Inloop vanaf 19.15.

Het is een Corona-proof avond, daardoor zal het maximum aantal personen 30 zijn. Om dat te kunnen hanteren en direct te registreren wie er zijn zal er met inschrijving worden gewerkt.

Inschrijven kan via het mailadres: ronnyinenter@gmail.com

Iedereen is van harte welkom

Een videoboodschap van de diaconie:

In tegenstelling tot eerdere berichtgeving verzamelen we niet om 15.00u, maar kun je op je eigen tijdstip starten vanaf restaurant “de Poort van Twente”. Dit om de deelnemers zoveel mogelijk te spreiden i.v.m. corona.

Deelnemers met alleen volwassenen 

Deelnemers met alleen volwassenen hoeven enkel de “routeomschrijving” en de “Emmaüswandeling voor volwassenen” te printen en/of te downloaden op je mobiel. Volg de route vanaf “de Poort van Twente” en lees bij de start het document “Emmaüswandeling voor volwassenen” door. De rest volgt vanzelf.  

Let op! Onderweg zijn er allerlei QR-codes die je met de camera van je mobiel kunt scannen. Hier ben je wel internet voor nodig om de filmpjes en bestanden te kunnen openen. Vergeet je mobiel dus niet! 

Deelnemers met kinderen 

Gezinnen moeten alle bestanden printen en/of downloaden op de mobiel, behalve “Emmaüswandeling voor volwassenen”. Volg de route vanaf “de Poort van Twente” en lees bij de start het document “Emmaüswandeling voor gezinnen” door. In de bestanden met de speurtocht staan allerlei voorwerpen die de kinderen moeten zoeken in het bos. De rest volgt vanzelf.  

Let op! Onderweg zijn er allerlei QR-codes die je met de camera van je mobiel kunt scannen. Hier ben je wel internet voor nodig om de filmpjes en bestanden te kunnen openen. Vergeet je mobiel dus niet! 

Heel veel plezier! We horen achteraf graag wat jullie er van vonden via bijzonderediensten@gereformeerdekerkenter.nl. Ook tips en/of vragen kunnen naar dit mailadres worden gestuurd. 

De regelgeving is sterk aan verandering onderhevig. Dit gebruiksplan wordt bijgesteld zodra hier aanleiding voor is.

De wijziging betreft met name het zingen: vanaf zondag 04-10-2020 wordt dit in verband met de aangescherpte maatregelen rondom corona naar 6 minuten teruggebracht.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          

Opgeven kan via onderstaande link:

https://forms.gle/o6Zrd2AwtraBYwqD6

Voor iedereen die op zoek is naar geloofsverdieping of hoe doen we dat: geloven van maandag tot en met zondag of andersom? Dit was de wens van veel gemeenteleden op onze laatste gemeenteavond.

We willen starten met kleine groepen bij mensen thuis, eventueel samen eten en ons geloof delen. We willen dit doen naar aanleiding van het boekje; Durf Daniël te zijn. Om zo te leren hoe wij dat zouden kunnen invullen als christenen.

Hoe heeft Daniël zich staande gehouden midden in een samenleving vol afgoderij en weerzinwekkende praktijken?
Daniël werkte volgens een opvallende strategie die ook wij goed kunnen gebruiken in onze tijd. Lever je niet uit aan de wereld, maar sluit je ook niet op in je eigen wereld of christelijke bubbel. Stevig verworteld in God, ben je in staat om je takken breed uit te laten waaieren naar de wereld.

Durf Daniël te zijn. Daartoe willen we je uitdagen met dit nieuwe gespreksboek vol achtergrondinformatie en prachtige foto’s.
Daarbij komen allerlei vragen aan de orde: Hoe kan ik Jezus navolgen buiten mijn christelijke bubbel? Zijn er christelijke principes waar niemand aan mag komen? Zie ik God al werkzaam in de (niet- gelovige) wereld en hoe kan ik daarbij aansluiten?

Er is hoop voor de kerk!

Meld je aan voor de informatieavond op woensdag 30 september om 20.00 uur in Ons Centrum, iedereen is echt van harte welkom.

Henk & Manna ter Harmsel

mannaterharmsel@hotmail.com / t 06 400 44 367

Herman & Herma Pluimers

hermapluimers@concepts.nl / t 06 221 297 20

Programma

Vanaf 15.00u kunt u de route van de boswandeling ophalen bij “de Poort van Twente” te Rijssen (Tichelweg). Hier kunt u ook uw auto of fiets parkeren. Er zijn meerdere afstanden waar u uit kunt kiezen. De boswandeling is zowel leuk voor kinderen / gezinnen als voor volwassenen. Kinderen vullen namelijk hun eigen schatkist! Dit is een eierdoos waarbij meerdere onderdelen gevonden moeten worden tijdens de route. Volwassenen kunnen meedoen met de “Emmaüsgangers”. Daarnaast zijn er allerlei verrassingen tijdens de route, denk bijvoorbeeld aan muziek. Bij aanmelding volgt meer informatie over het programma. 

Aanmelden

Meld je nu aan via de volgende link: https://forms.gle/1Yw4Apo6BmcnJDrCA 

Neem bij vragen contact op met bijzonderediensten@gereformeerdekerkenter.nl of 06-37287533.

We zien jullie graag op zondag 4 oktober!

Plaats: Voetbal Vereniging Enter Vooruit. (Openluchtdienst)

Graag eigen stoel of kleedje meenemen.

De dienst is voor het hele gezin en iedereen is welkom. Na afloop is er een hapje en een drankje,

Opgeven is wel fijn i.v.m. de catering. Dit kan via aanmelden@gereformeerdekerkenter.nl of bellen met Jille Pultrum 06-53277792 of met Jannie ter Harmsel 06- 57319442

Jannie ter Harmsel 06-57319442 of met Jille Pultrum 06- 53277792.

Aanmelden kan tot vrijdag 18.00 uur voor betreffende dienst.

Kinderen zijn van harte welkom in de kerk, kinderen tot en met 12 jaar gaan tijdens de dienst naar de kinderkerk.

Voor kinderen tot 4 jaar is er oppasdienst. Hiervoor geldt ook dat ze aangemeld dienen te worden.

’s Avonds is er om 19.00 uur een kerkdienst, deze is zonder aanmelding bij te wonen.

De diaconie en de ZWO-commissie van de Gereformeerde kerk van Enter hebben daarom besloten om de collecte van zondag 23 augustus a.s. te bestemmen voor de noodhulp na deze ramp in Beiroet.
Uw steun voor Libanon is zeer hard nodig.

Maak uw gift over op rek. nr. NL50RABO0317402749 t.n.v. de ZWO-commissie of gebruik de GIVT-app of gebruik de QR-code.
De opbrengst van de collecte wordt aangevuld door de ZWO-commissie en gaat naar de noodhulp in Beiroet door Kerk in Actie.

Wilt u ook een gift overmaken? Alvast enorm bedankt!

De regelgeving is sterk aan verandering onderhevig. Dit gebruiksplan wordt bijgesteld zodra hier aanleiding voor is.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  

aanmelden@gereformeerdekerkenter.nl of bel met Jannie ter Harmsel (06-57319442).

Daarnaast wordt er vanuit de Vakantie Bijbel Week commissie op zaterdag 15 augustus een fotopuzzeltocht / fietstocht georganiseerd. Iedereen, jong en oud, is van harte welkom om hier aan deel te nemen.  

Tussen 14.00 en 15.00u kan je de route van de fietstocht ophalen bij “de Lee”. Deze route, van ongeveer 14 km, gaat langs de mooiste plekjes rondom Enter. Let onderweg goed op voor de fotopuzzeltocht! Tijdens de fietstocht zijn er voldoende rustpunten en wordt er gezorgd voor wat versnaperingen en wat leuke spelletjes en opdrachten voor de kinderen. Meld je vooraf wel even aan via het online formulier (gecommuniceerd via FaceBook en de website): .

Neem bij vragen contact op met vbw@hervormdenter.nl. We hopen jullie allemaal te zien bij de digitale VBW en natuurlijk op zaterdag 15 augustus!

Aanmelden is volgens de RIVM regels verplicht en kan tot vrijdag 10 juli 18.00 uur.

We willen graag het aantal personen weten en de leeftijd van de kinderen t/m 12 jaar.

Stuur een mailtje naar aanmelden@gereformeerdekerkenter.nl ,

of bel met Jannie ter Harmsel (06-57319442).

Alle kinderen t/m 12 jaar zijn elke zondag van harte welkom voor de kinderkerk!

Hiervoor zijn de aanmeldingsregels ook van toepassing.

We kijken er naar uit elkaar weer te ontmoeten!

De regelgeving is sterk aan verandering onderhevig. Dit gebruiksplan wordt bijgesteld zodra hier aanleiding voor is.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  

Voortaan zijn de diensten ook live te volgen via www.kerkdienstgemist.nl

Hoe kunt u naar de diensten kijken? Door naar www.kerkdienstgemist.nl te gaan, en te zoeken op Gereformeerde kerk Enter.

Ook kunt u gebruik maken van een mobiele app die te downloaden is in de Playstore van Google of in de App Store voor iPhone en iPad.

U zult dan alle diensten terugvinden die binnen onze gemeente regulier worden gehouden. Ook de dienst van zondag 31 mei is hierop inmiddels terug te zien. Dus zowel ‘live’ op het moment van de dienst of terugkijken / luisteren op een later tijdstip.

Het bestaande systeem dat loopt via www.kerkomroep.nl blijft tot nader order ook nog actief.

De kerkradio blijft ook nog actief.

De diensten zullen ook live via YouTube te volgen zijn, al kan men door auteursrechtelijk beschermd materiaal hinder ondervinden dat sommige liederen worden geblokkeerd.

Niet lullen maar poetsen!

Because We Carry gelooft dat je zelf de verandering moet zijn die je graag ziet in de wereld. Daarom gaan er via Because We Carry wekelijks teams van vrijwilligers naar Lesbos om daar mensen op de vlucht te helpen.

Naast het uitdelen van het broodnodige als eten, tenten en droge kleren, proberen de teams van BWC ook een glimlach, respect en wat hoop te brengen. We houden van daadkrachtige naastenliefde en ons motto is dan ook #‎nietlullenmaarpoetsen.

Om onze hulp zo relevant en efficiënt mogelijk te laten zijn, bepalen we ter plekke waar het meeste behoefte aan is. Voor ons handen-uit-de-mouwen-werk hebben we goedkeuring van de UNHCR en we werken dagelijks intensief samen met andere hulporganisaties, zoals o.a. Movement On The Ground en The Giving Food Truck.

De teams van vrijwilligers zorgen voor hun eigen sponsoring; elke gedoneerde euro komt zo rechtstreeks bij zijn doel terecht.

https://www.becausewecarry.org/

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

Tijdens het Pinksterfeest waren veel mensen in Jeruzalem. In Handelingen 2 lezen we dat het ‘godvrezende mensen’ zijn. De leerlingen waren vol verwachting. Voor de omstanders was het als een donderslag bij heldere hemel. Maar voor iedereen was het een verrassing, ze wisten niet wat ze meemaakten. De leerlingen en omstanders waren allemaal op hun manier goedgelovig. Toch misten ze blijkbaar nog iets. Want ze ontvangen iets extra’s, iets onmisbaars om te groeien.

De godvrezende mensen reageren vol verwarring, buiten zichzelf van verbazing, verbijsterd, geheel van hun stuk gebracht… Maar we lezen ook over godvrezende mensen die spotten. Stomme grappen maken, de leerlingen belachelijk maken, het klein willen maken… Godvrezend, maar (nog) niet vervuld met de Geest…

Sommigen vragen zich af : wat heeft dit toch te be-teken-en, wat zegt dit?

Ben jij godvrezend? Ben jij vervuld met de Geest? Wat betekent de Geest en de vervulling met de Geest voor jou? Wat heeft het Pinksterfeest jou te zeggen?

We willen met Pinksteren nadenken over wie de Geest is én hoe hij zorgt voor passie in jouw geloofsleven van alledag. Dat wil ik duidelijk maken aan de hand van een BBQ, in het bijzonder de kolen… En twee gemeenteleden hebben een videoboodschap ingesproken om te vertellen wie de Geest voor hen is in het leven van alledag. Hopelijk raken we zo geïnspireerd, begeesterd, om als ‘kolen’ een hemelse gloed op aarde te verspreiden.

We zingen prachtige Pinksterliederen, met voor én na de dienst enkele luisterliederen. De Pinkstercollecte is voor “Because we Carry”, https://www.becausewecarry.org/

Van harte welkom in de online kerkdienst die om 9.30u begint. Vanaf 9.15u kan je inschakelen en door middel van de luisterliederen enthousiast raken…

WEES ZELF DE VERANDERING DIE JE WILT ZIEN IN DE WERELD

Niet lullen maar poetsen!

Because We Carry gelooft dat je zelf de verandering moet zijn die je graag ziet in de wereld. Daarom gaan er via Because We Carry wekelijks teams van vrijwilligers naar Lesbos om daar mensen op de vlucht te helpen.

Naast het uitdelen van het broodnodige als eten, tenten en droge kleren, proberen de teams van BWC ook een glimlach, respect en wat hoop te brengen. We houden van daadkrachtige naastenliefde en ons motto is dan ook #‎nietlullenmaarpoetsen.

Om onze hulp zo relevant en efficiënt mogelijk te laten zijn, bepalen we ter plekke waar het meeste behoefte aan is. Voor ons handen-uit-de-mouwen-werk hebben we goedkeuring van de UNHCR en we werken dagelijks intensief samen met andere hulporganisaties, zoals o.a. Movement On The Ground en The Giving Food Truck.

De teams van vrijwilligers zorgen voor hun eigen sponsoring; elke gedoneerde euro komt zo rechtstreeks bij zijn doel terecht.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 117468 AA Enter
0547-381384

Zondag nemen we afscheid van 6 ambtsdragers en bevestigen we 5 nieuwe ambtsdragers. En als ambtsdrager kan je soms wel eens denken : waar begin ik aan?! Een gedachte die je ook als gemeentelid/mens soms kan hebben bij een uitdaging, als je iets gevraagd wordt.

Maar wij zijn niet de eerste die zich afvragen waar ze aan beginnen, of ze het kunnen, of ze wel geschikt zijn. Zondagmorgen ontmoeten we de 11 leerlingen van Jezus in Galilea. Misschien wel de eerste ambtsdragers van de kerk van Christus. De engel en Jezus zelf hadden op Paasmorgen aan de vrouwen verteld dat ze naar Galilea moeten gaan, daar zullen ze Jezus zien. Eerder waren ze met z’n twaalven, plus Jezus, van Galilea naar Jeruzalem gegaan. En nu zijn ze met z’n elven, zonder Judas én Jezus, weer van Jeruzalem naar Galilea gegaan. Weg van de tempel, weg van het centrum, naar Galilea, naar de rand… Naar de berg van de Bergrede, waar Jezus aan het begin die geweldige beloften had gedaan, de zaligsprekingen. Gelukzalig zijn jullie, jullie zijn het zout van de aarde, het licht van de wereld. De berg van de beloften. Wat gaat daar gebeuren?!

Jezus zegt daar grote woorden die toen hebben geholpen, en hopelijk ook nu helpen, om als ambtsdrager of gewone christen of zoeker op weg te gaan. We lezen zondagmorgen Matteus 28 : 16-20. Hopelijk geven die woorden ook nu ons moed…

Zelf voel ik enthousiasme én weerstand bij dit gedeelte. Beter gezegd, als ik het lees zoals ik het mij herinner, want dan lees ik : Ga dus/dan op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest, en hun te leren dat ze zich moeten houden aan alles wat ik jullie opgedragen heb.

Aan de ene kant maakt het mij dus heel enthousiast, vind ik het aantrekkelijk. Aan de andere kant voel ik weerstand, stoot het af… Het zijn heel grote woorden. En je vraagt je af : hoe dan? Door die elf leerlingen?!

Want stel dat jij Jezus was, zou jij dan de voltooiing van jouw goddelijke missie hebben toevertrouwd aan dit groepje mannen?

Spannende vragen waar we zondagmorgen verder over nadenken. Weet je van harte welkom in de online kerkdienst via het YouTube-kanaal van de kerk.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

Op die avond was The Choir Company te gast in Enter. Een samengesteld koor waar ook veel zangers en zangeressen uit Enter in meezongen. Onder leiding van een enthousiaste dirigent zongen ze prachtige liederen, recht vanuit het hart. Het was een vreugdevolle avond en in de kerk swingde het de pan uit.

Herinnert u het zich al weer?

Om nog weer even te genieten van die geweldige avond, wordt zondagavond 26 april deze prachtige dienst als herhaling uitgezonden via kerk-tv/radio. Ga er thuis lekker voor zitten en geniet van dit muzikale feestje.

Deze reflex zie je in de eerste eeuw tot op de dag van vandaag, wanneer mensen worden geconfronteerd met het verhaal van Jezus’ opstanding. Matteus schetst ons hoe deze reflex is ontstaan op die eerst Paasmorgen. Om mensen te helpen de opstanding als een werkelijke gebeurtenis te accepteren.

Copernicus werd voor gek verklaard toen hij zei dat de aarde om de zon draaide in plaats van andersom, de zon om de aarde, zoals men toen dacht. Maar hij was zijn tijd ver vooruit. Christenen worden vaak voor gek verklaard als ze zeggen dat er opstanding uit de dood is in plaats van dat dood dood is, zoals velen denken. Maar christenen zijn hun tijd ver vooruit. Wij weten al van de toekomst als alle doden zullen opstaan uit de dood. Wij weten van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, als deze aarde getransformeerd zal worden, en samengevoegd met de hemel. Stoppen met geloven is geen bevrijding, maar je gevangen zetten in je eigen beperkte denken.

Welkom in de online kerkdienst van Gereformeerde Kerk Enter. Vanaf 9.15u enkele prachtige liederen, waaronder een sololied gezongen door Ria, Simone en Marleen. Zij zingen in totaal 3 liederen. Maar ook de virtuele Palmpasenoptocht van de kinderen van de kinderkerk. Er is ook een kindermoment en de kinderen van Wegwijzer, Akkerwal en Roerganger zingen voor ons. Hoe dat zit? Gewoon kijken!

Gezegend Paasfeest!

En vergeet niet om een bloem in het bloemenkruis te komen steken!

Zo laten we met een vrolijk symbool ook als kerk zien dat het Pasen is en waarom wij Pasen vieren omdat Jezus leeft.

En let op, wacht even als het druk is en houd afstand.

Dit kruis is mogelijk gemaakt door Mirjam’s Bloemenboetiek, waarvoor wij Mirjam hartelijk danken!

Thuis kan je zelf een kruis maken om die met Pasen voor het raam te zetten als verbinding met elkaar. De kinderen kunnen hun Palmpasenstok voor het raam zetten, alle anderen kunnen zelf een kruis maken. Zo laten we iedereen zien waarom wij Pasen vieren!

Op Paasmorgen zullen we het uitjubelen, zullen enkele solisten ook prachtige liederen voor ons zingen. Dit allemaal in de onlinevieringen die te volgen zijn via kerkradio, kerk-tv (www.kerkomroep.nl) en ons YouTube-kanaal

Hieronder een overzicht van de avonden en de Schriftlezingen. Afgelopen zondag is Matteus 21 gelezen, misschien een idee om voor donderdag Matteus 22-25 voor jezelf alvast te lezen.

Donderdagavond 19.30u – Witte Donderdag

Matteus 26

m.m.v. Siebren Visser

Vrijdagavond 19.30u – Goede Vrijdag

Matteus 27 : 1-56

m.m.v. Renske ten Hove

Zaterdagavond 19.30u – Stille Zaterdag

Matteus 27 : 57-66

Zondagmorgen 9.30u – Paasfeest

Matteus 28 : 1-15

m.m.v. Simone ten Brinke, Ria Heering en Marleen Smit

Welkom om samen op weg naar Pasen te gaan, het Paasfeest te vieren.

Simone ten Brinke, Dinant Getkate, Marleen Smit en Floris den Oudsten

Dus lees je dit bericht en heb je praktische hulp nodig of word je enthousiast van dit mooie initiatief meld je dan aan via de website www.enterhelptenter.nl.
Je mag ook bellen met 06-16864659. Je krijgt dan onze coördinator Ria Heering aan de telefoon. Zij zal de schakel zijn tussen hulpvraag en geschikte vrijwillige hulp.
Eveneens kun je een e-mail sturen naar enterhelptenter@gmail.com
Zo helpen we elkaar als Enternaren in deze bijzondere tijd!

Mocht kerktv niet werken kunt u via Youtube meekijken.

Om kerk-tv/kerkomroep.nl zoveel mogelijk te ontlasten en te zorgen dat de ‘vaste’ kijkers gewoon kunnen kijken zoals ze gewend zijn, willen we iedereen die normaal gesproken gewoon naar de kerk gaat, vragen om de online kerkdienst te bekijken via Youtube.

Klik op onderstaande afbeelding om direct naar het juiste kanaal te gaan

Geven met Givt via een QR-code werkt als volgt:

1. Tijdens het collecte moment open je, zoals je gewend bent, de Givt-app

2. Kies het bedrag dat je wil geven en druk op volgende

(Zijn er meerdere collectes in een dienst? Geen probleem! Om een collecte toe te voegen toets op het plusje bij collecte toevoegen en vul het bedrag in dat je aan de 2e collecte wilt geven. Nog een derde collecte toevoegen? Druk dan nogmaals op het plusje en kies je bedrag voor de derde collecte.)

3. Kies vervolgens voor de tweede optie in je scherm: QR-code (geef door middel van een QR-code)

4. Scan de QR-code met je camera (Let op! Het kan zijn dat de app toestemming vraagt voor toegang tot je camera. Druk op OK om verder te gaan)

5. Druk tot slot op volgende om de gift te voltooien

Geven zonder QR code of zender in de buurt? Ook dan kan!

Volg de onderstaande stappen voor geven uit de lijst.

1. Open de app

2. Kies het  bedrag dat je wil geven.

(Zijn er meerdere collectes in een dienst? Geen probleem! Om een collecte toe te voegen toets op het plusje bij collecte toevoegen en vul het bedrag in dat je aan de 2e collecte wilt geven. Nog een derde collecte toevoegen? Druk dan nogmaals op het plusje en kies je bedrag voor de derde collecte.)

3. Kies vervolgens voor de derde optie, geven uit de Lijst

4. Vul de naam of plaats van je kerk in bij het zoekbalkje

5. Selecteer de kerk waaraan je wil geven en toets onder in je scherm op geven!

6. Druk tot slot op volgende om de gift te voltooien.

Om kerk-tv/kerkomroep.nl zoveel mogelijk te ontlasten en te zorgen dat de ‘vaste’ kijkers gewoon kunnen kijken
zoals ze gewend zijn. Willen we iedereen die normaal gesproken gewoon naar de kerk gaat, vragen om morgen de kerkdienst te bekijken via Youtube.

Klik op onderstaande afbeelding om direct naar het juiste kanaal te gaan.

Lees verder…

Geliefde broers en zussen in Christus Jezus,

Ik sta hier in een lege kerk. Zoals altijd als ik zondags voorga, heb ik vandaag de preek voor zondagmorgen geoefend in een lege kerk. Maar nu zal ook zondagmorgen de kerk leeg zijn. Je zult misschien denken, dat ben je toch gewend om voor een lege kerk te preken bij het oefenen, wat is het verschil om zondagmorgen ook voor een lege kerk te preken?

Nou, de preek gaat pas leven met mensen voor me in de kerk. Als ik u en jou zie zitten, met uw en jouw levensverhaal. Daarom dat de preek bij het oefenen vaak korter dan 20 minuten duurt, maar op zondagmorgen in de kerkdienst vaak wat langer duurt. Dat komt deels door jullie, door de interactie, er gebeurt iets in een kerkdienst, tijdens de preek, noem het de Geest.

Het is voor mij nu dus ook oefenen om zo levendig te preken voor een lege kerk alsof ik u en jou zie zitten. Het is in die zin dus best wel spannend hoe het zondag zal gaan. Preken voor een lege kerk terwijl onzichtbaar thuis tientallen, honderden mensen meekijken.

Maar zoals het voor mij onwennig en spannend is, zo ook voor de meesten van jullie. Of je nu alleen, met z’n tweeën of als gezin de kerkdienst via kerk-tv meemaakt, de spannende vraag is en blijft : ga je meezingen alsof je in een volle kerk zit? Ga je er echt voor zitten om de liederen, de schriftlezing, de preek en de gebeden ook echt binnen te laten komen?

Zo zal het zondag bij ons allemaal wat onwennig en spannend zijn. Bidden jullie mee om een gezegende en levendige kerkdienst?

Het bijzondere is dat we dan wel op een punt zijn aangekomen dat we als gemeenteleden die gewoon zijn naar de te kerk gaan ons nu een beetje kunnen verplaatsen in die gemeenteleden die door ziekte, ouderdom of anderszins al jaren, zondag aan zondag, op afstand de diensten meemaken. Van deze  gemeenteleden kunnen we in deze dagen iets leren. Want wat mij altijd opvalt in de gesprekken met de thuis meevierende gemeenteleden, is dat kerk-tv voor hun ook echt hun kerk is. Ze gaan er echt voor zitten, zingen uit volle borst mee en voelen zich betrokken bij de gebeden en de woorden die klinken.

Zo mogen we als gemeenteleden die het allemaal zo normaal en vanzelfsprekend vonden om naar de kerk te gaan, ons verplaatsen in deze gemeenteleden die er alleen maar van kunnen dromen om nog eens naar de kerk te gaan.

En wen er maar aan, want in elk geval de komende weken, zal dit de situatie zijn. Wat zal het een feest  zijn als we dan weer voor het eerst naar de kerk mogen! En wat zullen we ons dan echt verbonden weten met al die gemeenteleden die thuis blijven meekijken en zo meevieren. Zo zal deze periode ook een leerzame, heilzame periode zijn voor ons als kerk.

Zondagmorgen om 9.15 uur luidt de kerkklok. De kerkenraad komt de kerk binnen en we luisteren naar drie liederen ter bemoediging en als inleiding op de kerkdienst. De kerkdienst begint zoals gebruikelijk gewoon om 9.30 uur.

Zorg dat er thuis een kaars op tafel klaar staat, die je kan aansteken als we in de kerk de paaskaars aansteken. Zo weten we ons allemaal in de lichtkring van Christus opgenomen, verbonden met elkaar in Gods liefde, ook als we elkaar niet zien. En als het licht van Christus thuis brandt, dan zal hopelijk ook alle schroom wegvallen om uit volle borst mee te zingen, te vieren, te luisteren en te bidden.

En als er thuis kinderen zijn, zorg dan voor een tweede kaars, die je kan aansteken als we in de kerk de kaars voor de kinderkerk aansteken. De kinderkerk gaat wel anders dan gebruikelijk. We verwijzen naar Facebook-pagina van Matthijs Vlaardingerbroek of zijn website www.creatiefkinderwerk.nl Matthijs heeft een leuk en creatief kinderprogramma met filmpjes gemaakt, zowel voor zondagmorgen als voor alle schooldagen. Zo kan je thuis op zondag én doordeweeks met de kinderen bezig zijn met het geloof. Misschien een idee om straks al even te kijken wat Matthijs allemaal aanbiedt. Je kan ook het programma van afgelopen zondagmorgen nog even samen met de kinderen bekijken. Dan ben je komende zondagmorgen er helemaal klaar voor. Er zit bij het programma van afgelopen zondagmorgen ook een goocheltruc die wordt uitgelegd. Welk kind wil dat nu niet, goochelen?!

Nog een paar laatste dingen:

– We willen graag weten waarvoor u/jij zondag wilt laten bidden. Je kan dat in het formulier op de website aangeven. Deze gebedspunten worden meegenomen in de voorbede in de kerkdienst op zondag. De persoonlijke voorbede en dankzegging kunt u doorgeven aan uw wijkouderling, zoals dat voorheen ook gebruikelijk was.

– Ik als predikant, de wijkouderlingen en wijkmedewerkers zijn beschikbaar voor een persoonlijk moment van telefonisch contact.

Hebt u praktische hulp nodig of kunt u die bieden? Neem contact op met de wijk-diaken.

Tot slot : we gaan niet naar de kerk, maar we zijn de kerk. De kerk zal de wereld niet veranderen, maar is draagster van de hoop die de wereld kan veranderen. Laten we juist ook in deze dagen kerk zijn, draagster van Gods hoop voor de wereld!

Tot zondagmorgen!

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

Matthijs heeft een leuk en creatief kinderprogramma met filmpjes gemaakt, zowel voor zondagmorgen áls voor alle schooldagen.

Zo kan je thuis op zondag én doordeweeks met de kinderen bezig zijn met het geloof.

Misschien een idee om straks al even te kijken wat Matthijs allemaal aanbiedt. Je kan ook het programma van afgelopen zondagmorgen nog even samen met de kinderen bekijken. Dan ben je komende zondagmorgen er helemaal klaar voor.

Er zit bij het programma van afgelopen zondagmorgen ook een goocheltruc die wordt uitgelegd. Welk kind wil dat nu niet, goochelen?!

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

En wanneer u bidt, / jullie bidden… Voor Jezus is het geen vraag, geen optie, of je bidt. Bidden is voor hem een gegeven, dat hoort er helemaal bij. Net zoals je eet, drinkt en naar de wc gaat. Voor de leerlingen van Jezus was en is bidden dus een onderdeel van het dagelijkse leven.

Maar toch hebben ze er onderwijs over nodig, toen en nu. De leerlingen kenden als joden hun gebeden uit het Oude Testament, uit de joodse traditie. Net zoals wij ook onze gebeden kennen : Ik ga slapen ik ben moe, O Vader die al ’t leven voedt, Onze Vader Toch hebben de leerlingen toen en nu onderwijs nodig over het gebed. Niet omdat het niet goed genoeg is, maar omdat het altijd beter kan. Omdat een leerling leert, zoals een plant groeit. Wij zijn en blijven altijd leerlingen van de Meester, wij volgen permanente educatie, wij raken nooit uitgeleerd. Jezus begint er in elk geval over in zijn meest bekende preek, de Bergrede. Twee keer zelfs. Vanavond het eerste stukje onderwijs over het gebed, in Matteus 6:5-15. Om nog beter te leren bidden…

Bij God is het nooit goed genoeg, het kan altijd beter. Zoals binnenkort die basiscursus over bidden of die verdiepingscursus ministry-gebed van Jelle de Kok, hoe je bidt voor genezing van zieken bijvoorbeeld. Bidden kan je leren, kan je in doorleren… Zoals je in groep 1 leert kleuren, groep 2 leert lijnen en bochten, groep 3 leert schrijven enz. Bij de belijdenisgroepen mochten ze de eerste keer een brief aan God schrijven, we eindigen altijd met wat ons is opgevallen en waar we mee aan de slag willen. Of, stel dat God hier zou zijn, wat zou je dan zeggen? Om zo toe te groeien naar het hardop bidden met elkaar.

Bidden is praten, communiceren met God. Zoals je kan leren praten, zo kan je ook leren praten met God. In mijn predikantsopleiding kregen wij spraakles. Niet omdat we een spraakprobleem hadden, maar omdat goed spreken belangrijk is voor predikanten. Iedereen had wel verbeterpunten : snelheid, volume, ademhaling, articulatie. Jezus geeft een mini-cursus gebed. Niet omdat ze een gebedsprobleem hadden, maar omdat goed bidden belangrijk is voor volgelingen van Jezus. Zo kan jij ook leren bidden én je er in bijscholen. Vooraf aan de cursus ministry-gebed, geef ik een workshop van één avond over bidden. Maandag 6 of donderdag 16 april voor wie meer wil leren over bidden. Vanavond leren we al een aantal dingen over bidden in het onderwijs van Jezus

We lezenMatteus 6 : 5-8

Twee punten : het gaat niet om wat je zegt en ook niet hoe je het zegt. Het gaat om de intentie, om je hart. Samen en hardop bidden is heel goed. Maar Jezus heeft hier twee fronten in gedachten waar hij het over heeft als hij zegt : Niet in het openbaar, en niet hardop. Jezus denkt allereerst aan de Joden, die hij hier huichelaars noemt, die bidden om gezien en gehoord te worden. En Jezus denkt aan de heidenen, die een omhaal van woorden gebruiken, eindeloos voort prevelen, om maar geen god te kort te doen of te vergeten.

In die context spreekt Jezus over in je huis terugtrekken, de binnenkamer (HSV). De stilte opzoeken om je te focussen op God. Een vaste plek in huis, een vaste tijd, mobiel uit doen. Papier naast je om alle gedachten die opborrelen te parkeren. Zodat je zo min mogelijk wordt afgeleid door anderen, je eigen gedachten, en helemaal op God bent gericht.  

In die context spreekt Jezus over dat onze Vader weet wat wij nodig hebben, nog voor we het hem vragen. Zoals je als ouders wel weet wat je kinderen gaan vertellen als ze uit school komen op 5 december. Hoogstwaarschijnlijk over Sinterklaas, Zwarte Piet, pepernoten, cadeaus, gedichten, surprises. Wij bidden dus niet om God te informeren. We bidden om God bij ons leven te betrekken. Want wat zeg je op 5 december tegen je kind? Dat wist ik al, hou je mond maar? Nee! Je praat mee, geeft antwoord, gaat mee in de belevingswereld van je kind. Zo wil God op ons leven betrokken zijn. Dat is een Godswonder : er is communicatie, contact mogelijk tussen ons mensen en de heilige God. Hij weet alles al van ons, nog voordat we bidden. Wat mij ten diepste houdt bewogen, ’t ligt alles open voor uw ogen… Gij kent mijn leven woord voor woord, Gij hebt mij voor ik spreek gehoord. (Psalm 139 : 1 en 2)

We lezen Matteus 6 : 9 en 10ab

‘Onze’ Vader, niet ‘mijn’ of ‘jullie’ Vader. Maar Jezus en wij hebben dezelfde Vader… Vader, niet Eeuwige. Heel persoonlijk. Dan 3x ‘uw’. Uw Naam : HEER, die was, is en zal zijn. Uw Koninkrijk/Koningschap. Uw wil.

Gods Naam heiligen, zijn Naam eer aan doen. Zijn karakter, wie God is, eren. Niet alleen door wat je zegt, maar vooral ook door wat je doet. Gods Koninkrijk laten komen, zichtbaar maken, door ambassadeur te zijn van dat Koninkrijk, God overal en altijd te vertegenwoordigen.  Waar jij bent is God, daar wordt God vertegenwoordigd. Gods wil doen, Gods wil wordt gedaan door ons heen. Dan moet je wel Gods wil kennen… Gods Naam, Koninkrijk, wil staan centraal aan begin van ons gebed : lofprijzing.

We zongen “Glorie aan God” als belijdenis.

We lezen verder, Matteus 6 : 10c : zoals in de hemel zo ook op de aarde / op aarde zoals in de hemel. Dat slaat niet alleen op Gods wil doen, dat dacht ik altijd… Maar ook op zijn Naam heiligen en dat Koninkrijk van God laten komen.

Gods Naam heiligen, Gods Koninkrijk/Koningschap, Gods wil

laat uw naam geheiligd worden,        }

laat uw koninkrijk komen                   }           op aarde zoals in de hemel

en uw wil gedaan worden                  }

Zoals in de hemel volmaakt, zo mogen wij dat in de gebrokenheid, door ons leven heen, op aarde zichtbaar maken… Dan bidt je nogal wat…

De focus in dit voorbeeldgebed ligt dus niet op de hemel. De focus van Jezus is gericht op de aarde. Zoals het in de hemel is, zo moet het ook op de aarde worden. Zoals je in een showroom naar meubels kijkt, maar daar niet gaat wonen. Nee, je neemt de spullen mee naar huis, zo wil je het thuis ook hebben. We weten hoe Gods naam wordt geheiligd, geëerd in de hemel. We weten hoe God Koning is in de hemel, door zijn dienaren in alle volmaaktheid wordt gediend en aanbeden. We weten hoe Gods wil realiteit is in de hemel, zijn wil is wet. En dat willen we ook op deze aarde, daar bidden we om.

De eerste helft draait dus helemaal om God in de hemel die op aarde door ons heen zichtbaar en realiteit wordt. Dat kan alleen maar, als jij wilt wat God ook wil. Dat je helemaal met God vergroeid bent, zoals die tak geënt op stam/wortel… God is daardoor nog veel meer betrokken op ons, dan wij op elkaar…

Daarna 3x ‘ons’. Na onze focus op God, met onze motieven gezuiverd, bidden we voor onszelf : Matteus 6 : 11

Om brood, dat staat voor alles wat we nodig hebben in het dagelijkse leven. ‘Ons’ brood… Maar wij hebben toch al alles? Waarom  bidden voor iets wat je al hebt, in overvloed, nog veel meer dan alleen maar brood… Daar komt ons egoïsme en individualisme om de hoek kijken. We bidden dat namelijk ook voor al die mensen die leven van de voedselbank. Dat bidden we ook voor al die mensen die dood gaan van de honger en de dorst. Als we bidden om ‘ons’ brood, verbinden we ons met iedereen die ‘onze Vader’ bidt. Worden we uit onze eigen bubbel getrokken. Beseffen we ook dat we het niet alleen met woorden kunnen volstaan. Dan is het bidden én werken om het dagelijkse brood voor iedereen te realiseren… God geeft namelijk genoeg voor ieders behoefte, te weinig voor ieders begeerte… Je kunt het dus niet bidden zonder je ogen te openen voor de nood in de wereld, zonder daarin je verantwoordelijkheid te nemen, je portemonnee te open. Een kerkdienst waarin we wel bidden ‘geef ons heden ons dagelijks brood’ zonder een diaconale collecte, is dus een onmogelijkheid… We overdenken deze bede tijdens het luisteren naar het volgende lied…

“Maak ons hart onrustig” –

We lezen verder in Matteus 6 : 12, 14-15

Met een onrustig hart kan je nooit rusten met onrecht… Dan bidden we verder om vergeving. Ook hier bidden we niet alleen om vergeving van mijn zonden, mijn schulden, maar onze… Zo bidden we voor allen die het zelf niet bidden. Niet kunnen of niet willen bidden… Zoals Jezus bad : Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen. Zo mogen wij voor de wereld bidden, ons dorp, familie, vrienden, kinderen… Dagelijks om vergeving bidden, het is gratis verkrijgbaar. Maar het werkt alleen als we zelf vergevend zijn. Anders is geen vergeving voor jou… Maak er geen rotonde van, zondigen en bidden om vergeving. Het is een groeiproces, je moet dus wel in groeien in vergeven, vergevingsgezinder worden…

Na het zingen van Psalm 32 : 1 en 2 lezen we verder, Matteus 6 : 13

Laatste gebed, als je dit allemaal gebeden hebt, in afhankelijkheid van God leeft. Breng ons niet in verzoeking, beproeving. Die is er, dat is een gegeven. De vraag is : welke keuze maak je? Goed of kwaad?

God dank weten wij van de heilige Geest die ons helpt om zo te leven zoals we bidden. De Geest wil ons dit gebed eigen maken. Om het niet egoïstisch te bidden, maar in verbondenheid met allen die dit gebed bidden. Om het niet alleen voor onszelf te bidden, maar voor iedereen te bidden. Om het niet alleen te bidden, met woorden, maar ook te koppelen aan daden van gerechtigheid. Zo bidden we zingend om een hart dat leeft in het licht, een vaste geest die diep van binnen zonder onzekerheid God blijft beminnen, om Gods heilige Geest, die mijn hart verblijdt en mijn wil richt op Gods liefdesgebod.

Na het zingen van Psalm 51 : 5 bidden we het Onze Vader met stiltes…

Onze Vader die in de hemelen zijt

Als we u Onze Vader noemen, met wie weten wij ons dan verbonden op deze aarde?

Uw naam worde geheiligd, Uw koninkrijk kome, Uw wil geschiede,

gelijk in de hemel, alzo ook op de aarde
We loven uw heilige naam, uw koningschap, uw volmaakte wil

In de stilte overdenken we hoe wij meer hemel op aarde kunnen realiseren…

Geef ons heden ons dagelijks brood

We bidden voor waar wij en onze wereld behoefte aan heeft…

Eten/drinken, onze voedselvoorzieners, goede omstandigheden voor groei, werk om te kunnen voorzien in levensonderhoud, medische zorg, onderwijs, wijsheid bij bestuurders, naasten tegen vereenzaming, barmhartigheid voor ontheemden.

En vergeef ons onze schulden gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren
We belijden onze schuld dat wij mensen vaak zo traag zijn in vergeven. Geef dat wij, ook onze naasten, anderen hun misstappen vergeven, en wij de vrede zullen ervaren als onze hemelse Vader ook ons vergeeft. In stilte benoemen we hoe wij stappen kunnen zetten in vergeven en vergeving ontvangen.

En leid ons niet in verzoeking maar verlos ons van de boze
Schep in mij  God een hart dat leeft in het licht.

Want van U is het Koninkrijk/koningschap, de kracht en macht, de majesteit en heerlijkheid, tot in eeuwigheid . Amen

Bekijk deze dienst via onze kerktv.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

Biddag, voor gewas en arbeid, gaat over bidden én werken. Want zonder zaaien, is er geen oogst…toch? Wij doen daarom heel erg ons best voor goede resultaten : op school, op ons werk, bij het sporten. Want zonder werken, geen eten, toch? Zonder trainen, niet winnen, toch? Zonder leren, geen voldoendes, toch? Wij moeten in heel veel situaties goed ons best doen voor goede resultaten.

En toch, wij krijgen heel veel dingen, waar we niets voor doen… Welke dingen krijg je, zonder dat je er iets voor doet? Veel dingen krijg je, omdat die ander van jou houdt…

We gaan in de Bijbel daarover lezen… Matteus 6 : 25-34

Preek 1 : Geen zorgen maken om eten, drinken en kleren

Bidden is leven met God. Als je met God leeft, dan hoef je geen zorgen te maken… Jezus zegt : maak je geen zorgen over eten en drinken, over kleren. Want je leven, je geluk, je lichaam, je gezondheid, is veel belangrijker.

Ik denk dat Jezus wil zeggen : maak je niet druk om bijzaken. Ja, eten, drinken en kleren zijn belangrijk. Hoe vaak zeggen we niet : Wat eten we vandaag? Of : Ik heb helemaal geen leuke kleren! Maar ga je daar dood van als je een keer iets minder lekkers eet? Stort de wereld in als die leuke broek in de was zit? Nee, dat zijn maar bijzaken. Je leven, je geluk, liefde, gezondheid : dat is allemaal veel belangrijker.

De meesten van ons maken zich geen zorgen over eten, drinken en kleren. En vergeleken met anderen hebben wij het goed, niemand zal sterven door honger of dorst. Maar de mensen tegen wie Jezus heel lang geleden zei ‘maak je geen zorgen’? Ze waren vaak wel bezorgd over wat ze zouden eten en drinken en of er wel kleren waren. De Romeinen waren de baas en er was vaak hongersnood. Dan is het heel vreemd als iemand zegt: maak je geen zorgen. Want Jezus zegt niet: maak je wat minder zorgen. Nee, Hij zegt, maak je geen zorgen. Misschien hebben ze Jezus wel uitgelachen : jaja, makkelijk praten.

Wij, die niet bang hoeven te zijn om te sterven door gebrek aan eten en schoon drinkwater, kunnen het moeilijk beseffen hoe mensen zich toen voelden. Al besef ik me weer hoe goed ik het heb, als we denken aan de mensen in Oost-Europa voor wie we eten hebben ingezameld, of als ik bijvoorbeeld kijk naar de tv-beelden van vluchtelingen op Lesbos…Dan moet ik wel even slikken, dan klinken Jezus woorden ook ineens heel anders.

‘Maak je geen zorgen’

Is Jezus nu niet een beetje wereldvreemd? Iedereen maakt zich toch zorgen als er geen eten, drinken en kleding is?! Natuurlijk en daar is niets mis mee! Maar maken we niet veel te vaak zorgen over de dingen van het leven die we ten diepste niet zelf kunnen regelen, dingen die onmogelijk voor ons zijn. Ons lichaam, ons leven, ons bestaan is meer dan eten, drinken en kleding. Vergeten we niet vaak ons in te spannen voor de dingen die nog veel belangrijker zijn? Het zorgen voor onszelf is namelijk niet belangrijkste van ons leven hier op aarde. Jezus wil zeggen: zorg goed voor jezelf, zo goed, dat je juist aandacht moet geven aan andere dingen, aan liefde, aan wat God van je vraagt.

En dan noemt Jezus de vogels die zorgeloos leven, die een aantal dingen gewoon niet kunnen. Ooit een maaiende vogel gezien die met een kar achter zich aan naar zijn schuur ging? Het andere voorbeeld van Jezus is de veldbloem die maar heel kort bloeit en mooi is.

En zelfs deze bloemen maakt God zo mooi, mooier dan de kleren van de grote koning Salomo. Als vogels zo zorgeloos kunnen leven en bloemen zo prachtig worden gemaakt dankzij Gods zorg, niet door eigen inzet. Waarom zouden wij ons dan nog druk maken om zaken die met Gods zorg te maken hebben?! Want dan zorgt bezorgd zijn er voor, dat we ons niet meer richten op het belangrijkste, namelijk het bezig zijn met Gods nieuwe wereld van vrede en liefde. En het doen wat God van je vraagt : God liefhebben boven alles en de naaste als jezelf. Bidden is leven met God, vertrouwen dat Jezus niet liegt en geen grapje maakt als Hij zegt: maak je geen zorgen. Hij zorgt voor ons en geeft ons zoveel dingen die we als normaal zijn gaan beschouwen. Als je met God leeft, dan hoef jij je geen zorgen te maken. Zoals na elke winter er weer een nieuwe lente komt. Daar hoef je geen zorgen om te maken, dat komt als vanzelf goed. Bij God is het altijd : eind goed, al goed. Maak jij je daar maar geen zorgen over!

We zingen “Weet je dat de lente komt” –

We lezen verder in de Bijbel : 1 Korinte 15 : 35-43

Preek 2 : Geen zorgen maken om je lichaam en leven

We zongen over de lente, en over Pasen. En we lazen over dood gaan en opstaan. Als iemand heel ziek is, of zelfs dood gaat, dan kunnen we ons zorgen maken. Maar dat hoeft niet…

Paulus zegt : in de natuur is het zo : eerst zaaien we zaad, dan oogsten we. Maar daartussen, tussen zaaien en oogsten, gebeurd er nog iets… Je stopt bijvoorbeeld een bloembol in de grond en dat wordt een bloem. Maar die bloembol is als het ware dood, daar is niets levends aan. Maar die bloembol gaat in de grond uit elkaar vallen, blijft niets van over. Pas daarna komt er een klein groen bloemsteeltje die weer levend is. Die dode bloembol wordt een levende bloem. Het is iets heel anders, maar ook wel weer een beetje hetzelfde. Een bloembol wordt geen perenboom… Maar een bloem is ook niet hetzelfde als een bloembol. Daar zorgt God voor. (dit is in de dienst al pratende met twee dames ter sprake gekomen)

Over vier weken is het Goede Vrijdag : Jezus sterft, is dood, niets levends aan. Als was het een bloembol, wordt Jezus gezaaid, in een graf gestopt. Iedereen is verdrietig, iedereen maakt zich zorgen. Maar dan gebeurt er iets heel bijzonders : Jezus staat op uit de dood, Jezus leeft! De leerlingen hadden zich geen zorgen hoeven te maken. Er verschijnt iets heel nieuws, een nieuw lichaam. Nu kan ons lichaam nog ziek worden, kunnen we pijn hebben, kunnen we ons zorgen maken. Maar dat nieuwe lichaam zoals Jezus, dat is perfect. Dat nieuwe lichaam is onsterfelijk, krachtig en schitterend.

Daarom, maak je geen zorgen over eten, drinken, kleren, zelfs niet over je lichaam en leven. Want ons aardse lichaam sterft uiteindelijk ook. Maar we zullen met een nieuw lichaam opstaan uit de dood, net zoals Jezus. Dat lichaam is een hemels lichaam. Wij hoeven ons dus nooit zorgen te maken. Niet over eten, drinken, kleren, maar ook niet over ons lichaam en leven. Want God maakt uiteindelijk alles goed…

Veel dingen krijg je, omdat die ander van jou houdt… Een hemels lichaam, een leven voor altijd met God, krijg je omdat God van jou houdt. En tot die tijd zingen we : God heeft een plan met je leven. Wees maar niet bang, Hij is altijd bij jou, God is trouw

“God heeft een plan met je leven” –

Bekijk deze dienst via kerktv.

Het Coronavirus heeft een grote impact op het maatschappelijk leven. Als kerken leven we mee met allen die besmet zijn met het virus en met hen die iemand verloren hebben als gevolg van het virus.

In het dagelijks leven zijn we gewend veel verschillende plekken op te zoeken, zoals ons werk, de school, de sportclub, de winkels en uitgaansgelegenheden. Veel van deze plaatsen zijn gesloten. Ook de kerken in Enter hebben besloten om hun deuren te sluiten. Kerken – de plaatsen waar eendracht en hoop een thuis hebben – kunnen niet meer op de gebruikelijke manier gebruikt worden om deze hoop te verkondigen.

In deze tijd waar zo veel mensen behoefte hebben aan tekenen van hoop en uitkomst, waar mensen van allerlei generaties (tijdelijk) sociaal geïsoleerd raken, willen we als kerken van Enter een oproep van hoop doen en die ook letterlijk van de torens laten horen! 

De komende drie woensdagavonden tussen 19.00 en 19.15 luiden de klokken van onze kerken (Dag van Nationaal Gebed 18 maart, alsmede 25 maart en 1 april).

Waarom de klokken luiden?
* Als teken van hoop en troost voor alle mensen: dat we samen denken aan en bidden voor al die mensen die ziek zijn of alleen thuis zitten.
* Als signaal dat we samen respect hebben voor al die hulpverleners die zich dag aan dag inzetten voor de gezondheid van medemensen.
* Wie thuis is en de klokken hoort luiden kan een kaars voor het raam zetten, als teken van verbondenheid met elkaar.

Meer informatie op www.klokkenvanhoop.nl

In deze dienst zal de muziek verzorgd worden door Pearl, ook wel bekend als de band van meester Frank

Om er zeker van te zijn dat ook de kleinste fans van meester Frank kunnen komen, en niet te laat in bed komen, begint deze dienst een uur eerder dan normaal.

Tijdens de dienst zullen presentator Jille Pultrum en verschillende tafelgasten u meenemen in De Wereld Draait Door.

Aan de hand van verschillende stellingen waarbij u m.b.v. uw mobiel kunt meestemmen behandelen we verschillende interessante onderwerpen.

Het belooft een prachtig feest voor jong en oud te worden.

In aflevering 4 van Heel Holland Bakt zie je een stukje concretisering van de Bergrede. In het onderstaande fragment zie je hoe Johan zijn soezenbeslag wil weggooien, maar…. dan is daar Robert. We gooien niets weg. Robert weet dit volkomen mislukte soezenbeslag in no-time te redden van de afvalbak.
Bekijk het fragment van heel Holland bakt 5 januari start bij 36.30 min tot 37.22, Wegens copyright rechten is deze video niet in te sluiten.

Wat dit te maken heeft met Jezus’ woorden : jullie zijn het zout van de aarde, het licht van de wereld?! Zondagmorgen lezen we verder in de Bergrede, Matteus 5:10-16. We lezen daar ook over vervolging en uitgescholden worden vanwege het goede doen, geloven in Jezus…

Naast Johan en Robert, komen ook prins Harry en Meghan, Mark Rutte en de spiegel uit de EV kantine langs. En tijdens het kindermoment gaat één van de kinderen over eieren lopen…

Welkom zondagmorgen in de (kinder)kerk. De dienst begint om 9.30u en is ook thuis live mee te volgen met geluid en beeld via de website www.gereformeerdekerkenter.nl Voor de allerkleinsten is er crèche in de kelder van Ons Centrum.

De preek eindigt met de vraag : hoe kunnen wij heel concreet kerk van Christus zijn, zout van de aarde, licht van de wereld in Enter? Ik praat graag met wie wil na de dienst heel kort, een half uurtje, door hierover in Ons Centrum.

’s Avonds is er een concert van Burgeon, aanvang 19.00u

Burgeon, een passievolle, jonge band neemt ons mee in hun pakkende verhaal met een prikkelende boodschap. Met hun akoestische, veelzijdige sound nemen ze ons mee met de moeilijkheden die het leven als christen met zich mee brengt, soms met en soms zonder oplossingen. In deze dienst doen we het net even anders: zonder dominee, zonder preek, en zeer toegankelijk voor iedereen, gelovig of niet. Voor meer info, zie hieronder.

Kom op tijd, want vol is vol!

In Long Live the Livin’ People neemt Burgeon het publiek mee in hun eigen verhaal.

Burgeon is een passievolle, jonge band die hun kijk op het leven deelt, met de Bijbel als basis. Met zeker 15 nummers weet de band het publiek mee te slepen in de passies, eigenaardigheden en moeilijkheden die het leven als christen met zich mee brengt, soms met en soms zonder oplossingen. Niet om hun mening op te dringen, maar om het publiek te prikkelen, aan het denken te zetten en te enthousiasmeren. Het geloof is namelijk veel minder suf dan op veel plekken gesuggereerd wordt, maar ook niet altijd zo gemakkelijk! Het gehele programma is door de band zelf geschreven en met diezelfde passie beklimmen ze ieder podium.

Laat je raken door de akoestische muziek, waar de twee gitaristen, de bassist en de drummer geweldig op elkaar ingespeeld zijn en de zangeressen met karakteristieke tweestemmigheid het pure verhaal vertellen en daarnaast met mondharmonica’s, mandoline en ukeleles in de weer zijn. De band heeft zelden een energietekort. De passende lichtvariaties versterken de sfeer, die ontstaat doordat de band niet bang is om vastgeroeste tradities op te schudden.

Nu alvast meer horen? De debuut CD ‘We Brought a Goat’ is te beluisteren via Spotify & YouTube!

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Jezus preekte : Het Koninkrijk van God is nabij… Maar wat merken we van dat koninkrijk van God?

Mensen verdrinken op de Middellandse Zee, of we laten ze verdrinken….

Bevolkingsgroepen worden afgeslacht in het Midden Oosten en de wereld zwijgt…

Elektrische rijden is hip, maar het kobalt wordt door kinderhandjes gewonnen…

We dragen prachtige kleding maar het is waarschijnlijk onder erbarmelijk omstandigheden gemaakt…

En dan nog de sluimerende dreiging van een Derde Wereldoorlog.

Of dichterbij huis : voor je gevoel zijn er steeds vaker dodelijk schietpartijen.

Als je filmpjes ziet hoe jongeren hulpverleners beschieten met vuurwerk, hinderlagen leggen met zware bommen.

Agressie in samenleving, wat hulpverleners elk weekend meemaken, maar ook de agressie in de zorg en andere sectoren.

De samenleving is moordend, hoeveel boeren hebben al suïcide gepleegd?

Hoeveel jongeren zitten depressief, met een burn-out, opgebrand thuis?

Van de week was er extra aandacht voor suïcide onder jongeren.

Van hoeveel mensen is het leven verwoest door het falen rond de Toeslagen?

En in Enter hebben we dan nog noaberschap, maar daar zie je ook kleine scheurtjes in ontstaan.

Toen we vorige week op Follow Me over het koninkrijk hadden, zeiden de 20-ers : waar dan?! In het journaal, de krant, real life, is het toch alleen maar ellende?

Tja…

God dank, dan hebben we nog de gemeente van Christus!

Nou ja, als je het kerknieuws een beetje volgt…. Ruzies over vrouwelijke ambtsdragers, homoseksualiteit, samenwonen, in hoeverre is er echt ruimte voor de Geest, samen hardop bidden. Discussies over de inhoud en lengte van een dienst of preek.

2000 jaar later is die roep van Jezus nog steeds relevant : bekeer je! Focus je! Waar ga je voor, waar ga jij je tijd, energie, geld in investeren? We kunnen blijven klagen. We kunnen wegkijken, ontkennen, het valt wel mee. Als dat echt zo is, dan ben je vrij egoïstisch, omdat de ellende van anderen verder weg of dichtbij je blijkbaar niet raakt. Als één lid lijdt, dan lijden alle andere leden mee, is dan aan jou niet besteed.

Of we kunnen horen wat Jezus ons te zeggen heeft. Wat de verzoenende kracht van brood en wijn is. Hoe we als armen van geest, zachtmoedigen, treurenden, hongerigen en dorstigen naar gerechtigheid van betekenis kunnen zijn in Gods plan, zijn koninkrijk hier op deze aarde. Wij denken vaak dat we pas invloed hebben als we rijk, machtig, belangrijk zijn. Jezus leert zijn leerlingen iets anders. Je kan ook positieve invloed hebben op de samenleving als armen van geest, treurenden, zachtmoedigen, hongerigen en dorstigen. Hij zegt zelfs dat ze de hele wereld kunnen beïnvloeden. De invloed zit niet in wat je kunt of wat je hebt, maar wie je bent. Daarom moeten we eerst leren wie we zijn. Armen van geest, treurenden, zachtmoedigen, hongerigen en dorstigen. Vanavond lezen we verder in Matteus 5…

Zalig zijn de barmhartigen, want zij zullen barmhartigheid ondervinden / aan hen zal barmhartigheid bewezen worden.

Barmhartig, dan denken velen gelijk aan de barmhartige Samaritaan. Barmhartig zijn voor mensen die in nood verkeren, oog hebben voor zieken, eenzamen, losers, niet-geliefde mensen, heel praktische hulp verlenen, collecteren voor mensen zonder papieren. Kiezen om wel aardig te doen tegen die collega die gepest wordt. Kiezen om wel … En daar zie je heel mooie dingen van gebeuren, ook in Enter.

Maar barmhartigheid gaat dieper, staat niet toevallig na die zaligspreking over de gerechtigheid… Want wie hongert en dorst naar gerechtigheid, trapt bijna altijd in de val van eigengerechtigheid. Dat wat God je geeft, als geschenk, ga je al snel beschouwen als je eigen verdiende eigendom. Je denkt al snel dat jij het nog niet zo slecht doet en dat je dat toch wel tenminste ten dele aan jezelf hebt te danken. En vanuit die houding van eigen gerechtigheid ga je al snel neerzien op anderen die volgens jou veel minder is toegewijd. Je gaat al snel behoren tot de mensen die van zichzelf vertrouwen dat zij rechtvaardig zijn en op  anderen neerkijken. Jij leest tenminste elke dag uit de Bijbel, jij neemt deel aan de gebedsweek, jij gaat nog twee keer naar de kerk, op jou kunnen ze altijd een beroep doen. Je zegt het misschien niet hardop, maar denkt het stiekem wel bij jezelf. O God, ik dank u dat ik niet ben zoals die andere mensen. Daardoor verandert de gerechtigheid van God in je eigen gerechtigheid. Innerlijk ervaar je dan geen rechtvaardiging, geen vrede meer… En dan moet je kiezen : of je wordt kwaad of je verootmoedigt je en belijdt je zonden. Dan ontdek je Gods barmhartigheid. Belijden we onze zonden, dan zal hij, die trouw en rechtvaardig is, ons onze zonden vergeven en ons reinigen van alle kwaad. Dan ontdekken we dat God ons kan bevrijden van ongerechtigheid én eigen gerechtigheid. Dan wordt Gods barmhartigheid zichtbaar in ons leven. En als je Gods barmhartigheid ervaart, dan maakt dat je ook barmhartig naar de ander. Dan wil je ook barmhartig zijn voor mensen die ons verkeerd behandelen of behandeld hebben. Ook al gaat dat regelrecht in tegen ons rechtvaardigheidsgevoel. We doen dan het tegenovergestelde van wat we in de  wereld om ons heen zien. Waar oog om oog, vergelding, de norm zijn in plaats van barmhartigheid, zachtmoedigheid. Zo mochten we samen het Avondmaal vieren. Broers en zussen, kinderen van één Vader. We hebben allemaal wat en we zijn allemaal raar, maar toch zijn we broertjes en zusjes.

Barmhartigheid is een goddelijke eigenschap, een kenmerk van God zelf. En Jezus benadrukt : wie barmhartigheid betoont, zal zelf ook barmhartigheid ontvangen. We kunnen Gods barmhartigheid niet verdienen, maar als we anderen vergeven, is dat wel een bewijs dat we ook vergeving van God hebben ontvangen. Het gaat hier niet om de voor-wat-hoort-wat, een dealtje met God. Dit is de opwaartse spiraal in plaats van de neerwaartse spiraal. Als we zien hoeveel God ons vergeven heeft, kunnen we onze barmhartigheid anderen niet weigeren. De armen van geest, zachtmoedigen, treurenden, hongerigen en dorstigen naar gerechtigheid zijn zich ervan bewust dat ze Gods barmhartigheid nodig hebben. Hun houding is tegenovergesteld aan die van mensen die altijd op zoek zijn naar de fouten van anderen en daarover blijven zeuren. Als we barmhartig zijn voor anderen dan zullen we de barmhartigheid van God steeds beter leren zien.

Zalig zijn de reinen van hart / wie zuiver van hart zijn, want zij zullen God zien.

Jezus heeft vaak gezegd dat het God gaat om ons hart, onze innerlijke motivatie. God kijkt naar ons hart, Hij let op onze innerlijke overtuigingen en niet op onze uiterlijke gewoonten. Het gaat God om onze gezindheid, dat we de gezindheid van Christus eigen maken. Hij wil dat we een rein hart hebben, puur, zuiver, onverdeeld, net als schoon en helder water. Geen maskers dragen, niet elke keer een andere rol spelen, ook al is de druk van de wereld nog zo groot. Mens uit één stuk zijn, onszelf zijn, zoals God ons bedoeld heeft toen Hij ons geschapen heeft naar zijn beeld. Onszelf niet anders voordoen dan dat we zijn. Doorzichtig leven waarbij mensen recht door ons heen mogen kijken omdat we niets te verbergen hebben. Oprecht zijn in relaties, vriendschappen, zakelijke deals. Open zonder iets te verbergen. Geen geheimen, geen duistere hoekjes, geen afgesloten kamers. Vorige week lazen we over de beproeving van Jezus, de verleiding die elke dag op loer ligt. Verleiding heeft nu eenmaal altijd de leugen in zich dat je denkt pas echt gelukkig te zijn als je dat verleidelijke hebt. En dat het je ongelukkig maakt als je het niet hebt. Denk aan Eva met de vrucht, David met Batseba, …. Maar als deze verhalen laten zien dat de duivel een leugenaar is. Door toe te geven aan de verleiding kwam de ellende in de wereld, werden alle geboden van de tweede tafel van de wet overtreden… Pas wie ziet dat reinheid gelukkig maakt, gaat het zoeken. Dat moest David door schade en schande ontdekken. Ontzondig mij met hysop, dan zal ik rein zijn. Doe mij vreugde en blijdschap horen. Schep mij een rein hart o God. Geef mij de vreugde over uw heil terug. Reinheid en blijdschap gaan samen, de reinen van hart, zalig zijn zij.

En nee, wij hebben de tijd niet mee. Er is altijd onreinheid geweest. Maar vroeger moest je fysiek in actie komen, nu heeft bijna iedereen zijn mobiel waar de onreinheid je overspoelt. Er is nooit een tijd geweest dat onreinheid zo opdringerig was. Het is moeilijker dan ooit om het te ontlopen. Wie niet met die stroom meegesleurd wil worden, zal radicaal moeten zijn. Soms zal je moeten vluchten, net zoals Jozef met de vrouw van Potifar. Hij kon dat omdat Hij dicht bij God leefde, de HEER met hem was. Maar het uit de weg gaan van onreinheid is niet voldoende. We zullen ons ook moeten uitstrekken naar reinheid. Niet alleen het negatieve weg,maar ook het positieve zoeken. Daarin speelt het lezen van Gods woorden een grote rol. Gods woord maakt en houdt ons hart rein en zuiver. Gods woord is levend en krachtig genoeg om ons een rein hart te schenken. Aanvaard je dat geschenk en pak je het ook uit om het te gebruiken? Want de reinen van hart, zij zullen God zien, aan hen zal God zich openbaren, bekend maken. Als we anderen bedriegen, raken we zelf verblind, zullen we God niet zien. Maar als we rein, eerlijk zijn, worden ons de ogen  geopend, zullen we God zien. Mensen die barmhartig zijn hebben niets te verbergen voor hun broers en zussen. Ze hebben een rein hart en laten aan anderen zien wie ze werkelijke zijn.

Zalig zijn de vredestichters, want zij zullen Gods kinderen genoemd worden.

Vredestichters verlangen er naar dat er vrede zal zijn. Niet alleen de afwezigheid van oorlog, geen koude oorlog, wapenstilstand of gewapende vrede, maar vrede : totale harmonie, anderen tot zegen zijn. Zoveel mensen ervaren geen innerlijke vrede, in zoveel mensen woeden burgeroorlogen, zijn in conflict met zichzelf, met anderen, met God…Gods tegenstander… En als we in conflict zijn met onszelf, dan heeft dat gevolgen voor onze relaties met anderen en beseffen we dat we geen vrede met God hebben. Het gaat dus om vrede op drie niveaus : innerlijke vrede, vrede tussen mensen, maar bovenal vrede met God. Als we vrede stichten, zullen we kinderen van God genoemd worden… We zullen lijken op onze hemelse vader, want Hij is de Vredestichter bij uitstek. Dat hebben we gevierd bij brood en wijn, vrede, verzoening tussen God en mens door het kruisoffer van Jezus Christus. Van de week lazen we het met de jongeren op Follow Me, Romeinen 5 : Toen wij nog hulpeloos waren is Christus immers voor ons, die op dat moment nog schuldig waren, gestorven. (…) God bewees ons zijn liefde doordat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren. Des te zekerder is het dus dat wij, nu we door zijn dood zijn vrijgesproken, dankzij hem zullen worden gered en niet veroordeeld. Werden we in de tijd dat we nog Gods vijanden waren al met hem verzoend door de dood van zijn Zoon, des te zekerder is het dat wij, nu we met hem zijn verzoend, worden gered door diens leven. En meer nog, dat wij God prijzen danken we aan onze Heer Jezus Christus, door wie we nu al met God zijn verzoend.

Als God zijn Zoon gegeven heeft om zich met ons te verzoenen, dan zijn wij ook geroepen om vrede te stichten tussen mensen onderling. Dat is heel iets anders dan koste wat het kost de vrede te bewaren. Of om de lieve vrede wil maar te zwijgen. Soms moeten we moeilijke situaties onder ogen zien.  Misschien moeten we zelfs wel de confrontatie aangaan om vrede te kunnen stichten. Als kinderen van God is dat onze roeping. Het kan ook zijn dat we mensen met schijnbaar onverenigde standpunten tot elkaar moeten brengen.

Vredestichters doet denken aan brandstichters. Een vonk of klein vlammetje is al genoeg om een grote brand te stichten. Zo is het ook met vrede. Vrede moet gesticht worden en dat begint vaak heel klein. Elke dienst beginnen we met de belofte, het geschenk van God. Mijn genade en vrede, voor u, voor jou. Hopelijk hebben we iets van die vrede vandaag mogen ervaren bij brood en wijn. Een zeker weten dat het goed zit tussen God en jou door de verzoening in Christus. Hopelijk hebben wij de Vredestichter zelf ontmoet, heeft Hij ons gevoed en vervuld met zijn vrede om zelf ook vredestichters te zijn. Als God vrede heeft gesticht tussen mens en God, door het verzoenende werk van Christus, dan kan God ook vrede stichten tussen mensen onderling, vrede in ons. Als je dat aan jou laat gebeuren, als jij je daarvoor inzet, dan zal je ook de vreugde ervaren van herstelde relaties, dan zal je kind van God genoemd worden, geliefde door Vader, die vreugde in jou vindt!
Lees hier nog meer over het koninkrijk van de hemel, van God en de Bergrede.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

In het Verenigd Koninkrijk is veel gedoe over het besluit van prins Harry om een stap terug te willen doen, een eigen leven op te willen bouwen, deels buiten het Verenigd Koninkrijk, financieel onafhankelijk te worden, …zónder de koninklijke familie los te laten, …zónder het recht op de troon en kroon op te geven. De koningin wil ze er bij houden, maar geeft ruimte voor eigen keuzes, het opbouwen van een eigen leven, te doen wat goed is in eigen ogen…

Elk voorbeeld gaat mank, maar wij als koningskinderen, onderdeel van het koninkrijk van God, worden juist uitgedaagd om een stap vóóruit te zetten, in plaats van een stap terug te doen. Niet om een eigen leven op te bouwen, maar om het koninkrijk van God uit te bouwen. Je bent onderdeel van het koninkrijk, met het recht op de troon en kroon, óf je bent geen onderdeel van het koninkrijk. Je moet kiezen, Jezus noemt het bekering. Het betekent dat jij moet gaan focussen, moet kiezen, tot inkeer komen, omkeren. Of : stoppen waarmee je bezig bent en het tegenovergestelde gaan doen, Jezus volgen…

Jezus biedt ons in de Bergrede aan om verder te gaan dan het gewone, voorbij je steppenland, zoals Mozes. Jezus biedt je aan om te leren om leer en leven nog meer met elkaar in overeenstemming te brengen én te houden. Jezus vraagt je : wil je niet alleen zeggen/vinden/denken, maar ook doen? De Bergrede is dus niet een nieuwe wet, geen aanvulling op de 10 geboden, geen extra eis, maar een uitdaging, een vraag, in de vorm van een aanbieding. Wat mij de mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God. Geloof je dat en wil je dat ervaren?

Vandaag de dag is het een extra uitdaging omdat de wereld om ons heen zegt : doe gewoon wat jij goed vindt, waar jij je goed bij voelt, kies voor jezelf. De Bijbel blijft zeggen : doe wat God goed vindt, waar God blij van wordt, ook als het niet goed voelt. Kies voor God en zijn Koninkrijk. God zegt : In jou vind ik vreugde, mijn geliefde kind. Leef dan vanuit mijn liefde, vanuit mijn Vaderhart. In die context lezen we over armen van geest, treuren, nederig/zachtmoedig, honger en dorst.

In de wereld draait het om de buitenkant, het uiterlijk. Lifestyle is super belangrijk, hoe zie je eruit, hoe kom je over, wat straal je uit? In de kerk van Christus gaat het om de binnenkant, de inhoud, om de gezindheid van Christus. Jezus biedt in de Bergrede een hemels alternatief voor het leven op aarde, voor het ‘doe maar wat jou goed lijkt, wat voor jou goed voelt’. Probeer maar of het werkt, die gezindheid van Christus, die vrucht van de Geest, om te leven zoals Jezus het voorstelt in de Bergrede.

Van de week had ik een gesprek op Follow Me hierover : onmogelijk!  zeiden de jongeren. Ik zei : Onzin, het is mij ook gelukt. Eén van de jongeren zei toen : Nou ja, ik wil het proberen.

Want ja, het is een uitdaging, net zoals het een uitdaging is om een marathon te lopen. Dat kost heel veel oefening, maar dat schijnt te kunnen in een paar maanden. Deze uitdaging kost je hele leven, kost ten diepste je leven zelf. Maar de vreugde en voldoening ervan is dan ook veel groter dan een marathon uitlopen. Niemand heeft de wereld ooit een grotere uitdaging voorgehouden dan Jezus in zijn Bergrede. Maar niemand heeft de wereld ook zoveel beloofd dan Jezus in zijn Bergrede.

Jezus heeft een hoge norm. Maar daar bidden we ook elke keer om als we het Onze Vader bidden. Dan zeggen we het letterlijk : laat uw wil geschiedde, zoals in de hemel, zo ook op de aarde…. Dan weet je, dat wat we nu doen, als werkers aan en burgers van het Koninkrijk van de hemel, van  God, dat het nog lang niet goed genoeg is. Dat we nog lang niet voldoen aan die hemelse norm die Jezus introduceert in de Bergrede. En dan beseffen we ook dat stilstand achteruitgang is.

Jezus wil altijd meer, is blij met alles wat we doen, maar het is nooit goed genoeg, we zijn nooit klaar. Zoals een coach niet na de eerste zege, niet halverwege het seizoen, maar pas als het team kampioen is, tevreden en vol-daan is. Natuurlijk, na elke overwinning, het bepalen van de periodetitel, is hij super blij, maar… er moet nog veel gebeuren voordat de missie echt volbracht is, het team kampioen is. Zo kunnen christenen pas tevreden zijn als Gods wil ten volle is gerealiseerd op aarde, zoals nu al in de hemel… Jezus heeft hemelse normen voor aardse mensen. Als Gods Geest in je werkt, je meegaat in het aanbod van de Bergrede, dan zal God in je werken en van binnenuit zichtbaar maken naar de buitenkant, wat het is als je Gods geliefde kind bent én ook zo wilt leven.

Jezus trok rond, preekte in de synagogen het koninkrijk van hemel, van God. En hij genas elke ziekte en elke kwaal onder het volk. En een grote menigte, een mensenmassa, volgde Jezus. Toen Jezus de mensenmassa zag, ging Hij de berg op. Zoals eens Mozes de berg op ging om de 10 geboden van God te ontvangen en door te geven aan het volk. Zoals later Jezus op de heuvel Golgotha het zal uitschreeuwen : het is volbracht. Tussen die twee belangrijke momenten gaat Jezus de berg op. Daar ging hij zitten met zijn leerlingen om zich heen, om als een rabbi zijn leerlingen te onderwijzen. En nam het woord en onderrichtte hen, opende zijn mond, opende zijn hart, spreekt recht vanuit zijn hart tot zijn leerlingen en over hun hoofden ook tot de menigte.

Zalig zijn de armen van geest / wie nederig van hart is, want van / voor hen is het Koninkrijk van de hemel, van God.

Zalig : gelukkig, maar nog veel meer dan dat : gezegend door God. Gelukkig en geestelijk rijk, leven ongeacht de omstandigheden.

Armen van geest/nederigen van hart : Arm/nederig, dat is, zoveel gebrek lijden, dat je afhankelijk bent van de steun van anderen. Geen gebrek aan geestelijke ruggengraat, maar wars van geestelijke hoogmoed. Het tegenovergestelde van : moreel gezien heb ik een goed leven geleid, ben ik een goed mens. Zo denken kan alleen maar, als jij je leven vergelijkt met andere mensen, niet met de normen van God. Armen van geest erkennen dat ze in geen enkel opzicht voldoen aan Gods normen. Dat je beseft dat je geest eens woonplaats was van Gods Geest, maar nu leeg staat, bewoond wordt, door andere geesten. En dat je voor rijkdom van geest ergens anders, bij Iemand anders moet zijn. Je erkent dat je voor 100% afhankelijk bent van Gods genade. Zo wordt het Avondmaal bediend, aan hen die arm, leeg zijn van zichzelf, met lege handen, arm van geest, ontvangen uit Gods overvloed, van God genadebrood, verzoeningswijn ontvangen. Voor deze mensen is het koninkrijk van de hemel, van God. Als jij van jezelf niets hebt, krijg jij alles van God, zijn koninkrijk!

Zalig zijn zij die treuren / de treurenden, want zij zullen getroost/vertroost worden.

Je zou in het Evangelie, de blijde boodschap, verwacht hebben : Zalig zij die blij zijn…  als vervolg op : zie, ik verkondig u grote blijdschap! Maar nee, treuren : bedroefd zijn, verdriet hebben. Jezus lijkt te zeggen : gelukkig de ongelukkigen…

Het is niet zo dat christenen nooit gelukkig mogen zijn, net zo goed als het niet zo is dat christenen nooit ongelukkig mogen zijn. Prediker zei het al : alles heeft zijn tijd, er is een tijd om te huilen en een tijd om te lachen, een tijd om te rouwen en een tijd om te dansen. We kunnen treuren, rouwen, huilen als iemand ziek is, als iemand overlijdt, net zoals Jezus bij het overlijden van zijn vriend Lazarus. We mogen ook huilen als we zien hoe iemand een puinhoop van zijn leven maakt. Vanwege de ellende ver weg en dichtbij, op tv en in je eigen netwerken, dat je raakt. Toch is dat niet het verdriet dat Jezus bedoeld. Jezus zegt dat we moeten treuren als armen van geest. We moeten niet alleen erkennen dat we arm van geest zijn, maar het moet ons ook verdriet doen. Zelfs christenen, Gods  geliefde kinderen in wie God vreugde vindt, doen dingen die om te janken zijn. Matteus schrijft aan het einde van zijn Evangelie hoe Petrus Jezus verloochend. Als Petrus zich dat realiseert dan lezen we : Hij ging naar buiten en huilde bitter. Het Evangelie is goed nieuws, blijde boodschap. Maar bij tijden ervaren we, als het goed is, verdriet over ons eigen leven, zoals Petrus. Over onze wereld, zoals Jezus zelf huilde over Jeruzalem, omdat de inwoners blind waren voor wat er in hun midden gebeurde. Als God met zijn licht in je leven schijnt, op die plekken waar het zonder Gods licht donker was, dan ontdek je van alles wat er in je leven aanwezig is, waar God niet blij van wordt, God verdriet om heeft. Dat maakt je verdrietig. En Jezus zegt, dat mensen die dat verdriet ervaren, vertroost zullen worden.

De Geest van God is uitgestort, ook wel de Trooster genoemd. Die Geest komt naast ons staan in ons verdriet, troost ons als we huilen om ziekte, dood, ellende. Maar overtuigt bovenal dat er vergeving is, dat we in Christus gerechtvaardigd zijn. Dan zien we door onze tranen heen wie God is en waar het naar toe gaat. En onderweg zullen we getroost worden.

Zalig zijn de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde beërven, het land bezitten.

Zachtmoedig = kalm, zorgzaam en bescheiden. Mozes was een zeer zachtmoedig/bescheiden man (Numeri 12:3) Toch was Mozes zeker geen zwakke leider. Maar zijn sterke karakter werd door God in toom gehouden. Een zachtmoedig mens denkt niet meer zoveel aan zichzelf. Is niet altijd bezig met zichzelf en zijn eigen belangen. Hij probeert zichzelf niet altijd te verdedigen. Die beklaagt zicht nooit en heeft nooit medelijden met zichzelf. Als je zo bent, dan zal je de aarde beërven. Alles wat je ontvangt is een gave, omdat je weet dat je niets verdient.  

Zalig zijn zij die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden.

Honger en dorst, zijn begrippen die bij ons iets anders betekenen dan in Israël. Iemand die echt honger en dorst heeft, dus geen knorrende maag of een droge mond, is zo wanhopig dat hij aan niets anders meer kan denken. Als je werkelijk wanhopig bent, dan wordt de wens om onze honger te stillen en dorst te lessen, een onbedwingbaar verlangen en een allesoverheersend ideaal. Jezus zegt dat wij deze houding moeten hebben als het gaat om gerechtigheid. We moeten er vurig naar verlangen om een zuivere relatie met God te hebben, rechtvaardig voor hem te staan en zijn gerechtigheid te zien in de wereld om ons heen.

Hoe begrijpelijk de wens van Prins Harry ook is om gedeeltelijk buiten het Verenigd Koninkrijk te willen leven om financieel zelfstandig te willen worden. Als kinderen van de Koning ligt ons geluk in het koninkrijk, hoeven we niet te streven naar financiële zelfstandigheid omdat wij als armen van geest uit Gods overvloed mogen leven. Waar Harry en Meghan hun tijd verdelen tussen Noord-Amerika en Verenigd Koninkrijk, leven wij voltijd in dienst van het Koninkrijk. Waar brutalen de halve wereld hebben, beërven wij als zachtmoedigen de hele aarde. Leef daarom niet gedeeltelijk, maar in een voortdurende relatie met Koning Jezus, zodat Hij invloed heeft op alles we doen, zeggen en denken.

Verlangen wij daar werkelijk naar vanuit het diepst van ons hart? Of aarzelen we om de prijs te betalen voor die aanbieding? Heer, heilig mij, maar nog niet helemaal? Jezus zegt dat God ons zelf zal vervullen, verzadigen, en ons verlangen naar gerechtigheid zal bevredigen, als we er werkelijk naar verlangen. Het is niet genoeg om arm van geest te zijn, erom te treuren en zachtmoedig te zijn. Honger en dorst naar verandering en een rechtvaardig leven en je zal in overvloed ontvangen, als lid van het Koninkrijk van God.

Lees hier nog meer over het koninkrijk van de hemel, van God en de Bergrede.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

Jezus preekte : Het Koninkrijk van God is nabij… Maar wat merken we van dat koninkrijk van God?

Mensen verdrinken op de Middellandse Zee, of we laten ze verdrinken…. Bevolkingsgroepen worden afgeslacht in het Midden Oosten en de wereld zwijgt. Elektrische rijden is hip, maar het kobalt wordt door kinderhandjes gewonnen. We dragen prachtige kleding maar het is waarschijnlijk onder erbarmelijk omstandigheden gemaakt. En dan nog de sluimerende dreiging van een Derde Wereldoorlog.

Of dichterbij huis : voor je gevoel zijn er steeds vaker dodelijk schietpartijen. Als je filmpjes ziet hoe jongeren hulpverleners beschieten met vuurwerk, hinderlagen leggen met zware bommen. Leest over de agressie in de samenleving, wat hulpverleners elk weekend meemaken, maar ook de agressie in de zorg en andere sectoren. De samenleving is moordend, hoeveel boeren hebben al suïcide gepleegd? Hoeveel jongeren zitten depressief, met een burn-out, opgebrand thuis? Van de week was er extra aandacht voor suïcide onder jongeren. Van hoeveel mensen is het leven verwoest door het falen rond de Toeslagen?

En in Enter hebben we dan nog noaberschap, maar daar zie je ook kleine scheurtjes in ontstaan.

Toen we vorige week op Follow Me over het koninkrijk hadden, zeiden de 20-ers : waar dan?! In het journaal, de krant, real life, zie je toch alleen maar ellende?

Tja…

Is dat koninkrijk echt nabij? Of verder weg dan ooit?

Zondagavond horen we Jezus verder spreken in zijn Bergrede. Hoe we als armen van geest, zachtmoedigen, treurenden, hongerigen en dorstigen naar gerechtigheid van betekenis kunnen zijn in Gods plan, zijn koninkrijk hier op deze aarde. Wij denken vaak dat we pas invloed hebben als we rijk, machtig, belangrijk zijn. Jezus leert zijn leerlingen iets anders. Je kan ook positieve invloed hebben op de samenleving als armen van geest, treurenden, zachtmoedigen, hongerigen en dorstigen. Hij zegt zelfs dat ze de hele wereld kunnen beïnvloeden. De invloed zit niet in wat je kunt of wat je hebt, maar wie je bent. Daarom moeten we eerst leren wie we zijn.

Zondagavond lezen we verder in de Bergrede, Matteus 5.

Welkom zondag in de kerkdiensten die om 9.30u en 19.00u beginnen.

Voor extra informatie bij de Bergrede en het koninkrijk van de hemel, klik hier.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

In het Verenigd Koninkrijk is veel gedoe over het besluit van prins Harry om een stap terug te willen doen. De keuze om een eigen leven op te willen bouwen, deels buiten het Verenigd Koninkrijk, financieel onafhankelijk te worden. Zónder de koninklijke familie los te laten, zónder het recht op de troon en kroon op te geven. De koningin wil ze er bij houden, maar geeft ruimte voor eigen keuzes, het opbouwen van een eigen leven, te doen wat goed is in eigen ogen…

Hoe is dat voor prinsen en prinsessen van het koninkrijk van de hemel, van God? Kunnen wij als koningskinderen, ook besluiten om een stap terug te doen, een eigen leven op te bouwen buiten het koninkrijk van God?

Zondagmorgen beginnen we te lezen in de Bergrede, Matteus 5. Waarin Jezus ons uitdaagt om juist een stap vooruit te zetten, in plaats van een stap terug te doen. Niet om een eigen leven op te bouwen, maar om het koninkrijk van God uit te bouwen. Je bent onderdeel van het koninkrijk, met het recht op de troon en kroon óf je bent geen onderdeel van het koninkrijk. Je moet kiezen, Jezus noemt het bekering. Het betekent dat jij moet gaan focussen, moet kiezen, tot inkeer komen, omkeren of stoppen waarmee je bezig bent en het tegenovergestelde gaan doen, Jezus volgen… Je geluk vinden ín het koninkrijk…

Welkom zondag in de kerkdiensten die om 9.30u en 19.00u beginnen.

Voor extra informatie bij de Bergrede en het koninkrijk van de hemel, klik hier.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 117468 AA Enter
0547-381384

In Matteus 4 : 12-17 lezen over hoe Jezus naar het noorden van Israel gaat, weer vlucht voor Herodes, nu als zijn neef Johannes de Doper is  gevangen genomen…

Dankzij TomTom, navigatie, GoogleMaps weet je waar de weg naar toe gaat. Zeker als het slecht verlicht is, het een onbekend gebied is. En als je fout rijdt, dat je dan niet verdwaald, maar al gelijk hoort : keer om! Wij vinden het fijn om te weten wat er komt. Wij vinden het belangrijk dat je wordt gewaarschuwd als er iets fout gaat. Helemaal als het spannend wordt, er gevaar dreigt. Zodat je weet wat je moet doen, welke acties je moet ondernemen.

Nou, bij Jezus is dat vrij duidelijk. Zijn preek is samen te vatten met : kom tot inkeer, bekeer je, want het koninkrijk van de hemel is nabij. Er komt iets belangrijks aan : het koninkrijk van de hemel. En we moeten iets belangrijks doen : tot inkeer komen, bekeren, omkeren…

Maar we zijn goed, maar niet gek. Wacht even, wat is dat koninkrijk van de hemel waarvoor wij ons moeten omkeren? Het koninkrijk van de hemel is de focus van Jezus verkondiging én van zijn bediening. In die zin wel teleurstellend dat van de week de jongeren op de Follow Me er nog weinig over konden zeggen, terwijl het zo’n belangrijk onderdeel van het Evangelie, de blijde boodschap is.

Maar zal het bij volwassenen anders zijn? Leven wij elke dag met de focus om te dienen in het koninkrijk van God?

Koninkrijk van de hemel, van de hemelen, van God? In het Evangelie van Matteus heeft Jezus het over het koninkrijk van de hemel, in de andere Evangeliën heeft Jezus het over het koninkrijk van God. Het is een vorm van eerbied voor Gods naam, om in plaats van de naam van God zijn woonplaats te noemen, de hemel. De Joden spraken de Godsnaam niet uit en zo schrijft de Evangelist voor de Joden de Godsnaam niet op. Het gaat om het zelfde, koninkrijk van de hemel is het zelfde als koninkrijk van God. Maar het kan wel het misverstand oproepen dat het koninkrijk van de hemel iets te maken heeft met de hemel zoals wij vaak er over praten, als plaats waar we naar toe zouden gaan na onze dood. Dat heeft helemaal niets te maken met de verkondiging van Jezus dat het koninkrijk van God, van de hemel, nabij is gekomen.

Maar wat bedoelt Jezus als hij zegt dat dit koninkrijk nabij is gekomen? Voor ons is dat de vraag, voor de joden van toen een weet. Iedereen die in die tijd sprak over het koninkrijk van God wist wat dat betekende : revolutie! Jezus groeide op in een tijd van koninkrijks-bewegingen. De Romeinen hadden 60 jaar voor zijn geboorte Israël veroverd. Maar ze waren niet de eersten. De afgelopen honderden jaren was een geschiedenis van vijandige veroveringen door heidense volken. De Romeinen hadden Herodes de Grote als een marionet van Rome in Israël geïnstalleerd. En na Herodes waren het zijn zonen die het vuile werk voor de Romeinen mochten opknappen in dat ellendige stukje land aan de zee met die koppige joden. Het was dat het gelegen lag aan de zee en nodig was vanwege de belangrijke handelsroutes waarover ook legers konden marcheren, maar anders had niemand er zijn handen aan gebrand. In Israël was altijd wel wat. Omdat die joden geloofden dat er een God was die iemand zou sturen die zijn koninkrijk op aarde zou vestigen. En telkens weer waren er mensen die dachten dat zij die door God gestuurde mensen waren. Die mensen om zich heen verzamelden om de bezetter te verdrijven, om te vechten voor hun vrijheid, als het moest om er voor te sterven. Als er een God was die hemel en aarde had geschapen, en als zij zijn volk waren, dan kon het niet zo zijn dat God wilde dat ze werden onderdrukt door heidense volken. Het was nog sterker : God had beloften gedaan en die stonden in hun heilige boeken dat op een dag er inderdaad redding, bevrijding, verlossing zou komen en dat alles goed zou komen : recht en gerechtigheid. En deze beloften focuste zich op één punt : God zou koning worden. Niet alleen koning van Israël, maar koning van heel de wereld. Een koning die niet alleen vrede en recht zou brengen, maar die alles zou omkeren, recht zou maken wat krom was, licht brengen in de duisternis. Er zou geen andere koning dan God moeten zijn, aldus de gelovigen in die tijd. Het koninkrijk van God, het koninkrijk van de hemel, daar verlangden ze naar, daar keken ze naar uit, daar baden ze om, daar werkten ze voor en ze waren bereid om er voor te sterven.

