Onderstaande paste niet meer in de preek van zondagmorgen, maar is te waardevol om niets mee te doen. En als je het gelezen hebt, dan hoor je het ook terug in de preek van zondagmorgen.

Het Evangelie van Jezus Christus en het Koninkrijk van God, heeft alles te maken met ons leven van alledag hier op aarde. Maar hoe dan? Welk verschil maakt het voor jouw (familie)relaties/vriendschappen dat jij Christus kent? Op welke manier heeft het invloed op hoe jij naar anderen en jezelf kijkt?

Wie Christus Jezus toebehoort, wie kind/zoon van God is, wie erfgenaam is, die heeft zijn natuur met alle harstochten en begeerten, over-verlangens, aan het kruis geslagen. Wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de richting volgen die de Geest ons wijst. Zodat de vrucht van de Geest in ons gaat groeien : veel vrucht, blijvende vrucht. Geleidelijk, onvermijdelijk, onzichtbaar/van binnenuit en symmetrisch groeien we. En dan zitten we midden in het leven van alledag, groeien in hoe je naar anderen en naar jezelf kijkt…

Het Evangelie creëert een compleet nieuw zelfbeeld, niet gebaseerd op jezelf vergelijken met anderen. Het Evangelie zorgt ervoor dat je niet te groot en niet te klein over anderen en jezelf denkt. Hoe je over jezelf en anderen denkt wordt gebaseerd op het bevrijdende van het Evangelie.

Wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de richting volgen die de Geest ons wijst. Laten we elkaar niet uit eigenwaan de voet dwarszetten en elkaar geen kwaad hart toedragen. (Galaten 5:25-26)

De vakantie was een goede testcase. Je ziet heel veel mensen en gaat oordeel vormen, bewust of onbewust. We kunnen ons allemaal nog wel bepaalde mensen voor de geest halen. Die mooie vrouw bij het zwembad, waar je net iets vaker naar keer. Die inlevende én knappe man, bij wie je het gevoel had dat hij jou echt begreep. Of juist die loser die gewoon echt zo dom was, wat een sukkel. Of dat mens die het zo goed met zichzelf getroffen had, onuitstaanbaar. Maar het gebeurt ook in het alledaagse : in je straat, op het werk en zelfs in de kerk… We vergelijken en oordelen voortdurend!

Dan die waarschuwing van Paulus : laten we elkaar niet uit eigenwaan de voet dwarszetten en elkaar geen kwaad hart toedragen.

Eigenwaan, letterlijk betekent : leeg van eer. Een diep gevoel van onzekerheid, zonder eer, identiteitsloos, niet weten wie je ten diepste werkelijk bent. Dan ga je naar anderen kijken en jezelf vergelijken, hongerig op zoek naar eer, bevestiging. Elkaar de voet dwars zetten, elkaar een kwaad hart toe dragen, kan je nog beter vertalen met uitdagen en benijden. Dan ga je anderen uitdagen, je met anderen meten, tegen anderen opbieden, of hij/zij tegen jou op kan. Jij acht jezelf de beste, superieur, kijkt neer op alle anderen. Of je gaat anderen benijden, je wilt iets hebben wat je zelf niet hebt, maar anderen wel en dat wil jij ook. Jij beschouwt jezelf de slechtste, minderwaardig, iedereen die in jouw ogen beter is, ga je uit weg.

Gevoelens van superioriteit en minderwaardigheid zijn eigenwaan, maken je egoïstisch, ik-gericht. Zowel een meerderwaardigheidscomplex als minderwaardigheidscomplex komen voort uit onzekerheid. Het zijn twee uitingsvormen om onszelf op een voetstuk te plaatsen, ons waardevol als mens te voelen. Laat je honger naar eer je er niet toe aanzetten om mensen te verachten of om mensen te benijden.

Het Evangelie biedt een alternatief, een zelfbeeld niet gebaseerd op vergelijking met anderen. Waardoor je niet te groot en niet te klein van jezelf denkt, het maakt vrijmoedig en bescheiden tegelijk. Het Evangelie maakt klein : je bent net als iedereen een zondaar die alleen uit genade gered kan worden. En het Evangelie maakt groot : je bent een geliefd kind van God, waardevol in ogen van Schepper, lees Psalm 139. Als anderen jou klein willen maken, bedenk dan : wat jij van mij denkt is totaal onbelangrijk. Mijn gerechtigheid, identiteit, redding, waarde ontleen ik niet aan jouw acceptatie,

maar aan het feit dat Jezus Christus mij aanvaardt. Als jij jezelf te groot maakt, bedenk dan : hoe ik over mijzelf denk, is niet waar het om gaat. Ik ben net zo zondig als die ander en verdien evenmin Christus’ liefde als hij of zij. Als we last hebben van eigenwaan, in welke vorm dan ook, dan moeten we ons gevoel van eigenwaarde baseren op wie wij, ik en de ander, ten diepste zijn. Buiten kerk zie je dan allemaal schepsels die vol liefde en toewijding door God zijn geweven in de schoot van hun moeder. Binnen de kerk zie je allemaal broers en zussen die in en door Christus door God zijn aanvaard, waar de Geest in het hart is uitgestort, waardoor we roepen : Abba Vader! Kinderen van één Vader!