En nu verkondigde Jezus dat dit koninkrijk van God er aan kwam, zoals je op je navigatie die gevaarlijke bocht aan ziet komen. Niets doen is geen optie. En wat doe jij dan? Ga je mee in die gevaarlijke beweging? Want het koninkrijk van God betekende zowel hoop als gevaar. Want als gerechtigheid en vrede er aan komen, dan is dat een bedreiging voor iedereen die onrecht en onvrede symboliseren. Johannes de Doper was opgepakt, nu gaat Jezus met dezelfde boodschap rond… Dan kan je op je klompen aanvoelen wat er gebeuren gaat…En als je meegaat in die gevaarlijke beweging die het wil opnemen tegen de onrechtvaardige heersers die jouw land bezetten dan kan je dat beter maar niet alleen doen, maar mensen om je heen verzamelen. En de oproep daarvoor was : bekeer je, kom tot inkeer, maak een keuze.

De ellende van het woord ‘bekeren’, is dat het in de loop van de geschiedenis een verkeerde klank heeft gekregen. Dat mensen het verkeerd begrepen. Alsof jij je slecht moest gaan voelen, slecht over jezelf moest gaan denken. Maar dat is nooit de bedoeling geweest. Het betekende dat jij moest gaan focussen, moest kiezen, tot inkeer komen, omkeren of stoppen waarmee je bezig bent en het tegenovergestelde gaan doen. Het punt is niet hoe jij je voelt, maar wat je doet. En omdat de mens zo vaak doet wat goed is in eigen oog, worden wij mensen telkens opgeroepen om te gaan doen wat goed is in Gods ogen. Zo roept het voorbereidingsformulier van het Avondmaal ons op om onszelf te onderzoeken.

Heb ik van harte berouw over mijn zonden, waarmee ik God en mijn naaste kwets en mijzelf de volle vreugde van het leven met de Heer ontneem? Geloof ik dat God mij volkomen vergeving van zonden wil geven, alleen door het lijden en sterven van Jezus Christus, zijn Zoon, onze Heer? Ben ik oprecht bereid God te dienen in de kracht van de heilige Geest?

Zo riep Jezus de mensen in Israël op. Want Jezus was er van overtuigd dat zijn tijdgenoten de verkeerde kant opgingen. Ze waren gefocust op een revolutie op de standaard manier, met geweld tegen de heersende machthebbers om een machtsovername te realiseren. Dat was de ondertoon van de beproeving in de woestijn, dat satan suggereerde dat Jezus zijn macht zou gebruiken als zoon van God om een soort beweging te starten die hem macht, privileges en aardse glorie zou  geven.

Het probleem van alle eerdere koninkrijksbewegingen was dat het duisternis met duisternis bestreed, oog om oog, tand om tand. Terwijl Israël juist geroepen was om het licht van God in de wereld te brengen. Zo introduceert Matteus Jezus door Jesaja 9 te citeren, over mensen die in duisternis leven maar een schitterend licht zien. En dat zij die woonden in de schaduw van de dood door dat licht worden beschenen. Dit licht verwijst naar die Messias die zou komen waardoor God zijn volk Israël op het laatst zou bevrijden. Jezus wist dat de standaard revolutie van vechten en doden om een einde te maken aan vechten en doden nooit de oplossing zou zijn. En omdat ook nog eens in Gods naam te doen, dan zou het godslasterlijk zijn. Maar het probleem van Jezus was dat veel van zijn tijdgenoten graag door wilde gaan met vechten. Je kind van 2 of jonger zal maar dertig jaar geleden zijn vermoord in opdracht van Herodes. Zijn boodschap van bekering was dus niet daarvoor, dat ze zich schuldig moesten voelen voor persoonlijke zonden. Hoewel Jezus dat natuurlijk ook wilde. Maar zijn boodschap van bekering was gericht op dat ze als volk moesten stoppen om naar de rand van de afgrond te stormen van een gewelddadige revolutie om te pletter te vallen. In plaats daarvan moeten ze zich bekeren, een andere weg bewandelen, die van Gods koninkrijk, van licht, vrede, genezing, vergeving, voor Israël en de wereld.

Wat als ze dit niet zouden doen? Dan blijven ze overgeleverd aan zichzelf, dan zal iedereen blijven doen wat goed is in eigen oog en dan zullen ze daar de wrange vruchten van plukken… Dat zal geen straf van God zijn, dat is wat ze over zichzelf afroepen. Daarom moeten ze zich bekeren nu het nog kan. Het koninkrijk is nabij, maar het volk staat nog in de weg.

En die oproep tot bekering is vandaag de dag nog net zo belangrijk. Of nog wel belangrijker voor ons die na Goede Vrijdag en Pasen leven. Matteus wil ons duidelijk maken dat het koninkrijk dat Jezus realiseert door zijn verkondiging, zijn bediening, zijn lijden, sterven en opstanding ons met dezelfde uitdagingen confronteert. Werken we er aan om Gods koninkrijk in de wereld uit te breiden? Of staan we in de weg? Dat is dus iets anders als ‘ben jij christen’, ‘ben je een goed mens’? Ben jij een werker aan Gods koninkrijk, volg jij de koninklijke weg?

We lezen verder, Matteus 4 : 18-25

Ben jij een werker aan Gods koninkrijk, volg jij de koninklijke weg? Gelukkig hebben we verder gelezen. Want Jezus gaat zijn eerste medewerkers voor het Koninkrijk uitkiezen… En wie zijn dat? Vissersmannen, harde werkers, zzp-ers, kleine familiebedrijfjes. Niet gericht op grote winsten, maar om het goed met elkaar te hebben en er iets aan over te houden. Hard werken met soms de nodige gevaren op het onstuimige water. Waarom geven ze dit eerlijke, goede leven op om Jezus te volgen? Waarom zouden ze de rust van het dorpje aan de zee verlaten om een koninkrijksbeweging te gaan ondersteunen? Het is dezelfde vraag die wij vandaag de dag elkaar kunnen stellen. Waarom wordt je ambtsdrager, mentor, leiding, oud-papier-man, wijkteamlid? Je kan toch wel leukere dingen verzinnen? Geloof, daar krijg je alleen maar ellende van. Werken in de kerk, dat levert alleen maar gedoe op. Minder gaan werken om meer tijd en energie voor het kerkenwerk te hebben? Snipperen omdat je ambtsdrager bent bij een begrafenis of bruiloft? Je vrije tijd opofferen om bezig te zijn in de kerk, in de beweging van Jezus? Het antwoord kan alleen maar liggen in Jezus, in zijn aantrekkingskracht, in zijn aanstekelijkheid. En dat is geen wonder als we bedenken dat hij Immanuel is, God met ons. In Jezus proefde, zagen, hoorde ze iets van God. En wie wil daar niet van proeven, bij zijn, bij horen? Soms komt zijn roep als een zacht gemompel dat aanzwelt tot een roep die we niet langer kunnen ontkennen.  Soms roept Jezus ons heel direct, zoals Petrus en Andreas, Jakobus en Johannes. Wanneer dat je overkomt, met welke middelen en in welk tempo, dan zal je het weten, kan je het niet negeren. Jezus heeft een manier om door te komen. En waar we ook mee bezig zijn – welke netten we ook repareren, of vissen die we vangen – op de één of andere manier zullen we ons voldoende bewust zijn van zijn aanwezigheid en roep om te weten wat het is dat ons wordt gevraagd te doen.

We zullen weten als we gevraagd worden hem te volgen. We zullen niet noodzakelijkerwijs weten waar het allemaal naar toe zal gaan. En we zouden misschien niet eens zo enthousiast zijn als we dat wisten. Tegen Petrus en Andreas zei Jezus : jullie zullen vissers van mensen worden. Wat zullen ze gedacht hebben wat dit betekende? Zullen ze geweten hebben hoe dat voor die mensen zou voelen die ze moesten vangen? Zullen ze enige idee hebben gehad hoe ze allebei aan een kruis zouden eindigen, net zoals hun meester? Zou Jakobus, de broer van Johannes, enig idee hebben gehad dat hij binnen enkele jaren gedood zou worden op bevel van Herodes? Nee, ze hadden geen idee. Gelukkig dat God in zijn genade zijn plan stapje voor stapje onthult. Net zoals Petrus nooit heeft geweten dat één van de bekendste kerken van de wereld, de Sint Pietersbasiliek, naar hem zou worden vernoemd. En Andreas nooit heeft kunnen vermoeden dat hij de patroonheilige van o.a. Schotland, Spanje, Griekenland en Rusland zou worden. Zij zagen noch de ellende, noch de glorie die nog in het verschiet lag, op die dag dat een jongeman langsliep en hun toeriep hem te volgen. Ze zagen alleen Jezus en dat was genoeg. Daar gaat het Evangelie over…Maar het was niet alleen zijn persoonlijkheid die mensen van heinde en verre aantrok. Het waren ook zijn genezingen waar Matteus later over zal schrijven. En we hoeven ons alleen maar even te realiseren wat die wonderen betekende in een wereld waar nog geen medische wetenschap en medicijnen waren zoals wij die kennen en velen levenslang pijn leden, in isolement leefden of heel jong stierven om redenen waar wij ons niets meer bij kunnen voorstellen. En het waren ook zijn preken, waar we vanaf volgende week naar gaan luisteren, zijn Bergrede. Voor Jezus waren zijn genezingen de ondersteuning van zijn verkondiging, het plaatje bij zijn praatje om duidelijk te maken dat het koninkrijk van God nabij was gekomen. Dat God door hem heen nieuwe dingen aan het doen was.

Wat moeten wij doen om de boodschap van Koninkrijk te ondersteunen? Wat moeten wij doen om mensen te triggeren, te laten zien dat God nieuwe dingen door ons heen doet om mensen die nu nog in het duister leven, in de schaduwen van de dood, het licht van Christus te laten zien? Wat zou nu mensen op de been brengen om achter Jezus aan te gaan? Grootse evenementen, heftige gebeurtenissen, een derde wereldoorlog? Wat moeten we als volgelingen van Jezus doen om er voor te zorgen dat mensen elkaar app-en dat er iets bijzonders is gebeurd en waardoor mensen zullen toestromen? Ik weet het niet. Ik weet wel dat God telkens heel gewone mensen roept om te helpen om zijn Koninkrijk uit te bouwen. Denk er maar eens over na wat jouw reactie zal zijn als je gevraagd wordt als ambtsdrager of ergens anders voor. Of misschien dat je van binnen zelf iets ervaart van Gods roep en dat jij jezelf aanmeld. Laten we samen zoeken naar het plan van onze Heer. Die met zijn licht schijnt in de duisternis. En waar zijn licht en liefde schijnt, daar verdwijnt de duisternis, worden wij vernieuwd. Daarom : Kom tot inkeer, want het Koninkrijk van de hemel is nabij!

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter

Want wat wist Jezus allemaal over zichzelf? Al levend en lezend in de Bijbel is Jezus er achter gekomen dat Hij degene is over wie de Schriften gaan, de profeten hebben gesproken, God beloften heeft gedaan. Onvoorstelbaar, wat een liefde, een hemelse stem op aarde… Wat een bevestiging van God, juist op dit moment, want : Daarna…

We lezen Matteus 4 : 1-11 en Hebreeën 4 : 14-16

Momenten dat je Gods vrede, liefde ervaart, voelt, je lijkt te zweven op de wind, gedragen door de Geest en de kracht van Gods liefde. Hoogtepunten, piekervaringen, bergtoppen, geweldig, je kan de wereld aan. Maar het nadeel is : het is vaak maar tijdelijk… Hoogtepunten liggen vaak heel dicht bij dieptepunten. Momenten dat je sterk was, worden vaak zo snel opgevolgd door momenten dat je zwak bent. Na euforie op de bergtop, de teleurstelling in het dal… Voor Jezus was dat niet anders. Hij hoorde die hemelse stem van zijn Vader nog na-echoën in zijn hoofd : Dit is mijn geliefde Zoon, in Hem vind ik vreugde. Als Hij al een andere stem hoort : als jij Zoon van God bent, dan… De duivel herinnert Jezus aan die stem van zijn Vader uit de hemel. Duivel als de aap van God, na-aper. Hij lijkt zo veel op God, dat je er bijna intrapt. Als je kind van God bent, dan …

Hoor jij wel eens stemmen in je hoofd fluisteren? Voorstellen die zo aanlokkelijk lijken, gedachten die je eerst nog kan wegduwen, maar waar je later toch aan toegeeft? Herkenbaar?

Voor dat Jezus zijn publieke optreden begint, gaat Jezus de confrontatie aan met Gods tegenstander. Bij de doop was Jezus bevestigd in zijn identiteit : jij bent mijn geliefde Zoon. Bij de verzoeking zien we hoe deze geliefde Zoon van God zijn roeping gestalte geeft. Hoe Jezus in volstrekte afhankelijkheid van en gehoorzaamheid aan God leeft. Bij de doop daalt de Geest op Jezus neer, nu voert deze Geest Jezus mee naar de woestijn, om door de duivel beproeft te worden. Het ontvangen van de Geest betekent dus niet een relaxt leven. En het is dus geen toeval, God heeft de regie in handen. God vind het blijkbaar nodig om het geloof van zijn geliefde Zoon te beproeven. Zo ook soms het geloof van zijn andere kinderen …

Verzoeking 1 focust op de lichamelijke behoeften van de mens. Na 40 dagen vasten heeft Jezus honger, verlangt hij naar eten. Maar dat is toch helemaal niet nodig?! Als Zoon van God kan je toch alles? Als kind van God zou je toch nooit gebrek hebben? Maar Jezus weigert om kunstjes te vertonen. Zoals Israël in de woestijn afhankelijk was van manna, brood uit de hemel, zo is Israël in persoon, Jezus, afhankelijk van ieder woord dat klinkt uit de mond van God. Hij wil Gods macht niet voor zichzelf gebruiken. Er is niets mis mee naar brood te verlangen als je honger hebt. Er is niets mis mee om te verlangen naar…. Maar niet ten koste van alles, niet ten koste van wat belangrijker is dan brood. Jezus’ prioriteit ligt bij het Koninkrijk van God : vanavond meer hierover. Zijn eigen behoeften zijn daar aan ondergeschikt. Het doel heiligt niet altijd alle middelen. Waar liggen jouw prioriteiten?

Verzoeking 2 focust op onze nieuwsgierigheid, het uitzoeken of het wel klopt wat in de Bijbel staat, wat God belooft. Dat begon al in het paradijs: is het waar dat God heeft gezegd? Maar is dat ook echt zo? Weet jij dat 100% zeker?

Uitdaging : vertrouwen op God met geloof dat geen bewijs nodig heeft. Waarom moet je dat vertrouwen op de proef stellen door naar bewijs te gaan zoeken?

Valt het je op dat duivel, de aap van God, de Bijbel heel goed kent? Maar dat hij ook heel selectief selecteert, voor eigen doel. Jezus kent de Bijbel beter, gebruikt de hele Bijbel voor balans als duivel dingen scheef trekt. Hoe goed ken jij de Bijbel? Als de duivel bij jou zou aankloppen met ‘als…dan’ vragen op basis van de Bijbel, wat is dan jouw antwoord, heb jij dan een antwoord paraat?

Verzoeking 3 focust op het eigenaarschap van onze wereld. Het toont de tactiek dat duivel heel veel belooft wat hij nooit waar kan maken. Voor wie zal deze wereld zijn?

Jezus claimt die voor God. Niet via een knieval, maar via de weg van lijden, vernedering, kruisdragen, sterven. De duivel biedt voor deze weg een alternatief die mooier lijkt op korte termijn. Maar op langere termijn brengt het je verder van huis, brengt het ongeluk, krijg je de rekening alsnog gepresenteerd. Dan blijkt de duivel, ondanks die mooie bijbelverzen, Gods tegenstander te zijn.

Uiteindelijk komen er toch nog engelen, waar duivel het over had. Engelen die Jezus komen verzorgen. Bewijs : God is onverwoestbaar trouw.

Bij de eerste twee verzoekingen probeerde de duivel nog aan te sluiten bij de woorden uit de Bijbel, de stem van God. Als aap van God, bouwde duivel voort op de bevestiging, belofte bij de doop. Twee keer klinkt : als jij de Zoon van God bent, dan… De derde keer is de duivel niet meer die aap van God, komt hij niet met een Bijbeltekst aan.  Dan komt de aap uit de mouw. Vergeet je Vader in de hemel, aanbidt mij en ik zal je alles geven. Maar elke keer, of het nu vroom of zakelijk klinkt, Jezus antwoordt met een open Bijbel en hart gericht op God. Verleiding is geen spelletje, geen flirten met duivelse machten in deze wereld. Leef net als Jezus met een open Bijbel, gevouwen handen en een hart gericht op God.

De eerste mens in het paradijs, zonder gebrek, bezweek voor één enkele verzoeking. Dat was appeltje eitje voor satan. Het bracht de ellende in de wereld. Wij volgden de eerste mens allemaal hierin, de Menselijke Neiging om Dingen te V….. Dat is het verhaal van Israël, van de wereld, van kwaad tot erger. Maar dan komt God in de gestalte van een mens, Immanuel, God met ons. En deze ene mens in de woestijn, hongerig, bezwijkt niet als hij 3 keer wordt verzocht. Hij zal zeggen, door lijden, sterven en dood heen : Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde. Maar daarvoor neemt Jezus niet snelste weg, geen sluiproute…

Misschien heb je het wel eens meegemaakt. File, mensen die over de vluchtstrook rijden om bij de eerstvolgende afslag eraf te gaan. En als je verder tuft, zie je dat ze allemaal op de bon worden geslingerd. De snelste weg is niet altijd de beste. Wie het laatste lacht, lacht het hardst. Een sluiproute nemen kan je juist in de problemen brengen. De duivel wil Jezus verleiden om de kortste route te nemen, sluiproute, vluchtweggetje. Deze sluiproute zou de vestiging van het Koninkrijk van God onmogelijk maken. Maar Jezus neemt de langere weg. Langzamer, maar zekerder op einddoel af. Jezus is vastbesloten om op deze manier Gods gerechtigheid te vervullen (3.15). Om alles te doen wat wij hadden moeten doen, maar niet gedaan hebben. Om goed te maken wat wij verkeerd hebben gedaan en om aan te vullen waar wij te kort schieten. Door zich te laten dopen neemt Jezus ons leven op zich en gaat Hij voor ons de strijd aan met de duivel. Vernietiging van satan, doodsmachten en het leven terug te brengen, tot in eeuwigheid. En Hij vervult Gods opdracht aan Israël : het licht van de wereld te zijn

Dit is dus een cruciaal moment : wat doet Jezus, Zoon van God? De verzoeking van Jezus is echt, Jezus is geen Superman. Jezus is er een die met onze zwakheden kan meevoelen, juist omdat hij, net als wij, in elk opzicht op de proef is gesteld, met dit verschil dat hij niet vervallen is tot zonde. Jezus is niet vervallen tot zonde, maar dat had dus wel gekund… Satan is bezig met de verstoring van het plan van God. Wil de roeping van Jezus in de war schoppen. Die mens die echt mens wil zijn, geschapen naar het beeld van God, de mens zoals door God bedoeld, God met ons op deze aarde, die mens moet uit evenwicht, ten val worden gebracht. Jezus moet kiezen welke stem Hij volgt. Jij bent mijn geliefde Zoon in jou vind ik vreugde. Of : als jij Gods zoon bent, dan… Gods stem volgen zou begin van alle ellende zijn, maar tegelijkertijd verzoening van mens met God. Satans stem volgen zou hem alle ellende besparen, maar de mens in de ellende laten, los van God. Maar Jezus blijft staande, Jezus slaagt voor de beproevingen, door op God te vertrouwen. Een goed begin is het halve werk…

Verzoeking is niet alleen de duidelijk herkenbare verleiding tot concrete zonden waarvan je zelf ook wel weet dat het verkeerd is. Maar door zwakte, eenzaamheid, invloed van drugs, alcohol kan je alsnog voor de bijl gaan. Verzoeking is alles wat ons geloof op de proef stelt, alles wat probeert jou van God los te maken, los te weken, door je minder op God te laten vertrouwen. En het kan er heel onschuldig uitzien. Waar ligt voor jou de verzoeking op de loer?

De grootste verzoeking zit vaak niet in de verleiding tot het laagste maar in de uitnodiging om op een verkeerde manier te streven naar het hoogste. Bederf van het beste is het slechtste. Op welke punten herken je dit in je eigen leven?

In opdracht van God de Vader, geleid door de Heilige Geest, komt de Zoon om ons leven te leven. Om ons te verlossen van de macht van het kwaad en ons te brengen in het Koninkrijk van God. Doop en verzoeking markeren de eerste grote wending in het Evangelie van Matteus. We zullen het vanavond lezen, 4.17 : Vanaf dat moment. Pas dan kan Jezus zijn werk beginnen, preken (5-7) en genezen (8-9).

In ons leven ligt de verleiding overal op de loer, worden we telkens op de proef gesteld. Als jij dat niet herkent, dan mag jij je zorgen maken. Dan vind satan het blijkbaar prima hoe jij je leven leidt, is er aan jou voor hem geen eer meer te behalen. Hoe meer jij op God vertrouwt, leeft als kind van God, hoe meer je te maken zult hebben of krijgen met Gods tegenstander. Soms op hele vrome manieren, soms op heel grove wijze. Het is anders dan bij Jezus, het zal voor ons allemaal ook weer anders zijn. Iedereen heeft zijn eigen zwakke en sterke kanten en satan weet die als de beste. Zo geldt voor ons allemaal : voed je met het woord van God, volhard in het gebed en vertrouw op de kracht van de heilige Geest.

Satan probeert ons niet gewoon te verleiden tot het begaan van een zonde. Hij probeert ons af te leiden, ons af te wenden van de weg die God ons wijst. Satan probeert ons los te maken van onze roeping, te doen twijfelen over onze identiteit : geliefde kind van God. De belofte en bevestiging van onze doop te vergeten. God heeft een geweldige roeping voor een ieder van ons, als zijn geliefde kinderen in wie Hij vreugd vindt. Maar Gods vijand zal al het mogelijke doen om ons af te leiden en Gods doel te dwarsbomen. Als we Gods stem horen die ons als zijn kinderen verwelkomt, zullen we ook de gefluisterde suggesties van de vijand horen. Maar als Gods kinderen hebben we het recht om dezelfde verdediging te gebruiken als de zoon van God zelf. Bewaar Gods woorden in je hart én weet hoe je deze moet gebruiken. Houd je oog God gericht en vertrouw op God in alles. Onthoud je roeping, om Gods licht in de wereld te brengen. En zeg een krachtig ‘nee’ tegen de stemmen die je terug lokken naar de duisternis.

Wat een bemoediging voor ons die elke dag bloot staan aan verleiding, die worden beproefd door satan, dat wij een Heiland volgen die weet wat wij meemaken. Johannes zal later schrijven : Dit is wat wij hem, Jezus, hebben horen verkondigen en wat we u verkondigen: God is licht, er is in hem geen spoor van duisternis. Als we zeggen dat we met hem verbonden zijn terwijl we onze weg in het duister gaan, liegen we en leven we niet volgens de waarheid. Maar gaan we onze weg in het licht, zoals hijzelf in het licht is, dan zijn we met elkaar verbonden en reinigt het bloed van Jezus, zijn Zoon, ons van alle zonde. Als we zeggen dat we de zonde niet kennen, misleiden we onszelf en is de waarheid niet in ons. Belijden we onze zonden, dan zal hij, die trouw en rechtvaardig is, ons onze zonden vergeven en ons reinigen van alle kwaad. Ik schrijf u dit opdat u niet zondigt. Mocht een van u echter toch zondigen, dan hebben wij een pleitbezorger bij de Vader: Jezus Christus, de rechtvaardige. Hij is het die verzoening brengt voor onze zonden, en niet alleen voor die van ons, maar voor de zonden van de hele wereld.

Zo mogen we toelevend naar het Avondmaal  bemoedigd worden. Als wij zondigen, brengt Jezus verzoening voor onze zonden. Zo mogen we op basis van onze doop, bevestiging ontvangen. Als we duivelse stemmetjes horen fluisteren, die hemelse stem horen zeggen: jij bent Gods geliefde kind, in jou vind God vreugd. Telkens als wij niet staande zijn gebleven, mogen wij het doopvont zien staan Als getuigenis van de hoop die in ons leeft dat Gods liefde voor ons niet veranderd is. God is onverwoestbaar trouw, ons leven is veilig bij Hem.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Wat bedoelt Jezus als hij zegt dat het koninkrijk van de hemel nabij is gekomen? Iedereen die in die tijd sprak over het koninkrijk van de hemel wist wat dat betekende : revolutie! En nu verkondigde Jezus dat dit koninkrijk van de hemel er aan kwam… Niets doen is geen optie. En wat doe jij dan? Ga je mee in die gevaarlijke beweging? Want het koninkrijk van hemel betekende zowel hoop als gevaar. Want als gerechtigheid en vrede er aan komen, dan is dat een bedreiging voor iedereen die onrecht en onvrede symboliseren. Johannes de Doper was opgepakt, nu gaat Jezus met dezelfde boodschap rond… Dan kan je op je klompen aanvoelen wat er gebeuren gaat… En als je meegaat in die gevaarlijke beweging die het wil opnemen tegen de onrechtvaardige heersers die jouw land bezetten dan kan je dat beter maar niet alleen doen, maar mensen om je heen verzamelen. En de oproep daarvoor was : bekeer je, kom tot inkeer, maak een keuze.

Zo riep Jezus de mensen in Israël op. En zo worden ook wij opgeroepen…

Werken we er aan om Gods koninkrijk in de wereld uit te breiden? Of staan we in de weg? Dat is dus iets anders als ‘ben jij christen’, ben je een goed mens? Ben jij een werker aan Gods koninkrijk, volg jij de koninklijke weg?

Petrus is één van de eerste werkers van het koninkrijk. Hij wist niet wat het allemaal zou inhouden. En als hij het had geweten was hij er waarschijnlijk niet enthousiast van geworden. Toen Jezus tegen hem en Andreas zei : jullie zullen vissers van mensen worden. Wat zullen ze gedacht hebben wat dit betekende? Zullen ze geweten hebben hoe dat voor die mensen zou voelen die ze moesten vangen? Zullen ze enige idee hebben gehad hoe ze allebei aan een kruis zouden eindigen, net zoals hun meester? Nee, ze hadden geen idee. Gelukkig dat God in zijn genade zijn plan stapje voor stapje onthult. Net zoals Petrus nooit heeft geweten dat één van de bekendste kerken van de wereld, de Sint Pietersbasiliek, naar hem zou worden vernoemd. Zij zagen noch de ellende, noch de glorie die nog in het verschiet lag, op die dag dat een jongeman langsliep en hun toeriep hem te volgen. Ze zagen alleen Jezus en dat was genoeg.

Wat is voor ons nodig om Jezus te volgen, waar hij ook gaat, waar hij ons ook zend?

Welkom zondagavond om samen na te denken over Matteus 4 : 12-25, de boodschap van Jezus en de roeping van de eerste discipelen.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

Velen binnen/buiten de kerk, wel/niet gelovig, zien Jezus als de christelijke versie van filmheld Superman. Superman kan alles wat hij wil, kan zonder problemen de realiteit veranderen/aanpassen zoals hij het wil. Superman lijkt gewoon mens, maar is dat in werkelijkheid niet. Onder zijn vermomming is hij almachtig, een soort van computerachtige super-tovenaar, onverslaanbaar. Velen zien Jezus als iemand die alles kan, onaantastbaar en onoverwinnelijk. Voor wie die verzoeking in de woestijn peanuts is, weinig spannend, onschuldig, kinderspel. Jezus als iemand die niet werkelijk geraakt kan worden door de pijlen die de duivel op Hem afschiet… Mooie anekdote die Matteus kan gebruiken om te laten zien wat voor held Jezus is… Maar Jezus is geen Superman! En zijn volgelingen ook niet…

Welkom zondagmorgen in de kerk als we verder lezen in het Evangelie van Matteus. ’s Morgens lezen we Matteus 4 : 1-11 (’s avonds lezen we de rest van hoofdstuk 4) en worden drie ambtsdragers bevestigd. Na de dienst kan de gemeente de nieuwe ambtsdragers de hand drukken in Ons Centrum en elkaar ontmoeten bij koffie, thee, fris en iets lekkers.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

Vroeger ging ik wel eens met mijn vader naar de Dodenherdenking op de Grebbeberg of op Bevrijdingsdag naar het Veteranen-defilé in Wageningen. Daar kwamen ook leden van het koninklijke huis. Daar moest je vaak lang op wachten, zeker als kind…  Maar als er een prins of prinses in aantocht is dan merk je dat aan van alles. De politieagenten zijn gefocust en licht gespannen, de soldaten gaan in de houding staan, de weg is helemaal verlaten : ruim baan! Als jongetje denk je ‘er gebeurt toch nog niets?’ En dan komen er motoren met sirenes en zwaailichten, iedereen kijkt in de verte, gaat op zijn tenen staan, buigt zich naar voren om niets te missen, maar dan is er weer een tijd helemaal niets. En dan een paar auto’s met belangrijke mensen, generaals, begeleiders van de prins(es), bewakers. En dan, dan komt de auto met AA-kenteken, de koninklijke familie zelf. Over een verder lege weg, ruim baan, niets of niemand houdt ze tegen. Het Wilhelmus klinkt, soldaten in de houding en iedereen is vol verwachting totdat ze uitstappen.

Dat moment dat die eerste motoren met zwaailichten en sirenes de hoek om komen, dat beeld, daar over lezen we in Matteus 3 : 1-12

De beloofde Koning daar wordt in Israel al honderden jaren naar uit gekeken. Het gerucht gaat dat Hij eens terug zal komen. Maar wanneer, we wachten al zo lang… Maar nu? Maar er is helemaal geen weg! Nou zegt Joannes, laten we die dan maar snel gaan maken. Want de Koning komt, het Koninkrijk van de hemel, van God, is nabij. Maak een weg voor de Koning. Maak die goed en recht!

Deze boodschap en dit verhaal over die Koning echode door het leven van het joodse volk. Dat kunnen we ons niet voorstellen, dat vraagt echt inbeeldingskracht, inlevingsvermogen. Honderden jaren verwachten, hopen, maar niets zien… In die dagen, dagen vol hoop, verwachting, teleurstelling, berusting…Het verhaal van de Koning die zou komen, vergeving, verzoening, hoop, herstel van verval, verjagen van de vijanden, uitvoering uit ballingschap, uit slavernij. Na de Exodus en terugkeer uit Ballingschap zou dit de derde en alles overtreffende daad van God zijn. God zou komen en redden. Johannes zegt, dat allemaal gaat nu gebeuren, het is zover, de Koning, God zelf, komt eraan! En iedereen schiet overeind, iedereen komt naar hem toe. Iedereen ziet als het ware de motoren met zwaailichten en sirenes langskomen, ja, nu komt de prins. Stop met kletsen, rommelen, andere dingen doen, maar op je tenen, focussen, om niets te missen.

Maar het probleem was, ze waren er helemaal niet klaar voor… bij lange na niet… er was zelfs nog geen begin…

Jouw huis is misschien best netjes, maar stel je voor dat zo meteen de koning binnenstapt en vraagt of hij met jou mee mag. Jij fiets als een gek naar huis, om eerder thuis te zijn dan de koning. Want het is wel netjes, maar niet koninklijk netjes. En als je weet dat die morgenochtend zou komen dan zou je vanavond en morgenochtend bezig zijn om een vervroegde voorjaarschoonmaak te houden. Als de koning komt, dan is gewoon netjes niet goed genoeg. En zelfs de vrome joden die regelmatig naar de tempel gaan, ze voelen allemaal aan dat ze niet klaar genoeg zijn voor de komst van de koning. Johannes preek is indringend : bekeer u! Net als eerdere profeten. Toen haalden velen de schouders op, de noodzaak ontbrak. Nu is dat anders volgens Johannes, het koninkrijk is nabij. Nu moeten ze echt veranderen. En nu komt de boodschap wel echt binnen. Ze willen schoon schip maken, zich bekeren, hun hart richten op de komende koning, en ze komen in grote getalen, massaal! Ze komen om zich te laten dopen, door Johannes, in de Jordaan. Dit was niet zomaar een individuele doop van individuen zoals wij die kennen. Dit was geen symbolische handeling voor mensen die daar behoefte aan hadden. Dit was het teken van het nieuwe dat God aan het doen was voor Israel en de wereld. Meer dan duizend jaar daarvoor waren de kinderen van Israel ook door de Jordaan heen gegaan toen ze voor het eerst het beloofde land betraden. Nu moeten ze weer als volk van God opnieuw door die rivier heen, als een teken dat ze klaar zijn voor een nog veel grotere verovering : God die al het kwade overwint en verslaat én zijn koninkrijk vestigt op aarde zoals in de hemel. Vergeving en verzoening. Het negatieve weg, het positieve voor in de plaats.

Nou ja, het positieve… Johannes’ preek klinkt niet blij en vrolijk, juist het tegenovergestelde. Toorn, vuur, bijl. De komst van Farizeeën en Sadduceeën gooit nog wat olie op het vuur. Johannes bespot ze, als slangen die wegschieten als het vuur nadert. Kinderen van Abraham? Kinderen van slangen… Johannes gaat pas anders over ze denken als ze vruchten voortbrengen die overeenkomen met een nieuw leven. Je alleen maar laten dopen is niet voldoende, dat is de buitenkant.  Echt berouw betekende een volledige en blijvende verandering van hart en leven. Dat was de enige manier om de weg klaar te krijgen voor de komende koning. Waar van moesten ze zich bekeren? De Farizeeën waren trots op hun zuiverheid. Zij deden niet veel of grote zonden. Klopt, maar hun trots en zelfvoldaanheid staat hun in de weg om de koning bij hun thuis te laten komen. En hun arrogantie tegenover de andere Israëlieten, laat staan de rest van de wereld was helemaal niet in overeenstemming met de nederigheid die nodig was voor de komende koning. Johannes bekritiseert hun vertrouwen op hun afstamming. God deed beloftes aan Abraham, wij zijn kinderen van Abraham, daarom is God ons toegewijd en daarom zullen we het uiteindelijk allemaal wel redden. Johannes : denk dat niet te snel. Jullie God is een soeverein God. En het is voor hem geen probleem om nieuwe kinderen te maken uit deze stenen hier. De bijl ligt al aan de wortel van de boom. De koning komt en als hij er is zal recht spreken. De enige manier om zeker te zijn, is vrucht te dragen. En dat kan alleen als je verbonden bent met de wortel. En anders wordt je omgehakt en in het vuur geworpen. Ben je waardeloos, van geen waarde nu het koninkrijk der hemelen nabij is, de koning er aan komt. Afkomst, traditie, goed gedrag, het is niet hetzelfde als nieuw leven. Wat moet in het nieuwe jaar echt anders/nieuw? Waarvan moeten wij ons bekeren? Je gaat naar de kerk, geeft aan kerkbalans, doet vrijwilligerswerk, …Maar wat communiceer je bewust of onbewust naar je omgeving, je kinderen? Met mij zit het wel goed want dit en dit? Een goede levensstijl, goed gereformeerd, blij evangelisch, … Of zit het met jou goed omdat Jezus Koning van je hart en leven is? Groei jij, bloei jij, breng jij vrucht voort, veel vruchten? Ben jij koren, dat anderen kan voeden, of ben jij kaf, dat verwaait in de wind?

Johannes waarschuwing zet de toon voor het verhaal van Jezus. Johannes bereidt de weg, niet wetend hoe het er allemaal uit zal zien en aan toe zal gaan als het koninkrijk aanbreekt, de koning arriveert. Later zal Johannes zelfs nog gaan twijfelen of Jezus echt degene was die was beloofd, die hij had aangekondigd. Jezus’ eigen missie was heel anders dan wat mensen zich soms voorstellen. De troost, bevrijding en genezing van zijn koninkrijks boodschap werd in evenwicht gehouden door de strenge en plechtige waarschuwing dat wanneer God terugkomt hij absolute trouw eist. Als God echt God is, is hij niet eenvoudig de vriendelijke, toegeeflijke, gemakkelijke ouder die we ons soms voorstellen. De God die komt naar zijn mensen in de vorm van Jezus zal op een dag zijn koninkrijk onthullen, voltooien in al zijn  glorie, rechtvaardigheid brengen en vreugde voor de wereld. Hoe kunnen we klaar zijn voor die dag? Waar moeten wij straten rechtmaken? Welke vuren moeten worden aangestoken, om het afval op zijn pad weg te branden? Welke doden bomen moeten worden omgehakt? En, net zo belangrijk, wie moet aangezegd worden zich te bekeren, nu direct? Wat moet er in jouw leven gebeuren dat je goede vruchten voortbrengt? Wat moet er gebeuren dat jij ook het komende jaar weer kan groeien, bloeien, vrucht dragen? Goede voornemens : voor eerst of opnieuw in Bijbel lezen!

Kom tot inkeer, want het koninkrijk van de hemel is nabij

We lezen verder in Matteus 3 : 13-17

Johannes had grote woorden gebruikt, vurige gepredikt over de komende koning. Maar ook hij wist niet wat hij moest verwachten wat zou komen/gebeuren. Maar als Jezus dan in de rij gaat staan om zich te laten dopen dan is Johannes net zo verbaasd als wij… Wat zou jij verwacht hebben? Wat zou Jezus zeggen/doen?

Wat als je niet weet wat er gaat gebeuren en dat dan die persoon er ineens is. Wat als Jezus hier vanavond binnen zou lopen?!

Jezus is totaal niet de persoon die ze verwachten. En de manier waarop had Johannes ook niet verwacht. Hij had vurig gepreekt : Hij komt, de meest machtige man, nog veel groter dan mij. Ik doop jullie met water ten teken van jullie nieuwe leven, maar na mij komt iemand die meer vermag dan ik; ik ben zelfs niet goed genoeg om zijn sandalen voor hem te dragen. Hij zal jullie dopen met de heilige Geest en met vuur; hij houdt de wan in zijn hand, hij zal zijn dorsvloer reinigen en zijn graan in de schuur bijeenbrengen, maar het kaf zal hij verbranden in onblusbaar vuur.’ En in plaats daarvan krijgen ze Jezus…is dit de Zoon van God?

Jezus die nederig voor Johannes staat en vraagt om gedoopt te worden. Deelt in de boetvaardige stemming van de rest van het volk. Een Jezus die zichzelf lijkt te identificeren, niet met een God die orde op zaken komt stellen, komt oordelen, maar zich identificeert met de mensen die zelf voor dat oordeel staan ​​en zich moeten bekeren. En Johannes, die is natuurlijk geschokt. Hij leek te weten wie er zou komen, dat Jezus degene zou zijn die ze verwachtten. Maar waarom komt Jezus om gedoopt te worden? Wat gebeurt er met het plan en met de agenda? Wat gebeurd er met de bijl, het vuur, de wan? En niet hij moet Jezus, maar Jezus moet hem dopen, toch?

Jezus antwoord vertelt ons iets heel belangrijks over het hele verhaal van het Evangelie wat zich ontvouwt voor onze verraste blik. Ja, dit zijn beloften die Gods wind, Gods geest, door de wereld zullen blazen, die het vuur van het rechtvaardige oordeel van God over het kwaad zal brengen, waar het zich ook voordoet en dat Gods boetvaardige mensen voor eens en voor altijd zal redden van elke vorm van ballingschap die jij je maar kan voorstellen. Maar als Jezus dit allemaal gaat doen, dan doet hij dit allemaal op deze manier. Door zich nederig te identificeren met Gods volk, door hun plaats in te nemen, hun boetvaardigheid te delen, hun leven te leiden en uiteindelijk hun dood te sterven. Jezus laat niet alleen zijn naam schrijven in dat geslachtsregister van zondige mensen. Jezus  gaat zelf in de rij staan van zondige mensen die moeten worden gedoopt. Ze verwachten Gods Zoon, in plaats daarvan kregen ze Jezus : anticlimax!

Waar is dit goed voor? Is dit Gods plan? Hoe dan? Gaat dit brengen waar Johannes en zijn publiek naar verlangden? Matteus antwoord is : lees de rest van het verhaal maar… Maar we kunnen al een tipje van de sluier optillen als we Jezus zien bovenkomen uit het water na zijn doop. Israel kwam door het water van de Rode Zee

en werd de wet gegeven. God bevestigde daarmee hun status als Gods zoon, Gods eerstgeborene. Jezus kwam uit het water van de doop en werd de Geest  gegeven, op een nieuwe manier, waarmee Hij wordt aangewezen als Gods zoon, Israel in persoon. En de duif, die voor een moment de Geest belichaamt en symboliseert, geeft aan dat het komende oordeel niet zal worden bereikt door een oorlogszuchtige of wraakzuchtige Geest, maar door een Geest die verlangt naar liefde en vrede. Het oordeel, ons vloeken zelf wordt veroordeeld door deze Geest, net zoals Jezus uiteindelijk het oordeel, onze vloek op zichzelf zal nemen en er een einde aan zal maken. Met een nieuw begin op Pasen : mijn vrede geef ik jullie, wees een zegen voor de wereld.

De uitdaging van dit gedeelte is om het als nieuw te lezen, om je echt te laten verrassen door Jezus. Jezus komt om Gods beloftes te vervullen, om Gods plannen uit te voeren, niet onze wensen te vervullen, niet onze plannen uit te voeren. Niet onze wil maar Gods wil geschiedde, toch? En zelfs zijn profeten, zijn wegbereiders, weten soms niet wat de bedoeling is. Maar als we leren om zorgvuldig te luisteren naar wat hij zegt, en goed te kijken naar wat hij doet, dan gaat er een nieuwe wereld voor je open, breekt het koninkrijk van God jouw leven binnen. Want zij die vol berouw en vol geloof Jezus volgen door het water van de doop en over de weg die Hij ons zal wijzen, als zij luisteren, dan horen zij dezelfde stem vanuit de hemel spreken : jij bent mijn geliefde kind.

Als we leren om onze eigen plannen en verwachtingen aan de kant te zetten, zullen we onze liefhebbende Vader vinden die ons als zijn kinderen bevestigt en ons ook met zijn Geest uitrust zodat ons leven kan worden gereinigd en klaargemaakt

voor gebruik in Zijn dienst….

We luisteren naar You Say. Een lied in de top-40 heeft gestaan en op nummer 1 binnenkwam in de top-1008 van Groot Nieuws Radio. Welke stem, welke stemmen, bepalen jouw leven?

Vanmorgen niet echt een preek, maar een terugblik op Advent én een vooruit kijken op het begin van het Evangelie van Matteus.

Vandaag is het de eerste zondag van 2020. Een nieuw jaar, maar niet in de kerk. Het kerkelijk jaar begint met Advent.

Het kerkelijk jaar bestaat uit verschillende onderdelen/periodes. Zoals een jaar zijn jaargetijden/seizoenen heeft : lente, zomer, herfst, winter. Zo ook het kerkelijk jaar : Advent, Kerst, Lijdenstijd, Goede Vrijdag, Pasen, Hemelvaart, Pinksteren. Zoals elk mens weer van een ander seizoen houdt, zo houdt de ene christen meer van Kerst, de ander meer van Pasen of Pinksteren. Zoals de tijd van het jaar ook iets met je als mens doet, vrolijker of somberder, zo kan het kerkelijke jaar, christelijke feesten, ook de sfeer toonzetten. In het kerkelijk jaar heeft elke periode een eigen karakter. Altijd blije en vrolijke diensten, dat is dus een onmogelijkheid. De Lijdenstijd en Advent hebben in elk geval geen blij en vrolijk karakter.

Advent is de voorbereidingstijd op de komst van Christus. Advent heeft een dubbel karakter. Het is de voorbereidingstijd op het Kerstfeest, de geboorte van Jezus Christus in onze mensengeschiedenis ruim 2000 jaar geleden. Maar Advent is ook de periode van verwachting van Jezus’ wederkomst op het einde der tijden, wanneer God alles in allen zal zijn.

Tijdens de adventsperiode wordt in kerken gebruikgemaakt van de liturgische kleur paars, de kleur van boete en inkeer. Advent is een periode van schuldbesef, schuldbelijdenis, voordat het Kerstfeest kan worden.

Tijdens Advent krijgt het karakter van voorbereiding op Kerst toch meer aandacht. Dat andere, het karakter van de voorbereiding op Christus’ tweede komst, komt meer aan bod aan het einde van het kerkelijke jaar, de laatste zondag van het kerkelijke jaar.

In protestantse traditie zijn er grofweg 4 wegen op weg naar Kerst.

– het Evangelie van Lukas : de geboorteaankondiging van Johannes en Jezus, bizar! Met Zacharias die wordt gestraft, de bejaarde Elisabeth en tiener Maria die allebei ongewenst zwanger zijn.

– het Evangelie van Matteus : geslachtsregister, verhalen bij namen mannen en vrouwen die worden genoemd.

– de Psalmen / Profeten (Jesaja, Micha, Amos)

– de verhalen zoals Boaz en Ruth, Jona : waar het van donker naar licht gaat, van hopeloos naar hoopvol.

Eén keer in de vier jaar, of 3 jaar bij de kinderkerk, is dus het Evangelie van Matteus aan de beurt, staat het geslachtsregister centraal en de daarbij behorende verhalen. Ter geruststelling van sommigen, op z’n vroegst over 2 of 3 jaar weer die namenlijst…

Het geslachtsregister/stamboom in de tijd van Jezus, was misschien wel net zo belangrijk als de cv van iemand die een prestigieuze baan ambieert. Je cv moet onberispelijk zijn, geen gaten bevatten, geen discutabele bedrijven, geen zwarte bladzijde, geen ondermaatse periode. Je cv moet perfect zijn, anders krijg jij nooit die baan. Dan wordt je op basis van je cv op voorhand al afgewezen. Misschien dacht u bij die geslachtsregisters : overslaan. Maar het is geen tijdsverspilling. De eerste lezers plozen die lijsten uit. Het was als tromgeroffel, trompetgeschal, stadsomroeper ; nu komt het! Het geslachtsregister als CV bij sollicitatie, of brief bij Boer zoekt Vrouw : de eerste indruk is heel belangrijk, positief of negatief. Super belangrijk dus

In Advent stonden we stil bij het geslachtsregister. Voor velen zijn die namen niets zeggend. Waarom? Omdat velen weinig tot geen Bijbelkennis hebben, velen niet de moeite nemen om in die Bijbel te lezen. Gelukkig is het nieuw jaar, tijd voor goede voornemens. Welke voornemens heb je gemaakt als het gaat om geloof? Als het gaat om de relatie met God?

Boer Zoekt Vrouw begint binnenkort weer. De boeren lezen die brieven, daar moeten ze het mee doen. Op basis daarvan beslissen ze of ze wel of niet verder willen, om de vrouwen beter te leren kennen, om misschien al wel iets van liefde te ervaren…

Christenen lezen de Bijbel, daar moeten we het mee doen, om God beter te leren kennen, om misschien al iets van liefde te ervaren….

Hoe hoog staat Bijbel lezen op de prioriteitenlijst? Wil jij wonen in Gods woorden, je er thuis voelen, vertrouwd mee worden? Het komende jaar met God door zijn Woord en met zijn Woord wandelen?

Als je de namen leest, je de tijd neemt om al die namen op te zoeken, dan ontdek je dat het allemaal namen zijn van mensen die meer of minder los van God leven, met vallen en meestal ook weer opstaan met God proberen te wandelen, hoererij/slechte seksuele moraal/ontrouw. De eerste indruk van deze persoon om wie het draait, op basis van het geslachtsregister is negatief.

We lezen over de Zoon van David. Maar David, dat was wel met die vrouw van Uria… David die alle geboden van de tweede tafel overtreed. De Leeuw van Juda. Maar Juda, dat was wel die met schoondochter Tamar, die haar wilde laten verbranden. De Zoon van Abraham, daar is genoeg over te vertellen, in zomer en herfst 2021 meer hier over…

Al die seks, hoererij, ontrouw in relaties én in de relatie met God : dat is het verhaal van Israel. De donkere periode voor de komst van Christus. Daarom al die profeten die telkens het oordeel moesten aanzeggen.

Soms hoorde ik mensen mopperen : Nu weten we het wel, het stoot af, demotiveert. Wat denk je dat ze 2000 jaar geleden hebben gedacht? Waarschijnlijk precies hetzelfde… Matteus had beter die lijst weg kunnen laten. Abraham, Izak, Jakob, Juda, Rachab, Ruth, David, en al die andere namen. Dat was geen lijst om blij van te worden. Geen positief begin van het Evangelie. Matteus had beter gewoon kunnen beginnen met het positieve verhaal dat Gods zoon geboren was. En dat het allemaal vanzelf wel goed zou komen. Maar nee, zo heeft Matteus zijn Evangelie niet geschreven. Jezus wordt geboren in een lijn van zondaars. Jezus schaamt zich niet voor die verhalen, voor die namen. Jezus is werkelijk God met ons.

Vanavond lezen we dat Jezus zelfs in de rij gaat staan van zondaars om zich te laten dopen door Johannes de Doper. Daarom dus die focus in Advent op die namen, de wereld die het wakker roept. Ons het verhaal van Israel vertelt : zonde, ontrouw, oordeel.

En voor de mensen die blije en vrolijke kerkdiensten willen. Als je alleen de blije en vrolijke stukjes in de Bijbel leest, dan heb je een heel dunne Bijbel. Maar dan zal je ook nooit begrijpen waarom al die andere stukken in de Bijbel staan. Waarom Matteus het verhaal van Jezus zo redigeert. Waarom Matteus zijn evangelie, de blijde boodschap, juist zo begint. Joden hoorden bij bijna elke naam een schandelijk verhaal, meer dan 4 preken, 42 preken.

Ik hoop dat we het verlangen hebben om de echte Bijbel ook echt te lezen. Bijbel lezen topprioriteit geven. Los van alle romantiek van kinderbijbels, zondagschoolplaten. De Evangeliën zijn geen biografieën, geen levensbeschrijvingen van Jezus. Zijn geboorte wordt maar door twee evangelisten genoemd. Over zijn kindertijd, jeugd en volwassen worden lezen we weinig tot niets. De focus in de Evangeliën ligt op…zijn bediening, met daarbij de focus op zijn lijden en sterven. En de rest van het Nieuwe Testament, Handelingen, de brieven, Openbaring : ook de focus op zijn lijden, sterven én opstaan. Dat maakt ook dat het christelijke geloof een boodschap van het kruis is, voor joden aanstootgevend, voor heidenen dwaas…

Het christelijke geloof draait niet om Kerst, het christelijk geloof draait om Goede Vrijdag en Pasen. Op grond van de Bijbel staat Kerst op plek 3 of 4. Door de romantiek en de commercie is Kerst opgepompt, want met een kruisiging en opstanding uit dood kan je niet zoveel.

Maar daar draait het christelijke geloof wel om : christen zijn is zelfverloochening, kruis dragen en Jezus volgen (Matteus 16:24). Maar ook leven met opstandingskracht, levendmakende Geest, onvoorwaardelijke liefde.

Dan nu nog enkele kanttekeningen bij Matteus 1 en 2 als intro op vanavond, de komende weken

De term ‘geslachtsregister’

In Matteus 1 :1 lezen we “Het geslachtsregister van Jezus Christus / overzicht van de afstamming” Dit verwijst naar Genesis 2:4 “Dit zijn de afstammelingen van de hemel en de aarde.” En Genesis 5 : 1 “Dit is het boek van de afstammelingen van Adam.”

Eerst lezen we over de geschiedenis van hemel en aarde, daarna over de geschiedenis van de mensheid, daarna over de geschiedenis van de nieuwe blijvende werkelijkheid in Jezus Christus.

Je ziet een versmalling en verbreding: eerst hemel en aarde, daarna de mensheid, het volk Israel, één enkel mens uit dat volk : Chistus. Maar in Christus verbreed Gods liefde zich echter weer over heel de aarde.

3 x 14

Het geslachtsregister begint met aartsvader Abraham aan wie God grote en grootse beloftes had gedaan. Zijn nageslacht zou wonen in het beloofde land, zou een lichtend voorbeeld zijn voor de rest van de wereld. Eerst opwaarts naar hoogtepunt : Koning David. Koning David aan wie God ook grote beloftes had gedaan, zijn koningshuis zou voor altijd regeren over de wereld. Dan neerwaarts naar dieptepunt naar de Ballingschap. Het leek erop dat alle beloftes werden verbroken, voor altijd. Kan het nog goedkomen na de Ballingschap? De Diaspora, sommigen bleven in Babel achter, het volk was niet meer één volk. Het was niet meer zoals vroeger, nooit meer. Ja, de profeten beloofden dat God het nageslacht van Abraham zou terugbrengen en verenigen en het koningshuis van David zou herstellen. Maar er volgende vele lange jaren en niets leek erop dat het nog wat zou worden met Gods beloftes… God laat nooit los…maar God leek los te hebben gelaten… Abraham en David konden het volk niet bijeen brengen. Er was iemand anders nodig om de dalende lijn te keren, de schande, teleurstelling en falen te doorbreken. Maar nu gaat het gebeuren zegt Matteus. Het kind dat nu geboren zal gaan worden, dat is de lang verwachtte Messias die alle beloftes in alles zal vervullen en realiseren.

6 x 7

Na 6 x 7, wie zal er de eerste zijn van de zevende rij namen? Het is de climax : 7, het meest krachtige symbolische getal, wie zal dat zijn?! Hierop wachtte Israël al 2000 jaar. Het is JEZUS! Vanavond lezen we hoe de eerste ontmoeting van Jezus met mensen verloopt… Het is een anticlimax…

Maar het is ook een troost. Als God door zulke mensen en op zulke bizarre manieren zijn werk ont-vouwt, dan zal je nog staan te kijken wat er gaat gebeuren. Dus niet overslaan, maar lezen en beseffen wat deze namen, deze verhalen betekenen voor de naam die de eerste is van de 7^e. Zowel vervulling van de beloften uit het verleden,

maar ook iets heel nieuws en anders. God werkt nog steeds zo. God houdt zijn beloftes en zit vol verrassingen voor hen die echt op Hem vertrouwen.

Matteus 2 lazen we met Oud&Nieuw, zie meer hierover elders op de website. We lazen over de wijzen, de babymoord in Bethlehem en de vlucht naar Egypte. Jezus moet vluchten, wordt een balling, verblijft in ballingschap. Hoe moet dat verder? God met ons is al weer ver weg geraakt…in Egypte.

Egypte, het volk Israel was daar onderdrukt, werd Zoon van God genoemd. Nu zit er weer een Zoon van God in Egypte. In Jezus lezen we het verhaal van Israel. Waar Israel faalde, hoe zal het Jezus vergaan?

De Tweede Exodus, maar nu anders. Let maar op, wordt vervolgd.

Voor nu : focus je op Jezus, de Zoon van God, de Allerhoogste. Waar Hij verschijnt wordt alles nieuw, nu nog te midden van alle gebrokenheid en haat en onverschilligheid. Maar weet, God zal er zijn, soms onnoembaar aanwezig, in tijden van vreugde, maar ook van verdriet… God houdt zijn beloftes en zit vol verrassingen voor hen die echt op Hem vertrouwen. Wij zijn veilig bij Hem die ons altijd ziet.

Hieronder een korte bloemlezing van het gesprokene op Oudejaarsavond en Nieuwjaarsmorgen. Maar, omdat ik me wat vrijer over het podium begeef en daardoor ook iets losser van de tekst raak, zeg ik soms iets wat niet op papier stond, of zeg ik iets niet wat wel aan het papier was toevertrouwd. Was je er niet, kijk of luister dan de dienst/preek ook gewoon na via www.kerkomroep.nl

Oudejaarsavond

Kijk jij in het donker wel eens omhoog om naar de sterren te kijken? Velen van ons zijn al met Jos op stap geweest en hebben uitleg gekregen bij de sterrenpracht. Daarna kijk je toch anders naar de sterren…

In de tijd van Jezus vergaten ze het nooit om elke avond naar de sterren te kijken. Veel mensen waren ook nog eens opgeleid om de betekenis er van te begrijpen. Ze geloofden dat de hele kosmos één geheel was, aarde en hemel met elkaar verbonden. En dat als er iets belangrijks op aarde gebeurde, dan kon je er op wachten dat dit ook aan de hemel zichtbaar werd. En dat als er iets bijzonders aan de hemel zichtbaar werd, dat er dan ook iets belangrijks op aarde was gebeurd. Wat weten we niet precies, maar de wijzen/magiërs/astronomen/astrologen zagen iets aan de hemel, in de sterren, wat ze nog nooit eerder hadden gezien. En ze gingen op zoek wat dit wilde zeggen over een gebeurtenis op aarde. En als ze iets hebben gevonden dan gaan ze op reis. Dat ze die mogelijkheid hebben om zomaar weg te gaan en de cadeaus die ze meenemen, laat zien dat het niet zomaar wat mannen waren, maar vermogend, machtig. Ze gaan op reis…op zoek naar de Koning van de Joden.

Oudejaarsavond : hoe was het afgelopen 2019 voor ons? Zijn wij op zoek geweest naar de koning van de joden? Zijn wij voorbij ons steppeland gegaan om te vinden? Zijn wij op reis gegaan? Of zijn we thuis gebleven? Denken we dat we het allemaal al hebben gevonden, voor ons niets nieuws onder de zon? Jezus is naar de wereld gekomen om gezocht en gevonden te worden, ook door de wijzen uit het oosten.

In het verhaal zijn er twee groepen die zich verdiepen in Jezus. De wijzen uit het oosten, heidenen, onbesnedenen, én zij gaan op reis, gaan zoeken. En alle farizeeërs en Schriftgeleerden, heel Jeruzalem, vromen, besnedenen, belijders van de God van Israel, maar zij blijven thuis, gaan niet zoeken. Ze kennen de Bijbel, weten de verhalen, maar het doet ze niets. Ze vertellen waar de Messias geboren zal worden, maar ze gaan niet mee om die koning eer te bewijzen. Ik weet niet in welke groep u zich thuis voelt : heidenen of de vromen, maar het houdt ons een spiegel voor op Oudejaarsavond. Gaan wij mee op zoek naar het Koningskind? Want wie zoekt, die vindt…

Je kan blijkbaar op 2 manieren zoeken, onderzoek doen. Om de waarheid te weten of om de waarheid te kennen. Kennis, niet met je hoofd, of niet alleen met je hoofd, maar bovenal met je hart. Een relatie aan gaan, kennis hebben aan iemand.

Herodes schrikt hevig, de farizeeën en Schriftgeleerden schrikken, heel Jeruzalem schrikt mee. Er heerst angst in Jeruzalem, het centrum van godsdienst, religie. Ze vieren geen vrolijk Kerstfeest.

En als we dan nog even puur naar de tekst kijken en al onze plaatjes en verhalen proberen te vergeten : wat lezen we dan? Een bijzonder verhaal boordevol vuurwerk, politiek dynamiet. Jezus, zegt Matteus, is de echte koning van de joden, en Herodes is dan de valse koning.

Het huis van Herodes ging niet subtiel te werk bij de dreiging van een andere, nieuwe koning van de Joden. Alleen het idee al, dat iemand zou suggereren die koning te zijn was reden tot grof geweld. De aankomst van de wijzen laat gelijk zien wat Matteus ons al vanaf het begin wil duidelijk maken. Als Jezus de koning van de Joden is, dan is hij niet alleen maar de koning van de joden. In de vele profetieën bij profeten en in de psalmen is al voorspeld dat de Koning, de Messias, zal regeren over heel de wereld, dat zijn rechtvaardigheid en vrede alle mensen zal omvatten. We zongen Psalm 87 : volk na volk buigt eenmaal voor Hem neer… Aan het einde van zijn Evangelie zal Matteus afsluiten met Jezus die zijn leerlingen de opdracht geeft om de wereld in te gaan, dus niet alleen Israel, om iedereen tot zijn leerlingen te maken. Dan wordt in de praktijk gebracht wat eeuwen daarvoor al was voorspeld en bij de geboorte van Jezus al zichtbaar werd. Het zijn allemaal hints,

die we al verder lezend in het Evangelie steeds meer tegen zullen komen. Koning van de joden, maar tegelijk koning voor iedereen. Zelfs als Jezus nog niets kan zeggen, is zijn kraambezoek veelzeggend. Herders, verschoppelingen van de samenleving, de outcast. Wijzen uit het oosten, onbesneden, de high society. Tekenen van wat allemaal nog staat te gebeuren. De geschenken die aan Jezus worden gegeven waren geschenken die in die dagen aan grote koningen werden gegeven, aan goden werden geofferd.

Er zijn nog meer hints die verwijzen naar het slot van het Evangelie. Aan het einde zal Jezus oog in oog staan met Pilatus, de machthebber namens de keizer, de grootste koning in die dagen. Al had Pilatus in een droom doorgekregen niets met Jezus te doen. De heidense soldaten knielen net als de wijzen neer voor Jezus, begroeten hem net als de wijzen als de koning van de joden. Maar ze geven hem geen goud, wierook en mirre, maar een scharlaken mantel, doornenkroon, rietstok, zijn troon is een kruis. Dan schijnt er geen heldere ster, maar valt er een drie uur durende duisternis. En in die doodse stilte klinkt in die duisternis de stem van een andere heiden : hij was werkelijk Gods Zoon. Het begin nodigt ons uit om de rest van het verhaal serieus te nemen. Denk er telkens over na wat het voor Jezus betekent dat hij de ware koning van de joden is. En dan, kom naar hem toe, welke route je ook neemt. Om bij hem neer te knielen en je beste geschenken aan te bieden.

De wijzen zoeken en vinden en aanbidden. Vervuld van diepe vreugde. Kennen wij die diepe vreugde ook? Ze werpen zich neer om eer te bewijzen. Ze bieden hun geschenken aan.

En wij?

De discipelen zijn de wereld in gegaan. Het evangelie is ook in Enter gekomen, Goddank! Dat de koning van Joden ook onze koning wil zijn. Wat heeft het met ons gedaan? Zijn wij op zoek gegaan om te vinden? Hebben wij ons in het afgelopen jaar neergeworpen voor onze koning? Hebben wij hem onze geschenken aangeboden? Hebben wij in het afgelopen jaar

die diepe vreugde ervaren?

In Jeruzalem draaide het om godsdienst, religie, weten met je hoofd. In het Evangelie lezen we over Gods dienst aan ons mensen, God die ons opzoekt, ons wil ontmoeten, een relatie met ons wil aangaan, kennen met hoofd én hart.

Vanavond kijken we allemaal weer omhoog naar de hemel. Zien we vast ook weer prachtige versieringen, maar ze zeggen ons niets. Ze verwaaien in de wind. We staan op de drempel van het oude naar het nieuw jaar. Hoe was 2019 voor ons?

Mijn vraag is : heb jij in het afgelopen jaar al geknield voor koning Jezus? Heb jij niet alleen met woorden, maar ook met daden, je leven aan Jezus gegeven? Was 2019 een gezegend jaar, waarin je God hebt leren kennen, nog beter hebt leren kennen? Heb jij Gods dienst aan jou ervaren, Immanuel, God met ons? Ik hoop dat je niet alleen met je mond, je hoofd, maar met je hart het als belijdenis kan meezingen… Jezus, mijn leven! Laat mij in vreugde en smart bij u geborgen wezen!

Nieuwjaarsmorgen

Kerstfeest is voor velen gezelligheid, een romantische sfeer met een feel good story. The most wonderfull time of the year. En Oud en Nieuw borduurt daar op voort : gezelligheid, eten, drinken, feesten, prachtig vuurwerk, familie en vrienden. Gelukkig en voorspoedig nieuwjaar!!! En daar is niets mis mee.

Maar velen zijn nog niet bijgekomen van het ongeluk en de tegenspoed van het afgelopen jaar. En als je dat overkomt, dan ben je sceptisch of ga je op zijn minst met een dubbel gevoel het nieuwe jaar in. Gelukkig nieuw jaar, zeg je dan anders of beleef je in elk geval anders, diep van binnen.

Uit onderzoek blijkt dat veel Nederlanders bang zijn, somber, depressief. Ze zien oude en nieuwe vijanden, echt en denkbeeldig. Ze maken zich zorgen over gezondheid, toekomst, kinderen, werk. We zeggen wel gelukkig en voorspoedig nieuw jaar, maar velen voelen het onheil op de loer liggen…

Zo ook aan het begin van het leven van Jezus zoals beschreven door de Evangelist Matteus. Een onschuldige baby, letterlijk zonder schuld. En dan een bloedbad, een moordpartij… Die onschuldige baby Jezus roept nogal wat wakker. Niet zomaar wat slapende honden, maar die hond van een Herodes. Jezus is vanuit de hemel gekomen naar de aarde, om God dichterbij te brengen, vrede op aarde… Maar tegelijkertijd breekt de hel los als Herodes beseft dat de wijzen hem hebben bedrogen. Bij Herodes wordt door Jezus het slechtste in de mens wakker geroepen…

Sommigen vinden Jezus een inspirerend voorbeeld, anderen halen hun schouders op. Wat betekent een baby nu eigenlijk? Wie zou bij die baby een bedreiging zien? Misschien dat Herodes wel degene is geweest die het meest beseft heeft wie die baby was. Misschien dat Herodes wel de eerste was die begreep dat Jezus werkelijk een koning was. En daarmee een bedreiging vormde voor zijn positie.

Herodes, dat was er trouwens eentje. Iedereen die aanspreek deed op zijn positie of dat suggereerde, vermoorde hij. Maar hij had ook iedereen vermoord van wie hij dacht dat ze in het geheim een complot tegen hem aan het bedenken waren. Dus niet alleen mensen in zijn omgeving, of in het land, maar ook familieleden, zijn troonopvolgers en zelfs zijn eigen vrouw, moesten met hun leven de prijs betalen voor zijn waanzin. Herodes had bepaald dat als hij zou sterven, de leiders van Jericho zou worden vermoord zodat er in elk geval een paar mensen zouden rouwen op de dag van zijn begrafenis. Deze Herodes knipperde niet met zijn ogen toen hij beval om alle baby’s te vermoorden als daarmee een mogelijke troonopvolger uit de weg zou worden geruimd. Zoals zijn macht was toegenomen, zo ook zijn paranoia, een niet-onbekende ontwikkeling, zoals dictators over de hele wereld en van alle tijden dat hebben aangetoond en tot op de dag van vandaag aantonen.

Waar velen hun schouders ophalen bij het verhaal over Jezus, een sprookje, of soort van Sinterklaas voor grote mensen, Herodes niet. Als een Farao 2.0 laat Herodes alle babyjongetjes in Bethlehem van 2 jaar en jonger vermoorden om de bedreiging van zijn positie de nek om te draaien.

Jezus wil Koning van de wereld zijn en Herodes gelooft dat, beseft wat dat betekent voor andere koningen. Jezus is Zoon van de Allerhoogste, Zoon van de Almachtige en Herodes beseft dat dat ten koste zal gaan van zijn macht… Binnen een generatie zullen de volgelingen van Jezus vervolgd en gedood worden door de machthebbers omdat ze worden gezien als bedreiging van de gevestigde orde. Wat je ook van vindt van Jezus, vanaf zijn geboorte werd Hij door anderen als een bedreiging gezien. Hij bederft hun machtspelletjes, verziekte de goede sfeer in de paleizen. En Jezus lijdt aan de gevolgen hiervan. Ja, de herders, de minste van de mensen, de wijzen, heidenen, onbesnedenen, high society, ze aanbidden hem en knielen voor Hem neer. Maar de religieuze en wereldse machthebbers,

ze zoeken Hem, om Hem te doden. Hier is het nog Herodes die Jezus dood wil hebben. Maar we weten hoe het verder zal gaan. Hoe straks ook de joden zelf zullen roepen ‘kruisig Hem. Bij zijn geboorte was er geen plek voor Hem. Geen onbezorgde jeugd, maar hals over de kop vluchten…  En dat is nog maar het begin van alle ellende die Jezus ten deel zal vallen…

In feite valt de schaduw van het kruis al over de kribbe. Jezus is geboren met een prijs op zijn hoofd. Gezocht, dood of levend. Engelen worden ingezet om Jozef te waarschuwen, de wijzen op andere gedachten te brengen.

Het Evangelie van Jezus Christus werd geboren in een wereld vol onrust, in een land en tijd waar van alles aan de hand was. Spanning, onzekerheid, geweld, angst.

In die 2000 jaar is er weinig tot niets veranderd, er is niets nieuws onder de zon. Het plaatst een kritische kanttekening bij een vrolijk kerstfeest, een gelukkig en voorspoedig nieuwjaar. Niet om negatief te doen, maar om realistisch te zijn. Ook in het komende jaar zullen geliefden scheiden, levenslustige mensen uit het leven worden weggerukt, mensen slecht nieuws te horen krijgen. En misschien niet in ons dorp, of in onze familie of vriendengroep, maar dan wel elders, dichtbij of verder weg. Ook in het nieuwe jaar zullen mensen van huis en haard verdreven worden, vluchtelingen verdrinken als hun gammele bootjes zinken, zullen er Herodesjes opstaan, met alle gevolgen van dien. Zal er onrecht en misbruik zijn, geen vrede op aarde. Ik benoemde de mensen in gevangenkampen in Noord-Korea, in gevangenissen in Afghanistan, Somalië, Libië, Pakistan, Soedan, Eritrea, Jemen, Iran, India. Het zijn onze broers en zussen in Christus, leden van het lichaam van Christus. Als één lid lijdt, lijden alle leden mee. Hoezo gelukkig nieuwjaar?

Voordat de Prins van Vrede, Zoon van God, kon praten en lopen was Hij een vluchteling geworden, verdreven uit zijn geboorteland, met een prijs op zijn hoofd, een getraumatiseerd Bethlehem achterlatend.

Voor de duidelijkheid : die babymoord had niets met Gods heilsplan te maken. Het toont aan dat de wereld toen en nu het strijdtoneel is tussen goed en kwaad, licht en donker, God en satan. Zoals alle ellende ons laat zien dat de duivel nog rondgaat als een briesende leeuw. Daar waar Jezus verschijnt, wordt alles nieuw… maar verhevigt ook onmiddellijk de vijandschap tegen Hem. Het roept de vraag op :  als het kwaad zo dichtbij is, waar ben ik dan veilig? Daar wil dit verhaal ons antwoord op geven, als we nu of later de doodsmachten zien en voelen, ver weg op tv, of heel dichtbij in ons eigen leven. Want tegelijkertijd klinken hier en verder in Matteus dat het zo moest gaan, zo de profetieën vervuld worden. Zo wilde God zijn volk bevrijden, dwars door alle ellende heen. Zijn wil zoals die in de hemel geschied

ook op aarde laten geschieden, recht en vrede brengen op aarde. Hemels, te midden van heel veel hel.

Als Jezus Immanuel is, God met ons, dan moet hij bij ons zijn, juist in onze pijn. Zo mogen we gelukkig het nieuwe jaar ingaan. Wetend dat wat er ook komen gaat, dat God met ons is. Dat God in alle omstandigheden de leiding in handen heeft. Zoals God op een bijzondere manier voor Maria, Jozef, Jezus, de wijzen zorgde, zo zorgt God nog steeds voor ons. God laat niet los wat zijn hand eenmaal begonnen is. Daarop vertrouw ik, zelfs wanneer ik leef zonder engelen te zien en niet in dromen Gods wil te kennen krijg. Want als God voor ons is, wie kan dan tegen ons zijn. Wie of wat zal kunnen scheiden van de liefde van Christus?

We zullen in het Evangelie van Matteus nog meer lezen over Herodes, maar vandaag de dag is hij slechts een zwarte bladzijde in de geschiedenis. Van Jezus zullen we nog veel meer lezen, maar vandaag de dag is hij ook nog steeds de Koning van de wereld. Die baby kwam om de wereld te redden van zonde, ons te verzoenen met God. Hoe hopeloos het leven soms ook kan lijken, God zal eens de volkomen overwinning zichtbaar maken zoals Hij al in de opstanding van Jezus heeft laten zien. Dat geeft hoopt voor de toekomst. God heeft het laatste woord.

Wat roept Jezus in ons wakker? Het allerbeste? Geloof, hoop, liefde? Ook het komende jaar zal dit kind van Bethlehem ons redden, onze zonden vergeven, tot volkomen verzoening van al onze zonden, ons telkens weer verzoenen met God, in relatie met God brengen. Zal Hij Immanuel zijn, God met ons. Op de dagen dat het geluk ons toelacht, we even vergeten in welke hel anderen leven, ver weg, maar ook dichtbij. Maar ook op de dagen dat angst en pijn en verdriet ons leven tot een hel maken. Als onzekerheid, ziekte, dood, het licht dreigen te overschaduwen. Dan mogen we weten dat God met ons is. Dat we door goede machten trouw en stil omgeven worden, behoed, getroost, zo wonderlijk en klaar. In goede machten liefderijk geborgen, verwachten wij getroost wat komen mag. God is met ons des avonds en des morgens, is zeker met ons elke nieuwe dag.

En dat wil Evangelist Matteus ons duidelijk maken aan het begin van zijn Evangelie, Dat is voor ons het Evangelie, de blijde boodschap, aan het begin van een nieuw jaar des Heren. Focus je op Jezus, de Zoon van God, de Allerhoogste. Waar Hij verschijnt wordt alles nieuw,

nu nog te midden van alle gebrokenheid en haat. Maar weet, God zal er zijn, soms onnoembaar aanwezig, in tijden van vreugde, maar ook van verdriet… Zijn wij veilig bij Hem die ons altijd ziet.

Al last van Kerststress?! Is al het eten klaar? Al iets leuks gevonden om aan te trekken? Zal het je lukken om met het hele gezin naar de kerk te gaan? Is het je gelukt om zonder ruzie te krijgen je ouders uit te leggen dat ze dit jaar niet welkom zijn?

Veel mensen kennen Kerststress, omdat er onder dat dunne laagje chroom van gezelligheid en huiselijkheid, heel wat spanning en Koude Oorlog schuil gaat. Hier een link om daar mee om te gaan https://sochicken.nl/geen-kerststress

En dan ontmoeten we woensdagmorgen Maria, die had pas Kerststress! En die stress begon al heel vroeg, negen maanden voor de eerste Kerst, toen een engel op bezoek kwam. Die engel vertelde haar dat ze zwanger zou worden, terwijl ze nog niet getrouwd was, zonder seks te hebben gehad…

Kerststress bij tienermoeder Maria met een buitenechtelijke zwangerschap en de belofte van de Messias, hoe loopt dat af?

Welkom woensdagmorgen in de kerk! Voor de kinderen van groep 1-8 is er kinderkerk, voor de allerkleinsten is er crèche in de kelder van Ons Centrum.

Tweede Kerstdag is het Kinderkerstfeest, ook daar is iedereen van harte welkom!

Meer informatie op www.gereformeerdekerkenter.nl


Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

De avond voor Kerst is heel Enter van harte welkom in de Kerstnachtdienst. Natuurlijk, élke zondag is heel Enter welkom in één van onze kerken in het dorp. Maar juist rond Kerst, als we stilstaan bij Jezus’ komst naar deze wereld, staan de kerkdeuren nog wijder open. Niet alleen voor trouwe kerkgangers, maar voor iedereen.

Om samen op Kerstavond de tiener Maria te ontmoeten, de moeder van Jezus. Maria, mens net zoals wij, met haar gedachten, vragen en  twijfels. Zeker als ze hoort dat zij de moeder van een zoon wordt, de Zoon van de Allerhoogste. Ze heeft zo haar twijfels die ze hardop uitspreekt tegenover een engel… Maria had ook nog nooit Jezus ontmoet, maar als ze de boodschap van de engel gaat begrijpen, wie Jezus is en wat Hij gaat doen, wordt ze enthousiast. Hopelijk helpt de ontmoeting met Maria op de avond voor Kerst ons ook om nog enthousiaster het Kerstfeest te vieren, het feest ter ere van de geboorte van de Zoon van de Allerhoogste. Ongelofelijk, maar waar.

Wees van harte welkom! En kom gerust ook op Eerste Kerstdag naar de kerk, naar het Kinderkerstfeest op Tweede Kerstdag en op ‘gewone’ zondagen. Zie ook www.gereformeerdekerkenter.nl Dinsdagavond 24 december om 21.30 uur in de Gereformeerde Kerk, Rijssenseweg 13, met onder meer medewerking van solisten Janneke ten Brinke, Sanne ter Harmsel en Marlinde Kreykes.

‘En David, de koning, verwekte Salomo bij die van Uria’

Je zou, net zoals de voorgaande keren, ook hier de naam van de vrouw zelf verwachten, toch? Je verwacht: ‘En David verwekte Salomo bij…..Batseba’. Maar dat staat er nu net niet. We lazen :  ‘En David verwekte Salomo bij … de vrouw van Uria’. En in de grondtekst staat het woordje ‘vrouw’ niet eens, alleen een vrouwelijke vorm van het lidwoord. Heel letterlijk staat er dit: ‘En David verwekte Salomo bij die (!) van Uria.’ Niet alleen haar naam ontbreekt, maar ook het woord ‘vrouw’. Wie, wat, waar, hoe en waarom?

We lezen 2 Samuel 11 en 12 : 1-14, 24-25

Isai verwekte David, de koning; David, de koning, verwekte Salomo bij die van Uria. Vreemd dat Matteüs de naam van Batseba niet noemt, dat hij haar aanduidt met ‘die’. Nog vreemder, omdat ze hier wordt voorgesteld als een afgeleide, als een verlengstuk van, als vrouw van …. ‘die van Uria’, alsof ze zelf niemand is.

Waarom doet Matteüs het op deze manier? Waarom doet hij niet zoals bij de andere drie vrouwen? Want feitelijk klopt het niet wat Matteüs hier doet, bij deze toevoeging maakt Matteus een fout. Want de moeder van Salomo heet in het Oude Testament niet ‘de vrouw van Uria’, maar wordt -na lange tijd- aan het slot van 2 Samuel 12 weer bij haar eigen naam genoemd: ‘Daarna troostte David zijn vrouw Batseba. Hij ging naar haar toe en sliep met haar. Zij baarde een zoon die hij de naam Salomo gaf. ‘ (2 Sam. 12:24).

Eigenlijk had er in stamboom/geslachtsregister dus moeten staan: ‘bij Batseba’, maar precies dat doet Matteüs niet. En door dat niet te doen, wil hij de lezer wijzen op die andere geschiedenis die eraan voorafgaat (2 Sam. 11), wil hij laten zien dat aan deze verwekking

een pijnlijke geschiedenis vooraf is gegaan, met een andere verwekking, met enorm trieste gevolgen.

‘En David,de koning, verwekte Salomo bij die van Uria’ wordt nog interessanter, als we nog beter kijken. Telkens hoor je immers: ‘die verwekte die’, en ‘die verwekte die’. Hier wordt nog iets toegevoegd: ‘David, de koning.’  Het is de enige keer dat we dat woord horen, terwijl meerdere mannen van wie de naam wordt genoemd koning waren. David, die in de geschiedenis het voorbeeld van de koning is geworden. Maar als je dan verder leest, dan gebeurt hier iets dat niet bepaald past bij het koningschap. Wat opvalt, is dat je onmiddellijk

– je hebt nog maar net gehoord ‘David, de koning’ – , of je krijgt onmiddellijk een kritische kanttekening bij dat koningschap. Misschien weet u nog wel toen na het overlijden van prins Bernhard, de verhalen over 4-6 buitenechtelijke kinderen. Velen vonden het maar niks dat er zoveel kritische opmerkingen bij de prins gemaakt werden. Vonden het ongepast, sommigen werden zelfs beetje boos als je kritisch opmerkingen over hem maakte. Matteus trekt zich er echter niets van aan, deze zin bevat een enorme kritiek op David, de koning. Matteüs wil ermee duidelijk maken dat het hier om de vrouw van een ander gaat. Dat is wat de verteller in 2 Samuël niet minder duidelijk wil maken zoals je kan zien aan de manier waarop hij haar (Batseba) noemt. Alleen aan het begin noemt hij haar Batseba. Vanaf het moment dat David bewust zondigt, noemt hij haar steeds ‘de vrouw van Uria’. Steeds maar weer opnieuw. Hierdoor geeft de schrijver er onophoudelijk mee te kennen dat David doet wat slecht is de ogen van de HEER. Nee, zo expliciet zegt hij dat niet, maar zo subtiel weet hij dat wel te zeggen.

Wanneer treedt de verandering op? Op het moment dat de situatie voorbij is? Nee, hij verandert het pas, als David ervan blijk heeft gegeven dat hij verkeerd zit, als hij het toegeeft dat hij gedaan heeft wat slecht was in de ogen van de HEER.

Dan het verhaal zelf : als we proberen ons in Batseba te verplaatsen, roept dat vooral veel vragen op. Batseba had David nooit eerder ontmoet, maar tijdens het baden staan er opeens boden van de koning aan haar deur om haar te halen. Wat heeft ze gedacht? Was ze ongerust? Misschien nieuws over haar man.  Of vermoedde ze wel wat er zou gaan komen?

“David liet haar halen, toen zij bij hem gekomen was, sliep hij met haar. Daarna keerde ze terug naar huis”

Nuchter en sober wordt het verteld, wij zouden wel meer willen weten over wat gebeurde in het paleis en Batseba’s rol daarin. Heeft David haar overvallen en in het nauw gedreven, verkracht? Heeft hij eerst voor haar gezongen en gespeeld op zijn harp, voordat hij met haar naar bed ging? Heeft Batseba zich verzet, of voelde ze zich misschien gevleid en gecharmeerd? Of voelde ze zich gekwetst en beschaamd, misbruikt, vies, woedend misschien? We horen er niets over, we weten in ieder geval wel dat niemand haar iets gevraagd heeft. Wat zij wil, doet er helemaal niet toe. Wat kan zij beginnen tegen de macht van de koning? Batseba is letterlijk het lijdende voorwerp in dit verhaal. Ze heeft niets te kiezen. Hoe ze zich ook gevoeld mag hebben, gevleid of vernederd, of een verwarrende combinatie daarvan, als vrouw had ze zich te onderwerpen aan de man, en als onderdaan aan de wil van de koning.

Toch, als je verhaal leest in vergelijking met de andere drie verhalen (over Tamar, Rachab en Ruth), dan valt op dat Batseba in vergelijking met de andere drie een veel passievere houding inneemt. Dat ze toch min of meer met zich laat doen, geen list, geen voorstel,  geen plan, geen actie…. Maar de vraag is : had ze werkelijk zoveel keus? Kan je in een situatie terecht komen, waarin je weinig andere keus hebt dan mee te gaan met wat er gebeurt? Of is er in welke situatie ook, niet altijd de mogelijkheid van meedoen of niet meedoen, van verzet plegen?  Ja, dat kan in bepaalde situaties wellicht je leven kosten. ‘Dan heb je toch eigenlijk geen keuzemogelijkheid?’  Nee, niet, als je het leven zo hoog hebt. Maar feitelijk is er de keuzemogelijkheid dus wel, heel zwart-wit gezegd… En tegelijk, de macht lag niet bij Batseba. Ze kon de wens van de koning niet straffeloos negeren. Ze had, kortom, geen vrije keus. De rol van Batseba is dus niet die van de overspelige vrouw. Haar rol is in de eerste plaats die van slachtoffer, hoe we ook over slachtofferschap denken. Het is niet voor niets dat de profeet Nathan in zijn gelijkenis van de arme man en de rijke koning het heeft over een lam dat geofferd wordt, geslachtofferd.

Vanuit het verhaal zouden we het over Batseba moeten hebben, maar dat is toch lastig, want het verhaal zelf is veel meer op David gefocust. Hij is het handelende onderwerp, Batseba vormt zijn lijdend voorwerp. We krijgen haar steeds te zien vanuit het perspectief van David.

We zien Batseba door de ogen van David : als vrouw die heel knap was om te zien, die hij wil hebben… Het verhaal hoeft al bijna niet meer te worden verteld, want je weet eigenlijk al wel wat er gaat gebeuren. Ze slapen met elkaar maar er is blijkbaar meer gebeurd dan alleen slapen… De hoop is – altijd weer – dat het niet uitkomt, als ook dat het geen gevolgen zal hebben. Maar het loopt anders, zoals duidelijk wordt als Batseba David meldt dat zij zwanger is. Alsof zij zeggen wil, jij hebt mij laten halen, je moet zelf ook maar het probleem oplossen. In vier verzen is een probleem ontstaan, waar David als koning maar moeilijk van af kan komen. De wijze waarop David het probleem oplost, is te bizar voor woorden. Eerst probeert hij Uria bij zijn vrouw in bed te krijgen om daarmee te laten lijken dat zijn kind zal zijn. En als dat niet lukt, wordt het steeds gekker…schijnheilig en achterbaks Het is elke keer weer pijnlijk, als je ziet tot hoeveel mensen in staat zijn om hun eigen hachje te redden. Een kat in nauw maakt rare sprongen, maar een mens in nood blijkt in staat om alles en iedereen op te offeren.

In dit geval niet zomaar een mens, maar David, de koning. Dat maakt het nog pijnlijker! Door God de man naar zijn hart genoemd. Dat juist hij nu dit soort dingen doet! Wat is dat toch ongelooflijk pijnlijk, als iemand zoiets doet, die je nu net altijd zo hoog had zitten. Het verhaal van Advent brengt juist de pijnlijke kanten van mensen aan het licht, maar doet ook wat anders. Twee dingen hoor je nu over David. Allereerst de woorden: ‘de koning’ en direct daarna ‘die van Uria’, Het licht valt helemaal op Uria. En daarmee gebeurt er nog iets anders, lezen we in vers 11: ‘De ark en Israël en Juda verblijven in tenten, en mijn heer Joab en de manschappen van mijn heer hebben in het open veld hun kamp opgeslagen, zou ik dan naar mijn huis gaan om te eten en te drinken en met mijn vrouw te slapen?’ Die woorden klinken nog anders na vers 1, waar van David verteld wordt dat hij in Jeruzalem achterbleef.  David mag dan koning zijn, maar hij gedraagt zich niet als koning, terwijl Uria spreekt en doet als ware hij koning. David hoorde als koning bij zijn mannen te zijn, mee te strijden i.p.v. vanaf het dak naar mooie vrouwen kijken. Wat er hier gebeurt? Uria houdt David voor wie hij als koning heeft te zijn, in zijn woorden én daden. Uria gaat liggen bij de dienstknechten van zijn heer, als officier, solidair met hen. Bij die dienstknechten ziet hij zijn plek en nergens anders. Zo is in zijn woorden en daden zichtbaar wat de ware aard is van de Messias te midden van zijn volk. Waar David de naam ‘koning’ draagt, is het Uria die zich als zodanig gedraagt, vertoont deze Hethiet, buitenlander, de trekken van het messiaanse koningschap.

Wat nog meer opvalt, dat zijn die allereerste woorden in het Matteüsevangelie: ‘Het geslachtsregister van Jezus Christus, de zoon van ….’, Ja de zoon van wie? Van Uria? Zou dat gezien het voorgaande eigenlijk niet heel logisch zijn geweest? Een rechtvaardige man. Maar dan staat er, ondanks heel die bizarre geschiedenis van David de koning, … dan staat er toch: ‘de zoon van David’. Het maakt duidelijk dat Hij, de zoon van David, zich niet losmaakt van die mens, die deed wat goed was in eigen oog en deed wat kwaad was in de ogen van God. En dat niet alleen, het maakt ook nog eens duidelijk dat hij zich niet schaamt om in die lijn te staan! Je zou ze de kost niet moeten geven, de mensen die hun stamboom opschonen voor minder! Zo ook nu nog : God laat de mens die doet wat goed is in eigen oog niet los, maar verbindt zich met ons.

Dit verhaal gaat over Batseba, over David, maar ook weer over Batseba in relatie met David. Wie God verlaat heeft smart op smart te vrezen. Die andere psalm van David, die lijkt op Psalm 51. Het is alsof David een vlek heeft gemaakt en die probeert weg te poetsen. Hoe meer hij probeert de vlek te verdoezelen, hoe groter die vlek wordt. Tot hij helemaal aan het einde van het verhaal zijn schuld bekent. ‘Ik heb gezondigd tegen de HEER’. Dan pas, als de luie en arrogante David begeerte omzet in overspel, de echt breekt, zijn macht misbruikt, een loyale soldaat dronken voert, laat doden, een heel knappe weduwe tot zoveelste vrouw degradeert, Gods profeet op bezoek komt. Pas dan… Zijn schuldbelijdenis voorkomt niet dat het kind dat hij bij Batseba verwekt heeft moet sterven. Wij, moderne lezers, vragen ons af waarom dat kind moet sterven. Dat kon er toch niets aan doen? In het denken van Israel kwam de schuld van de ouders terecht op het hoofd van het kind. Niet zo’n vreemde gedachte, trouwens. Je ziet dat wel vaker: dat kinderen de schuld van hun ouders een levenlang meezeulen. Kinderen van foute ouders in een oorlog (NSB of IS), van verslaafden, maar ook van bepaald gedrag : kind van de rekening…

Batseba is dus de vrouw die eigenlijk alleen maar van alles ontnomen wordt: eerst haar vrijheid, dan haar man Uria, dan haar kind… In het geslachtsregister van Matteus wordt haar ook nog eens haar naam ontnomen. Uiteindelijk krijgt ze alsnog een tweede kind : Salomo, Jedidja, lieveling van de Heer. Soms ligt de toekomst van vrouwen louter en alleen in de toekomst van hun kinderen. Alsof hun eigen leven eigenlijk niet meer dan een doorgeefluik is voor het volgende leven. Toch is Batseba één van de vrouwen die de voormoeders van Jezus vormden, ondanks haar passieve rol. Dat mag een troost zijn voor alle vrouwen en meisjes die zich misschien afvragen welke zin hun leven heeft. Al die vrouwen en meisjes zonder stem en mogelijkheid tot initiatief. Dat mag ook een bemoediging voor iedereen zijn die zich afvraagt welke zin zijn/haar leven nu eigenlijk heeft. Ook jouw leven, hoe zinloos of donker het lijkt, kan, ongemerkt, bijdragen aan de toekomst van God. Hoe donker ook, het kan aan de nacht herrijzen, om sneeuwwit voor God te staan, met een hart dat leeft in het licht.
…

We lezen Matteus 1 : 1-17

In dit geslachtsregister komen we naast de vele namen van mannen ook vijf vrouwen voor. Allemaal hebben ze een verhaal dat het onwaarschijnlijk maakt dat ze in de stamboom van Jezus staan. Tijdens de adventszondagen staan we stil bij hun levensgeschiedenis. Het is bepaald niet een stamboom om jaloers op te zijn, verre van ideaal.

Vandaag : En Salmon verwekte Boaz bij Rachab… We weten inmiddels dat achter die namen uit het geslachtsregister een heel verhaal zit. In Jozua 2 leren we Rachab beter kennen…  We lezen Jozua 2

Perez verwekte Hezron, Hezron verwerkte Aram, Aram verwekte Aminadab, Aminadab  verwekte Nahesson, Nahesson verwekte Salmon, Salmon verwekte Boaz bij Rachab.

Bij Rachab…de hoer. Dat, of nog lelijker, wordt nog steeds gezegd bij sommige vrouwen/meisjes, niet als compliment… Rachab, niet alleen vrouw, maar ook hoer, die telden nog minder mee dan ‘gewone’ vrouwen. Ze waren onbetrouwbaar, mochten niet getuigen in rechtszaken, bungelden ergens onderaan.

Rachab is net als Tamar een Kanaänitische… een buitenlander, erger, de vijand. Ze woont in Jericho, Kanaan, het beloofde land, het land beloofd door God aan Israel. Als leider Jozua het land in wil nemen, te beginnen bij Jericho, stuurt hij twee mannen vooruit. Ze komen in Jericho terecht, waarschijnlijk niet meer dan vier hectare, in Enter : oppervlakte van EV. Merendeel van de bevolking leeft buiten de stadsmuren, in tijden van nood leeft iedereen binnen de muren. Waarschijnlijk is nu ook al iedereen binnen de muren vanwege het dreigende gevaar van Israel. Wat krijg je als er zoveel mensen op klein oppervlak leven? Spanning, irritatie, argwaan, angst. Vreemdelingen vallen dan nog extra snel op…

Waarom gaan twee mannen die verspieden voor Israel, voor God van Israel, naar Rachab de Hoer? Rachab was waarschijnlijk herbergierster / hoer, haar huis was herberg én bordeel. Herberg, plek waar vreemdelingen eten en overnachten, waar sterke verhalen worden verteld. Bordeel, plaats waar mannen uit alle lagen van de bevolking komen… Je als vreemdeling/buitenstaander niet opvalt. Het is de ideale plek om informatie in te winnen bij de bewoners van Jericho, uit de omgeving, uit het land. De gelegenheid waar wel meer dingen voor geld te krijgen zijn. Waar vrouwen werken die veel mannen ontmoeten, nog wel eens wat horen. Als je voor geld jezelf bloot geeft, waarom dan geen geheimen over stad en land prijs geven voor geld? Als je lichaam een prijs heeft, te koop is, waarom dan niet informatie die voor de vijand geld waard is? De twee verspieders zijn naar een herberg gegaan, in combinatie met bordeel, een plek waar je als man, vreemdeling, het minste opvalt. Toch worden ze gezien, er worden door de koning mannen gestuurd om de mannen op te halen.

Zo had ik het eerst, die mannen kwamen daar met een vooropgezet tactisch plan … Maar is het niet veel menselijker?

Twee jonge mannen, die alleen maar woestijn gewend waren, worden op verkenning gestuurd en komen voor het eerst in hun leven in een stad… En als ze bij stadsmuur, de wallen, komen, dan komen ze helemaal niet meer aan verkenning toe. Aan de rand van de stad, aan de rand van de samenleving, ontmoetten ze Rachab de hoer, die daar woont en werkt en ze slapen bij haar… Daar kunnen we ons dan wel iets bij voorstellen… Bij de eerste kennismaking met het stadsleven komen ze niet verder dan een bezoek aan het plaatselijke bordeel…

Maar de informatie is beknopt, aan de lezer om te denken hoe het nu precies gegaan is…

Hoe dan ook, ze worden ontdekt en alleen dankzij Rachab kunnen ze ontsnappen. Want Rachab kan wel omgaan met mannen, met de waarheid. Ze bluft de mannen af met leugentje om best wil… Is dit het goede voorbeeld? God had nog wel zo geboden : u zult geen vals getuigenis spreken tegen uw naaste. Staat Rachab keihard te liegen… Zie je wel dat een vrouw die niet te vertrouwen is… Logisch dat vrouwen helemaal niet mochten getuigen, laat staan een hoer. Dat ligt anders, in elk geval genuanceerder. Want Abraham, Izak en Jakob konden er ook wat van, firma List&Bedrog en zonen. Maar bovenal, de waarheid in de Bijbel is niet hetzelfde als trouw zijn aan feiten, maar de waarheid is trouw zijn aan God en je naaste. Het gebod ‘u zult geen vals getuigenis spreken’ is niet slechts bedoeld om het leven niet negatief te stempelen, maar om het leven positief te beïnvloeden, tot eer van God, je naaste en jezelf. Soms kan dat betekenen een leugen om best wil, om je naasten te beschermen, om de oosterse gastvrijheid te eerbiedigen. Wanneer mensenlevens op het spel staan, is het naar oosterse opvattingen geen vals getuigenis om dit leven te redden uit handen van vervolgers, leven te sparen, trouw te zijn aan God. Om dan God en zijn liefde boven menselijke gedachten te stellen, mensen gaan voor regels. Terwijl vals spreken / roddelen / gewone leugens

verboden zijn en blijven. Christelijk geloof is niet dom regeltjes houden, maar telkens zoeken : hoe in Gods naam leven?! De gezindheid van Christus eigen maken, je denken vernieuwen, de waarheid spreken, licht brengen, volmaakt worden…

In Jericho is er veel angst, voor vreemdelingen die het land binnenkomen, de toekomst bedreigen. Rachab kende die angst ook zelf, maar kiest er voor om die angst niet te laten winnen. Angst ontstaat als je de ander niet goed kent, niet weet wat de ander (met macht) kan en wil. Angst verdwijnt als je de ander beter leert kennen, genade ontdekt bij die ander. Is het zo ook bij Rachab gegaan? Heeft ze in contact met de mannen al iets ontdekt over hun God? We zien beginnend geloof bij Rachab in de HEER, de God boven in de hemel en beneden op de aarde. Voor mensen te weinig, toch? Maar voor God voldoende om mee te laten werken aan zijn plan

Rachab kende God niet, alleen uit verhalen, maar wat een belijdenis. Wij kennen God wel/beter, maar wat belijden wij?  Belijden wij met woord en daad God als Vader, Christus als Redder, Geest als levensvernieuwer? Raken anderen door onze belijdende levensstijl onder indruk van God? Nemen we ons  voor om het anders te gaan doen, om je te laten vol-maken. Het kan helpen om daar een tijd intensief met anderen over te spreken, voller te worden : belijdeniscatechese, start in januari.

Rachab handelde uit geloof, want in Hebreeën 11 wordt ze genoemd in de rij van geloofsgetuigen. Door het geloof is Rachab, de hoer, niet omgekomen met de ongehoorzamen, omdat zij de verkenners met vrede had ontvangen. Rachab vertrouwt zich toe aan de God van Israel, kiest tegen haar volk en vóór volk Israel. En God is trouw aan Rachab, wat wij mensen ook denken over Rachab, over anderen. Rachab de Hoer, die weet wat trouw en ontrouw betekent, belooft trouw aan deze mannen, aan God van Israel. Wat leren wij hiervan voor onze trouw aan God, partner, vrienden, familie, kinderen, ouders?

Maar Rachab vraagt wel om teken van trouw, een hoer hoef je niets wijs te maken, ontmoet te veel mannen die liegen en bedriegen, met teken van trouw/trouwring om (Juda en Tamar). Mannen zweren en beloven een eed met voorwaarde en bijsluiter : ook redding voor haar familie. De familie van Rachab is ook nog in beeld. Waar veel meisjes en jongens in prostitutie hun ‘beroep’ verzwijgen voor thuis, waar veel families contacten verbreken als blijkt wat dochter/zoonlief doet, heeft Rachab als publieke vrouw contact met haar familie. Familie was toen nog veel belangrijker dan nu, Rachab hoort er nog bij ook al is dochter, zus, tante een hoer. Rachab mag niets over de deal zeggen, dan zou iedereen een rood koord naar buiten hangen. Hier is het geheim, alleen Rachab en haar familie worden gered, door het geloof van Rachab. Later mag iedereen het weten, kan iedereen gered worden, door geloof in Christus, door het kind dat eeuwen later uit Rachab en Salmon geboren wordt.

Bijbelboek Jozua wordt één van de meest nationalistische boeken uit het Oude Testament genoemd. Eigen identiteit van het volk Israel staat centraal, andere volken moeten worden gedood. Toch is er ruimte voor vreemdelingen, Rachab en haar familie. Later  trouwt Rachab met Salmon, krijgen ze een zoon, Boaz, die ook met een buitenlandse zal trouwen. Hier zie je al dat Gods liefde, allereerst voor Israel, om Israel tot licht in duisternis te maken, anderen jaloers te maken, om ook bij die God te willen horen, dat die liefde over grenzen heen gaat. Waar heel veel zonde en schuld is, Israel faalt tegenover heidenen, zien we ook zegen in gebrokenheid

Twee weken geleden, nieuw begin met Tamar, die zich als hoer gedroeg, haar schoonvader verleidde  tot seks om kinderen te krijgen, Gods belofte te realiseren. Vandaag nieuw begin voor Rachab, een echte hoer, die mannen, getrouwd of ongetrouwd, verleidde tot seks om geld te verdienen… Hoe zal Rachab later ontvangen zijn in Israel? Beroepsverbod? Hutje op hei? Als gevaar? Genadig?

Geven wij anderen en onszelf echt een nieuwe kans,  ruimte voor nieuw begin? Het raakt me hoe hard, ongenadig en snel er over anderen wordt geoordeeld, zonder eerst te vragen.

Zou Rachab, de Hoer, welkom zijn in jouw familie, in jouw leven, in onze kerk, ons dorp? Tijd terug kwam een pornoactrice tot geloof, vastgelopen in wereld van GeldSeksMacht, pleegde ze het belangrijkste telefoontje van haar leven, in wanhoop naar haar vader (dominee), en hij nam op. Maar zou jij nog hebben opgenomen?  Wereldberoemde dochter vanwege haar rol in honderden pornofilms? Zou jij met Rachab/ex-pornoster het leven willen delen? Zou ze als schoondochter en vriendin welkom zijn? Zou je als man rein kunnen omgaan met haar, met andere ogen naar haar kunnen kijken dan vroeger? Geloven we dat ook genade en nieuw leven mogelijk is voor vrouwen (en mannen) die in prostitutie gevangen zitten, in porno-industrie werken, leven als jongste zoon/dochter, niet leven zoals het hoort, fout zijn, niet-ons-soort mensen. Zou je Rachab de Hoer weer als Rachab kunnen gaan zien, ander weer echt als mens?

Twee mannen waren niet verder gekomen dan de wallen van Jericho, de rest van stad en land niet gezien. Wat ze Jozua hebben verteld, zullen ze alles hebben gezegd?, hebben ze van Rachab de hoer. De eerste beste hoer is overtuigend genoeg en zorgt voor bemoediging bij volk Israel. Was het volk eerst moedeloos, nu bemoedigd door het verhaal van de verkenners, het getuigenis van een hoer. Worden wij ook bemoedigd door dit verhaal? Want als Rachab de hoer kan veranderen in één van Jezus’ moeders, dan is er ook voor ons hoop. Dan geldt ook voor ons : beloofd is beloofd, bemoediging aan het begin van elke kerkdienst. Onze hulp is van de God van hemel en aarde, die niet loslaat waar Hij mee begonnen is.

Velen zijn minder ver dan Rachab, maar ook al was of ben je los van God, hoer, hoerenloper, meer of minder vaste bezoeker van sekssites, je bent welkom. Om gerechtvaardigd te worden door God, wat krom is maakt God recht, duister licht, onheilig heilig. Advent, verwachting, voorbereiding, inkeer, bidden om vergeving, geloven in verzoening, weer trouw te zijn als je ontrouw was, relatietherapie accepteren, met partner, met God, niet angstig te leven, maar open te staan, bindingsangst laten behandelen als je los van God leeft.

Zoals Rachab de Hoer huiswerk had, voordat ze uiteindelijk werd wie ze was, zo wij ook. Laat je relatie met God hersteld worden, vol-maken, niet wachten met geloof belijden tot je volmaakt bent,

maar stel je nu vraag: hoe zal ik U ontvangen, hoe wilt U zijn ontmoet, hoe hoopvol leven?

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384 …

In 2 Samuel 11 en 12 ‘gebeurd’ van alles, als gevolg van Davids thuisblijven… David, de koning, man naar Gods hart, zien we van zijn meest duistere kant. 

Waar na het overlijden van Prins Bernhard sommigen de kritiek ongepast vonden, daar zijn Matteus, de verteller in 2 Samuel en Gods profeet Nathan keihard in hun kritiek op koning David.

Te midden van alle schijnheiligheid en achterbaksheid, seksuele misstappen en dronken voeren, overspel en echtbreken, moord en doodslag, proberen we ons  te focussen op Batseba, de vrouw van Uria, die van Uria. En dat valt niet mee…

Welkom zondag in de kerk. Voor de kinderen van groep 1-8 is er kinderkerk, voor de allerkleinsten is er crèche in de kelder van Ons Centrum.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

We mogen terugkijken op een goed jaar wat de hoeveelheid betreft, ruim 600 ton. Daar zijn we zeer blij mee, dat alle inwoners van Enter ons zo goed kunnen vinden aan de Vonderweg.

Wat de financiële zijde betreft halen we de hoge inkomsten niet meer. De papierprijs is echt gedaald. We zijn aan het eind gekomen van ons contractjaar, waarin we nog een redelijke garantieprijs hadden. Met ingang van 1 januari 2020 hebben we nieuw vijfjarig contract, maar beduidend lagere garantieprijs.

We gaan met frisse moed verder, want ook met de nieuwe opbrengsten zijn we blij. Ook de papierinzameling is een goede bijdrage aan goed omgaan met het milieu.

De bijdragen aan diverse groepen in Enter zijn ook dit jaar weer toegekend door Kerkrentmeesters van de Gereformeerde kerk Enter, te weten:

St. Enters Erfgoed, bijdrage voor een huif op de mobile klompenmakers aanhanger         € 350.00

Themakoor een bijdrage voor het komende kerstconcert                                                       € 250.00

Bewoners Anthoniushof voor activiteiten                                                                                    € 250.00

Het koor “His Masters Voices”                                                                                                        € 250.00

Wiebe en Margret Oosterveen gaan samen met de ouders van Wiebe

De Col du Galabier  ( 2.646 m en 34 km lang ) beklimmen om meer onderzoek naar      hersentumoren mogelijk te maken. Wiebe en zijn vader per fiets en Margret en               schoonmoeder te voet.                                                                                                                      € 750.00

Zo kunnen wij hen weer blij maken en steunen bij hun missie.

Enter 16-12-2019                                                                   

En hoe is Rachab later in Israël ontvangen? En hoe zou een hedendaagse Rachab, een pornoactrice die tot geloof komt, bij ons worden ontvangen? Zou het je schoondochter/zus of vriendin worden? Of zou je haar als gevaar voor je huwelijk zien? Zou jij als man rein met haar kunnen omgaan, met andere ogen naar haar kunnen kijken, vergeleken met toen je naar haar keek in pornofilms?

Geven wij anderen en onszelf echt een nieuwe kans, is er bij ons echt ruimte voor een nieuw begin?

Rachab die weinig tot niets van God wist, belooft God trouw en is ons daarin tot voorbeeld. Ze wordt genoemd in het geslachtsregister in Matteus 1 en als geloofsheldin in Hebreeën 11.

Welkom zondagmorgen in kerk. De kinderen van groep 1-8 zijn welkom in de kinderkerk, de allerkleinsten zijn welkom in de crèche in Ons Centrum.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Zondag 1 december begon de Adventsperiode, samen met de kinderen van de kinderkerk leven we toe naar Kerst. We verdiepen ons in het geslachtsregister van Jezus, een gedeelte dat vaak wordt overgeslagen bij Bijbellezen. De evangelist Matteüs wil Gods trouw benadrukken. Drie keer veertien generaties noemt hij. In grote stappen brengt hij ons van Abraham naar David, van David naar de Babylonische ballingschap en tenslotte van Babylon naar Christus. De evangelist Lucas doet ook zoiets, maar begint bij Adam, de geschiedenis van de mensheid. Maar bij Matteüs, de apostel voor de Joden, horen we de geschiedenis van Israël in een notendop. Gods volk werd uitverkoren om de Verlosser van de wereld voort te brengen.  Israël is het middel om Gods belofte waar te maken, om heel de wereld te zegenen en te laten leven zoals God wil. Jezus is de vervulling van Israël, zoon van Abraham, de aartsvader, en zoon van David, de grote koning.

De tien geboden die we lazen waren dan ook voor Israel middel om Gods belofte waar te maken. Als ze zouden leven zoals God wilde zouden ze jaloersmakend voorbeeld voor wereld zijn.

Voor we het geslachtregister van Jezus lazen, vroegen we ons af : van wie ben jij er één? Die vraag kan irriteren : ik ben mezelf. Maar die vraag kan ook trots maken : ik ben er één van die. In elk familie is er wel iemand die bezig is met de familiestamboom, die honderden jaren terug kan gaan. Ervaar je trots of schaamte bij jouw familie? Vanwege zwarte schapen, dubieuze namen, omdat het nu beter/slechter met familie(bedrijf) gaat? In Jezus’ tijd was de familie(geschiedenis) heel belangrijk, de joden noemden zich trots ‘zonen/kinderen van Abraham’.

Wie denkt het verhaal over Jezus te lezen wordt onaangenaam verrast aan het begin van het Evangelie van Matteus. Een lijst met namen van meer of minder bekende personen… Maar als je het niet overslaat, niet ziet als tijdverspilling, ziet dat het niet saai is, maar super spannend, dan is het als tromgeroffel : alle aandacht graag!

Van wie Jezus er één is? Lees Matteus 1 : 1-17 maar….

In dit geslachtsregister komen we naast vele namen van mannen vijf namen van vrouwen voor. Op de adventszondagen zullen we stilstaan bij hun levensgeschiedenis. Allemaal hebben ze een verhaal dat het onwaarschijnlijk maakt dat ze in de stamboom van Jezus staan. In ieder geval drie van de vijf zijn buitenlandse vrouwen (Tamar, Rachab, Ruth, misschien Batseba) en in verschillende verhalen komt grove zonde voor (Tamar, Rachab, Batseba). Het is bepaald niet een stamboom om jaloers op te zijn, verre van ideaal. Jezus is er één van een ongetrouwde tienermoeder… En in zijn stamboom zien we namen van bedrieger Jakob, hoerenloper/incestpleger Juda, hoerige Tamar, hoer Rachab, hoerenzoon Boaz, buitenlanders, David : daar kan je wel boek over schrijven… Vandaag willen we inzoomen op klein stukje uit het verhaal van Israel, het verhaal van Jakob, van Juda…

Terwijl Jozef onderweg is om als slaaf in Egypte te worden verkocht, lezen we over zijn oudste broer Juda, die Jozef verkocht, in Genesis 38

Abraham verwekte Izak, Izak verwekte Jakob, Jakob verwekte Juda en zijn broers.Juda verwekte Perez en Zerah bij Tamar…

Saaie opsomming van belangrijke namen, toch? Klinkt goed als familie van Jezus… Als goed begin het halve werk is, dan zou je nu al net zo goed kunnen stoppen : het is een zooitje. Als je begint bij Abram, Izak en Jakob was de onaangename verrassing minder verrassend geweest. Genesis als soap is een stuk spannender dan waar miljoenen ’s avonds naar kijken. Het gaat over mooie vrouwen, gedwongen huwelijken, mannen die voor uiterlijk schoon gaan, mooie vrouwen die intimiteit van de seksualiteit kapot maken, mannen die uit angst hun mooie vrouw als zus voorstellen en naar een andere man laten gaan, bedriegers, het voortrekken van lievelingskinderen, haat en nijd in huwelijken, tussen vrouwen die ook zussen zijn, en in gezinnen, het uitroeien van een stad, verkopen van een broertje, overspel, prostitutiebezoek of was het incest van Juda en Tamar? De verhalen van Abraham, Izak & Jakob zit vol haat, bedrog, schone schijn, seksuele uitspattingen, het draait om Geld, Seks en Macht. Oftewel: als Genesis een soap is, dan levensecht en weinig voorspelbaar en niet cliché.

Want kort na Jozefs verkoop naar Egypte verlaat Juda, de bedenker van het verkoopplan, zijn broers. Dit uitstapje van Juda is negatief : Juda ziet een vrouw en neemt haar. Vanuit lustgevoelens wil hij haar. Haar naam wordt niet eens genoemd. Vervolgens komen er snel en achter elkaar 3 jongens. Maar het is geen gelukkig gezinsleven : schoondochter Tamar is al snel kinderloze weduwe. Volgens de gewoonten van die tijd mag ze verwachten dat haar zwager met haar trouwt, Juda regelt dit. Doel van het zwagerhuwelijk is om de overleden broer alsnog nageslacht te bezorgen, zodat naam niet wordt uitgewist. Onan gehoorzaamt vader Juda, volgt uiterlijk de plaatselijke gebruiken, maar hij wil zijn broer geen nakomelingschap geven. Zijn oplossing : voor de vorm de verplichting van het zwagerhuwelijk aangaan, maar voorkomen dat Tamar zwanger raakt. De reden is dat de zoon van Tamar recht zou hebben op dubbel deel van erfenis, Onan zou helft van erfenis verliezen. Daarom zwangerschap voorkomen en dat is slecht, dat uitgerekende en egoïstische gedrag. God ziet niet alleen vorm, maar ook intenties, bedoelingen. Het is ook in strijd met Gods belofte en plan om Abraham, Izak, Jakob groot nageslacht te geven. Het is dus onzin om te denken dat er de doodstraf op zelfbevrediging staat. Het gaat hier om het bewust dwarsbomen van Gods plan! Schone schijn, schijn-heilig, zonder liefde lijkt het wat, maar is het niets. Heeft Tamar er niets aan en wordt God heel boos. Na de dood van zijn tweede zoon wordt Juda bang, heeft Tamar verkeerde invloed?  Weet hij dat zijn zonen slecht zijn? In ieder geval wil hij niet zijn derde zoon aan Tamar geven, bang dat die ook zal sterven. Angst is slechte raadgever, wordt niet beloond in dit geval… Tamar lijkt het kind van rekening te worden, het slachtoffer als mannen spelletjes spelen…

Geruime tijd later sterft Juda’s vrouw, de dochter van Sua. In tegenstelling tot vader Jakob die niet ophoudt met rouwen om Jozef  en Tamar, die weduwenkleren nog draagt, gaat Juda zich direct na de publieke rouwtijd weer gewoon kleden. Samen met Hira gaat hij naar het jaarlijkse schaapscheerderfeest. Het overlijden van Juda’s vrouw en het plan om naar Timna te gaan is voor Tamar tijd om in actie te komen. Snel en doelgericht handelt ze. Weduwkleren uit, maakt zich onherkenbaar met sluier en gaat langs de weg naar Timna zitten. Ze zit er zo bij dat Juda denkt dat ze een prostituee is. Deze streek van Tamar is antwoord op streek die Juda met haar uit haalde toen hij Sela haar niet tot man gaf. Tamar, het kind van de rekening zet het Juda betaald. Juda is dan wel geen getrouwde man die betaalde seks heeft, maar wel een man die een prostituee bezoekt, nog wel zijn schoondochter. Als je één keer in de fout gaat, dan stopt het niet meer…  Dat zie je telkens in Genesis : het blijft niet bij één keertje als je in de fout gaat. Het blijft niet zonder gevolgen, want vroeg of laat krijg je dan de rekening gepresenteerd. Het gaat er nogal zakelijk aan toe tussen schoonvader en schoondochter. Juda belooft een geitenbokje, Tamar eist een onderpand: zegel, snoer, staf (alle bankpasjes). Tamar gaat daarna snel naar huis en trekt haar weduwenkleding weer aan. Juda zelf durft niet meer terug te gaan om zijn onderpand terug te halen en het loon te brengen. Of was hij zo belangrijk dat hij niet gemist kon worden op het feest? Hoewel onderpanden meer waard zijn dan het geitenbokje, geven ze toch snel op. Het lijkt erop dat Juda zich bewust is dat het bezoek aan de prostituee geen eervolle zaak was. Maar ophouden met zoeken, leidt niet tot de gewenste doofpot : Tamar blijkt zwanger te zijn. Juda krijgt te horen dat zijn schoondochter zwanger is door zich als een hoer te gedragen, door met anderen te hebben geslapen, door maar wat aan te rommelen. Hiermee is ze schuldig aan overspel, want ze was beloofd aan Sela, haar jongste zwager. Juda die als schoonvader nog steeds gezag over haar heeft en opkomt voor rechten van zijn zoon neemt een resoluut besluit en eist de doodstraf, door verbranding. Heerlijk, als je in positie bent om macht uit te oefenen, je die macht ook aan te leunen. Dan haalt Tamar haar troef te voorschijn. Komen de bankpasjes te voorschijn, zet ze het haar schoonvader publiekelijk betaald. Terwijl ze de stad uit werd gebracht, liet ze haar schoonvader deze boodschap brengen: ‘Ik ben zwanger van de eigenaar van deze voorwerpen. Kijkt u eens goed van wie dit zegel, dit snoer en deze staf zijn.’ Juda herkende ze. (Gen.38:25-26) Juda valt door de mand, zoals Jakob zijn vader Izak bedroog, zoals Juda zijn vader Jakob bedroog : “Daarna lieten ze het naar hun vader brengen met de boodschap: ‘Dit hebben we gevonden. Kijk eens goed, is dit niet het kleed van uw zoon?’ Jakob herkende het.” (Gen.37:32-33) Zo wordt Juda nu bedrogen door zijn schoondochter. Dit is de ommekeer : eerst wil Juda haar verbranden, nu erkent hij haar goed recht. Tamar die door haar schoonvader groot onrecht was aangedaan, toen hij haar Sela onthield, heeft gevochten voor haar recht. Dit recht wordt nu door Juda erkend. Waarschijnlijk heeft hij Tamar tot vrouw genomen om zo voor zijn kinderen en de moeder te zorgen. Vrouw die kind van rekening dreigde te worden, laat haar schoonvader tot laatste cent betalen

Tamar krijgt een tweeling, twee mannen die de plaats van Er en Onan innemen. Peres is de voorvader van koning David en daarmee voorvader van Jezus. Het geslachtsregister noemt Juda en Tamar, onmisbare schakel om van Abraham bij Jezus te komen. Zo wordt deze geschiedenis, op eerste gezicht bizar, van groot belang binnen heilsgeschiedenis. De Kanaänitische Tamar heeft door vastberadenheid kinderen te krijgen, onbewust een hoger doel gediend, ervoor gezorgd dat Juda eer is toegevallen voorvader van zowel David als Jezus te worden.

Verbazend en bemoedigend hoe onze verhalen van rotzooien en schijnheiligheid hun plek krijgen in Bijbel. Want hoe zit het met ons? Hoe zit het in uw relatie? De omgang met seks, relaties? Hoe rein van hart en ogen bent u? Wat komt er allemaal  langs op jouw beeldscherm? Wij pakken het misschien iets gecultiveerder aan, zodat het niet zo opvalt of het niet zo erg lijkt. Maar ook christenen gaan vreemd, lichamelijk of geestelijk je closer weten met iemand anders dan je eigen man/vrouw. Schoonvader die seks heeft met schoondochter, incest gaat christelijke gezinnen ook niet voorbij… En hoe kan het dat je dag aan dag GTST wilt kijken? Of al die andere series op Netflix vol foute seks? Waarom voeden we ons zelf/kinderen met die troep? Denk je echt dat God je daarmee iets wilt leren over liefde en trouw? Of zijn tegenstander? In de verhalen van Genesis, te midden van de rotzooi, duikt God telkens op… Hoe zit dat in ons leven, te midden van onze rotzooi, met God? We hebben het zingend beleden :

Zie, heel mijn hart staat voor u open en wil o Heer uw tempel zijn.

Zingend gebeden : Doe intocht Heer in mijn gemoed!

Vervul ons hart, dat wij altijd ons aan uw liefde geven.

Laat ons het zout der aarde zijn, het licht der wereld klaar en rein.

Dus niet : leef maar raak, want God maakt alles wel goed; wel : God kent geen hopeloosheid, God laat niet los, maar gaat door.

Welke indruk zal Tamar hebben gekregen van Israel, de God van Israel? Haar man, haar zwagers, haar schoonvader, ze doen wat slecht is in de ogen van de HEER, onttrekken zich aan hun godsdienstige plichten, zo blijft ze arm en zonder toekomst, zonder hoop. Terwijl God wil dat zwakken en armen in zijn naam geholpen worden, zijn wil geschiedde. Maar in het begin gaat het mis en het blijft misgaan, bij Israel en bij ons. Welke indruk krijgen anderen van God als ze naar ons leven kijken? Laten we niet zo leven dat anderen alleen via list, via ongepast gedrag, toekomst zien in het leven. Adventstijd is begonnen, periode van inkeer, schuldbelijdenis, gebed. Hoe zal ik u ontvangen?!

Hoe kan jij in woord en daad toelevend naar Kerst niet alleen niet negatief zijn, maar ook tot zegen zijn voor mensen om je heen, meer dan het gewone, het gemiddelde te doen? Geloven in een nieuw begin voor onszelf en anderen. Om maximaal te leven zoals God van Jakob het wil. Met Gods hulp, want : Heil, geluk, wie Jakobs God wil bijstaan, die God ter hulpe riep.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Stel je voor, je bent zo wanhopig dat jij je als hoer verkleedt om je schoonvader te verleiden seks met jou te hebben…

Stel je voor, je ontdekt dat je schoondochter zich als hoer heeft gedragen en zwanger is…

Stel je voor dat je ontdekt dat de hoer met wie je seks hebt gehad, je schoondochter bleek te zijn… en dat ze zwanger is… van jou.

Stel je voor, je ontdekt dat je als kind verwekt bent door je opa toen hij dacht seks te hebben met een hoer, nadat je oma was overleden en opa op weg was naar een feest.

Stel je voor dat dit verhaal in de Bijbel zou staan…

Stel je voor dat dit verhaal een sleutelverhaal is in de belofte van God om uit het nageslacht van Abraham de Messias geboren te laten worden…

Zoals de joden trots waren op hun titel ‘kinderen/zonen van Abraham’, zo is Jezus ‘zoon/kind van hoerige Tamar’, is de hoerige Tamar één van zijn moeders, zoals Abraham één van zijn vaders is…

Zo is Genesis 38 een bizar verhaal. Een verhaal dat vaak wordt overgeslagen bij het Bijbellezen, op de kinderkerk als het over Jozef gaat. Maar het verhaal kunnen we niet overslaan als we het geslachtsregister van Jezus lezen, als we alle verhalen in het Oude Testament lezen. Te beginnen bij Genesis, waar de verhalen van Abraham, Izak, Jakob en zonen vol haat, bedrog, schone schijn en seksuele uitspattingen zit. Wat heeft dit in Gods naam te maken met de geboorte van Jezus, met ons leven?

Zondag begint de Adventsperiode. Samen met de kinderen van de kinderkerk leven we toe naar Kerst. Dit jaar heeft het Kerstproject het thema ‘Volg de Ster’. We verdiepen ons in het geslachtsregister van Jezus, een gedeelte dat vaak wordt overgeslagen bij Bijbellezen. We lezen Matteüs 1 en ontdekken op een bijzondere manier Gods belofte in de geschiedenis van zijn volk.  Matteüs wil Gods trouw benadrukken. Drie keer veertien generaties noemt hij. In grote stappen brengt hij ons van Abraham naar David, van David naar de Babylonische ballingschap en tenslotte van Babylon naar Christus. Lucas doet ook zoiets, maar begint bij Adam, de geschiedenis van de mensheid. Maar bij Matteüs, de apostel voor de Joden, horen we de geschiedenis van Israël in een notendop. Gods volk werd uitverkoren om de Verlosser van de wereld voort te brengen.  Israël is het middel om Gods belofte waar te maken, om heel de wereld te zegenen en te laten leven zoals God wil. Jezus is de vervulling van Israël, zoon van Abraham, aartsvader en zoon van David, grote koning.

In dit geslachtsregister komen we naast de vele namen van mannen vijf namen van vrouwen voor. Op de vier adventszondagen zullen we stilstaan bij hun levensgeschiedenis. Allemaal hebben ze een verhaal dat het onwaarschijnlijk maakt dat ze in stamboom van Jezus staan. In ieder geval drie van de vijf zijn buitenlandse vrouwen (Tamar, Rachab, Ruth, misschien Batseba) en in verschillende verhalen komt grove zonde voor (Tamar, Rachab, Batseba). Het is bepaald niet een stamboom om jaloers op te zijn, verre van ideaal. Jezus is er één van een ongetrouwde tienermoeder… En in zijn stamboom zien we namen van bedrieger Jakob, hoerenloper/incestpleger Juda, hoerige Tamar, hoer Rachab, hoerenzoon Boaz, buitenlanders, David (daar kan je wel boek over schrijven…)

Zondag zoomen we in op een klein stukje uit het verhaal van Israel, het verhaal van Jakob, van Juda… Om ook te ontdekken dat onze verhalen van rotzooien en schijnheiligheid een plek krijgen in het verhaal van God.

Alle kinderen zijn van harte welkom in de kerk én in de kinderkerk. De komende vier weken is er elke zondag kinderkerk  voor de groepen 1-8, om zo met alle kinderen toe te leven naar Kerst.

Voor de allerkleinsten is er crèche in de kelder van Ons Centrum.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Vroeger kampeerde ik vaak rond Koninginnedag met vrienden. We hadden een oude vouwwagen van één van onze ouders gekocht voor een kratje bier. Houtje, touwtje, dat soort werk. Als het maar voor een paar nachtjes de boel bij elkaar hield, het niet al te wankel was, dan waren we al snel tevreden.  Vertrouwden we er op dat de vouwwagen niet ‘s nachts de sloot in reed, we niet met tent en al de lucht ingingen.

Wat dit te maken heeft met Psalm 125 die we zondagmorgen lezen en het vertrouwen als we met God onderweg zijn?

Welkom in de kerk.

We herdenken zondag ook de overleden gemeenteleden uit het afgelopen kerkelijke jaar. In die stilte denken we ook aan hen van wie we de namen niet genoemd hebben, maar die korter of langer geleden zijn overleden.

En we noemen met blijdschap en dankbaarheid de namen van de kinderen die geboren zijn in het midden van onze gemeente. Daarbij denken we ook aan alle andere kinderen/(achter)kleinkinderen die in het afgelopen jaar zijn geboren. En ook aan alle kinderen die nooit het levenslicht hebben gezien omdat ze overleden in de moederschoot of niet geboren mochten worden…

Voor alle ouders met jonge kinderen die nu al zenuwachtig worden bij het idee dat er een stiltemoment zal zijn… Als we de doden gedenken hoeft er niet persé een doodse stilte te zijn, omdat juist ook het leven en de kinderen bij ons leven horen. Neem de kinderen gewoon mee naar de kerk, zodat de kinderen ook ‘leren’ dat we dit zo doen in de kerk…en we er thuis met ze over kunnen doorpraten.

Van harte welkom in de kerk. Voor de kinderen van de basisschool is er kinderkerk, voor de allerkleinsten is er crèche in de kelder van Ons Centrum. De familieleden van de overleden gemeenteleden kunnen na de dienst een steentje en roos voor in de kerk ophalen. Voor hen en voor iedereen die zich verbonden weten met de overledenen in het afgelopen jaar is er in Ons Centrum de mogelijkheid om elkaar te ontmoeten onder het genot van een kopje koffie.

Geniet thuis alvast van dit prachtige lied ‘Een weg naar U’ van Sela dat zondagmorgen gezongen zal worden door Simone ten Brinken, begeleid door Marleen den Oudsten op de piano.

Na de spannende scene op de dorsvloer, midden in de nacht, wordt het morgen. Maar voordat het licht wordt, stuurt Boaz Ruth naar huis, want hij wilde niet dat bekend werd dat ze op de dorsvloer was geweest. Terwijl Ruth naar huis gaat en alles vertelt aan Naomi, gaat Boaz naar de stad. Terwijl Naomi tegen Ruth zegt : ‘Blijf hier dan maar rustig wachten tot je weet hoe het afloopt, mijn dochter, want ik weet zeker dat deze man niet zal rusten voordat hij de zaak geregeld heeft.’ …lezen wij in Ruth 4 verder hoe Boaz verder handelt als hij in de stad is aangekomen….

Terwijl Naomi en Ruth in afwachting waren van wat zou gebeuren, was Boaz intussen inderdaad al naar poort gegaan. Geen woorden, of niet alleen woorden, maar ook daden. Boaz, een rechtvaardige, man van Woord en Daad.

Bij de poort treft Boaz meneer ‘Dinges’, of hoe u ook heet / zijn naam is niet van belang. Natuurlijk kende Boaz deze meneer, zo groot was Bethlehem niet, maar zijn naam wordt niet genoemd, is niet van belang, niet belangrijk. Meneer ‘Dinges’ verdient geen naam, omdat hij de naam van de overledene niet in stand wil houden. Hij die de dode geen naam gunt, wordt zelf, als levende, geen naam gegund. Meneer ‘Dinges’ is daarom gedoemd anoniem te blijven. Boaz ontmaskert de losser als loser. Wel woorden, maar geen daden. Als iemand die wel er op uit was om eigen bezit te vergroten, maar niet bereid was om zijn bezit te delen. Want dat zou de consequentie kunnen zijn van trouwen met Ruth: de geboorte van een zoon als levende erfgenaam van de overleden Machlon. Er was de mogelijkheid dat het hem nadeel zou gaan opleveren, en hij wordt bang voor vermogensverlies. Zolang het hem weinig/niets kost, wil hij wel als losser optreden, goede naam maken, vooraan staan. Wanneer zijn eigen positie in gevaar komt en het zelfs een huwelijk tot gevolg moet hebben, krabbelt hij terug, haakt hij af. Extra reden om zijn naam maar te verzwijgen. Waar Boaz als held van vermogen het verhaal werd ingeschreven, daar dwarrelt ‘Dinges’ uit het verhaal weg, blijft voor eeuwig naamloos.

Tegelijk herkenbaar: vroom eigenbelang…. De mond vol met mooie woorden over naastenliefde, maar de praktijk…ikke, ikke, ikke… Laten we maar niet te snel denken dat we daar zelf geen last van hebben. Het gewone doen, dat willen we nog wel. Maar meer dan het gewone, een echt offer brengen, iets missen? Mag voor anderen zorgen mij iets kosten? Mag je inzetten voor de goede zaak ten koste gaan van een stukje ‘ik’? Of nog scherper : mag het ook het risico bevatten dat alles wat van jou is van een ander wordt? Of is toch altijd mijn welbegrepen eigenbelang beslissend? Mooie sier maken, vooraan staan, naam maken, alleen ten koste van anderen? Geloven we dat echt : als je liefde deelt, dat het altijd meer wordt? Zo richting Kerst, tijdens Advent, periode van inkeer, ontmoeten we Boaz die ons confronteert met onszelf. Doen wij wat wij zeggen, zingen, met mond belijden? Als iemand toevallig in ons leven komt… Als we geroepen worden om een ander te dienen, in kerk en samenleving…

Met die vragen is Boaz helemaal niet mee bezig. Kenmerk van een rechtvaardige: die houdt eigen rijkdom niet voor zichzelf. Boaz dient God met zijn geld, Gods geld. Want, is het jouw geld van jou of van God? Paulus schrijft : Wie denkt u dat u bent? Bezit u ook maar iets dat u niet geschonken is? Alles is u geschonken, dus waarom schept u dan op alsof u het zelf verworven hebt? (1 Korinte 4:7) Koste wat het kost wil hij Naomi en Ruth helpen, werkelijk  toekomst geven, ze bevrijden van armoede. Eerder zagen we : dat doet Boaz niet minimalistisch, nu op het naïeve af, ook als het zijn eigen naam en bezit zou kosten. Wat je wel/niet denkt van die andere losser, Boaz’ rechtvaardigheid stijgt daar ver boven uit. Hij koopt het land wat van Elimelech was. Maar hij koopt ook Ruth, zodat ze niet het risico loopt als slavin bij die andere losser aan het werk te moeten. Zorgt ervoor dat voor Elimelechs familie een plaats blijft om te leven en hun naam niet vergeten wordt. Zijn inzet wordt beloond,  Boaz’ risico van naamloosheid heeft goed uitgepakt, want wie kent Boaz niet?

Wij hoeven niet roekeloos te zijn, maar ‘wie niet waagt, wie niet wint’… Boaz nam bewust risico’s, niet om er zelf beter van te worden, maar om God én medemens te dienen. Dat had ten koste kunnen gaan van zichzelf!

Veel mensen kijken aan het eind van het jaar wat ze nog kunnen missen en schenken nog wat extra aan het goede doel, ook omdat de Belastingdienst niet ieders grootste vriend is. Dat is heel goed, prachtig dat het belastingtechnisch wordt aangemoedigd! Maar durven we ook straks in januari in onze buidel te tasten als iemand toevallig op onze akker/weg komt? Als Actie Kerkbalans start?

De schoen wordt in het verhaal als bevestiging gebruikt, zoals water bij de doop, als teken en zegel, waar en zeker. De doop is voor ons de garantie, extra bevestiging, dat God je persoonlijk kent. Als jouw naam in één adem wordt genoemd met Gods naam : Vader, Zoon en Geest. Want ook al zijn we net zo rechtvaardig als Boaz, toch kunnen we door het leven gaan als anonieme meneer/mevrouw ‘Dinges’, kan je naam verdwijnen, uitsterven. Hoe heette die ook al weer? Zal ons overlijden niet het journaal halen. Maar wij zijn bij God niet naamloos, onze namen zijn in zijn boek opgeschreven. Waar mensen soms de (foute?) gewoonte hebben om bij het overlijden de naam door te strepen op de kalender, je bent er niet meer, je naam wordt doorgestreept, zo niet bij God.

Wie overwint, zal bekleed worden met witte kleren en Ik zal zijn naam beslist niet uitwissen uit het boek des levens, maar Ik zal zijn naam belijden voor Mijn Vader en voor Zijn engelen. (Openb.3:5) Maar dan moet je wel rechtvaardig zijn in Gods ogen, anders is het God zelf die je naam uitwist. Laat hen uitgewist worden uit het boek des levens, laat hen bij de rechtvaardigen niet opgeschreven worden. (Ps. 69:29) Voor de duidelijkheid: wel/niet rechtvaardige zijn wordt niet bepaald door wel/niet naar de kerk gaan. Wel/niet naar de kerk gaan bepaald wel grotendeels of je als rechtvaardige leeft… als het goed is… Omdat je daar in de spiegel van Woord en Sacrament Gods liefde ziet en proeft. Omdat je daar de Rechtvaardige ontmoet, niet alleen voorbeeld, maar ook Losser… Die Mens die net als Boaz zijn eigen positie opgaf, oog en hart had voor iedereen. Zichzelf opofferde om ons werkelijke levensvreugde te schenken.

Naast teken en zegel, de schoen, wordt ook Gods zegen uitgesproken in vss. 11-12, De HEER, God die is, zal zijn, die je blijft tegenkomen, wordt erbij gehaald: De HEER geve dat Ruth zal zijn als Rachel en Lea. Deze Moabitische vrouw speelt cruciale rol in geschiedenis van Israël, vanwege het kind dat ze zal baren, stammoeder van Jezus. Ruth is niet beschaamd uitgekomen toen ze haar geloof beleed in God van Israël. De zegen van Abraham, via Izak, Jakob, Jozef heeft Ruth en Boaz bereikt en gaat verder. Ruth laat zien hoe toevallig…God alles leidt. Leven zoals Boaz en Ruth loont dus. God verbindt er zijn zegen aan.

Aan het slot verdwijnt Ruth naar achtergrond, nadat ze is vrijgekocht en gezegend vanwege haar toewijding aan Noami. Op de achtergrond of niet, ze is er de oorzaak van dat Naomi weer kan lachen. Door geloof, hoop en liefde van Ruth is ze boven de hopeloze situatie uitgetild. Het Bijbelboek/verhaal begon hopeloos, zonder verwachting. Brood en kinderen was Naomi kwijtgeraakt, maar krijgt ze van God terug. Zal ik nog een kind? Alles wat haar tegenviel had niet het laatste woord, ook niet haar eigen verbittering. De naamsverandering van Naomi blijkt achteraf geheel onterecht. God die eerst haar Tegenstander was, haar bitterheid en kwaad had aangedaan, haar leek los te laten, liet vallen als baksteen, is de God die niet loslaat, nooit, die nu haar toekomst opent… God is vele malen groter dan onze problemen, maar God werkt vaak door gewone mensen, toevallig. Leeg en verbitterd keerde ze terug, aan het eind van het verhaal neemt ze het kind van Boaz en Ruth op schoot. Teken van Gods trouw, Naomi met haar kleinzoon, kind van God gegeven. Obed als nieuwe losser van Naomi, oude dag voorziening, stelt de toekomst van zijn (groot)ouders veilig.

Maar het verhaal van Ruth is groter, als brug tussen de chaos zonder koning en koning David, man naar Gods hart. Gods trouw is geen particuliere trouw, geen privébezit, geschonken alleen aan deze familie. Het verhaal heeft open einde, de wereld in, naar David, naar koning Saul, die einde maakt aan Richterentijd, periode dat iedereen deed wat goed was in eigen oog. Opstapje naar man van Gods hart, naar de geboorte van het Kind in wie God zijn welbehagen heeft. God trekt zich het lot van Israël, van heidenen, van de wereld aan.

Tot slot : het geslachtsregister bevat opvallende namen, in Advent horen we meer hierover…  Over de moeder van Boaz, Rachab, de hoer van Jericho. Waardoor we ook meer gaan begrijpen dat hoerenzoon Boaz wilde voorkomen dat Ruth als ‘de hoer van Moab’ over de tong zou gaan. Beseffen we nog meer dat dit verhaal van Naomi, Ruth en Boaz, hoe mooi het ook kan klinken, een rauw verhaal van beproevingen en zorgen is, onzekerheid voor morgen. Maar ook dat het toekomst heeft, want bij David, Bethlehem gaan er wel belletjes rinkelen. Met Kerst lezen we hoe God voor de hele mensheid de toekomst veilig stelt, als een ver familielid wordt geboren…Jezus de Christus, losser, verlosser. Voor nu, laten we het met elkaar maar zingen, in gebrokenheid en kwetsbaarheid van het leven.

Stil, mijn ziel wees stil, en wees niet bang voor de onzekerheid van morgen.
God, omgeeft je steeds, Hij is er bij, in je beproevingen en zorgen.
God, U bent mijn God en ik vertrouw op U en zal niet wankelen
Vredevorst vernieuw een vaste geest binnen in mij die rust in U alleen

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

Na spannende scene op de dorsvloer, midden in de nacht, wordt het morgen. Maar voordat het licht wordt, stuurt Boaz Ruth naar huis, want hij wilde niet dat bekend werd dat ze op de dorsvloer was geweest. Terwijl Ruth naar huis gaat en alles vertelt aan Naomi, gaat Boaz naar de stad. Terwijl Naomi tegen Ruth zegt : ‘Blijf hier dan maar rustig wachten tot je weet hoe het afloopt, mijn dochter, want ik weet zeker dat deze man niet zal rusten voordat hij de zaak geregeld heeft.’ …lezen wij zondagmorgen verder hoe Boaz verder handelt als hij in de stad is aangekomen…. Bij poort treft Boaz ‘meneer dinges’, of hoe u ook heet / zijn naam is niet van belang. Natuurlijk kende Boaz deze meneer, zo groot was Bethlehem niet, maar zijn naam wordt niet genoemd, is niet van belang, niet belangrijk. Boaz ontmaskert de losser als loser. Wel woorden, maar geen daden. Als iemand die er wel op uit was om zijn eigen bezit te vergroten, maar niet bereid was om zijn bezit te delen. Want dat zou de consequentie kunnen zijn van het trouwen met Ruth: de geboorte van een zoon als levende erfgenaam van de overleden Machlon. Er was een mogelijkheid dat het hem nadeel zou gaan opleveren, hij wordt bang voor vermogensverlies. Zolang het hem weinig/niets kost, wil hij wel als losser optreden, goede naam maken, vooraan staan. Wanneer zijn eigen positie in gevaar komt  en het zelfs een huwelijk tot gevolg moet hebben, krabbelt hij terug, haakt hij af. Waar Boaz als held van vermogen het verhaal werd ingeschreven, daar dwarrelt ‘Dinges’ uit het verhaal weg, blijft voor eeuwig naamloos.

Tegelijk wel herkenbaar: vroom eigenbelang….

Laten we maar niet te snel denken dat we daar zelf geen last van hebben. Het gewone doen, dat willen we nog wel, maar meer dan het gewone, een echt offer brengen, iets missen? Mag voor anderen zorgen mij iets kosten? Mag je inzetten voor de goede zaak ten koste gaan van een stukje ‘ik’? Of nog scherper : mag het ook het risico bevatten dat alles wat van jou is van een ander wordt? Of is toch altijd mijn welbegrepen eigenbelang beslissend?  Mooie sier maken, vooraan staan, naam maken, alleen ten koste van anderen? Geloven we dat echt : als je liefde deelt, dat het altijd meer wordt? En wat dat met een spuitbus slagroom te maken heeft?!

Welkom zondagmorgen in de kerk. In het bijzonder de kinderen met hun Schoenendoos die ze voor in de kerk mogen neerzetten. Voor de kinderen is er kinderkerk, voor de allerkleinsten crèche in de kelder van Ons Centrum.

We zingen ook prachtige liederen met elkaar zoals

Daarom bidden wij :

Tienduizend redenen –

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

Halloween is waarschijnlijk ontstaan bij de Kelten, al heel lang geleden. Bij de Kelten begon het nieuwe jaar op 1 november, dus 31 oktober was oudejaarsdag. Men geloofde dat tijdens de oudejaarsnacht de geesten van de gestorvenen van dat jaar weer tot leven kwamen om te proberen een levend lichaam in bezit te nemen voor het volgende jaar. Uit angst voor de boze geesten droegen de Kelten maskers, om hen af te schrikken en verkleedden ze zichzelf als geest.

Later vermengde Halloween zich met een christelijk gebruik, namelijk Allerheiligen en Allerzielen. Op Allerheiligen en Allerzielen werden (en worden) de overleden heiligen en gestorvenen herdacht. De naam Halloween komt van All Hallow’s eve(ning), allerheiligenavond dus. Deze avond (31 oktober) stond in het teken van de voorbereiding voor de feesten. Het bezoeken van kerkhoven en het branden van kaarsen hoorden hier ook bij.

Nog weer later werd Halloween steeds meer een puur wereldlijk feest in Engeland. In de negentiende eeuw werd Halloween in Amerika geïntroduceerd door Engelse, Schotse en Ierse immigranten. Het werd vooral een kinderfeest. Verschillende onderdelen van het eeuwenoude Keltische feest zijn nog steeds zichtbaar in moderne Halloweenfeesten. Sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw neemt de populariteit van het feest onder volwassenen toe. Sindsdien is het feest ook naar Nederland (en andere landen in Europa) overgewaaid. Veel mensen vinden Halloween ‘gewoon een leuk griezelfeest’, wat een kick geeft.

Griezelen is in, het kwaad en de dood blijkbaar iets om mee te spelen… De grenzen worden steeds meer verlegd, het moet steeds griezeliger en spannender : hoe gekker, hoe beter. Opvallend is dat Nederlanders zich terecht verzetten tegen de geweldsverheerlijking van IS, maar dezelfde praktijken toejuichen tijdens Halloweenparties. Zonder afgehakte ledematen en het zogenaamd verbranden van mensen is het maar soft…

Daarnaast is het goed om te beseffen dat Halloween ook vandaag wel degelijk een occulte kant heeft. Het is namelijk één van de belangrijkste feesten van wicca’s en satanisten, waarbij veel geesten worden opgeroepen en de doden worden vereerd als gidsen. Ook geloven satanisten dat de duivel op Halloween op zijn krachtigst is. Met deze realiteit van geesten en duivels wordt openlijk geflirt op evenementen. Denk aan de attractie ‘Devil’s Church’ in Heksendoorn.

Halloween heeft voor de meeste mensen geen geestelijke inhoud. Toch kan het vieren van Halloween wel gevolgen hebben. De nadruk die met Halloween ligt op duisternis, heksen, dood, geraamtes, bloed, etc. kan met name bij kinderen angst teweegbrengen. Dit kan diep en langdurig doorwerken in de psyche van kinderen. Maar kinderen kunnen ook doodsbang worden van spooktochten. Ik weet van een spooktocht op een christelijke kamp waarna meerdere kinderen naar een psycholoog moesten om van hun angsten af te komen… En dat terwijl de Heer Jezus kinderen juist wil leren dat ze veilig zijn bij Hem en dat Hij sterker is dan alle geestelijke machten!

De wereld van geesten wordt met Halloween voorgesteld als iets grappigs, als iets waar je mee kunt spelen. God maakte mensen met een geest, ziel en lichaam en daarom is contact met geesten inderdaad mogelijk, maar God bedoelde dat we met Hem zouden leven – niet met geesten uit het dodenrijk. Door Halloween te vieren als een kinderfeest lijkt het een onschuldige bezigheid. En de meeste mensen die Halloween vieren zijn ook niet actief bezig met het zoeken van contact met geesten. Toch is die geestelijke kant wel degelijk aanwezig. Halloween leidt de aandacht af van Degene die alle duistere geesten overwonnen heeft. Jezus Christus heeft de dood en alle demonen overwonnen, en Hij is degene die telkens weer zegt: ‘Wees niet bang.’ (voor meer info over Halloween, klik hier)

We lezen Matteus 14 : 22-33 (NBV)

Als je het in het Engels leest, dan lijkt het wel een horror-verhaal : dead of night / panick / ghost / screamed with terror / frightened / afraid Je ziet het ook bijna voor je : Jezus als schim, als spook, zwevend over het water. De leerlingen in paniek, die het uitschreeuwen van doodsangst. Petrus die op het water loopt en er in weg zakt, kleingelovig wordt genoemd… Een horrorverhaal, maar ook een bemoedigend verhaal voor veel christenen. Het beschrijft het geloofsleven, of het klein-geloofsleven, van zo velen… Het leven met geloof gemixt met angst en twijfel. Het typeert de leerlingen toen, maar welke volgeling van Jezus herkent zich er vandaag de dag niet in?

Dit verhaal beschrijft hoe onze wereld, ons leven, er uit ziet. Wij zijn als de leerlingen in de boot. De leerlingen hadden al zoveel gezien van Jezus’ macht. Ze hadden zijn onderwijs gehoord en baden zijn gebed aan hen geleerd. Maar nu hadden ze het niet meer. Een aantal van hen was visser van beroep, die waren echt wel wat gewend. Maar deze nacht ging het niet, ze kwamen maar niet vooruit, het werkte niet. Zo ook wij vaak in onze wereld. We hebben veel gezien, meegemaakt, gehoord. Maar we zijn nog steeds niet in staat om veel dingen te doen die er echt toe doen. We hebben indrukwekkende machines gemaakt om oorlog te voeren, maar niemand is het nog gelukt om iets te maken om vrede te krijgen. We kunnen mensen op de maan krijgen, denken eten te kunnen verbouwen op Mars, maar het lukt ons niet om alle mensen op onze planeet van eten te voorzien. We reizen de hele wereld over en zijn onder de indruk van wat we zien en horen, maar we hebben zo vaak geen oog en oor voor het leed van mensen, heel concreet en dichtbij.

En dan komt daar, in het holst van de nacht, in een storm, een vreemd iets aan. Het lijkt een mens, maar het loopt over water. Er zijn mensen die denken dat je in spoken gelooft, fabeltjes, als je zegt dat je gelooft in Jezus. Anderen vragen zich af waarom je zou geloven, als weldenkend mens. Wat heeft Jezus met ons leven heeft te maken en met onze problemen… Zelfs veel christenen die in Jezus geloven, weten niet wat ze nu echt van Hem moeten verwachten. Jezus schijnt het onmogelijk te kunnen doen. En het zou mooi zijn als we op Hem lijken, maar verder… Sommigen gaan daadwerkelijk op weg om net als Jezus met geloof, hoop en liefde mensen te vertellen over Gods Koninkrijk, de genade en vrede van God te laten ervaren. Maar ook dan kan je zomaar naar de golven kijken, door de stormen worden afgeleid, je eenzaam voelen in het geweld van deze wereld.

Dat is denk ik wat vaak gebeurd als we met onze beste bedoelingen het goede proberen te doen in deze wereld die zo vaak van God los lijkt te zijn geraakt. Dan hebben we maar één ding nodig : Jezus’ stem die ons aanspreekt en bemoedigt. Blijf kalm, ik ben het, wees niet bang! Kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?

Lopen over water is niet iets wat hoort bij het christelijke leven. Toen Paulus schipbreuk leed, zei hij niet : geloof in God en dan lopen we over het water naar de vaste wal. Toch bevat het een grote les voor het leven van elke christen. Wat doe je als het stormt, als je twijfelt, als je dreigt weg te zinken?! Telkens weer vraagt Jezus zijn leerlingen te doen wat onmogelijk lijkt. Het onmogelijke is : echt op Jezus vertrouwen, alleen op Jezus vertrouwen, altijd en overal. Ook als het stormt, je dreigt weg te zinken in de golven, je kopje ondergaat… Het lijkt zo simpel, Jezus echt vertrouwen, geloven wat hij zegt, maar hoe kunnen we ooit doen wat Jezus van ons vraagt? Geloven is een kwestie van oefenen, van volhouden, volharden, van het goede doen in het leven van alledag.
En dan leven wij in de tijd van Halloween. De tijd dat er van alles en nog wat te zien is in kinderfilms over geesten enzo. Hoe ga je daar als christen mee om, met Halloween, geesten, glaasje draaien, horrorfilms?

Geesten bestaan. De Bijbel spreekt over engelen en boze geesten. De aanvoerder van de boze geesten is de duivel. God is er heel duidelijk over dat er geen contact gemaakt mag worden met de wereld van geesten en overledenen. We mogen alleen Hem raadplegen. Bovendien is het heel gevaarlijk. Een jongere schreef : Ik weet en heb gezien wat spookie dingen met mensen doet…!! Zorg dat je er ver vandaan blijft!!!

Deze geestelijke werkelijkheid wil niet zeggen dat iemand die meedoet aan Halloween meteen belast wordt met boze geesten. Wel zegt de Bijbel dat de duivel rondgaat om mensen te verslinden. Het maakt hem niet zoveel uit op welke manier je je inlaat met de duisternis, maar besef dat hij alles aangrijpt om vat op je te krijgen. Een christen weet dat de duivel geen ‘speelgoed’ is. De duivel vindt het prachtig als je hem zo ziet, maar ondertussen probeert hij je daarmee in contact te brengen met hemzelf.

De dood hoort niet bij Gods goede schepping, het is een vijand. Wij zijn bedoeld voor het leven, dat vieren we. Hoe kun je het als christen dan leuk vinden om te griezelen met skeletten, bloed en grafstenen?

Halloween speelt in op de angstgevoelens van mensen. Angst is een geliefd wapen van de satan. Angst past niet bij God : de Liefde, God, drijft juist de angst uit ons (1 Joh. 4:18). Jezus is gekomen om mensen te bevrijden van angst. Als je Hem volgt, hoef je daarom niet bang te zijn voor geesten, de duivel en de dood. De duivel doet nog zijn best om mensen van God af te trekken en weg te houden, maar Jezus heeft het kwaad definitief overwonnen.

God is licht. Bij God hoort alles wat goed en zuiver is. Hij wil je leven, liefde en vrede geven. Je mag je veilig weten bij Hem. Licht en duisternis horen niet bij elkaar, ze kunnen niet samengaan. Daarom moeten ook de volgelingen van Jezus heel duidelijk zijn: zij leven in het licht en niet in de duisternis. Zij moeten zich niet bezighouden met kwade dingen en de dood. Mag je dan niet leuk en onschuldig griezelen? Ergens een kick van krijgen is niet verkeerd. Maar dingen die met de dood en met geesten te maken hebben, mag je niet voor de kick gebruiken. De duivel heeft dan een kans om bij je binnen te komen. Je bent gemaakt om goede gevoelens en een zuivere fantasie te hebben, zonder angst. Daarom : blijf dicht bij Jezus, wandel in het licht, leef met zijn Goede Geest, vertrouw op Zijn macht, levenskracht.

Natuurlijk, net als Petrus kijken wij vaak naar de golven, zijn we onder de indruk van de storm, voelen we hoe sterk de wind is. Denken we vaak dat het onmogelijk is : echt op Jezus vertrouwen, lopen op water… Maar Jezus daagt ons uit : Kom maar, kijk maar naar mij, pak mijn hand maar. Het is zo simpel dat velen het te simpel vinden, er niet eens aan beginnen. Daarom wil ik je uitdagen om het maar te gaan proberen. Houd je ogen op Jezus gericht, pak zijn uitgestrekte hand, hoor wat Jezus zegt : Blijf kalm, ik ben het, wees niet bang!

Ik weet niet of jij weleens spoken ziet, geesten oproept, soms heel bang bent. Ik weet wel dat als je goed kijkt, dat je dan geen spook, maar Jezus ziet. En als je bij Jezus bent, dat je dan beseft : Hij is Gods Zoon! Dan kan je als kleingelovige groeien in geloof, hoop en liefde. Kan je je het ook in de tijd van Halloween uitzingen:

Glorie aan God, Jezus Overwinnaar, over zonde, dood en pijn!

Nu jaagt de dood geen angst meer aan!

Wie in geloof op Jezus ziet, die vreest voor dood en duivel niet!

De hele dienst is terug te luisteren/kijken.

We zongen in deze dienst onder andere :

Halloween, wat vind je daarvan?

– Interessant, ik houd wel van spanning

– Eng, ik blijf er ver vandaan

– Ik maak me er niet druk om

Ik ben benieuwd naar je reactie, ga hier (ouderen poll)  (jongeren poll klik hier)naar de poll voor zondagmorgen.

Het halloweenevenement Screams in Avonturenpark Hellendoorn wordt steeds grimmiger en angstaanjagender. Het was dit jaar heftiger dan ooit, aldus de directeur in de Tubantia. Daarin lijkt hij gelijk te hebben, want in hetzelfde artikel zegt een tiener “het leek me leuk en gezellig, maar dat is het helemaal niet.”

Wat moeten wij als christenen met Halloween, Heksendoorn, met geesten, horrors, spooktochten?

In de Bijbel staan ook horrorverhalen. Als je Matteus 14:22-33 in het Engels leest, dan valt het je gelijk op. Het gaat over dead of night, panick, ghost, screamed with terror, frightened, afraid. De leerlingen zien Jezus voor een spook aan. Maar als ze goed kijken zien ze iets anders. Zo is het denk ik ook met veel onschuldige, ogenschijnlijk gezellige dingen. Als je beter kijkt, zie je iets anders, kan het je bang maken. Het lijkt misschien leuk en gezellig, maar dat is het helemaal niet. Laat de Bijbel toevallig een oplossing hebben voor al onze soorten van angst…

Welkom zondagmorgen in de kerk om samen stil te staan bij de wereld van Halloween en om te zien hoe Jezus op ons toe komt lopen als was het een spook. Maar dat we niet bang hoeven te zijn…

We zullen met elkaar prachtige psalmen, gezangen en nieuwe liederen zingen over het leven, het licht, de glorie aan God en Jezus als Overwinnaar.

Voor de allerkleinsten is er crèche in de kelder van Ons Centrum, voor de kinderen van de basisschool is er kinderkerk.

Voor wie meer wil lezen over de achtergrond van Halloween, klik hier.

We zingen onder andere :

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

Wat mij opvalt in Ruth 3 is dat Naomi initiatief neemt. Naomi begint over een huwelijksvoorstel voor haar schoondochter Ruth. Na het initiatief van Ruth om naar de akker te gaan, komt nu Naomi in actie. Zijn bij de verbitterde Naomi de ogen geopend door alle zegeningen?  Ziet ze nu weer Gods goedheid i.p.v. het kwaad door God aangedaan? Van een in zichzelf gekeerde verbitterde vrouw, richt ze zich nu op en kijkt naar de toekomst. Niet alleen haar toekomst, maar ook die van haar schoondochter Ruth. Wat als ze overlijdt, hoe moet het dan verder met Ruth? Ze is vreemdeling, buitenlandse, Moabitisch, weduwe, onbeschermd… De verschillende vertalingen verwoorden het allemaal anders. Zou ik geen plaats van rust voor je zoeken, waar het je goed zal gaan? (Herziene Statenvertaling) / Mijn dochter, zal ik niet een thuis voor je zoeken waar het je goed zal gaan? (Nieuwe Bijbelvertaling) / Ik zou graag willen dat je een man had en kinderen. (Bijbel in Gewone  Taal). Naomo denkt aan een thuis, rust, veiligheid bij een man, de zegen van kinderen, een plek waar het je goed zal gaan. Naomi komt in actie om haar eerdere wens aan Ruth en Orpa te vervullen : Moge de HEER er voor zorgen dat jullie geborgenheid vinden in het huis van een man. Naomi, als instrument in hand van de HEER, het kan verkeren…

Wat Naomi dan aan Ruth voorstelt… Ga lekker in bad, zorg dat je er mooi en aantrekkelijk uitziet en dat je lekker ruikt. Alsof ze naar een bruiloft gaat. Wrijf je in met olie : als teken dat de rouwperiode is afgesloten. Je weer beschikbaar bent voor een huwelijk. Geen Boer zoekt Vrouw, maar Vrouw zoekt Boer. Ruth moet zich aanbieden.  Zoals een vrouw zich aanbiedt aan een man. En zoals gewoon in een cultuur waar de ouders het voor het zeggen hebben, Ruth stribbelt niet tegen “Ik zal doen wat u zegt”. Is Ruth ineens passief, onderdanig, die precies doet wat er van haar gevraagd wordt? De ideale schoondochter?

Of is Ruth meer een golddigger? Iiemand die voornamelijk in het geld van haar partner geïnteresseerd is en in de mogelijkheden die het haar biedt. Op zoek naar een suikeroom? Wel zin in een pleziertje? Dan is Boaz de ideale kandidaat : een stuk ouder, rijker en belangrijk/machtig. En Ruth was ook nog eens een Moabitische. En de vrouwen van Moab hadden op seksueel gebied niet zo’n goede reputatie in Israël… (Leviticus 25:1-2)

Hoe Naomi dan ook verder gaat… Ga naar hem toe, sla de deken aan zijn voeteneinde terug en ga daar liggen. Boaz zal je dan wel vertellen wat je moet doen… Wat vinden we van dit voorstel van Naomi?! Zeg je dat als ouders als je dochter op zoek is naar een man?

Ruth wordt door haar schoonmoeder naar Boaz toe gestuurd om hem te verleiden met haar te trouwen. Niet om rechtstreeks aan Boaz te vragen of hij Naomi en Ruth wil lossen. Die vraag is Ruths eigen initiatief. Onduidelijk is of Naomi echt uit is op een seksuele ontmoeting in de nacht, maar de seksuele omgang tussen Ruth en Boaz wordt op zijn minst gesuggereerd.

Hoe zal Ruth zich gevoeld hebben, wat zal ze gedacht hebben? Ongetwijfeld zal het een spannende en onzekere stap zijn geweest, die Ruth op verzoek van haar schoonmoeder zette. Deze gevoelens van onzekerheid, wachten, leven tussen hoop en vrees zijn herkenbaar in onze tijd, lijkt mij. Niet alleen onze boeren maken zich zorgen over de toekomst…

Naomi vertrouwt blijkbaar Boaz dat het goed komt. En Ruth vertrouwt Naomi en ze doet wat Naomi haar opdraagt. Maar wat zal Ruth gedacht hebben? A zeggen is 1, B doen is 2… Want het is nog wel steeds de Richterentijd. De tijd dat iedereen deed wat goed was in eigen oog. Een tijd zonder moreel kompas, als het aankomt op man-vrouw verhoudingen.  De afschuwelijke verhalen waar het Richterenboek mee afsluit, spreken boekdelen. Er is geen enkele garantie op hoe dit zal gaan aflopen… Is het een vertrouwen op de HEER? De : Ik was, ben en zal er zijn? ‘k Stel mijn vertrouwen op de HEER mijn God, want in zijn hand ligt heel mijn levenslot. Of is ze al stiekem verliefd op Boaz?

Opvallend is dat de belangrijke Boaz aanwezig is op de dorsvloer, de stoffige werkvloer. Is hij als directeur niet bang voor vieze handen? Of is hij er als bewaker tegen dieven en dieren of vanwege het oogstfeest? Hoe dan ook, hij is er en eet, drinkt en wordt vrolijk, elementen die aan een feest doen denken. Dus eet je brood met vreugde, drink met een vrolijk hart je wijn. God ziet alles wat je doet allang met welbehagen aan. Draag altijd vrolijke kleren, kies een feestelijke geur. Geniet van het leven met de vrouw die je bemint. (Prediker 9:7-9)

Drie dingen hangen samen: eten en drinken, je goed kleden en lekker ruiken, en seksueel genot. De eerste twee worden nadrukkelijk genoemd in Ruth 3. Een aanwijzing dat het derde ook aanwezig is.

Als zijn hart vrolijk is…gaat Boaz slapen. Ruth komt en slaat Boaz’ deken aan het voeteneinde terug. Wat gebeurt daar precies op de dorsvloer tussen Boaz en Ruth? Is het een, weliswaar verhulde, seksscene, of een verhaal over twee buitengewoon reine mensen? De meningen lopen op dit punt uiteen tussen deze twee uitersten. In het Nederlands klinkt het misschien vrij onschuldig, maar in het Hebreeuws heeft ‘het kleed opslaan’ / “ontdekken” van zijn voeteneind absoluut een seksuele bijbetekenis, dat je naast iemand gaat liggen…  En naast iemand liggen/rusten, kan seksuele gemeenschap betekenen. Wilt u me bij u nemen? Uw vleugels over mij spreiden? Dat kan je ook anders opvatten…

Het lijkt meer een overrompeling dan een huwelijksaanzoek, daar in het donkerste van de nacht op de dorsvloer. De woordkeus is dubbelzinnig, het woord voor ‘voet’ kan je ook anders vertalen. De handelingen roepen onherroepelijk bepaalde beelden op. Werkwoorden die in het Hebreeuws veelvuldig worden gebruikt om seksuele gemeenschap mee aan te duiden. Ik zeg niet dat het gebeurd, maar de schrijver had ook andere woorden kunnen gebruiken waardoor deze gedachten niet wakker worden geroepen…

Als Boaz wakker schrikt en ontdekt dat Ruth aan zijn voeten ligt dan reageert hij vrij bijzonder. Als er een bloedmooie vrouw, lekker ruikend, mooie kleren aan bij Boaz in bed kruipt dan zegt hij : Moge de HEER je zegenen… Zou dat ook jouw reactie zijn? In onze tijd liggen ze niet letterlijk aan onze voeten,  maar verschijnen ze op onze beeldschermen, op onze mobieltjes, in de app. Of overrompelen ze je op je werk, bij het uitgaan, … En wat is dan jouw reactie?

Boaz is de oudere man, Ruth de jongere vrouw. Ruth noemt zich dienares, geen slavin, maar huwbare vrouw. Boaz belooft te doen wat Ruth van hem vraagt. Zoals Ruth deed wat Naomi van haar vroeg. Boaz zegent Ruth, is een zegenrijk persoon.

Boaz is sterk, bovennatuurlijk? Hij bezwijkt niet voor zijn gevoelens, de seksuele verleidingen. Boaz is ook eerlijk : er is nog iemand anders die kan helpen. Hij gaat niet voor eigen belang, niet in bed, niet in zaken doen. Boaz reageert positief op Ruth en maakt geen misbruik van haar kwetsbare positie. Boaz wil zijn plicht tegenover Naomi en de inzettingen van de HEER nakomen. Dat is zijn motivatie. Hij neemt zijn verantwoordelijkheid en doet het goede voor Ruth, Naomi, en Elimelech. Hij bewijst trouw aan de levenden en aan de doden. Boaz eerbiedigt de wetten, de gebruiken. Al proef je wel dat Boaz niets liever wil dan Ruth te lossen, met haar te trouwen.

Om te begrijpen wat er op de dorsvloer gebeurd, moeten we even in de helikopter stappen om het van een afstand te zien, in het grotere geheel. Hoewel schoonmoeder, doet Naomi wat ouders in de tijd voor hun dochter deden: het huwelijk van hun kind regelen. Zoals we lezen in de verhalen over de aartsvaders Abraham (Gen.24:3), Izak en Jakob (34:4).

En we moeten beseffen : Naomi heeft twee grote problemen. De mannelijke lijn van haar familie is weg en ze is ook nog eens genoodzaakt haar land te verkopen (4:3). Voor een echte oplossing is het niet voldoende dat Boaz enkel als losser optreedt. De grond zal dan weliswaar van Naomi gekocht worden en tegelijk in de familie blijven, maar daar heb je niet zoveel aan als je zelf het laatst overgebleven familielid bent. Er is meer nodig. Naomi heeft nakomelingen nodig. Ook vanwege het voortbestaan van de familienaam en geslachtslijn van Elimelech, zodat zijn naam niet zal verdwijnen. Maar voor alles : dat het Ruth goed zal gaan. Tenminste, dat zegt ze…

In die context lezen we over haar plan voor een huwelijksaanzoek om Ruth te laten trouwen met Boaz. En vandaar dat het zo bijzonder is dat Ruth daar in mee gaat. Het huwelijk dat zij aangaat is een huwelijk ten gunste van Naomi. Het kind dat zij baart, baart zij ten gunste van Naomi. Boaz erkent die grote trouw van Ruth in vers 11. Ze heeft niet voor zichzelf naar een goede (jongere) huwelijkspartner omgekeken. Maar wil zich inzetten voor het voortbestaan van het geslacht van Naomi.

En toch, je vraagt je af, die hele scene op de dorsvloer, waar is dat goed voor? Waarom niet gewoon overdag even op bezoek bij Boaz, maar in de nacht? Waarom je niet beroepen op de wetten van Mozes, over lossen? Vanwaar zoveel geheimzinnigheid? Waarom deze seksuele toespelingen? Waarom als Ruth het risico lopen om je goede naam te verspillen? Overkomen als zo’n foute vrouw uit Moab, die weer een Israëliet wil verleiden? Waarom het risico lopen dat Ruth overkomt als golddigger, misbruik wil maken van Boaz om hoger op te komen bij een vermogend man? Wat als Ruth iemand anders was tegengekomen? In het donker bij de verkeerde man het deken had opgelicht? Waarom het risico lopen dat Boaz het verkeerd opvat?

Beide vrouwen lijken een heel groot vertrouwen in de integriteit van Boaz te hebben.

Maar ondanks de seksuele lading die dit hoofdstuk heeft, gedraagt Boaz zich even deugdzaam als dat hij Ruth voor haar deugdzaamheid prijst (vers 11). Boaz noemt Ruth een bijzondere vrouw. Opvallend genoeg staat in de grondtekst hetzelfde woord als in 2:1 waar Boaz een belangrijk man wordt genoemd. Ruth en Boaz zijn uit hetzelfde hout gesneden…

Nog even tussendoor. Het verhaal kan een romantisch misverstand oproepen. Twee geliefden op een dorsvloer, in de hooiberg. Zoals iemand met een grote glimlach zei : ik zag dat vroeger helemaal voor me… Anderen lezen het juist met afschuw, omdat zij heel andere ervaringen hebben…

Maar over liefde lezen we niets : liefdesverklaringen komen niet voor. Sterker nog: Boaz duidt het gedrag van Ruth als trouw in de richting van Naomi (vers 10). Om die, en geen andere, reden ziet ze aan aantrekkelijkere, jongere mannen voorbij. En ook Boaz’ eigen motivatie lijkt trouw in de richting van Naomi te zijn. Als het hem om Ruth ging, dan zou hij wel eerder toegehapt hebben. Maar nu verwijst hij voorlopig door naar de andere losser. Dat laat zien dat Boaz en Ruth gedreven worden door trouw aan God en Naomi, meer dan door romantiek en erotiek.

Maar er is ook nog meer aan de hand als je verder teruggaat in de geschiedenis. In Genesis 19 lees je over de stamvader van Ruth. Moab is verwekt via een incestueuze relatie tussen Lot en zijn dochter, als de dochter van Lot haar vader dronken voert en seks met haar vader heeft. In Genesis 38 lees je over de stamvader van Boaz. Peres is verwekt via een incestueuze relatie tussen Thamar en haar schoonvader Juda, als Thamar zich als hoer verkleed en met haar schoonvader als hoerenloper seks heeft. Wat gebeurt er als een nakomeling van Moab en van Peres in deze erotische context elkaar ontmoeten? Ze doen het niet, geen wanhoopsdaad, maar ze hopen op God de HEER.

In beide gevallen, bij Lot en Juda, heeft de vrouw een kind nodig om economisch gezien te kunnen voortbestaan. Naomi suggereert dat dit ook voor Ruth geldt. Maar Ruth is niet op zoek naar een kind voor zichzelf. Boaz ook niet, want door te lossen zal een eventueel kind niet van hem, maar van Machlon zijn. Ruth is niet op zoek naar geluk voor zichzelf, hoewel Naomi het wel zo verpakt. Ruth is op zoek naar het beste voor Naomi. Dat betekent : een losser, waardoor de familiegrond weer in de familie komt én nakomelingen, zodat er een nieuwe generatie het land kan bewerken.

Ruth lijkt passief, onderdanig, spreekt maar heel weinig in dit hoofdstuk. Ruth vraagt alleen aan Boaz of hij zijn vleugels over haar wil uitspreiden. Dezelfde uitdrukking als in 2:12 waar Boaz Ruth prijst omdat ze haar toevlucht onder de vleugels van de HEER heeft gezocht. Zo komt Boaz in deze tekst naar voren als iemand die door God gebruikt wordt om Ruth die veiligheid (rust, vers 1) te bieden.

Prachtig eindigt het gedeelte: vol van hoop, wanneer Ruth met een handvol koren bij haar schoonmoeder aankomt. Boaz wil niet dat Ruth met lege handen bij Naomi aankomt. De lege handen van Naomi die ze benoemt in 1:21 worden gevuld. De HEER heeft, via Boaz, voorzien. Deze handvol koren vat de hoop samen die deze beide vrouwen mogen hebben. Soms mag je inderdaad uit een klein gebaar hoop putten.

Vertrouwen en wachten is een belangrijk thema in dit gedeelte. Van Ruth wordt gevraagd om Naomi en Boaz absoluut te vertrouwen. Anders is het onbegrijpelijk dat ze in de nacht naar de dorsvloer moet gaan. De nacht moet afgewacht worden, pas in de ochtend kan Boaz actie ondernemen. En als het zover is, maant Naomi Ruth om rustig te wachten. Maar het is een wachten in hoop. Boaz is losser, hij heeft beloofd de zaken van Ruth en Naomi te behartigen, en zal dat doen. Zo goed kent Naomi hem wel.

Gehoorzaamheid én initiatief. En toch blijven wachten. De houding van Boaz en Ruth is een voorbeeld van gehoorzaamheid. Het initiatief dat Ruth neemt in vers 9, laat zien hoe de mens in vrijheid reageert. Dat het niet maakbaar is, blijkt wel uit het open einde: wie wordt de losser?  Dat ligt kennelijk niet de handen van Boaz en Ruth. Twee rechtvaardige mensen, die desondanks de toekomst niet in eigen handen hebben. Die is aan God, ook al is dat niet zomaar te zien.

Dan is het een Godsgeschenk als wij een/de Man kennen, Jezus de Christus, de Losser die niet rustte voordat de zaak geregeld was, alles was volbracht… Laten we het met elkaar maar zingen:

Stil mijn ziel wees stil,
en wees niet bang
voor de onzekerheid van morgen.
God omgeeft je steeds
Hij is er bij,
in je beproevingen en zorgen.

God U bent mijn God
en ik vertrouw op U
en zal niet wankelen
Vredevorst vernieuw een
vaste geest binnen in mij
die rust in U alleen

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Wat een voorstel van Naomi aan Ruth… “Ga lekker in bad, zorg dat je er mooi en aantrekkelijk uitziet en dat je lekker ruikt.” Ruth moet zich aan Boaz aanbieden. Zoals een vrouw zich aanbiedt aan een man. En Ruth doet precies wat Naomi zegt. Is Ruth ineens passief, onderdanig, die precies doet wat er van haar gevraagd wordt? De ideale schoondochter?

Of is Ruth meer een golddigger, iemand die voornamelijk in het geld van haar partner geïnteresseerd is en in de mogelijkheden die het haar biedt. Op zoek naar een suikeroom? Wel zin in een pleziertje? Boaz is een ideale kandidaat : stuk ouder, rijker en belangrijk/machtig. Ruth was ook nog eens een Moabitische en de vrouwen van Moab hadden op seksueel gebied niet zo’n goede reputatie in Israël… (Lev.25:1-2)

Hoe Naomi dan ook verder gaat… “Ga naar hem toe, sla de deken aan zijn voeteneinde terug en ga daar liggen. Boaz zal je dan wel vertellen wat je moet doen…”

Wat vinden we van dit voorstel van Naomi?! Zeg je dat als ouders als je dochter op zoek is naar een man?

Ruth wordt door haar schoonmoeder naar Boaz toe gestuurd om hem te verleiden met haar te trouwen. Onduidelijk is of Naomi echt uit is op een seksuele ontmoeting in de nacht, maar de seksuele omgang tussen Ruth en Boaz wordt op zijn minst gesuggereerd.

Hoe zal Ruth zich gevoeld hebben, wat zal ze gedacht hebben? A zeggen is 1, B doen is 2… Want het is nog wel steeds de Richterentijd. De tijd dat iedereen deed wat goed was in eigen oog. Een tijd zonder moreel kompas, als het aankomt op man-vrouw verhoudingen. De afschuwelijke verhalen waar het Richterenboek mee afsluit, spreken boekdelen. Er is geen enkele garantie op hoe dit zal gaan aflopen…

Is het een vertrouwen op de HEER? Of is ze al stiekem verliefd op Boaz? Of …

Welkom zondagmorgen in de kerk als we samen Ruth 3 lezen, over spanning op de dorsvloer… Voor de allerkleinsten is er crèche in Ons Centrum, voor de kinderen van de basisschool is er kinderkerk.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Het verhaal van Naomi, Ruth, Boaz is een heel gewoon verhaal, voor velen veels te gewoontjes. Nergens lees je iets van Gods krachtdadige ingrijpen, ontroerende bekeringen, spectaculaire oplossingen. Nee, het toeval wilde dat Ruth op de akker van Boaz kwam… Het verhaal van Naomi, Ruth en Boaz is van onderop geschreven, zoals het leven van alledag ook gaat. Bij geval, het overkomt je, door toeval, kom je in situaties terecht, ontmoet je mensen, en dan zie je niet altijd gelijk Gods hand. Vaak pas later, achteraf, ontwaar je Gods hand op achtergrond. Toeval, dat het je toevalt van Boven…

Zoals Naomi nu ziet, na hongersnood, vluchten, vreemdelingschap, verlies van man én twee kinderen, rouw, verbittering, dat God zijn goedheid niet heeft onthouden aan de levenden en de doden. Achteraf wordt haar bitterheid opgeheven, kan ze zeggen: het is zo goed geweest. Naomi kan uiteindelijk Paulus nazeggen: Alle dingen moesten meewerken ten goede. Verdriet en tegenslag kunnen verblinden voor Gods aanwezigheid en goedheid, waardoor men het niet ziet hoe God het leven van zijn kinderen leidt. Verdriet en tegenslag kunnen verblinden, maar nu wordt genade ervaren, worden bij Naomi de ogen geopend voor Gods genade en verbondstrouw, zijn goedheid en leiding. Voor het eerst na zoveel ellende lezen we van vreugde bij Naomi. Als Ruth vol terugkeert van de akker van Boaz, dan gebeurt er iets bij Naomi, wordt ze gevuld, vol-gemaakt. Ruth is aanstekelijk gelovig. Naomi wordt minder verbitterd. Na tijden van verdriet, honger, rouw, verbittering, is er nu weer blijdschap en hoop.

God werkt meestal niet met grote en spectaculaire wonderen, maar met heel gewone mensen, een Ruth, een Boaz… God gebruikt een toevallige gebeurtenis om zijn plan uit te werken. God werkt via zijn goede wetten. Waar mensen zich aan zijn goede en sociale wetten houden, worden weduwen en vreemdelingen niet verdrukt, maar krijgen ze ruimte, ervaren ze Gods goedheid.

Waar gaat de wissel om in het verhaal van Naomi en Ruth? Bij het optreden van Boaz. Een gewone man die het goede doet, de kantjes er bij God niet afloopt. Niet doet wat goed is in eigen oog, maar in Gods oog, God en zijn heilzame geboden gehoorzaamt. Verlossing daagt daar waar een mens God volledig gehoorzaamt. In Boaz handelt God in dit verhaal, in het leven van Naomi en Ruth.

Volgens Paulus is christen-zijn : doen wat goed is voor allen, in het bijzonder onze geloofsgenoten, huisgenoten van het geloof. Het goede doen voor iemand in je omgeving, is liefhebben = geven wat voor ander het beste is. Het ideaal is dat je voor alle mensen het goede doet, maar realistischer is dat je in de tijd die rest, als we gelegenheid er voor hebben. Zoals Boaz bij wie toevallig ene Ruth op de akker komt… Wij hoeven dus niet hoogstpersoonlijk alle nood van alle mensen lenigen. We moeten in het bijzonder het goede doen voor je broers en zussen in het geloof, leden van Gods huisgezin. Het goede doen kost je heel veel wat je allemaal had kunnen voorkomen als je gewoon had gedaan, maar de beloning is ook onvoorstelbaar. Zoals de waarde van de oogst de waarde van het zaad ruimschoots overtreft. Zo ook bij Boaz…dat zal nog blijken…

Oké, Boaz was vermogend, maar hij had het ook niet kunnen doen, het niet hoeven doen. Maar ook als je minder vermogend bent, kan je in gehoorzaamheid aan God het goede doen. Wat doe jij met jouw vermogen? Ikke, ikke, ikke? Wat doe jij met jouw tijd? Netflix, op je telefoon, …

Boaz is een gelovige Israëliet, voor wie het geloof op maandag en de rest van de week niet voorbij is. Hoe hij zijn werknemers groet, de HEER zij met jullie, hoe zijn werknemers hem begroeten, de HEER zegene u, dat is geen toneelstukje. Wat voor werkgever/teamleider ben jij? Bid jij voor je werknemers, je collega’s, zegen jij ze? Behandel jij ze genadig? Wat wens jij ze toe? En wat voor werknemer ben jij? Bid jij voor je werkgever, de mensen met wie je werkt, zegen jij ze? Zegen jij, spreek jij positief over je leidinggevende?

Boaz doet onwillekeurig denken aan andere rechtvaardigen, aan dé Rechtvaardige : Jezus Christus. De Man die met God leefde, anderen Gods zegen niet onthield. De Man die Gods geboden tot in diepste intenties doorzag en uitleefde. De Man die zich ook om armen en kwetsbaren bekommerde.

Wij hoeven dus geen grote acties op te zetten, prachtige beleidsplannen te schrijven of te kijken naar diakenen. Iedereen, wij allemaal, moeten in het leven van alledag God gehoorzamen en liefhebben en naaste als onszelf, het goede doen richting onze medemens en dan juist richting de kwetsbare medemens. Daar kan een inspirerend beleidsplan ons bij helpen, dat is ons gebed, om als rechtvaardige te leven. Proberen Gods leiding te ontdekken in het alledaagse leven, in het hele gewone. In alles leven naar de diepste intentie van Gods geboden, de liefde. Leiding door God en de verantwoordelijkheid van mensen sluiten elkaar niet uit, maar vullen elkaar aan. Waardoor je steeds vaker beseft : het kan allemaal geen toeval zijn…

Niet vergeten : het was geen makkelijke tijd en situatie. Naomi was verbitterd, zag God als tegenstander, ze was hopeloos. Je zal maar man en je twee kinderen verliezen… Ruth was alleen meegegaan naar het onbekend land, onzekere toekomst. Het was tijd van Richters, iedereen deed wat goed was in eigen oog… Maar Boaz’ optreden is hoopvol, genadig, doet licht doorbreken. Naomi ontdekt het weer, Ruth wordt in haar geloofsbelijdenis bevestigd : er is inderdaad hoop, genade!

Vandaag de dag heeft onze wereld geen behoefte aan cynische christenen, die precies weten te vertellen waar het in kerk en wereld fout gaat. Maar is er behoefte aan hoopvolle en genadige christenen die het goede willen doen, soms  wat naïef, door hoop die gewekt is door onze Losser. Doe jij wat goed is in eigen oog of doe jij het goede? Aan wie onthouden wij nog onze goedheid? Hoe kunnen we nog meer als een Boaz bekend staan omdat we onze goedheid anderen niet onthouden? Hoe en door wie wil je later herinnerd worden? Door mensen met schone schijn, maar uit het oog uit het hart? Of door mensen die oprecht dankbaar zijn vanwege uw/jouw goedheid in hun leven waardoor ze weer hoop kregen? Wat wil je dat ze later zeggen in je afscheidsdienst?

Hoe willen wij als gemeente bekend staan? Gereformeerd, traditioneel, gewoon, tikje evangelisch, of bonte gemeenschap die Gods goedheid anderen niet onthoudt? Probeer je verschil te maken in het leven van anderen? Dan ben je geen Sinterklaas, geen loser, maar losser, een heilige, knecht van God, rechtvaardige.. Boaz kan ons in veel situaties pijnlijk duidelijk maken wat we moeten doen, niet ‘eigenlijk’ denken…maar gewoon doen!

Tegelijk, staan wij ook daadwerkelijk open voor liefde en trouw van anderen, om te ontvangen? Zijn we bereid hulp te aanvaarden van bloedverwanten die als een losser ons willen helpen?

Zoek God niet in het bijzondere, maar in het gewone, in een Ruth die toevallig op je akker verschijnt, een Boaz die je aanspreekt… Houdt zijn heilzame geboden, zie kleine wonderen als werk van God. God werkt gewoonlijk via heel gewone, goede mensen die naar God luisteren.

Je vraagt je af : hoe zal het aflopen? Niet angstig, ‘kan dit nog goed komen?’ Maar verwachtingsvol, ‘het komt goed, maar op welke manier?!’ Want er is weer brood in Bethlehem, God heeft zich het lot van zijn volk aangetrokken, naar hen omgezien.

Boaz doet wat goed is in Gods oog, ons tot voorbeeld… Naomi belijdt dat God trouw is, zijn goedheid niet onthouden heeft aan de levenden en de doden. Wij mogen belijden, door het geloof in Jezus Christus, dat allen die van Christus zijn door de opstanding van Jezus Christus opnieuw geboren zijn tot een nieuw leven en een levende hoop. Dat betekent toekomst voor levenden en doden. Ruth belijdt dat ze genade gevonden heeft… Hebben wij op deze Avondmaalszondag ook genade gevonden? Mercy: niet krijgen, wat je wel verdiend hebt, dood / vloek; Grace : wel krijgen, wat je niet verdiend hebt, leven / zegen

Mijn God, gij zijt mijn toeverlaat,

naar U, Heer, strekt zich mijn verlangen.

Mijn hart wil niets dan U ontvangen,

die leven zijt en leven laat.

Schenk Gij mijn leven nieuwe krachten!

Uw hulp wordt nooit vergeeft verwacht!

Waar zich uw vleugels breed ontvouwden, zoals bij Ruth,

Zing ik mij van mijn zorgen vrij…

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

Vorige week lazen we Ruth 1… Over de tijd dat de rechters het volk leidden, iedereen deed wat goed was in zijn eigen oog. Er was hongersnood in het Beloofde Land, het land overvloeiende van melk en honing. Een gezin trok weg uit Bethlehem, broodhuis. Naar Moab, wat symbool staat voor mensen die in hopeloze situaties zelf een uitweg zoeken. Ze wonen er ook nog eens als vreemdelingen in Moab… En dan sterven ook nog eens Naomi’s man én twee zonen. De levensreddende vlucht naar Moab loopt dood, Naomi blijft alleen achter…

Terwijl God naar zijn volk omziet, zich het lot van het volk aantrekt, is God Naomi’s Tegenstander geworden. De HEER heeft zich tegen haar gekeerd (vs.13), de Ontzagwekkende heeft haar lot zeer bitter gemaakt, de HEER heeft haar met lege handen laten terugkomen, de Ontzagwekkende heeft haar kwaad gedaan (vs. 21). Geen God is liefde, maar God als Tegenstander.

Als Naomi hoort dat er weer brood is in Bethlehem, keert Naomi terug, naar het Beloofde Land, naar Bethlehem. Dan komt ook Ruth in beeld, als ware het een engel. Twee totaal verschillende personen, karakters en geloofsbelevingen. Naomi : vol ging ze weg, leeg keert ze terug, God als Tegenstander : verbitterd. Ruth: uw God, is mijn God : hoopvol.

We lazen Ruth 1 : 22 – 2 : 23

De namen tot nu toe zijn : Elimelech, Machlon, Kiljon, Naomi, Ruth en Boaz. Elimelech, Machlon en Kiljon zijn dood, verleden tijd. Boaz is ….nog slechts een kanttekening… Naomi en Ruth zijn op dit moment de 2 hoofdpersonen. Ruth, actief, neemt initiatief : laat mij naar de akker gaan en aren rapen. Naomi, passief, verbitterd : ga! Ruth ook hoopvol, ze spreekt over genade vinden… Daar gaat ze…Ruth, de Moabitische…

Een kwetsbaar persoon: jonge weduwe, buitenlandse, vreemdeling… Drie redenen dat mensen misbruik van haar kunnen maken. Hongersnood, tijd van richters, iedereen deed wat goed was in eigen ogen … Drie redenen dat ze is overgeleverd aan genade van goede mensen. Als Ruth in alle vroegte naar het veld gaat, is er nog weinig licht aan de horizon…

En dan verwacht je in een Bijbelverhaal : En God…. Maar nee, Het toeval wilde dat de akker waar ze kwam van Boaz was… Boaz, je weet wel, die vermogende man, familie van Elimelech… Het overkwam haar, toeval… of is dat dan Gods hand? Als je jouw leven in zijn hand legt in overgave…uw God is mijn God… Als je jouw toekomst in Gods naam ‘vergooit’… Als je in goed vertrouwen gaat werken, hopend dat je genade zal vinden in onbekende ogen…

Subtiel, het overkwam haar, als knipoog van God, om zijn anonimiteit te bedekken, handelt God door ‘toeval’…

Ruth, wiens situatie we ons vaak niet echt kunnen voorstellen… Zoals ellende op tv ons ook vaak niet raakt, zoals in Syrië waar we vandaag voor collecteren.

Ruth heeft karakter, is een goed mens. Ze is niet te beroerd om haar handen uit de mouwen te steken. Het enige, slechtverdienende bijbaantje dat wettelijk was toegestaan, grijpt ze met beide handen aan, als arme, vreemdeling… In Leviticus 23:22 staat : Wanneer u de oogst van uw land binnenhaalt, mag u de rand van uw akker bij het binnenhalen van uw oogst niet helemaal afmaaien, en wat van uw oogst is blijven liggen, mag u niet oprapen. U moet het laten liggen voor de arme en de vreemdeling. Ik ben de HEER, uw God.

Ik weet niet of u nog de romantische leesbril ophebt, maar laten we niet vergeten dat het niet zonder risico was… Niet iedereen hield zich aan Gods geboden. Het was in de tijd dat iedereen deed wat goed was in eigen ogen…

Maar Ruth heeft geluk, het toeval helpt een handje… En ze valt de arbeiders direct op door haar inzet. Het gerucht over haar goede werken is haar al vooruitgesneld,

Inmiddels staat ook Boaz op het toneel. Vanuit de marge, als kanttekening, wordt hij het verhaal ingeschreven. De nieuw hoofdpersoon die kort wordt geïntroduceerd als een zeer vermogend man, belangrijke man. Letterlijk : een krachtige man/held van vermogen. Maar ook een gelovige Israëliet, voor wie het geloof op maandag en rest van de week niet voorbij is. Hoe hij zijn werknemers groet, de HEER zij met jullie, hoe zijn werknemers hem begroeten, de HEER zegene u, dat is geen toneelstukje. Boaz is een rechtvaardige, zoals Abraham. Respectvol gaat hij om met deze buitenlandse vrouw. Hij gaat niet af op roddels, heeft niet van tevoren zijn oordeel al klaar… Boaz doet eerst navraag bij zijn voorman, laat zich goed informeren, dat is iets anders dan roddelen. Deze informatie wordt gebruikt om goed te doen…

Boaz spreekt Ruth liefdevol en genadig, gunnend aan: met een groot compliment en haar Gods zegen toe te wensen. Maar Ruth reageert bescheiden op alle lofuitingen en ervaart zijn gunst als genade. Boaz doet meer voor Ruth dan waar ze recht op heeft: water, brood, extra gerst om te rapen. Water is levensnoodzakelijk als je in de verzengende hitte aren raapt. Ruth mag ook meer doen dan in Leviticus 23 staat voorgeschreven. Boaz doet niet wat goed is in eigen oog, maar in Gods oog. Boaz gaat niet op minimalistisch manier om met Gods goede geboden. Boaz proeft intentie, Gods bedoeling, heeft daarom zijn naaste werkelijk lief. Boaz is inlevend, houdt rekening met Ruths gevoelens, zorgt dat ze zich niet hoeft te schamen voor zijn liefdadigheid als Boaz heel subtiel haar meer geeft door zijn knechten regelmatig wat extra’s te laten vallen. Misschien wel het mooiste : ze wordt opgenomen in de kring… Ze heeft tafelgemeenschap met Boaz en zijn personeel. Ze wordt onderdeel van de gemeenschap…

Opvallend : in zijn helpen vernedert Boaz Ruth niet, maar zorgt voor zelfrespect bij Ruth. Geld maakt niet ieder mens tot graaier naar meer en meer. Er zijn ook rijken die op goede manier omgaan met hun door God geschonken rijkdom. De goede manier is niet als Sinterklaas maar wat rondstrooien van je geld, dan ontbreekt vaak het respect. Ook in Enter zijn Boazen, meer of minder vermogend, die op een respectvolle manier, voor het oog onzichtbaar, anderen helpen.

Waar gaat nu wissel om, waar kantelt het verhaal van hopeloos naar hoopvol?

In de verzen 11-12? De erkenning dat Ruth haar leven heeft opgegeven voor haar schoonmoeder en dat ze daarvoor naar een volkomen onbekend land is gegaan. Plus de rijke beloning die Boaz haar toewenst omdat ze haar heil onder de vleugels van de HEER heeft gezocht en gevonden.

Of verzen19-20? Waar Noami de zegenwens uitspreekt over Boaz die naar Ruth en daarmee naar haar heeft omgezien. Gezegend is hij door de HEER, haar Tegenstander… Er is een losser in beeld! Daar denk je alleen aan als je stilletjes een hoop hebt…

Als je kijkt naar het hele verhaal, dan is vers 20 de scharniertekst, als de verbitterde Naomi weer hoop krijgt. Door Boaz, een losser, die door zijn vriendelijkheid en goedheid de verwachting wekt dat God via hem Naomi en Ruth zal helpen. Daarover vanavond nog meer…

Voor nu : strak is het etenstijd, wordt ons brood en wijn aangereikt. Kom er bij, neemt en eet, brood en wijn. In een wereld van genade, mercy en grace. Ik hoop dat u mag eten en verzadigd raken. En dat u mag overhouden voor wie thuis op u wachten. Of die toevallig op uw akker worden geplaatst, bij u komen werken/wonen. Dat je vanuit je overvloed mag delen, zoals Boaz bij Ruth, Ruth bij Naomi. Mogen wij bekend staan als genadige mensen…bij wie genade te vinden is. Die niet doen wat goed is in eigen oog, maar in Gods oog… Om daarin te groeien worden we straks genodigd bij de meerdere Boaz, bij Christus zelf, onze Losser, die ons vanuit zijn genadige overvloed ons laat delen in genade, verzoening… Om verzadigd te raken en het vooral niet voor onszelf te houden…

Zoek God niet in het bijzondere, maar in het gewone, in een Ruth die toevallig op je akker verschijnt. Houdt zijn heilzame geboden, zie kleine wonderen als werk van God. God werkt gewoonlijk via heel gewone, goede mensen die naar God luisteren, het goede doen.

Je vraagt je af : hoe zal het aflopen? Niet angstig, ‘kan dit nog  goed komen?’ Maar verwachtingsvol, ‘het komt goed, maar op welke manier?!’ Er is weer brood in Bethlehem, God heeft zich het lot van zijn volk aangetrokken, naar hen omgezien. Hij, Vader van ’t verweesde kind, bij wie een vrouw bescherming vindt in haar vereenzaamd leven. Hij, de HEER, doet wie verlaten was het samenzijn ervaren. Hij die het licht roept in de nacht, Hij heeft ons heil teweeg gebracht. Hij droeg ons door de diepte heen, Hij doet ons aan de dood ontkomen. Hij draagt ons leven dag aan dag.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

Het verhaal van Naomi, Ruth, Boaz is een heel gewoon verhaal, voor velen veels te gewoontjes. Nergens lees je iets van Gods krachtdadige ingrijpen, ontroerende bekeringen, spectaculaire oplossingen. Nee, het toeval wilde dat Ruth op de akker van Boaz kwam… Het verhaal van Naomi, Ruth en Boaz is van onderop geschreven, zoals het leven van alledag ook gaat. Bij geval, het overkomt je, door toeval, kom je in situaties terecht, ontmoet je mensen, en dan zie je niet altijd gelijk Gods hand. Vaak pas later, achteraf, ontwaar je Gods hand op achtergrond. Toeval, dat het je toevalt van Boven…

God werkt meestal niet met grote en spectaculaire wonderen, maar met heel gewone mensen, een Ruth, een Boaz… God gebruikt een toevallige gebeurtenis om zijn plan uit te werken. God werkt via zijn goede wetten. Waar mensen zich aan zijn goede en sociale wetten houden, worden weduwen en vreemdelingen niet verdrukt, maar krijgen ze ruimte, ervaren ze Gods goedheid.

Zondagavond focussen we ons op boer Boaz, dat is de keerl. We proberen Gods leiding te ontdekken in het alledaagse leven, in het hele gewone. Tipje van de sluier : de leiding door God en de verantwoordelijkheid van mensen sluiten elkaar niet uit, maar vullen elkaar aan. Waardoor je steeds vaker beseft : het kan allemaal geen toeval zijn…

Hoe dit verhaal verder gaat en wat dit voor ons te betekenen heeft?

Weet je van harte welkom zondagavond in de kerk. De collecte deze zondag is voor de kerken in Syrië.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Zondag lezen we verder in Ruth 2. De namen tot nu toe zijn : Elimelech, Machlon, Kiljon, Naomi, Ruth en Boaz. Elimelech, Machlon en Kiljon zijn dood, verleden tijd.

Boaz is ….nog slechts een kanttekening… Naomi en Ruth zijn op dit moment de 2 hoofdpersonen. Ruth is actief, neemt initiatief : laat mij naar de akker gaan en aren rapen. Naomi is passief, verbitterd : Ga! Ruth is ook hoopvol, ze spreekt over genade vinden…

En daar gaat ze, Ruth, de Moabitische… Een kwetsbaar persoon: een jonge weduwe, een buitenlandse, een vreemdeling… Drie redenen dat mensen misbruik van haar kunnen maken. Hongersnood, de tijd van de richters, toen iedereen deed wat goed was in eigen ogen … Drie redenen dat Ruth is overgeleverd aan de genade van goede mensen.

Als Ruth in alle vroegte naar het veld gaat, is er nog weinig licht aan de horizon…

En dan verwacht je in een Bijbelverhaal : En God…. Maar nee, het toeval wilde dat de akker waar Ruth kwam van Boaz was…

Hoe dit verhaal verder gaat en wat dit voor ons te betekenen heeft?

Weet je van harte welkom zondagmorgen én avond in de kerk. Voor de allerkleinsten is er crèche in de kelder van Ons Centrum, voor de kinderen van de basisschool is er kinderkerk. De collecte deze zondag is voor de kerken in Syrië.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

In de tijd dat de rechters het volk leidden, brak er een hongersnood uit in het land. Een man trok daarom met zijn vrouw en zijn twee zonen weg uit Betlehem in Juda om een tijdlang in de vlakte van Moab te gaan wonen.  ²De naam van de man was Elimelech, die van zijn vrouw Noömi, en zijn twee zonen heetten Machlon en Kiljon; het waren Efratieten uit Betlehem in Juda. Toen ze in Moab waren aangekomen, bleven ze daar als vreemdeling wonen.

Voor we verder lezen, eerst wat meer info, om in het verhaal te komen.

Er is hongersnood in het land Israël, in het land overvloeiende van melk en honing. Er is zelfs hongersnood in Bethlehem, wat betekent ‘broodhuis’, gelegen in het vruchtbare deel van het bergland Juda. Hongersnood : als straf van God? Of is het veel simpeler, als gevolg van slecht boeren, slecht of niet gezaaid? Sommigen van ons weten nog van vroeger wat honger en armoede is… Hongersnood, gelukkig kunnen wij het ons nu niet meer voorstellen, mede dankzij onze geweldige boeren, daar mogen we best trots op zijn.

Maar wat doe je als er hongersnood is? Wat zou jij doen?

Blijven of vertrekken?

Blijven, passief, we hebben ook altijd pech, we zullen wel zien?

Blijven, actief, vol vertrouwen op God, God zal naar ons omzien?

Vertrekken, met pijn in het hart, maar anders zullen we sterven, wanneer zijn we weer terug?

Vertrekken, met een gevoel van opluchting, de puinhoop, chaos en ellende achter latend, op zoek naar geluk?

Blijven of vertrekken, het oordeel ondergaan, of vluchten voor Gods straf?

Blijven of vertrekken, de gevolgen van slecht boeren ondergaan of ontvluchten?

Een man uit Bethlehem vertrekt… In eerste instantie klinkt het logisch dat je dan als man/vader aan je gezin denkt, wegtrekt om te overleven, op zoek naar nieuwe toekomst, geluk. Tegelijk denken we aan Abraham en de andere aartsvaders die ook wegtrokken bij hongersnood. En dat leverden alleen maar problemen op…

Met dat wegtrekken uit Bethlehem zijn twee dingen aan de hand. Het is het verlaten van het land van de belofte aan Abraham, het erfdeel, én het getuigt van weinig vertrouwen op God die zal voorzien als het volk luistert…

We zongen er over in Psalm 37 :

Bewoon het land dat je geschonken wordt.
Steun op de HEER, die jou geluk wil geven.
Gehoorzaam Hem, dan kom je niets tekort.

Maar, het is in de tijd dat de richters/rechters het volk leiden…,

In die tijd was er geen koning in Israël; iedereen deed wat in zijn eigen ogen goed was. (Richteren 21:25)

In die dagen dat iedereen van God los leeft, geweld, burgeroorlogen, is er misschien ook weinig wat je aan Gods belofte doet denken. Was Elimelech ook iemand die deed wat goed was in eigen oog? Misschien ook wel het bewijs dat het niet zomaar een mislukte oogst was, maar toch de straf van God? Want overvloeiend van melk en honing is land blijkbaar niet meer, er is zelfs geen brood meer in het broodhuis, in Bethlehem. God zou voor vruchtbaar land zorgen als Israël naar Hem zou luisteren (Deuteronomium 28). Honger is dan een teken dat Israël niet luistert, uit de gunst van God is gevallen.

Maar het wordt nog erger, want dan gaan ze naar Moab…aan de overkant van de Dode Zee. Daar is blijkbaar wel eten in overvloed… Het is geen wereldreis, maar wel een totaal andere wereld. Moab, daar wonen de nakomelingen van Lot, verwekt door zijn oudste dochter, toen ze haar vader dronken had gevoerd… (Genesis 19) Moab, het staat symbool voor mensen die in hopeloze situaties zelf een uitweg zoeken. Ze wonen er ook nog eens als vreemdeling in Moab… Vreemdelingen, omdat ze de joodse gebruiken, reinheid- en spijswetten hebben gehouden? Koosjer eten, sabbat, ja dan ben je toch wel vreemd…

In Moab voltrekt zich het leven zoals we dat kennen: vreugde en verdriet…rouw en trouw.

We lezen verder: Ruth 1 : 3-22

Het Bijbelboek Ruth begint zonder verwachting, het is nogal hopeloos. In de tijd dat de rechters het volk leidden, iedereen deed wat in zijn eigen ogen goed was.

Hongersnood in het beloofde land van overvloed, in Bethlehem… De hopeloosheid wordt nog invoelbaarder, als we inzoomen op Elimelech : mijn God is koning… Als je niet bukt onder Gods oordeel, maar vlucht voor de straffende hand van God, je eigen zaakjes regelt, vraag je je dan in Moab niet af: is God nog wel mijn koning?

En dan sterven alle mannen van Naomi… Het is uiteindelijk zinloos geweest om te vluchten uit Israël. De levensreddende vlucht naar Moab loopt dood. Het oordeel van God treft alsnog Elimelech én zijn zonen…Want de zonen sterven ook nog eens kinderloos… De situatie is nog hopelozer, zonder familie als sociaal vangnet, oudedagsvoorziening. Zelfs de schoondochters worden niet genoemd in vs. 5 : Naomi is helemaal alleen. Haar toekomst is leeg, ze heeft geen enkele verwachting meer. Dat kan je ontkennen, opvullen met nep-geluk, of er over treuren. Tot je door laten dringen dat er niks meer komt. Twee dingen zijn nog erger.

1) Dat je daar niet meer wakker van ligt, dat verloren-zijn bij het gewone mens zijn behoort. Dat je blind en doof bent geworden voor het lege dat voor je ligt. Dat in jouw situatie van God niets te verwachten valt.

2) Of dat je gelooft dat het voor anderen wel doorgaat, maar voor jou niet. Dat God anderen helpt, maar jou niet; anderen niet loslaat, maar jou laat vallen als een baksteen.

Misschien is dat laatste wel het meeste bittere. En dat overkomt Naomi. Terwijl God naar zijn volk omziet, zich het lot van het volk aantrekt, is God haar Tegenstander geworden, de HEER heeft zich tegen haar gekeerd (s.13), de Ontzagwekkende heeft haar lot zeer bitter gemaakt, de HEER heeft haar met lege handen laten terugkomen, de Ontzagwekkende heeft haar kwaad gedaan (vs. 21). Ze is vergeten dat ze niet alles had toen ze wegging, ze hadden een lege maag…er was hongersnood… En komt ze echt met lege handen terug? Haar man en zonen leven niet meer, maar ze heeft wel nog haar schoondochter en wat voor één… Ze komt weer thuis in het beloofde land, overvloeiende van melk en honing… Maar ja, de herinnering maakt het verleden beter en mooier in vergelijking met zo’n vreselijk heden.

Maar is het nu Gods schuld of die van haar eigen man? Die heeft haar weg laten trekken uit haar vertrouwde omgeving, haar familie en dorp, het beloofde land. Volgens mij kunnen we God niet zo snel de schuld geven van alle ellende die ons overkomt. Dan zouden we als mensen onszelf onderschatten. Dat we zelf geen invloed zouden hebben, terwijl het vaak toch terug te redeneren is op eigen foute keuzes…

We lazen er in Galaten 5 over : Wat een mens zaait, zal hij ook oogsten!

Want wie op de akker van zijn vlees / zondige natuur zaait, oogst de dood.

Wie op de akker van de Geest zaait, oogst het eeuwige leven.

Bij Naomi is er geen enkele verwachting meer. Naomi kijkt niet meer verder dan wat voor mensen mogelijk is. Ze verwacht niets meer van God,  behalve tegenspoed… Soms, voor sommigen vaak?, herkenbaar: zo is het leven… Ja, laten we niet te snel dat ontkennen, de gebrokenheid van het bestaan en de uitzichtloosheid van veel situaties. Maar het Evangelie wil ons boven ons zelf uittillen… Want God kent geen hopeloze situaties. God laat je niet in de steek, laat jou niet los. Dan ken je God nog niet… De HEER, Ik was er, ben er, zal er zijn! Je komt me tegen, zelfs als je vlucht naar Moab…

Want dan komt Ruth in beeld! Als ware het een engel. Maar ze heeft geen enkele invloed op haar schoonmoeder… En dat is…opvallend, bijzonder, of meer dan logisch? Zouden wij ons hebben laten beïnvloeden in die omstandigheden door iemand als Ruth in ons leven?! Als we zo opgesloten zitten in boosheid en verdriet, totaal verbitterd… Ruth gaat naast haar verbitterde schoonmoeder staan. Ook als haar schoonzus teruggaat, Naomi het haar afraadt, kiest ze toch voor een leven in Bethlehem. Leven als vreemdeling, alles loslaten en niets hebben, behalve je schoonmoeder…en wat voor één. Leven als vreemdeling, ze wist wat dat betekende voor haar schoonfamilie… En dan toch kiezen voor Bethlehem…

En nee, dat is niet logisch, zoals veel christenen dan al snel concluderen. Dat is onlogisch. Wat een Godsvertrouwen! Van een Moabitische, een heiden, een van God-los-levend typetje… Zo iemand die nooit naar de kerk gaat. Je hoeft dus blijkbaar geen superchristen te zijn om je geloof in God te belijden. Dat kan blijkbaar al als je maar een klein beginnetje hebt, om vervolgens te groeien in geloof, God steeds beter te leren kennen.

Ruth doet dan wat Elimelech en Naomi hadden moeten doen: geloven, vertrouwen op de God van Israël, positief het leven in kijken, ondanks rouw en verdriet. En dat doet ze in volle afhankelijkheid van God, die haar getuige is, tot de dood.

Op Israëlzondag valt ons ook nog iets anders op. De wereld, een heidin, komt thuis in Israël, wordt opgenomen in Gods verbondsvolk. Israël gaat de wereld in, verblijft in vreemdelingschap, in ballingschap. Maar ze blijft daar niet en gaat daar niet in op. De weg van Israël de wereld in, buigt uiteindelijk weer terug. Juda blijft het centrum van Gods heilshandelen en het erfdeel van God blijft het middelpunt van de wereld.

Via Jezus Messias, Koning van de joden, hebben wij deel gekregen aan een nieuwe werkelijkheid, zijn wij kinderen van Abraham geworden. Daarmee zijn wij in feite meer geworteld in Israël dan in de geschiedenis van ons eigen land en volk. Niet van nature, maar door wedergeboorte. Mogen wij net als Ruth bij Naomi, het aan het volk Israël belijden : uw God, is mijn God. Dat betekent dat je je soms vreemdeling voelt, zoals Ruth in Bethlehem, nu jij je weet ingelijfd in Gods verbondsvolk. Als vreemdeling moet je er voor waken om gelijk het hoogste woord te voeren. Veelmeer past ons de bewogenheid met het joodse volk dat zo geleden heeft in de velden van Moab, in het christelijke Europa. Past ons verwondering en bescheidenheid met Ruth, dat we aan de hand van Naomi thuis mogen komen in Bethlehem, in Israël.

Het hopeloze verhaal krijgt twee kleine lichtpuntjes:

1) Ruth, die wel toekomst ziet in Israël. Ze vergooit menselijkerwijs  gesproken haar toekomst door haar leven in Gods hand te leggen. Dat is nu bekering: verblijvend in een vreemd land, van God los, buiten het verbond, uiteindelijk terugkeren naar het land van de belofte, thuiskomen, in hoop dat daar leven en toekomst is. Opgenomen worden in het verbond van God met zijn mensen.

Zo verging het velen de afgelopen decennia met de kerk: ze vonden er geen brood of misschien was er geen brood… Buiten de gemeenschap met God is het goed uit te houden. Totdat het gerucht de ronde doet dat er weer brood is.

Naomi keert letterlijk terug, waarom? Heimwee, getrokken worden?

Ruth keert ook terug, zo wordt het beschreven, terwijl ze er nooit was geweest… Leefde ze dan toch minder van God los dan we dachten? Of was haar verbondenheid, haar huwelijk met een Israëliet, haar als Moabitische zo tot zegen geweest, doordat ze deelde in zijn zegen?

2) Ze komen aan bij het begin van de gersteoogst. In vs.1 hongersnood, in vs. 22 begin van de gersteoogst. Hoop na wanhoop, leven na dood. Toekomst, vanwege het Pascha, feest bij de gersteoogst, het feest van bevrijding uit Egypte, uit gebonden zitten in negatief denken, niet op God vertrouwen.

Aan de hand van een Moabitische wordt de weg ingeslagen naar God. Zonder grote verwachtingen, zonder hoop. Op basis van een gerucht dat gaat, namelijk: er is weer brood, de HEER heeft zich het lot van het volk aangetrokken. Zo geloven wij vaak ook: niet meer de grote verhalen : zo is het en niet anders. Punt. Dat verbindt ons met veel dorpsgenoten, zij die korter of langer geleden in ons midden waren.

Wat ons te doen staat? Als we ons in Naomi kunnen verplaatsen: ga maar, tegen beter weten in, op het gerucht af… Als we ons in Ruth kunnen verplaatsen, mensen om ons heen zien afhaken, twijfelen, verbitterd zijn… Het gerucht verspreiden, dat er brood is, dat u/jij gevoed wordt door te lezen in de Bijbel, naar de kerk te gaan, het Avondmaal te vieren.

Niet in discussie gaan, zeker niet met verbitterde mensen, maar net als Ruth naast mensen staan, ondersteunen als mensen opstaan. Vertel maar hoe jij God ervaart… Dat jij je hoop vestigt op God de HEER. De HEER, met hoofdletters, is Gods eigennaam, zijn ‘voornaam’. Die God die er altijd was, ook in de ellende, oordeel, dood, die er altijd is, ook als het spannend is, die er altijd zal zijn, ook als je niet weet wat de toekomst zal brengen. Zo zingen we de belofte uit : de HEER, wie op zijn gunst vertrouwt, zal leven! (Psalm 33 : 7 en 8)

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Wat doe je als er hongersnood is? Wat zou jij doen?

Blijven of vertrekken?

Blijven, passief, we hebben ook altijd pech, we zullen wel zien hoe het afloopt?

Of blijven, actief, vol vertrouwen op God, God zal naar ons omzien?

Vertrekken, met pijn in het hart, maar anders zullen we sterven, maar wanneer kunnen we weer terug?

Vertrekken, met een gevoel van opluchting, de puinhoop, chaos en ellende achter latend, op zoek naar geluk?

Blijven of vertrekken, wat zou jij bij een hongersnood doen?

Zondagmorgen beginnen we te lezen in Ruth 1. Het bijbelboek Ruth begint dramatisch. In de tijd dat de rechters het volk leidden, iedereen deed wat in zijn eigen ogen goed was. Er is hongersnood in het beloofde land, het land overvloeiende van melk en honing. Naomi en Elimelech vluchten naar Moab. En daar sterven alle mannen van Naomi… Het is uiteindelijk zinloos geweest om te vluchten uit Israël. De levensreddende vlucht naar Moab loopt dood. Naomi blijft helemaal alleen over. Haar toekomst is leeg, er is geen enkele verwachting meer… Hoe loopt dit drama af?!

Welkom zondagmorgen in de kerk om dit verhaal samen te lezen en te overdenken.

Over dit verhaal kan je heel veel zeggen. Daarom komen we ook komende maandagavond 7 oktober weer om 20.10u bij elkaar. Nu om Ruth 2 samen te lezen en te bespreken. Iedereen is van harte welkom.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Veel opvoeders geven veel vrijheid en ruimte om te ontwikkelen. Maar soms maak jij je punt : nu moet je gewoon even heel goed luisteren en niet zo eigenwijs doen! Om tot Gods bestemming met jouw/mijn leven te komen, om werkelijk die mens te worden zoals Hij het voor ogen heeft met een ieder van ons, is het noodzakelijk om Gods wijsheid boven je eigen wijsheid te stellen. Daar gaat het over in gedeelte wat we met elkaar lazen uit Spreuken 1: 1-7 en 4: 1-27, wijsheidsliteratuur van ongekende klasse. Zijn woorden moet je in het diepste van je hart bewaren. Daarom moet je vooral over je hart waken, het is de bron van je leven. Zo is het door God bedoeld, toen Hij ons geschapen heeft. Dat we naar zijn woorden, zijn goede geboden luisteren. Zij zijn het leven voor wie ze aanvaarden en ze sterken heel het lichaam als een medicijn.

Wie wil dat niet, leven naar Gods bedoeling?

Wie kan daar moeite mee hebben, gaan leven zoals het echt bedoeld is door de ontwerper ervan?

In het gelezen gedeelte (Spreuken 1: 1-7 en 4: 1-27) ontwaar ik 2 voorwaarden:

1. Je moet erkennen dat het begin van alle wijsheid ontzag voor de Heer is.

2. En je moet accepteren dat Gods wijsheid vaak botst met onze eigen wijsheid.

En daar botst het vaak. Dat God in zijn wijsheid ons niet alleen maar schouderklopjes geeft, maar ook vermaant en terecht wijst. De grote vraag is, accepteer je dat? Accepteer je als schepsel ook de hulp van God de Schepper, die je meerdere is? Durf je te erkennen dat je zonder zijn hulp niet kan leven? Durf je toe te geven dat bij zijn wijsheid, jouw eigen wijsheid in het niet valt?

Iedereen heeft wel een besef van God, maar als het er op aankomt, blijkt het dat de mens gemakkelijk en vaak vervalt in allerlei heidendom, ongeloof en afgoderij. Vriendschap is een illusie, geloof maar vaak een heel dun laagje chroom… Tegelijk: veel mensen leven wijs, hechten grote waarde aan wijsheid uit de christelijke traditie. Maar de spannende vraag is of je ook accepteert dat het begin van alle kennis ontzag voor God is. Om volgens Gods wijsheid te leven, moet je je eigen wijsheid loslaten. Wij mensen betwisten vaak de wijsheid van God en zoeken zelf ons geluk. God, die ons zo prachtig heeft geschapen, geweven in moeders buik, met in ons hart een bron van leven die haar oorsprong heeft bij God zelf, die God negeren we zo vaak. We zijn liever doe-het-zelvers. Want als we door gebrek aan ontzag voor God bij een opgedroogde bron zitten, boren we gewoon een eigen bron ernaast. Dat is ten diepste het menselijke probleem: dat wij mensen zonder moeite een bron met eigen wijsheid aanboren. Maar die is surrogaat, nep, vergeleken met Gods oorspronkelijk bron van wijsheid. Dat noemt de Bijbel ‘zonde’, dat je denkt gelukkiger te kunnen worden zonder God, dat is christelijk atheïsme. En het mooie of juist vervelende is dat het vaak ook lange tijd goed gaat. Daar is de Bijbel ook heel eerlijk over. Mensen die zonder God leven zijn vaak op het eerste gezicht veel gelukkiger dan mensen die met God willen leven. Maar geloven is een zaak van de lange adem, voor volhouders.

Want je kan op 2 manieren op zoek gaan naar geluk. Met het oog op de korte termijn of op de lange termijn. Door te leven vanuit de oorspronkelijke bron of vanuit een namaak-bron. Ze lijken heel erg op elkaar, maar hebben duidelijk verschillend effect op de langere termijn. Zoals er ook een verschil zal zijn tussen iemand die alleen maar gezond of alleen maar ongezond eet, zo is er ook een verschil tussen iemand die alleen maar drinkt uit de originele bron of alleen maar uit de namaak-bron. Een rechtvaardige, een wijze, voedt zich vanuit de oorspronkelijke bron, de bron van het leven: het christelijke geloof, het lezen uit de Bijbel, je leven laten leiden door Gods goede Geest. Dat uit zich door een gerichtheid op God en de medemens. Een onrechtvaardige, een dwaas, voedt zich vanuit de andere bron, de namaak-bron. Die lijkt veel op de originele bron, maar heeft een totaal ander effect. Je leeft los van God en bepaalt je eigen regels. Dat uit zich in je zelf centraal stellen en God en de ander vergeten of op de tweede plaats zetten. Je denkt beter te zijn dan de ander en daarom meen je ook de ander te kunnen negeren als het jou beter uitkomt.

Voor de zekerheid en duidelijkheid: er zitten dus onrechtvaardigen/dwazen in de kerk, en rechtvaardigen/wijzen buiten de kerk. En pas op langere termijn blijkt welke bron werkelijk het leven geeft.

Want God maakt zijn punt bij de dood of als Jezus terugkomt. Op de nieuwe hemel en de nieuwe aarde is er maar 1 bron en alleen Gods wijsheid. Dan kan je alleen overleven als je Gods wijsheid accepteert en wilt leven uit die oorspronkelijke bron. Als je God je schepper ontmoet, val je door de mand als je in dit leven uit de surrogaat bron hebt geleefd en je eigen wijsheid je leidraad was. Met andere woorden: als je nu weigert volgens zijn wijsheid te leven is het voor God straks onmogelijk om zijn plan met jouw leven te voltooien. Dan zal God zeggen: jouw wil geschiede, leef nu maar verder met je eigen wijsheid en je eigen bron. En als je dat weet, dat leven bij God voor eeuwig, het werkelijk tot je bestemming komen, alleen kan als je nu al vertrouwd bent met zijn wijsheid en het leven uit zijn bron, dan wil je in dit leven niets anders dan zoeken naar zijn kennis en streven naar zijn wijsheid. Om alvast te wennen, voor later. Om er naar toe te groeien.

Hoe kan je daar naar toe groeien? Door wat je tijdens je leven leert en ontdekt. Zoals Spreuken 4: 1-9. Hopelijk kan je dankbaar terugkijken op vele goede jaren waarin je van opa’s, oma’s, vaders, moeders en anderen veel liefdevolle adviezen hebben gekregen om wijs te handelen. Hoe kan je nog verder toegroeien naar Gods doel met je leven? Door het lezen uit de Bijbel, te luisteren naar Eerst Dit, andere bijbel-apps. Dagelijks een wake-up call die je herinnert hoe God wil dat je leeft om uiteindelijk te matchen met zijn beeld zoals hij het ooit bedoeld had bij de schepping. Om je te helpen de goede keuzes te maken. Om te voorkomen dat je als een dwaas gaat leven. Want dat die wijsheid noodzakelijk is, weten we zelf ook wel. Maar toch, dat gaat niet vanzelf, het onderscheid tussen gezond en ongezond is vaak flinter dun. Dat kan alleen als je het onderricht, de wijsheid, niet loslaat. Telkens jezelf de kritisch vraag stelt wat je ten diepste drijft in het leven. Om het medicijn in te nemen dat je hele lichaam wil en kan sterken. God biedt de medicijnen aan, maar wij moeten dat doorhebben dat we ze nodig hebben en ook innemen. Moeilijk te rijmen met geloven op je eigen manier, zoals velen proberen.

Leven zoals God het bedoeld heeft, kan dus alleen als je leeft uit zijn wijsheid. Je kan alleen maar volhouden het goede te doen, als zijn goede bron centraal staat in je leven. Als schepsel van God heeft iedereen de goede geest van God in zich. Dat is een kado van God aan iedereen. Toen je werd gedoopt, toen heeft God het beloofd en anders belooft God het nu. Ik wil je Vader zijn, wil jij mijn kind zijn? Maak dan gebruik van mijn goede Geest, Gods verstand, Gods helper. Die goede Geest kan je vastbinden zodat hij geen invloed heeft op je leven. Dat doet een dwaas. Dan is je hart geen bron van je leven. Dan hoef je ook niets te bewaken. Die goede Geest kan je ook alle ruimte geven in je leven. Dat doet een wijze. Dan wordt alles in je leven bepaald door Gods goede Geest. Dan wordt je ook opgeroepen om te waken over je hart. Om te zorgen dat je ook daadwerkelijk uit die bron leeft.

Wil je leven naar Gods bedoeling? Als je op God vertrouwt, je geluk bij Hem zoekt, je leven in zijn hand legt, dan gaat het je goed: Ga met God! Niet dat dan alles op rolletjes gaat. Maar als je hart gevuld met goddelijke wijsheid werkelijk de bron van je leven is geworden, dan ga je ontdekken wat je moet verlangen om werkelijk gelukkig te zijn en dan zal Hij je uiteindelijk geven wat je hart verlangt. Dan ga je je inspannen om niet minimaal, maar maximaal die bron van leven, je hart, te bewaken.

Besef dat ontzag voor God misschien ook nog wel door de prachtige natuur kan worden opgeroepen, maar dat Gods wijsheid alleen te vinden is in zijn boek, de Bijbel. Voor velen hele uitdaging, om gedisciplineerd te raken om dagelijks uit Bijbel te gaan lezen. Maar ja, dat is de part of the deal. Alleen zo kan je God steeds vaker werkelijk tegenkomen.

Je hart met Gods wijsheid bewaken, ontdekken wat Jezus volgen voor jou betekent, leven met zijn goede Geest gaat met vallen en opstaan. Niet in eigen kracht, maar door Gods Geest de ruimte te geven in je leven. Om samen de weg van het leven te bewandelen, die niet doodloopt, maar leidt naar Gods vaderhart. Van alles waarover je waakt, waak vooral over je hart, het is de bron van je leven. Bij u Heer is de levensbron!

Veel opvoeders geven veel vrijheid en ruimte aan hun kinderen om zich te ontwikkelen. Maar soms ben je heel duidelijk : ‘nu moet je gewoon even heel goed luisteren en niet zo eigenwijs doen!’

Om tot Gods bestemming met jouw leven te komen, om werkelijk die mens te worden zoals Hij het voor ogen heeft met een ieder van ons, is het noodzakelijk om Gods wijsheid boven je eigen wijsheid te stellen. Daar gaat het over in gedeelte dat we zondag met elkaar lezen uit Spreuken (Spreuken 1: 1-7 en 4: 1-27) wijsheidsliteratuur van ongekende klasse. We staan stil bij die prachtige raad : Van alles waarover je waakt, waak vooral over je hart, het is de bron van je leven.

Weet je van harte welkom om in de kerk of thuis via kerk-tv de dienst mee te maken. We zingen prachtige psalmen, gezangen en liederen die gaan over de bron van ons leven en over hoe wij een bron voor anderen kunnen zijn.

Meer informatie over de (afgelopen) diensten en kerk-tv op www.gereformeerdekerkenter.nl

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

dominee@gereformeerdekerkenter.nl

Luisteren – praten – zingen – ontmoeten

Een avond vol inspiratie voor gemeenteleden en kerkenraadsleden.  Met medewerking van ds. Pieter Dekker, classispredikant Klaas van der Kamp, koordirigent/predikant Pieter Endedijk en dorpskerkenambassadeur ds. Betsy Nobel. Van harte welkom.

Toegang gratis. Graag van tevoren aanmelden via: www.gelovenintwente.nl

Donderdagavond 10 oktober in het Ontmoetingscentrum, Wierden

De herfstvakantie nadert en het kamp staat weer voor de deur. Dit jaar gaan we van donderdag 24 oktober tot en met zaterdag 26 oktober a.s. met onze jeugd naar de Langenberg in Rijssen, Enterveenweg 10. Het thema van het kamp dit jaar is “Helden”.

Alle kinderen van groep 5 tot en met klas 4 mogen mee als deelnemer. De kinderen van groep 3 en 4 zijn vrijdag 25 oktober van 9.30u tot 19.00u welkom om alvast de smaak te pakken te krijgen.

De bagage kan donderdagmorgen 24 oktober a.s. om 9.30 uur gebracht worden naar “Ons Centrum”. Om 10.00 uur vertrekken wij per fiets.

Uw zoon en/of dochter wordt verzocht in ieder geval het volgende mee te nemen:
– Sportkleding/trainingspak
– Zaklantaarn
– Regenpak of poncho en eventueel laarzen
– Slaapzak, kussen en kussensloop, hoeslaken
– Zwemspullen, in een aparte tas!
– Goede fiets
– Een extra paar schone kleren kan geen kwaad
– Een goed humeur!

* Het meebrengen van alcoholische drank en energiedrank is niet toegestaan!
* Het meebrengen van je mobiel mag, maar het gebruik ervan is beperkt toegestaan. Maar we hebben zo’n ‘vol’ programma dat je die mobiel waarschijnlijk niet eens zal missen…

Op zaterdag 26 oktober a.s. hopen wij om ± 15.30 uur terug te zijn bij “Ons Centrum”. De bagage kan dan direct worden opgehaald/meegenomen. We sluiten gezamenlijk af bij “Ons Centrum”.

De kosten voor het kamp zijn voor de deelnemers :
1e kind : 30 euro; 2e kind : 20 euro; 3e kind : 15 euro; 4e kind : 10 euro
Kinderen uit groep 3-4 die vrijdag komen, betalen 5 euro.
Overmaken naar bankrekeningnummer NL50RABO0170816737 tnv Gereformeerde kerk Enter met vermelding van voor- en achternaam/namen van kind(eren). Het geld moet overgemaakt zijn vóór 30 september. Aanmelden kan via dit online formulier.

Voor bereikbaarheid (nood) tijdens het kamp kunt u onderstaande mobiele nummers bellen:
Erna Egberts 06-55753626 Jos ten Hove 06-51766699

Gebruikt uw kind medicijnen of zijn er andere vertrouwelijkheden, vergeet dit dan niet te vermelden op het aanmeldformulier!

Wij hopen dat het zoals altijd een gezellig en fijn kamp mag worden!

Groeten, de (jeugd)leiding van het kamp

Het Evangelie van Jezus Christus en het Koninkrijk van God, heeft alles te maken met ons leven van alledag hier op aarde. Maar hoe dan? Welk verschil maakt het voor jouw familie)relaties/vriendschappen dat jij Christus kent? Op welke manier heeft het invloed op hoe jij naar anderen en jezelf kijkt?

Paulus zegt : wie Christus Jezus toebehoort, wie kind/zoon van God is, wie erfgenaam is, die heeft zijn natuur met alle harstochten en begeerten, over-verlangens , aan het kruis geslagen. Wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de richting volgen die de Geest ons wijst. zodat de vrucht van de Geest in ons gaat groeien. Jezus sprak over veel vrucht, blijvende vrucht in Johannes 15. Vruchten, geleidelijk, onvermijdelijk, onzichtbaar/van binnenuit en symmetrisch groeien we.

En dan zitten we midden in het leven van alledag, groeien in hoe je naar anderen en naar jezelf kijkt… Het Evangelie creëert een compleet nieuw zelfbeeld, niet gebaseerd op jezelf vergelijken met anderen. Het Evangelie zorgt ervoor dat je niet te groot en niet te klein over anderen en jezelf denkt. Hoe je over jezelf en anderen denkt wordt gebaseerd op het bevrijdende van het Evangelie.

We lezen Galaten 5:24 – 6:5 (NBV)

Over het uit eigenwaan elkaar de voet dwarszetten en elkaar een kwaad hart toedragen, elkaar uitdagen en benijden, heb ik al iets geschreven op de website. Voor wie niet zo veel met internet heeft, bij de uitgang van de kerk ligt de tekst op papier, neem die gerust mee.

Vroeger als kind zat ik op korfbal. We waren geen sterrenteam, maar een vriendenteam. We werden regelmatig kampioen, speelden best hoog. Individueel zou niemand geselecteerd worden, maar als team waren we bijna onverslaanbaar. Nu ben ik leider van een voetbalteam, geen sterrenteam, geen Messi’s of Ronaldo’s. Bij het inschieten voor de wedstrijd kijken we wel eens naar de tegenstander,

dan hebben we er een hard hoofd in. Daar zitten dan wel echte voetballertjes bij. Maar wat gebeurt er vaak : het zijn egootjes, ze krijgen ruzie, er ontstaat gedoe. We benadrukken dan tegen de jongens : zolang je niet op elkaar scheldt, win je van deze tegenstander. Als team win van je losse jongens die goed kunnen voetballen, maar geen team zijn.

De gemeente van Christus in Galaten is ook geen team, geen eenheid, er is veel gedoe, ruzie, tweestrijd. De één vindt dat je moet besnijden als je echt bij God wilt horen, de ander zegt dat alleen het geloof in Jezus Christus van belang is voor God. Ze kijken op elkaar neer, minachten elkaar. Of ze kijken naar elkaar op, vinden anderen veel belangrijker, wij willen ook zo zijn. Als je in zo’n situatie de ander iets ziet doen wat we niet gewoon vinden, niet hadden afgesproken, wat doen je dan?

Broeders (en zusters), leden van Gods huisgezin, kinderen van één Vader, wat als je merkt dat een van jullie een misstap heeft begaan…?! Dan kan jij jezelf groot maken, vanuit de hoogte neerkijken, blij dat wij anders zijn, dat doen wij niet. Of jezelf klein maken, juist niets zeggen, omdat je niet zonder die ander kan. Stel dat die ander jou vervolgens niet meer ziet staan… Dan ben je weer een ‘vriend’ kwijt… Of ben je stiekem jaloers? Zou jij ook wel eens lekker uit de band willen springen… Wat zou die oudste broer uit Lukas 15 eens losbandig willen leven… Geen idee wat zijn broertje heeft gedaan, maar hij denkt aan hoeren en al…

Wat moet je als broer/zus doen, als je ziet dat jouw broer/zus, kind van God, een misstap begaat? Dan moeten jullie, die door de Geest geleid worden, hem weer op het recht pad brengen. De ander terechtbrengen in een geest van zachtmoedigheid.

Dus niet : laat maar doen, door de vingers zien, negeren of ontkennen, doorvertellen. Ook niet : keihard confronteren, gelijk ongenadig de waarheid aanzeggen…

Wij moeten niet te snel zijn met kritiek, maar ook niet bang zijn om zonde zonde te noemen. Als wij geestelijk zijn, vol van de Geest, door de Geest geleid, door de Geest wandelen, echte christenen zijn : dan ga je dat doen, dat is een verantwoordelijkheid van iedereen die christen is.

Terechtbrengen, het Griekse woord dat ook gebruikt wordt voor terugzetten van een uit de kom geschoten bot. Het bot weer terug in de kom zetten zorgt altijd voor pijn, maar dat is een genezend soort pijn. Als we iemand met zijn zonden confronteren zal dat pijn opleveren, maar het doel ervan is dat iemands leven, levenspatroon, iemands hart er door verandert. Een echte broeder/zuster doet zoiets, doet zoiets zachtmoedig…

Paulus geeft een extra waarschuwing : Pas op dat je niet zelf tot misstappen wordt verleid. houd intussen uzelf in het oog, opdat ook u niet in verzoeking komt. Je bent niet in staat om de ander met de zonde te confronteren, als we niet beseffen dat we zelf tot dezelfde of vergelijkbare misstap in staat zijn. Als je iemand vandaag ziet zondigen, bedenk dan dat jij het morgen bent die zondigt. Jij bent verantwoordelijk hem te helpen, zoals hij voor jou verantwoordelijkheid heeft. Als we het gevoel hebben boven de andere broeder/zuster te staan, dan zal onze superieure houding er door heen klinken, breken we af, helpen we niemand overeind. Maar door iemand overeind te helpen, dragen we elkaars lasten, zo vervullen we de wet van Christus. I.p.v. eigenwaan ben je gericht op het geluk van de ander, en door de ander lief te hebben vervul je de hele wet. Galaten 5:13-14 maar dien elkaar door de liefde. Want de hele wet wordt in één woord vervuld, namelijk hierin: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. Draag elkaars lasten, heb elkaar lief : dan is de wet, Gods verlangen, vervuld…

De wet van Christus is samen te vatten met één woord : naastenliefde. Omdat Christus het ultieme en onovertroffen voorbeeld is van deze vorm van liefde. Elkaar dienen in liefde betekent elkaars lasten dragen, als broers en zussen van hetzelfde huisgezin. Lasten, dat kan zijn de opvoeding van kinderen : ouders staan er niet alleen voor. Het leven met een verlies : we zijn er voor elkaar. Elkaar helpen bij klusjes, we hoeven het dus niet alleen te doen. Iets zwaars tillen, samen gaat dat beter, maar dan moet je wel dichtbij elkaar blijven. Je kan alleen samen iets dragen als je dichtbij elkaar bent, samen de schouders er onder zet. Het gewicht wordt verdeeld, waardoor de last voor de ander lichter wordt. Je neemt dus een stukje last over van de ander, gedeelde smart = halve smart. Draag de lasten van anderen : doe dat door te gaan in het voetspoor van Jezus, die jouw last droeg. Jezus droeg de zwaarste last, van en voor ons allemaal.

Die last van anderen dragen kan alleen als het voorgaande echt is binnengekomen. Geen rechtvaardiging op basis van werken, maar door Christus. Kind van God, niet omdat je zo’n goed mens bent, maar door Christus. Daarom heeft God zijn Geest in ons hart uitgestort en zijn we erfgenaam, door Christus. Daarom wandelen we door de Geest, dragen we elkaars lasten.

Want wie denkt dat hij iets is, terwijl hij niets is, bedriegt hij zichzelf.

Iemand anders lasten dragen, kan alleen met een zelfbeeld gebaseerd op het Evangelie. Anders ben je niets…kan je niets… Jezus zei het zelf : zonder mij kun je niets doen! Door Christus ben je als kind van God in staat om grootse dingen te doen zoals Jezus als grote broer het volmaakte voorbeeld gaf. Daar mag je vervolgens ook trots op zijn, voor jezelf. Jezus zei : wie op mij vertrouwt, zal hetzelfde doen als ik, zelfs meer dan dat… Daarbij niet vervallen in eigenwaan, waarbij je te groot/klein van anderen of jezelf denkt om zelf centraal te staan. Toets daarom zelf je eigen daden, laat je toetsen of niet in een weg in jou, jou schaadt en leidt aan God voorbij, zoals we zongen met Psalm 139. Denk goed na over je eigen mogelijkheden en hoe je daarmee om gaat. Het christelijke geloof houdt ons wereldje dus heel klein, begin maar bij jezelf. Om vervolgens door Christus boven jezelf uit te stijgen,  tot zegen van anderen en jezelf.

Dan begrijpen we ook vs. 5 : ieder mens zal zijn eigen last dragen. Dat is niet de ‘last’ uit vs. 2, het gaat om twee verschillende dingen : een zware last en soort rugzak, bij wijze van spreken. Vers 5 : God geeft aan ieder persoon een verschillend samengesteld soort vracht mee. Mooie dingen, moeilijk dingen, zwakke en sterke kanten. Daarom moeten we ons niet met anderen vergelijken, die heeft namelijk de inhoud van zijn eigen rugzak meegekregen. We moeten naar onze eigen specifieke moeiten en mogelijkheden kijken en daar gehoorzaam mee aan de slag gaan. Zo levend, elke dag ons leven beoordelen : wie ben ik vandaag geweest, en wie had ik kunnen zijn?

Als we vooruitgang/groei zien, dan mogen we terecht trots zijn, los van de vraag of we daarmee meer of minder beter zijn dan anderen. We gaan onszelf dus niet vergelijken met anderen, geen eigenwaan, niet valse trots of jaloezie. God heeft de ander een ander soort last gegeven, een andere vracht gegeven om te dragen en om Hem daarmee te dienen, het leven te leven. Onze taak is om onze eigen specifieke last te dragen, niet die van iemand anders, op zo’n manier dat we God daarmee blij maken, door onszelf én de ander als kind van God, broer/zus te blijven zien.

Als we zo naar het leven kijken, dan is er ook veel minder aanleiding om over anderen te oordelen. Gaat onze houding ook uitstralen : niet veroordelen, maar liefdevol: hoe kan ik jouw last dragen? Als iemand zich bijzonder gedraagt : ik ken de ander niet goed genoeg, ik weet niet welke last hij/zij draagt. Misschien is hij/zij in zijn/haar omstandigheden God wel meer gehoorzaam dan ik vandaag…

Als team waren wij onverslaanbaar, omdat we vrienden waren. Als je niet op elkaar moppert, dan win je van elke tegenstander. Als kerk zijn we geen team, maar huisgezin van God, een eenheid. Eén voor allen, allen voor één. Als team win je als je een eenheid bent, laat staan als je familie bent. Want dan heb je je grote Broer nog, en je Vader staat ook altijd achter je. In de kerk zijn we meer dan het gewone, doen we meer dan het gewone voor elkaar. We zijn één in Christus, behoren Christus toe, worden door Geest geleid. Niet alleen als losse personen, maar ook als  gemeente. De duivel verdeelt, zorgt voor gedoe, onenigheid, Christus maakt ons één, doet vrucht van de Geest groeien. Liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. Zo mogen we een nieuw seizoen ingaan. Als gemeente van Christus hier in Enter.

Weet u, weet jij al wat je moet doen én hoe je dat moet doen als je iemand een misstap ziet begaan?

Zondag 22 september lazen we het laatste gedeelte uit de Galatenbrief : ’s morgens Paulus’ laatste waarschuwing en ‘s avonds zijn laatste uitnodiging. Maar de waarschuwing en de uitnodiging hebben ten diepste dezelfde boodschap : leef vanuit het Evangelie!

We lazen Galaten 5:22 – 6:18

Ongewenste mail/post : jouw naam staat er op, maar de rest is onpersoonlijk. Die gooi je weg, het doet je niets. Maar een handgeschreven brief – krijg je die nog wel eens? – daar ga je voor zitten. Het slot van de brief schrijft Paulus eigenhandig, hij neemt de pen over van zijn secretaris, om zijn brief vol hartstocht af te sluiten. Ga er maar even voor zitten…

Het is zijn laatste oproep, uitnodiging, aan de jonge christenen om op het Evangelie te blijven vertrouwen voor hun redding én om er dagelijks uit te leven.

Eerst wil Paulus de Galaten nogmaals overtuigen: het echt christelijke leven is ten diepste een innerlijke verandering en niet een uiterlijke naleving van iets. Het is iets wezenlijks en basaals, niet iets oppervlakkigs en bijzaak. Weer wijst Paulus op de motieven van de dwaalleraars : ze willen alleen goede indruk maken, willen zich uiterlijk mooi voordoen. Eerder schreef Paulus dat de verkondiging van het Evangelie en het kruis een struikelblok is. Mensen voelen zich beledigd als hun wordt verteld dat ze te zwak en te zondig zijn om zelf maar iets bij te dragen aan hun redding. Het Evangelie is een struikelblok voor ruimdenkende mensen die het Evangelie intolerant vinden, omdat het beweert dat de enige manier om gered te worden, via het kruis loopt. Het Evangelie is een struikelblok voor traditioneel en nette mensen, omdat het Evangelie beweert dat ‘goede’ mensen zonder kruis net zo’n groot probleem hebben als ‘slechte’ mensen : zowel Nicodemus als de moordenaar aan het kruis hebben Jezus nodig. Het Evangelie is een struikelblok omdat het kruis zich afzet tegen elke vorm van zelfverlossing. De wereld heeft niets tegen religie en moraal, netjes leven. Velen vinden het goed om er iets van te weten, het is goed voor de samenleving. Baat het niet, het schaadt ook niet. Maar men struikelt over het kruis, daarom worden mensen die het kruis liefhebben, vervolgd. Extra mikpunt van roddel, laster, haat. In  Bruinisse had ik meerdere gemeenteleden die dat dagelijks, in bijzonder op zondag, ervoeren (luister voor de voorbeelden de preek na). Wat de gevolgen zijn als je uitkomt voor je geloof in Jezus Christus. Dat je beroemen op het kruis je niet populairder maakt, en dan toch je geloof belijden, los van wat anderen zeggen.

Veel christen vereren een nep-zaligmaker/geluksmaker die goedkeuring heet.  Ze doen er alles voor. Dan kunnen ze ergens op beroemen : dat zij zelf en anderen ze een goed mens, nette kerkganger vinden. Maar dan ga je je richten op uiterlijkheden en gedrag i.p.v. de innerlijke verandering van het hart, je motieven en karakter. Het Evangelie werkt van binnen naar buiten, de innerlijke verandering van hart leidt tot nieuwe motivatie voor bepaald gedrag, nieuwe handelswijze. Dwaalleraars verkondigen een buitenkantreligie: ze leggen nadruk op gedrag, hebben het nooit over het hart, blijven altijd oppervlakkig. Leven gebaseerd op uiterlijkheden en gedrag als middel om gered te worden, maakt ons misschien trots en populair, maar geeft ons niet het eeuwige leven én ook niet leven dat God ons nu al gunt : vrij en blij.

Uiteindelijk is kern van Evangelie : waar laat jij je op voorstaan?! Wat is diepste reden waarom jij denkt dat het goed is tussen jou en God?

– Je kan het alleen doen, omdat je goed mens bent. Dan zit het goed tussen eeuwige en volmaakte God en jou, omdat jij perfect, zondeloos leeft…

– Je kan het met Jezus doen, Hij gestorven voor je zonden, jij doet de rest : goede werken. In werkelijkheid maken goede werken alsnog het laatste stukje van de brug over de kloof tussen God en mens… Je leeft een goed leven om jezelf te kunnen beroemen. Jezelf een schouderklopje te geven omdat je een plekje voor jezelf hebt gereserveerd in hemel.

– Je kan ook het hele Evangelie begrijpen, alleen op het kruis van Christus vertrouwen, je hart laten vullen door Gods Geest.

Onze identiteit, ons zelfbeeld is gebaseerd op wat ons een gevoel van eigenwaarde en betekenis geeft, waarop we ons laten voorstaan. Religie doet ons vertrouwen in iets in ons zelf, het moet nu gebeuren, door ons. Het Evangelie doet ons vertrouwen in iets buiten ons zelf : het kruis, eeuwen geleden, door Jezus volbracht

Zo vat Paulus het Evangelie samen in vs.14 : Maar ik zal mij volstrekt niet beroemen op iets anders/ik wil me op niets anders laten voorstaan, dan op het kruis van onze Heer Jezus Christus, door Wie de wereld voor mij gekruisigd is, en ik voor de wereld.

Gered, enkel en alleen dankzij het werk van Christus, niet dat van mezelf. Jezus heeft een plaats voor mij gereserveerd in de hemel en geeft mij die voor niets.

Je ergens op laten voorstaan, dat is, hoog over opgeven van iets, veel vertrouwen in hebben. Weten dat je alleen door Christus gered bent, zorgt dat je vol vertrouwen en vreugde je er op laat voorstaan. Geen vertrouwen in en op jezelf, maar op en in Christus. Met als gevolg dat de wereld je niets meer doet. Een christen maakt zich niet meer druk om wat wereld/anderen van hem/haar vindt, daar moet je boven staan. Of, de natuurlijke wereld heeft niet langer iets over je te zeggen. Er is niets meer in de wereld dat ook maar enige macht over christenen heeft. De wereld is niet dood, maar de wereld is dood/gekruisigd voor een christen. Eerst werd Christus gekruisigd : de verheerlijkte Christus stond op in nieuw leven. Toen werden christenen gekruisigd : met Christus ben ik gekruisigd, ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Nu wordt de wereld gekruisigd : een nieuwe wereld ontvouwt zicht…

Het is volkomen onbelangrijk of men wel of niet besneden is, het is volkomen onbelangrijk wat jij of een ander denkt, vindt, voelt of doet, het is volkomen onbelangrijk waarop jij je laat voorstaan. Belangrijk is dat jij je laat voorstaan op het kruis van Christus, waardoor de oude wereld is gekruisigd, dood, en wij in die nieuwe wereld gaan leven.

Want, zegt Paulus, het is belangrijk dat men een nieuwe schepping is. Het is belangrijk dat jij het Paulus nazegt : mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven. Het Evangelie vernietigt de kracht van deze wereld, omdat niets in deze wereld je werkelijk kan redden. Paulus zegt dus niet dat je niets meer te maken moet hebben met mensen en dingen van deze wereld. Een christen is juist vrij om van de wereld te genieten, omdat hij niet langer bang hoeft te zijn of haar moet aanbidden. Omdat je al onderdeel bent van de nieuwe wereld, als nieuwe schepping.

Ik zat vroeger op een streng-reformatorisch middelbare school. Toen ik die jaren later nog eens bezocht, had ik geen last meer van de regels, wat men vindt van uiterlijkheden, van de conrector met wie ik altijd in de clinch lag. Ik liep er dankbaar, kon er genieten, wetend dat ik onderdeel was van een nieuwe wereld, nieuwe schepping. Wat ik iedereen gun.

Niet wat anderen over je zeggen, niet wat je over jezelf denkt, maar het Evangelie is bepalend.

Paulus herhaalt nog maar eens 5:6 in 6:15 : Het is volkomen onbelangrijk of men wel of niet besneden is, belangrijk is dat men een nieuwe schepping is.

Religieuze of morele prestaties en religieuze of morele mislukkingen zijn volkomen onbelangrijk, omdat het niet gaat om wat ik gedaan heb, maar om wat Christus heeft gedaan, volbracht. Dankzij het Evangelie voelen we ons niet minderwaardig of geïntimideerd, maar ook niet superieur. Het enige wat er toe doet, is dat we door de gekruisigde Christus een nieuwe schepping zijn geworden. Het Evangelie verandert mijn toekomst : ik ontvang een plek in Christus’ volmaakte nieuwe schepping. Het Evangelie verandert mijn heden, doordat je op een totaal nieuwe manier naar jezelf en anderen gaat kijken. Het Evangelie verandert de grond onder mijn bestaan en mijn identiteit, datgene waar ik me op laat voorstaan. Hij is de rots waarop ik sta; de vaste grond van mijn bestaan. Niets in deze wereld heeft het over mij voor het zeggen. Ik ben eindelijk vrij om van de wereld te genieten, want ik heb wereld niet nodig. Ik voel me niet minderwaardig en niet superieur ten opzichte van wie dan ook en ik word nee, ik ben compleet vernieuwd. Ik ben een nieuwe schepping, nu al : ik word nee, ik ben totaal anders en totaal iemand anders.

Allen die naar deze regel leven, bij deze maatstaf blijven, deze manier van leven eigen maken, voor wie het de basis is van alles wat je doet, die ervaren vrede en barmhartigheid, maken deel uit van het Israël van God. Christenen zijn allemaal kinderen van Abraham, erfgenamen van de beloften die God hem gedaan heeft. Zelfs in zijn laatste regel herinnert Paulus de Galaten aan het Evangelie : de genade van de Heer Jezus Christus. Dat is de enige manier waarop we het christelijke leven binnengaan, waarop we erin verder komen en alles wat we er ooit voor nodig hebben. Door genade komen we verder, niet door iets wat we zelf doen. Dit Evangelie van genade is wat de Galaten moeten kennen en liefhebben ‘met hun geest’ (HSV), jouw totale manier van leven. In dit leven en in het op ons toekomende leven : gelukzalig en zekerheid.

Zo mogen we brief aan Galaten lezen, herlezen en overdenken. Bovenal, uit leven : Jezus alleen, dankzij zijn sterven leef ik nu! Hij is de rots waarop ik sta; de vaste grond van mijn bestaan!

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Zondag 22 september lazen we het laatste gedeelte uit de Galatenbrief : ’s morgens Paulus’ laatste waarschuwing en ‘s avonds zijn laatste uitnodiging. Maar de waarschuwing en de uitnodiging hebben ten diepste dezelfde boodschap : leef vanuit het Evangelie!

We lazen Galaten 5:22 – 6:10

Ik zei het al, dit gedeelte is Paulus’ laatste waarschuwing. En ook een heftige waarschuwing, vs.7 : Vergis u niet / dwaal niet! God laat niet met zich spotten! Gevolgd door een nog ernstigere waarschuwing : Wat een mens zaait, zal hij ook oogsten! Herkenbaar beeld, in deze weken wordt heel wat geoogst : mais, gras, aardappelen, bieten. Daarvoor is er gezaaid. Twee punten wil Paulus duidelijk maken :

1. Wat je ook maar zaait, er zal oogst op volgen.

Bij gras: gras; bij mais: mais. Hoe graag je ook zou willen, er groeit nooit spontaan een geldboom; of een aardbeienplant als je distels zaait.

2. Wat je ook maar zaait, er zal oogst op volgen.

Ook al ligt het zaad lange tijd in de grond, ooit zal zaad ontkiemen, hoe lang het ook kan duren. Niet in de oogsttijd wordt de oogst bepaald, maar in de zaaitijd…

Zo ook op moreel en spiritueel gebied. vs.8 Want wie op de akker van zijn vlees / zondige natuur zaait, oogst de dood. Pas op! God laat niet met zich spotten, je kunt niet om God heen. Maar God is niet wraakzuchtig, zit niet in de hemel af te wachten tot Hij ons kan afstraffen. Het beeld van zaaien en oogsten wijst erop dat het proces van morele gevolgen veel natuurlijker en organischer is. Paulus’ verwijzing naar de landbouw en natuur wijst erop dat er wetmatigheden zijn. Ook als het gaat om ons gedrag en de gevolgen daarvan. Zonde tegen God plakt vast in ons geestelijke weefsel, net zoals eten van vet voedsel voor afzettingen zorgt in het weefsel van je hart. Ongezond eten maakt je ziek, zondigen maakt je ongelukkig. Wie op de akker van zijn zondige natuur zaait, oogst de dood. Dat is geen wens of dreiging, zo gaat dat, zo zien we dat om ons gebeuren. Als je bij het zaaien slordig te werk gaat, dan zal er een armzalige oogst volgen (en armoede). Als je veel vet voedsel eet, is dat slecht voor je hart (je kan er vroegtijdig aan overlijden). Als je toegeeft aan de begeerten van je zondige natuur, dan is de ‘oogst’ daarvan geestelijke aftakeling en dood. Dood : corruptie, vernietiging, desintegratie, chaos : zonde zorgt er automatisch voor dat alles kapot gaat. Zoals bepaald gedrag ervoor kan zorgen dat het weefsel en de samenhang van ons lichaam kapot gaat, zo ook geestelijk en moreel. Er zijn ontelbaar veel manieren waarop zaaien op de akker van de zondige natuur tot de dood leidt. Oneerlijkheid zaaien, maakt het weefsel van relaties kapot, laat vernietigende eenzaamheid groeien. Afgunst en jaloezie zaaien, maakt het weefsel van tevredenheid kapot, laat bitterheid groeien die afbreekt. Verslavingen…

Wat het ook is dat je zaait, er zal een oogst volgen, zonde leidt altijd tot afbraak, nooit tot vreugde en leven. Wat het ook is dat je zaait, er zal een oogst volgen, zonde zal beslist consequenties hebben, dat kan je niet tegenhouden.

Hiermee grijpt Paulus terug op wat hij eerder schreef in de brief. Als hij schrijft over zaaien op de akker van de zondige natuur, dan denkt aan de zondige natuur als dat deel van ons hart dat controle wil houden over ons leven door onze eigen heer en redder te zijn, dat verzet zich tegen het Evangelie van vrije genade, en voortdurend de eigen gerechtigheid wil verdienen. In de brief klinkt voortdurend de waarschuwing dat een christen terug kan vallen in vormen van slavernij aan de zonde en dat dit ook heel vaak gebeurt. Waardoor je tijdelijk het zicht kwijt raakt op het Evangelie. Daarmee houd je niet op christen te zijn die door genade wordt gered. Maar je leeft een tijd minder vrij en blij…

Het kan ook radicaler : het Evangelie afwijzen en bewust het systeem van gerechtigheid door goede werken aanvaarden, met totale slavernij en vernietiging als gevolg. Wie leeft naar het vlees, het Evangelie vergeet of afwijst, zal merken dat de samenhang, vreugde en kracht van ons leven afneemt. Dat kan van kwaad tot erger gaan, uiteindelijk eindigen in eeuwige dood…i.p.v. eeuwig leven. In die zin is leven na de dood alleen maar meer van het zelfde van het leven hier en nu. Nu zonder God leven, zal na dood alleen maar meer van datzelfde leven zonder God zijn…

Een heftige waarschuwing, maar ook een geweldige belofte, want… Wie op de akker van de Geest zaait, oogst het eeuwige leven. (vs.8) Als we ons laten leiden door de Geest, dan zullen we nu al ervaren welke erkenning en verzekering en voldoening en vreugde het christelijke leven ons nu al kan geven. Wij verwachten Gods gerechtigheid, waarop wij hopen, zeker weten, dat dit leven doorgaat na de dood. Hoe kunnen we iemand zijn die op de akker van de Geest zaait? Door vanuit dankbaarheid en blijdschap die voortkomt uit het weten dat we kinderen van God zijn, God ook te gehoorzamen. Als we dat doen dan worden de afgoden die het in ons leven voor het zeggen hadden, van hun kracht beroofd en zijn we vrij om voor God te leven. Zaaien op de akker van de Geest, zaaien in de Geest, vraagt elke dag dat we het goede doen, zonder moe te worden, zonder op te geven, vs.9. Er zit altijd een korte of langere tijd tussen zaaien en oogsten, wachten maakt ongeduldig. Je kan de neiging hebben om in de grond te gaan wroeten, omdat er voor je gevoel nooit iets zal opkomen, je wordt er moedeloos van. Paulus waarschuwt zondaars dat het soms lang kan duren voordat zonde aan het licht zal komen. Nu wil hij de kinderen van God bemoedigen : mensen die het goede doen, zullen er vruchten van plukken en er wel bij varen, uiteindelijk.

Houdt daarom de moed erin! Bij tuinieren niet stoppen met water geven, onkruid verwijderen, vanwege teleurstelling door wachten en geen zichtbaar groeiproces. Daarom niet stoppen met werken in Gods koninkrijk, want dat kan grote gevolgen hebben voor de oogst. Wat mensen ook zeggen, als tuinman van God sta je er boven. Je zaait op de akker van de Geest, je doet het goede, zonder op te geven, en je weet dat je zal oogsten wanneer de tijd daarvoor is gekomen. En dat kan je, als de vrucht van de Geest in je groeit : Liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.

In de tijd die ons nog rest, doen wat goed is voor allen, in het bijzonder onze geloofsgenoten, huisgenoten van het geloof. Komend seizoen dus niet de focus op kerkenwerk, geloofsgesprek, beleidsplan, hoe noodzakelijk en belangrijk het ook kan zijn. Maar het goede doen voor iemand in je omgeving, de ander liefhebben, geven wat voor de ander het beste is. Natuurlijk willen we als mentoren van Follow Me ze het geloof geven, hopen we op diepgaande geloofsgesprekken. Maar het belangrijkste is om het goede te doen, ze van harte lief te hebben, zodat ze vanzelf gaan afvragen ‘waar komt die onvoorwaardelijke liefde vandaan?’ Ik was vroeger niet de meest voorbeeldige tiener… Op de club en catechisatie en op school werd ik wel eens ‘gecorrigeerd’. En weet je wie ik me nog als dag van gisteren herinner? Mensen die mij niet veroordeelden, maar die mij liefde gaven, in mij geloofden. Daarom, laten we dus het goede doen.

Het ideaal is dat we voor alle mensen het goede doen, maar realistischer is dat we het goede doen in de tijd die rest, als we de gelegenheid er voor hebben. Wij hoeven dus niet hoogstpersoonlijk alle nood van alle mensen te lenigen. We moeten in het bijzonder het goede doen voor je broers en zussen in het geloof, leden van Gods huisgezin. Deze manier van leven zal, als we niet verslappen, oogst opleveren : eeuwig leven op nieuwe hemel en aarde. Op korte termijn vraagt zo leven onvoorstelbaar veel offers. Je verbindt je emotioneel met mensen die instabiel zijn, dus krijg je met ontzettend veel stress te maken die je had kunnen vermijden. Je ontzegt jezelf allerlei mogelijkheden die je wel gehad zou hebben als je het niet had gedaan. Je hebt minder geld doordat je enorm vrijgevig ben richting mensen, organisaties en goede doelen. Het goede doen kost je heel veel wat je allemaal had kunnen voorkomen als je gewoon had gedaan, maar de beloning is ook onvoorstelbaar. Zoals de  waarde van de oogst de waarde van het zaad ruimschoots overtreft. Dat zag ik in Bruinisse bij de Bitterballenclub, een club jongeren met wie ik 5 jaar intensief optrok. Het kostte ons veel : vrije zondagavonden, heftige verhalen, korte nachtrust; maar het leverde nog veel meer op! De blijdschap bij het zien van veranderingen in iemands leven. Zo heb ik en velen met mij in de afgelopen twee jaar heel veel energie gestoken in het jeugdwerk.  Als je dan deze week beseft dat meer dan 115 kinderen en jongeren naar de club, On Track en Follow Me komen… Dat geeft mij nog meer energie voor de tijd die nog rest, om te zaaien, het goede te doen, met het oog op de oogst die zal volgen. Hopelijk maken we mee dat mensen van wie wij de zorgen hebben gedragen, zelf zorgen van anderen gaan dragen. Veranderde levens gaan levens van anderen veranderen. Maar we zullen ook gaan merken dat ons karakter helemaal verandert als gevolg van onze dienstbaarheid. Ons geweten zal zuiver zijn en hart gelukkiger, omdat we minder gericht zijn op eigen genot. We gaan een karakter krijgen dat minder egoïstisch is en meer bevrediging en voldoening ervaart. En dat zullen we ook nodig hebben in moeilijke tijden.

De oogst volgt meestal niet snel, we zien misschien ook niet volledige oogst, maar we mogen weten dat er grote oogst is weggelegd voor wie zaait op akker van Geest.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Maar wie op de akker van de Geest zaait, oogst het eeuwige leven.”

Het is een heftige waarschuwing van Paulus, maar tegelijk ook een geweldige belofte. Het beeld van zaaien en oogsten wijst erop dat het proces van morele gevolgen veel natuurlijker en organischer is.

In deze oogsttijd denken we zondagmorgen na over zaaien en oogsten. Dit n.a.v. het laatste gedeelte uit de Galatenbrief waar we ‘s morgens Paulus’ laatste waarschuwing (6:6-10) en ‘s avonds zijn laatste uitnodiging (6:11-18) lezen. Maar zowel de waarschuwing als de uitnodiging hebben ten diepste dezelfde boodschap : Leef vanuit het Evangelie!

Welkom om daar zondagmorgen én zondagavond meer over te horen in de kerkdiensten die om 9.30u en 19.00u beginnen.

“Paulus’ verwijzing naar landbouw en natuur wijst erop dat er wetmatigheden zijn. Ook als het gaat om ons gedrag en de gevolgen daarvan. Zonde tegen God plakt als het ware vast in ons geestelijke weefsel, net zoals eten van vet voedsel voor afzettingen zorgt in het weefsel van je hart. Ongezond eten maakt je ziek, zondigen maakt je ongelukkig. Wie op de akker van zijn zondige natuur zaait, oogst de dood. Dat is geen wens of dreiging, maar zo gaat dat, zo zien we dat om ons gebeuren.

Als je veel vet voedsel eet, is dat slecht voor je hart (je kan er vroegtijdig aan overlijden). Als je toegeeft aan de begeerten van je zondige natuur, dan is de ‘oogst’ daarvan geestelijke aftakeling en dood, vernietiging, desintegratie, chaos. De zonde zorgt er automatisch voor dat alles kapot gaat. Zoals bepaald gedrag ervoor kan zorgen dat het weefsel en de samenhang van ons lichaam kapot gaat, zo ook geestelijk en moreel.”

Iedereen is van harte welkom om hier met elkaar verder over na te denken, te zingen, bidden, onze gaven te geven en elkaar te ontmoeten.

Je kan ook live meekijken via internet via www.gereformeerdekerkenter.nl

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Zondagavond overdenken we het laatste gedeelte van de Galatenbrief. Over je ergens op laten voorstaan, de kruisiging van de wereld en jij als nieuwe schepping. De kerkdienst begint om 19.00u. Hieronder nog een kort preekfragment om alvast over na te denken.

“Je ergens op laten voorstaan, dat is hoog ergens over opgeven, veel vertrouwen in hebben. Weten dat je alleen door Christus gered bent, zorgt dat je vol vertrouwen en vreugde je er op laat voorstaan. Geen vertrouwen in en op jezelf, maar op en in Christus. Gevolg daarvan is dat de wereld je niets meer doet. Een christen maakt zich niet meer druk om wat de wereld/anderen van hem/haar vindt, daar moet je boven staan. Of, de natuurlijke wereld heeft niet langer iets over je te zeggen. Er is niets meer in de wereld dat ook maar enige macht over christenen heeft. De wereld is niet dood, maar de wereld is gekruisigd voor een christen. Eerst werd Christus gekruisigd : de verheerlijkte Christus stond op in een nieuw leven. Toen werden de christenen gekruisigd : met Christus ben ik gekruisigd, ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. (Galaten 2:19-20). Nu wordt de wereld gekruisigd : een nieuwe wereld ontvouwt zicht…

Het is volkomen onbelangrijk of men wel of niet besneden is, het is volkomen onbelangrijk wat jij of de ander denkt, vindt, voelt of doet, het is volkomen onbelangrijk waarop jij je laat voorstaan. Belangrijk is dat jij je laat voorstaan op het kruis van Christus, waardoor de wereld is gekruisigd, en wij in die nieuwe wereld gaan leven. Want, zegt Paulus, het is belangrijk dat men een nieuwe schepping is. Het is belangrijk dat jij het Paulus nazegt : mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven. Het Evangelie vernietigt de kracht van deze wereld, omdat niets in deze wereld je werkelijk kan redden. Het is Jezus alleen!”

Iedereen is van harte welkom om hier met elkaar verder over na te denken, te zingen, bidden, onze gaven te geven en elkaar te ontmoeten.

Je kan ook live meekijken via internet via www.gereformeerdekerkenter.nl

We werden regelmatig kampioen, speelden best hoog. Individueel zou niemand geselecteerd worden, maar als team waren we bijna onverslaanbaar. Tenminste, zo herinner ik het me, of wil ik het me herinneren 😉

Wat deze nostalgische gedachten over vroeger te maken hebben met de preek van zondagmorgen? Welkom op Startzondag in de kerkdienst die om 9.30u (dus niet om 11.00u) begint. We lezen Galaten 5:25-6:5.

Wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de richting volgen die de Geest ons wijst. Laten we elkaar niet uit eigenwaan de voet dwars zetten en elkaar geen kwaad hart toedragen.

Broeders en zusters, wanneer u merkt dat een van u een misstap heeft begaan moet u, die door de Geest geleid wordt, hem zachtmoedig weer op het rechte pad brengen. Pas op dat u ook zelf niet tot misstappen wordt verleid. Draag elkaars lasten, zo leeft u de wet van Christus na. Wie denkt dat hij iets is terwijl hij niets is, bedriegt zichzelf. Laat iedereen zijn eigen daden toetsen, dan heeft hij misschien iets om trots op te zijn, zonder zich er bij anderen op te laten voorstaan. Want ieder mens moet zijn eigen last dragen.

We denken met elkaar na over de vraag wat we moeten doen als we iemand zien zondigen, wat het betekent om elkaars lasten te dragen én je eigen last dragen…

Niet alle waardevolle gedachten paste meer in de preek van zondagmorgen, maar het was te waardevol om niets mee te doen. Zie voor de pre-preek elders op de website. En als je het gelezen hebt, dan hoor je het ook terug in de preek van zondagmorgen.

Iedereen is van harte welkom!

Zie voor het middagprogramma elders op de website.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Het Evangelie van Jezus Christus en het Koninkrijk van God, heeft alles te maken met ons leven van alledag hier op aarde. Maar hoe dan? Welk verschil maakt het voor jouw (familie)relaties/vriendschappen dat jij Christus kent? Op welke manier heeft het invloed op hoe jij naar anderen en jezelf kijkt?

Wie Christus Jezus toebehoort, wie kind/zoon van God is, wie erfgenaam is, die heeft zijn natuur met alle harstochten en begeerten, over-verlangens, aan het kruis geslagen. Wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de richting volgen die de Geest ons wijst. Zodat de vrucht van de Geest in ons gaat groeien : veel vrucht, blijvende vrucht. Geleidelijk, onvermijdelijk, onzichtbaar/van binnenuit en symmetrisch groeien we. En dan zitten we midden in het leven van alledag, groeien in hoe je naar anderen en naar jezelf kijkt…

Het Evangelie creëert een compleet nieuw zelfbeeld, niet gebaseerd op jezelf vergelijken met anderen. Het Evangelie zorgt ervoor dat je niet te groot en niet te klein over anderen en jezelf denkt. Hoe je over jezelf en anderen denkt wordt gebaseerd op het bevrijdende van het Evangelie.

Wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de richting volgen die de Geest ons wijst. Laten we elkaar niet uit eigenwaan de voet dwarszetten en elkaar geen kwaad hart toedragen. (Galaten 5:25-26)

De vakantie was een goede testcase. Je ziet heel veel mensen en gaat oordeel vormen, bewust of onbewust. We kunnen ons allemaal nog wel bepaalde mensen voor de geest halen. Die mooie vrouw bij het zwembad, waar je net iets vaker naar keer. Die inlevende én knappe man, bij wie je het gevoel had dat hij jou echt begreep. Of juist die loser die gewoon echt zo dom was, wat een sukkel. Of dat mens die het zo goed met zichzelf getroffen had, onuitstaanbaar. Maar het gebeurt ook in het alledaagse : in je straat, op het werk en zelfs in de kerk… We vergelijken en oordelen voortdurend!

Dan die waarschuwing van Paulus : laten we elkaar niet uit eigenwaan de voet dwarszetten en elkaar geen kwaad hart toedragen.

Eigenwaan, letterlijk betekent : leeg van eer. Een diep gevoel van onzekerheid, zonder eer, identiteitsloos, niet weten wie je ten diepste werkelijk bent. Dan ga je naar anderen kijken en jezelf vergelijken, hongerig op zoek naar eer, bevestiging. Elkaar de voet dwars zetten, elkaar een kwaad hart toe dragen, kan je nog beter vertalen met uitdagen en benijden. Dan ga je anderen uitdagen, je met anderen meten, tegen anderen opbieden, of hij/zij tegen jou op kan. Jij acht jezelf de beste, superieur, kijkt neer op alle anderen. Of je gaat anderen benijden, je wilt iets hebben wat je zelf niet hebt, maar anderen wel en dat wil jij ook. Jij beschouwt jezelf de slechtste, minderwaardig, iedereen die in jouw ogen beter is, ga je uit weg.

Gevoelens van superioriteit en minderwaardigheid zijn eigenwaan, maken je egoïstisch, ik-gericht. Zowel een meerderwaardigheidscomplex als minderwaardigheidscomplex komen voort uit onzekerheid. Het zijn twee uitingsvormen om onszelf op een voetstuk te plaatsen, ons waardevol als mens te voelen. Laat je honger naar eer je er niet toe aanzetten om mensen te verachten of om mensen te benijden.

Het Evangelie biedt een alternatief, een zelfbeeld niet gebaseerd op vergelijking met anderen. Waardoor je niet te groot en niet te klein van jezelf denkt, het maakt vrijmoedig en bescheiden tegelijk. Het Evangelie maakt klein : je bent net als iedereen een zondaar die alleen uit genade gered kan worden. En het Evangelie maakt groot : je bent een geliefd kind van God, waardevol in ogen van Schepper, lees Psalm 139. Als anderen jou klein willen maken, bedenk dan : wat jij van mij denkt is totaal onbelangrijk. Mijn gerechtigheid, identiteit, redding, waarde ontleen ik niet aan jouw acceptatie,

maar aan het feit dat Jezus Christus mij aanvaardt. Als jij jezelf te groot maakt, bedenk dan : hoe ik over mijzelf denk, is niet waar het om gaat. Ik ben net zo zondig als die ander en verdien evenmin Christus’ liefde als hij of zij. Als we last hebben van eigenwaan, in welke vorm dan ook, dan moeten we ons gevoel van eigenwaarde baseren op wie wij, ik en de ander, ten diepste zijn. Buiten kerk zie je dan allemaal schepsels die vol liefde en toewijding door God zijn geweven in de schoot van hun moeder. Binnen de kerk zie je allemaal broers en zussen die in en door Christus door God zijn aanvaard, waar de Geest in het hart is uitgestort, waardoor we roepen : Abba Vader! Kinderen van één Vader!

Leef met een zelfbeeld gebaseerd op het Evangelie!

Delete al jouw gedachten over anderen en jezelf die niet overeenkomen met het Evangelie.

Zoek je eer en trots niet in anderen en jezelf te oordelen en veroordelen.

Maar leef als kind en erfgenaam van God.

En wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de (denk)richting volgen die de Geest ons wijst!

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Wat zijn de verschillen tussen een Kerstboom en fruitboom?

Als je moest kiezen, welke boom zou jij dan kiezen?

De verschillen tussen deze twee bomen helpen ons om te begrijpen wat Paulus wil uitleggen over de vrucht van de Geest in de brief aan de Galaten. We denken verder na over het groeiproces van de vrucht en wat de vrucht van de Geest voorstelt.

Lees thuis gerust al eens Galaten 5: 13-26.

In deze dienst wordt de doop bediend en worden er drie ambtsdragers bevestigd.

Van harte welkom in kerk! Voor de allerkleinsten is er crèche in de kelder van Ons Centrum, voor de kinderen van groep 1-6 is er kinderkerk.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

Zondagmorgen was het de overstapdienst van groep 8 en werd ook de doop bediend.

Bij het kindermoment vooraf aan de doop had ik bloembollen bij me. Bloembollen verwijzen naar de bloemen die zullen groeien en bloeien. Bloembollen be-teken-en : bloemen in de toekomst. Ik had ook slingers bij me. Slingers be-teken-en feest. Zo be-teken-t het water van de doop schoonwassen en verwijst het naar het schoonwassen van al onze zonden door God. Nu in gebrokenheid, straks volmaakt.

De preek heb ik deels uit mijn hoofd gedaan. Hieronder de tekst die op papier stond…. Voor de preek verwijs ik dus naar de audio/video-opname op de website.

Stel, je geeft een feestje voor vrienden, de laatste keer voor groep 8, of de eerste keer voor je nieuwe klas. Dan moet alles perfect geregeld zijn. Vooraf ben je misschien zenuwachtig : zal het goed gaan, zullen ze het wel leuk vinden… Na afloop zeg je opgelucht tegen je ouders: gelukkig, het was een groot succes.

Bij een bruiloft is dat nog net iets belangrijker. Dan moet alles perfect zijn, dat doe je als het goed is maar één keer. Er zijn dan ceremoniemeesters om alles in goede banen te leiden. In Twente is een bruiloft superbelangrijk, eten, drinken, muziek. Als het misgaat…

In Kana is ook een bruiloft…  Daar was het nog belangrijker, was er zelfs de hele week feest, een soort van Enterse Dagen. Een bruiloft, zo stel ik me voor, van een jong stel dat hun perfecte feest wil geven, de week van hun leven. Het gaat hartstikke goed, totdat op derde dag er al een groot probleem ontstaat…

We lezen Johannes 2 : 1-11 (Bijbel in Gewone Taal)

De wijn is bijna op…

Vergelijkbaar met jullie musical, waar de muziek het niet doet en het decor instort, voor een volle zaal… Stel je voor, dat is een ramp!

Als op een feest de feestdrank opraakt…een grotere ramp kan je niet bedenken. Als de wijn op zou raken, dan was dat meer dan ongebruikelijk en vervelend : het zou een drama zijn met grote gevolgen, vooral in de traditionele cultuur van eer en schaamte. Levenslange schande voor de familie… Een slechtere start van je huwelijk kan je niet bedenken… En niemand van de organisatie die naar Jezus keek: los jij dit even op?! Nee, van Jezus was nog niets bekend.

Om het verhaal te begrijpen moeten we begrijpen wat er gebeurt: het is geen wonder, maar een wonderteken. Een teken symboliseert iets, heeft be-teken-is, verwijst naar iets anders : zoals de bloembol verwijst/be-teken-t bloem, slingers naar feest.

Jezus hoefde niets te doen, maar hij deed het wel en toen hij dat deed toonde hij zijn grootheid… Dat is belangrijk : Jezus doet dit als teken aan het begin van zijn carrière/ publieke optreden.

Na de vakantie ga je naar een nieuwe school. En misschien ben je wel een beetje zenuwachtig. Wat zullen de anderen van me vinden? Welke kleren doe ik aan, wat voor spullen koop ik, hoe wil ik er uit zien, wat wil ik uitstralen? Je laat niets aan toeval over, maar wil een goede eerste indruk maken.

Maar wat wil Jezus duidelijk maken? Welke gedachte zit hier achter? Wat betekent dit?

Ik snapte er vroeger niets van. Als Jezus indruk wil maken, zijn grootheid wil tonen, waarom dan beginnen met een wijnwonder op een bruiloft in het dorpje Kana van onbelangrijke mensen, waar de meesten al genoeg op hadden, ontnuchterend water beter zou zijn geweest? Als Jezus indruk wil maken, zijn grootheid wil tonen, waarom niet de zoon van een belangrijke Farizeeër uit dood opgewekt op het tempelplein in Jeruzalem? Dan hadden ze gelijk geweten wie Hij was, had hij zijn visitekaartje afgeven. Met een wijnwonder wordt je populair bij de massa in de provincie, maar de belangrijke mensen die over geestelijke en financiële zaken gaan, stoot je af. Er gaat niemand dood, niemand is door demonen bezeten, niemand komt om van de honger. Waarom kiest Jezus voor een bruiloft waar de wijn op is, om duidelijk te maken wat Hij komt doen? Waarom gebruikt Jezus zijn eerste wonder, wonderteken, bovennatuurlijke kracht om heel veel goede wijn te maken zodat het feest waar goed gedronken wordt, door kan gaan? Waarom doet Jezus dat in Godsnaam? Dat verzin je toch niet? De Zoon van God begint zijn carrière met het redden van een feest dat droog valt? Nee, zoiets verzint niemand. Nee, het zal wel echt zo zijn gegaan…

Nu was het niet zomaar een bruiloftsfeest met te weinig wijn, het was een drama, een schande. Maar ondanks schaamte en schande, het was geen kwestie van leven of dood. Wat vertelt dit over de boodschap van Jezus, de Zoon van God? Wat is de be-teken-is hiervan?

In vers 9 lezen we over de ceremoniemeester, de persoon die het feest moet laten slagen, dat het een groot feest wordt. Als Jezus water in wijn verandert en het feest redt, stapt Jezus naar voren als ware ceremoniemeester, ik ben de Heer van het feest : ik zorg, wat er ook gebeurt, dat een ramp in een feest wordt verandert.

Maar Jezus kwam toch om te sterven voor onze zonde? Klopt, maar zijn lijden en sterven zet Jezus zelf in een groter verband. Jezus’ lijden en sterven : allemaal als middel dat tot een doel leidt : feestvreugde! Allemaal bedoelt om opstanding, nieuw leven, een nieuwe hemel en nieuwe aarde mogelijk te maken. Om een einde te maken aan al het kwaad, zonde, ziekte, dood, ellende, tranen. Daar is Jezus uiteindelijk voor gekomen, om dat te realiseren, daarom is dit zijn eerste wonderteken. Jezus zegt als het ware : ik ben de Heer van het feest, breng vreugde terug, wil iedereen blij maken, daarom dit teken. Jezus gaat de fout van het bruidspaar herstellen én de fout van de mensheid, als ceremoniemeester…

Dan komt Jezus in actie: vul die zes watervaten met water. Dat is tussen de 500 en 700 liter water = VEEL! Wat gaat Jezus doen? Velen hebben er al goed van gedronken, zijn al dronken, wat nu? Gaat Jezus sap maken? Nee, Jezus maakt 5 tot 7 hectoliters topwijn. Waarom? Omdat Jezus het bruidspaar wil helpen: de slechtst denkbare start van hun huwelijk wil hij ombuigen, de familie wil hij bewaren voor levenslange schande. Jezus zorgt voor vreugde, hun bruiloft zal om iets anders nooit meer vergeten worden : feest en wijn in overvloed.

Bovenal, deed Jezus dit als begin van de tekenen, openbaarden Hij hiermee zijn grootheid.

Door watervaten te gebruiken die normaal gebruikt werden voor ceremoniële wassingen, reiniging, maakt Jezus duidelijk dat hij naar de wereld gekomen is om daadwerkelijk reiniging te realiseren. Vreugde terugbrengen in een wereld waar telkens de wijn op raakt, het feest stopt, door zonde, schuld, tekort, pech…

Want dat is het grote probleem : dat we zo vaak niet op Jezus vertrouwen. Dat we zo vaak ons eigen feestje bouwen, zonder op Jezus te vertrouwen. De vreugde en blijdschap van het feest met Jezus is niet te begrijpen, zonder te beseffen dat onze feestjes zo vaak mislukken en teleurstellen. Je maakt een stomme opmerking of foute grap of doet iets gemeens. In het  doopformulier staat dat we in zonde ontvangen en geboren zijn.

We hebben allemaal als het ware een tuintje in ons hart, met bloembollen erin, maar niet alle bloembollen komen op, niet al het goede en mooie komt op, erger nog, er komt ook veel onkruid op… Veel dingen die we niet hoeven te leren, zijn negatieve dingen… het gaat als vanzelf : roddelen, de minst goeie als laatste kiezen bij gym, gemene opmerkingen maken. Als we onszelf een beetje kennen, dan beseffen we dat we vaak onze feestjes verpesten, ons leven is niet één groot feest, maar vaak een aaneenschakeling van baalmomenten. En die onzekerheid, en onze fouten, ons mislukken, proberen we te verbergen door nog beter ons best te doen, leuk over te komen, bijdehandte opmerkingen te maken, leuke foto’s op Insta te plaatsen, er voor te zorgen dat anderen ons leuk vinden. Zodat we vooral niet de grootste sukkel lijken. En dan kunnen we soms zomaar heel gemeen, egoïstisch zijn, onverschillig, ikke, ikke, ikke… Soms lees je er over in de krant…sorry, lees je het op internet, dat tieners verschrikkelijke dingen doen : pesten, vechten, stelen, verkrachten, soms zelfs moorden…

Diep binnen in ons moet iets zitten wat in staat is tot enorme wreedheid en egoïsme. Hoewel voor de meesten van ons het egoïsme en zonde van ons hart niet leidt tot openlijke criminele daden van geweld en wreedheid lijden mensen om ons heen er wel onder : vluchtelingen die verdrinken door ons… (ik verwees naar dit filmpje waarop te zien is hoe vluchtelingen worden verdronken onder het oog van mensen die toekijken en niets doen… https://www.spiegel.de/video/fluechtlinge-new-york-times-ueber-rettungsaktion-video-99024503.html )

We groeien en bloeien niet automatisch op ons mooist… Jezus is gekomen om ons te doen opbloeien, om alles weg te nemen wat groei en bloei verpest. En daar begint hij al heel vroeg mee als we baby’s dopen. De doop als teken&zegel van geestelijke vernieuwing, zuivering van zonde, weten dat ons leven veilig is bij Jezus. Want Christus is gekomen als Heer van het feest, er is weer wijn, waardoor het weer feest kan worden. De dans was vergeten, het ritme verstoord, maar Jezus zette de dans weer in. Danst u, dans jij mee?

Dit heeft Jezus gedaan als begin van de tekenen: Alles wat Jezus doet, heeft be-teken-is, wijst ergens naar toe. Want Jezus lost hier niet alleen het probleem op van dit bruiloftsfeest dat in het water lijkt te vallen. Nee, als je betekenis van dit wonder snapt, dan heb je door wie Jezus werkelijk is.

Jezus is gekomen omdat in Israel de wijn op was, het feest van de schepping over was. De wijn is op, de gebrokenheid is overal voelbaar, de breuk God-mens werkt overal in door, ook in relaties van mensen onderling. Als er niets verandert komt het niet goed, komt er geen Koninkrijk, blijven we vervreemd van God en elkaar, niets geen : Uw wil geschiedde op aarde zoals nu al in hemel… Maar Jezus is gekomen, heeft wijn in overvloed gemaakt, het kan niet meer op…

Dit verhaal laat zien dat de ellende van het jonge bruidspaar niet te klein is voor Jezus. Dat dit relatieve kleine probleem in onze grote wereld vol duisternis en dood ook zijn aandacht heeft. Jezus ook meelijdt en op onverwachte manier hier het begin van zijn tekenen van maakt. Ja, God gaat alle grote wereldproblemen aanpakken, maar ook onze huis-tuin-keuken problemen. Deze resultaten uit het verleden bieden geen… wel garantie voor toekomst, voor het grote en het kleine.

En als de wijn op is, in Kana, in de wereld, dan brengt Jezus wijn in overvloed. Valt het feest niet in het water, maar wordt het ondergedompeld in wijn, 5-7 hectoliters. Als Jezus op je feestje komt zorgt niet voor een flesje wijn, maar 500-700 flessen. Het feest zal die avond groter zijn geweest dan de avond ervoor, er zal later nooit meer zo’n feest zijn geweest in Kana. Telkens als onze slingers op zijn, omdat we weer iets stoms hebben gedaan, krijgen we van Jezus nieuwe slingers om feest met hem te vieren.

Jezus vertrouwen = Feestje bouwen. Jezus vertrouwen, zorgt ervoor dat je leven een feest is. Maar op een feest kan van alles gebeuren, de wijn kan opraken. Er kan ruzie zijn, verdriet, … We zijn en blijven mensen, in gebrokenheid, in zonde ontvangen en geboren. Maar Jezus is er, en wat Jezus ook tegen je zal zeggen, doe het! Want Hij zorgt voor wijn, voor het feest. Ik heb ooit gedanst omdat iemand me uitnodigde voor een dans. Ik kon helemaal niet dansen, maar de ander zei ‘ik leer het je, volg mij maar’. En ik werd meegenomen.. Hoe wordt de dans weer ingezet? De Heer van de dans haalt je erbij, de dansvloer op. En dan zie je het probleem : de dans is vergeten, het ritme verstoord. Dan komt het aan op gehoorzaamheid, Jezus zette de dans weer in, wil jij volgen, leer mij volgen zonder vragen, vertrouwen én genieten!

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

We zijn hier op de oudpapierlocatie. Als kerk hebben we ook heel oude papieren. In die oude papieren van de kerk staan heel sterke verhalen. Eén zo’n verhaal gaat over de profeet Jona die naar Ninevé moet…

Jona is een profeet van God, iemand die besloten heeft om altijd naar God te luisteren, altijd te doen wat God van hem vraagt, te gaan waar God ook naar toe zendt. God u roept mij, ik ga u dienen, helpen om het volk Israël dicht bij u te houden, te leren Gods wil te doen… Tegen het volk Israël was zijn boodschap : als je God niet gehoorzaamt, dan komen de vijanden… Jona kende God dus heel goed, wist heel goed wat Gods plan met de wereld was.

De stad Ninevé was een verschrikkelijke plek, slechter dan slecht, ten hemel schreiend, letterlijk levensgevaarlijk!

De eigenwijze en ongehoorzame Jona en het verschrikkelijke Ninevé-van-God-los staan ver van ons af. Ons leven is vaak wat vlakker, wat minder spannend, burgerlijk saai… God spreekt nog steeds, maar wij overschreeuwen vaak Gods stem in ons leven. Het is voor God moeilijk geworden om tot ons te spreken… Wanneer zijn wij echt stil om Gods stem te verstaan?

Terwijl staan we in de kern heel dicht bij het verhaal van Jona en Ninevé. We leven met God, maar zijn ook geneigd tot alle kwaad… We vluchten in het klein voor God, door te verslappen in persoonlijk Bijbellezen, gebed, kerkgang, … We ongehoorzamen God in het klein, door iets minder oprecht en eerlijk te leven en te werken. We moorden en haten in het klein : thuis, in onze relatie met onze partner, kinderen, familie en vrienden en collega’s. Heel beschaafd, soms zo dat het niet eens opvalt, zeker niet het journaal haalt zoals in het groot. Maar we leven precies hetzelfde als Jona en Ninevieten : ook wij leven met haat, egoïsme, onverschillig, liefdeloos. We houden passief Koude Oorlogen in stand in plaats van actief vrede te stichten in onze omgeving.

Durven we werkelijk te beweren dat ons onrecht in het klein niet ten hemel schreiend is? Maken we ons onrecht niet soms wat te klein als we het gaan vergelijken met mega-groot onrecht? Is veel onrecht van ons in Gods ogen ook niet gewoon groot en ten hemelschreiend? Of ben ik nu te somber en doe ik u of jou geen recht? Ik herken me in elk geval wel in Jona en de Ninevieten… Ik ben blij dat ik mag weten ‘steeds blief IE bie mie’ in onze wereld, in onze gekke wereld…

We luisteren naar Mad World

Jona was dus ook iemand waar God rechtstreeks tegen sprak : Ga naar Ninevé en klaag haar aan!

Zou jij dat wel eens willen? Dat God gewoon iets tegen je zou zeggen? Een stem uit de hemel?

Zou Jona er blij mee zijn?

Waarom moet Jona voor God naar Ninevé? Hij is toch profeet om het volk van Israël dichtbij God te houden waardoor de vijanden van Israël wegblijven? En nu moet Jona niet naar volk van Israël, maar naar een van de grootste vijanden van Israël…waarom?!

Omdat God iedereen lief heeft : het zijn verlangen is dat iedereen ook God lief heeft. Dat is Gods verlangen, dat iedereen Hem leert kennen, of je nu wel of niet ‘netjes’ leeft…

En als knecht van God gehoorzaamt Jona meteen en gaat naar Ninevé, toch?! Ja, en Jona maakte zich gereed om naar Ninevé te gaan, toch?

Wat gebeurt er?  

Jona staat op, maar vlucht de andere kant op, weg van de HEER. Jona daalt af naar de haven, kiest er voor om de diepte in te gaan…

Waarom luistert Jona niet? Is het toch niet zo fijn als God tegen je gaat praten?

Blijkbaar niet of niet altijd…

Jona hoort Gods stem, maar is er helemaal niet blij mee. Jona vlucht weg, weg van God vandaan…

Jona kon zich niet voorstellen dat zijn liefdevolle God ook een plan had voor deze grote zondaars.

En wij, waren wij wel naar Ninevé gegaan? Of begrijpen we Jona wel? Het moet wel leuk blijven…

God ziet alles, maar reageert anders dan wij mensen…

Maar wat nu? Is het plan van God over en uit?

Dan is God weer aan zet. Jona vlucht weg, bij God vandaan. Maar God laat Jona niet los in zijn vlucht, maar wil hem een les leren. Hij gaat Jona’s vluchtplan in de war schoppen.

God die een plan met uw, jouw en mijn leven heeft, die laat je niet los als je bij Hem vandaan vlucht. Of denk je echt dat God die een plan met jouw leven heeft jou loslaat als jij bij Hem vandaan vlucht? God die ons leven leidt, die niet loslaat het werk dat zijn handen ooit begon, laat ons nooit los, IE blieft altied bie mie…

We luisteren naar Hold back the river

Er komt een stevige storm en dan zingen wij natuurlijk : je hoeft niet bang te zijn, al gaat de storm te keer.

Niet bang zijn?! Hebben je wel eens storm meegemaakt? En op zee?

Bang? De zeelieden die echt wel wat gewend zijn, zijn doodsbang! De zeelieden zijn doodsbang, denken dat de storm een straf is van boze geesten. Maar wij weten dat het God is die Jona een les wil leren. Soms heeft God een storm nodig om ons weer op het goede pad te krijgen…

Waar is Jona eigenlijk?

Terwijl de zeelieden de lading in zee gooien, alles waar ze geld mee konden verdienen kwijtraken, is Jona nergens te zien…

Jona lag te slapen, was nog dieper afgedaald…voor de 3^e keer. En als Jona wordt wakker gemaakt en al die bange zeemannen ziet, wat doet hij dan? Gaat hij ook bidden?

Nee, als je weet dat je iets doet wat God niet wil, dan is bidden onmogelijk. Want dan kan je niet meer bidden : uw wil geschiedde, zoals in de hemel, zo ook op aarde…. Daarom gaat Jona niet bidden, terwijl hij een profeet, een dienaar van God is, terwijl anderen die niet in de God van Jona geloven hem aansporen wel te bidden, niet bidden…

Gaat Jona vertellen wat er aan de hand is?

Nee, Jona hoopt dat alles nog goed of met een sisser afloopt…

Dan, als het niet anders kan, als het lot uit loterij hem heeft aangewezen als de schuldige, vertelt Jona wat er aan de hand is. Pas als het niet anders kan, belijdt Jona zijn geloof in God. Ik vereer de HEER, God van de hemel, die zee en land gemaakt heeft. Jona doet midden in de grootste storm van zijn leven geloofsbelijdenis.

De mannen worden doodsbang : hoe heb je dat kunnen doen? Wat moeten we met je doen?

Maar Jona lijkt heel rustig. Misschien omdat hij ook al is hij ongehoorzaam geweest en voor God gevlucht, toch op God vertrouwt? Weet : steeds blief IE bie mie?

Voordat ze met Jona gaan jonassen, bidden de mannen tot God. Laat ons toch niet vergaan als we het leven van deze man opofferen. Reken het ons niet aan als hier een onschuldige sterft, onschuldig bloed op ons komt. Nou, Jona en onschuldig… U bent de HEER, al wat u wilt dat doet u, doe wat U behaagt. En als ze Jona in de zee hebben gegooid en zee tot rust komt, gaan ze God loven… Ze zeggen dat God van alle goden de beste en grootste God is…

Jona gaat kopje onder in de zee; de zeelieden loven en danken God. De storm is over, de zeelieden zijn vervuld van diep ontzag. De mensen van Ninevé moeten nog even wachten, maar deze zeelieden zijn al wel tot geloof in God gekomen.

En Jona….?!

Als Jona nog dieper afdaalt, nog dieper zinkt dan hij al was, zien we dat God hem echt niet loslaat. Ondanks Jona’s ongehoorzaamheid tegen God, ondanks Gods boosheid op Jona, laat God Jona niet los. Het is en blijft Gods verlangen om samen met Jona op weg te gaan… En God wil dat Jona niet bang is! Niet voor God, niet voor de mensen van Ninevé, niet voor het water…niet voor de storm. Wat er ook gebeurt, als het stormt, als je lijkt te verdrinken : God is er!

Ik denk dat het voor Jona verschrikkelijk was, maar dat hij wist dat hij niet alleen was. Ook al maken wij verschrikkelijke dingen mee : God is altijd bij je, en laat je nooit los, maar geeft je de ruimte om fouten te maken! Steeds blief IE bie mie, ook als het stormt…

We luisteren naar The Storm

Terwijl aan het dek een lofprijzingsdienst plaats vindt, zinkt Jona dieper en dieper…  En hij bidt een gebed, één grote schreeuw om hulp tot God. Jona is verlamd door doodsangst : God, doe iets!

Zijn droomvlucht is een nachtmerrie geworden. Het is een traumatische ervaring voor Jona, probeer je het voor te stellen… : als profeet van God op de vlucht voor God, in de grootste storm van zijn leven overboord gejonast, in donker water gaat hij zijn verdrinkingsdood tegemoet, maar plotseling wordt hij opgeslokt door iets. Nu is hij opgesloten in een isoleercel in de buik van een vis/zeemonster. Tegelijk ook voorlopig gered op deze manier, maar dat wist hij toen nog niet… Midden in zijn doodsangst zien we Jona in de buik van de vis. En eindelijk, nu gaat Jona bidden! In de ranzige vissenbuik komt Jona tot bezinning, heeft hij eindelijk tijd voor stille tijd, tijd voor God, tijd om te bidden… Die eigenwijze en ongehoorzame profeet van God, Jona, die steeds verder wegzinkt. We volgen Jona onder de wateroppervlakte. Want zoals zo vaak, gebeurt het daar, gaan daar de wissels om, in de crisis, verborgen voor anderen. In de crisis van je leven kan je op ander spoor terecht komen. Een crisiservaring kan levensveranderend zijn, misschien wel herkenbaar…

Intussen is er niets meer over van het eigenwijze mannetje, de profeet die het beter denkt te weten dan God. Die het aandurft om bij God weg te vluchten, niet meegaat in Gods liefdevolle verlangen voor Ninevé. Jona gaat bidden, maar lijkt wel heel wat tijd nodig te hebben. Drie dagen en drie nachten zit Jona in de buik van de vis, pas toen begon hij te bidden… Eindelijk, met zeewier op zijn hoofd en in zijn doodsangst, roept, schreeuwt hij tot God.

Dan verandert er iets. Op het moment dat Jona contact zoekt met God begint het verlangen om dichter bij God te zijn, terug te keren. Zodra Jona investeert in de relatie met God, verandert er iets. Pas als jij je openstelt kan God binnenkomen. Maar als jij niet wil, bij God wegvlucht, God over rand van je leven duwt, dan kan God niet anders dan het respecteren : niet Mijn wil, maar jouw wil geschiedde… Probeer het dan maar, van God los. God kan je dan heel lang je gang laten gaan… Dan ontdek je vroeg of laat de gevolgen van een leven zonder God. Niet dat het dan slechter met je gaat, het kan zelfs veel mooier lijken, maar er komt een moment dat je er helemaal alleen voor staat. Vroeg of laat heb je niets en niemand meer over.

Het is voor Jona de ultieme afgang geworden. Maar nu is het zijn verlangen dat God bij hem is. Hij is al 3 keer afgedaald, nu voor 4^e keer afgedaald, naar de bodem van de zee. Naar het dodenrijk, zonder leven, zonder hoop. Op het dieptepunt is God er wel, Jona wordt levend uit de dood omhoog getrokken. Vandaag de dag zouden we het misschien wel als volgt uitzingen Abba, Vader, u alleen, u behoor ik toe.

We zingen het lied ‘Abba, Vader’

Jona dankt al in de buik van de vis, niet toen hij veilig en wel op het strand stond. Geloven is niet zien, maar toch vertrouwen, zeker weten, hopen, uitkijken naar wat komen gaat. Dat de wissel is omgezet, de dood is overwonnen, je bent gered, ook al zit je nog in de buik van de vis. De profeet Jona moet nog heel veel leren. Nee, in Gods ogen zijn we niet snel uitgeleerd. De zeelieden, heidenen, kwamen er veel eerder achter, dan Gods profeet Jona, wie God werkelijk is. De profeet Jona moest veel dieper zinken, helemaal terug naar af, om terug bij God te zijn. Dat maakt bescheiden. En tegelijk ook verwachtingsvol, met deze God in ons leven, geen kalme reis, maar wel een behouden aankomst. Geloven is dus voor mensen die het aandurven God te gehoorzamen, hem altijd vertrouwen.

Jona was heel diep gezonken, nadat hij op de vlucht was geslagen voor God… Het gevaar van de verdrinkingsdood, het gevaar van de dood in vissenbuik. Maar het allerergste gevaar was onverschilligheid van God…Dat God zou denken ‘laat maar’ …

Jona heeft ondervonden wat genade is. Genade is geinig : doet je verwonderd glimlachen. Jona werd gered, zoekt na 3 dagen en nachten contact met God, wordt op het strand gezet, veilig en wel, en krijgt een tweede kans…

We luisteren naar het lied Sorry

God heeft hemel en aarde, zee en vis moeten bewegen, maar eindelijk gaat Jona toch op weg. Omdat God opnieuw tot hem spreekt en Jona nu wel gehoorzaamt, bij de tweede keer.

Wat een genade : God begint gewoon opnieuw alsof Jona 1 en 2 er niet waren. Geen donderpreek van God tegen Jona, geen andere missie, helemaal niets. God reageert zo anders dan wij. Vergeven en vergeten ligt ons zwaar. Wij geven mensen niet zo snel nog een tweede kans, laat staan de zoveelste kans. Wij zouden Jona veroordeeld hebben : eigenwijs en arrogant mannetje. Die heeft voor de rest van zijn leven zijn lesje wel geleerd, totaal ongeschikt voor welke taak dan ook in de kerk. Niet te vertrouwen, niet voldoende geloof : nep-profeet die je niet om een boodschap kan sturen. Zo is God niet, God is genadig. De HEER, die was, is en zal zijn, Die telkens ons de toekomst opent, zijn liefde onlosmakelijk aan ons verbonden heeft, voor eeuwig ons is toegewijd, in ons gelooft. God zet Jona gewoon weer in voor zijn belangrijke missie om de mensen van Ninevé zijn liefde te openbaren. En wees God maar dankbaar dat hij ons iets vaker dan twee keer een nieuwe kans geeft…

Jona zal vast nog wel eens teruggedacht hebben aan zijn avontuur in storm en vis. En ook gedacht hebben aan zijn toekomst: hoe zullen ze reageren in Ninevé? Pek en veren of aan de galg of … ?! Maar Jona gaat naar Ninevé!

Gelukkig dat Ninevé maar niets van Jona’s voorgeschiedenis wist, ze hadden hem niet serieus genomen. Jona moet een zware en harde boodschap brengen. Geloven we dat zelf nog, dat Gods boodschap zwart-wit is, voor of tegen God, liefde of haat? Nemen we die boodschap nog serieus, of zwakken we die voor onszelf al af en helemaal voor anderen? Stel je voor dat ze denken dat je zo’n extremist bent of iemand van het hel-en-verdoemenis geloof. Maar als we de zonde afzwakken, minder erg voorstellen, dan zwakken we ook Gods liefde af, verbleekt God. Dat leren we van de heidenen in Ninevé : alles wordt in Ninevé omgekeerd, het wordt daar de omgekeerde wereld. Berouw: inkeer, erkennen schuld en vasten: focussen op God. Het goddeloze Ninevé dat zoekt en vindt, staat in contrast met het Israël van toen en Enter van nu. Alles gaat voor de wind, we hebben soms wat kleine zorgen, en we laten God maar praten. In Ninevé reageren ze direct en radicaal op de preek van Jona. Ninevieten, heidenen, onbesnedenen, onkerkelijken, ongelovigen. Maar God zoekt ze op en als ze Gods stem horen, gehoorzamen ze radicaal. Waar de profeet Jona wegvlucht en van alles meemaakt, gehoorzamen de mensen van Ninevé. En God doet het niet!

We luisteren naar Learn me right.

Het Bijbelboek Jona is hilarisch en confronterend tegelijk. De profeet Jona, dominee, dienaar van God,krijgt de opdracht van God om naar de heidenen in Ninevé te gaan. Je verwacht dat hij dat gelijk doet, vol verlangen om over Gods liefde te vertellen aan heidenen. Maar nee, hij vlucht, doet verstoppertje in het ruim, denkt dat hij voor zijn Opdrachtgever kan weglopen. Door deze grote ongehoorzaamheid kan Jona ook niet meer bidden… niet meer : uw wil geschiedde… Jona was een toegewijd christen, had bewust gekozen voor God en kiest nu bewust tegen God. Dan de storm, overboord gejonast, de zeemannen houden een lofprijzingsdienst aan dek: de eerste heidenen komen tot geloof. Jona verdrinkt niet, maar wordt opgeslokt door de vis, en na drie dagen en nachten gaat Jona eindelijk bidden. God wil nog meer heidenen zijn liefde laten zien, dus Jona wordt weer aan land gezet, uitgekotst. Jona, krijgt nog een keer de opdracht om naar Ninevé te gaan, nu gaat hij wel. En het is bizar: na een vernietigende preek van Jona, bekeert iedereen in Ninevé zich… Ze verlaten hun slechte weg, roepen met kracht tot God, vasten, focussen op God, want misschien krijgt God berouw…En inderdaad : God deed het niet…

Na Jona 3 verwacht je een Jona die geloofsverdieping geeft aan de jonge gelovigen in Ninevé, een Ichtuscursus. Jona die dolblij is over de radicale en massale bekering van deze grote zondaars na zijn preek, die zorgt voor nazorg. Bidt om hun redding, want Jona wist als geen ander wat het betekendeom door God gered te worden… Geen pek en veren, geen galg, maar ereburger van Ninevé, een standbeeld voor held Jona. Op zee maakte Jona het feest niet mee op het schip, nu staat Jona op de eerste rij, vooraan in de polonaise.

Maar Jona stelt zich aan, hij ergert zich kapot, en dat bij iets moois. Nog erger, Jona wordt woedend…op God. Waar God in Jona 1-3 kwaad was over het kwaad van Ninevé, neemt Jona nu die kwaadheid van God over als God zijn kwaadheid heeft losgelaten. Als God het niet doet, als God terugkomt op wat Hij gedreigd had de Ninevieten aan te doen, genadig is, dan wordt Jona kwaad! Woedend op God! Kwaad omdat Ninevé zich bekeerd, omdat God het niet doet, niet hun verdiende loon geeft, maar genade kent.

Terecht toch? Zijn de Ninevieten niet gewoon huichelaars? Het gaat allemaal wel heel makkelijk… Dan gaat Jona weer bidden, praten met God. Dat verschilt veel van Jona in de vis. Jona die het allemaal weer weet, heb ik het niet gezegd, waren dit mijn woorden niet? ik wist het wel! Jona heeft een probleem met God en dat zal God weten ook. Bizar, maar hij praat in elk geval weer met God en is wel heel eerlijk. Praat jij met God als je boos en sacherijnig bent? En dan ook echt eerlijk?

Jona heeft een duidelijk beeld van God (genadig, barmhartig), maar kan niets met die God. Jona heeft 2 problemen met God die genadig en liefdevol is.

1. De Ninevieten die dood en verderf zaaien, verdienen geen genade, zijn het niet waard.

2. God pleegt verraad, is de God van Israël, niet van Ninevé, waar maakt God zich druk om?

Dan wordt het bizar of hilarisch met huisje, boompje, beestje. Na het huisje dat Jona heeft gemaakt, laat God een boompje groeien, om Jona te bevrijden van zijn kwelling, zijn ergernis te verdrijven. Maar God grijpt in, leert Jona een lesje. Niet door woedend te zijn op dat eigenwijze mannetje Jona, of wat dan ook, maar genadig, barmhartig, geduldig en liefdevol, zoals Jona had opgesomd. Het leven met God is telkens de uitdaging om mee te gaan in Gods manier van denken, zijn Geest je eigen maken. Jona blij naïef, bizar hoe hij reageert op zijn privéboompje van God. Als ondankbaar en verwend mens vergeet hij te danken, vind het allemaal vanzelfsprekend… Maar na huisje, boompje, komt het beestje die de boom vernietigt, die een einde maakt aan Jona’s goede humeur.

De Bijbel staat vol van mensen aan wie je een hekel zou hebben als je ze zou kennen, en terecht… Waar wij de stekker uit trekken, is God trouw, blijft energie in ons steken, laat Hij nooit los… Het verhaal van Jona heeft een open einde…dat maakt het verhaal nog sterker…

We luisteren naar het lied ‘Aan mien kant’

P.S Laten we op vakantie oefenen om de liefde voor Ninevé en voor Jona in de praktijk te brengen als je naast mensen op de camping staat die je niet kan uitstaan. Hoeveel kansen geef jij die ander?

We zingen : Ik zal er zijn

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

In Galaten 5 : 1-12 gaat het erover dat we de vrijheid van Evangelie niet moeten kwijtraken. In Galaten 5 : 13-15 waarschuwt Paulus dat we de vrijheid van Evangelie niet moeten misbruiken.

De Galatenbrief in haar geheel waarschuwt tegen het gevaar van terug glijden in wetticisme en rechtvaardiging door goede werken. Ook al belijden christenen met de mond dat ze het Evangelie geloven, niet altijd leiden ze ook het leven dat op het Evangelie gebaseerd is. Vorige week nog zagen we hoe Abraham, vader van alle gelovigen, na 10 jaar 100% vertrouwen op Gods belofte van een kind, toch zelf aan de slag ging met slavin Hagar om zelf voor een kind te zorgen…

Maar nu waarschuwt Paulus voor een ander gevaar : losbandigheid, het doorschieten naar de andere kant, te veel vrijheid, misbruik van de vrijheid. Vrijheid is namelijk niet vrij zijn om zelf te bepalen wat we doen en laten, daarvoor is de Geest in ons hart uitgestort, om zo het leven te leiden dat God met ons voor ogen heeft. Daarom vers 13 : misbruik die vrijheid niet om uw eigen verlangens te bevredigen.

Het Evangelie vertelt dat God heilig is, en dat alleen volkomen betaling voor de zonden en volmaakte gerechtigheid van Christus voldoende is voor een heilige God. Het Evangelie vertelt ook dat God liefdevol is, en dat we daarom deze volkomen gerechtigheid nu al ontvangen. In Gods ogen zijn we nu al volmaakt door het geloof in Christus. Het Evangelie heeft een dubbele functie. Het wijst de weg naar een leven vrij van schuld, omdat God ons in liefde heeft aanvaard. Het gevaar is dat we die vrijheid kunnen kwijtraken, ons weer schuldig voelen. En het wijst ons ook de weg naar een heilig leven, omdat God die ons aanvaard heeft, heilig is. Het gevaar daarvan is dat we de vrijheid misbruiken, onheilig leven.

We zijn vrij van het houden van de wet, maar we lazen wel vers 13 en 14 : dien elkaar in liefde én de samenvatting van de wet in 1 regel Heb uw naasten lief als uzelf. Zijn we nu wel of niet verplicht om de wet te houden?

Christenen zijn bevrijd van de wet als middel om bij God in de gunst te komen. Wat wij wel/niet doen, heeft geen enkele invloed op Gods liefde voor ons. Christenen zijn niet vrij van de wet als middel om God blij te maken. Wat wij wel/niet doen, heeft wel invloed om te laten zien hoe we God liefhebben. In de wet ontdekken we namelijk Gods karakter en Gods hart. Regels van dankbaarheid, om werkelijk vrij te blijven, in deze door het kwaad beheerste wereld! Om zo te leven als schepsels, zoals de Schepper voor ogen staat. Om zo te leven zoals onze Bevrijder het van ons verwacht : de vrijheid niet kwijtraken of misbruiken.

Stel, je kind is militair en sterft op vredesmissie, in een bevrijdingsoorlog. Maar na de bevrijding maken ze er een zooitje van… Je bent dan verdrietig en boos. Want je kind heeft zijn/haar leven gegeven voor de vrijheid en om vrij te leven. God heeft ons bevrijd en verwacht vervolgens, dat we in dankbaarheid in vrijheid zullen leven.

Christenen leven dus niet vanuit angst, onzekerheid, maar vanuit liefde, omdat ze door God geliefd zijn. Hoe kunnen we vanuit die liefde sterker worden en groeien? Paulus zegt, strijd zorgt voor groei!

Er is een levenslange strijd in elke christen gaande. De strijd tussen Gods Geest en het vlees/de zondige natuur/de eigen geest/de eigen begeerten. We laten ons óf leiden door de Gods Geest óf we zijn gericht op onze eigen begeerten/eigen geest/zondige natuur, de begeerten van het vlees.

Het vlees of de eigen begeerten is dat deel van ons leven dat ons naar de zonde toetrekt. Het is het tegenovergestelde van dat deel van ons dat naar God verlangt. Het is ons zondige hart, dat aspect van ons hart, dat nog niet is vernieuwd door Gods Geest. Dat is in strijd met, staat tegenover Gods Geest in ons. De strijd is dus niet buiten ons, maar in ons.

De Geest is het vernieuwde christelijke hart, nieuw gemaakt door de Geest. Het vlees, de begeerten is wat nog over is van voor we de Geest in ons ontvingen en toelieten. Onze begeerten is de mens zonder strijd met/tegenwerking van de Geest. Maar door de Geest van Christus, uitgestort in ons hart, is er een vernieuwingsproces begonnen, met strijd/tegenwerking. Door dit vernieuwingsproces is er een nieuwe natuur in ons ontstaan.

Begeerten kan je uitleggen als over-verlangen/over-begeren. Een abnormaal sterk verlangen, een allesoverheersende aandrang en begeerte. Want het belangrijkste probleem van ons hart is niet het verlangen naar verkeerde dingen. Het belangrijkste probleem is het veel te sterk verlangen naar goede dingen. Dat wordt een afgod door over-verlangen, letterlijk ‘te veel van het goede’. Het zondige over-verlangen wordt onze tweede natuur, gaat over ons heersen. In elk christen is er een strijd gaande, staan twee partijen tegenover elkaar. Daarom vers 17 : U kunt niet doen wat u maar wilt.

Leven uit de Geest is leven naar onze eerste natuur, het ingeschapen Gods verlangen : onrustig is ons hart totdat het rust vind bij God. Leven uit de Geest is wat we ten diepste graag willen en verlangen : vrijheid, blijheid, echt gelukkig. Eigen begeerte zorgt voor telkens opgewekte over-verlangens die strijden met Gods verlangens die de Geest in ons hart legt. We geven aan die begeerte toe, terwijl we weten dat ze ingaan tegen echte liefde en Gods plan met ons leven. Ex-slaven, aangenomen kinderen, hebben zowel zondige als heilige en goddelijke verlangens, maar ten diepste verlangen we naar wat ons door de Geest vernieuwde hart wil. Het Evangelie zegt : zelfs als we zondigen, dan weten we: dit is niet wat ik echt wil, ik verlang naar God en zijn wil.

Het hart onderworpen aan de zondige natuur, geregeerd door wet, verwerpt het gratis geschenk van Christus. Het blijft op zoek naar realisering van de eigen begeerten, we blijven doe-het-zelvers. Zoals Abraham, hét geloofsvoorbeeld voor iedereen. Hij wil het kind van Gods belofte realiseren door vanuit zijn eigen natuur aan de slag te gaan. De basis van alle zonde, het motief voor ongehoorzaamheid is een gebrek aan vertrouwen op Gods genade en het verlangen om het eigen leven te beschermen, door onszelf overeind te houden i.p.v. op God te blijven vertrouwen. Daardoor zijn we gericht op dingen die in zichzelf niet verkeerd zijn, maar we maken er afgod van. Ik ben pas echt gelukkig, de moeite waard, als ik… Waardoor er een over-verlangen ontstaat naar die afgod, om geluk te realiseren, ons de moeite waard te vinden, ons geliefd, … I.p.v.  te geloven ‘ik ben echt gelukkig, de moeite waard als ik door God gekend ben, geliefd, als kind aangenomen!’

Vers 19-21 is een opsomming ‘wat die eigen wil allemaal teweegbrengt’. => zie hand-out

Wie zich aan zulke begeerte overgeven, zijn geen erfgenaam van God, zullen het Koninkrijk van God niet beërven, geen deel aan hebben. Wie van dit gedrag een gewoonte maakt, niet wie af en toe aan dit gedrag ten prooi vallen en gelijk berouw hebben. Als iemand voortdurend toegeeft aan zondige verlangens zonder er tegen te vechten, ben je dan bevrijd; heeft de Geest je hart en leven dan vernieuwd; wil je dan als erfgenaam van God hoopvol leven?

Religieuze mensen maken zich eerder schuldig aan relatie-zonden, niet-religieuze mensen eerder aan zonden op het gebied van alcohol en seksualiteit. Maar God maakt geen onderscheid in deze lijst, seksuele zonden en dronkenschap zijn geen grotere zonden dan jaloezie en roddelen. We zijn er te goed in om de zonden in het leven van anderen aan te wijzen, in plaats van de strijd aan te gaan met onze eigen zonden die misschien nog wel erger zijn…

Vers 16 en 18 : laat u leiden door de Geest en wanneer u door de Geest geleid wordt

Dat betekent : veranderen én veranderd worden, worden wie we ten diepste willen zijn. Het is bevrijdend omdat het ons dichter brengt bij hoe we bedoeld zijn door de Schepper, bij wie we ten diepste in ons door de Geest vernieuwd hart willen zijn. Toeleven naar de volmaakte toekomst, de gezindheid van Christus eigen maken.

Tegenover de eigen begeerten/zondige natuur staat de vrucht van de Geest, => zie hand-out

De ‘vrucht’ leert ons vier dingen over hoe de Geest werkt.

1. Christelijke groei vindt geleidelijk plaats

Groei in de natuur is niet waar te nemen, alleen na verloop van tijd te constateren. Groei van de vrucht van de Geest gebeurt, zonder dat je er bewust van bent. Totdat je op gegeven moment denkt, vaak bij problemen/moeilijkheden : eerder zou ik anders hebben gereageerd in zelfde omstandigheden. Dat is het bewijs dat de vrucht van de Geest is gegroeid, geleidelijk, zonder dat je het merkte.

2. Christelijke groei vindt onvermijdelijk plaats.

Groei vindt plaats, ook als niemand het opmerkt: ineens zit er een scheur in het asfalt… Een zaadje is sterker dan asfalt… Als iemand de Geest heeft ontvangen, christen is, dan zal de vrucht groeien. Hoe het leven er ook uitziet, de vrucht van de Geest zal er doorheen breken, hoe hard het asfalt in ons hart ook is. Uitdaging : na aantal jaar jezelf afvragen ‘groeit er wel vrucht in mijn leven? We worden door geloof gered, niet door het groeien van de vrucht, maar we worden niet gered door vruchteloos geloof. Iemand die door geloof wordt gered, is iemand in wie de vrucht van de Geest groeit.

3. Christelijke groei vindt plaats van binnenuit

De vrucht van de Geest is niet iets van uiterlijk gedrag of kenmerken, maar een verandering die veel dieper plaatsvindt. Zo als bij een appelboom : zorgen appels die eraan hangen dat de boom leeft? Nee, als je appels aan de takken van een dode boom zou vastbinden, dan zou dat de boom niet levend maken. Appels zorgen niet voor leven, maar zijn er het teken van dat de boom levend is. Leven brengt vrucht voort, niet andersom. Soms is er de neiging om gaven op te vatten als teken van het werk van de Geest. Dat staat niet in de Bijbel. Mensen werden gebruikt door de Geest om dingen te doen zoals Judas, zonder een hart dat door de Geest vernieuwd was. Wie echt geleid wordt door de Geest brengt de vrucht van de Geest voort. De gaven komen vanuit een hart dat wel/niet door genade is veranderd, de vrucht van de Geest kan alleen maar groeien in een kind van God. De enige manier om zeker te weten dat de Geest van God in jou als kind van God is komen wonen, is dat er vrucht gaat groeien…

4. Christelijke groei is symmetrisch

Het is een vrucht, enkelvoud. Het is belangrijk om de vrucht van de Geest te begrijpen en onderscheiden. Echte vruchten van de Geest groeien altijd gelijk op, zijn in wezen één. Geen enkel deel van de vrucht van de Geest groeit zonder dat er ook andere delen groeien. Bij de opsomming van de onderdelen van de vrucht denk je misschien ‘in sommige ervan ben je van nature beter dan andere.’ Maar daar waar we goed in zijn, los van de Geest, dat heeft te maken met karakter of wat goed uitkomt, dat is nog geen vrucht van de Geest. De hele vrucht moet even groot aanwezig zijn, dan is het van de Geest.

Hoe kan de vrucht van de Geest groeien en wortel schieten in ons hart en zichtbaar worden in ons leven?

Vers 24 : Wie Christus toebehoren, van Christus zijn… Alles wat van Jezus is, is ook van ons. Gods liefde hebben we ontvangen door geloof, die hoeven we niet meer te verdienen door iets te doen. We mogen tekortschieten, toegeven dat op sommige punten eigen begeerten/zondige natuur ons te sterk is of dat we die zelfs ruimte hebben gegeven, te belijden dat we op sommige punten er niet naar gestreefd hebben om van de Geest te leven, te beseffen dat we onze gaven en karakter verward hebben met de vrucht van de Geest. Niemand is perfect… Maar ook; die heeft zijn eigen natuur met zijn hartstocht en begeerte aan het kruis geslagen. Je eigen natuur kruisigen, dat is daadwerkelijk herkennen van en afrekenen met afgoden. Een einde maken aan de macht en aantrekkingskracht die afgoden over ons leven hebben. Daarmee ontnemen we hun het vermogen om door te dringen in onze gedachten en verlangens. Afrekenen met zonden op het niveau van de wil i.p.v. ons alleen maar op het niveau van ons gedrag te verzetten. Je niet alleen afvragen wat we verkeerd doen, maar ook waarom we het verkeerd doen. Waarom God ongehoorzamen om zo iets te verkrijgen wat we voor ons gevoel beslist moeten hebben? Het is over-verlangen : iets waarvan we zijn gaan geloven dat het meer waarde heeft en meer blijdschap geeft dan Gods kind zijn.

We zijn niet alleen eens met Christus gekruisigd, maar moeten voortdurend onze zondige natuur met zijn hartstochten en begeerten kruisigen. Als wij door de Geest leven, laten wij dan ook door de Geest wandelen. Dat is een positief proces (niet alleen nalaten), een actief proces (wij wandelen, voeren uit) en meer dan alleen maar gehoorzamen, maar ook niet minder dan eenvoudigweg gehoorzaam zijn. Als we door de Geest eenmaal specifiek concrete valse overtuigingen in ons zondige natuur onderscheiden die ‘over-verlangens’ voortbrengen en ons tot zonde aanzetten, dan moeten we die valse overtuigingen in ons vervangen door Christus. Dan komt er nog meer ruimte voor groei van de vrucht van de Geest, zullen we ontdekken dat die vrucht daadwerkelijk groeit, waardoor we meer en meer veranderen in die mensen die we graag willen worden en die God verlangt dat we worden en in Christus Jezus zijn.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Wie hoopt er wel eens op iets?

Weet je dan ook zeker dat het zo zal gaan? – vaak niet

Ons ‘hopen’ is geen zeker weten, maar ‘misschien’, afwachten maar…

In de Bijbel is ‘hopen’ een zeker weten, alleen nog even wachten, dan zal het gebeuren!

Elke voetbalster hoopt wereldkampioen te worden, winnaar van het WK. Stel, de baas van het WK bepaald : Nederland is wereldkampioen, daar hoeven ze niets meer voor te doen…

Je verwacht de prijs, door de belofte van de WK-baas, je hoopt er op, je weet het al zeker, alleen nog even wachten totdat het WK is afgelopen, de beker is uitgereikt. De voetbalsters laten het iedereen weten, wij zijn kampioen! Terwijl het nog toekomst is, ze de beker nog moeten krijgen! De speelsters spelen de wedstrijden niet meer om de punten, ze zijn al meer dan overwinnaar, maar voetballen voor het plezier, terwijl ze hopen, zeker weten : wij zijn kampioen!

Wanneer is de hoop, de verwachting, de spanning het grootste? Net voor de uitreiking van de beker : wat doen ze dan altijd? Na de uitreiking van beker weet je het echt 100% zeker.

https://twitter.com/nossport/status/894244576927416320

Ze wisten al dat ze kampioen waren, de beker is al overhandigd, maar dan is het nog hopen, uitkijken, verwachten. Het echte feest begint pas echt als de beker in ontvangst wordt genomen door het team.

Als jullie terugkomen uit de kinderkerk, kijken wat dit hopen, te maken heeft met Avondmaal en Avondmaalsbeker.

Als je tijdens een voetbalwedstrijd de bal in de handen pakt, dan zal de scheidsrechter op basis van de spelregels bepalen dat jij spelregels overtreed : rode kaart, penalty tegen. Je vervloekt jezelf, je teamgenoten vervloeken je, zeker als de belangen groot zijn, het de kampioenswedstrijd is. De spelregels, de wet, bepalen dat we wetsovertreders zijn, schuldig, vervloekt. De wet was er eerst om aan te tonen dat we zondaars zijn, vervloekt.

Maar als je weet dat je al kampioen bent, dan zijn die spelregels helemaal niet meer belangrijk. Dan trekken spelers soms hun shirt uit, terwijl ze weten dat ze daarvoor een gele kaart krijgen. Maar zijzelf en anderen vinden dat helemaal niet erg, niets geen vervloeking, geen angst om de regels te overtreden. En je maakt ook geen gemene overtredingen meer, want je bent al kampioen.

Als je weet dat God van je houdt om wie je bent en niet om wat je doet, dan weet jij je altijd geliefd, nooit meer vervloekt. Dan hoef je nooit meer bang te zijn, ook al houd je niet de wet, want je wordt niet veroordeeld naar je wat je doet, er is ook geen rechtvaardiging door wat je doet, maar alleen rechtvaardiging door het geloof in Christus. De wet is er nu als richtlijn om dankbaarheid aan God te tonen.

We hebben het eerder in de Galatenbrief gelezen, we zijn gestorven voor de wet, met Christus gekruisigd. Zoals voor een dood iemand de wet geen enkele functie heeft, een dood iemand niet meer gestraft kan worden volgens wetten, zo heeft de wet geen negatieve gevolgen meer, voor zondaars die met Christus zijn gestorven.

Vervolgens schreef Paulus over leven voor God, met Christus leven : zegen i.p.v. vervloeking.

Mogelijke reactie  kan zijn : als je dat gelooft, dan kan je doen en laten wat je zelf wilt… Dan lijkt het erop alsof Evangelie alle motivatie wegneemt om heilig te leven. Daarom Galaten 5…

Door het Evangelie zijn we bevrijd van angst en veroordeling en vervloeking, en leven we in vrijheid als nieuwe mensen, gezegend, gehoorzamen we God en zijn goede geboden uit dankbaarheid.

We lezen Galaten 5 : 1-12

Opdat wij waarlijk vrij zouden zijn, heeft Christus ons vrijgemaakt / bevrijd. Letterlijk staat er : voor vrijheid heeft Christus u bevrijd. Het is de samenvatting van de laatste twee hoofdstukken, van de gehele brief : wij allen zijn echt vrij in Christus!

Het hele christelijke Evangelie gaat over vrijheid : dat je bevrijd bent én bevrijd leeft. Maar er volgt een waarschuwing : Houd dus stand en laat u niet weer/opnieuw een slavenjuk opleggen.

1. We moeten standhouden : goed opletten, de bedreigingen weerstaan.

Ook al zijn we bevrijd, we moeten zuinig zijn op onze bevrijding, die koesteren, niet verliezen, dankbaar voor zijn én er naar leven.

We zijn bevrijd, zijn kind van God, erfgenaam : dat is een onomkeerbaar feit. Dit resultaat uit verleden biedt garantie voor toekomst. Maar je kan wel weer gaan leven als was je niet bevrijd, gevangen in de slavernij van de angst en onzekerheid.

2. Religie is gebaseerd op de wet houden, op jezelf vertrouwen, dat is een vorm van slavernij. Daarom moeten we oppassen voor opnieuw een slavenjuk te laten opleggen. De Galaten liepen het risico om onder een nieuw slavenjuk gebracht te worden. Weer/Opnieuw, dus niet alleen het slavenjuk van het zondige, heidense leven, maar ook het slavenjuk van Bijbels wetticisme en moralisme. Een voorbeeld om dat duidelijk te maken. De zondag zoals bedoeld was een dag anders dan al de andere dagen, een feest- en rustdag : het feest van bevrijding vieren, de sabbatrust genieten. De Israëlieten hebben die vrije dag bewaakt, geheiligd, lieten die niet afpakken. Ze waren net bevrijd uit de slavernij van Egypte, ze wilden niet weer opnieuw slaven worden, nooit geen rust. De zondag in 2019 : voor sommigen de saaiste dag van de week, allemaal regeltjes, geen feest. Voor anderen de meest slopende dag van de week, alles moet, geen rust, veel mensen zijn maandagmorgen kapot. Als je als heidense zondaar verandert in een vrome christen die de wet gaat houden : dan kom je van de regen in de drup. Het is een zelfde vorm van geestelijke slavernij, je geniet niet van de vrijheid. Als de Galaten zich laten besnijden, de wet gaan proberen te houden, dan zullen ze opnieuw slaaf worden, met bijbehorende angst, onzekerheid en schuldgevoelens. Omdat je de geboden niet 100% kunt houden, nooit goed genoeg bent. De Galaten moeten kiezen : óf Christus, rechtvaardiging en heiliging, óf de wet houden en besnijdenis. Paulus : als jullie je laten besnijden, zal Christus jullie niets baten/geen nut doen, dan heb je niets aan Jezus.

Want iedereen die zich laat besnijden is verplicht om de wet volledig na te leven…en dat lukt geen mens. Als je op jezelf vertrouwt, dan ben je los van Christus (vers 4) Als je gerechtigheid van de wet verwacht, raak je los van de genade… In Gal.1:6-9 zei Paulus al ‘een ander Evangelie is geen Evangelie’. Elke verdraaiing maakt het origineel waardeloos. (vers 9) Je kan niets aan Christus toevoegen, zonder Christus weg te doen : het is of meest waardevolle óf volkomen waardeloos. Stel wil de Nachtwacht ‘perfectioneren’ : natuurlijk niet, dat is kapitaalvernietiging. Door iets toe te voegen, hoe klein ook, wordt het origineel waardeloos. Als gehoorzaamheid aan de wet deel gaat uitmaken van de manier waarop we gered worden, dan is dat enige manier waarop we gered worden, dat we verplicht de gehele wet nakomen : en dat is onmogelijk! Wie probeert door God als rechtvaardige te worden aangenomen door de wet na te leven, is los van God! Dan kan je ook nooit zeker zijn van je redding, die verspil je zodra je de wet niet naleeft.

Want door de Geest hopen en verwachten wij dat we op grond van geloof als rechtvaardigen worden aangenomen.

Hier stuiten we op een groot probleem, wat ook al in het kindermoment is benoemd. In het Nederlands is hopen een niet zeker weten, afwachten maar. In het Grieks van de Bijbel is hopen een absolute zekerheid, een verwachten. Wij verwachten de erfenis, nog even wachten, dan komt het, zeker weten, want we zijn nu al erfgenaam. Daar doen we niets voor, we hopen slechts, totdat we verheerlijkt zullen delen in het kindschap en de erfenis. We zien er naar uit, vol verwachting klopt ons hart.

Deze christelijke hoop maakt het christendom uniek : niemand anders kan zo de toekomst tegemoet zien. Christenen, aangenomen kinderen van God, erfgenamen van God : ze vertrouwen, hopen op, weten zeker wat komen gaat : het beste moet nog komen! Daarmee is het nu al realiteit, ze weten zich nu al net zo geliefd door God, als straks op de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Ze leven vol spanning, verwachtingsvol, in de gloria, zoals dat moment voor dat de beker wordt uitgereikt.

Paulus vervolgt radicaal in vers 6 : in Christus Jezus is het volkomen onbelangrijk of men wel of niet besneden is. Het is totaal onbelangrijk of wel of niet onze religieuze plichten vervullen, wel of niet voorbeeldig leven, het heeft geen enkel nut. Morele inspanningen en fouten doen er niet toe! Religie of gebrek er aan, wel/niet houden van wetten, het heeft totaal geen invloed om een relatie met God te krijgen. Wat wij doen voegt niets toe, doet niets af aan onze rechtvaardigheid en onze verhouding tot God. Noch ons goede gedrag, noch ons slechte gedrag heeft invloed op Gods liefde voor u, jou en mij. Iedereen is net zo verloren én net zo hard aan redding toe. Het enige wat voor God echt telt : dat je geloof in Jezus’ dood en opstanding en de daaruit voortvloeiende liefde kent, die het geloof zijn kracht verleent,

Alleen door Christus kan je werkelijk je vijanden liefhebben, het beste voor iedereen zoeken zonder bijbedoelingen.

Want stel : iemand zou jou vragen met hem/haar te trouwen. Later ontdek je : het ging niet om jou als persoon, maar om erfenis. Je hebt dan het gevoel gebruikt te zijn om wat je hebt en absoluut niet geliefd om wie je bent. We weten allemaal : we voelen ons niet geliefd door iemand als die liefde niet gericht is op wie we zijn, maar op wat we hebben of kunnen geven. Toen we nog dachten dat onze goede werken ons konden redden, dienden we God om wat we van Hem konden krijgen, we gebruikten Hem : we wilden niet naar de hel, maar naar de hemel. Maar als de hoop van het Evangelie binnenkomt, wij Gods genade en liefde zien : dan gaan we van God houden om wie Hij is.

Het Evangelie betekent : Christus is niet voor ons gestorven en houdt niet van ons om wat we Hem geven. Jezus had niets aan ons, wij waren er zelfs niet eens bij 2000 jaar geleden. Hij heeft nog steeds niets aan ons, wat kunnen wij Hem aanbieden?

Het Evangelie betekent : wij zijn in onszelf geliefd. Hoe meer we het Evangelie gaan begrijpen, hoe meer we zelf ook reageren op die liefdevolle manier. God niet dienen om wat Hij ons geeft, bang dat we anders iets mislopen, want alles is al volbracht. Maar God dienen om wie Hij is en om wat Hij voor ons gedaan heeft : eindelijk kan je God liefhebben om wie Hij is. En we kunnen anderen ook gaan dienen, niet om wat zij ons geven, maar om wie ze in zichzelf zijn.

Hoe meer we vers 5 gaan geloven – hopen en verwachten dat we op grond van geloof als rechtvaardigen worden aangenomen, hoe meer we gaan leven uit vers 6 – geloven en de liefde kennen, die het geloof zijn kracht verleent. Hoe meer we ons verheugen over onze redding uit genade en niet door werken, hoe meer we door liefde en dankbaarheid gemotiveerd worden om het goede te zoeken en te doen, enkel en alleen omdat goed doen prachtig is, God het waard is, we andere mensen liefhebben. Als we onze vaste hoop voor ogen houden, daaruit leven, dan zal ons hart van liefde overstromen.

De vrijheid van het Evangelie is een vrijheid van geweten, vrij van schuldgevoel van mijn onvolmaakte gedrag. De vrijheid van Evangelie is een vrijheid van motivatie, vrij van de oude drijfveer om te presteren, verdienen. Oude patronen, slavernij, inspanningen, het is niet meer nodig als manier om zelf mijn rechtvaardigheid te verdienen of mijzelf van mijn eigenwaarde te overtuigen.

Omdat u kinderen bent heeft God de Geest van zijn Zoon uitgezonden in uw harten. Nu bent u geen slaaf meer, maar zoon; en als u zoon bent, dan bent u ook erfgenaam van God door Christus.

Vervolg kindermoment

Hopen betekent? Echt zeker weten, vol verwachting uitkijken, vol verwachting klopt ons hart.

In het filmpje zagen we hoe de beker al is overhandigd, ze wisten al dat ze kampioen waren, nog heel even wachten, want het echt feest begint als de beker in ontvangst wordt genomen door het team.

Zo is het Avondmaal een maaltijd van hoop, van zeker weten. We zijn geliefd kind van God, dat hopen we, weten we zeker : de nieuwe hemel en nieuwe aarde komt, we zullen voor altijd bij God zijn.

Bij het Avondmaal beseffen we: nog even wachten, maar zo zeker als dit brood en wijn is, zo zeker zijn we kind van God. Nog even geduld…we hoeven er niets meer voor te doen, alleen hoopvol uitkijken. Als brood en wijn wordt uitgedeeld, ontvangen, vol spanning uitkijken naar wat nog gaat gebeuren. Zoals de speelsters zich al een voorstelling kunnen maken van het kampioensfeest met de beker, zo kan je met het Avondmaal er al een voorstelling van maken van het feest met God.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Hoop jij wel eens op iets?

Weet je dan ook zeker dat het zo zal gaan?

Ons ‘hopen’ is geen zeker weten, maar ‘misschien’, ‘afwachten maar’…

Bijbel ‘hopen’ is absoluut zeker weten, alleen nog even wachten, dan zal het gebeuren! Je ziet er naar uit alsof je het al hebt, dat is hopen in de Bijbel. Vol verwachting klopt ons hart…

We zullen zondagmorgen ontdekken wat dit filmpje van de prijsuitreiking bij het EK in 2017 ons leert over Bijbels hopen en hoe het Avondmaal een maaltijd van de hoop is. We lezen Galaten 5:1-12, over bevrijd zijn en bevrijd leven…

Welkom zondagmorgen in de kerkdienst die om 9.30u begint. Voor de kinderen van groep 1-8 is er kinderkerk, voor de allerkleinsten is er crèche in Ons Centrum. De collecte is voor het diaconale project ‘Versterk de kerk in Pakistan’, (onze) kerk in actie!

p.s.

Na de morgendienst wordt er een hand-out uitgedeeld die deels al een tipje van de sluier oplicht wat betreft de avonddienst. Het begrip ‘vlees/eigen begeerten’ en ‘over-verlangen’ leg ik al kort uit. Maar de ‘werken van het vlees’ en de ‘vrucht van de Geest’ worden er ook op uitgelegd, maar die bespreek ik niet in de preek. In de preek zal ik slechts verwijzen naar de hand-out.

De hand-out is ook hier te lezen.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 117468 AA Enter
0547-381384

Waar verlangen jij heel erg naar? Wat zou jou echt gelukkig maken? Wat zou jou echt geliefd doen voelen?

We lezen zondagavond Galaten 5, waar gaat het over de levenslange strijd die in elke christen gaande is. De strijd tussen Gods Geest en het vlees/de zondige natuur/de eigen geest/de eigen begeerten. We laten ons óf leiden door de Gods Geest óf we zijn gericht op onze eigen begeerten/eigen geest/zondige natuur, de begeerten van het vlees.

Het vlees of de eigen begeerten is dat deel van ons leven dat ons naar de zonde toetrekt. Het is het tegenovergestelde van dat deel van ons dat naar God verlangt. Het is ons zondige hart, dat aspect van ons hart, dat nog niet is vernieuwd door Gods Geest. Dat is in strijd met, staat tegenover Gods Geest in ons. De strijd is dus niet buiten ons, maar in ons.

De Geest is het vernieuwde christelijke hart, nieuw gemaakt door de Geest. Het vlees, de begeerten is wat nog over is van voor we de Geest in ons ontvingen en toelieten. Onze begeerten is de mens zonder strijd met/tegenwerking van de Geest. Maar door de Geest van Christus, uitgestort in ons hart, is er een vernieuwingsproces begonnen, met strijd/tegenwerking. Door dit vernieuwingsproces is er een nieuwe natuur in ons ontstaan.

Begeerten kan je uitleggen als over-verlangen/over-begeren. Een abnormaal sterk verlangen, een allesoverheersende aandrang en begeerte. Want het belangrijkste probleem van ons hart is niet het verlangen naar verkeerde dingen. Het belangrijkste probleem is het veel te sterk verlangen naar goede dingen. Dat wordt een afgod door over-verlangen, letterlijk ‘te veel van het goede’. Het zondige over-verlangen wordt onze tweede natuur, gaat over ons heersen. In elk christen is er een strijd gaande, staan twee partijen tegenover elkaar. Want er is ook nog de vrucht van de Geest…die geleidelijk, maar onvermijdelijk groeit. Die zo sterk is, zo sterk als een plant die door het asfalt heen breekt…

Welkom zondagavond in de kerkdienst die om 19.00u begint. De collecte is voor het diaconale project ‘Versterk de kerk in Pakistan’, (onze) kerk in actie!

p.s.

Voor de avonddienst wordt er een hand-out uitgedeeld die deels al een tipje van de sluier oplicht wat betreft de avonddienst. Het begrip ‘vlees/eigen begeerten’ en ‘over-verlangen’ leg ik al kort uit. Maar de ‘werken van het vlees’ en de ‘vrucht van de Geest’ worden er ook op uitgelegd, maar die bespreek ik niet in de preek. In de preek zal ik slechts verwijzen naar de hand-out.
De hand-out is ook hier te lezen.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Je zult maar belijdenis hebben gedaan : kind van God, erfgenaam, … (we stonden in de belijdenisdienst stil bij de Galaten 4:1-7) Of bij de doop van je kind grote dingen hebben beloofd… Of uitzien naar het Avondmaal volgende week. Vol vuur gelovend, van harte liefhebbend, vol vertrouwen hopend : JA!

Zo was het de Galaten ook vergaan, maar toch schrijft Paulus : Hoe is het dan toch mogelijk dat u die God hebt leren kennen, meer nog, door God gekend bent, u opnieuw tot die zwakke, armzalige machten wendt en u daaraan als slaven onderwerpen wilt?

Veel christenen in Galatië hadden vroeger de afgoden in de afgodentempels gediend, zondig geleefd. Paulus waarschuwt : keer niet terug naar die vorm van heidense afgodendienst! Want nu kennen jullie God : nu moeten jullie christelijk leven: gewoon netjes leven, wetten houden… Toch?! NEE!!!

Gal.3:26-27 : want door het geloof en in Christus Jezus bent u allen kinderen van God. U allen die door de doop één met Christus bent geworden, hebt u met Christus omkleed.

Gal.4:4-7 : Maar toen de tijd gekomen was zond God zijn Zoon, geboren uit een vrouw en onderworpen aan de wet, maar gezonden om ons vrij te kopen van de wet opdat wij zijn kinderen zouden worden. En omdat u zijn kinderen bent, heeft God ons de Geest van zijn Zoon gegeven, die ‘Abba, Vader’ roept. U bent nu geen slaven meer, u bent kinderen van God en als zijn kinderen bent u erfgenamen, door de wil van God.

Gal.4:9 : Hoe is het dan toch mogelijk dat u die God hebt leren kennen, meer nog, door God gekend bent, u opnieuw tot die zwakke, armzalige machten wendt en u daaraan als slaven onderwerpen wilt?

De hele Galatenbrief is een waarschuwing tegen wetticisme, het gevaar van terugkeren naar een leven gebaseerd op zwakke en arme grondbeginselen, om die te dienen. Waarbij het gevoel ook wettisch kan zijn, de groepsdruk… Pas op, trap niet in die gevaarlijke valkuil.

Het gaat hier echter niet om terugkeer naar heidendom, maar naar rechtvaardiging uit wet en werken. In Gal. 2:14-16 lazen we eerder hoe Paulus tegen Petrus zei : ‘Jij bent een Jood, maar je leeft als een heiden en houdt je niet aan de Joodse gebruiken; hoe kun je dan opeens heidenen dwingen als Joden te leven?’ Hoewel wij Joden van geboorte zijn en geen zondaars uit andere volken, weten we dat niemand als rechtvaardige wordt aangenomen door de wet na te leven, maar door het geloof in Jezus Christus. Ook wij zijn tot geloof in Christus Jezus gekomen om daardoor, en niet door de wet, rechtvaardig te worden, want niemand wordt rechtvaardig door de wet na te leven.

Jullie zijn toch in Christus Jezus gaan geloven, wat als daad van gerechtigheid is toegerekend?

Zodra je switcht naar een ander evangelie dat geen Evangelie is ontstaat er verwarring, door verdraaiing van feiten wordt je weer slaaf. Je bent bezig je eigen redding te verdienen door Bijbelse richtlijnen en religieuze voorschriften te houden : slavendienst. Deze vrome/godsdienstige slavendienst is net zo erg als heidense/zondige slavendienst : je bent vervloekt. Als je niet voor de wet bent gestorven, moet je die namelijk helemaal perfect houden en dat is onmogelijk : dan ben je vervloekt. Als je niet perfect bent, faalt, zondigt, dan vervloek je jezelf om je falen, vervloeken anderen jou vanwege je falen : dat gebeurt bijvoorbeeld bij de voetbal als iemand een 100% kans mist in een belangrijke wedstrijd.

Als vervloekte slaven zijn we onderworpen aan de grondbeginselen van de wereld, zwak en armzalig. We geven aandacht aan dingen/personen om voldoening te ervaren. Daarbij kan alles een afgod worden, dingen die van nature geen goden zijn : seks, bevestiging door anderen, … Dingen/personen die onze redder en god worden, ons gelukkig moeten maken. Maar als iets anders dan Jezus een voorwaarde is voor ons gevoel van geluk of eigenwaarde, dan wordt dat andere onze heer en worden wij diens slaaf. Zonder Evangelie, zonder Jezus, zijn we allemaal slaven, onderworpen aan de afgoden, vervloekt. Als jongste zoon, losbandig levend, ver weg van het vaderhuis of als oudste zoon, thuis, voorbeeldig levend (Lukas 15). Beiden wezen de vader af, er was geen relatie, ze hadden geen kennis aan hun vader, ze waren vervreemd van het vaderhart. Maar het Evangelie zegt : ik ben met Christus gekruisigd, niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij.

Voor de heidenen was het makkelijk : bekeren is radicaal breken met de zondige levensstijl, te zien aan de zichtbare buitenkant. Voor christenen dreigt het gevaar van schijnheiligheid omdat het moeilijker te herkennen is, door de onzichtbare binnenkant. Daarom vreest Paulus voor de Galaten,

want God ziet het hart aan. Ze willen voorbeeldig leven als kind, maar ook dan kan je in je hart slaaf zijn, afgoden dienen. En dat is nog erger dan zondig leven : je hebt het zelf niet door én geeft anderen onterecht idee dat het zo hoort.

Daarom…nu u die God hebt leren kennen, meer nog, door God gekend bent : dan heb je de ideale relatie met de Vader. Belangrijker dan dat jij God kent is dat God jou kent, van voor grondlegging der wereld. Christen ben je niet, omdat jij God kent, maar vanwege het feit dat God jou kent. Kennen is een persoonlijke relatie hebben, je kind/zoon van God weten. Niet wij hebben Hem, maar Hij heeft ons uitgekozen.

Door zijn Zoon te zenden, door zijn dood en opstanding ons tot kinderen aan te nemen, door zijn Geest te zenden en in onze harten uit te storten, waardoor we roepen : Abba, Vader! Onze liefde naar God, God kennen, is van veel dingen afhankelijk : ons gevoel, omstandigheden. De jongste en oudste zoon waren de liefde voor hun vader kwijt geraakt, maar de vader is altijd van ze blijven houden. Gods liefde voor ons is een feit, onwankelbaar, los van onze gevoelens en onze omstandigheden. Als we daar aan gaan twijfelen, gaan we afgoden maken, anderen ongenadig de maat nemen. Maar dat is niet nodig : u bent geen slaaf meer, maar zoon. En als u zoon bent, en dat bent u, dan bent u ook erfgenaam van God, door Christus. Het fundament van onze geloofszekerheid is niet in hoeverre ons hart gericht is op God, maar hoe God ons kent, kennis aan ons heeft, liefheeft. En als we met Christus zijn omkleed, ziet God de Vader niet meer ons leven, maar door ons geloof Christus die in ons leeft.

Dan haalt Paulus Hagar en Sara er bij, in de discussie of je echt kind van Abraham bent als je je niet houdt aan de hele wet van Mozes, voor die mensen die onder de wet willen zijn, die vertrouwen op de wet om daarmee invloed te hebben op hoe God over jou denkt. Er zijn namelijk twee manieren om tot het gezin van Abraham te behoren : goed en verkeerd.

De dwaalleraars zeiden : Het is goed dat jullie in Christus geloven, maar je moet wel gehoorzaam zijn aan de hele wet voordat je echt als kinderen van Abraham meetelt.

Paulus zegt : Zodra jullie in Christus gingen geloven, werden jullie kinderen van Abraham, erfgenamen van al Gods beloften. En zodra je begint te denken dat je gehoorzaam moet zijn aan de hele wet, zijn jullie helemaal geen kinderen meer van Abraham.

Kind van de wet, slaaf óf kind van de belofte, vrij.

God beloofde Abraham een zoon, erfgenaam. Abraham en Sara waren 75 jaar en oud en onvruchtbaar, de vervulling van de belofte zou dus via een wonder van God moeten. Maar Abraham en Sara overleggen, ze zijn al 10 jaar kinderloos na de belofte van God. Abraham gaat met de jonge en vruchtbare slavin Hagar ‘werken’ : Ismael wordt geboren. 14 jaar later : zoon Izak wordt geboren bij de oude en onvruchtbare vrouw Sara, het wonder zoals God beloofd had.

De zoon van de slavin dankte zijn geboorte aan de loop van de natuur, maar die van de vrijgeboren vrouw aan de belofte. (Gal.4: 23) Abraham wist Gods belofte, maar besloot om niet op Gods bovennatuurlijk ingrijpen te wachten. Abraham besloot door menselijk ingrijpen te regelen wat God beloofde. Door werken, slim nadenken, goed zijn best te doen, op natuurlijke wijze de vervulling van Gods belofte te realiseren, door te doen waartoe hij in staat was samen met Hagar.

Paulus gaat de provocerende vergelijking aan om hoofdstuk 3 en 4 duidelijk te maken. Het Sinaï-verbond van de wet, het huidige Jeruzalem, Hagar en de kinderen die leven in slavernij : iedereen die van de wet zowel een middel maakt om met God verzoend te worden als belangrijkste richtlijn voor het leven. Door met Hagar naar bed te gaan, koos Abraham ervoor om op eigen vermogens te vertrouwen. Abraham koos de weg van ‘werken’ om de ‘zoon van de belofte’ te krijgen. Hij handelde in geloof, maar het geloof dat hij had, was in zichzelf, natuurlijk, als zijn eigen ‘redder’. Er kwam alleen maar ellende van : ruzie tussen Sara en Hagar, Izak en Ismael. Abrahams poging om zichzelf te verlossen mislukte. Abraham vertrouwde niet op Gods genade in de vorm van een bovennatuurlijk ingrijpen in de geschiedenis, maar op zijn eigen vermogens. Als wij niet meer helemaal op God rekenen, maar ook onszelf willen redden, dan heeft dat ellende tot gevolg in geestelijk, psychologisch en relationeel opzicht.

Paulus gebruikt een allegorie. Hij pakt een fragment uit het verhaal, om te gebruiken ter verduidelijking, zonder verder te kijken naar het verhaal in de eigen context. Zo wordt de onschuldige slachtoffer Hager de bad girl, terwijl ongelovige Sara de good girl wordt. Gelukkig dat Paulus zegt : het is een beeld, symbolische illustratie van de genade en werken. Daarom dat Jesaja-citaat, gericht tegen de Joodse ballingen in Babylon, die dachten dat ze een uitstervend clubje waren, nooit meer terug zouden keren en er nooit meer een Israel zou zijn. Tegen die hulpeloze en zwakke mislukkelingen, de ballingschap was straf, zei Go.

Gal. 4:27 ‘Wees verheugd, onvruchtbare vrouw, jij die niet baart. Jubel en juich, jij die geen weeën kent. Want zij die zonder man is, heeft meer kinderen dan zij die met een man is.’

Jes. 54:1 Jubel, onvruchtbare vrouw, jij die nooit een kind hebt gebaard; breek uit in gejuich en gejubel, jij die geen weeën hebt gekend. Want – zegt de HEER –, de kinderen van deze verstoten vrouw zullen talrijker zijn dan die van de gehuwde.

God kiest niet de jonge en beeldschone vrouw Hagar, maar de oude en onvruchtbare vrouw Sara. God kiest voor het onmogelijke, ongelofelijke, bovennatuurlijke. Zoals eeuwen later Gods plan ook door de onmogelijkheid heen ging : Jezus werd geboren bij de maagd Maria. De Galaten zijn als een onvruchtbare vrouw, ten dode opgeschreven als het via goede werken moet. Ook niet gelukkig te maken met eigen wijsheid en goede werken, via sluiproute Hagar, werken. Alleen genade, ingrijpen van God, het kind van belofte, maakte Abraham en Sara werkelijk gelukkig.

Wij allen zijn kinderen van God door het geloof in Christus Jezus.

Wij christenen zijn kinderen van de belofte, niet van slavernij en werken. Niet goed je best doen, je opleiding, inkomen, huis, … Als het Evangelie waar is, dan maakt het niet uit wie je bent en wie je was. Anderen vinden je een sukkel, loser, misschien wordt je wel gepest zoals Sara door Hagar, maar voor God maakt het niets uit : jij zult vrucht dragen. Genade is niet slechts voor vruchtbare Hagars, maar voor onvruchtbare Sara’s. Als er een toekomst is voor Sara, dan is er een toekomst voor iedereen. Juist voor mensen die weten dat ze niet perfect zijn. Mensen die zichzelf perfect vinden, denken dat ze het zelf wel kunnen redden, zonder God. Zoals die oudste zoon, goed en religieus mens, uiteindelijk degene is die nog in slavernij leeft.

Oudste broers en zussen, dwaalleraars, religieuzen, nemen jongste broers en zussen ongenadig de maat, vervolgen die naar de Geest geboren zijn, zoals Ismael het gelukkige leven van Izak onmogelijk maakte. Omdat het Evangelie voor wie religieus is, vaak meer een bedreiging vormt dan voor wie niet religieus is. Religieuze niet-christenen (iedereen is religieus) vinden het vaak prima dat en wat je gelooft, als je hun maar met rust laat. Religieuze christenen zijn prikkelbaar en gespannen als het over hun verhouding met God gaat. Vanuit hun onzekerheid staan ze vijandig tegenover het Evangelie dat stelt dat zelfs hun beste daden volstrekt nutteloos zijn tegenover God. Ze weten : met werken kunnen we niets verdienen, toch focussen ze op houden van geboden en regeltjes. Ze weten : het gaat om leven uit genade, maar ze zijn hatelijk/onverschillig als je echt uit genade leeft. Manier waarop we kunnen weten dat we gevoel van eigenwaarde ontlenen aan rechtvaardiging door Christus : niet vijandig en haatdragend zijn naar mensen die anders zijn dan wij, maar liefdevol. Manier waarop we kunnen weten dat we gevoel van eigenwaarde ontlenen aan rechtvaardiging door goede werken : anderen vervolgen, minachten, roddelen, geen leven uit dankbaarheid. Ismael lachte Izak uit, Jezus werd door religieuze leiders gehaat, door zijn eigen volk veroordeeld. Paulus zelf was zo, briesend van dreiging en moord, de gemeente van God vervolgde en verwoestte.

In Galatië was geen fysieke vervolging, maar wel levensgevaarlijke dreiging : dwaalleraars die op de wet vertrouwen en daarmee de vrijheid van het Evangelie ondermijnen, de vrije weer tot slaaf maken. Vervolging komt niet altijd vanuit de wereld, van buitenaf, duidelijk zichtbaar, maar ook van de kant van halfbroers en halfzussen die in naam ook kerk heten, kerk als moeder hebben, maar de relatie met God de Vader nog niet kennen, nog slaaf zijn van de wet in plaats van kind van God, zoon, erfgenaam. Paulus zegt : jaag de slavin en haar zoon weg. Doe alles weg wat zegt dat je het niet waard bent of dat je prima zonder Christus kunt leven. Geloof het Evangelie : wij zijn geen kinderen van de slavin, maar van de vrije. Wij leven niet vanwege goede werken, maar vanwege de belofte. Want ik ben gestorven door de wet en leef niet langer voor de wet, maar voor God. Met Christus ben ik gekruisigd: ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven.

Wij zijn door God gekend, geliefd, vrijgekocht , aangenomen als kinderen, zonen.

En omdat u zijn kinderen bent, heeft God ons de Geest van zijn Zoon gegeven, die ‘Abba, Vader’ roept. U bent nu geen slaven meer, u bent kinderen van God en als zijn kinderen bent u erfgenamen, door de wil van God.

Laten we dagelijks beseffen : ik ben door God gekend, geliefd, in vrijheid gezet. Daarom telkens opnieuw het feest vieren van onze bevrijding!

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

Stel: jij hebt een persoonlijke slaaf die alles voor je moet doen, hoe zou je dat vinden?

Maar stel : die slaaf heeft ook de opdracht van je vader om je op te voeden, dus zegt ook wat je wel/niet mag doen, gaat mee naar school, sporten, spelen en feestjes. En bij thuiskomst vertelt hij alles aan je vader…hoe zou je dat vinden? Meer hierover in de preek.

Dominee, het lijkt wel alsof we niets meer hoeven te doen, alsof de wet overbodig is, u leest die de laatste ook niet meer, alsof het vrijheid en blijheid is, één groot feest… en God houdt van iedereen.

Daar lijkt het inderdaad op… Paulus benadrukt keer op keer in zijn brief aan Galaten : redding uit genade, vrij van de wet, gestorven voor de wet, alleen door Jezus bevrijd, niets geen eigengerechtigheid, geen ruimte voor werken der wet.

Op Pinkstermorgen lazen we Gal. 2:19-20 :

Want ik ben gestorven door de wet en leef niet langer voor de wet, maar voor God. Met Christus ben ik gekruisigd: ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven.

Als we vrij zijn van de wet betekent dat dan dat we de wet van God niet meer hoeven te gehoorzamen? Als mijn redding altijd alleen maar afhangt van het geloof in het volbrachte werk van Christus, waarom zou ik me dan nog inspannen om heilig te leven? Waarom lezen we in de christelijke gemeente nog de 10 geboden en andere vermanende Bijbelgedeelten?

Alle praktische vragen in het leven gaan ten diepste over : wat moet je als christen met Gods wet?

Voor wie helemaal niets heeft met spanning belofte – wet, lees bij wet dan eens gevoel/bevestiging van God. Je gevoel/ikke, kan ook een wet zijn/worden, in spanning staan met Gods belofte, Bijbel…

We lezen Galaten 3 (NBV)                   

Zo zou hij/zij het hebben gewild…

Hoe vaak wordt dit wel niet gezegd na een overlijden, bij het regelen van de begrafenis, de rouwdienst, verdelen van bezittingen. Soms is het ook lastig, heftig, omdat we soms ook verschillen in hoe de overledene er over dacht… Heerlijk als het dan gewoon zwart op wit staat, geen discussie meer mogelijk… Tijdens pastoraat zeg ik het ook tegen ouderen : schrijf alles op zoals u het wilt! Maar wanneer ben je oud genoeg hiervoor? Niet iedereen wordt 80 jaar, ook als jongere kan je al een testament opmaken…

Dat had God misschien ook gedacht : ik laat het kort en krachtig opschrijven : 10 regels, geen discussie meer mogelijk. De samenvatting van is Jezus nog korter en krachtiger : heb je naaste lief als jezelf en God boven alles. Geen discussie meer mogelijk… God had beter kunnen weten, wist ook beter…

Tieners, jongeren, de meeste van jullie zijn nog niet bezig met het opstellen van een testament. Een testament beschrijft wat er moet gebeuren na het overlijden van een persoon.

vs. 15 : ik geef u het voorbeeld van een rechtsgeldig testament, een testament dat door een mens bekrachtigd is. Niemand kan zo’n testament ongeldig verklaren of er iets aan toevoegen.

Een testament, menselijke overeenkomst, is bindend, niet of nauwelijks nog ongedaan te krijgen. Niemand kan zo’n testament aan de kant schuiven of iets aan toevoegen, het staat zwart op wit. Een testament, juridisch contract, eenmaal wettig opgesteld, is voor altijd geldig, ongeacht eventuele veranderingen in omstandigheden. In veel gevallen gelukkig maar, soms ook minder fijn. Als iemand aan een arme dochter meer nalaat dan rijke dochter, dan moet dat zo, ook als die rijke dochter ineens arm wordt… Een testament blijft geldig, ondanks veranderende omstandigheden.

Zo ook met Gods beloften.

Sommigen denken : de wet van Mozes is 430 jaar na Gods belofte aan Abraham gegeven, dan zal daardoor de situatie wel veranderd zijn. Nu is niet meer de belofte aan Abraham, maar de wet van Mozes bepalend voor de zegen.

vs. 17 : de wet, die vierhonderddertig jaar na de belofte werd gegeven, maakt het testament dat door God bekrachtigd is niet ongeldig. De wet kan de belofte nooit ontkrachten.

Nee, de wet maakt het verbond/testament met Abraham dat door God rechtsgeldig gemaakt is/bekrachtigd is, niet ongeldig, ook niet in 2019 in Enter. De wet van Mozes kan van Gods belofte aan Abraham niet iets anders maken dan wat het is : belofte. Beloofd = beloofd! Hoe zou de komst van de wet van Mozes het karakter van Gods belofte aan Abraham kunnen veranderen? Namelijk, hoe zou de wet van Mozes nog iets kunnen veranderen aan die bovennatuurlijke ingreep waardoor Abraham werd gezegend met een kind? Als de wet van  Mozes gekomen was om redding te brengen, dan zou dat betekenen dat God van gedachten veranderd was. Zou betekenen dat God besloten had dat we geen Verlosser nodig hadden, dat Hij zijn zegen zou schenken op grond van daden, niet op grond van belofte. En of Abraham dan nog een kind met Sara zou hebben gekregen…op grond van hun daden…

Als de wet deze functie had gehad, dan zou dat geen toevoeging zijn aan belofte, maar zou daarmee de belofte zijn ontkracht.

vs. 18 Immers, als de erfenis afhankelijk van de wet zou zijn, zou ze niet afhankelijk zijn van de belofte, maar het is nu juist door zijn belofte dat God zijn genade aan Abraham heeft geschonken.

Als Gods erfenis afhankelijk van de wet zou zijn, zou ze niet meer afhankelijk van Gods belofte zijn. De begrippen belofte en wet sluiten elkaar over en weer per definitie uit. Als ik je iets geef omdat ik het beloofd heb, dan doe ik dat niet omdat jij iets gedaan hebt. Als ik je iets geef omdat je iets gedaan hebt, dan is dat niet omdat ik het heb beloofd. Je ontvangt iets uit genade, als kado, of op grond van je werken, als verdienste. Van je ouders/kinderen/vrienden krijg je heel veel, zonder voor te betalen: liefde, belofte om voor je te zorgen! => Vaderdag Van je werkgever krijg je geld, niet omdat hij van je houdt, maar omdat je dat verdiend hebt. Het hangt of af van de belofte van de gever of van het gedrag van de ontvanger. Om de belofte ook daadwerkelijk uit te laten komen, hoeft ze alleen maar geloofd te worden. Maar het resultaat van de wet hangt af van of je er aan gehoorzaamt. Stel, een oom geeft je 10 miljoen, je moet er naar toe gaan en ophalen : kwestie van wel of niet geloven. Die oom geeft je 10 miljoen, maar je moet bij hem wonen en voor hem zorgen : kwestie van aan eis en voorwaarde voldoen. Belofte-geschenk hoef je alleen maar te geloven om te ontvangen, wet-beloning moet gehoorzaamd worden om te ontvangen. Onmogelijk dat God aan zijn belofte de eis van gehoorzaamheid toevoegt. God is betrouwbaar, hoe en waarom zou de wet dan de belofte ooit kunnen ontkrachten? Daarom moet de wet van Mozes dus wel met ander doel zijn gegeven.

Maar wat heeft dit te maken met Galaten en met ons? Wij zijn toch geen onderdeel van volk Israël, wat hebben wij te maken met Abraham en Mozes? Met Pinksteren lazen we vs. 7 U ziet dus dat zij die geloven kinderen van Abraham zijn. Paulus corrigeert het volgende misverstand : God had beloofd zijn volk te zegenen, maar die zegen ontving je alleen door je aan wet te houden. Christenen in Galatië waren zo dwaas om weer op eigen kracht te vertrouwen, niet langer op de Geest. Paulus : het aanbod dat begint met genade, de belofte die niets kost, moet ook daarna onder dezelfde voorwaarden blijven gelden, anders is het geen belofte meer. Zodra het afhankelijk gemaakt wordt van werken, vertrouwen op jezelf, is het geen geschenk meer van Ander dat niets kost. Bij veel christenen gaat  zo : het geloof begint door geloof in Jezus Christus, het vertrouwen op Gods belofte dat Christus onze vloek op zich heeft genomen en ons zijn zegen heeft gegeven. Maar als we verdergaan is het verleidelijk en gemakkelijk om op eigen kracht verder te gaan, verstand verliezen. Vertrouwen op eigen inspanning om ons het gevoel te geven dat God ons wel wil aanvaarden. Als we dat doen, worden we onzeker, deze manier van leven neemt alle zekerheid weg. Paulus wil dat de Galaten weer naar het kruis kijken, losraken uit betovering. Wat de reden ook is dat God zijn volk geboden geeft, in elk geval niet om zich voor Hem aanvaardbaar te maken. De belofte gaat vooraf aan de wet, niet samen of wet boven belofte om zegen te ontvangen. Jood en christen : vertrouw op Gods belofte! Zo klinkt Gods belofte uit liefde ook al bij de doop, voordat jij iets kunt doen, daarop mag/moet je vertrouwen.

Eindelijk, pas in vs. 19 schrijft Paulus waar het in de wet om gaat.

Waarom dan toch de wet? De wet is later ingevoerd om ons bewust te maken van de zonde

De wet is niet gekomen om ons iets te leren over verlossing, maar over zonde. Dat roddelen, kwaad denken over anderen, stoken in andere relaties, God niet eren : zonde is, menselijke neiging om dingen kapot te maken. Niet ‘ach, het valt wel mee’, nee, voor God is dat zonde, zo niet bedoeld, niet volgens zijn plan… Het voornaamste doel van de wet is ons te laten zien wat er mis is met ons, wetsovertreders i.p.v. goede mensen op wie God maar heel zuinig moet zijn… De wet bewijst dat we zelf niet de oplossing kunnen zijn voor het probleem van gebrokenheid op aarde, omdat we niet in staat zijn om ons volkomen aan wet te houden. God heeft de wet nooit bedoeld om ‘leven te brengen’, anders zouden we door de wet wel rechtvaardig kunnen worden. De wet laat ons niet zien dat we tekortschieten in het doen van Gods wil, en we daarom er niet een tandje bij moeten doen, maar dat we volkomen in de macht zijn van de zonde en daaruit gered moeten worden. De wet heeft kracht om ons te laten zien dat we niet rechtvaardig zijn. Maar de wet kan ons niet kracht geven om rechtvaardig te worden. Gerechtigheid kan niet voortkomen uit de wet. Ironie: we zien belangrijkste punt van de wet over het hoofd als we denken dat we door de wet rechtvaardig kunnen worden, want die wet laat juist zien dat dit kansloos is. Samenvattend: de wet laat ons zien wat zonde is ‘zodat de belofte kon worden gegeven op grond van geloof in Jezus Christus, aan wie op Hem vertrouwen’.

Doel van de wet is ons leren inzien dat we verlossing door genade nodig hebben. De wet staat dus niet haaks op de belofte van verlossing door genade door Christus, maar onderstreept die juist, door ons te wijzen op de noodzaak ervan.

Paulus gebruikt twee metaforen om de manier waarop de wet werkt in leven van christen te typeren: wet als opvoeder/ toezichthouder, zoals die slaaf die opdracht heeft van je vader om je op te voeden, dus ook wat je wel/niet mag, meegaat naar school, sport, uitgaan en feestjes, bij thuiskomst alles vertelt aan je vader… Je vrijheid wordt ingeperkt, de verhouding met de slaaf is niet intiem/persoonlijk, maar gebaseerd op beloning en straf, je wordt als klein kind behandelt. Die opvoeder/slaaf had een doel, namelijk je bewaren voor grote fouten, maar het was ook irritant, je was niet vrij. Slaaf tikte je telkens op de vinger: dat mag niet van je vader. De slaaf moet jou laten leren leven volgens de wil van je vader. Je ontdekt: ik kan niet zonder zonde leven, niet volgens ideaal van vader… Elke dag concludeert de slaaf: het is hem niet gelukt. De vader roept jou bij zich, wil je knuffel geven. Psalm 103 : Zoals een vader liefdevol zijn armen, slaat om zijn kind, omringt ons met erbarmen. God onze Vader, want wij zijn van Hem.

Drie dingen kunnen dan gebeuren:

1. Je loopt naar je vader en gelooft dat hij van je houdt ondanks je falen en probeert zo te leven dat je vader blij is, ziet dat je het probeert om hem blij te maken.

2. Je loopt weg, samen met slaaf ga je nog beter je best doen om vader te laten zien dat je wel het kan.

3. Je loopt weg, weg bij slaaf, weg bij vader, het lukt toch niet, het kan je allemaal niets meer schelen

“Heel lang wilde ik eerst een beter mens zijn en meer van de Bijbel weten voordat ik belijdenis zou doen. Nu weet ik dat het niet uitmaakt. Ik zie belijdenis nu niet meer als een soort ‘eindstation’ of ‘tussenstation’, maar juist als een beginstation”

Is het jouw verlangen om voorbij de geestelijke onvolwassenheid te groeien, op weg om God werkelijk te leren kennen.

Niet beter mens worden, meer van Bijbel weten, om Gods goedkeuring te verdienen. Dat zal nooit lukken, daarom hebben we iets anders nodig, voorbij de wet : Christus. Voor christen is de rol van de wet als bewaker en opvoeder over. Kunnen we dan de wet opzij schuiven? De wet was als toezichthouder/bewaker tot kinderen volwassen waren. Het nut van een slaaf was tijdelijk, beperkt. De bedoeling van jouw opvoeding door jouw ouders is niet dat je als volwassene alles over boord zet aan normen en waarden. Als het goed is, blijf je kind van je ouders, maar je bent nu volwassen, wordt niet langer gedwongen tot gehoorzaamheid zoals daarvoor, maar je weet wel hoe je nu kunt leven zoals je ouders denken dat het het beste voor je is en waarvan je zelf ook ontdekt hebt dat het zo het beste voor jou is.

De wet niet langer als systeem dat ons kan redden, beter maakt, het maakt ons niet meer bang of schuldig. Als we ontdekken en echt geloven dat we gered, bevrijd, gelukkig worden, omdat we in God geloven, dan stroomt ons hart over van dankbaarheid en verlangen om net als Jezus te worden.

Dat kunnen we niet, maar we kunnen wel op Hem gaan lijken, verschil maken, door geboden te gehoorzamen, gezindheid Christus eigen te maken. Eenmaal vanuit dankbaarheid wet naleven,

lukt het ons beter om wet te gehoorzamen, dan toen we nog dachten dat onze gehoorzaamheid ons moest redden. Gods goede geboden zijn onmogelijk om te gehoorzamen en beschuldigen ons tot zondaar! De belofte betekent dat  we kind van God zijn, vertrouw God als ideale Vader! Dan zijn Gods goede geboden : regels van dankbaarheid!

Dankt, dankt nu allen God!

Die God geeft ons vrede, vrolijk hart, redt uit genade, helper die bevrijdt.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Ben jij slaaf of vrije? Vertrouw jij op eigen inspanning, het natuurlijke, of vertrouw jij op Gods belofte, het bovennatuurlijke? Kind van Hagar of kind van Sara? Kind van de werken of kind van de belofte?

In een afrondend betoog over de functie van de wet in het leven van christenen haalt Paulus de slavin Hagar en de vrije vrouw Sara erbij. Beiden kregen ze een kind. De één na eigen inspanning, de ander na de belofte van God. De één op een natuurlijke wijze, de andere op een bovennatuurlijke wijze. Met de één liep het goed af, met de ander slecht.

We denken zondagavond met elkaar na over gelukkig leven door goede werken te doen of te vertrouwen op Gods belofte. We lezen met elkaar Galaten 4.

Iedereen is van harte welkom!

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Stel, jij hebt een persoonlijke slaaf die alles voor je moet doen, hoe zou je dat vinden?!

‘Zo zou hij/zij het hebben gewild…’ Hoe vaak wordt dit wel niet gezegd na een overlijden, bij het regelen van de begrafenis, de kerkdienst, het verdelen van de bezittingen. Het is dan fijn als de dingen zwart op wit staan, geen discussie meer mogelijk is.

Dat had God misschien ook wel gedacht: ik laat het kort en krachtig opschrijven, 10 regels, geen discussie meer mogelijk. De samenvatting van Jezus is nog korter en krachtiger : heb je naaste lief als jezelf en God boven alles. Geen discussie meer mogelijk…

God had beter kunnen weten, wist ook beter… Daarom legt Paulus aan de Galaten uit wat de functie van de wet van Mozes is in verhouding met de beloften aan Abraham. We willen kijken wat dit voor ons betekent, welke functie de wet voor ons heeft in het leven van alledag.

We lezen zondagmorgen Galaten 3.

Iedereen is van harte welkom! Voor de kinderen is er kinderkerk, voor de allerkleinsten crèche in de kelder van Ons Centrum.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

Met Pinksteren vieren we dat wij als kerk van Christus worden vervuld. Om vast er op te vertrouwen dat wat God begonnen is, ook voltooid/vervuld zal worden… Tenminste, dat zeg ik wel, maar geloven we dat ook? Dat Pinksteren ook voor ons vandaag is, ook voor ons be-teken-is/be-doel-ing heeft? Of is het iets van toen, geschiedenis, eenmalig?

Moeten wij vandaag iets met Pinksteren, ja of nee?

En toen de dag van het Pinksterfeest vervuld werd, waren zij allen eensgezind bijeen. En plotseling kwam er uit de hemel een geluid als van een geweldige windvlaag en dat vervulde heel het huis waar zij zaten. En aan hen werden tongen als van vuur gezien, die zich verdeelden, en het zat op ieder van hen. En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen te spreken in andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken.

Dag Pinksterfeest vervuld – allen bijeen – heel het huis vervuld – op ieder van hen – allen werden vervuld met de Heilige Geest.

Voor de joden in Jeruzalem was Pinksteren, 50 dagen na Pasen, een agrarisch feest. Dag waarop de boeren de eerste vruchten van het land, aan begin van oogst, aan God offeren. Vanuit dankbaarheid om wat er was én met het gebed voor wat nog zou komen, rest van oogst. Maar Pinksteren was niet slechts een agrarisch feest voor de joden, there is more. Het riep ook herinneringen aan vroeger wakker, hun gedachten vermenigvuldigen zich. Herinnerde hen aan de rode draad uit het grote verhaal van God met zijn volk Israël. Verhaal van Exodus, bevrijding uit slavernij en nieuwe begin in het beloofde land. Vervulling van de belofte aan Abraham gedaan, Gen.12:3 : en in u zullen alle geslachten van de aardbodem gezegend worden. Deze belofte werd vervuld…

Pasen, 50 dagen ervoor, was de herinnering aan het moment dat lammetjes werden geslacht en de Israëlieten werden gered van doodsengel die eerstgeboren doodden. Herinnering aan de bevrijdende vlucht uit slavernij in Egypte, door Rode Zee heen, Sinaï-woestijn in. 50 dagen later bij berg Sinaï ontving Mozes Gods goede geboden, leefregels voor ex-slavenvolk. Pinksteren ging daarmee niet alleen over de eerste vruchten van de oogst, begin van oogst. Pinksteren ging 50 dagen na Pasen ook over God die zijn bevrijde volk een nieuwe way of life geeft. Om daarmee zijn doel/bedoeling te realiseren, het voltooien van Gods goede werk op aarde… Het volk Israël was zichtbaar teken dat God vanuit hemel zich bemoeide met mensen op aarde. Hoe God zijn plan van liefde en trouw ont-vouwde onder de mensen. Israël als eersteling van oogst, als begin van grote oogst die nog zou volgen.

Daarom lees ik ook altijd die verzen uit Exodus 19:3-8 er bij.

Toen klom Mozes omhoog, naar God. De HEER riep tot hem vanaf de berg: Zo moet u tegen het huis van Jakob zeggen en de Israëlieten verkondigen: U hebt zelf gezien wat Ik met de Egyptenaren gedaan heb en hoe Ik u op arendsvleugels gedragen en u bij Mij gebracht heb. Nu dan, als u nauwgezet Mijn stem gehoorzaamt en Mijn verbond in acht neemt, dan zult u uit alle volken Mijn persoonlijk eigendom zijn, want heel de aarde is van Mij. U dan, u zult voor Mij een koninkrijk van priesters en een heilig volk zijn. Dit zijn de woorden die u tot de Israëlieten moet spreken. Mozes kwam terug en riep de oudsten van het volk, en hield hun al deze woorden voor, die de HEER hem geboden had. Toen antwoordde heel het volk gezamenlijk en zei: Alles wat de HEER gesproken heeft, zullen wij doen! En Mozes bracht de woorden van het volk weer over aan de HEER.

Gods geboden zijn geen wetjes, maar verlangens, hebben be-teken-is, be-doel-ing. Laat zien wat God vanuit hemel voor ons op aarde wil, wat zijn verlangens zijn…

Zoals Mozes naar boven ging en God hem terug zond met de 10 geboden, die basis vormde voor wat God ging ont-vouwen in zijn wereld. Zo ging ook Jezus naar boven en zond Hij zijn Geest terug, de Geest van de beloften waarbij er niets in stenen werd geschreven, maar in ons hart, die basis vormde voor wat God ging ont-vouwen in zijn wereld.

Ik vind het geweldig om deze lijnen te zien in de Bijbel. Maar laat het niet alleen maar boeiende achtergrondinfo zijn vanuit het verleden. Maar laat het ons in beweging zetten, in vuur en vlam, laten we in de wind gaan staan…

Orkaan in praktijk ervaren is iets anders dan in theorie heel veel weten van het weer en schema’s, tabellen en kaartjes. Kunnen vertellen over hoe een orkaan ontstaat en hoe je die ervaart, is totaal anders dan een orkaan daadwerkelijk ervaren. Lezen en horen over de Geest is iets totaal anders

dan die ook daadwerkelijk ervaren.

Wat moeten wij vandaag met Pinksteren?

Dag Pinksterfeest vervuld – allen bijeen – heel het huis vervuld – op ieder van hen – allen werden vervuld met de Heilige Geest.

Eensgezind bijeen zijn : als je er niet was, had je echt wat gemist. De Geest wordt aan de gemeenschap gegeven, op ieder van hen, allen werden vervuld. Enthousiastelingen, jong, oud, onzeker, twijfelaars, allen werden vervuld met Heilige Geest… Niemand uitgezonderd, zoals allen heiligen zijn, zo ook allen vervuld met Heilige Geest. Geest komt vanuit hemel, bij God vandaan, wordt niet gerealiseerd door mensen…

Toen : verwarring, verwondering, verlegenheid.

Herkenbaar?

Als de Geest werkt dat je verward, verwonderd, verlegen bent? Uiterlijke kenmerken van vervulling met de Heilige Geest roept dat bij mij soms ook op. Spreken in tongen, genezingen, wonderen. Maar tegelijk, vrucht van Geest in Galaten 5:22 is heel alledaags…liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.  Bij de gaven van Geest staan ook heel ‘gewone’ dingen, 1 Korinte 12 : Aan ieder echter wordt de openbaring van de Geest gegeven

tot wat nuttig is voor de ander. Geest heeft aan ieder iets gegeven wat nuttig is voor ander : ouderen kunnen zo jongeren helpen… Want aan de één wordt door de Geest een woord van wijsheid gegeven en aan de ander een woord van kennis, door dezelfde Geest; en aan een ander geloof, door dezelfde Geest, en aan een ander genadegaven van genezingen, door dezelfde Geest; en aan een ander werkingen van krachten, en aan een ander profetie, en aan een ander het onderscheiden van geesten, en aan een ander allerlei talen, en aan een ander uitleg van talen.

Geest als Advocaat/pleitbezorger : spreekt voor jou tot jezelf : kijk wat Jezus heeft  gedaan en geloof! Werk van Geest van God is als schijnwerper die iets verlicht, lamp van beamer die iets projecteert. Prachtige plaat op beamer, je ziet niet waar het licht vandaan komt, maar het gaat ook niet om de lamp. De bedoeling is niet dat we naar de beamer kijken, maar naar het prachtige plaatje. Geest geeft je de innerlijke overtuiging dat je Gods kind bent

Geest is ook heel krachtig, zoals vuur en wind BBQ doet gloeien. En ja, er zijn genoeg voorbeelden dat Geest in alle stilte, heel rustig werkt. Transformerende kracht is soms niet zichtbaar zoals zaadje dat ontkiemt en groeit in stilte. Maar uiteindelijk zal er toch vrucht zichtbaar zijn als bewijs van het ontkiemen en groeien. Het één is niet beter dan het ander. En bij het uiterlijke en krachtige zit absoluut ook surrogaat. Maar laten we vanmorgen niet naar anderen kijken, maar naar ons zelf. Het kan niet zo zijn dat je eigenlijk niet weet of je wel of niet vervuld bent met de Geest… Want Paulus waarschuwt dat Geest ook uitgeblust kan worden, dat het nog maar een heel klein vlammetje is in je leven

en je er haast niets meer van ervaart. Als je met Geest vervuld bent, zal jij, zullen anderen dat merken, hoe klein en pril dan ook. Zoals groot schip voortgedreven wordt door wind, een klein vlammetje een groot vuur kan veroorzaken.

Daarom :  wat moeten wij persoonlijk met Pinksteren vandaag?

Ben jij vervuld met de Geest, leef jij vanuit de Geest?

Wil jij vervuld worden met de Geest, leven vanuit de Geest?

Wil jij doen wat God van jou verlangt?

En toen de dag van het Pinksterfeest vervuld werd, (…) werd heel het huis vervuld. (…) En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest

Pinksterfeest is het feest van de vervulling, de vervulling van Gods beloften, van huizen, gemeenschappen, van mensen. Wil jij je vandaag laten vervullen, laten volmaken met Gods Geest? Mag God zijn goede werk in jou verder voltooien? Mag God telkens weer er aan werken om jou nog meer als heilige te laten leven? Mag God alles bepalen in jouw leven? Wil jij leven als Gods dienstknecht? En als God er in komt, dan gaat alles wat niet-God is, er uit. Zoals beeldhouwen ook heel simpel is, alles wat niet-paard is, dat moet eruit. Als wij worden vervuld met Geest van God, in vuur en vlam komen te staan voor God, open staan voor Gods nieuwe dingen in ons leven, onze kerk, ons dorp, dan kan God verder gaan met zijn goede werk dat hij begonnen is ook te voltooien.

Pinksteren : openstaan voor wat uit de hemel komt. Van harte en daadwerkelijk bidden : uw wil geschiedde op aarde zoals in nu al in de hemel Verlangen en verwachten dat dit heel letterlijk zal gebeuren als we er om bidden. Dat onze aarde wordt getransformeerd door hemelse kracht. Te beginnen bij de volgelingen van Jezus Christus, zoals het eerder begon bij het volk van God. En na Pinksteren en in onze dagen wordt ont-vouwd over de hele wereld. Maar laat het geen theorie blijven,maar levende praktijk zijn/worden.

Pinksteren, nieuwe ‘way of life’ ontvangen, vervuld met Gods Geest, leven met wat vanuit hemel ons wordt gegeven om van be-teken-is te zijn, leven met be-doel-ing, als basis voor wat God wil ont-vouwen in zijn wereld. Pinksteren begon met een heel kleine groep met heel grote impact. Ook toen waren de eerste reacties : verwarring, verwondering, verlegenheid. Maar uiteindelijk 3000 bekeerlingen, naast die cynische reacties die er ook altijd zullen zijn en blijven.

Als anderen ons heel normaal vinden, dan werkt Geest of heel stilletjes…of niet…

Wat moeten wij persoonlijk maar ook als gemeente met Pinksteren vandaag?

Beginnen met biddend te zingen, vanuit diepst van ons hart om vervulling met Geest. Voor het eerst of opnieuw : heilige Geest van God, vul opnieuw mijn hart…

P.S. Als je die vlag wilt begrijpen, zal je de kerkdienst moeten naluisteren/kijken. Het kindermoment na de Schriftlezing, voor het lied voor de preek.

¹⁹Want ik ben gestorven door de wet en leef niet langer voor de wet, maar voor God. Met Christus ben ik gekruisigd: ²⁰ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven. ²¹Ik verwerp Gods genade niet; als we door de wet rechtvaardig zouden kunnen worden, zou Christus voor niets gestorven zijn. (Galaten 2:19-21)

Ik ben gestorven en leef voor God,

ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij,

mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van  God.

Leven voor God, Christus die in je leeft …

Dat betekent in de context van de Galatenbrief dat je niet langer op je eigen morele inspanning of de wet vertrouwt. Je niet langer probeert door goed je best te doen geliefd te worden door God, anderen, jezelf. Dat je daaraan sterft, beseft dat het een doodlopende weg is, maar vertrouwt op het werk van Christus, op de weg van het leven gaat lopen. Je leven wordt aangesloten op de meeste krachtige energiebron, Gods Geest binnen in ons hart. Waarbij niet meer ik leef, maar Christus in mij, leven door geloof in Zoon van God : Jezus alleen

Het Evangelie is de manier waarop we het koninkrijk van God binnengaan. Maar het Evangelie is nog veel meer. We zijn, worden niet alleen gered, maar we groeien ook dankzij het Evangelie. Het is niet zo dat we beginnen door geloof in Jezus en dan verdergaan en groeien door wat we zelf doen. We zijn, worden niet alleen gerechtvaardigd door geloof in Christus, maar ook geheiligd door geloof in Christus. We laten het Evangelie nooit achter ons…

Voor het goed begrijpen van de brief aan de Galaten zijn er 3 groepen belangrijk:

– joden, besneden, maar verwerpen Jezus als Christus,

– christelijke joden, besneden, belijden Jezus als Christus,

– Galaten, christelijke heidenen, niet besneden, belijden Jezus als Christus.

De jood Paulus, besneden, belijdt Jezus als Christus, schrijft een brief aan de Galaten, heidenen, niet besneden, belijden Jezus als Christus, omdat anderen het Evangelie verdraaien. Die anderen zijn de joden in Jeruzalem, besneden, belijden Jezus als Christus, en bang voor de joden, besneden, maar verwerpen Jezus als Christus, (zoals Saulus vroeger). Paulus : alleen het geloof in Christus maakt je voor God rechtvaardig. Dus niet besnijdenis of andere menselijke voorwaarden. Maar blijkbaar is er iets goed misgegaan bij de Galaten want Paulus schrijft…

We lezen Galaten 3 : 1 – 14 (NBV)

Koorddanser Charles Blondin liep in 1859 als eerste over een touw over de Niagarawaterval. Vol zelfvertrouwen deed hij dit voorwaarts, achterwaarts, geblinddoekt, zittend op een stoel, etend aan een tafel, zelfs met iemand op zijn rug… Charles vroeg een vrijwilliger uit het publiek en uiteindelijk stapte iemand naar voren.

Zou jij dat hebben gedaan? Op iemands rug klimmen die vervolgens over een touw gaat lopen? Is het een kwestie van vertrouwen of ben je dan knettergek? En stel je voor, dat halverwege de persoon op de rug van Charles zou zeggen : alles leuk en aardig, maar ik vertrouw jou niet meer, de rest loop ik zelf wel. Laat me zakken en ik ga alleen verder. Wat denk je dat anderen zeggen? Ben je helemaal gek geworden? Heb jij je verstand verloren? Hoe denk jij dat jij het gaat halen in je uppie?

We lazen Galaten 3 : 1. Na Paulus’ verbazing aan het begin van de brief, is hij nu nog heftiger : Galaten, jullie hebben jullie verstand verloren! Wie heeft jullie in zijn ban gekregen/betoverd? Paulus wil maar één ding weten: ontvang je Gods Geest door de wet na te leven of door te luisteren en te geloven?

De kern van het Evangelie gaat niet over hoe je leeft, maar wat Jezus voor ons heeft gedaan aan het kruis. Het Evangelie verkondigt wat er is gebeurd/gedaan voor ons, daarna pas wat er door ons gedaan moet worden. Christen ben je niet als je veel van Jezus weet, maar als je Jezus als de gekruisigde kent. Beseft welke betekenis zijn dood voor ons heeft. Niet dat Jezus gewoon stierf, maar dat Hij stierf voor onze zonde. Zo is het bij de Galaten gegaan : ze luisterden naar het Evangelie én geloofden het Evangelie, met alle praktische consequenties. Paulus zet daarbij geloven tegenover de wet naleven,  vertrouwen op Geest tegenover het vertrouwen op eigen kracht. Het Evangelie geloven is niet dat je het eens bent met het verhaal over Jezus, maar dat je niet langer door de wet gered wordt. We spannen ons allemaal in om op eigen kracht ons einddoel te bereiken, om ons zelf aanvaardbaar te maken voor God, onszelf en anderen, en we vertrouwen daarvoor op onze inspanningen in moreel opzicht, op wat we doen, wat we hebben, wat anderen over ons zeggen. Het Evangelie geloven, is onze eigen manier van gelukzoeken loslaten, ophouden met de wet na te leven, stoppen met op eigen kracht te vertrouwen. Geloven dat het echt gebeurd is zoals beschreven in Bijbel, daardoor gerechtvaardigd, werkelijk gelukkig. Daarom niet teruggaan van Geest naar vlees, eigen kracht in plaats van Gods kracht om einddoel te bereiken, dan verlies je Geest, moet je in eigen kracht. Het is vandaag Pinksterfeest, we vieren dat de Geest je leven binnen komt als je gelooft in verlossing door genade alleen door Christus alleen. Als Gods goede Geest je leven bepaald, dan wil je toch niet meer anders?! Als Charles Blondin je over dat touw draagt, dan haal je het toch niet in je hoofd om zelf verder te willen lopen?!

De Galaten geloofden het Evangelie van de gekruisigde Christus, beseften de levens veranderende impact ervan voor hun leven, ze hadden de Geest ontvangen… Maar nu zijn ze betoverd, hebben ze hun verstand verloren…  

Hoe zit dat met ons?! We geloven, maar leven we voor God, leeft Christus in ons, hebben we de Geest ontvangen en leven we als Geestvervulde mensen?

Veel christenen denken: We zijn gered door het Evangelie, maar vervolgens groeien we als christen door op elk terrein van ons leven de Bijbelse richtlijnen toe te passen. Maar we zijn niet alleen gered door het Evangelie, we groeien ook als christen in ons leven, door het evangelie toe te passen op alle terreinen van ons leven. Niet door de Bijbel te gebruiken als trucje, maar dagelijks uit het bevrijdende Evangelie te leven. Zoals die man op de rug niet moest gaan twijfelen aan Charles, zo moeten wij niet twijfelen aan God…

Maar het gaat zo vaak zo anders, ons geloof is kwetsbaar. Onze ongehoorzaamheid en ongeloof is niet een gebrek aan wilskracht. We moeten dus niet harder ons best doen, dan gaan we vertrouwen op eigen inspanningen om wet te houden. Bij ongehoorzaamheid en ongeloof moeten we beseffen, dat we de controle over eigen leven willen houden door goede werken. We ons laten bungelen aan wat we doen, hebben en anderen over ons zeggen. Groeien als christen vereist voortdurende bekering, steeds weer beseffen dat we zo vaak op onze eigen manier ons geluk nastreven, maar dat dit een mission impossible is. We moeten ons de gekruisigde Christus voor ogen stellen, hij is gestorven voor onze zonde, hij heeft ons bevrijd van kwade doodsmachten en doen opstaan in nieuw leven. Jezus leeft en ik met Hem!

Als jouw probleem is dat je snel boos wordt, dan is oplossing dus niet dat God dat wegneemt, kracht geeft om te vergeven. Maar dan moeten we het Evangelie toepassen, inzien dat boosheid gevolg is van niet leven in overeenstemming met Evangelie. We zijn begonnen met Jezus als onze Redder, maar er is iets anders in de plaats gekomen wat onze redder  is geworden. In plaats van te geloven dat Christus ons houvast is, zoeken we iets anders als ons houvast. In plaats van alleen maar te hopen dat God de boosheid weg zal nemen of op wilskracht die boosheid te overwinnen, zouden we ons zelf moeten afvragen : Als ik zo boos word en vergeven zo moeilijk vind, waar heb ik dan blijkbaar behoefte aan? Wat ontvang ik niet, wat ik wel nodig denk te hebben om me gelukkig te voelen, hoop te hebben, waardevol mens te zijn? We zijn vaak boos omdat we het gewoon gemakkelijk en leuk willen hebben, het niet zo gaat als wij willen, we goedkeuring van anderen nodig hebben. Gemak, goedkeuring van anderen en controle van onszelf, daarbij zoeken we in praktijk onze heil. Als het niet gaat zoals wij willen, raken we verbitterd. De oplossing is niet nog beter je best doen. De oplossing is je bekeren van jezelf willen redden/gelukkig maken en van het gebrek aan vreugde over het voltooide werk van Christus. Dan is de wortel van boosheid weggenomen.

Om dit uit te leggen, gebruikt Paulus een voorbeeld : Abraham. Dat is een geniale zet richting zijn tegenstanders, christelijke joden, die beweren: Geweldig dat christelijke geloof, leven met Christus, maar om bij God te horen moet je wel leven als jood. Paulus vraagt : is dat zo?

Abraham is de stamvader van de Joden. Het volk Israel is ontstaan toen God aan Israëls stamvader Abraham beloofde dat Hij voor zijn nakomelingen een groot volk zou maken dat mocht wonen in het land dat God hun zou geven, onder Gods zegen. Deze Abraham zal jullie weer verstandig maken. Want, hij vertrouwde op God en dat vertrouwen werd als daad van gerechtigheid toegerekend. Toekennen/toerekenen : iets krijgt een bepaalde status wat het eerst niet had. Bij aanschaf van de piano was het ook mogelijk om eerst te huren. Als je later toch koopt wordt eerdere huur gerekend als onderdeel van de koopprijs. Eerdere betaling wordt andere status toegekend.

Vertrouwen van Abraham was niet alleen leuk voor Abraham, maar zorgt voor rechtvaardiging door God: God behandelde Abraham alsof hij rechtvaardig leven leidde. Abraham werd als rechtvaardig beschouwd, zonder dat hij het verdiende.

Veel religies, maar ook veel christenen, maken ervan : we proberen zo goed mogelijk, rechtvaardig te leven en daarmee God te behagen en door Hem aanvaard te worden. Of de andere kant : je leeft slecht, onrechtvaardig en daardoor raak je van God vervreemd, wil God niets met je. Het Evangelie van Christus is: het is mogelijk om geliefd te zijn en aanvaard te worden door God terwijl we van onszelf schuldig en onvolmaakt zijn. Volgens Luther zijn christenen : simul justus et peccator – tegelijk rechtvaardig en zondig. De status van rechtvaardige wordt je niet geschonken omdat je in je hart een bepaald niveau van onderwerping en aanbidding hebt bereikt. Je stelt geen orde op zaken in je leven

om daarmee toegerekende gerechtigheid te verdienen. Zondaars worden gerechtvaardigd, Jezus neemt zondaars aan, maakt zondaars tot Gods kinderen.

Iedereen die gelooft, is kind van Abraham, niet vanwege fysieke afstamming of besnijdenis. Vertrouwen is geloven, geloven in Gods leiding, niet in wat wij presteren. Want toen Abraham geloofde was hij kinderloos en zijn vrouw onvruchtbaar: ze konden geen kinderen krijgen. Toch beloofde God hem dat zijn nageslacht zo talrijk zou zijn als de sterren. God ging zelf ingrijpen in de geschiedenis en iets groots tot stand brengen dat volledig buiten het vermogen van een mens lag,hoe gelovig of voorbeeldig ook. De belofte van een erfgenaam hing helemaal van God af en in het geheel niet van Abraham. Abraham moest geloven dat God het zou doen.

Abraham was een gelovige, vertrouwde God voor zijn geluk. Maar je kan ook op een andere manier leven, geluk van iets of iemand anders verwachten. Wat maakt je gelukkig, is de basis van je bestaan? Wat je doet, wat anderen van je zeggen, wat je hebt, zoals mobiel. Steeds meer mensen kunnen niet meer functioneren zonder mobiel. Maar het lijkt het erop dat steeds meer mensen prima functioneren zonder God…

Is er iets dat me het gevoel zou geven niet meer te leven als ik het kwijt zou raken?

Wie gelooft als Abraham wordt gezegend! Als je niet gelooft en vertrouwt, maar het van de wet naleven verwacht, dan ben je vervloekt… Dat klinkt hard, laat het me uitleggen.

Ieder die zich niet houdt aan alles wat de wet bepaalt, dat niet doet, die is vervloekt.

Als God bestaat, als de Bijbel waar is, dan zijn er 2 opties:

1) Heilig/perfect leven door 100% de wet te houden, zoals God wil. Dan ben je van jezelf, van nature, heilig/perfect/volmaakt.

2) Of je leeft niet heilig/perfect, zondigt keer op keer, het lukt maar niet om de wet van God te houden, het lukt maar niet om te leven zoals God wil. Dan wordt je geheiligd door geloof in Christus als verlosser, waardoor je in Gods ogen net zo heilig bent als zijn volmaakte Zoon.

Maar zou dat lukken? Kan jij met jouw goede levenswandel, 100% wet houden, leven zoals God wil, heilig/perfect? Kan jij net zo heilig zijn als de heilige God zelf? Als we dat niet volkomen doen, zijn we al gezakt, ben je vervloekt, als onheilige bij heilige God zijn is onmogelijk. En het komt heel precies, zoals ik op 1/10 ben gezakt, zo is het bij God ook alles of niets… En kan jij leven met de gevoelens van teleurstelling, onzekerheid, angst? Je weet nooit of het wel goed genoeg was, je vervloekt je zelf of anderen vervloeken je vanwege jouw falen, te kort schieten, niet voldoen aan verwachtingen.

Bevrijd worden van vloek kan alleen door Jezus. Christus heeft ons vrijgekocht van vloek van de wet door voor ons een vloek te worden. Want vervloekt is iedereen die aan het hout hangt. In Oude Testament was er de doodstraf door steniging, daarna werd het lijk aan een paal gehangen als symbool dat God hem afwees. De persoon werd niet vervloekt omdat hij daar hing, maar werd opgehangen als teken van zijn vervloeking. Christus werd aan een paal met dwarsbalk gehangen, om te laten zien dat hij vervloeking onderging van goddelijke afwijzing. Daar aan het kruis kocht hij ons vrij, met zijn bloed kocht hij ons vrij. Heer uw bloed dat reinigt mij, doet mij leven en maakt mij vrij

Hij onder ging de vloek die wij verdiend hadden, zodat wij de zegen konden ontvangen die Hij verdiende : genade. Mercy : niet krijgen, wat je wel verdiend hebt, dood / vloek; grace : wel krijgen, wat je niet verdiend hebt, leven / zegen

Jezus heeft niet de zonde op zich genomen, maar is voor ons vloek geworden, werd zondaar. Jezus werd zondaar én tegelijk werden wij, zondaars, rechtvaardigen. In Gods ogen : Jezus = zondaar, wij = rechtvaardig, volkomen volmaakt. Redding is veel meer dan vergeving, niet schone lei, maar worden volmaakt : rechtvaardig en heilig. Dat blijven we ook, zolang we geloven en niet terugvallen op eigen kracht alsof we de zegen moet verdienen. Dan heb je jouw verstand verloren.

Nog even terug naar Charles Blondin. De climax was dat hij met een kruiwagen over het touw naar de overkant ging. De menigte juichte. Toen riep Charles ‘geloven jullie ook dat ik het kan met iemand in die kruiwagen?’ En iedereen riep ‘ja, dat geloven we’. Toen wees Charles iemand aan ‘stap maar in’ maar de man weigerde. En zo weigerde iedereen. Iedereen geloofde dat het kon, maar niemand vertrouwde Charles, niemand durfde in die kruiwagen te stappen. Uiteindelijk stapte een vrouw naar voren, in de kruiwagen…

Wat zou jij hebben gedaan? In die kruiwagen?! Ik ben niet gek, ik heb mijn verstand nog!

Ik ben gestorven en leef voor God,

ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij,

mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van  God.

Zo leven, leven voor God, Christus leeft in mij, het is een grote uitdaging, voor mensen die durven, vertrouwen, geloven. Je kan het Evangelie geloven, Jezus geweldig vinden, maar durf je het echt te zingen ‘k Stel mijn vertrouwen op de Heer mijn God?

Vandaag vieren we het Pinksterfeest, feest van de Geest, Gods verstand.

Voor iedereen die zijn verstand heeft verloren of zich beroept op zijn gezonde verstand, blijft staan aan de kant, klinkt de belofte dat door geloof we Gods Geest, Gods verstand, hebben ontvangen.

Leven voor God, Christus leeft in mij, Gods Geest/verstand leidt mijn leven.

Durf jij het aan? Kom je in beweging? Zing je : u bent alles waar ik voor leef?!

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

De avond begint om 19.00 uur  en er is een vrije entree al zal er wel een collecte worden gehouden

In de gezamenlijke dienst op Tweede Pinksterdag in de Hervormde Kerk denken we na over drie vragen:

Moeten wij vandaag iets met Pinksteren, ja of nee?

Zo ja, wat moeten wij vandaag met Pinksteren?

En,  wat moeten wij persoonlijk met Pinksteren vandaag?

Een orkaan in de praktijk ervaren is iets anders dan in theorie heel veel weten van het weer en schema’s, tabellen en kaartjes. Kunnen vertellen over hoe een orkaan ontstaat en hoe je die ervaart, is totaal anders dan een orkaan daadwerkelijk ervaren.

Lezen en horen over de Geest is iets totaal anders dan die ook daadwerkelijk ervaren. (Wat) ervaar jij van de Geest?

Welkom maandagmorgen om 9.30u in de Hervormde Kerk.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Koorddanser Charles Blondin liep in 1859 als eerste over een touw over de Niagarawaterval. Vol zelfvertrouwen deed hij dit voorwaarts, achterwaarts, geblinddoekt, zittend op een stoel, etend aan een tafel, zelfs met iemand op zijn rug… Charles vroeg daarvoor een vrijwilliger uit het publiek en uiteindelijk stapte iemand naar voren. Zou jij dat hebben gedaan?

De climax was dat hij met een kruiwagen over het touw naar de overkant ging. De menigte juichte. Toen riep Charles ‘geloven jullie ook dat ik het kan met iemand in die kruiwagen?’ En iedereen riep ‘ja, dat geloven we’ Toen wees Charles iemand aan ‘stap maar in’, maar de man weigerde. En zo weigerde iedereen.

Iedereen geloofde dat het kon, maar niemand vertrouwde Charles, niemand durfde in die kruiwagen te stappen. Wat zou jij hebben gedaan? In die kruiwagen?! Ik ben niet gek, ik heb mijn verstand nog!

Pinkstermorgen lezen we hoe Paulus het de Galaten toeschreeuwt : jullie hebben jullie verstand verloren! En wij, hebben wij ons verstand nog? Meer nog, hebben wij de geest, Gods Geest, Gods verstand, ontvangen en leven we er ook uit?

Welkom zondagmorgen om het Pinksterfeest met elkaar te vieren. Er is kinderkerk voor de groepen 1-8 en crèche voor de allerkleinsten in de kelder van Ons Centrum.

We lezen Galaten 3 : 1- 14

Galaten, u hebt uw verstand verloren! Wie heeft u in zijn ban gekregen? Ik heb u JezusChristus toch openlijk en duidelijk als de gekruisigde bekendgemaakt? ²Ik wil maar één ding van u weten: hebt u de Geest ontvangen door de wet na te leven of door te luisteren en te geloven? ³Bent u werkelijk zo dwaas weer op uw eigen kracht te vertrouwen, en niet langer op de Geest? ⁴Is alles wat u hebt meegemaakt dan voor niets geweest? Dat kan toch niet! ⁵Geeft God u de Geest en goddelijke krachten omdat u de wet naleeft? Of geeft hij ze omdat u naar hem luistert en op hem vertrouwt?

⁶Van Abraham wordt gezegd: ‘Hij vertrouwde op God, en dat werd hem als een daad van gerechtigheid toegerekend.’ ⁷U ziet dus dat zij die geloven kinderen van Abraham zijn. ⁸Nu heeft de Schrift voorzien dat God ook andere volken door geloof zou aannemen en daarom aan Abraham verkondigd: ‘In jou zullen alle volken gezegend worden.’ ⁹En dus wordt iedereen die gelooft samen met Abraham, de gelovige, gezegend. ¹⁰Maar iedereen die op de wet vertrouwt is vervloekt, want er staat geschreven: ‘Vervloekt is eenieder die niet alles doet wat het boek van de wet bepaalt.’ ¹¹Dat niemand door de wet voor God rechtvaardig wordt, is volkomen duidelijk, want er staat ook geschreven: ‘De rechtvaardige zal leven door geloof.’ ¹²De wet daarentegen is niet gegrond op geloof, want er staat: ‘Wie doet wat de wet voorschrijft, zal leven.’ ¹³Maar Christus Jezus heeft ons vrijgekocht van deze vloek door voor ons te worden vervloekt, want er staat geschreven: ‘Vervloekt is ieder mens die aan een paal hangt.’ ¹⁴Zo zouden door hem alle volken delen in de zegen van Abraham en zouden wij, zoals ons is beloofd, door het geloof de Geest ontvangen.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

De kerkenraad heeft besloten om twee seniorenouderlingen te gaan benoemen.

De seniorenouderlingen zullen de wijkouderlingen en de predikant ondersteunen in het pastorale bezoek aan onze senioren. Om zo extra pastorale aandacht aan onze senioren te kunnen geven. De seniorenouderlingen krijgen geen eigen wijk, worden ook niet verantwoordelijk voor het pastoraat aan de senioren, maar zijn een aanvulling op het bestaande pastoraat.

De opzet van het pastoraat in wijken met wijkteams en wijkouderlingen blijft zoals het nu is. De seniorenouderlingen zullen in overleg met de wijkouderlingen en de predikant actief zijn in het pastoraat.

Ken jij of ben jij zelf iemand met een pastoraal hart voor ouderen? Die één keer in de week of twee weken een pastoraal bezoek wil brengen aan de senioren in onze gemeente? We horen graag van u.

Hieronder het formulier met daarop nog meer informatie over de benoeming van de seniorenouderlingen.

De formulieren kunnen worden ingeleverd tot en met zondag 9 juni.

Voor het goed begrijpen van brief aan de Galaten zijn er 3 groepen belangrijk:

– joden, besneden, maar verwerpen Jezus als Christus

– christelijke joden, besneden, belijden Jezus als Christus,

– Galaten, christelijke heidenen, niet besneden, belijden Jezus als Christus.

De jood Paulus, besneden, belijdt Jezus als Christus, schrijft een brief aan de Galaten, heidenen, niet besneden, belijden Jezus als Christus, omdat anderen het Evangelie verdraaien. De anderen zijn joden in Jeruzalem, besneden, belijden Jezus als Christus, en bang voor de joden, besneden, maar verwerpen Jezus als Christus, (zoals Saulus eerder). Paulus wil duidelijkheid geven in de ontstane verwarring : wel/niet besnijden?! Hij wil de vrijheid in Christus beschermen. Alleen het geloof in Christus maakt je voor God rechtvaardig. Dus niet besnijdenis of andere menselijke voorwaarden. Hierover zijn Paulus en Petrus het eens geworden in Jeruzalem, (vss.1-10), maar nu ontmoeten ze elkaar in Antiochië en gebeurd er iets opvallends…

Schriftlezing  : Galaten 2 : 11-21 (NBV)

Ben jij wel eens bang voor wat anderen van jou vinden?

Ben jij wel eens iets minder eerlijk/oprecht om ruzie te voorkomen?

Paulus gaat in Antiochië de confrontatie aan met Petrus. Paulus beschrijft het als voorbeeld met de bedoeling dat de Galaten zich er in herkennen en er lessen uit trekken. En hopelijk helpt het ons ook, christenen in 2019 te Enter. De kern van de crisis in Antiochië is volgens Paulus : huichelarij van Petrus. Petrus vertoont correct joods gedrag, hij is onecht, verandert van tafelmanieren, speelt toneel. Na het visioen met reine en onreine dieren op het laken (Hand.10) had Petrus geleerd om christelijke heidenen van harte en helemaal te aanvaarden als broeders en zusters. Hij was ook bereid om met hen tafelgemeenschap te hebben. Voor een jood was dit geweldig ingrijpend : onbesnede heidenen! Anderen hadden het hem ook kwalijk genomen dat hij bij de Romein Cornelius was binnengegaan en met hem had gegeten, eten was een teken van vriendschap. Petrus heeft zich toen verdedigd: ‘Wat God gereinigd heeft, mag u niet voor onheilig houden!’  Voor iemand die van jongs af aan geleerd had om het koosjer eten volgens de spijswetten op één lijn te zien met de ware dienst aan God is dit een onvoorstelbaar grote overgang geweest: een wonder van Geest. Bij de confrontatie in Antiochië pakt deze voortrekkersrol van Petrus echter slecht uit. Wanneer daar namelijk ‘afgezanten van Jakobus’ komen, uit Jeruzalem, trekt hij zich terug en zondert hij zich van hen af. Hij eet niet langer met de Galaten aan één tafel. Alsof hij tot nu toe iets had gedaan dat eigenlijk niet zo goed was. Dit optreden van de grote voorganger krijgt direct een voorbeeldfunctie voor de overige christelijke joden: ook zij stoppen hun gemeenschappelijke maaltijdcontacten met de Galaten. Zelfs Barnabas, medewerker van Paulus, sluit zich bij Petrus aan. Voor de Galaten en Paulus moet dit schokkende ervaring zijn geweest: ze blijven opeens alleen achter aan tafel…

Paulus beschrijft het handelen van Petrus en de anderen als ‘angst voor de voorstanders van de besnijdenis’, voor de christelijke joden, die op hun beurt weer bang zijn voor vervolging, en daarom het Evangelie verkondigen van Christus + nog iets…besnijdenis. Paulus: Petrus bewandelt niet de rechte weg naar de waarheid van het evangelie.

De waarheid van het evangelie heeft grote gevolgen voor ons leven. Als wij Jezus volgen, hebben wij de uitdaging om alles in ons leven af te stemmen op de richting die het Evangelie ons wijst. Om de gezindheid van Christus ons eigen te maken en daarnaar te leven. Christelijke levensstijl is niet netjes leven, ieder naar de zin maken. Christelijke levensstijl is radicaal Jezus volgen, je telkens afvragen “wat zou Jezus doen?” Niet de goedkeuring van anderen, een goed gevoel of wat je doet of hebt. Alleen Jezus kan je werkelijk en ten diepste gelukkig maken. Als je daar aan gaat rommelen, niet het geloof in Jezus, maar… dan ga je leven op basis van gevoel of eigen regels. Dat leidt tot uitsluiting van mensen/groepen op gedrag/uiterlijkheden (N.O.S.) Sommigen horen er dan niet meer bij, voldoen niet aan jouw regels… Anderen daar heb je gewoon niets mee…voel je niets voor… Ja, we gaan keurig naast ‘die andere mensen’ zitten in de kerk, maar we zullen nooit samen ‘eten’, nooit echt vrienden met hen worden. Petrus stond toe dat culturele verschillen (regels/gevoel) belangrijker werden dan de eenheid die het Evangelie bewerkt.

Soms nemen we onszelf ook te serieus, begrijpen we maar niet dat we gewoon verschillend zijn, denken we echt dat ónze vormen en manieren beter zijn. Waardoor er allerlei scheidslijnen lopen door het lichaam van Christus.

En Paulus verzet zich heftig, maar liefdevol. Hij zegt Petrus genadig de waarheid! Hij gaat niet Petrus’ gedrag veranderen, maar uitleggen hoe het geloof in Christus werkt. Paulus argumenteert principieel: omdat zowel besnedenen als onbesnedenen gerechtvaardigd worden door het geloof in Christus, kan men de heidenen niet meer dwingen als jood te leven. Paulus grijpt hier terug op inzichten die de apostelen hadden verworven dankzij het visioen van Petrus. Daarom verwijt hij Petrus huichelarij, toneelspel, onechtheid, omdat iedereen weet dat Petrus al lang soepel omgaat met strenge joodse voorschriften als dit de omgang met christelijke heidenen bevordert. Hij leeft al volgens heidens gebruik, hij noemt niets meer onrein wat God rein noemt. Daarom is het hier geen principiële terugkeer, maar een gelegenheidsoptreden. Petrus laat hier niet Evangelie van genade los, Paulus verwijt hem geen afval van het geloof in Christus. Petrus verandert niet van theologie, maar verliest zijn moed. Angst is en blijft een slechte raadgever. Petrus wordt pragmatisch met Evangelie, de “rechtvaardiging door genade alleen” sneuvelt. Paulus wil hem weer durf geven in zijn angst voor de besnedenen in het algemeen, die wordt aangewakkerd door de komst van christelijke joden uit Jeruzalem met beangstigende ervaringsverhalen van vervolging. Over vijandschap van de joden tegenover christelijke joden vanwege hun omgang met christelijke heidenen en het breken met de wetten van Mozes. Het is daarom veiliger voor de christelijke joden om hun contacten met deze heidenen te beperken tot wat mogelijk is binnen de wetten van Mozes… Wie tenminste de band met het eigen volk niet wil verliezen. Dit betekent dat christelijke joden veiligheidshalve koosjer blijven eten zonder dat zij de band met de christenen uit de heidenen willen doorsnijden. Met als gevolg dat de afgezanten van Jakobus het daarom niet aan durven om tafelgemeenschap te hebben met christelijke heidenen. Juist de joodse ex-vervolger Paulus is nu degene met de meeste moed en hij weerstaat Petrus openlijk. Hij daagt hem en de anderen uit om weer moedig te worden en vast te houden aan de consequenties van het geloof in Christus, ook als dat zelfverloochening en kruis dragen inhoudt. Petrus is bang voor wat anderen van hem denken en zeggen, maar waarom heeft hij goedkeuring van mensen nodig?

Voelen we de spanning van de christelijke joden in hun relatie met de heidenen? De band met je volk, je familie en vrienden loslaten om Jezus Christus na te volgen. Dat is prijs die ze als volgeling van Jezus betalen.  Maar het brengt ook vrijheid, nieuwe broeder- en zusterschap en eeuwige gemeenschap met Christus.

Hoe beleven wij dat? Durft u met iedereen in deze kerk aan tafel te worden gezien? Of schamen we ons voor medekerkgangers, broer/zus, met andere levensstijl? Verontschuldigen we ons bij anderen om opmerkingen te voorkomen? Ze zouden eens denken dat die simpele kerel / die verwaande meid bij jou hoort, dat jij hetzelfde gelooft. Als we ons ongemakkelijk voelen, kiezen we zo vaak voor het huichelen, het woordje ‘eigenlijk’. En voor we het weten is onze vrijheid in Christus om zeep geholpen. En dat maakt vriendschap en onderlinge liefde binnen de gemeente onmogelijk. Zouden we iedereen uitnodigen in onze tuin als iemand langsloopt op een mooie zomeravond? Of houden we de relaties zakelijk, ontmoeten we elkaar alleen tijdens zondagse kerkdienst?

Ben jij wel eens bang voor wat anderen van jou vinden?

Ben jij wel eens iets minder eerlijk/oprecht om ruzie te voorkomen?

Ook vandaag de dag dreigt het gevaar je te laten gijzelen door anderen, krampachtig dingen doen die je eigenlijk niet wilt, die je dan maar doet om het niet nog erger te maken. Maar voor je het weet, vaak ook nog onbewust, wordt het alleen maar erger.

Paulus houdt de Galaten een spiegel voor. Om te laten zien dat het niet hun probleem is, maar dat van de christelijke joden in Jeruzalem. Die hun eigen straatje schoonvegen door zich af te zonderen en de Galaten zo indirect uitnodigen zich maar te laten besnijden. Het probleem van de christelijke joden is dan de wereld uit. De Galaten willen natuurlijk niet hun contact met Petrus kwijt, waarmee volgens Paulus Petrus de Galaten impliciet dwingt jood te worden, te leven op een joodse manier, te beginnen met de spijswetten. Het lijkt er op dat angst ook hier een slechte raadgever is, onbewust mensen de vrijheid ontneemt. De christelijke joden schuiven door angst onbewust hun probleem op bordje van de heidense broers en zussen. Paulus laat zien dat deze praktische kwestie alles te maken heeft met de onderliggende theologie. Dat het een breuk met Christus zou zijn, als niet duidelijk zou zijn wat het ware evangelie nu zou zijn. Dan zouden Galaten kunnen denken dat er rechtvaardiging uit werken van de wet valt te verwachten. En dat is niet zo.

Zelfs Petrus moet nog bijleren over rechtvaardiging door geloof alleen. Wie van ons kan dan denken dat hij/zij alles al weet?! Christelijke geloof zorgt ervoor dat joden de christelijke joden als afvalligen, heidenen beschouwen, als zondaars die de wet minachten. Het lijkt erop dat Christus in feite de afbraak van het joodse geloof bevordert, in dienst is van zonde, doordat Jezus omging met zondaars, stierf voor zondaars, de wet een andere betekenis gaf. Maar de tien geboden en andere goede regels zijn niet overbodig of afgeschaft, maar christenen zijn er wel vrij van als middel om gered te worden. Daar gaat het mis bij Petrus en de anderen. Uit angst dat ze als zondaars worden gezien, proberen ze het evangelie van verdachtmaking te zuiveren door juist weer nadrukkelijk als jood te gaan leven en elke kwade schijn te vermijden. Hierbij wordt weer aangenomen, wat eerder was verworpen, met daarbij suggestie dat de eerdere levenswandel niet goed was en correctie nodig heeft. Dit beschadigt het geloof in Jezus Christus.

Hopelijk maakt het ons gevoelig en bewust voor het feit dat anderen naar ons kijken en naar ons luisteren als zijnde een christen, voorbeeld om na te volgen. Hopelijk scherpt het ons ook in het luisteren en kijken naar anderen of het ook echt van God is, het je vrij laat en je echt goed doet, liefdevol en opbouwend is. Wees daarbij kritisch op tradities, soms al generaties lang, op gewoonten die je van thuis hebt meegekregen of die je zelf hebt eigen gemaakt. Of juist op nieuwigheden die vaak zo mooi lijken, maar op den duur slechts een dun laagje chroom blijkt te zijn. Hopelijk helpt het ons om goed om te gaan met vrijheid, te genieten van ontspannenheid van geloven. We moeten niet werken met schuldgevoelens: als je echt christen bent, dan …. Geen bijzaken tot hoofdzaken maken… geloof + nog iets… De ander is in Christus, net zo goed als wij : allemaal onrein zonder Christus, allemaal rein in Christus. Gaan we eindelijk eens geloven dat we gewoon verschillend zijn, maar niet beter/slechter dan ander?

Paulus sluit heel persoonlijk af. Hij is door het geloof innig verbonden met Jezus. Bij Jezus’ veroordeling volgens de joodse wet door het joodse Sanhedrin en de daarop volgende kruisiging is Paulus als het ware ook veroordeeld en gekruisigd en gestorven. En voor een dode geldt de wet niet meer, een dode kan de wet niet houden, een dode kan je niet meer straffen vanwege een overtreding, een dode is de wet voorbij, de wet is voor levenden. Daarom is Jezus na zijn dood niet meer onder de wet en daarom is ook Paulus in verbondenheid met Jezus door Jezus’ dood vrij van wet en regeltjes. Gestorven voor de wet als middel tot behoud, dood voor veroordeling door de wet. Niet door de wet rechtvaardigheid maar door Jezus Christus, dan kan de wet ons niet meer veroordelen, kan niets ons meer scheiden van Christus. Door zijn geloof in Jezus is Paulus’ verdere leven op aarde bestemd om te leven voor God, toegewijd aan Christus die hem liefhad. Ook al beschouwen de joden Paulus als een goddeloze, hij volgt Jezus na. Niet ik leef meer, maar Christus leeft in mij. Als Christus’ leven mijn leven is, is ook Christus’ verleden mijn verleden. Ik ben rechtvaardig in Christus. Ik ben net zo vrij van veroordeling door God, alsof ik zelf het oordeel al heb ondergaan en al gestorven ben, alsof ik zelf al voor de schuld betaald heb. En ik ben net zo geliefd door God alsof ik het leven heb geleid dat Christus geleid heeft. Ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij, herinnert ons telkens dat als we in Christus geloven in Gods ogen rechtvaardig zijn, als Christus zijn…Door vast te houden aan dit evangelie van Christus en te volharden in de tafelgemeenschap met de christelijke heidenen. Denk voortdurend, terwijl jij je leven leidt, aan wie je bent door het geloof in Christus, die zich heeft prijsgegeven in de dood, uit liefde voor jou! Waardoor genade mij heiligt, mijn hart wordt gereinigd, mij rust en vrede geeft, mij verder laat groeien en vruchten doet opbloeien van Gods Geest. Dan hoef je nooit meer bang te zijn voor wat anderen van jou vinden. Als God jou standvastig en moedig maakt, kan je altijd eerlijk en oprecht zijn, is Jezus alles waar je voor leeft.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Waarom hebben wij ambtsdragers?

Wat is hun opdracht?

Wat verwachten we van ambtsdragers?

Om de gelovigen toe te rusten tot getuigenis en dienst in de wereld en tot opbouw van het lichaam van Christus. Om de gemeente en elkaar in vieren, leren en dienen bij de heilsgeheimen te bewaren: voor alle dingen zoeken wij immers Gods koninkrijk en zijn gerechtigheid.

We lezen vanmorgen uit de profeet Zacharia. De profeet Zacharia profeteerde over het herstel van Juda na de terugkeer uit de Babylonische ballingschap. In de periode van de herbouw van de tweede tempel (6^e eeuw voor Christus). Waarschijnlijk is Zacharia van priesterlijke of levitische afkomst. We lezen over koning Zerubbabel, die samen met hogepriester Jozua, leiding geeft aan het volk. Samen zijn ze verantwoordelijk voor de herbouw van de tempel. De bouw van de tempel gaat niet vanzelf, er is weerstand van buitenaf. In de voorgaande hoofdstukken en volgende hoofdstukken worden in totaal 8 visioenen beschreven. Wij lezen vanmorgen het vijfde visioen van de profeet Zacharia.

Schriftlezing : Zacharia 4 : 1-14 (NBV)

We lazen hoe de engel, die al vaker met Zacharia gesproken heeft, terugkeert en Zacharia wekt, zoals je iemand wakker maakt. Zacharia ziet dan een massief gouden kandelaar, met daarboven zeven lampen. Deze lijkt op de kandelaar uit de tabernakel, die ook van goud is en zeven armen heeft met op elk daarvan een bekervormige olielamp. De kandelaar in het visioen heeft volgens veel vertalingen maar één oliebekken van waaruit zeven lampen worden bevoorraad, via pijpleidingen of die zeven tuiten heeft. De vertaling ‘schaal’ of ‘olievaatje is echter onzeker, het is ook mogelijk dat verwezen wordt naar de omgebogen armen van de kandelaar. Hoe het er precies uitgezien heeft, dat weten we dus het niet. Wat we wel weten, en waar het ook om gaat, is dat de olie niet aangevuld hoeft te worden door Levieten, maar dat de olie rechtstreeks afkomstig is van de olijfbomen die naast de kandelaar geplant zijn. In een tijd van gebrek aan olijfolie voorziet God zelf in de olie. Zacharia, zelf een priester en dus vertrouwd met de processen die nodig zijn om licht te laten branden in de tempel, ziet nu tot zijn verbazing een voortdurende bron van olie.

De kandelaar, de oliehouder met zeven lampen en de toevoerbuizen vanaf twee olijfbomen dragen alle één boodschap uit en deze is voor koning Zerubbabel. De boodschap van Zacharia voor Zerubbabel is : ‘Niet door eigen kracht of macht zal hij slagen – zegt de HEER van de hemelse machten – maar met de hulp van mijn Geest.’ Al is Zerubbabel bekleed met politieke en militaire macht, hij kan niets doen zonder Gods Geest. Zijn taak heeft een dimensie die menselijke vermogens overstijgt en de bijzondere kracht van Gods Geest vereist. Er zullen obstakels zijn die worden toegesproken als vormen ze een berg, maar die berg zal worden als een vlakte. Zerubbabel zal de tempel voltooien, maar niet door kracht, niet door geweld, maar door Gods Geest. Je kan ambtsdrager zijn, een taak hebben in de kerk, maar zonder Gods Geest kun je niets doen.

Vanaf vers 11 wordt het beeld verder toegelicht. De twee olijfbomen die naast de kandelaar staan en beide door gouden buisjes vloeibaar ‘goud’ uit zich laten stromen, benadrukken de verbinding tussen de olijfbomen en de kandelaar. Dit zijn de twee ‘zonen van de olie’, staat er letterlijk, wat vaak vertaald wordt als ‘gezalfden’. De ‘zonen van de olie’ verwijzen naar de oliebuisjes of de helpers die zorgen voor de olietoevoer.

Het benadrukt het onuitputtelijke van de bron die voor olie zorgt. De twee leiders, Zerubbabel en Jozua, zijn een energiekanaal om Gods huis te verlichten in de wereld en dat vermogen is bovenmenselijk. Hun geheim ligt in de verbondenheid met Gods Geest. Zoals een tempelkandelaar nutteloos is zonder lampolie, zo kan een leider niets doen zonder de Geest.

Dit vijfde visioen is een boodschap van bemoediging in een tijd waarin het volk en de leiders ervanveel problemen meemaakten. Kracht en geweld zijn in onze wereld zeer geliefd, maar in Gods Koninkrijk gelden andere regels. Het vertrouwen op de naam van God is belangrijker dan het vertrouwen op kracht en macht. De gouden kandelaar en de twee olijfbomen vertellen hoe Zacharia het leiderschap ziet : als kanaal van Gods Geest. De HEER van de legermachten is machthebber over heel deze wereld. Wanneer hij zijn Geest zendt, zullen zijn plannen gerealiseerd worden, door menselijke onmogelijkheden heen. Dat mag ook in onze tijd ons christenen bemoedigen. God laat zijn werk niet los.

In Gods werk draait het niet om kracht of macht, maar om Gods Geest. Krachten en machten zijn er van buitenaf en van binnenuit. Van buitenaf, de secularisatie, ontkerkelijking, het verzet tegen God. Maar ook van binnenuit, binnen in ons zelf. De kracht van het denken : denken los van God, eigen wijsheid, in plaats van verlicht en geïnspireerd door Gods Geest. De kracht van de wil : doorzetten en op eigen wilskracht verder, in plaats van een wil die gevormd is door Gods Geest en zich voegt naar wat God wil, door zijn kracht. De kracht van de emotie : positief blijven en op eigen kracht vertrouwen, in plaats van de vrede van God ervaren in je leven, door je op Jezus te richten, te laten leiden door Gods Geest. Met al deze eigen krachten is op zich niks mis mee. Maar God gebruikt ze niet, als ze niet verbonden zijn met Hem. Uit eigen kracht iets doen, kan Gods kracht zelfs in de weg staan… We kunnen niet uit eigen kracht de tempel van God herbouwen. Toen niet de letterlijke tempel van steen, nu niet de geestelijke tempel, Gods gemeente. Voor de herbouw of opbouw zijn we totaal afhankelijk van Gods Geest. God geeft nieuw leven, nieuwe inspiratie, nieuwe moed en nieuwe kracht, door zijn Geest. Hoe die Geest van God dat doet, hebben we gezien in Zacharia 4. Door de gezalfden, de zonen van de olie, de leiders, die als olijfbomen naast God staan, wordt olie doorgegeven om het licht van God te laten branden. Zerubbabel ontvangt Gods Geest om daarna het volk door Gods kracht te inspireren tot herbouw van de tempel. God gebruikt Zerubbabel door de kracht van zijn Geest, zodat zelfs de hoogste berg in een vlakte verandert. God herbouwt zijn tempel door ‘oliemensen’ heen. Mensen die de Geest ontvangen, die vervolgens weer dienstbaar zijn aan de geloofsgemeenschap en haar inspireren. God maakt duidelijk dat herbouw van de tempel alleen door zijn Geest kan én dat het via ‘oliemensen’ gaat. De Geest komt in dit verhaal niet zomaar uit de lucht vallen. Hij komt tot ons via mensen, die zich voor Gods aangezicht stellen en dienstbaar zijn. Dat wordt ook bedoeld met die laatste uitdrukking ‘die naast de Heer van de hele aarde staan’. Dat zijn mensen die zich dienstbaar op stellen in Gods Koninkrijk en vanuit de gave van de Geest leven. Via die mensen stroomt de Geest heilzaam deze wereld in en wordt Gods gemeente gebouwd.

Dit beeld is niet beperkt, alsof er maar twee ‘zonen van de olie’ zouden zijn. Als God zegt ‘door mijn Geest’, dan bedoelt God : via Geestvervulde mensen die mijn Geest doorgeven, zal ik mijn tempel bouwen. Opvallend dat God zelf het belang benadrukt van Gods Geest en de herbouw van de tempel. We leven toe naar Pinksteren waar we vieren dat Gods Geest op iedereen wordt uitgestort. Als christenen na Pinksteren kunnen we allemaal ‘oliemensen’ worden, zonen en dochters van de olie van Gods Geest. God geeft zijn Geest aan mensen om de heiligen toe te rusten tot dienstbetoon. Het doel is om te komen tot geestelijke volwassenheid.  Tot de vorming van mensen die zelf leven uit Gods Geest en een bron van leven zijn voor anderen. Zo wil de Heer door zijn Geest een levende tempel bouwen, ook vandaag. Daarbij mag een ieder met zijn of haar gave dienstbaar zijn en zo samen als lichaam van Christus, de Heer vertegenwoordigen op aarde.

Hoe meer Geestvervulde mensen, oliemensen, hoe krachtiger God kan werken aan herstel en opbouw. De weg van herstel en opbouw zit dus in het zoveel mogelijk activeren en motiveren van mensen om vanuit de Geest te leven. Dit is de uitdaging van de kerk van vandaag. Daar waar de Geest mensen vervult en door hen heen werkt, daar is leven.

Daarom roept God in het bijzonder ambtsdragers, zonen (en dochters) van de olie, oliemannetjes en olievrouwtjes. Om er voor te zorgen dat de olie blijft stromen, het licht niet dooft. Om er voor te zorgen dat het herstel en de opbouw door gaat. Om de gemeente te begeleiden in het toegroeien naar geestelijke volwassenheid. Zij hebben met elkaar de verantwoordelijkheid als raad der kerk om de gemeente en elkaar in vieren, leren en dienen bij de heilsgeheimen te bewaren: voor alle dingen zoeken wij immers Gods koninkrijk en zijn gerechtigheid.

Wij zijn een doorgeefkanaal, maar die kan verstopt raken. Staan wij open voor Gods Geest?

Wij zijn een doorgeefkanaal, maar die kan ook aan de verkeerde bron verbonden zijn. Zijn wij verbonden met God?

In het formulier staat : voed u zelf met het woord van God! Je moet eerst jezelf, dan anderen voeden…Voedt jij je dagelijks met Gods woorden?

“Als een kerkenraad de tijd neemt om gezamenlijk de bijbel te lezen en te bestuderen, gaat dat nooit ten koste van allerhande ander werk dat ook gedaan moet worden. Integendeel, het werk zal alleen maar aan inhoud winnen…”

Kan God zijn Geest aan ons kwijt, of doen we het met eigen kracht en macht?

Wij allemaal zijn een doorgeefkanaal : zorg dat je verbonden bent met de goede bron, de olijfboom, zorg ervoor dat er geen verstoppingen ontstaan, waardoor het licht geen olie meer krijgt, het licht zal doven. Geen idee of het doorgeefkanaal iets voelt, het effect is wel zichtbaar : lamp brandt of dooft…

God geeft ons zijn Geest, dat zal je niet altijd voelen, maar wel altijd ervaren aan het effect : anderen ontvangen olie, gaan ook het licht van God verspreiden. Het kan soms even duren, heb geduld, vertrouw op Gods belofte.

Zo mogen we vanmorgen dankbaar zijn voor wat was, wat is, lamp die brandt, al eeuwenlang, licht verspreidt. Maar er is nog genoeg om op te bouwen, uit te bouwen. Hoe meer oliemannen en olievrouwen, hoe meer lampen kunnen branden, hun licht kunnen laten schijnen. Daarom mogen, moeten we grote verwachtingen hebben bij wat nog komt. Niet vanwege de gemeente of vanwege jullie, nieuwe ambtsdragers. Maar vanwege Gods beloften dat het niet door eigen kracht, macht, geweld zal gebeuren, maar door Gods Geest.

Laat de wereld zien dat Jezus leeft, in ons werkt; voor de glorie van uw naam.

Laat ons samen één zijn

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Om de be-teken-is van de doop te begrijpen, (de doop is een teken, wil laten zien dat God zich aan mensen verbindt) moeten we de Bijbelse lijnen van het verbond van God met de mens, die door het Oude en het Nieuwe Testament heenlopen, goed begrijpen. De Bijbelse doop is geen teken van onze keuze voor God, maar van Gods keuze voor ons, zo lezen we in de Bijbel. De doop verwijst naar het heilswerk van God in Christus. We worden in Gods naam gedoopt, niet in of op onze eigen naam.

Weten wij als kerkelijke gemeente nog wel wat dopen precies betekent? Waar verwijst het naar? Waar is het een teken van? Ik denk dat veel christenen niet voldoende begrijpen wat de grote lijnen in de Bijbel zijn over de doop. Laten we daar de komende doopdiensten met elkaar naar kijken.

Schriftlezing : Genesis 15 : 7-11, 17-18a en 17 : 1-13 en 23-27 (NBV)

Na de preek zingen we met lied 502:

In het water van de doop, zien wij hoe God zelf belooft,

dat zijn naam voorgoed aan ons verbonden is.

Uit het water van de doop, putten wij geloof en hoop,

dat Gods trouw en liefde blijvend is.

God is trouw, Gods trouw is blijvend, wat betekent dat?

Bij de doop gaat het om Gods trouw. Daarom wordt in de Bijbel de relatie tussen God en mens heel vaak vergeleken met een huwelijk, met een huwelijksrelatie, met een huwelijksverbond. God zegt ‘ja’ tegen jou, daar is de doop het teken van, en jij zegt ‘ja’ tegen God, daar is de openbare belijdenis het teken van. Nu is er wel een verschil tussen het verbond van God met mensen en de verbonden van mensen met elkaar. Een verbond van twee mensen, zoals een huwelijk, is een verbond tussen twee gelijkwaardige partners. Maar het verbond tussen God en mens is dat niet. Het verbond met God is wel tweezijdig in uitwerking, maar wordt éénzijdig –van de zijde van God – aangegaan.

Dat zien we zo mooi in dat verhaal van Abram in Genesis 15. Daar moet Abram een driejarige koe, een geit en een ram midden doorsnijden en deze helften uit elkaar leggen, zodat er een soort straat van bloed ontstaat. Zo werd vroeger een verbond gesloten. Zo werd vroeger een verbond ‘gesneden’ kunnen we ook zeggen. Want dat is de Hebreeuwse uitdrukking voor het sluiten van een verbond. En dat verwijst naar dat snijden van die dieren in stukken. Maar waarom sneed men bij een verbondssluiting altijd dieren in stukken? Nou, als twee koningen van twee landen een verbond wilden sluiten –bijvoorbeeld een niet-aanvalsverdrag – dan kwamen die twee koningen samen, sneden dieren in stukken en liepen dan samen tussen die stukken door. Ze zeiden daarbij: ‘Zoals de stukken van deze dieren bij elkaar horen, zo horen wij bij elkaar; en als één van ons het verbond verbreekt, dan gaat die koning (en zijn land) ook in stukken. Met andere woorden: ze verbonden zich met hun leven aan elkaar. Het bloed van de dieren verwijst daarnaar. Want bloed is leven. Zij werden daardoor als het ware ‘bloedsbroeders’. En wat gebeurt er nu bij Abram? We hebben het gelezen. Abram wacht en wacht op God, de andere verbondspartner, totdat Hij komt, zodat –zo dacht Abram – ze samen tussen die stukken door zouden kunnen gaan en zo hun verbond zouden sluiten. Maar nee, zo gaat het niet. God komt wel, maar God gaat alleen als een vuur tussen de stukken door. God alleen. God zegt alleen ‘ja’, als Eerste en Enige. En dan staat er: ‘Op die dag sloot de HEER een verbond met Abram.’ God zegt daarmee: ‘Ik ga alleen tussen die stukken door, Abram. Ik alleen sta met mijn leven garant voor ons verbond. Niet alleen als Ik het zou verbreken –wat natuurlijk uitgesloten is, dat zal nooit gebeuren – maar ook als jij het verbreekt hoef jij niet in stukken, hoef jij niet te sterven, maar zal Ik mijn leven geven. En dat is ook gebeurd.

Hoe vaak hebben mensen niet het verbond verbroken? Maar in Jezus Christus gaf God Zijn Zoon, omdat Hij wereld/mensheid lief heeft. Zijn leven ging in stukken om het verbond tussen God en mens weer te helen. Ook al schenden wij vaak het verbond met God, God herstelt dat weer: éénzijdig. Door het bloed van Christus werd het verbond hersteld en vernieuwd. Hij gaf zijn bloed, zijn leven. Zegt Jezus het niet zelf bij de instelling van het avondmaal? ‘Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed’ (1 Kor. 11:25). En dáár is de doop nu het teken van. Want het teken van de doop verwijst naar de dood en opstanding van Jezus Christus, waardoor het verbond tussen God en mens weer wordt hersteld. De doop kan er dus nooit een teken van zijn, dat jij iets doet, maar alleen dat God iets doet. Je wordt gedoopt, als mens onderga je passief wat God aan je doet. Het is dus niet een teken van jouw keuze voor God, maar van Gods keuze voor jou, Hij wil zich aan jou verbinden. Bovendien krijgt Abram een nieuwe naam: Abraham. Hij mag een nieuw mens zijn. Dat was ook de functie van de doopnaam : je mag een nieuw mens zijn, met een nieuwe naam. En met die nieuwe naam verbindt God je met zijn eigen Naam. Dit ‘verbinden’ herinnert weer aan het verbond, het aan elkaar knopen.

Het gaat bij de doop dus om het herstel van het verbond. Om de verzoening dus. En dat is gebeurd door het bloed van Christus dat vergoten werd. Alleen zijn bloed reinigt van zonden en verzoent ons met God. En God doet dat in Christus, voor ons, aan ons, toen wij nog zondaars waren.

Daarom dopen we in onze gemeente ook de kinderen. Maar er zijn mensen die zeggen : die kinderdoop, die staat toch niet in de Bijbel?’ Dan moeten we wel de hele Bijbel erbij nemen. Dan moeten we niet alleen naar het Nieuwe Testament kijken, maar ook naar het Oude. In Matteüs 28:19 lezen we de opdracht tot dopen: ‘Gaat dan heen, maakt alle volken tot mijn discipelen en doopt hen in de naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest’. Het woord ‘volk’ is in de Bijbel een zogenaamd inclusief woord. Het omvat (groot)ouders en (klein)kinderen. Het is te vergelijken met het woord ‘familie’ of ‘huisgezin’. Vergelijk Joël 2:16, waar ook gesproken wordt over een reiniging: ‘Breng het volk bijeen, laat heel Israël zich reinigen. Breng de oude mensen tezamen, verzamel de kinderen, ook de kleintjes aan de borst.’ Omdat Matteüs het evangelie schrijft voor de Joden, denkt hij hieraan bij de woorden ‘maakt alle volken tot mijn discipelen en doopt hen.’ Want voor de Joden is ‘volk’ zonder kinderen ondenkbaar. Bovendien is deze doop in het Nieuwe Testament natuurlijk niet zo maar uit de lucht komen vallen, net zo goed als het Nieuwe Testament zelf niet zomaar uit de lucht is komen vallen. Het Nieuwe Testament wordt begrepen vanuit het Oude Testament. Leerde Jezus het de Emmaüsgangers niet zelf, toen Hij met hen meeliep: ‘Moest de Christus dit niet lijden? (…) En Hij begon bij Mozes en bij al de profeten en legde hun uit, wat in al de Schriften op Hem betrekking had.’(Luk. 24:26). ‘Mozes en de profeten’. Zo werd het Oude Testament genoemd in die tijd. Mozes, dat is de Tora (Genesis tot en met Deuteronomium) en de profeten, dat zijn de boeken Jozua tot en met 2 Koningen en de profeten. Dus Jezus legt zichzelf uit vanuit het Oude Testament. Dat kan niet anders, want het Nieuwe Testament was er toen nog niet. Maar dan moet toch zeker ook de doop, die naar Hem verwijst, uitgelegd worden vanuit het Oude Testament?

Al de beloften uit het Oude Testament gelden nu ook voor de kinderen, zegt Petrus in Handelingen 2(:38-39): ‘Keer u af van uw huidige leven en laat u dopen onder aanroeping van Jezus Christus om vergeving te krijgen voor uw zonden. Dan zal de heilige Geest u geschonken worden, want voor u geldt deze belofte, evenals voor uw kinderen en voor allen die ver weg zijn en die de Heer, onze God, tot zich zal roepen.’ En wat is daar dan het teken van, van die beloften? Kijk maar weer naar het Oude Testament, naar Abram. Hij was ook een heiden. Maar God sloot zijn verbond met Abram en als teken daarvan moest Abram zich besnijden. De eerste besnijdenis was dus een volwassen-besnijdenis. En daarbij kreeg Abram ook een nieuwe naam: Abraham. Net zo gaat het in het Nieuwe Testament bij de eerste heidenen uit de volken. Zij worden volwassen gedoopt en krijgen een nieuwe naam, een doopnaam. Maar Abraham moet daarna steeds ook zijn kinderen besnijden. Niet pas als ze volwassen zijn en in God zijn gaan geloven, maar al op de 8^e dag. (tegenwoordig is bekend dat een kind precies op de 8^e dag een bovennormale hoeveelheid bloedstollingselementen heeft, zodat juist op die dag een bloeding sneller stopt.) In dezelfde lijn ging het ook in het Nieuwe Testament, beter genoemd ‘het Nieuwe Verbond’. En het is ondenkbaar dat in dat Nieuwe Verbond tussen God en mens niet ook de kinderen meegenomen werden. Dat kwam gewoon niet bij hen op. Dus ook die werden gedoopt, net als de kinderen van het Oude Verbond werden besneden.

We kunnen trouwens in plaats van ‘het Nieuwe Verbond’, beter spreken van ‘het Vernieuwde Verbond’. Want er zijn geen twee verbonden die God sluit: een oud verbond met Abraham en een nieuw verbond met de gelovigen in Jezus Christus. In Christus wordt het oude verbond met Abraham vernieuwd, door Christus hersteld, zou je beter kunnen zeggen. Er wordt een extra knoop gelegd. En wel zodanig, dat het zich ook weer uitstrekt tot alle mensen. Daarom is er een parallel tussen besnijdenis en doop. Ze hebben allebei dezelfde betekenis. Nee, wij zouden niet meer zeggen: ‘De doop is in de plaats gekomen van de besnijdenis’ zoals dat in de Heidelberger Catechismus/oude doopformulier staat. Dat geeft te veel ruimte voor de plaatsvervangingstheologie, dat wil zeggen de gedachte dat de gemeente in de plaats is gekomen van Israël. Nee, besnijdenis en doop zijn er nog beide, maar hebben wel dezelfde betekenis. Je doop, je besnijdenis, betekent: Wat God betreft, hoor je er bij. God zegt ‘ja’ tegen jou; nu jij nog. In Kolossenzen 2:11-13 worden doop en besnijdenis op elkaar betrokken. Daar wordt gezegd tegen de gemeente: ‘In Hem [in Jezus] bent u ook besneden, niet door mensenhanden, maar met de besnijdenis van Christus (…). Toen u gedoopt werd bent u immers met Hem begraven, en met Hem bent u ook tot leven gewekt (…). U was dood door uw zonden en door uw onbesneden staat, maar God heeft u met Christus levend gemaakt toen Hij ons al onze zonden kwijtschold.’ Ziet u hoe de verbanden worden gelegd met doop en besnijdenis? En zoals je maar één keer besneden kúnt worden, zo kun je ook maar één keer gedoopt worden. Ik zei het al, de dooppraktijk van het Nieuwe Testament komt niet uit de lucht vallen. We zagen al de parallellen in het Oude Testament.

Bovendien dachten ze in de Bijbelse tijd helemaal niet zo individualistisch als wij, maar veel collectiever. Hoe vaak lees je niet: ‘Hij en zijn hele gezin werden gedoopt’ (Hand. 16:15, 33; 18:8; 1 Kor. 1:16). Dan kun je natuurlijk zeggen, ja, dat waren alleen degenen die geloofden. Ik geloof er niets van. Er staat van Lydia namelijk in Handelingen 16:14 (NBV): ‘de Heer opende haar hart, voor de woorden van Paulus.’ Dat wil zeggen dat Lydia tot geloof kwam, maar dat wel haar hele huisgezin werd gedoopt, zij en haar huisgenoten, wat toen de normaalste zaak van de wereld was. De kinderen werden probleemloos gedoopt en tot de gemeente gerekend op grond van wat ze allang vanuit de besnijdenis kenden en wat bij de proselietendoop gebruikelijk was (daarover later meer). Ze zouden er niet eens opkomen om het anders te doen. Vanmiddag is er de SIEN dienst, anders begaafden/verstandelijk gehandicapten staan centraal. Als het belijden van het geloof van de persoon zelf voorwaarde is of men gedoopt mag worden, mogen dan mensen met een ernstige verstandelijke handicap niet gedoopt worden? Je I.Q. /mate van geloof is toch geen voorwaarde om tot de gemeente van Christus te mogen behoren? Op basis van Gods trouw en Gods verzoenings-werk in Christus, mogen we op het geloof van de ouders, van de gemeente, de kinderen van de gemeente dopen. Zoals de kinderen besneden werden op het geloof van Abraham.

Op die dag sloot God een verbond met Abram, later ook met zijn nakomelingen, kinderen en slaven. Een eenzijdige verbondsluiting met tweezijdige uitwerking. Abram zal toen niet hebben begrepen wat er gebeurde. Later ontdekte hij dat als hij ontrouw was, God trouw bleef. De besnijdenis was voor Abraham teken en zegel van Gods trouw. Met vallen en opstaan is Abraham met God gaan leven, het verbond gaan houden. Op deze dag sluit God een verbond met Levi. Een eenzijdige verbondsluiting, met tweezijdige uitwerking. Levi begrijpt nog niet wat er gebeurd is. Later zal hij ontdekken dat als hij ontrouw is, God trouw blijft. De doop is voor Levi een teken en zegel van Gods trouw. Met vallen en opstaan zal hij hopelijk met God gaan leven, het verbond houden. Korter of langer geleden sloot God met ons een verbond. Verbond dat net als bij Abraham en Joel en Petrus ook geldt voor onze kinderen. Een eenzijdige verbondsluiting met tweezijdige uitwerking. We begrepen toen niet wat er gebeurde, toen we werden gedoopt. Later ontdekten we dat als wij ontrouw zijn, God trouw blijft. De doop is voor ons een teken en zegel van Gods trouw. Met vallen en opstaan leven we met God, proberen we het verbond te houden. Maar ook als je nooit bent gedoopt, nooit een verbond met God hebt gesloten. Ook dan mag je weten dat God jouw liefheeft, uit liefde zijn Zoon heeft gegeven. Denk er eens over na of jij ook met God wilt leven.

In het water van de doop, zien wij hoe God zelf belooft,

dat zijn naam voorgoed aan ons verbonden is.

Uit het water van de doop, putten wij geloof en hoop,

dat Gods trouw en liefde blijvend is.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

In het najaar stond er al een thema-avond op het programma, maar dat was lastig te plannen i.v.m. mijn afwezigheid door het volgen van de KPV. Maar wat het in het vat zit… Daarom hoop ik nu in mei de thema-avond te organiseren, samen met Margret Oplaat van de herstructureringscommissie. En dan niet één thema-avond, maar gelijk twee thema-avonden. En dan niet op één avond, maar gelijk op drie avonden. Zodat als je bijvoorbeeld op dinsdag niet kan, je misschien wel op een andere avond kan… Het wordt een tweeluik over de doop.

Thema-avond 1 : de doop en jij

dinsdag 7, woensdag 8 en donderdag 9 mei

We beginnen met het schilderij van Rembrandt over de thuiskomst van de jongste zoon uit Lukas 15. Daar beginnen we ook altijd de doopcatechese mee. We zoeken uit wat dit schilderij en het verhaal uit Lukas 15 vertelt over wie wij zijn. Wie ben ik dat ik gedoopt moest worden?

Daarna inventariseren we met elkaar onze vragen bij de doop. De doopcatechese beginnen we bijvoorbeeld met de vraag ‘Houd God evenveel van gedoopte als ongedoopte kinderen?’ Zo ja, waarom dopen we dan nog? Zo nee, is de doop dan zaligmakend. Welke vragen heb jij bij de doop?

Thema-avond 2 : de doop en God

zondag 12, maandag 13 en dinsdag 14 mei

We zetten ons gesprek over de doop voort aan de hand van het doopformulier. We zullen ontdekken dat dit formulier een heel beknopte samenvatting is van hoe de Bijbel, zowel Oude als Nieuwe Testament, spreekt over de doop in relatie met God.

Daarna bespreken en zingen we met elkaar het liep “Doop” van Sela. Want je kan heel veel zeggen over de doop, het beste is om er van te zingen!

Het is ons verlangen dat door deze twee thema-avonden we (nog meer) leren onze doop te verstaan. We ons (nog meer) verwonderen over Gods liefde gesymboliseerd in onze doop. Met een knipoog naar de Paaspreek over het Paaseffect, wat is jouw doopeffect? Wat betekent het voor jou dat jij gedoopt bent, dat jouw (klein)kinderen gedoopt zijn? Wat betekent het voor ons als gemeente van Christus dat onze kinderen worden gedoopt in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest?

U/jij bent van harte welkom bij het tweeluik van de doop. Omdat de beide avonden op elkaar aansluiten en met elkaar zijn verweven, is het sterk aan te bevelen om zowel thema-avond 1 als thema-avond 2 bij te wonen.

Om zoveel mogelijk mensen een kans te geven en om de groepsgrootte per avond te beperken, zodat we goed naar elkaar kunnen luisteren, zijn er drie data voor thema-avond 1 en drie data voor thema-avond 2.

Op lijsten in de hal van de kerk kan je aangeven wanneer je hoopt te komen. Zet je naam bij één van de data voor thema-avond 1 en bij één van de data voor thema-avond 2. Je kan ook altijd even mailen of bellen met ondergetekenden wanneer je hoopt te komen.

De avonden beginnen allemaal om 20.00u in Ons Centrum, om 21.30u ronden we af.

Margret Oplaat (herstructureringscommissie) en dominee Floris den Oudsten

p.s.

Voor wie zich er nog meer in wil verdiepen, is er een boekje wat mij heel erg geholpen heeft om helderheid te krijgen in de Bijbelse lijnen over de doop. Het gaat om “Volwassendoop-kinderdoop-herdoop. Een bijbelse verkenning” van dr. C. Graafland. Ik heb het papieren boekje, en het is ook tweedehands te koop, maar omdat het in de boekwinkels is uitverkocht, is het nu ook digitaal te lezen. https://www.hervormdbodegraven.nl/uploads/themas/doop/kinderdoop.pdf

Een andere brochure die ik tegenkwam, is te lezen via https://www.hoeksteenkerk.nl/hoeksteenkerk.nl/brochures_pdf/kinderdoop.pdf Ik zou zeggen, neem en lees!



Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Een prachtig lied, maar wel een lied met voorwaarden. Het zingt over een schuilplaats met voorwaarden. “Want als ik bij jou mag, mag jij altijd bij mij.”

Goddank zong Jezus dit niet op Goede Vrijdag… Zo van ‘als jullie mij helpen, dan help ik jullie voor altijd’. Want, wat als wij Jezus niet zouden helpen, niet zouden steunen…

Welkom vrijdagavond in de kerk. Als we het Lijdensevangelie lezen en Psalm 118 zingen. Als we zingen ‘het is beter bij de HEER te schuilen, dan…’

De kerkdienst begint om 19.30u en is ook live/later naar te luisteren/bekijken via www.gereformeerdekerkenter.nl



Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

We beginnen om 19.00u zodat ook de kinderen er bij kunnen zijn.

Iedereen is van harte welkom ‘op weg naar Pasen’!

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Herkenbaar?

Wat je zegt, bijvoorbeeld op je werk, wordt door niemand serieus genomen. Jouw adviezen worden genegeerd. Als je waarschuwt, adviseert, over wat wel/niet gedaan moet worden met oog op toekomst : het heeft geen effect. Pas jaren later blijk je gelijk te hebben (gehad). Als ze echt naar je hadden geluisterd, dan… Je had goede woorden gesproken, maar het had geen enkel effect. Je had het bij het rechte eind, maar trok aan kortste eind…

Of andersom : soms lijken dingen onmogelijk om te geloven, onvoorstelbaar als ze worden verteld. Je kan er niets mee, en je gaat door zonder er iets mee te doen. Ene oor in, andere oor uit : het heeft geen effect op je. Omdat andere verhalen/ervaringen/meningen dominant zijn, geen ruimte laten voor iets anders. Omdat goede kleding niet meer in de mode is, niet meer kan, daarom wordt het niet gedragen. Omdat meningen niet populair zijn, niet gehoord willen worden, daarom wordt er gezwegen. We horen/zien, alleen wat we willen horen/zien, de rest negeren / ontkennen we, bewust of onbewust : het heeft geen effect…

In de toekomst zal het niet anders zijn. Het is voor nu onvoorstelbaar dat bepaalde zaken over 10 jaar totaal anders zullen zijn. Stel je voor : de Notre Dame nog mooier, verbroken relaties herstelt, wereldproblemen opgelost…

Het is ooknog eens heel dubbel : er zijn nu al oplossingen, bijvoorbeeld voor het voedseltekort, maar er wordt niets mee gedaan. Omdat het ondenkbaar lijkt, niet past in het plaatje, omdat mensen in hun eigen wereld leven, horend doof, ziend blind voor iets nieuws, het niet past in ons leef/denkwereld.

We vieren het Paasfeest : niet de dood, maar het leven, opstanding van Jezus uit de dood geeft ons reden tot feest. Jezus had veel gesproken over opstanding uit de dood, maar niemand hoorde wat hij zei. Ene oor in, ander oor uit. Als Jezus sprak over opstanding uit de dood, dachten ze aan een eindgebeuren. Aan het eind, voor alle rechtvaardigen, in één keer, niet eerder, niet voor één persoon, niet wat op Paasmorgen gebeurde. Dat paste niet in hun plaatje.

Dat kan dus : dingen horen, ze aanhoren, dingen zien, getuigen van zijn, maar het heeft geen effect. Want het onvoorstelbaar, onmogelijk. Je wilt alleen horen wat je wilt horen, er geen rekening mee houden in je leven.

Dat is de verwarring van Goede Vrijdag en Pasen, van ons leven, waar we in de  dienst op Paasmorgen bij stil willen staan… Welk effect heeft Pasen op jou? Wat is ons Paasverlangen? Verlangen we naar Licht in onze duisternis, Liefde voor haat? Willen wij met Jezus opstaan, als start van iets nieuws? Is onze blijdschap en vrolijkheid het effect van het Paashaasverhaal en het begin van de lente of het effect van Jezus’ opstanding en het begin van nieuw leven?

Welkom zondagmorgen in de kerk. Als we het Paasevangelie lezen en de Paasjubel aanheffen om het Paasfeest te vieren.

De kerkdienst begint om 9.30u en is ook live/later naar te luisteren/bekijken via www.gereformeerdekerkenter.nl



Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Regelmatig hoor je erover in het nieuws, over tragisch ongevallen bij het bergbeklimmen. Dit bericht bijvoorbeeld (http://www.parool.nl/buitenland/vrouw-ziet-gezin-in-ravijn-storten~a24377/), over een moeder die voor haar ogen ziet hoe haar man en drie kinderen in de afgrond verdwijnen tijdens een klimtocht op de Mont Dolent, onderdeel van het Mont-Blanc Massief. Na de top te hebben bereikt en de daling te hebben ingezet, zou na ongeveer tweehonderd meter één van hen zijn uitgegleden en de andere drie hebben meegesleurd. De vier waren met touwen aan elkaar verbonden. Dit systeem helpt minder ervaren klimmers, maar kan ook fataal zijn voor de hele groep.

Een touw kan helpen en redden als één iemand uitglijdt, maar kan ook doden, door allen mee te trekken in de val. De val van één iemand, kan worden opgevangen door anderen, maar kan ook het vallen van allen betekenen. Dat laatste wil Jezus koste wat het kost voorkomen bij zijn discipelen, als hij weet dat hij overgeleverd wordt aan de macht van de duisternis, als hij een in vrije valt terecht komt… Zondagavond lezen we verder in Lukas 22, staan we stil bij wat Jezus met het touw doet als hij in een vrije val terecht komt…en wat dat met ons doet…

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Gods Koninkrijk wordt door Jezus aangekondigd. Het komt dichterbij, God wordt in Jezus koning over hemel én aarde. Daarmee is het verhaal van Jezus ook een revolutionair verhaal. Het gaat over de invulling van een vacature, terwijl er geen vacature is. Toen Jezus aankondigde dat God de leiding had op aarde, betrad hij niet neutraal terrein, maar bezet gebied. Er was namelijk al een koning van de joden, er was al een hogepriester. Er was geen vacature voor een nieuwe koning en priester. Maar Jezus is Gods kandidaat. Jezus komt een vacature vervullen, terwijl er geen vacature was voor koning van de joden, voor hogepriester…

Hoe dat afloopt? We lezen er zondagmorgen én zondagavond meer over in Lukas 22.

Het Avondmaal wordt bediend en we mogen van onze overvloed geven voor de hulp aan de slachtoffers van de grootste natuurramp ooit. Hiervoor kan ook gedoneerd worden op NL25RABO0317402617 t.n.v. Diaconie Gereformeerde Kerk Enter

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Voor het goed begrijpen van de brief aan de Galaten zijn er drie groepen belangrijk:

• joden, besneden, maar ze verwerpen Jezus als Christus/Messias,
• christelijke joden, besneden, ze belijden Jezus als Christus/Messias,
• Galaten, christelijke heidenen, niet besneden, ze belijden Jezus als Christus.

Voor de christelijke jood Paulus, besneden, is het geen probleem dat Galaten, christelijke heidenen, niet besneden zijn. Maar andere christelijke joden zijn bij de Galaten gekomen en hebben aangedrongen om zich te laten besnijden met als doel inlijving bij het joodse volk.

Het gevaar dreigt dat de Galaten op korte termijn toe geven en zich laten besnijden. Door eventuele besnijdenis dreigen de Galaten onbewust de blijde boodschap van genade en vrijheid te verliezen.

Voor Paulus is dit de aanleiding om zijn waarschuwende en bezorgde brief te schrijven: de christelijke vrijheid loopt gevaar in Galatië.

Maar waarom moeten de Galaten overtuigd worden zich te laten besnijden?

Dat is heel praktisch: uit de brief valt op te maken dat christelijke joden een probleem hebben waarin ze de Galaten betrekken.

Maar welk probleem van christelijke joden buiten Galatië kan door besnijdenis van christelijke heidenen in Galatië worden opgelost? Wanneer christelijke joden teveel contact hebben met onbesneden christelijke heidenen, beschouwen hun niet-christelijke volksgenoten dit als verraad met als resultaat bedreiging en vervolging. Zoals Paulus die vroeger zelf christelijke joden bedreigde en vervolgde. Voor christelijke joden zou het een uitkomst zijn wanneer Galaten zich zouden laten besnijden. Er was dan geen of in elk geval minder gevaar van vervolging. 

Voor ons is het misschien vreemd als de Galaten op zo’n pijnlijk voorstel zouden ingaan. Maar laten we niet vergeten dat de Galaten nog geen identiteit, geschiedenis en traditie hadden, vergeleken bij het oude volk van Abraham. Ze blijken betrekkelijk makkelijk over te halen zich te laten besnijden om jood te worden.

In feite gaat het in Galatië om compromisvoorstel om het lijden van christelijke joden te minimaliseren. Dit pragmatisme is echter zeer bedreigend voor christelijke vrijheid!

We lezen Galaten 1 : 6 – 2 : 10 (NBV)

We zijn op een vergadering in Jeruzalem beland. Misschien klinkt het nog saai, maar wat we zojuist gelezen hebben is explosief. Er staat heel veel op het spel, en niet alleen besnijdenis, het is een vergadering met enorme consequenties. Voor ons allemaal, tot op de dag van vandaag. Op die dag, tijdens die vergadering heeft God ons allemaal beschermd : u, jou en mij. Laat het me uitleggen…

Paulus is naar Jeruzalem gegaan, samen met Barnabas en Titus, twee betrouwbare medewerkers van zijn zendingsteam. God heeft hem in een openbaring opgedragen te gaan. Maar Paulus wilde zelf ook. Paulus wil namelijk weten of hij niet voor niets aan het werk is. De vurige ex-vervolger, nu apostel, is niet onzeker over zijn eigen boodschap, maar onzeker over de effectiviteit. Heeft het allemaal nog wel zin, als de andere apostelen zijn boodschap niet zouden onderschrijven en ze de dwaalleraars niet zouden afwijzen? De dwaalleraars vertelden de jonge christenen dat Paulus een evangelie verkondigde waaraan iets ontbrak, dat minder volledig was dan het oorspronkelijke evangelie van de apostelen uit Jeruzalem. Paulus stelde het allemaal veels te gemakkelijk voor. Alsof door alleen maar te geloven je rechtvaardig voor God zou zijn… Nee, daar hoorde ook nog bij dat je ging leven als jood. En in Jeruzalem hebben ze blijkbaar om de lieve vrede wil, uit angst voor vervolging door de joden, zich hier niet tegen verzet. Als joden hebben ze zich laten verleiden om deze jood-vriendelijke boodschap te accepteren als evangelie. Een kleine aanpassing met grote gevolgen…zoals bij die beschimmelde broodjes…

Maar hebben ze in Jeruzalem wel door wat hun gedogen/pragmatisme voor uitwerking heeft in zijn missionaire werk onder heidenen?

Ik vertelde al, er zijn 3 groepen: joden, christelijke joden, christelijke heidenen.

Binnen die tweede groep, christelijke joden, zijn er 2 groepen:

• Paulus : Evangelie van geloof in Jezus Christus is bestemd voor mensen uit alle culturen.
• Tegenstanders : niet alle joden zijn christen, maar alle christenen moeten wel joods worden.

Dat kan niet samen : op welke lijn zitten de apostelen, de joods-christelijke leiders in Jeruzalem?

Het Evangelie van Christus : is dat slechts een vernieuwingsbeweging binnen het jodendom of is het goed nieuws voor de hele wereld? De kerk van Christus als internationaal huisgezin van God?

De apostelen waren in Jeruzalem gebleven. Ze hadden niet over verdere consequenties nagedacht, waren niet geconfronteerd met praktische gevolgen van het evangelie voor alle volken, met bekeerlingen uit het heidendom. In Jeruzalem leefde angst voor het dreigende gevaar van vervolging door joden. Angst is een slechte raadgever : dan wordt je vaak pragmatisch, ga je dingen door de vingers zien…

Maar de praktische gevolgen van zo’n kleine vergissing, zouden enorm zijn geweest. Er zouden binnen het vroege christendom twee partijen vijandig tegenover elkaar hebben gestaan op dit fundamentele punt. Gemeenten uit de heidenen : redding door geloof alleen. Gemeenten uit de joden : redding door geloof én door joodse leefwijze.

Paulus is heel scherp : Er zijn valse broeders binnengeslopen om onze vrijheid, die wij in Christus Jezus hebben, te bespieden, en zo ons misschien wel onbewust tot slavernij brengen.

De casus besnijdenis gaat om de waarheid van het Evangelie. Deze vergadering had ook tot kerkscheuring kunnen leiden. Want er staat heel veel op het spel…de eenheid van kerk.

Paulus speelt het spel heel slim, hij neemt Titus mee naar Jeruzalem: een heiden, niet besneden, maar belijdt Jezus als Christus. Niets geen theoretische discussie, maar met een concrete testcase:

moet deze christelijke heiden naast geloof zich ook besnijden? Is christelijke levensstijl, zichtbare buitenkant van ons geloof, voorwaarde voor aanvaarding of hebben we voldoende aan ons geloof in Jezus Christus, onzichtbare binnenkant ervan?

Titus wordt niet gedwongen zich nog te laten besnijden, daarom wij ook niet…

Christelijk geloof gaat over wie ik ben in Christus, niet om wat ik voor Hem doe. De christelijke boodschap is vrijheid, terwijl de boodschap ‘verdien-je-verlossing’ de mens tot slaaf maakt.

We bungelen niet aan die drie elastiekjes : wat je doet, wat je hebt, wat anderen over je zeggen

bepalen niet wie je bent. U, jij en ik : wij zijn Gods geliefde zonen en dochters, geliefd door God. Wij bungelen niet, maar wij worden gedragen, door God.

Maar… vrijheid en de kerk? De kerk lijkt vaak niet het bolwerk van vrijheid, lijkt vaak te gaan om regeltjes en sociaal wenselijke gedrag. Kerkmensen lijken het vaak ook lastig te vinden om goed om te gaan met vrijheid die er is als je in Jezus gelooft. Vanmorgen benoemde ik het verschil tussen gelovig/godsdienst en christen. Een christen, is niet alleen met verstand gelovig, maar ervaart persoonlijke relatie met God, laat aan anderen zien wie Jezus is, in wie jij bent, wat jij doet.

Godsdienstige/gelovige mensen kennen vaak geen vrijheid, schrijven vaak specifieke kleding- en gedragsvoorschriften voor. Sommigen vinden het namelijk fijn als alles duidelijk is, als ze weten wat er van ze verwacht wordt. En daarvoor bedenken ze graag regeltjes, die heel concreet zijn, uitvoerbaar en duidelijk, voor één uitleg. Als mensen dan opmerking maken: ik  toch doe gewoon wat er staat?! Niet zoiets vaags als: heb je naaste lief als jezelf. Want: wie is dan mijn naaste, hoe vaak moet ik vergeven, moet ik koosjer eten, besneden worden? Vertel me gewoon wat ik moet doen in plaats van dat ik zelf moet nadenken.

Als de dwaalleraars hadden gewonnen, zou je geen christen kunnen zijn zonder joodse manier van leven. Christenen zouden dan in elk plaats hun eigen getto’s vormen om hun manier van leven in stand te houden. Ze zouden dan zo druk bezig zijn geweest met uiterlijke dingen, dat er geen oog zou zijn voor innerlijke levenshouding. Dan wordt je slaaf, denk je in ‘goed’ en ‘fout’ gedrag. Wordt je veroordelend, intolerant, liefdeloos…

Anderen doen het heel anders, helemaal geen regels, denken dat het ónze vrijheid is, God daar niet meer bij nodig. 10 geboden niet meer van nut, gewoon doen wat in je opkomt, vrijheid : alles kan en mag, toch? Nergens in de Bijbel worden de gedragsregels van 10 geboden ongeldig verklaard. We zijn wel vrij van de wet, als middel om gered te worden. Maar we zijn niet vrij van de wet, om in dankbaarheid er naar te leven. We zijn niet God gehoorzaam omdat we bang en onzeker zijn over onze redding die we ermee hopen te verdienen. Maar we gehoorzamen God vanuit de vrijheid en zekerheid dat we weten dat we al gered zijn in Christus. We zijn gehoorzaam in dankbare vrijheid. Als jouw reden om Gods wet te gehoorzamen een andere is dan dankbaar zijn voor Gods genade, dan ben je een slaaf…

Het is nog best lastig om goed om te gaan met christelijke vrijheid,  toen en nu. Het is een wonder als onze goede omgang met vrijheid, weer zorgt voor een verandering van beeldvorming over ons als huisgezin van God. Het is een wonder als we allemaal heel persoonlijk het geheim van christelijke vrijheid mogen kennen en uitleven.

Van de vrijheid nog even terug naar de eenheid waar we mee begonnen. Valt het ons op dat de Bijbel (Jezus, apostelen) voortdurend de nadruk legt op de eenheid tussen christenen?

1.) Paulus’ statement in Jeruzalem is : eenheid betekent dat we iedereen accepteren die in Christus Jezus is.

“Een christen uit Nederland heeft veel meer gemeenschappelijk met een christen uit één of andere nomadenstam in Verweggistan, dan met zijn ongelovige buurman die in dezelfde auto rijdt en de kinderen naar dezelfde school doet…”

Met ongelovige mensen om ons heen deel je bijzaken, met een christen uit Verweggistan deel je het meest wezenlijke : het geloof in de zelfde God. Samen ben je kinderen van dezelfde Vader, gered door dezelfde Christus, leven door dezelfde Geest.

“Christelijke eenheid negeert cultureel onderscheid en heeft niets te maken met culturele overeenkomsten.”

Maar volgens mij gaat het daar vaak fout, wordt het daar spannend. Omdat we culturele overeenkomsten gaan zoeken. Handen bij de handen, voeten bij de voeten, … Daar christenen die verplichte volwassendoop toevoegen. Daar christenen die verplicht belijdenis-doen toevoegen. Daar christenen die vol op het orgel gaan, dat is pas serieus. Daar christenen die dansen met een band, dat is pas echt.

Veel kerken zeggen wel dat we door geloof alleen gered worden, maar alleen als je deze kenmerken vertoont, hiermee instemt, weten we zeker dat je echte christen bent. En als je niet aan onze regels voldoet, is het onmogelijk dat je een echte christen bent.

Goddank : niets kan ons scheiden van liefde van Jezus, geen besnijdenis, regels voor doop en belijdenis, muziekvoorkeur, … Daarom kan ook niets scheiding brengen tussen Gods geliefden. We mogen, kunnen niet anders dan iedereen te accepteren als broeder en zuster die zich door geloof in Jezus Christus kind van onze Vader weet.

2.) Eenheid is ook verschil in roeping accepteren, er waren apostelen van joden en apostelen van heidenen. We kunnen het evangelie aan passen aan verschillende mensen, zonder de essentie ervan kwijt te raken. Mijn woordkeuze, mijn voorbeelden, mijn vormen zijn anders dan die van collega’s of gemeenteleden. Dat is geen probleem : als de boodschap, de kern, maar hetzelfde blijft.

Het gevaar bestaat dat de boodschap wordt verandert.

Het evangelie wordt soms aangepast zodat het minder ‘aanstootgevend’ is. Het doopformulier is dan te ‘zwaar’, over zonde, oordeel. Maar als er met ons geen probleem is, dan hebben we Jezus niet nodig, dan kunnen/moeten we onszelf redden als goed mens door onze goede werken.

Anderen willen het evangelie juist helemaal niet aan passen. Vasthouden aan muziekstijl, organisatiestructuur, kerktaal. Jammer genoeg haken te veel mensen af omdat het evangelie dat wordt verkondigd voor hen nietszeggend is.

Zowel bij te veel als te weinig aanpassing raak je het evangelie van Gods genade kwijt. Als je tradities verheft tot normen waarover niet te onderhandelen valt, creëer je een wettisch systeem. Als je een echte christen bent, dan …Dus wetticisme (geen aanpassing) is net zo gevaarlijk als liberalisme ( te veel aanpassing).

De apostelen waren vastbesloten om de boodschap van het evangelie te behouden en ook de gedragsregels die daaruit voortvloeien. Maar ze waren ook bereid om de boodschap langs verschillende wegen te verkondigen, die vrijheid is er.

Verrassend, ook voor mij, is het derde kenmerk van eenheid. Het ondersteunen van de armen….

Petrus en Paulus hadden verschillende zendingsgebieden. Maar voor beiden gold de verplichting om voor de armen te zorgen. De apostelen in Jeruzalem wilden hieraan vasthouden, en dat is precies waarvoor Paulus zich heeft ingezet.

Maar waarom is zorgen voor de armen essentieel voor de christelijke eenheid?

1.) De gemeente in Jeruzalem was veel armer dan gemeenten die Paulus aan het stichten was in heidense gebieden, vaak welvarende havensteden. Zoals er met elkaar werd gedeeld in Jeruzalem, de plaatselijke kerk, ze hadden alles met elkaar gemeenschappelijk, zo moet ook alles met elkaar worden gedeeld in de wereldkerk, versterk de kerk in Kameroen.

2.) De zorg voor de armen is een rode draad in de Bijbel.

Het gevaar van materialisme waar de Bijbel voor waarschuwt, is nog steeds een groot gevaar en ernstige zonde.

De zorg voor de armen was zo belangrijk, dat er gelijk in het begin al bijzondere ambtsdragers voor worden aangesteld. Diakenen die de dienst van barmhartigheid van de kerk moeten coördineren. Dienst van barmhartigheid is essentieel en onmisbaar binnen de kerk. Net zo belangrijk als de dienst van het Woord en het pastoraat.

Eenheid tussen christenen, hoe belangrijk vinden we die? Als mensen het niet met ons eens zijn,

dan vertrekken zij of wij maar? Het gevaar is altijd aanwezig dat we vooral letten op wat ons scheidt van medegelovigen in plaats van wat ons bindt, ons gezamenlijke geloof in Jezus Christus als onze Heer en Heiland. Waarbij het andere gevaar ook kan ontstaan, de eenheid zozeer benadrukken dat het christen-zijn op het spel komt te staan, het Evangelie van Gods genade verbleekt

De enige reden dat Paulus niet bij anderen in één kerk wilde zitten, was omdat de anderen een ander evangelie verkondigden. De basis voor eenheid is overeenstemming over de kern van het evangelie. Dat je elkaar de broederhand kan geven. De broederhand is een teken van vriendschap, samenwerking, instemming over de kern van het Evangelie, met verschil in bijzaken. De broederhand is niet een vorm van beleefdheid. Geen broederhand betekent uitsluiting en afwijzing van valse leraars, gaat niet over bijzaken… Daarom geeft de ouderling van dienst de voorganger de hand. Niet dat je het altijd met elkaar eens bent over bijzaken, maar wel over de kern. Daarom geef ik u van harte de hand bij binnengaan en vertrek, we vormen een eenheid.

Gemeenschap met Christus is voldoende als basis voor gemeenschap met elkaar. We mogen nooit iemand buitensluiten die God heeft opgenomen in zijn gezin. We mogen nooit iemand binnenlaten,

die een kind van God niet ziet als broer of zus. Maar de gemeenschap met Christus is tegelijk ook de enige basis voor gemeenschap met elkaar. We mogen nooit de eenheid onderhouden ten koste van het evangelie.

Vrijheid en gemeenschap zijn twee sterke menselijke verlangens. Laten we in Christus die vrijheid genieten, door aanvaarding door God, ongeacht onze prestaties. En genieten van de eenheid die culturele en geografische grenzen negeert. Deze eenheid en vrijheid verkondigde Paulus. Scheuring en geestelijke slavernij waren zaken waarvoor Paulus helemaal naar Jeruzalem ging, waar hij geen moment voor gezwicht is. Laten wij ons voornemen dat ook nooit te doen…. Gods gunst/genade alleen maakt waarlijk vrij, God wil ons hart verblijden!

Vanavond lezen we een belangrijk gedeelte, zeker voor de mannen : we hebben het aan Paulus te danken dat de mannen niet meer besneden hoeven worden…

Voor het goed begrijpen van de brief aan de Galaten zijn er drie groepen belangrijk:

• joden, besneden, maar ze verwerpen Jezus als Christus/Messias,
• christelijke joden, besneden, ze belijden Jezus als Christus/Messias,
• Galaten, christelijke heidenen, niet besneden, ze belijden Jezus als Christus.

Voor de christelijke jood Paulus, besneden, is het geen probleem dat Galaten, christelijke heidenen, niet besneden zijn. Maar andere christelijke joden zijn bij de Galaten gekomen en hebben aangedrongen om zich te laten besnijden met als doel inlijving bij het joodse volk.

Het gevaar dreigt dat de Galaten op korte termijn toe geven en zich laten besnijden. Door eventuele besnijdenis dreigen de Galaten onbewust de blijde boodschap van genade en vrijheid te verliezen.

Voor Paulus is dit de aanleiding om zijn waarschuwende en bezorgde brief te schrijven: de christelijke vrijheid loopt gevaar in Galatië.

Maar waarom moeten de Galaten overtuigd worden zich te laten besnijden?

Dat is heel praktisch: uit de brief valt op te maken dat christelijke joden een probleem hebben waarin ze de Galaten betrekken.

Maar welk probleem van christelijke joden buiten Galatië kan door besnijdenis van christelijke heidenen in Galatië worden opgelost? Wanneer christelijke joden teveel contact hebben met onbesneden christelijke heidenen, beschouwen hun niet-christelijke volksgenoten dit als verraad met als resultaat bedreiging en vervolging. Zoals Paulus die vroeger zelf christelijke joden bedreigde en vervolgde. Voor christelijke joden zou het een uitkomst zijn wanneer Galaten zich zouden laten besnijden. Er was dan geen of in elk geval minder gevaar van vervolging. 

Voor ons is het misschien vreemd als de Galaten op zo’n pijnlijk voorstel zouden ingaan. Maar laten we niet vergeten dat de Galaten nog geen identiteit, geschiedenis en traditie hadden, vergeleken bij het oude volk van Abraham. Ze blijken betrekkelijk makkelijk over te halen zich te laten besnijden om jood te worden.

In feite gaat het in Galatië om compromisvoorstel om het lijden van christelijke joden te minimaliseren. Dit pragmatisme is echter zeer bedreigend voor christelijke vrijheid!

We lezen Galaten 1 : 6 – 2 : 10 (NBV)

We zijn op een vergadering in Jeruzalem beland. Misschien klinkt het nog saai, maar wat we zojuist gelezen hebben is explosief. Er staat heel veel op het spel, en niet alleen besnijdenis, het is een vergadering met enorme consequenties. Voor ons allemaal, tot op de dag van vandaag. Op die dag, tijdens die vergadering heeft God ons allemaal beschermd : u, jou en mij. Laat het me uitleggen…

Paulus is naar Jeruzalem gegaan, samen met Barnabas en Titus, twee betrouwbare medewerkers van zijn zendingsteam. God heeft hem in een openbaring opgedragen te gaan. Maar Paulus wilde zelf ook. Paulus wil namelijk weten of hij niet voor niets aan het werk is. De vurige ex-vervolger, nu apostel, is niet onzeker over zijn eigen boodschap, maar onzeker over de effectiviteit. Heeft het allemaal nog wel zin, als de andere apostelen zijn boodschap niet zouden onderschrijven en ze de dwaalleraars niet zouden afwijzen? De dwaalleraars vertelden de jonge christenen dat Paulus een evangelie verkondigde waaraan iets ontbrak, dat minder volledig was dan het oorspronkelijke evangelie van de apostelen uit Jeruzalem. Paulus stelde het allemaal veels te gemakkelijk voor. Alsof door alleen maar te geloven je rechtvaardig voor God zou zijn… Nee, daar hoorde ook nog bij dat je ging leven als jood. En in Jeruzalem hebben ze blijkbaar om de lieve vrede wil, uit angst voor vervolging door de joden, zich hier niet tegen verzet. Als joden hebben ze zich laten verleiden om deze jood-vriendelijke boodschap te accepteren als evangelie. Een kleine aanpassing met grote gevolgen…zoals bij die beschimmelde broodjes…

Maar hebben ze in Jeruzalem wel door wat hun gedogen/pragmatisme voor uitwerking heeft in zijn missionaire werk onder heidenen?

Ik vertelde al, er zijn 3 groepen: joden, christelijke joden, christelijke heidenen.

Binnen die tweede groep, christelijke joden, zijn er 2 groepen:

• Paulus : Evangelie van geloof in Jezus Christus is bestemd voor mensen uit alle culturen.
• Tegenstanders : niet alle joden zijn christen, maar alle christenen moeten wel joods worden.

Dat kan niet samen : op welke lijn zitten de apostelen, de joods-christelijke leiders in Jeruzalem?

Het Evangelie van Christus : is dat slechts een vernieuwingsbeweging binnen het jodendom of is het goed nieuws voor de hele wereld? De kerk van Christus als internationaal huisgezin van God?

De apostelen waren in Jeruzalem gebleven. Ze hadden niet over verdere consequenties nagedacht, waren niet geconfronteerd met praktische gevolgen van het evangelie voor alle volken, met bekeerlingen uit het heidendom. In Jeruzalem leefde angst voor het dreigende gevaar van vervolging door joden. Angst is een slechte raadgever : dan wordt je vaak pragmatisch, ga je dingen door de vingers zien…

Maar de praktische gevolgen van zo’n kleine vergissing, zouden enorm zijn geweest. Er zouden binnen het vroege christendom twee partijen vijandig tegenover elkaar hebben gestaan op dit fundamentele punt. Gemeenten uit de heidenen : redding door geloof alleen. Gemeenten uit de joden : redding door geloof én door joodse leefwijze.

Paulus is heel scherp : Er zijn valse broeders binnengeslopen om onze vrijheid, die wij in Christus Jezus hebben, te bespieden, en zo ons misschien wel onbewust tot slavernij brengen.

De casus besnijdenis gaat om de waarheid van het Evangelie. Deze vergadering had ook tot kerkscheuring kunnen leiden. Want er staat heel veel op het spel…de eenheid van kerk.

Paulus speelt het spel heel slim, hij neemt Titus mee naar Jeruzalem: een heiden, niet besneden, maar belijdt Jezus als Christus. Niets geen theoretische discussie, maar met een concrete testcase:

moet deze christelijke heiden naast geloof zich ook besnijden? Is christelijke levensstijl, zichtbare buitenkant van ons geloof, voorwaarde voor aanvaarding of hebben we voldoende aan ons geloof in Jezus Christus, onzichtbare binnenkant ervan?

Titus wordt niet gedwongen zich nog te laten besnijden, daarom wij ook niet…

Christelijk geloof gaat over wie ik ben in Christus, niet om wat ik voor Hem doe. De christelijke boodschap is vrijheid, terwijl de boodschap ‘verdien-je-verlossing’ de mens tot slaaf maakt.

We bungelen niet aan die drie elastiekjes : wat je doet, wat je hebt, wat anderen over je zeggen

bepalen niet wie je bent. U, jij en ik : wij zijn Gods geliefde zonen en dochters, geliefd door God. Wij bungelen niet, maar wij worden gedragen, door God.

Maar… vrijheid en de kerk? De kerk lijkt vaak niet het bolwerk van vrijheid, lijkt vaak te gaan om regeltjes en sociaal wenselijke gedrag. Kerkmensen lijken het vaak ook lastig te vinden om goed om te gaan met vrijheid die er is als je in Jezus gelooft. Vanmorgen benoemde ik het verschil tussen gelovig/godsdienst en christen. Een christen, is niet alleen met verstand gelovig, maar ervaart persoonlijke relatie met God, laat aan anderen zien wie Jezus is, in wie jij bent, wat jij doet.

Godsdienstige/gelovige mensen kennen vaak geen vrijheid, schrijven vaak specifieke kleding- en gedragsvoorschriften voor. Sommigen vinden het namelijk fijn als alles duidelijk is, als ze weten wat er van ze verwacht wordt. En daarvoor bedenken ze graag regeltjes, die heel concreet zijn, uitvoerbaar en duidelijk, voor één uitleg. Als mensen dan opmerking maken: ik  toch doe gewoon wat er staat?! Niet zoiets vaags als: heb je naaste lief als jezelf. Want: wie is dan mijn naaste, hoe vaak moet ik vergeven, moet ik koosjer eten, besneden worden? Vertel me gewoon wat ik moet doen in plaats van dat ik zelf moet nadenken.

Als de dwaalleraars hadden gewonnen, zou je geen christen kunnen zijn zonder joodse manier van leven. Christenen zouden dan in elk plaats hun eigen getto’s vormen om hun manier van leven in stand te houden. Ze zouden dan zo druk bezig zijn geweest met uiterlijke dingen, dat er geen oog zou zijn voor innerlijke levenshouding. Dan wordt je slaaf, denk je in ‘goed’ en ‘fout’ gedrag. Wordt je veroordelend, intolerant, liefdeloos…

Anderen doen het heel anders, helemaal geen regels, denken dat het ónze vrijheid is, God daar niet meer bij nodig. 10 geboden niet meer van nut, gewoon doen wat in je opkomt, vrijheid : alles kan en mag, toch? Nergens in de Bijbel worden de gedragsregels van 10 geboden ongeldig verklaard. We zijn wel vrij van de wet, als middel om gered te worden. Maar we zijn niet vrij van de wet, om in dankbaarheid er naar te leven. We zijn niet God gehoorzaam omdat we bang en onzeker zijn over onze redding die we ermee hopen te verdienen. Maar we gehoorzamen God vanuit de vrijheid en zekerheid dat we weten dat we al gered zijn in Christus. We zijn gehoorzaam in dankbare vrijheid. Als jouw reden om Gods wet te gehoorzamen een andere is dan dankbaar zijn voor Gods genade, dan ben je een slaaf…

Het is nog best lastig om goed om te gaan met christelijke vrijheid,  toen en nu. Het is een wonder als onze goede omgang met vrijheid, weer zorgt voor een verandering van beeldvorming over ons als huisgezin van God. Het is een wonder als we allemaal heel persoonlijk het geheim van christelijke vrijheid mogen kennen en uitleven.

Van de vrijheid nog even terug naar de eenheid waar we mee begonnen. Valt het ons op dat de Bijbel (Jezus, apostelen) voortdurend de nadruk legt op de eenheid tussen christenen?

1.) Paulus’ statement in Jeruzalem is : eenheid betekent dat we iedereen accepteren die in Christus Jezus is.

“Een christen uit Nederland heeft veel meer gemeenschappelijk met een christen uit één of andere nomadenstam in Verweggistan, dan met zijn ongelovige buurman die in dezelfde auto rijdt en de kinderen naar dezelfde school doet…”

Met ongelovige mensen om ons heen deel je bijzaken, met een christen uit Verweggistan deel je het meest wezenlijke : het geloof in de zelfde God. Samen ben je kinderen van dezelfde Vader, gered door dezelfde Christus, leven door dezelfde Geest.

“Christelijke eenheid negeert cultureel onderscheid en heeft niets te maken met culturele overeenkomsten.”

Maar volgens mij gaat het daar vaak fout, wordt het daar spannend. Omdat we culturele overeenkomsten gaan zoeken. Handen bij de handen, voeten bij de voeten, … Daar christenen die verplichte volwassendoop toevoegen. Daar christenen die verplicht belijdenis-doen toevoegen. Daar christenen die vol op het orgel gaan, dat is pas serieus. Daar christenen die dansen met een band, dat is pas echt.

Veel kerken zeggen wel dat we door geloof alleen gered worden, maar alleen als je deze kenmerken vertoont, hiermee instemt, weten we zeker dat je echte christen bent. En als je niet aan onze regels voldoet, is het onmogelijk dat je een echte christen bent.

Goddank : niets kan ons scheiden van liefde van Jezus, geen besnijdenis, regels voor doop en belijdenis, muziekvoorkeur, … Daarom kan ook niets scheiding brengen tussen Gods geliefden. We mogen, kunnen niet anders dan iedereen te accepteren als broeder en zuster die zich door geloof in Jezus Christus kind van onze Vader weet.

2.) Eenheid is ook verschil in roeping accepteren, er waren apostelen van joden en apostelen van heidenen. We kunnen het evangelie aan passen aan verschillende mensen, zonder de essentie ervan kwijt te raken. Mijn woordkeuze, mijn voorbeelden, mijn vormen zijn anders dan die van collega’s of gemeenteleden. Dat is geen probleem : als de boodschap, de kern, maar hetzelfde blijft.

Het gevaar bestaat dat de boodschap wordt verandert.

Het evangelie wordt soms aangepast zodat het minder ‘aanstootgevend’ is. Het doopformulier is dan te ‘zwaar’, over zonde, oordeel. Maar als er met ons geen probleem is, dan hebben we Jezus niet nodig, dan kunnen/moeten we onszelf redden als goed mens door onze goede werken.

Anderen willen het evangelie juist helemaal niet aan passen. Vasthouden aan muziekstijl, organisatiestructuur, kerktaal. Jammer genoeg haken te veel mensen af omdat het evangelie dat wordt verkondigd voor hen nietszeggend is.

Zowel bij te veel als te weinig aanpassing raak je het evangelie van Gods genade kwijt. Als je tradities verheft tot normen waarover niet te onderhandelen valt, creëer je een wettisch systeem. Als je een echte christen bent, dan …Dus wetticisme (geen aanpassing) is net zo gevaarlijk als liberalisme ( te veel aanpassing).

De apostelen waren vastbesloten om de boodschap van het evangelie te behouden en ook de gedragsregels die daaruit voortvloeien. Maar ze waren ook bereid om de boodschap langs verschillende wegen te verkondigen, die vrijheid is er.

Verrassend, ook voor mij, is het derde kenmerk van eenheid. Het ondersteunen van de armen….

Petrus en Paulus hadden verschillende zendingsgebieden. Maar voor beiden gold de verplichting om voor de armen te zorgen. De apostelen in Jeruzalem wilden hieraan vasthouden, en dat is precies waarvoor Paulus zich heeft ingezet.

Maar waarom is zorgen voor de armen essentieel voor de christelijke eenheid?

1.) De gemeente in Jeruzalem was veel armer dan gemeenten die Paulus aan het stichten was in heidense gebieden, vaak welvarende havensteden. Zoals er met elkaar werd gedeeld in Jeruzalem, de plaatselijke kerk, ze hadden alles met elkaar gemeenschappelijk, zo moet ook alles met elkaar worden gedeeld in de wereldkerk, versterk de kerk in Kameroen.

2.) De zorg voor de armen is een rode draad in de Bijbel.

Het gevaar van materialisme waar de Bijbel voor waarschuwt, is nog steeds een groot gevaar en ernstige zonde.

De zorg voor de armen was zo belangrijk, dat er gelijk in het begin al bijzondere ambtsdragers voor worden aangesteld. Diakenen die de dienst van barmhartigheid van de kerk moeten coördineren. Dienst van barmhartigheid is essentieel en onmisbaar binnen de kerk. Net zo belangrijk als de dienst van het Woord en het pastoraat.

Eenheid tussen christenen, hoe belangrijk vinden we die? Als mensen het niet met ons eens zijn,

dan vertrekken zij of wij maar? Het gevaar is altijd aanwezig dat we vooral letten op wat ons scheidt van medegelovigen in plaats van wat ons bindt, ons gezamenlijke geloof in Jezus Christus als onze Heer en Heiland. Waarbij het andere gevaar ook kan ontstaan, de eenheid zozeer benadrukken dat het christen-zijn op het spel komt te staan, het Evangelie van Gods genade verbleekt

De enige reden dat Paulus niet bij anderen in één kerk wilde zitten, was omdat de anderen een ander evangelie verkondigden. De basis voor eenheid is overeenstemming over de kern van het evangelie. Dat je elkaar de broederhand kan geven. De broederhand is een teken van vriendschap, samenwerking, instemming over de kern van het Evangelie, met verschil in bijzaken. De broederhand is niet een vorm van beleefdheid. Geen broederhand betekent uitsluiting en afwijzing van valse leraars, gaat niet over bijzaken… Daarom geeft de ouderling van dienst de voorganger de hand. Niet dat je het altijd met elkaar eens bent over bijzaken, maar wel over de kern. Daarom geef ik u van harte de hand bij binnengaan en vertrek, we vormen een eenheid.

Gemeenschap met Christus is voldoende als basis voor gemeenschap met elkaar. We mogen nooit iemand buitensluiten die God heeft opgenomen in zijn gezin. We mogen nooit iemand binnenlaten,

die een kind van God niet ziet als broer of zus. Maar de gemeenschap met Christus is tegelijk ook de enige basis voor gemeenschap met elkaar. We mogen nooit de eenheid onderhouden ten koste van het evangelie.

Vrijheid en gemeenschap zijn twee sterke menselijke verlangens. Laten we in Christus die vrijheid genieten, door aanvaarding door God, ongeacht onze prestaties. En genieten van de eenheid die culturele en geografische grenzen negeert. Deze eenheid en vrijheid verkondigde Paulus. Scheuring en geestelijke slavernij waren zaken waarvoor Paulus helemaal naar Jeruzalem ging, waar hij geen moment voor gezwicht is. Laten wij ons voornemen dat ook nooit te doen…. Gods gunst/genade alleen maakt waarlijk vrij, God wil ons hart verblijden!

Wat betekent het dat jij lid bent van de gemeente van Jezus Christus?

Paulus geeft zijn getuigenis. Hoe hij als gelovig/godsdienstig persoon tot geloof in Jezus Christus is gekomen, lid geworden is van de gemeente van Jezus Christus.

Net zoals Petra uitlegde hoe ze tot echt geloof is gekomen, waarom ze nu echt belijdenis wilde doen van haar geloof in Jezus Christus.

Zoals ook anderen die belijdenis deden, openlijk vertelden over hun redenen. Waardoor iedereen die dat hoorde/las God prees.

Je getuigenis geven heeft als doel dat God alle eer toekomt. De God van de wonderlijke genade. Dat we telkens weer onder indruk raken van God die werkt, ook in Enter 2019…

We lezen Galaten 1: 6-24 (NBV)

Paulus beschrijft uitgebreid zijn bekering / roeping, hoe Jezus hem tot zijn volgeling heeft gemaakt. Meer nog, in dienst heeft genomen als apostel.

Paulus verdedigt zich in zijn getuigenis tegen 3 aanvallen van die ‘sommigen die de Galaten in verwarring brengen, die het evangelie van Christus willen verdraaien’ (vs.7)

verdediging 1 : Paulus heeft niet door zelf nadenken en argumenteren geconcludeerd : het Evangelie is de waarheid

Nee, Paulus was een fanatiek vervolger van Gods gemeente, heeft geprobeerd haar uit te roeien… Paulus was een fundamentalist/extremist/geloofsgekkie… Paulus moest van heel ver komen, dat is niet geleidelijk gegaan: geen goede gesprekken, nog eens nadenken… Nee, Paulus’ geloof in Jezus is niet gebaseerd op iets in hemzelf, stond haaks op alles wat in hem was. Zijn radicale bekering van

vervolger van christenen naar verkondiger van Christus  komt door zijn ontmoeting met Jezus zelf op weg naar Damascus

verdediging 2 : Paulus’ evangelieboodschap is niet afgeleid van anderen, niet afgeleid van de christelijke leiders in Jeruzalem

Nee, Paulus heeft niemand om raad gevraagd, is naar zijn bekering niet naar Jeruzalem gegaan naar de eerdere apostelen. Pas 3 jaar later ging Paulus naar Jeruzalem, zelfs toen heeft Paulus geen onderwijs ontvangen van anderen.

Die sommigen kunnen niet zeggen:

“wij zijn ook in Jeruzalem geweest, hebben hetzelfde onderwijs als Paulus ontvangen, hebben dezelfde mensen gesproken, wij weten dat Paulus niet het hele verhaal verteld. Er zijn nog andere dingen die je moet doen om bij God in de gunst te komen.”

Paulus’ boodschap is totaal onafhankelijk van hemzelf of van anderen…

verdediging 3 : het Evangelie dat Paulus van God heeft ontvangen, heeft Paulus gelegd naast de boodschap die de andere apostelen van God ontvangen hadden, en wat blijkt : het verschilt niet met die van de andere apostelen

Want, de algemene conclusie was telkens weer: hij die ons vroeger vervolgde, verkondigt nu het geloof dat hij daarvoor probeerde uit te roeien. En zij verheerlijkten/prezen God in mij.

Uit dit getuigenis blijkt niet alleen het gezag dat Paulus heeft als evangelieverkondiger, maar zijn levensverhaal laat ook Gods genade zien. Genade is de rode draad in Paulus’ leven en in zijn brief aan de Galaten. Het is dragende principe onder elke stap van elke christen.

Zeggen wij dat wel eens? Door Gods genade… Ja, wees voorzichtig met God dit, God dat; maar ook weer niet te voorzichtig door nooit God te linken aan ons leven…

Twee weken geleden : wie was Paulus? Een Apostel, toegevoegd aan de elf die 3 jaar met Jezus waren opgetrokken. Zij waren uniek, hadden de boodschap direct van God om het Evangelie te prediken. Maar voordat Paulus apostel was, had hij verschrikkelijke dingen gedaan… Paulus heeft veel onschuldige mensen vermoord: hij was vervolger van Gods gemeente, heeft geprobeerd haar uit te roeien. Paulus heeft verschrikkelijke dingen gedaan…

Keizer Nero of Hitler hadden trots op hem kunnen zijn… Mensen vragen wel eens : is Hitler in de hemel?! Dat weten we niet. Maar wat denk je van Paulus?! Paulus was vervuld met haat voor die club van Jezus, is over lijken gegaan…dood, verderf, terreur

Toch was Paulus heel een gelovig, godsdienstig, religieus persoon…

Ik leefde de Joodse wetten heel wat strikter na dan anderen van mijn generatie en zette mij vol overgave in voor de tradities van ons voorgeslacht. In een andere vertaling : Ik was een hartstochtelijke ijveraar voor mijn voorvaderlijke overleveringen… Hij was veel serieuzer dan anderen, pietje-precies in geloofszaken. Paulus was geen losgeslagen type, niet die jongste zoon, leven één groot feest, meer die oudste zoon, altijd God gediend… Toch had het hem niet dichter bij God gebracht. Paulus heeft het allemaal gedaan, weet er alles van: wetjes en regeltjes houden, ‘goed leven’. Maar je kan je zelf daardoor niet aanvaardbaar maken voor God door supertoegewijd en nauwgezet morele, ethische en culture regels na te leven, de christelijke traditie en goede gewoontes te eerbiedigen. Een serieuze ‘gelovige’ jongeman die vol haat de christelijke gemeente wilde vernietigen, tot eer van God…hij was er trots op… Maar toen het God behaagde is Paulus door genade geroepen, is Christus in Hem geopenbaard… Meer nog : hij werd zelfs geroepen, als apostel, om God onder de heidenen te verkondigen.

Paulus is hét voorbeeld van Gods genade: redding niet op grond van moreel en godsdienstig gedrag. Door en door zondig, bloed aan handen, maar ook Paulus was niet zondig genoeg, geen hopeloos geval…

Is Christus al in jou geopenbaard?

Evangelie is geen religie, iets voor nette/goede mensen, maar bevrijdend nieuws, voor slechte mensen… Niemand is zo goed dat hij het evangelie van genade niet nodig heeft, niemand is zo slecht dat hij de genade van het evangelie niet kan ontvangen.

Lewis schreef : het Christendom moet wel van God afkomstig zijn, wie zou het anders bedacht kunnen hebben?

Dan zegt Paulus nog iets bijzonders: God was aan het werk in mijn leven, ook al lang voordat ik het door had. Paulus zegt al voor zijn geboorte te zijn uitgekozen door God. Paulus bedoelt: Gods genade is al heel mijn leven lang mij aan het vormen en voorbereiden voor later. Bizar, ook omdat wij de toekomst niet kennen. Maar Gods plan met de wereld, ons mensen, is geen loterij. Zelfs onze haat, zondigen, roddelen, kan God allemaal ten goede doen keren. Nee, we moeten vandaag nog stoppen met zondigen, haten, roddelen… niet leven volgens Gods plan… Maar niemand is een hopeloos geval, ondanks je verleden, omdat voor God alles mogelijk is. Zeker als we toeleven naar Pasen,

als de Paaskaars brandt, we geloven dat Jezus uit de dood is opgestaan. Als een dode weer levend kan worden, kan de grootste zondaar/schijn-heilige veranderen in volgeling van Jezus. Bij God is alles mogelijk, iedereen kan weer toegroeien naar het plan dat God met zijn/haar leven heeft. Omdat we voor de Drie-enige God, allemaal kind van de Vader zijn, iedereen die in de dood en opstanding van Zoon gelooft en door werking van de heilige Geest veranderen zal tot wat God voor ogen heeft. Zo als een stroper de beste boswachter kan worden, zo kon deze vervolger de beste prediker worden…

Van alle weerstand tegen God komt telkens aan het licht dat Gods plan er alleen maar door wordt uitgevoerd en bevorderd… Nee, wat ons nu overkomt is niet altijd volgens Gods plan, dan onderschatten we Gods tegenstander. Maar God kan/zal alles doen meewerken ten goede, ook al zien we daar nu nog niets van. Hoe dichter we bij God leven, hoe meer we dat gaan ontdekken als we naar ons leven kijken. Zoals Jozef pas na 34 jaar kan zeggen dat de pogingen van zijn broers om hem te vermoorden, al die inspanningen uiteindelijk middel zijn geweest om hun leven te redden.

God is dus aan het werk in ons leven, nog voordat we het door hebben, als we er zelf helemaal nog niet voor open staan…

Het Evangelie reikt ons een bril aan waardoor we opnieuw naar ons eigen leven kunnen kijken om te zien hoe God ons voorbereidt en vormt, zelfs door middel van onze fouten en zonden, om werktuig van zijn genade te worden voor de wereld.

Als we dat eindelijk door hebben, dan houdt het niet op, dan worden we geroepen om mee te werken. Ieder voor de unieke taak, waardoor anderen God gaan verheerlijken. Er is een verschil tussen gewoon religieus/gelovig/godsdienstig zijn en christen zijn. Een christen, volgeling van Jezus, kind van God is niet alleen met het verstand gelovig, verstandelijk overtuigd van het bestaan van God. Hij ervaart een persoonlijke relatie met God, onderhoudt die relatie, als met ideale vader/moeder. Christen weet dat deze relatie niet alleen is om zelf opgebouwd te worden, maar weet dat het verantwoordelijkheid meebrengt om aan de anderen te laten zien wie Jezus is.

Laten zien wie Christus is, in wie jij bent, wat jij doet. Als beelddrager van God draag je een beeld over van wie God is, bewust of onbewust. Als jij …roddelt/liefdeloos/oneerlijk, dan koppelen mensen dat aan jouw God. Daarom is zondigen zo erg. Niet, of niet  alleen, omdat het jezelf ongelukkig maakt,

maar omdat het invloed heeft op het beeld van God van mensen om jou heen. Of zij wel of niet God verheerlijken, prijzen…

Vergeet nooit : we worden gedragen door God die liefde is. God heeft ons niet lief omdat hij ons nodig heeft. Hij heeft ons gewoon lief omdat hij ons lief heeft. Die liefde kunnen we nooit kwijtraken, omdat er geen voorwaardes zijn…

De God van genade redt zondaars zoals Paulus… God openbaart zijn zoon aan hoogmoedigen én aan slechten. Religieus en niet religieus… God werkt in ons, ook al voordat hij ons redt, om tot geloof te brengen én om toe te rusten tot het dienen van God. Het werk van deze God is zichtbaar geworden in het leven van Paulus.

God besloot zijn Zoon in Paulus te openbaren… Het drong eindelijk bij Paulus door wie Jezus was. Hij ontmoette de levende Christus zelf. En het drong ook direct bij Paulus door wat God wilde : geroepen om aan anderen te vertellen/laten zien wie Jezus is.

Paulus heeft stilte opgezocht, tijdlang alleen met God, om te groeien in discipelschap. Tijd van studie, overdenken, ontwikkelen van de vertrouwelijke omgang met God. In onze tijd zijn we druk, het moet gelijk iets opleveren. Investeer jij in tijd met God? Moeilijk? Welke muziek luister je? Maak daar God-tijd van… Tijd met God is basis voor het christelijke leven, maar als christen leven we niet in afzondering. Daarom zijn we onderdeel van Gods huisgezin. Paulus laat zien dat geloven zonder kerk niet ideaal is, misschien wel onmogelijk. Hij zocht anderen op om samen het Evangelie te delen, om te voorkomen dat de eenheid in gevaar kwam. Wij moeten diepgeworteld zijn in een geloofsgemeenschap. We moeten oppassen dat we niet overal wat vandaan pikken zonder echt deel uit te maken van een samenhangende gemeenschap die met elkaar aan tafel gaat, zich samen laat voeden… Christelijk leven, geworteld in relatie met God door Christus, in verbondenheid met  en in dienst van andere gelovigen, leidt tot lofprijzing aan God. Gods genade in Paulus’ leven zet Paulus niet op een voetstuk, maar anderen verheerlijken God.

Zou gaaf zijn, dat je als christen/predikant anderen bij God brengt  door genade die in jouw leven zichtbaar is…  Was het maar altijd zo mooi… Als predikant krijg je wel eens reacties: gelukkig vaak heel mooie en ontroerende verhalen te horen, preek die net op juiste moment voor juiste persoon geschreven, gesprek wat later zegenvol uitwerkt, waardevol. Tegelijk heb je ook gesprekken, krijg je opmerkingen, mailtjes zonder verheerlijking van God, geen dankbaarheid. Het deed me de vraag van Paulus herkennen…

“Probeer ik mensen te winnen, zoek ik mensen te behagen of gaat het mij om God?

Als het mij om behagen van mensen zou gaan, zou ik geen dienstknecht van Christus zijn.”

Dit heeft alles te maken met het Evangelie. Met dat ene elastiekje van vorige week : wat anderen over je zeggen…

Waarom zou je goedkeuring van mensen willen hebben? Als je vol vertrouwen en onbevreesd achter Jezus aangaat, dan doe je wat goed is, liefdevol en opbouwend, zonder je druk te maken om wat anderen ervan vinden. Paulus bedoelt: een christen kan en zal niet iemand zijn die mensen probeert te behagen. Het behagen van mensen is zonde, omdat je bang bent voor wat anderen van jou vinden. Het gaat er om dat je God vreest, dat je vol ontzag en verwondering voor God wilt leven. Als je mensen vreest, maak je mensen belangrijker dan ze zijn, heb je ontzag voor ze, snak je naar hun goedkeuring, ben je bang voor hun afkeuring. Jouw verlangen naar hun goedkeuring en instemming grenst aan verheerlijking en verafgoding. Je zit in de wurggreep van menselijke goedkeuring, terwijl alleen God recht op en macht heeft over je hart. Je zult net zo radeloos/wanhopig/verdrietig/boos zijn

als je hun goedkeuring verliest, als wanneer je door God bekritiseerd of veroordeeld zou worden. Als je het alleen maar doet om gunst van anderen mee te winnen, dan doe je het niet met liefde. Het Evangelie bevrijdt ons daarvan, wil ons werkelijk motiveren: doe het voor God. Op Christus vertrouwen, zorgt voor Gods volkomen en volledige gunst en goedkeuring. Als God de gelovige ziet, dan ziet Hij Jezus, Gal.3:25-27, zegt Hij: in jou vind Ik vreugde… En omdat God vreugde vindt in ons,

kunnen wij zo leven dat het God vreugde geeft i.p.v. mensen.

Paulus wil God behagen, niet in eerste plaats mensen. Als je zo leeft, dan zullen mensen ook blij worden, soms mensen van wie je het niet verwacht had. Terwijl mensen die altijd heel aardig deden,

ineens wat minder blij zijn met jou.

Dat is het Evangelie!

Een christen is zeker van Gods liefde en goedkeuring, want God heeft vreugde in ons in Christus. Daarom wil je niets liever dan de Drie-enige God gehoorzamen, de10 geboden als leefregels van dankbaarheid uitleven. Niet voor jezelf, zodat God je zal redden, niet als beloning voor jouw geloof. Maar uit dankbaarheid aan God van wie je gelooft, zeker weet en vast vertrouwt, dat Hij jou al gered heeft. Daarom is Paulus dienaar, mogen wij allemaal minister zijn, dienaar van de Kroon.

Gods goedkeuring geeft ons vrijheid om te leven op een manier die Gods goedkeuring heeft. Dat is het Evangelie: het is goed in Christus én ga zo door om in radicale gehoorzaamheid aan God te leven. We leven niet op Gods manier om zijn kinderen te worden, maar uit dankbaarheid dat we al Gods kinderen zijn.

Getuigen wij wel eens van ons geloof? Straks bij de koffie? In alle kwetsbaarheid delen wat geloof voor ons persoonlijk betekent. Zodat anderen ontdekken wat het geloof allemaal inhoudt. Het niets te maken heeft met religie, regeltjes en wetjes, maar met liefde die ons hart veroverd heeft. Niet om ons zelf in middelpunt te zetten, maar om God te eren : door Gods genade! Merken anderen aan ons dat we kind van de Vader zijn? Dat Jezus onze oudste broer is? Dat er een goede, heilige Geest in ons is die ons leidt? Zien anderen hoe het wonderlijke evangelie van genade ons leven heeft veranderd? Waardoor anderen ook geloven dat hun levens ook kunnen veranderen. Als hopeloos geval Paulus dienaar van God kan worden, dan is niemand meer hopeloos! We zijn misschien geen apostel, maar wel getuige van Christus. Getuigen van Gods genade in ons : glorie aan God!

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Met ongelovige mensen om ons heen deel je bijzaken, met een christen uit Verweggistan deel je het meest wezenlijke : geloof in zelfde God. Je bent kinderen van dezelfde Vader, bent beiden gered door dezelfde Christus, je leven wordt geleid door dezelfde Geest.

Toch?

En nog eentje om over na te denken :

“Christelijke eenheid negeert cultureel onderscheid

en heeft niets te maken met culturele overeenkomsten.”

We denken zondagavond met elkaar na over de eenheid in Christus en de daarbij horende vrijheid. En welke praktische gevolgen dat het heeft voor ons gemeente-zijn en lid zijn van de gemeente…

Welkom zondagavond als we verder lezen in Galaten 2.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384 …

Hoe ben jij tot geloof in Jezus Christus gekomen?

Wat betekent het dat jij lid bent van de gemeente van Jezus Christus?

Paulus geeft in Galaten 1 zijn getuigenis, hoe hij als gelovig/godsdienstig persoon tot geloof in Jezus Christus is gekomen, lid geworden is van de gemeente van Jezus Christus.

Net zoals Petra uitlegde hoe ze tot echt geloof is gekomen, waarom ze nu echt belijdenis wilde doen van haar geloof in Jezus Christus.

Zoals ook anderen die belijdenis deden, openlijk vertelden over hun redenen. Waardoor iedereen die dat hoorde/las God prees.

Je getuigenis geven, heeft als doel dat God alle eer toekomt. De God van de wonderlijke genade. Dat we telkens weer onder indruk raken van God die werkt, ook in Enter 2019…

Welkom zondagmorgen om verder na te denker over Paulus’ én ons getuigenis.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

De Galatenbrief maakt ons duidelijk dat het evangelie niet het abc, maar het a tot z van het christelijke leven is. Niet slechts een manier waarop je het koninkrijk van God binnengaat, maar de manier waarop je leeft als je deel uitmaakt van het koninkrijk. Het is de manier waarop Christus mensen, kerken en gemeenschappen verandert.

We lezen Galaten 1: 1-12

Opvallendste aan het begin van de brief is dat Paulus verbaasd, boos, woedend is. Niets geen dankwoorden, groeten aan die en die : het verbaast mij; vervloekt is hij… Bizar! Waarom schrijft Paulus zo heftig, zo emotioneel?!

1) Paulus is verbaasd dat deze jonge christenen een evangelie aanvaarden dat geen evangelie is. Ze worden in verwarring gebracht.

2) Paulus is boos op hen die de bekeerlingen misleiden, het Evangelie van Christus willen verdraaien. Hij spreekt een vervloeking over deze mensen uit. Indirect is Paulus ook boos op deze jonge christenen in Galatië zelf : Paulus is verbaasd/boos dat ze God Die hen geroepen heeft, zo snel hebben verlaten voor iets anders.

Later in de brief ontdekken we de oorzaak van dit heftige begin. Het gaat om een groep mensen die aan de bekeerde christenen uit de heidenen leerden dat ze verplicht waren om zich te houden aan de joodse culturele gebruiken uit de wetten van Mozes: spijswet, besnijdenis enz. Alleen dan zouden ze werkelijk rechtvaardig voor God zijn. Voor de Galaten klonk dat waarschijnlijk vertrouwd, niet radicaal anders dan wat ze eerder hoorden. Daar draait christelijke geloof toch om: rechtvaardig voor God zijn, goed mens zijn? Maar Paulus schrijft: NEE, dit staat lijnrecht tegenover wat ik jullie geleerd heb! Paulus gaat vol op het orgel : ‘vervloekt is hij…’

Maar als we geloven wat Paulus geloofde over het Evangelie dan zullen we het met hem eens zijn. Als de Galaten God echt de rug toekeren en een evangelie aanvaarden dat helemaal  geen evangelie is. Dan verkeren ze in groot gevaar  : keer om, bekeer je! Zoals mensen die uit het dakluik van de bus hangen en niet doorhebben dat ze een viaduct naderen… Jij rijdt achter ze en je schreeuwt het uit : pas op!!!

Maar wie is Paulus dat hij die christenen op deze manier aanspreekt?!

Ik schrik er altijd van als er zulke grote woorden worden gebruikt. Stel nu dat Paulus ons zo zou schrijven/mailen… of een oud-predikant…

1) Paulus is een Apostel, een man met rechtstreeks gezag van God. Gezonden : ‘niet vanwege mensen, noch door een mens, niet aangesteld of gezonden door een mensen, maar door Jezus Christus en God, de Vader’ : Uniek! Vandaag zijn er ook geroepenen en gezondenen, niet vanwege mensen, maar wel door mensen. Uiteindelijk ontvangen ze hun roeping van God, maar toch worden ze geroepen door mensen: predikanten, kerkenraadsleden. Maar Paulus heeft zijn apostolische aanstelling rechtstreeks door de opgestane Jezus Christus zelf ontvangen.

2) Gezonden met specifiek goddelijke boodschap: het evangelie prediken, verkondigen. Daarmee is zijn goddelijke onderwijs norm om te beoordelen wat waarheid en leugen is, zegen en vloek. Niemand kan daar nog wat aan veranderen, geen engel, geen andere apostel, niemand. Vandaag zijn er geen apostelen op de manier zoals Paulus en die andere elf. Zij waren uniek : ze hebben de opgestane Jezus Christus ontmoet, onderwijs van Jezus zelf ontvangen, wat zij schrijven is Gods Woord!

Deze door God aangestelde apostel herinnert de Galaten aan zijn specifiek goddelijke boodschap : het evangelie. Hij geeft een beknopte samenvatting van de boodschap van het Evangelie:

1) Wie wij zijn : hulpeloos en verloren, we moesten worden bevrijd, ontrukt, getrokken (vs.4)

Andere godsdiensten gesticht door mensen, die kwamen onderwijzen, niet om te bevrijden. Jezus was geweldige leraar, maar daar heeft Paulus het hier niet over. Velen denken, een christen is iemand die Jezus’ onderwijs gehoorzaamt, zijn voorbeeld volgt. Dat is onmogelijk, volgens Paulus.

Je redt iemand alleen maar als de persoon er slecht aan toe is, hulp nodig heeft. Als iemand verdrinkt, dan moet je hem niet een handboek ‘hoe leer ik zwemmen’ toegooien, geen instructies geven hoe ze wat moet doen. Je moet redden, een touw/reddingsboei gooien. Jezus is geen leraar, maar redder. Niet iemand die aan de kant maar wat stond te roepen, Hij sprong zelf het water in, om ons te redden.

Dat is een confronterend feit. De redding door Jezus is levensnoodzakelijk, dat redt ons echt. Niets in wie wij zijn of wat wij doen, redt ons, daartoe zijn we zelf niet in staat!

2) Wat Jezus deed : hoe heeft Jezus ons gered?

Hij heeft zichzelf gegeven voor onze zonden. Jezus bracht een plaatsvervangend offer, ‘voor onze zonden’, namens of in plaats van onze zonden.

Dat is revolutionair, die plaatsvervanging, daar hoefden wij niets voor te doen. Jezus gaf ons geen 2^e kans om het nu eens echt goed te doen; doet geen oproep om serieuzer, een goed mens te zijn. Jezus deed alles wat wij hadden moeten doen, maar wat ons niet lukt, wij niet kunnen. Als Jezus’ dood echt namens ons betaling is voor onze zonden, kunnen we nooit opnieuw in staat van beschuldiging worden gesteld. Want dan zou God twee keer betaald moeten worden voor dezelfde zonden en dat is onrechtvaardig. Het is onrechtvaardig als voor één rekening, twee keer betaald moet worden. Jezus deed alles wat wij hadden moeten doen, in onze plaats, daarmee is het afgerond, volbracht. Dus als Jezus onze redder wordt, zijn wij volkomen vrij van straf en veroordeling,  vervloeking en schuld

3) Wat Vader deed : God heeft het werk dat Christus namens ons deed, aanvaard, door Hem uit dood op te wekken (vs.1) en door ons genade en vrede te schenken  (vs.3) die Christus voor ons verdiend en bereikt heeft. Dit resultaat uit het verleden, biedt wel garanties voor toekomst!

4) Waarom God het deed : allemaal uit genade.

Niet op grond van iets wat wij gedaan hebben, maar het was de wil van onze God en Vader (vs.4) Wij hebben er niet om gevraagd maar hebben het gekregen : onze redding is genade! Genade, mercy (niet krijgen, wat je wel verdiend hebt, dood) en grace (wel krijgen, wat je niet verdiend hebt, leven)

Daarom is het God alleen die de heerlijkheid toekomt in alle eeuwigheid. Als… we zelf hadden bijgedragen aan onze redding of als we onszelf hadden gered of als God iets in ons had ontdekt waardoor we redding verdienden of wat Hij kon gebruiken in zijn plan of zelfs als we alleen maar tot de conclusie waren gekomen dat we inderdaad gered moesten worden en ‘help’ hadden geroepen… dan konden we onszelf een schouderklop geven voor het aandeel dat we geleverd hadden aan onze redding. Maar het Bijbels Evangelie is duidelijk: de redding is van begin tot einde Gods werk. Deze waarheid maakt ons klein, is de kern van het christelijke geloof. Wij willen niets liever dan onze eigen redders zijn, vinden het heerlijk om onze eigen eer te zoeken.

Daarom zijn systemen waarin we zelf bijdragen aan onze redding zo aantrekkelijk.

Religieus, eigen vrome wijsheid: houd je aan deze regels en je zult tot in eeuwigheid zegen verdienen.

Werelds, alles om ons heen: zorg dat je dit of dat verwerft en je zult hier en nu zegen ervaren.

Het Evangelie keert alles om: jouw situatie is zo hopeloos dat je een reddingsoperatie nodig hebt waar je zelf helemaal niets aan bijdraagt. God zorgt in Jezus voor die reddingsoperatie, die je oneindig veel meer geeft dan elk valse redding waar je diep van binnen naar verlangt.

Paulus herinnert ons eraan dat we in het evangelie dieper gezonken zijn en tegelijk hoger opgericht worden dan we ons ooit kunnen voorstellen.

Dit Evangelie is door kerkelijke leiders Galatië verdraaid, en door kerkleden rug toegekeerd…

Maar is dit nu echt zo dramatisch?!

Paulus: elke verandering van ‘het evangelie’ zorgt er voor dat het helemaal geen evangelie meer is…

Hoe kan een kleine verandering van het evangelie het allemaal waardeloos maken? Omdat we door de genade van Christus zijn geroepen. Door God zelf zijn wij geroepen, niet wij gingen roepen. Of de het moeten de gvd’s zijn… God heeft ons allemaal als zijn kind aanvaard, ondanks dat we niets verdienden. God aanvaardt ons en daarna volgen wij. In alle andere godsdienstige systemen gaat het andersom: je moet eerst God iets geven en daarna wordt je aanvaard. Dan verdraai je de boel, keer je de zaak om. Als… je ook maar iets toevoegt aan Christus als voorwaarde om door God aanvaard te worden, als je gaat zeggen: om gered te worden heb ik genade van Christus nodig + nog iets..dan keer je de volgorde van het Evangelie radicaal om. En een ander Evangelie is geen ander evangelie,

maar is helemaal geen evangelie. Het Evangelie een tikkeltje veranderen is het zo volkomen kwijtraken dat het nieuwe onderwijs geen evangelie mag heten.

Luther: er is geen middenweg tussen christelijke rechtvaardigheid en rechtvaardigheid door goede werken.

Als je niet vertrouwt op het werk van Christus, dan moet je op je eigen werken vertrouwen…ben je aan jezelf overgeleverd. Het is of Jezus of jijzelf…

Het Evangelie kwijtraken in onze tijd gebeurd door de ontkenning van twee feiten:

– wij mensen zijn te zondig om bij te dragen aan onze verlossing, we hebben een complete redding nodig.

– wij mensen kunnen alleen gered worden door te geloven in het werk van Jezus Christus en verder niets.

We zien hier drie ontsporingen:

1.) Je wordt gered door je over te geven aan Christus + de juiste overtuiging en het juiste gedrag. Geef je leven aan Jezus, laat Jezus toe in je leven. Voor je het weet is jouw keuze, geloof, gevoel, vertrouwen, toegewijd leven alles bepalend. Eerst moet je een bepaald geestelijk nivo bereiken én vasthouden, voordat je goed genoeg bent voor God. Maar we worden niet gered vanwege ons geweldige geloofsnivo, maar door ons geloof. Niet de mate waarin we geloven bepaalt of we gered worden of niet, maar datgene waarin we  geloven. Niet wat wij mensen doen redt, maar wat Christus doet redt.

2.) Het maakt niet zoveel uit wat je gelooft, zolang je maar een liefdevol en goed mens bent. Alle goede mensen, ongeacht hun religie of gebrek daaraan, vinden God.

a) Goede werken zijn genoeg om bij God te komen.

Als alle goede mensen God kunnen kennen, dan was Jezus’ dood niet nodig geweest, deugdzaamheid is dan genoeg. Voor slechte mensen is er dan geen hoop en dat gaat regelrecht in tegen Evangelie voor zondaren, waarin zowel goede als slechte mensen uitgenodigd worden voor Gods feest. Niet een exclusief feestje, voor bepaalde elite, maar een inclusief feestje, iedereen is welkom.

b) Mensen kunnen gaan denken dat God blij is als je maar tolerant en open bent. Je hebt geen genade nodig, je krijgt het eeuwige leven zelf al. Dan komt eer en heerlijkheid aan jezelf toe, in plaats van aan onze God en Vader. Het Evangelie daagt juist uit om onder ogen te zien hoe gruwelijk diep de zonde gaat, hoe vervreemd we zijn van Gods verlangen met zijn schepping, we niet zo tolerant zijn als we anderen/onszelf doen geloven.

3.) Uiterst onverdraagzaam ten aanzien van kleine afwijkingen in uiterlijkheden of gewoontes.

De dwaalleraars in Galatië wilden veel oude regels en bepalingen opleggen die te maken hadden met kleding, eten, drinken, rituele voorschriften. Denk aan kerken of kerkmensen waar alles strikt volgens de regels moet gaan en met godsdienstige gemeenschappen die streng toezicht houden op hun leden

en strikte aanwijzingen geven voor hoe ze op de ‘juiste’ manier moeten eten, kleden, uitgaan, tijd moeten gebruiken.

Waar dreigen wij als gemeente te ontsporen? Welke is persoonlijk het grootste gevaar?

Velen zullen zeggen: die derde zeker niet… Nou, als ik zie hoe belangrijk bijzaken soms worden… Maar de eerste en tweede vorm vormen een veel groter risico, veel minder duidelijk… Goed mens, geloven zonder kerk, komt God dan echt nog aan zijn eer? Vertrouwen op kerkgang, financiële bijdrage, inzet voor kerk, als goed christen leven. Of hoe ik geloof, wat ik meemaak, welke keuzes ik maak voor/met Jezus…Maar Jezus dan?

Als het enige echte Evangelie zo belangrijk is en zo vaak en zo gemakkelijk verdraaid wordt, hoe kunnen we zeker zijn dat Evangelie wat wij geloven echt waar is?!

Niet gevoel, wat anderen geloven, wat goed klinkt, maar wat echt waar is, werkelijk kan redden, voor eeuwig. Paulus helpt ons. De maatstaf is het Evangelie dat hij en andere apostelen hebben ontvangen, de Bijbel. Ook al zou Paulus of een engel later iets anders vertellen. De overeenstemming onder apostelen over de boodschap van Jezus is de basis voor beoordeling van alle waarheidclaims. De Bijbel beoordeelt de kerk, niet de kerk beoordeelt de Bijbel. De Bijbel is de basis en oorsprong van de kerk, van ons geloof. De kerk, ons geloof, is niet de basis van de Bijbel. Wij moeten elkaar beoordelen op grond van het Bijbelse Evangelie, niet op grond van gewoonte of traditie of gevoel of eigen wijsheid. Telkens weer moeten we ons leven als persoon en kerk naast Bijbel leggen. Dan weinig tijd over voor bijzaakjes…

Paulus is zo heftig, omdat het Evangelie zo duidelijk is.

1) Als je water bij wijn doet, is het geen wijn meer. Als je een deel van het Evangelie afwijst, wijs je Jezus Christus af.

2) Een ander evangelie is helemaal geen evangelie.

Net als met vacuüm, je kan daar niet klein beetje lucht bij doen: ‘90% vacuüm’ of ‘met lucht verrijkt vacuüm’. Het is compleet vacuüm of helemaal geen vacuüm meer.

Dat is de boodschap van het Evangelie: je bent gered door genade, dankzij Jezus Christus en verder helemaal niets. Zodra je iets toevoegt of afdoet, ben je het allemaal en helemaal kwijt. Zodra je het verandert, keer je het om.

3) Leidt ook tot veroordeling.

Uiteindelijk zal je zonder Christus sterven en voor altijd zonder Christus zijn. Maar ook praktisch voor nu : andere ‘evangeliën’ en vertrouwen op andere manieren van redding, gaan altijd samen met angst, bezorgdheid, schuld (het gevoel van veroordeling en vervloeking). In deze tegenwoordige door kwaad beheerste wereld heeft dan nog steeds invloed op je. Maar daaruit, uit die door het kwaad beheerste wereld, heeft Jezus Christus ons getrokken, Hij heeft ons bevrijd, gered. Hij heeft u, jou en mij in liefde aanvaard, ons rechtvaardig voor God verklaard…

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Wanneer bid je?

Voor het eten, slapen, op school, in de kerk, op je werk, in de kantine?

En verder?

Als je ziek bent, eenzaam, verdrietig, verdwaald? Dan gaat het vaak vanzelf: help!

Maar als er niets bijzonders is? Als alles gewoon gaat?

Voor veel mensen is God dan als de ANWB, of als 112, of als Superman, voor als er problemen zijn.

Biddag: een dag speciaal om God nog meer dan anders te vragen om ons te helpen. Ook al zijn er niet echt problemen, maar voor al die gewone dingen, die misschien niet gewoon zijn. God hebben we niet soms nodig, maar altijd, bij alles wat we doen.

Daar staan heel verhalen over in Bijbel. Biddagavond lezen we over Abrahams knecht die God nodig heeft als hij in opdracht van Abraham op zoek moet naar een vrouw voor Izak, de zoon van Abraham.

Het eerste wat de knecht doet is bidden, praten met God, vragen of God wil zegenen, zijn plan wil doen lukken. De knecht weet dat het moeilijk is: hoe vind ik nu de juiste vrouw? Hij legt God uit hoe hij het wil aanpakken en of God daarbij wil helpen. Dus, je moet zelf goed nadenken, plannen maken, maar God niet vergeten. Bidden én werken.

We denken er verder met elkaar over na én bidden samen om Gods zegen voor gewas, arbeid en nog zoveel meer.

Hartelijk welkom in de Biddagdienst die om 19.30u begint!

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

In dit filmpje gaan mensen naar een geweldige plek –

Maar christenen gaan niet naar een geweldige plek, de geweldige plek komt naar ons. Beter gezegd : we gaan eerst naar een geweldige plek, maar uiteindelijk komt de geweldigste plek naar ons. Uiteindelijk gaat dus niemand van ons naar de hemel! Maar uiteindelijk komt de hemel naar ons. God wil jou dan ontmoeten, in zijn hemel, maar wil jij dat ook?

We lazen Openbaring 21 : 1-7

Is er leven na de dood?

Na dood is het over en uit,… toch?

De Bijbel gaat uit van leven na de dood.

Stel dat de Bijbel gelijk heeft, er leven na de dood is…een hemel…

Dan gaan we allemaal naar de hemel, toch?

Tuurlijk!

De hel bestaat niet, niemand is zo slecht dat hij/zij naar hel moet. Die is alleen voor echte slechte mensen. En niemand van ons of onze familie/vrienden is zo slecht…

De Bijbel gaat uit van leven na de dood, van hemel, maar ook van hel…

Als er een hel is, dan is die leeg…toch?

Geloven we dat echt?

Dat mensen die deze aarde tot hel maken, straks in de hemel zijn?

Zal God het risico willen lopen dat de hemel verpest wordt door slechte mensen?

Ik geloof dat niet, de Bijbel ook niet…

Hemel en hel zijn er volgens de Bijbel echt. Er is leven na dood, goed en slecht, hemel en hel…

Ga jij naar die hemel?

Eerst nog : wat is de hemel?

Zojuist uit Openbaring gelezen, dat was nog best lastig.

Straks zal wat er eerst was, de eerste dingen, eerste hemel en eerste aarde, onze aarde, dat zal er niet meer zijn. Alles wat er eerst was, wat er nu is, zal dan, straks, voorbij zijn gegaan : alles is straks nieuw! Alles wordt straks totaal anders. Dat maakt het voor ons nu lastig om over straks te spreken. Nieuw is niet een beetje anders, maar nieuw is totaal anders, dat heb je nog nooit eerder meegemaakt (ouder worden, broertje/zusje, nieuw orgaan). Bij die nieuwe hemel en nieuwe aarde kunnen we ons niets voorstellen, ons voorstellingsvermogen schiet te kort om dit nieuwe, onbekende, voor te stellen.

Het gaat om de hele wereld, totale kosmos, niet alleen om mij, niet alleen om mensen, maar God zal dan alle dingen nieuw maken. De Bijbel, het geloof, gaat dus niet om de vraag of je wel of niet in de hemel komt, maar is veel alles omvattender. Gods plan met ons gaat ons menselijke voorstellingsvermogen te boven, omdat het over alles gaat. Logisch ook, dat nieuwe komt bij God vandaan… God overtreft zichzelf als het ware. Wij mensen gaan het meemaken, maar kunnen het ons nu nog niet voorstellen wat God straks geeft. Zoals je soms iets niet aan anderen kan uitleggen, dat moet je meemaken. Tot die tijd niet afwachten, we zullen wel zien, of niet… Maar verwachten, hopen, uitkijken, dat God zal doen wat Hij belooft heeft, zeker weten! Afwachten is onverschillig, passief, misschien ook wel niet. Verwachten is hopen, actief, tuurlijk komt het. Zoals met de bruiloft waar jij voor bent uitgenodigd. Dat wacht je niet af, kan je niets schelen, misschien ook wel niet. Tuurlijk, die bruiloft komt, super zin in, uitkijken, verwachten. Je leeft er naar toe : nieuwe kleren, leuk stukje, op tijd naar bed. Zo leven we toe naar moment dat alles nieuw wordt, totaal anders, en alles is dan helemaal af, perfect!

Uiteindelijk gaat niemand van ons naar de hemel, …maar de hemel komt naar ons, daalt neer van God uit de hemel. God komt bij zijn kinderen wonen, daarmee is het plan van God helemaal af. God is zijn plan met de wereld aan het ont-vouwen.

Het plan van God begon heel klein, met Adam en Eva in paradijs, Abraham, Izak, Jakob, Jozef. Het werd steeds groter, met volk Israel, Mozes, koning David. Nog groter met Jezus, de hele wereld, geweldig. Straks zal het nog groter worden, op het laatst voor ons nu nog onvoorstelbaar. Het zal prachtig zijn, zoals bruid die sierlijk gemaakt is voor haar man… Kan ik mij veel bij voorstellen en dat zal nog overtroffen worden door het nieuwe van God.

Het zal helemaal af zijn, perfect, prachtig, maar zullen er dingen ook niet zijn?

De dood zal er niet meer zijn, ook geen rouw, jammerklacht of pijn zal er meer zijn. Alle tranen die er nog zijn, zullen door God van onze ogen worden afgewist. Al het negatieve van deze wereld is er niet meer. Al het positieve van deze wereld zal er in perfectie zijn. Alle eerste dingen, alles wat negatief is, is er niet meer, alles is nieuw, van God, positief…

We gaan dus uiteindelijk niet naar hemel, maar nieuwe hemel en nieuwe aarde komt naar ons.

Maar wat als we sterven? Dan zeggen we toch dat we naar hemel gaan?

Er zijn twee hemels: onze hemel waar we nu naar toe willen en de Bijbelse hemel die straks naar ons toekomt. Als we sterven, in de tussentijd tot straks, zijn de doden in Christus, bij God. De moordenaar aan kruis was ‘heden’ in het paradijs, niet in het Koninkrijk van God. Een paradijselijke toestand, het goede waar het allemaal mee begonnen is. De hemel waar we over spreken is niet het Koninkrijk van God. Het is nog niet de nieuwe hemel en aarde waar het uiteindelijk op uitloopt. De hemel in ons spraakgebruik is het begin van het nieuwe dat straks komt, de uiteindelijke nieuwe hemel en nieuwe aarde. Gestorven gelovigen hebben in de hemel nog niet alles, ze wachten nog op hun nieuwe lichaam.  De rust, hoe goed ook, is nog niet volmaakt en volkomen. Het is, als een tussenstation op weg naar het eindstation. Je bent in de goede richting, maar je bent er nog niet. Het is als een hal waar je wacht om naar het feest te gaan. Je ervaart al van alles, maar het is nog even wachten. Of als op een trouwdag, alles staat klaar, iedereen heeft er zin in, maar het bruidspaar is er nog niet, daar gaat het uiteindelijk om. De hemel als goede plaats waar je bent met Christus, waar je tijd al helemaal vergeet, in afwachting van het definitieve wat komt uit God. Daar bidden we ook om als we zeggen: Laat uw Koninkrijk kome!

Ga je naar de hemel?

Om van een heerlijke biertje te genieten ga je niet in de koelkast zitten, maar je haalt het biertje op.

Nog mooier, zoals dit filmpje : Een lopende vriezer die naar je toekomt met daarin het biertje. God komt naar ons toe met de nieuwe hemel en nieuwe aarde, alles wat ons voorstelling te boven gaat.

Ga/wil jij naar die hemel?

Veel mensen willen wel naar de hemel, maar willen niets met God te maken hebben. Maar als de hemel bestaat, dan is die niet door mensen gemaakt. Dan is die hemel door God gemaakt en dan is het logisch dat God ook over het toelatingsbeleid gaat. Als jouw vader en moeder een feest geven in jullie nieuwe huis, bepalen jouw vader en moeder wie er mogen komen, het is hun feest in jullie nieuwe huis. Denk je dat jij als kind ook mag komen? Natuurlijk! God geeft een straks feest op zijn nieuwe hemel en aarde. God bepaalt wie er mogen komen, het is zijn feest op zijn nieuwe hemel en aarde. Denk je dat jij als kind van God ook mag komen? Natuurlijk! Iedereen die in Jezus gelooft, is kind van God, is welkom bij God.

In Bijbel draait het om liefde tussen God en mens.

Liefde tussen vader en zijn kinderen, Vader die iedereen wil liefhebben als zijn kinderen. Wil jij dat?

Liefde tussen vrienden, Jezus die zijn leven overheeft voor zijn vrienden. Wil jij dat?

Liefde in onze geest/gedacht, Heilige Geest die ons wil helpen het goede te doen. Wil jij dat?

Dat je God nu kent en je er naar verlangt om Hem nog meer te kennen…lief te hebben. Dat is christelijke hoop, daar leven we voor, samen met God zijn, hier in gebrokenheid en straks volmaakt.

Hij jouw God, jij zijn kind, zoals belooft bij doop, toegezegd begin kerkdienst, 1^e van 10 geboden

Dat is onze toekomst, voorpret voor straks, die ons leven nu mooier maakt. Ook als we nu nog geconfronteerd worden met ziekte en dood, rouw en tranen. God nodigt jou uit om nu al met Hem te leven, zodat er nu al een relatie ontstaat die straks perfect zal zijn. Wil jij nu al met God leven?

We begonnen met : Ga jij straks naar de hemel? Ik zou de vraag willen omdraaien : Mag er nu al iets van de hemel bij jou komen, God in jou? Om je straks thuis te voelen op de nieuwe hemel en nieuwe aarde, is het belangrijk dat je nu al in relatie met Jezus leeft. Daarvoor leven wij, hier en nu, dat het is het doel van het christelijke leven. Niet wachtend tot we na onze dood naar hemel gaan en tot die tijd maar doen wat we willen. Maar ons leven als voorbereiding op wat komen gaat : de nieuwe hemel en nieuwe aarde,  vernieuwing van alles, nieuwe Jeruzalem dat uit hemel neerdaalt, Gods plan dat uiteindelijk totaal ontvouwd wordt. Daarvoor zijn we gemaakt toen God zijn schepping schiep.  Leven in relatie met God, hemels leven, nu in gebrokenheid, straks volmaakt!

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Stel dat iemand jou vraagt : wie ben jij? Wat zou jij dan antwoorden?

De kern van mijn bestaan, wie ik ben, is dat ik geloof dat u, jij en ik, wij allemaal, geliefde zonen en dochters van God zijn.

In Galaten 3:26 lezen we : door het geloof en in Christus Jezus bent u allen kinderen van God

U, jij, ik : wij zijn kinderen van God.

Dat is een gave, een cadeau, om dat echt te ontvangen, binnen te laten komen. En een opgave om dat echt te beseffen, te geloven, én om vervolgens een leven te leiden vanuit dat geloof.

Dat is niet eenvoudig, om die waarheid te bevatten en om daar uit te leven. Velen wil dat maar niet lukken, blijven halverwege steken… We hebben leven lang nodig om onze doop te verstaan, te begrijpen wat dit allemaal betekent : kind van God, leven als kind van God.

Met een tekening wil ik proberen uit te beelden hoe we ons leven meestal leiden.

Met deze streep beeld ik mijn leven voor. Maar wij zijn onderdeel van een grotere tijdlijn, dat is die veel langere streep. Ons leven is beperkt, een kort leven dat snel voorbij gaat.

Vraag waar we ons hele leven mee bezig blijven : wie ben ik?

De antwoorden zijn onder te verdelen in drie groepen.

1.) Ik ben wat ik doe

Heel tastbaar, concreet.

Als ik goede dingen doe, als ik succesvol ben : voel ik me goed. Maar als ik domme dingen doe, als ik faal : voel ik me rot.

Als je ouder wordt, kijk je naar wat je gedaan hebt. Ik heb het goed gedaan : dat maakt je dankbaar. Of ik had het beter kunnen/moeten doen : dat kan teleurstelling geven. Wat je doet in je relatie, in je gezin, opvoeding, in je vriendengroep, op je werk, in de kerk, vrijwilligerswerk, sport bepaald voor een groot deel je zelfbeeld.

Wat ik doe, beïnvloedt wie ik ben, positief of negatief…

2.) Ik ben wat anderen over mij zeggen

Wat anderen over je zeggen, maakt heel veel indruk. Soms is de mening van anderen zelfs overheersend.

Als mensen goed over je spreken, voel je je heerlijk. Maar als iemand achter je rug om of recht in je gezicht, negatief over je spreekt, voel je je ineens heel verdrietig.

Als 100 mensen mij een hand geven, iets vriendelijks zeggen, kan dat teniet gedaan worden door 1 iemand die iets onvriendelijks zegt.

Het lijkt erop dat afkeurende woorden van ander, je recht in het hart kunnen raken.

Als iemand ’s ochtends iets tegen je zegt, kan dat de hele dag bij je blijven en je humeur verpesten.

Als je net voor het slapen nog een lelijk berichtje krijgt, dan kan dat je nachtrust verzieken.

Als iemand je belt en de ander vertelt hoe blij die met je is, dan kan je er van stralen.

Je geliefd weten, is geweldig.

Wat anderen over mij zeggen, beïnvloedt wie ik ben, positief of negatief…

3.) Ik ben wat ik heb

Aardige ouders, lieve kinderen, toffe vrienden, mooie auto/huis/…, goede opleiding, uitdagend werk, goede gezondheid. Je hebt zo veel.

Maar zodra je er iets van verliest : iemand overlijdt, je wordt ziek/werkloos, dan kan je heel snel in vicieuze cirkel terecht komen, waarbij al het levensplezier je wordt ontnomen.

Wat je hebt, beïnvloedt wie je bent, positief of negatief…

In deze drie punten stoppen wij heel veel energie in het korte leven wat we hebben.

Ik ben wat ik doe, ik ben wat anderen over me zeggen, ik ben wat ik heb.

Als mensen goed over je spreken, als je heel veel hebt en als je goede dingen doet, ben je blij en enthousiast en gelukkig. Maar als het minder gaat, als je ontdekt dat je dingen niet meer kan, dat mensen slecht over je spreken, je waardevolle dingen/personen kwijtraakt, ben je al snel een stuk een minder blij, niet meer zo enthousiast, voel je je ongelukkig. Voor je het weet gaat het leven op en neer als een jojo. Het gaat goed als aan deze drie punten zijn voldaan, het gaat slecht als we die dingen kwijtraken.

We willen aangehaakt blijven, ons leven danst aan die drie elastiekjes. De elastiekjes van ‘doen’, ‘anderen’ en ‘hebben. Daar hangen we ons leven aan op, ontlenen we ons bestaan aan, zo willen we gezien worden. We willen overleven. Vasthouden aan onze goede naam, onze goede reputatie, onze bezittingen. Maar uiteindelijk zullen we allemaal sterven. Als je zo’n leven leidt met ups en downs, bungelend aan elastiekjes, kom je tenslotte bij de dood en bij de dood is het afgelopen. Niemand praat meer over je, je hebt niets meer, je kunt niets meer doen, je raakt alles kwijt en van dat leventje van u, jou en mij blijft niets meer over. Wij zoeken op de verkeerde manier naar houvast, naar zekerheid, naar bevestiging.

Wat je doet, wat je hebt, wat anderen over je zeggen…

Maar dat is niet wie u bent, dat is niet wie ik ben.

We lezen Matteus 3 : 13 -4 : 11

De duivel zei tegen Jezus in de woestijn “verander deze stenen in brood”. Laat zien dat u iets kunt, iets goeds kunt doen. Spring van de tempel en laat u opvangen zodat mensen goed over u spreken. Kniel voor me neer, dan geef ik u veel bezittingen. Dan bent u geliefd, want u doet iets, mensen praten goed over u, en u hebt iets. Iedereen zal van u houden. Maar Jezus zei : dat is gelogen! Dat is de grootste leugen die er is. De waarheid is : aanbid de Heer, eer Hem. Alles wat je aanbidt, eert, daar ga je op lijken…vormt of mis-vormt je…

Jezus zei : ik weet wie ik ben. Dat had hij juist daarvoor gehoord, vanuit de hemel : jij bent mijn geliefde zoon, in jou vind ik vreugde. Dat is wie ik ben! Aan die stem hield Jezus zich vast terwijl hij zijn leven leidde. Sommige mensen prezen hem, anderen verwierpen hem. Sommigen riepen “hosanna”, anderen “kruisig hem”. Maar Jezus hield zich vast aan zijn waarheid, aan Gods waarheid. Wat er ook gebeurd, ik ben Gods geliefde zoon, geliefd door God. Dat is wie ik ben en daardoor kan ik leven in een wereld die me afwijst of prijst of me uitlacht of me spuugt. Ik ben geliefd. Niet omdat mensen me geweldig vinden, maar ik was al geliefd voordat ik geboren was.

Waar houden wij ons aan vast?

Wat is voor ons de waarheid?

Wat of wie bepaalt onze identiteit?

Wat je doet, wat anderen over je zeggen, wat je hebt?

Of gelooft u dat wat voor Jezus geldt, ook voor ons geldt?

U, jij en ik : wij zijn Gods geliefde zonen en dochters, geliefd door God.

Dat moet u niet alleen met uw oren horen, maar ook met uw hart.

We lezen Psalm 139 : 1-18

God kent ons, heeft kennis aan ons, wil in relatie met ons leven. Komt die stem nog bij ons binnen? Geloven we dat we Gods geliefde kinderen zijn? Gods hand houdt ons vast, laat ons niet los, draagt ons. Wij bungelen niet, maar wij worden gedragen, door goede machten trouw en stil omgeven. Niet alleen op de moeilijke momenten, maar op alle momenten van ons leven. Weet jij dat al tot in het diepst van je ziel/wezen/bestaan?! Leef jij zo, als geliefde zoon, geliefde dochter? Als je daarin gaat geloven, wordt dat geloof steeds groter. Zoals bij een steen in de vijver, de kringen steeds groter worden. Het ont-vouwt zich in je hart, in je leven, in het leven van alledag. Je zult nog steeds af en toe afgewezen en geprezen worden, winnen en verliezen. Maar dat beleef je niet als iemand die op zoek is naar identiteit, naar houvast. U beleeft dat als geliefde zoon of dochter van God. Door verdriet en lijden, blijdschap en vreugde, succes en mislukkingen, weet je altijd : ik ben Gods geliefde, in mij vindt hij vreugde.

Natuurlijk, wij proberen elkaar gelukkig te maken. Maar er is iemand die al voordat ouders, kinderen, vrienden, partner het gingen doen, jouw liefheeft, onvoorwaardelijk liefheeft. Mensen die van ons houden, doen ons niet altijd goed, mensen die om ons geven, doen ons soms pijn. Juist mensen die het dichtste bij zijn, kunnen je ook het meeste pijn doen. Hoe kunnen we leven met het feit dat liefde en verdriet altijd samengaan? Dat kan alleen, als we vasthouden aan die eerste liefde in ons leven. Die ons weefde in de buik van onze moeder. God die liefde is. Dan kunnen we vergeven die ons kwaad doen. Bovendien kunnen we in de liefde die we wel ontvangen een glimp opvangen van die eerste liefde van God, die echt is, van eeuwigheid tot eeuwigheid. Niet alleen in ons korte menselijk bestaan, maar altijd. Wij worden altijd door goede machten trouw en stil omgeven.

Elke keer als u geneigd bent bitter te worden, jaloers, uit te vallen, afgewezen voelt, zeg dan tegen jezelf : ik ben de geliefde van God. God draagt mijn leven, ik hang niet aan die drie elastiekjes. Maar er is onder mij basis : God is liefde!

Ook al word ik afgewezen, ik zie die afwijzing als een manier om de waarheid opnieuw te omarmen.  Op die manier kan ik de waarheid van mijn geliefd-zijn beter doorgronden. Als ik daaraan kan vasthouden tijdens mijn leven, dan kan ik in alle vrijheid van mensen houden zonder dat ik van ze verwacht dat ze al mijn wensen vervullen. Want God heeft u, jou en mij geschapen en een hart gegeven dat alleen ware voldoening krijgt door Gods liefde. Elke andere vorm van liefde is maar bijkomstigheid, mooi meegenomen. Andere vormen van liefde is maar beperkt, zal verdriet meebrengen. Als we voorkomen dat we verbitterd raken door dat verdriet en daardoor juist een dieper besef krijgen van ons geliefd-zijn, dan zijn we zo vrij als Jezus en bewandelen we de aarde in het besef van Gods liefde, waar we ook gaan.

Wie ben jij?

Al wat ik ben, dank ik aan Hem : aan Jezus’ liefde voor mij.

En : zolang ik besta, volg ik Hem na, krijgt Hij gestalte in mij.

Met de doop vieren wij dat God ons de liefde heeft verklaard.

Ons hart heeft veroverd.

Hij is onze bewondering waard, wij aanbidden Hem.

En wat je aanbidt, daar ga je op lijken, krijgt gestalte in jou.
We zingen  “Jezus’ liefde voor mij”

Daar ga je voor leven…als geliefd kind van God.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Wij hangen onze identiteit op aan drie elastiekjes:

Ik ben wat ik doe

Ik ben wat ik heb

Ik ben wat anderen over mij zeggen

In deze drie punten stoppen wij heel veel energie in het korte leven wat we hebben.

Als mensen goed over je spreken, als ik heel veel heb en als ik goede dingen doe, ben ik blij, enthousiast en gelukkig.

Maar als het minder gaat, als ik ontdek dat ik dingen niet meer kan, dat mensen slecht over me spreken, ik waardevolle dingen/personen kwijtraak, ben ik al snel een stuk minder blij, niet meer zo enthousiast, voel ik me ongelukkig.

Voor je het weet gaat het leven op en neer als een jojo.

Het gaat goed als aan deze drie punten zijn voldaan, het gaat slecht als we die dingen kwijtraken.

Ons leven danst aan die drie elastiekjes. Daar hangen we ons leven aan op, ontlenen we ons bestaan aan, zo willen we gezien worden.

Wat je doet, wat je hebt, wat anderen over je zeggen…

Maar dat is niet wie u bent, dat is niet wie ik ben, toch?

Wie ben jij in het diepst van jou bestaan?

Daar denken we zondagmorgen met elkaar over na in de doopdienst. Juist de doop bepaalt ons bij het feit wie we werkelijk zijn…in Gods ogen.

Iedereen is van harte welkom in deze dienst waarin ook een start wordt gemaakt met het Paasproject van de Kinderkerk. Voor de allerkleinsten is er crèche in de kelder. Na de dienst is er gelegenheid om de doopouders te feliciteren en elkaar te ontmoeten in Ons Centrum.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Wel eens van ‘met lucht verrijkt vacuüm’ gehoord?

Deze broodjes waren 100% vacuüm verpakt, maar nu in ‘met lucht verrijkt vacuüm’…

Klein verschil, maar met grote gevolgen…

Paulus maakt in zijn brief aan de gemeenten in Galatië duidelijk dat het óf 100% het Evangelie van Jezus Christus óf een ander evangelie. Als aan het Evangelie ook maar iets wordt verandert dan is het een ander evangelie.

Klein verschil, maar met grote gevolgen…

Paulus gaat daarbij vol op het orgel, hij vervloekt zelfs die mensen die de jonge christenen verwarren met het andere evangelie.

Onder veel ‘oudere’ christenen leeft het wijdverbreide misverstand dat ‘het Evangelie’ vooral bedoeld is voor niet-christenen. Een soort van basisset ‘abc’-leerstellingen waarin wordt uiteengezet hoe iemand het Koninkrijk van God kan binnengaan. Eenmaal bekeerd, hoeven we niet meer het Evangelie te horen/bestuderen/begrijpen. Dan hebben we ‘materiaal voor gevorderden’ nodig. In de Galatenbrief maakt Paulus duidelijk dat het Evangelie niet het ‘abc’, maar het ‘a tot z’ van het christelijke leven is. Niet slechts de manier waarop je het Koninkrijk van God binnengaat, maar de manier waarop je leeft als je deel uitmaakt van het Koninkrijk. Het is de manier waarop Christus mensen, kerken en gemeenschappen verandert.

Genoeg redenen om er zondagmorgen bij te zijn als we starten met de prekenserie over de Galatenbrief. Geen makkelijke en ook niet altijd een even ‘vrolijke’ brief. Lees de brief gerust al eens door en mis de diensten niet. Paulus was geen zachte heelmeester, maar sneed diep in het vlees van zichzelf én zijn brievenlezers. Het kan dus soms pijn doen, confronterend zijn, maar zoals Matthijn Buwalda zong, sinds wanneer is dat een reden om iets niet te doen?

p.s.

Wist je dat meeschrijven tijdens de preek heel erg meehelpt om de preek beter te begrijpen? Bij de ingangen liggen pennen en schrijfblokjes en ze liggen er niet voor niets…

Op woensdagavond 27 februari a.s. wil de verkennersgroep iedereen van harte uitnodigen om samen na te denken over welk gezicht onze kerk heeft. Waar word je blij van, wat mis je en waar droom je van. Deze week ontvangt iedereen een persoonlijke uitnodiging thuis.

De avond begint om 20.00u in Ons Centrum, we sluiten af om 21.30u met een hapje en drankje.

Je bent meer dan welkom!

De Verkennersgroep

(John ten Brinke, Erik ter Denge, Gerrit ter Harmsel, Ruben ter Harmsel, Floris den Oudsten, Jille Pultrum, Ella Velten, Marjolijn Vugteveen, Judith ten Wolthuis)

Wie is (ge)heilig(d)?

Wie is de ideale christen(jongere)?

Is de ideale christen ook automatisch een (ge)heilig(d)e?

In het beleidsplan van de kerk staat : Gereformeerde Kerk Enter gunt elk van haar leden een vurige, hartstochtelijke en persoonlijke relatie met God.

Heeft de ideale christen ook een vurige, hartstochtelijke, persoonlijke relatie met God?

Leeft elke christen zo dat anderen nieuwsgierig/jaloers worden gemaakt?

Zondagmorgen denken we na over het thema van afgelopen Follow Me. We zijn apart gezet, geheiligd en daarmee apart/heilig…

We gaan op zoek naar de Bijbelse oorsprong en betekenis van deze eretitel én wat dit betekent voor ons leven van alledag. Daarbij is ‘nekveldocent’ Gerrit Keeman een voorbeeld voor veel christenen als het gaat om wat je ‘heilig’ is in het dagelijkse leven.

Welkom in de Gereformeerde Kerk, Rijssenseweg 13, zondagmorgen 17 januari om 9.30u.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

TOV is een avond vol verschillende activiteiten; te gekke spellen, verrassingen, inhoudelijke overdenkingen, zingen en ontmoeten. De TOV-avond is bedoeld voor alles tieners van 12-16 jaar. Vriend(inn)en zijn ook van harte welkom!

Misschien denk je: maar ik slaap helemaal niet… Nou, volgens mij slapen we vaak wel, maar hebben we dat niet door. We gaan op in van alles, maar vergeten vaak waar het écht om gaat in het leven. Daarom: wakker worden! Samen denken we na over hoe het komt dat we slapen, hoe we wakker kunnen worden, maar ook hoe we wakker kunnen blijven.

Het globale programma is als volgt:

19.00u – Deuren open en voorprogramma

19.45u – Hoofdprogramma

21.30u – Naprogramma

22.00u – Deuren sluiten

We vertrekken vrijdagavond 1 maart om 18.30u vanaf Ons Centrum (achter de Gereformeerde Kerk).

Opgeven kan via de opgave knop hieronder.

I.v.m. het kopen van kaarten en regelen van voldoende vervoer z.s.m. opgeven! Uiterlijk maandag 25 februari.

Kosten voor de avond zijn 5 euro p.p. (inclusief vervoer en consumptie). De rest van de kosten is voor de kerken.

Weet je in elk geval van harte welkom

Lees thuis gerust alvast Lukas 15 : 1-3 en 11-32 en bedenk voor jezelf wat je van dit verhaal vindt, van de oudste en de jongste zoon én van hun vader.

In de beide diensten, en in het Reggedal, vieren we met elkaar het Avondmaal. Nog een goede reden om zondag de beide diensten niet te missen en ons te oefenen in de onderlinge gemeenschap van broers en zussen.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

Als kind van God, krijg je ook kleren van God, je wordt bekleed met Christus. We zijn van nature in zonde ontvangen en geboren. We hebben allemaal een tuintje in ons hart… Iedereen, ook baby’s, heeft een tuintje in het hart waar onkruid harder, eerder en sneller groeit dan de vrucht van Geest als er niets gebeurd… Daarvoor moest Christus aan het kruis. Om het onkruid te vernietigen én om de vrucht van Geest te doen groeien. Ons oude leven is met Christus gestorven, we hebben vergeving ontvangen, én we zijn met Christus in een nieuw leven opgestaan, we zijn verzoend met God. Vanmorgen denken we na over het voorrecht van christen-zijn, een nieuw leven en nieuwe kleren ontvangen als we met Christus bekleed worden…

Kindermoment :
Waarom heb je kleren aan? Waarom heb je deze kleren aan? Heb je altijd deze kleren aan? Of verschillende kleren bij een feest/sporten/zwemmen? Toen kwam er een mystery-guest binnen, met een overall en klompen, een boer. Want waarmee je je bekleed, welke kleren je aan hebt, laat zien wie je bent, helpt om goed te werken. Maar toen deze mystery-guest zijn overall uittrok had een fietspak aan, was het een wielrenner. Want waarmee je je bekleed, welke kleren je aan hebt, laat zien wie je bent, helpt om goed te fietsen.

Met Christus/Jezus bekleed, laat zien wie je bent, van Jezus, helpt om te leven zoals Jezus wil. Bij doop worden we met Jezus bekleed, het laat zien (van) wie je bent : van Jezus. En het helpt om te leven als Gods kind.

We lazen met elkaar Galaten 3 : 26 – 4 : 7

Galaten.3:26 omschrijft de kern van het christelijke geloof : u bent allen kinderen van God, door het geloof in Christus Jezus. U bent het. Dus niet : u wordt het. We zijn het al. Het is dus niet iets wat we moeten proberen te bereiken. Kind van God zijn is niet een goed mens worden/zijn. Ook niet uitzoeken of je uitverkoren bent en je bent ook niet rechtvaardig door de wet. Jullie zijn allemaal kinderen van God! Dat is geen toekomst maar heden; we hebben het kindschap al ontvangen, zoals we nu zijn. We zongen ook reeds in dit leven.

Hoe wordt je kind? Daar hoef je niets voor te doen. Op een echofoto ziet het er vrij ontspannen uit. Hoe weet je nu zeker dat vader/moeder jouw vader/moeder is? Kwestie van je ouders geloven! Al kan je het ook zien aan karaktertrekken en je uiterlijk. Hoe weet je nu zeker dat God jouw Vader is, jij een kind van God bent? U bent allen kinderen van God, door het geloof in Christus Jezus. Kind van God ben je ‘door het geloof in Jezus Christus’, dat is de voorwaarde. Al kan je het ook zien aan karaktertrekken en uiterlijk, door de Geest van Jezus. Kan jij jezelf kind van God noemen, kind van Vader?

Je kan reageren vol ongeloof, het ‘feit’ als leugen, sprookje beschouwen. Dan geloof je zelf niet dat je kind van vader bent, maak je het voor jezelf onmogelijk. Ervaar je nooit het thuisgevoel, ontvang je geen erfenis, wordt je niet bekleed met Christus.

Je kan ook reageren vol twijfel bij dit ‘feit’, is het wel echt zo?! Dan leef je in onzekerheid, kan je angstig worden als het gaat over thuis komen, de erfenis en de kleren van Christus.

Je kan het ook geloven, zeker weten, vast vertrouwen. Ik ben thuis bij Vader, ik ben erfgenaam, ik heb nieuwe kleren en ervaar een diepe blijdschap.

Wat betekent dat, wat heb je er aan : behandeld worden als een kind van God? Gal.3:27 Want u allen die in Christus gedoopt bent, hebt zich met Christus bekleed. Door geloof, waarvan de doop een zichtbare teken is die ons één maakt met Christus, met Christus bekleed. Paulus vergelijkt Christus met een kledingstuk dat we aantrekken:

1. Onze identiteit is in Christus.

Kleding maken de man, met bepaalde kleding kom je ook anders over, beter dan zonder die kleren… Maar je gaat je ook anders gedragen, voelt je er beter in, kan iets beter doen vanwege juiste kleding. Met klompen of fietsschoenen voetballen, dat voetbalt niet lekker.

De identiteit van een voetballer ligt in zijn shirt. Tijdens een EK/WK is voor iedereen duidelijk : iedereen met dit shirt hoort bij Nederlands elftal.  Met Wilhelmus, Nederlandse vlag, manier van voetbal, kan je zo laten zien bij welk land je hoort. Natuurlijk, die voetballer is ook vader, broer, zoon, partner, buurman, maar in dat shirt voetballer van het  Nederlands elftal.

Met Christus omkleed betelemt : ik ben christen, kind van God. Als je mij als kind ziet, zie je iets van mijn Vader. Je gaat je ook anders gedragen, het lukt je om beter als goed mens te leven, het goede te zoeken…

2. Zeer intieme relatie met Christus.

Kleding draag je dichter op lijf dan al je andere bezittingen, in de kleedkamer laat je allemaal waardevolle spullen achter. Kleding geeft bescherming, geen voetballer gaat zonder scheenbeschermers, geen keeper zonder handschoenen de wedstrijd in. Kleding gaat altijd met je mee, is er altijd. Je neemt er geen afstand van : niet paar dagen zonder… Door met Christus omkleed te zijn ben je in alles van Hem afhankelijk, is Hij altijd bij je, kan én wil je niets voor Hem te verbergen. Gal.3:27 Want u allen die in Christus gedoopt bent, hebt zich met Christus bekleed.

3. We volgen Christus na.

Als mensen ons zien met Christus bekleed, zien ze Christus, zien ze dat we op onze grote broer lijken. Dat betekent : Jezus op alle terreinen van je leven toelaten en deze terreinen laten veranderen naar zijn wil en geest. Uw wil geschiede op aarde, in mijn leven, zoals nu al in de hemel, in Jezus’ leven Dat is een levenslang proces om Jezus’ karakter en gedrag aan te trekken, te verkleden als Jezus, met hulp van Gods Geest.

4. God aanvaardt ons daardoor.

Kleding wordt gedragen als versiering, bedekking van naaktheid en schaamte. Zeggen : ik ben met Christus omkleed is zeggen : ik ben geliefd in Gods ogen vanwege Jezus’ werk en redding. Als God naar ons kijkt, dan ziet Hij ons als zijn kinderen, omdat Hij zijn Kind ziet. Dan wordt God blij, omdat we versierd zijn, mooier zijn, door Christus kleding. Want Jezus heeft ons zijn gerechtigheid en heiligheid, volmaaktheid, geschonken om die te dragen. Daarom is Gal.3:27 Want u allen die in Christus gedoopt bent, hebt zich met Christus bekleed een verstrekkend en veelomvattend beeld voor het heel nieuwe leven. Inderdaad, we zijn in zonde ontvangen en geboren, maar…daarna met Christus bekleed : vergeving én verzoening. Gaandeweg ga je voortdurend aan Christus denken, zijn Geest en karakter bepaalt alles wat je zegt, denkt en doet. Dat is veel meer dan het houden van regels, gaat veel verder dan gehoorzaamheid of gewoon een goed mens zijn. Zoals de ideale Oranjespeler er helemaal voor gaat, vanuit de diepte van zijn hart voor zijn land, zoals een (klein)kind er helemaal voor gaat bij wedstrijd/uitvoering/afzwemmen omdat (groot)ouders aan kant staan, zo gaat christen, kind van God, er helemaal voor : God liefhebben boven alles en daardoor de naasten als jezelf!

Gal. 3:26 Want u bent allen kinderen van God, door het geloof in Christus Jezus. Gaat over de relatie Vader God en zijn kinderen.

Gal.3:27 Want u allen die in Christus gedoopt bent, hebt zich met Christus bekleed. Gaat over de nabijheid Zoon van God en zijn broers en zussen.

Gal. 3:28 Want allen bent u één in Christus Jezus Gaat over Gods kinderen of broers en zussen van Jezus onderling : iedereen is één. Eén in Christus Jezus is niet dat in de kerk er totaal geen onderscheid meer tussen mensen is. We blijven uniek, typische dingen houden die horen bij bepaalde leeftijd, voorgeschiedenis of identiteit. Het is niet allemaal gelijk en uitwisselbaar, maar we zijn wel samen één. Gaan we eindelijk eens geloven dat we gewoon verschillend zijn, maar daarmee niet beter/slechter dan de ander? Dit heeft verstrekkende sociale gevolgen :  alle barrières die in de wereld er voor zorgen dat mensen vijandig of onverschillig tegenover elkaar komen te staan, worden in Christus weggehaald. Barrières van cultuur, subcultuur, sociaal, economisch, opleiding, arm/rijk, geslacht. geaardheid vallen weg. Buiten de kerk moeten ze verwonderd en verbaasd zijn hoe in de gemeente van Christus alles wegvalt.

Gal. 3:26-27 Want u bent allen kinderen van God, door het geloof in Christus Jezus. Want u allen die in Christus gedoopt bent, hebt zich met Christus bekleed. Niet door goed ons best te doen, maar op basis van vss. 26 en 27. Hoe kan je dan nog neerkijken op, roddelen over, jaloers worden op iemand die net als jou met Christus omkleed is?!

Vss.26-29 zijn zo wezenlijk. Daar heb je je hele leven voor nodig om te waarderen, geven ons de eeuwigheid om van te genieten.

Zoals ouders hun baby kleren aan doen, maar ook bij kinderen, tieners, partner, ouders om er goed uit te zien. Zo kiezen ouders bij de doop er voor om hun kind met Christus te bekleden. Wij gaan goed gekleed door het leven, jij ook. Wij leven met Christus, jij ook. Jij mag er helemaal bij horen, zoals we op een feest kleding ook op elkaar afstemmen, een eenheid zijn. Vandaag koop je als het ware nieuwe kleren voor je kinderen, bekleed je ze met Christus : gratis! En als je eerder bij het doopvont stond : hoe zit het met jezelf, met je kinderen, met de kinderen van de gemeente? Zijn we nog steeds bekleed met Christus, hebben we nog steeds de kleren van Jezus aan? Van geloof, hoop en liefde? Helpen we elkaar om te groeien in het geloof, de kleren van Jezus aan te trekken, laten zien hoe te leven met die kleren, in relatie met Jezus? Door het water van de doop, worden we daar telkens aan herinnerd,  dat we uit de dood van zonde zijn opgestaan tot nieuw leven, leven met Christus, vernieuwd. Dat we verbonden zijn met God, dat ons leven bij God veilig is!

We zingen het lied Doop

en Jezus’ liefde voor mij.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

contactgegevens:
Rijssenseweg 11

7468 AA Enter
0547-381384

Ben jij een erfgenaam van God?

Is bij jou het deksel er al af?

Heb jij de Geest ontvangen?

Zondagmorgen denken we met elkaar na over erfgenaam van God zijn, over het deksel dat er af moet, over de Geest die je ontvangt. We lezen met elkaar Galaten 3 : 26 – 4 : 7. We zingen met elkaar prachtige psalmen, gezangen en opwekkingsliederen. Bas Scholten, Corien Baan en Sanne ter Harmsel begeleiden ons daarbij.

In deze dienst belijden 10 gemeenteleden in het openbaar van hun geloof in Jezus Christus. Petra en Laura zullen daar nog iets meer over vertellen. Van iedereen is in de Samenhang te lezen waarom hij of zij deze keuze maakt.

Voor de kinderen van de basisschool is er kinderkerk, voor de allerkleinsten is er crèche in de kelder van Ons Centrum.

Na de dienst is iedereen van harte welkom om in Ons Centrum de jonge lidmaten te feliciteren en elkaar te ontmoeten.

Wat is het verschil tussen een vleermuis en een haan?

Zijn er dingen die je wel durft te doen als het donker is, maar niet als het licht is?

Hou je meer van het donker of van het licht?

En hoe zal het met Boer Marnix gaan?

Op Kerstmorgen vieren we samen het Kerstfeest. Sanne ter Harmsel en Renske ten Hove verlenen hun vocale medewerking aan de dienst door twee prachtige liederen te zingen.

In deze kerkdienst is er veel aandacht voor de (belevingswereld van) kinderen. Hoe kan het ook anders als deze dienst draait om een ander kind, het Kerstkind  Dus een extra reden om Kerstmorgen als gezin/familie er bij te zijn.

Vanwege de interactieve en korte preek gaan alleen de kinderen van groep 1-4 naar de kinderkerk en komen de kleinsten uit de crèche meezingen bij het laatste lied ‘Vrolijk Kerstfeest iedereen!’

Welkom in de Gereformeerde Kerk, Rijssenseweg 13, dinsdagmorgen 25 december om 9.30u om samen het Kerstfeest te vieren.

Op zondagochtend 6 januari willen we na de dienst (start dienst 10.00 uur) gezamenlijk het nieuwe jaar vieren!

Onder het genot van koffie met wat lekkers, een hapje en een drankje, is er de gelegenheid om alle gemeenteleden een gelukkig en gezegend nieuwjaar te wensen.

Hiervoor zijn we op zoek naar bakkers een lekkere cake of koek willen bakken voor bij de koffie.

Voor de kinderen willen we dit keer apart wat lekkers bij de ranja. Denk aan kleine cup cakes, versierde koekjes etc….

Wil jij hier wel bij helpen? Stuur dan een mailtje naar info@gereformeerdekerkenter.nl

Bij veel aanmeldingen maken we een lijstje en ben jij bij de volgende gelegenheid aan de beurt 😉

Bedankt voor de hulp!

Zondagmorgen ontmoeten we twee mensen die een bizar gesprek hebben, namelijk over ‘opnieuw geboren worden’… ‘Opnieuw’, in de zin van, helemaal opnieuw beginnen. Wat daarvoor was, is niet belangrijk : je maakt een nieuwe start, een nieuw begin.

Jezus zegt dat je opnieuw geboren moet worden om het koninkrijk van God te zien. Maar je kunt toch niet opnieuw de buik van je moeder binnengaan?!

Opnieuw geboren worden : miljoenen volgen hoe boer Marnix eigenlijk ook opnieuw wordt geboren. Daarover zondag meer…

Ben jij al opnieuw geboren? Nou, ik ben een trouwe kerkganger, ik leid een netjes leven en betaal netjes mijn kerkelijke bijdragen. Tja, dat deed Nikodemus ook… Maar toch zei Jezus ook hij, Farizeeërs (vooraanstaande dominee) en één van de Joodse leiders, toch opnieuw geboren moest worden als hij bij God wilde horen…

Lees thuis gerust alvast Johannes 2 : 23 – 3 : 21 door.

Welkom om 9.30u in de kerkdienst waarin drie kinderen worden gedoopt én na afloop in Ons Centrum om onder het genot van koffie, thee, water of limonade elkaar te ontmoeten en de doopouders te feliciteren.

Op Dankdag staan we zowel in de ochtend met de schoolkinderen als in de avond als gemeente stil bij het verhaal in Lukas 17:11-19. Het verhaal over de 10 mannen die melaats zijn, een heel erge ziekte in die tijd, waar je bijna nooit meer beter van werd. Wat melaatsheid precies is, weten we het niet, maar het maakte je uiterlijk lelijk, het was pijnlijk en besmettelijk, er ontstonden vergroeiingen en verminking. Een melaatse was een ‘levende’ dode…

Melaatsheid had ook grote gevolgen: je moest weg uit je gezin/dorp, je had geen werk meer, dus er kwam armoede, je kon niemand meer ontmoeten, je was nergens meer welkom.

Melaatsheid is dus heel erg, vanwege de ziekte, maar nog meer vanwege de bijbehorende eenzaamheid. Vaders en moeders die nooit meer thuis mogen komen, nooit meer kunnen spelen met kinderen. Kinderen die weg moeten, het dorp uit, ergens een hutje bouwen, je wordt volledig afhankelijk van anderen, van de spullen die gebracht worden. En wat als iemand melaats wordt? Gaat die alleen weg of gaat er iemand mee? Wat als het je kind is of je partner? Anderen moeten eten brengen om te overleven, dat zetten ze neer op afstand en dan lopen ze snel weg. Melaatsen moeten er naar toe strompelen om het op te halen. Hoe vernederend. Je mag niet in de buurt van anderen komen, anders moet je ze waarschuwen: ‘onrein!’ Vaak leefden ze in groepen om zo, te midden van alle ellende, aan elkaar wat steun te hebben, zo ook deze 10 mannen.

En dan, op een dag: Die 10 mannen hebben van Jezus gehoord, ze gaan naar Hem toe, en roepen van een afstand: Heb medelijden met ons! Jezus zegt dat ze naar de priester moeten gaan en onderweg zien ze dat ze zijn genezen. Ze kunnen weer terug naar hun gezin, vrienden, dorp, werk zoeken, weer erbij horen, voor zichzelf zorgen, niet afhankelijk van anderen. Deze mannen krijgen een heel groot cadeau van God!!! Wat zijn ze blij!!!

Het kan heel cliché overkomen, de genezingen van Jezus. Hopelijk dat we ontdekken dat het geen trucjes waren of entertainment, maar dat ‘levende doden’ weer werkelijk konden gaan leven.

God geeft ons ook heel veel. De meesten van ons hebben genoeg eten en drinken, zijn gezond, mogen gewoon in het dorp wonen, kunnen naar hun werk en de kerk, hebben het fijn thuis.

Wij krijgen dus heel veel cadeaus van God. Meer dan we vaak willen zien. Want ook al gaat het soms wat minder in Nederland, zijn er ook mensen die geen werk hebben, die gebukt gaan onder geestelijk en lichamelijk lijden, we hoeven niet om te komen van de honger. En als we ziek zijn, kan er goed voor ons worden gezorgd, hoeven we niet een hutje buiten het dorp te bouwen. Dankdag is ook een moment in het jaar om stil te staan bij al die gewone en tegelijk geweldige geschenken die we van God ontvangen. Het is in elk geval niet toevallig of vanzelfsprekend…

 Jezus maakt ook duidelijk: onreinheid hoor niet bij God. Jezus zorgt ervoor dat deze mannen weer naar de tempel mogen, weer God kunnen ontmoeten. In die tijd had de tempel een veel grotere betekenis dan nu de kerk. Denk bij de tempel ook maar aan de functies die nu dorpshuizen, sportclubs, markten en winkels hebben. De sociale en commerciële ontmoetingsplaatsen waren allemaal in de buurt van de tempel.

In de diensten staan we stil bij dat ene regeltje waar je zo over heen zou lezen : Een van hen, die zag dat hij genezen was, keerde terug en loofde God met luide stem. Loven is iets anders dan danken, maar wat is het verschil? Andere Bijbelvertalingen vertalen dat deze man God verheerlijkt. Is dat hetzelfde als danken en loven?

Welkom op Dankdag in de kerk! En als u/jij dankpunten hebt, laat het mij weten.

Zoals jullie weten staat het kamp weer voor de deur. We zullen op 20, 21 en 22 oktober naar De Arendshorst in Ommen gaan. De kampbrieven zijn onderweg. Hier zit een opgavestrookje bij. Deze graag invullen en in een dichte enveloppe met contant geld inleveren bij de eerste club-avond (On Track/Follow Me).

Opgave kamp

Aanvang 19:00 uur

 “Met heel mijn Hart” is een koorproject van The Choir Company met lofprijzings en aanbiddingsliederen als het Overwinningslied (Stuart Townend), In Uw Naam (Brooklyn Tabernacle Choir), Gebed voor Nederland (The Parachute Band), U Bent alles voor Mij (Brian Doerksen), Het Korstbare Kruis (Michael W. Smith), etc.

Na plaatsen als Hoogeveen, Maarssenbroek, Zeewolde, Diever, Gouda, Delft, etc. wordt dit project op 21 oktober as. voor het eerst in het oosten van het land georganiseerd.

We nodigen je van harte uit om deze muzikale uitdaging met ons aan te gaan en er samen met de projectkoordeelnemers, solisten en band een feestelijk dienst van te maken!

Na de dienst er is koffie/thee om elkaar te ontmoeten en na te praten, toegang is vrij, er is een collecte tijdens de dienst.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11

7468 AA Enter
0547-381384

Computer/laptop

Er zijn twee manieren om de kerkdienst op jouw computer of laptop te volgen.

Website van de kerk

• Ga naar de website van Gereformeerde kerk Enter www.gereformeerdekerkenter.nl.
• Klik op ‘KerkTV’
• Klik op ‘Kijk/luister (live) onze diensten’. De pagina van Kerkomroep.nl wordt geopend.
• Je ziet nu een overzicht van de laatste diensten.
  • Wanneer er op dit moment een uitzending is dan wordt dit weergegeven door middel van de tekst “live” op de betreffende regel.
  • Klik op ‘Liturgie’ om wat korte informatie over de dienst te zien.
  • Klik op ‘Luisteren’ om de dienst te beluisteren.
  • Klik op ‘Opslaan’ naast luisteren om een audio bestand van deze dienst op jouw eigen computer op te slaan. Live uitzendingen kunnen nog niet opgeslagen worden.
  • Klik op ‘Kijken’ om de dienst te bekijken.
  • Klik op ‘Opslaan’ naast kijken om een video bestand van deze dienst op jouw eigen computer op te slaan. Live uitzendingen kunnen nog niet opgeslagen worden.

Website Kerkomroep

• Ga naar de website van Kerkomroep www.kerkomroep.nl
• Bij ‘Vind uw kerk’ vullen we de naam “Gereformeerde kerk Enter” in en drukken daarna op ‘Enter”
• Bij de resultaten klikken we op ‘Gereformeerde kerk Enter’
• Je krijgt nu een overzicht van de diensten die je kan luisteren en/of kijken.
  • Wanneer er op dit moment een uitzending is dan wordt dit weergegeven door middel van de tekst “live” op de betreffende regel.
  • Klik op ‘Liturgie’ om wat korte informatie over de dienst te zien.
  • Klik op ‘Luisteren’ om de dienst te beluisteren.
  • Klik op ‘Opslaan’ naast luisteren om een audio bestand van deze dienst op jouw eigen computer op te slaan. Live uitzendingen kunnen nog niet opgeslagen worden.
  • Klik op ‘Kijken’ om de dienst te bekijken.
  • Klik op ‘Opslaan’ naast kijken om een video bestand van deze dienst op jouw eigen computer op te slaan. Live uitzendingen kunnen nog niet opgeslagen worden.

Tablet/telefoon

• Download de app ‘Kerkomroep’ uit de App Store of de Google Play store.
• Open de app door te klikken op het icoontje van Kerkomroep
• Klik op ‘Zoek een kerk’
• Klik op ‘Kerknaam’
• Vul in “Gereformeerde kerk Enter”
• Klik op Enter
• Klik op de kerknaam
• Je krijgt nu alle diensten van de Gereformeerde kerk Enter te zien.
  • Klik op ‘Luisteren’ om de dienst te beluisteren.
  • Klik op ‘Kijken’ om de dienst te bekijken.
• Wanneer er op dit moment een uitzending is dan wordt dit weergegeven door middel van de tekst “live” op de betreffende regel.

Toevoegen aan favorieten

• Klik op ‘Toevoegen aan ‘Mijn kerken’’
• Je krijgt nu de melding “‘Gereformeerde kerk Enter’ is succesvol toegevoegd aan ‘Mijn kerken’”
• Klik op ‘Ok’
• Je kan nu bij het opstarten van de app direct klikken op ‘Mijn kerken’
• Klik op ‘Gereformeerde kerk Enter’

Het is mogelijk dat je automatisch een melding krijgt wanneer er een live dienst start. Het is zelfs mogelijk dat je deze live dienst automatisch laat starten. Wil je dit instellen. Volg dan onderstaande handelingen.

• Vanuit het hoofdmenu van de app klik op ‘Mijn kerken’.
• Swipe van rechts naar links op de naam ‘Gereformeerde kerk Enter’.
• Er verschijnen nu 3 witte puntjes (blauwe achtergrond).
• Klik op de witte puntjes.
• Klik op ‘Push notificaties inschakelen’ als je een melding wilt ontvangen als de uitzeding van de kerkdienst begint.
• Klik op ‘Automatisch afspelen inschakelen’ als je de live uitzending automatisch wilt starten.

TV scherm

Er zijn allerlei technische mogelijkheden om uw TV scherm te gebruiken om KerkTV te tonen. Dit kan onder andere door de  computer/tablet met het TV scherm te verbinden. Als je een smartTV met internet hebt, dan kun je via de internet browser op je TV naar www.kerkomroep.nl gaan en de kerkdienst via daar bekijken (voor verdere stappen zie ‘Website kerkomroep’).

Omdat al deze mogelijkheden erg afhankelijk zijn van de gebruikte apparatuur, worden de diverse mogelijkheden hier niet in detail beschreven.

Graag nodigen we jullie uit voor de startzondag.
Het thema voor dit jaar is: ‘Een goed gesprek’.
Vanaf 10.00 uur staat de koffie/thee klaar in ‘Ons centrum’.
Om 10.30 uur begint de kidspraise in de kerk en
om 11.00 uur de dienst welke geschikt is voor alle leeftijden.
Na de dienst is er een maaltijd in ‘Ons centrum’, waarbij we
iedereen willen vragen iets te maken/halen en mee te
nemen. Zo ontstaat er een gevarieerd buffet met voor ieder
wat wils.
Na de maaltijd is er een uitgebreid middagprogramma met
diverse workshops, een wandeling en sport & spel voor de
kinderen. Daarnaast kunnen de kinderen ook knutselen,
dansen een film kijken etc. Kortom, een programma voor
het hele gezin. Dit jaar is er ook weer graffiti spuiten. Mocht
je een t-shirt van graffiti willen voorzien, zou je dan een
eigen shirt mee willen brengen?
We zien jullie graag op 16 september a.s.!
Hartelijke groet,
De startzondagcommissie

Klik op de planning voor een groter formaat.

Je merkt (soms) zo weinig van God…blijkbaar heeft God alle tijd. Prima, maar wat Herman Finkers al zei : kalm aan en rap een beetje / Heanig an en rap wat. God is God, maar Hij mag wel wat sneller reageren op onze gebeden…God moet leveren… Dat heeft ook alles te maken met onze omgeving. Wie stuurt er nog een brief? Als iemand niet snel reageert op je appje dan bel je even of die je het berichtje al heeft gelezen… Vroeger keken ze één keer op een dag in de brievenbus, hoe vaak check jij je mobiel? De kant-en-klaar maaltijden doen het goed, blijkbaar hebben steeds minder mensen tijd en zin om zelf (uitgebreid) te koken….

Hebben we stiekem niet een fastfood-geloof gekregen, een snackbar God? Je loopt binnen, besteld en wilt het snel hebben en snel kunnen opeten. Of een voor-24.00u-besteld-morgen-in-huis geloof, een bol.com God? Vandaag bidden, liefst gister de gebedsverhoring, eventueel vandaag, uiterlijk morgen? Herkenbaar?

Dan aartsvader Abraham die 25 (!) jaar moet wachten op de vervulling van Gods belofte van een kind. Paulus schrijft niet voor niets : “Hoewel het eigenlijk niet kon, bleef Abraham hopen en geloven dat hij de vader van vele volken zou worden, zoals hem was beloofd: ‘Zo talrijk zullen je nakomelingen zijn.’ En zijn geloof verzwakte niet toen hij, ongeveer honderd jaar oud, besefte dat zijn krachten hem hadden verlaten en Sara niet langer vruchtbaar was. Hij twijfelde niet aan Gods belofte; zijn geloof verloor hij niet, integendeel, hij werd erin gesterkt en bewees zo eer aan God. Hij was ervan overtuigd dat God bij machte was te doen wat hij had beloofd.”

Hoe zouden wij reageren? Wat zou het met ons  geloof doen? Zouden wij net als Abraham op God hebben vertrouwd? Blijven wij hopen en geloven? Verzwakt ons geloof ook niet? Twijfelen wij ook niet aan  Gods beloften? Verliezen wij ons geloof ook niet?

En God? Zou het “Rustaaaag!” van ADO-speler Tom Beugelsdijk soms/vaak niet ook Gods reactie zijn op ons ongeduld? Zou God dat niet soms denken als Hij onze schietgebedjes en drammerige gebedsappjes ontvangt?

Nou ja, we willen er zondagavond met elkaar over nadenken in deze interactieve multimediadienst die in het bijzonder gericht is op de jongeren, maar ook zeker aansprekend zal zijn voor ouderen. Want wie herkent zich niet in de vragen over Gods handelen in ons leven? Wees erbij om 19.00u in de Gereformeerde Kerk aan de Rijssenseweg 13. Een dienst met prachtige muziek via YouTube met als thema ‘God in slow motion’. Iedereen is van harte welkom, dus neem je familie, vrienden en buren gewoon mee. Een dienst voor trouwe kerkgangers en zoekers, voor jong en oud, voor jou en mij.

Na de dienst is er nog iets te drinken voor de jongeren en hun ouders. De mentoren van Follow Me en On Track zijn er om alvast kennis te maken en ouders van de jongeren die naar Follow Me gaan hebben een heel kort oudermoment over het komende Follow Me seizoen.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11

7468 AA Enter
0547-381384

Binnenkort start het nieuwe seizoen van club en catechese. Sommige dingen zullen wat anders gaan dan vorig jaar. Maar hetzelfde is en blijft : er zijn heel veel enthousiaste mensen die uitkijken naar gave ontmoetingen met onze jongeren en met God. Zodat onze kerk bruist van vreugde en plezier. Hieronder de avonden (leef)tijden.

Club : groep 3-4 en groep 5-6
Dinsdagavond 18.30u-19.30u

Clubleiding : Joanne Averink, Hendrika ten Brinke, Ellen Egberts, Erna Egberts, Gerrit ter Harmsel, Marleen den Oudsten, Margreet Roddeman, David en Marjolein Vugteveen, Floris den Oudsten

Basiscatechese On Track : groep 7 en 8 en klas 1 + jongens klas 2 (i.v.m. trainen)
Woensdagavond 19.15u-20.15u

On Track mentoren : Ilona ten Brinke, John ten Brinke, Eline Damkat, Wim Getkate, Anja Jansen Eupe, Ard-Jan Lubbers, Janneke Velten, Floris den Oudsten

Mentorcatechese Follow Me : klas 2 tot en met 20 jaar
Dinsdagavond 19.30u-20.30u

Follow Me mentoren : Mirjam ten Brinke, Sjany ten Brinke, Ria Brinkman, Dinant en Ellis Getkate, Marije Getkate, Henk en Manna ter Harmsel, Jannie ter Harmsel, Henk en Jannie ten Hove, Jos ten Hove, Gert Kolkman, Wilbert Oltvoort, Anne Marie Scholten, Darly Schuitemaker, Ruben en Carien Vugteveen, Floris den Oudsten

Tijdens dit concert zullen Gerald Troost en band de liedjes van de nieuwe cd Luid & duidelijk ‘live’ gaan uitvoeren. De liedjes van Gerald hebben al velen harten geraakt en de teksten hebben tijdens een concert nog veel meer impact!

Spreker Wim Hoddenbagh zal spreken over de blinde Bartimeus. Dwars door de schaamte en afkeurende reacties van de mensen om hem heen laat hij zich luid horen. Zijn nood is zo groot dat hij zijn kans wil pakken om Jezus te ontmoeten. De moed van de blinde Bartimeus is een inspiratie en voorbeeld voor gelovigen van deze tijd. Het programma zal warm en bemoedigend zijn en geschikt voor jong en oud.

Kaarten zijn te bestellen via www.zingenindekerk.nl

Tijdens het concert zal er een presentatie zijn over het werk van Kerk in Actie. Deze keer staat het thema ‘Noodhulp in Bangladesh en Nepal’ centraal. Wervelstormen zorgen voor alles verwoestende overstromingen in Bangladesh. Inmiddels zijn meer dan 42 miljoen mensen getroffen door overstromingen in Bangladesh, Nepal en India. Door de klimaatveranderingen nemen ze toe in kracht en aantal. Bij zo’n ramp is het belangrijk te weten wat je moet doen: waar kan je schuilen en bij wie kan je terecht voor hulp? Daarom werkt Kerk in Actie samen met andere leden uit het internationale kerkelijke noodhulp netwerk ACT Alliance om lokale partner kerken en –organisaties te versterken. Dan zijn zij beter in staat rampen het hoofd te bieden.

We collecteren voor dit doel en roepen mensen op om donateur te worden. Mensen die hieraan gehoor geven ontvangen als welkomstcadeau 2 cd’s van Gerald Troost.

Achter de schermen wordt hard gewerkt aan het nieuwe seizoen van club en catechese. Sommige dingen zullen wat anders gaan dan vorig jaar. Maar hetzelfde is en blijft : er zijn heel veel enthousiaste mensen die uitkijken naar gave ontmoetingen met onze jongeren en met God. Zodat onze kerk bruist van vreugde en plezier.

Hieronder alvast de info die nu al bekend is. Meer info volgt t.z.t.

Club groep 3-4 en 5-6

Dinsdagavond 18.30u-19.30u

Clubleiding : Joanne Averink, Hendrika ten Brinke, Ellen Egberts, Erna Egberts, Gerrit ter Harmsel, Marleen den Oudsten, Margreet Roddeman, David en Marjolein Vugteveen, Floris den Oudsten

Basiscatechese On Track groep 7 en 8 en klas 1

Woensdagavond 19.00u-20.00u

On Track mentoren : Ilona ten Brinke, John ten Brinke, Eline Damkat, Wim Getkate, Anja Jansen Eupe, Ard-Jan Lubbers, Janneke Velten, Floris den Oudsten

Mentorcatechese FollowMe klas 2 tot en met 20 jaar

Dinsdagavond 19.30u-20.30u

Follow Me mentoren : Edwin ten Brinke, Mirjam ten Brinke, Sjany ten Brinke, Ria Brinkman, Dinant en Ellis Getkate, Marije Getkate, Henk en Manna ter Harmsel, Jannie ter Harmsel, Henk en Jannie ten Hove, Jos ten Hove, Gert Kolkman, Wilbert Oltvoort, Annemarie Scholten, Darly Schuitemaker, Ruben en Carien Vugteveen, Floris den Oudsten

Zondagmorgen hebben we 1 dopeling. De max is 4 dopelingen per dienst, om het organisatorisch allemaal behapbaar te houden. Maar stel dat we 3000 dopelingen zouden hebben? En stel dat Petrus predikant zou zijn in Gereformeerd Enter? Dan zouden we meer dan een paar problemen hebben…

Want hoe weet Petrus of alle ouders belijdenis hebben gedaan? Is Petrus ook voor de volwassendoop? Is met iedereen een doopgesprek gevoerd? Worden ze ook allemaal lid van onze kerk? Doen ze nog belijdenis? En kan dat organisatorisch allemaal wel? Tja, 4 dopelingen per dienst wordt wel een heel lang verhaal. Dat zouden dan 750 diensten zijn. En verdeeld over de 5 kerken in Enter – het is toch één en dezelfde doop? – nog steeds 150 diensten. Je moet er niet aan denken, 150 zondagen van die lange doopdiensten.

En 3000 tegelijk? Weet je hoe lang die kerkdienst dan gaat duren? En hoe doen we dat organisatorisch, met handen geven, koffie drinken, crèche, kindernevendienst, etc. En wat zullen de gemeenteleden daar van vinden? Er is nu soms al gemopper over een te lange dienst als het iets langer dan een uur of vijf kwartier is…

Nee Petrus, dat kan echt niet! Werk van Gods Geest? God, dit kan niet. Niet in Enter! Daar zouden we de hele dag, misschien wel dagenlang, mee bezig zijn. Geest, stop maar! Dit is veels te veel van het goede voor Gereformeerd Enter.

Als we realistisch zijn, dan is het krachtige werk van de Geest zoals we dat zondagmorgen lezen in Handelingen 2:37-47 op dit moment onmogelijk in Enter. Hoewel velen er om bidden, zijn er ook veel anderen die dit helemaal niet zien zitten. Want het stopt niet met die 3000 dopelingen. Reken maar uit : duizenden, in elk geval honderden extra kerkgangers, dat zullen in de toekomst nog meer doopdiensten betekenen. Er komen veel meer avondmaalvierders bij, dus die diensten zullen ook nog veel langer gaan worden. En ze moeten ook nog wel belijdenis doen, en dat zijn vaak ook niet de kortste diensten. En wie gaan ze allemaal bezoeken? De ouderlingen? We hebben al een lastig te vervullen vacature! De wijkteams? Ze zien ons aankomen…

Zo is er een hemels dilemma ontstaan rondom Gereformeerd Enter. Wat moet God met ons?

Nou, Petrus zou net als toen ook nu preken en zeggen : bekeer u!

Want in de kern is het probleem van Enter ook het probleem van Jeruzalem op die Pinksterdag. Het ging best wel lekker, de vrede was getekend, de onrust veroorzaakt door Jezus was een vroege dood gestorven en nu waren duizenden bijeen in Jeruzalem voor een religieus feest. Geweldig! Allemaal vrome gelovigen uit de toenmalige wereld die dachten goed bezig te zijn. Gelovigen die zich heel prettig voelden in hun religieuze systeem van regels, structuren en gewoonten. Totdat de Geest wordt uitgestort en Petrus gaat preken. Hun wereld wordt op z’n kop gezet. Bekeer u?! Wie?! Zij?! “En toen ze dit hoorden werden ze diep geraakt in het hart…” Ben jij al bekeerd? Diep geraakt in je hart? Ben jij al behouden uit het verkeerde geslacht, waar Petrus het over heeft?

We lezen zondagmorgen Handelingen 2:37-47, met de focus op de verzen 37-41. Wat is daar gebeurd en wat moeten wij daar nu mee in Gods naam?

Er is crèche voor de allerkleinsten in de kelder van Ons Centrum, er is kinderkerk voor de kinderen en na afloop is er koffiedrinken in Ons Centrum. Iedereen is van harte welkom!

Zondagmiddag 24 juni zal bij goed weer een Openluchtdienst gehouden worden bij De Lee.

Vanaf 13.00u is er de mogelijkheid om te genieten van de verschillende wandel- en fietstochten die zijn uitgezet. Rond 15.00u begint de Openluchtdienst zelf. Het koor Promises verleent muzikale medewerking en wethouder Eric Braamhaar verzorgt de Schriftlezing. Psalm 23 staat centraal, de Herder en de schapen. We proberen door de romantiek heen te lezen en zullen dan zien dat het herderschap zwaar werk is en dat schapen eigenwijze dieren zijn… Waar zitten wij dan in dit verhaal?!

Iedereen is van harte welkom. Iedereen, dus ook jij die misschien nooit naar een kerk gaat. Alle dorpsgenoten mogen mee komen genieten van deze openluchtdienst. Daarom zijn we ook heel blij dat wethouder Braamhaar de Schriftlezing verzorgt. Wethouder van en voor iedereen in een dienst die óók van en voor iedereen is. Weet je van harte welkom om met volle teugen te genieten!

Voor meer info zie www.gereformeerdekerkenter.nl en/of de Facebookpagina.

Paulus waarschuwt in zijn brief heel stellig : let op de honden, de slechte arbeiders, de mensen van de versnijdenis. Want wij zijn de besnijdenis, wij die in relatie met Jezus leven. Het is nog bizarder : alles wat van waarde/betekenis was, winst, is nu schade/vuiligheid/schijt, verlies.

Paulus wil er niets meer mee te maken hebben met al het goede uit het verleden, maar wat misbruikt wordt om mensen buiten te sluiten of gevangen te houden in slechte patronen. Zoals schepelingen de kostbare lading overboord gooien om niet te vergaan, zo moet christenen alles als schade beschouwen, hoe kostbaar en waardevol ook, wat in bepaalde situaties levensbedreigend kan zijn voor de vrijheid in Christus. (zie voor meer uitleg de terugblik op de ochtenddienst)

Je winst loslaten en voor ogenschijnlijk verlies gaan. Zoals spits Henri Knol die van Enter Vooruit naar sv Enter zou gaan. Na een pracht seizoen, kampioen worden, promotie naar de 1^e klasse, waar hij een groot aandeel in heeft gehad en dat dan achter je laten. Het zou ongelofelijk zijn, niemand zou dat begrijpen. Al het mooie loslaten, inwisselen voor iets veel minders op sportief gebied. Er afstand van nemen, het doet me niets meer, het stelt niets voor : ongelofelijk. We moeten er maar niet aan denken…

Maar zo is het wel gegaan bij Paulus. Hij had alles, was de perfecte gelovige, maar hij laat alles los, 100% verlies, belandt daardoor zelfs in de gevangenis… Maar hij ervaart blijdschap en vrede die je ergens anders ervaart, in zijn relatie met Jezus… Ongelofelijk! Zijn winst maakt hij tot verlies.

Maar nog bizarder is het bij Jezus gegaan. Jezus was aan God gelijk in de hemel, 100% winst, lees maar Filippezen 2:5-11. Jezus legde alles af, werd aan de mensen gelijk, werd slaaf van de mensen, 100% verlies. Ongelofelijk! Zijn winst maakte hij tot verlies om nog veel meer terug te winnen. Jezus redde de mensheid/wereld, ontving daarvoor een naam boven alle namen. Wordt daarvoor door de hele wereld aanbeden, iedereen dat gelooft is nu al meer dan overwinnaars, omdat je Jezus hebt gewonnen.

Wat vind je daarvan? Een onzin verhaal? Of je leest/hoort het, maar het doet je niets of jij doet er niets mee… Wat wil jij winnen en wat mag je daarvoor verliezen? Jezus was daarin duidelijk en realistisch : Wie zijn leven zal proberen te behouden, zal het verliezen. En wie het zal verliezen, zal het behouden. Spannende vraag : wil jij Christus winnen? Mag jij daarvoor zelf verliezen? Of Jezus op nummer 1 en jij op de 2^e plek?

Paulus :…opdat ik Christus mag winnen en in Hem gevonden wordt!!!

Wat was vroeger jouw beste verstopplek? Waar wordt jij gevonden? In Jezus Christus?

Niet omdat wij zo goed zijn/doen, omdat wij iets verdienen vanwege onszelf.

Maar omdat Jezus zo goed is/doet, omdat Hij alles heeft verdient voor ons.

Zo kunnen we tussentijds het volgende concluderen :

1) Onze identiteit, wie wij ten diepste zijn, is te vinden in Jezus. Wij zijn in Gods ogen veel meer waard dan 50euro, wij zijn voor God net zoveel waard als zijn zoon… Als God naar ons kijkt, zie Hij zijn geliefde kind.

2) Christus kennen, is niet met je hoofd weten, maar kennis hebben aan, relatie met Jezus hebben.

3) En de gezindheid/levensinstelling van Christus eigen maken.

Conclusie : je identiteit is in Jezus, het gaat om de relatie met Jezus en leven zoals Jezus wel… Zo hebben we avondmaal gevierd. En nu verder, dankbaar, vol blijdschap, verder met Jezus.

Zo schrijft Paulus ook al weer snel verder:

…opdat ik Hem mag kennen en de kracht van zijn opstanding en gemeenschap met zijn lijden, doordat ik aan zijn dood gelijkvormig word, om hoe dan ook te komen tot de opstanding van de doden.

Door de rechtvaardiging door het geloof, alleen zo, wordt je gered van de dood, geroepen tot nieuw leven. Het is bij Paulus Jezus voor en het is Jezus na. Christenen leven met Christus, in een persoonlijke relatie,  ze zullen de kracht van zijn opstanding ervaren, en leven het leven gekenmerkt door het eigen maken van de gezindheid van Christus, in eensgezindheid als gemeente. Het is Jezus voor en het is Jezus na. Maar ook delen in zijn lijden, zijn dood gelijkvormig worden…

Paulus is enthousiast, zelfverzekerd van zijn boodschap, maar lijkt dan te gaan twijfelen:

Niet dat ik het al verkregen heb of al volmaakt ben, maar ik jaag ernaar om het ook te grijpen. Daartoe ben ik ook door Christus Jezus gegrepen.

Jagen, vergeten wat achter je is. Jagen: net als Eric Liddell. Hij werd geboren in China waar zijn ouders werkten als zendelingen. Hij bleek een uitstekend atleet te zijn en kreeg al snel de reputatie de snelste Schotse loper te zijn. In 1923 liep hij een Brits record op de 100 meter dat 35 jaar lang niet gebroken zou worden. De Olympische Spelen van 1924 werden gehouden in Parijs. De voorronde van Liddells sterkste afstand, de 100 m, werd gehouden op een zondag. Uit geloofsovertuiging besloot hij van deelname op deze afstand af te zien. Hij trainde daarom intensief op de 400 m en won de finale met ruime voorsprong in een wereldrecordtijd. In de film Chariots of Fire zien we hoe hij in die finale op de grond valt. In werkelijkheid was het niet deze finale maar een andere wedstrijd, maar het idee is hetzelfde, kijk maar wat Eric doet als hij jaagt naar de prijs, maar daarbij ten val komt…

maar één ding doe ik: vergetend wat achter is, mij uitstrekkend naar wat voor is, jaag ik naar het doel:  de prijs van de roeping van God, die van boven is, in Christus Jezus.

Het verhaal gaat dat Eric toen hij viel aan deze Bijbeltekst moet denken. Jagen, alles er voor geven, niet achterom kijken, er vol voor gaan, wat er ook gebeurt. (in de preek leg ik uit dat ik dan ook aan Henri Knol moet denken) Jagen, geen teleurstelling dat je uiteindelijk er naast grijpt, de prijs misloopt, nu al meer dan overwinnaars. En als je valt, niet blijven liggen; als je lijdt, niet opgeven, maar doorgaan, blijven jagen… En geloven dat je na race wordt opgewacht, opgevangen, meer dan overwinnaar bent. Het enige wat je moet doen, is volgen als je wordt geroepen, en als je volgt nadat je geroepen bent ontvang je de prijs. Bij de doop heeft jouw naam geklonken en anders nu : wil je mij volgen, en de prijs ontvangen?!

Laten wij dan, voor zover wij geestelijk volwassen zijn, deze gezindheid hebben; en als u iets anders gezind bent, ook dat zal God u openbaren. Maar tot zover wij gekomen zijn, laten wij naar dezelfde regel wandelen, laten wij eensgezind zijn.

Paulus waarschuwt tegen ‘gearriveerdheid’/berusting…stoppen met lopen/jagen. Dat je er klaar mee bent, kunt rusten, het volbracht is, je hebt het allemaal al. Het is een waarschuwing van Paulus vanwege super-christenen: die waren er al, alles van toekomst hebben ze nu al. Er is niets meer om je naar uit te strekken, om naar te jagen.

Gearriveerdheid was toen niet : je bent nog niet goed genoeg voor God, je bent er nog lang niet. Nu je hoor dat zo wel in reformatorische kerken… Pas maar op dat jij denkt dat jij er al bent, zo makkelijk kom je er niet, zo gaat dat niet…

Nee, gearriveerdheid bij Pauls gaat om een proces, om rijping, waarvan je weet dat je op goede weg bent, maar er komt nog meer, there is more

Gearriveerdheid is er nu ook op een andere manier : wel vergeving kennen, maar nog niet verzoening. Wel opgelucht vanwege de vergeving, maar nog niet de blijdschap vanwege je geliefd kind van God weten. Wel Jezus, maar nog niet zijn gezindheid eigen gemaakt, nog niet leven vanuit de Geest van Jezus. Vaak ook nog geen blijdschap, vreugde, maar morren/mopperen, negatief denken/praten (beluister nog eens de preek van vorige week zondagavond van ds. Jelle de Kok hierover). Dan ben je nog niet geestelijk volwassen, ook al ben je al lang volwassen… Dan ben je nog een zeurend kind in geestelijk opzicht… Begrijp je Paulus niet : verblijd u in de Heer!

Je kan/mag pas rusten bij het einde, als de eigenaar van jouw leven, van de schepping en wereld het aangeeft. Waar we naar jagen is de prijs van de roeping van God, die van boven is, in Christus Jezus. Dat is niet de hemel, dat je naar boven gaat (Left Behind), maar het komt van boven, namelijk Jezus Christus zelf die uiteindelijk zal komen de om wereld en mensheid te transformeren gelijkvormig aan zijn verheerlijkt lichaam. Niet leven in de hemel is het doel, maar leven op Gods nieuwe hemel en aarde. Ons leven hier en nu, is leven in de werkelijkheid van de toekomst die op ons toekomt, maar het nog niet is. Ik wil het grijpen, omdat ik door Christus ben gegrepen. Noch je verleden, noch je jagen, is de reden dat je tevreden achterover kan leunen. Pas daar voor op, blijven jagen, verder gaan in het eigen maken van deze gezindheid, die van Jezus. Laat je geen schrik aan jagen door honden, slechte arbeiders, versnijders, maar wees eensgezind. Omdat je samen sterker bent, je eenheid vind in Jezus Christus, ons ter voorbeeld. Maar niet alleen als voorbeeld, in Hem mogen we ons verheugen vanwege Gods goede daden, Hij geeft ons zekerheid, in Hem roemen wij, op Hem vertrouwen wij, Hem willen wij dienen, want Gods kracht is uitgestort, zijn licht is ontstoken, wij zijn meer dan overwinnaars in Hem. Daarover zongen we met de woorden van Psalm 92.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11

7468 AA Enter
0547-381384

Let op de honden! Dat zijn niet onze schattige huisdieren, maar gevaarlijke en onreine straatbeesten die je tot bloedens toe verwonden.

Let op de slechte arbeiders! Die verkeerd bezig zijn, door te eisen dat je de goede werken uit Torah moet doen.

Let op de (mensen van) de versnijdenis, verminking, in stukjes snijden, die denken dat besnijdenis een vereiste is om christen te zijn.

Waarom deze stijlbreuk in de meest vriendelijke brief van Paulus…?!

Paulus was eerder toch relaxt over sommigen die Christus uit afgunst, uit eigen belang preken, niet zuiver; maar nu is Paulus heel scherp. In het voorgaande vers nog zo positief : verblijd u in de Heer! Nu : let op! Waarom zo’n felle toon in brief? Paulus zit gevangen! Heeft geen keuze…In machteloosheid óf zwijgen óf op deze manier schrijven!

Op basis van andere brieven weten we waarom Paulus opeens zo boos is. De Jood Paulus waarschuwt heidense, niet-joodse, christelijke Filippenzen tegen de heel gevaarlijke boodschap van joodse predikers die in andere christelijke gemeenten de boel dreigen kapot te maken: heidenen moeten jood worden, tot besnijdenis toe…anders ben je maar een halve christen, hond… Als deze personen komen en beginnen over de besnijdenis, dan ben je gewaarschuwd… Want de besnijdenis maakt je niet tot beter christen, niet meer geliefd bij God… De Filippenzen zijn onzeker, na afscheid van het heidendom, zijn de tradities en cultuur van de oude joodse religie aantrekkelijk. Paulus wil hun identiteit, zelfvertrouwen, vergroten nu hij zelf in gevangenis zit, slachtoffer van joden. De Filippenzen worden vervolgd om hun geloof in Jezus. Misschien hebben ze het elkaar/zichzelf wel gevraagd : hebben zij of heeft Paulus zich vergist? Als er dan ook nog andere predikers zouden komen die over de besnijdenis zouden beginnen, dan was het risico groot dat ze zouden gaan denken : staat God toch nog aan de kant van de besnijdenis? Blijkt het spoor van afvallige Farizeeër met zijn charismatische optreden nu dood  te lopen in de cel?

Paulus bestrijdt dat, gaat er frontaal tegen in : wij zijn besnijdenis… die God in de Geest dienen, in Christus Jezus roemen. Wij die niet op het vlees vertrouwen, niet de joodse afkomst als roof beschouwen, onterecht trots zijn. Paulus had veel om trotst op te zijn, om op te vertrouwen, kende het als geen ander, was ook zijn trots geweest lees maar vss 5-6 : onberispelijk! Hij was een echte Jood, ook nog eens ideale uitvoering ervan : model-Jood!

Vandaag ook nog wel besnijdenis : perfecte christen, echt goed gereformeerd, trouw in kerk, alle wetjes&regeltjes gehoorzaam, veel voor kerk gedaan, in kerkenraad/commissies : wordt soms gekoesterd, als roof beschouwt : wat ben ik eigenlijk goed bezig. Wat de rechtvaardigheid betreft die uit de wet is, onberispelijk…

Benadruk dus niet wat je wel/niet hebt en waardoor je dan anders/apart ben vergeleken met rest. Paulus : Gooi het niet op uiterlijke kenmerken, maar op je gezindheid, je levensinstelling. Ze kunnen je hele lichaam versnijden, vlees vergaat, maar je innerlijk, je gezindheid blijft. Vertrouw niet op het vlees, maar dien God in de Geest, roem in Christus Jezus.

Paulus: let op!!!

Let op de honden. Dat was aanduiding voor de onbesnedenen, heidenen en god-lozen in het taalgebruik van de vrome joden. Maar Paulus draait het om, honden zijn die vrome joden zelf…

Let op de slechte arbeiders, mensen die beweren dat je alleen bij Gods volk hoort als je als jood gaat leven, zonder vraag naar onderliggende liefde.

Let op de mensen van de versnijdenis : die zeggen dat de besnijdenis is vereist om christen te zijn, terwijl het niets is om trots op te zijn.

Let op voor kerkmensen die het niet begrijpen, gevangen zitten in  traditie en religie, wetjes en regeltjes. Niet de vrijheid in Christus kennen, niet in/uit relatie leven met God de Vader, de gezindheid van Jezus niet eigen hebben gemaakt!

Let op voor schijn-heiligen, die niet werkelijk in Christus geheiligd zijn, maar de schone schijn ophouden door vroom uiterlijk gedrag zonder liefde, die zich heiliger voordoen door hun werken i.p.v. in Christus.

Let op voor meelopers, mensen die niet uit navolging, maar uit angst elke zondag 2x in kerk zitten, ten diepste niet Jezus willen volgen, weigeren hun leven aan Hem te wijden.

Let op voor mensen die zeggen dat christen te herkennen is aan ‘praat, daad, gewaad’. Niets mis mee, maar het resulteert in : als je netjes roddelt, voor het oog niets echt ergs doet, nette kleding aan hebt, dan ben je goed christen.

Wij zijn de besnijdenis: als je God dient in de Geest, in Christus Jezus roemt, niet op uiterlijk vertrouwt!  Los van afkomst, uiterlijkheden, voldoen aan lijstjes, halen van zelfbedachte testjes mag je bij God horen. Maar wat voor mij winst was, dat heb ik om Christus’ wil als schade beschouwd Alles waar je soms ook terecht trots op kan zijn, wat winst was, is verlies als je er op gaat vertrouwen. Paulus is dus niet anti vroeger, anti joods, ook geen mislukte jood die toen maar christen is geworden, maar heeft ontdekt dat God van Abraham, God van Israel, radicaal anders handelt in zijn verkiezende liefde dan iemand ooit had kunnen denken. Daarom verblijdt Paulus zich en waarschuwt hij drie keer heel fel. Ter bemoediging van Filippenzen : ik had het allemaal waar jullie jaloers op zouden kunnen zijn… Ik had alles wat jullie misschien wel zouden willen om er echt bij te horen volgens die honden. Tegenover alles wat je als mens kan inbrengen, heeft God Jezus ingebracht, in wie we/jullie geloven. Waarover die hymne zingt waar we ons geloof vanmorgen mee hebben beleden.

Het zit heel hoog, ja, beslist, ik beschouw het als schade en vuiligheid/vuilnis : Paulus heeft er letterlijk schijt aan…het is allemaal als vuiligheid/vuilnis/stront… Hij wil niets meer mee te maken hebben met al het goede uit het verleden, maar wat misbruikt kan worden om god-loze scheidslijnen te trekken om anderen buiten te sluiten of gevangen te houden. Zoals schepelingen de kostbare lading overboord gooien om niet te vergaan, zo moet christenen alles als schade beschouwen, hoe kostbaar en waardevol ook, wat in bepaalde situaties levensbedreigend kan zijn voor de vrijheid in Christus.

…opdat ik Christus mag winnen en in Hem gevonden wordt!!!

Niet mijn rechtvaardigheid, die uit het houden van de wet is of uit…

Maar Zijn rechtvaardigheid, die uit God is, d.m.v. geloof in Jezus Christus.

Paulus schrijft al weer snel verder:

…opdat ik Hem mag kennen en de kracht van zijn opstanding en gemeenschap met zijn lijden, doordat ik aan zijn dood gelijkvormig word, om hoe dan ook te komen tot de opstanding van de doden.

Door rechtvaardiging door het geloof, alleen zo, wordt je gered van dood, geroepen tot nieuw leven. Christenen leven met Christus, in een persoonlijke relatie, gekenmerkt door het eigen maken van de gezindheid van Christus, in eensgezindheid als gemeente. Het is Jezus voor en het is Jezus na. Ook delen in zijn lijden, zijn dood gelijkvormig worden…

In het heilig Avondmaal gedenken wij hoe Jezus Christus, onze Heer en Heiland, in de wereld is gekomen om ons te verlossen…

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11

7468 AA Enter
0547-381384

“Niet dat ik het al verkregen heb of al volmaakt ben, maar ik jaag ernaar om het ook te grijpen. Daartoe ben ik ook door Christus Jezus gegrepen. Maar één ding doe ik: vergetend wat achter is, mij uitstrekkend naar wat voor is, jaag ik naar het doel: de prijs van de roeping van God, die van boven is, in Christus Jezus.”

Jagen, vergeten wat achter je is. Jagen : net zoals Eric Liddell. Hij werd geboren in China waar zijn ouders werkten als zendelingen. Hij bleek een uitstekend atleet te zijn en kreeg al snel de reputatie de snelste Schotse loper te zijn. In 1923 liep hij een Brits record op de 100 meter dat 35 jaar lang niet gebroken zou worden. De Olympische Spelen van 1924 werden gehouden in Parijs. De voorronde van Liddells sterkste afstand, de 100 m, werd gehouden op een zondag. Uit geloofsovertuiging besloot hij van deelname op deze afstand af te zien. Hij trainde daarom intensief op de 400 m en won de finale met ruime voorsprong in een wereldrecordtijd. In film Chariots of Fire zien we hoe hij in die finale op de grond valt. In werkelijkheid was het niet deze finale maar een andere wedstrijd, maar het idee is hetzelfde, kijk maar wat Eric doet als hij jaagt naar de prijs, maar daarbij ten val komt…

Zondagavond horen we wat wij van Eric kunnen leren als navolgers van Christus.

Welkom zondagavond in de kerk. We lezen weer verder in de Filippenzenbrief, hoofdstuk 3 vers 1-16.

Zie voor meer informatie, o.a. over de preken van de afgelopen weken over de Filippenzenbrief, www.gereformeerdekerkenter.nl

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

contactgegevens:
Rijssenseweg 11

7468 AA Enter
0547-381384

Let op voor schijn-heiligen, die niet werkelijk in Christus geheiligd zijn, maar de schone schijn ophouden door vroom uiterlijk gedrag zonder liefde, die zich heiliger voordoen door hun werken i.p.v. in Christus.

Let op voor meelopers, mensen die niet uit navolging, maar uit angst elke zondag twee keer in de kerk zitten, ten diepste niet Jezus willen volgen, weigeren hun leven aan Hem te wijden.

Let op voor mensen die zeggen dat een christen te herkennen is aan ‘praat, daad, gewaad’. Daar is op zich niets mis mee, maar resulteert vaak in : als je netjes roddelt, voor het oog niets echt ergs doet, nette kleding aan hebt, dan ben je een goed christen.”

Welkom zondagmorgen in de kerk. We lezen weer verder in de Filippenzenbrief, hoofdstuk 3 vers 1-16.

Voor de allerkleinsten is er crèche in de kelder van Ons Centrum, voor de andere kinderen is er kindernevendienst.

Zie voor meer informatie, o.a. over de preken van de afgelopen weken over de Filippenzenbrief, www.gereformeerdekerkenter.nl

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11

7468 AA Enter
0547-381384

We lazen met elkaar Filippenzen 1 : 27-2:18 (NBV)

Paulus schrijft : Laat je in geen enkel opzicht schrik aanjagen/op geen enkele manier angst aanjagen

Ben jij wel eens bang? Ik vroeger wel, voor honden. Als krantenjongen ben ik een paar keer gebeten door honden waarvan de eigenaars zeiden : je hoeft niet bang te zijn, ze doen niets… (luister voor het hele verhaal de preek na).

Bij het ouder worden ontdekken mensen wel eens dat geloven lastiger is dan toen ze jonger waren. Geloven kan ook lastiger zijn als je alleen staat in je gezin/familie/vriendengroep om te leven door de Geest van God, je relatie met God aangaat i.p.v. religie in stand houdt. Geloven is lastig in onze omgeving (radio, krant, internet, tv) die uitstraalt dat geloven in God achterhaald is. Of het wordt lastig als het leven je schrik aanjaagt/beangstigd, door ziekte, dood, anderen die  geen oog voor jou hebben… Dan heeft Paulus het ook nog over lijden, dat je uit genade gegeven is…

Stel je voor : je ouders zouden echt heel blij zijn als jullie als kinderen eensgezind zijn, dezelfde liefde, dezelfde gedachten, niet egoïstisch, niet jezelf belangrijker vinden, maar ander voortreffelijker achten dan jezelf…hoe lang zou dat goed gaan?

Eensgezind, waar heeft Paulus het over? Hoe kan je als zo verschillende mensen werkelijk eensgezind zijn, vaststaan in één geest, één van Geest, dezelfde liefde, één van ziel, één van gevoelen?

Het geheim van Paulus is dat je met elkaar niet naar jezelf of anderen moet kijken, maar gezamenlijk moet focussen op Jezus. Waardoor je dingen kunt die je nu nog voor onmogelijk houdt! Zoals dominee Eva ineens Grieks kon schrijven door zich te focussen op het voorbeeld.

Laat daarom die gezindheid bij/in u zijn die in Christus Jezus was. Hé, wat is dat?!

De gezindheid, levensinstelling van Christus Jezus is dat je bent zoals Jezus. Nee, dat je in zijn Geest leeft. Dat je als navolger van Christus zijn levensinstelling in je eigen leven werkelijkheid laat worden.  Dat je praten/zwijgen/doen/laten, alles is in de Geest van Jezus.  Dat zijn leven op aarde ons tot voorbeeld is. En toen kwam er een moeilijke zin, in HSV wat logischer dan we net lazen:

‘Die, hoewel Hij in de gestalte van God was, het niet als roof beschouwd heeft aan God gelijk te zijn.’

Jezus was bij God, was gelijk aan God en was in de gestalte van God. Maar die status van aan God gelijk zijn, legt Hij af door de gestalte van een slaaf aan te nemen en aan de mensen gelijk te worden. Jezus koesterde het aan God gelijk zijn niet zoals iemand iets waardevols bij zich kan houden voor zichzelf en vanuit eigenbelang het waardevolle tot iedere prijs wil verdedigen. Niet als een verwend/rijk kind dat alles heeft en niets wil delen met anderen; nee, alles weggegeven, dienen. Jezus heeft het aan God gelijk zijn niet uitgebuit voor zichzelf, maar komt in de gestalte van een slaaf die zichzelf vernedert. Jezus die gelijk was aan God, werd aan de mensen gelijk, niet als koning of koningszoon, maar als slaaf. Onvoorstelbaar als zou blijken dat koning Willem-Alexander ’s nachts de wc’s van treinen schoonmaakt! Zijn status zou weg zijn, omdat dit volgens onze opvatting niet hoort. Door zich zo te verlagen zou Willem Alexander…zichzelf vernietigen. Maar Jezus, kind van de Koning en Koning tegelijk, ging de avond voor zijn gevangenneming door de knieën om het werk van een slaaf te doen, omdat zijn volgelingen na drie jaar onderwijs er allemaal voor bedankten om die slavenklus op zich te nemen en ruzie maakten wie van hen de meeste was. Jezus legt zijn status af, door mensen gelijk te worden, ja door de slavengestalte te kiezen, meest vernederende omstandigheden. Geen eigen baas, maar gehoorzaamheid aan God die Hij gelijk was en aan mensen die niet op Hem zaten te wachten. En die vernedering liep uit in de kruisdood. En nu? Gaat Paulus nu zingen over Pasen? Nee, niets over de opstanding. Of in elk geval niet zoals we in de Evangeliën er over lezen. Paulus gaat verder met de verhoging van Jezus. Die verhoging is niet de Hemelvaart.

Paulus wisselt tegelijk in vs. 9 ook van hoofdpersoon.

Daarom heeft God Hem ook bovenmate verhoogd en heeft Hem een Naam geschonken boven alle naam

Nu is niet meer Jezus, maar God aan het werk. God verhoogt Jezus die aan Hem gehoorzaam was. Jezus krijgt een naam boven alle naam. In de diepste vernedering aan het kruis wordt Jezus verhoogd. Hoe zit dat? De kruisdood van Jezus was de diepste vernedering. En dat was voor de joden een ergernis: de Messias in vorm van een slaaf aan het vloekhout? Dat kan niet! En voor de Grieken een dwaasheid: een koning/heer in vorm van een slaaf zo’n dood? Dwaasheid! En op dat dieptepunt, zo bezingt deze hymne, wordt Jezus verhoogd, Hemelvaartsdag is kroningsdag.

Voor Paulus is deze gezindheid van Jezus die bezongen wordt in hymne de weg naar de echte vrijheid. Paulus heeft ontdekt dat Jezus in het afleggen van zijn status – het aan God gelijk zijn – écht vrij en onafhankelijk was en vanuit die vrijheid relaties aan kon gaan met iedereen. Vernedering = gehoorzaamheid aan God = het verliezen van jezelf en in dat verliezen ervaar je vrijheid. Jezus was echt vrij, niet geworteld in sociale structuren of menselijke denkpatronen, liet zich niet weerhouden door culturele of godsdienstige barrières. Jezus ging om met vrome joden, gewone mensen, vrouwen, melaatsen, heidenen en Romeinen. Hierdoor keken anderen op Hem neer, wezen ze Hem af, werd Hij gekruisigd. En dat patroon van vernedering en verhoging heeft Paulus ontdekt in zijn eigen leven. Niet alleen een apostel voor de joden, maar ook voor de heidenen van alle rangen en standen. Door het afleggen van zijn status als fanatiek Farizeeër en de gezindheid van Jezus Christus eigen te maken, lijdt hij in de gevangenis om het geloof, maar hij verheugt zich daarin, net als Jezus. Dat kan Paulus, omdat hij iets heeft met Jezus: hij is in Christus, bij Christus en met Christus. Dat is voor Paulus het fundament voor alle relaties, in het bijzonder die met Jezus. Pasen bij Paulus is een bron van vreugde, waarin de relatie met Jezus centraal staat.

Maar leven in die vrijheid, met gezindheid Jezus Christus, brengt verdrukking en lijden met zich mee. En dat merken de Filippenzen elke dag. En het is juist in dat lijden, dat je volgens Paulus de ware vrijheid weer ontdekt en beleeft, door samen vast te staan in één geest, eensgezind te strijden.

Gezien de weerbarstigheid van het verzet tegen de ware vrijheid brengt het ook nu nog lijden en verdrukking met zich mee. Mensen willen vasthouden aan structuren omdat die het gevoel van vrijheid in stand houdt. Maar door het geloof vindt je vreugde in het lijden als je de strijd aangaat met verstikkende structuren. Zelfs als je weet dat je moet lijden, je er aan onder door gaat, he