Leef met een zelfbeeld gebaseerd op het Evangelie!

Delete al jouw gedachten over anderen en jezelf die niet overeenkomen met het Evangelie.

Zoek je eer en trots niet in anderen en jezelf te oordelen en veroordelen.

Maar leef als kind en erfgenaam van God.

En wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de (denk)richting volgen die de Geest ons wijst!

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384

website – terugblikInboxxFloris den Oudsten v.d.m. 10:29 (1 uur geleden)aan Webmaster Ben jij een Kerstboom of fruitboom? – terugblik zondag 1 september
De Kerstboom is al weer even geleden, maar over 3 maanden staat die weer. En wat kan die er prachtig uitzien, soms iets te… Maar dan de fruitboom, eerst staan ze in volle bloei, later vol met fruit. En als je moest kiezen, voor welke boom zou je dan kiezen? Er zijn grote verschillen tussen een Kerstboom en fruitboom. De Kerstboom is voor even, wordt prachtig versierd, maar na een paar weken weer afgebroken of weggegooid. Het is allemaal nep/dood, zo’n kerstbal is niet te eten, er zit geen leven/toekomst in, je hebt er verder niets aan. Soms lijkt het net echt, maar vaak is het schone schijn/nep, en al is het echte boom : het is blinken en verzinken. Dan een fruitboom, misschien minder spectaculair, maar je hebt er wel wat aan. Die gaat jaren mee, is een lust voor het oog met zijn prachtige bloesem en de heerlijke vruchten zijn om te smullen. Een fruitboom is vruchtbaar, geeft leven door, voedt mensen en dieren, draagt bij aan een goed leefklimaat. Waar de Kerstboom versierd moet worden, is de fruitboom zo gemaakt dat die eigen versiering voortbrengt. Bij een fruitboom is het geen kwestie van ballen en slingers erin, maar de versiering is onderdeel van de boom zelf. Het verschil tussen Kerstboom en fruitboom helpt ons om te begrijpen wat Paulus zegt over de uitingen van zondig leven en de vrucht van de Geest. Hoe prachtig / spectaculair de Kerstboom kan lijken, na een paar weken is het inpakken of wegwezen. De fruitboom lijkt misschien minder spectaculair, maar levert jaar na jaar prachtige bloesem en fruit, leven. Zelfs al lijkt de fruitboom saai en doods in herfst en winter,  van binnen is alles in voorbereiding voor een nieuwe lente. Waar heb je meer aan, een Kerstboom of fruitboom? Het spreken over de uitingen van zondig leven en de vrucht van Geest heeft bij Paulus alles te maken met wat er gebeurt als iemand in Christus gaat geloven, van Christus wordt/is (wie Christus Jezus toebehoort, heeft zijn eigen natuur met alle hartstocht en begeerte aan het kruis geslagen), onderdeel wordt van het Koninkrijk van God, gemeenschap van Christus. Van nature start je met zondige uitingen, het natuurlijke, het menselijke, eigen begeerten. Doopformulier : In zonde ontvangen en geboren…, in familie, gemeenschap, wereld, in haar zondige structuren. Met de menselijke neiging om het kwade te kiezen, om het goede kapot te maken… We herkennen ons meer of minder in die lijst van uitingen van zondig leven in verzen 19-21 (ontucht, zedeloosheid en losbandigheid, afgoderij en toverij, vijandschap, tweespalt, jaloezie en woede, gekonkel, geruzie en rivaliteit, afgunst, bras- en slemppartijen, en nog meer van dat soort dingen) Hoe zal het leven in een samenleving zijn waarin deze uitingen de boventoon voeren? Hemels? Je zou het eerder een hel noemen, niet de plek waar Gods wil geschiedt… Het is een uitvergroting van onze wereld, dikke-ik, ego’s, graaien, schoppen en likken. De Kerstboom lijkt misschien spectaculair, maar is ten dode opgeschreven of nooit levend geweest, nep. Alles wat te maken heeft met uitingen van zondig leven, ook de light-versies daarvan, zullen geen plaats hebben in het Koninkrijk van God, zullen de hemelse heerlijkheid niet ontsieren. Als Gods nieuwe wereld openbreekt, het Koninkrijk van God ont-vouwt wordt, zal dit er niet meer zijn. Door Christus hebben we ontdekt dat uitingen van zondig leven, haar hartstochten en begeerten, moeten kruisigen, we zelf met Christus ons kruis moeten dragen, moeten sterven. En met Christus opstaan in een nieuw leven, worden we nieuwe mensen, zijn we van Christus, vs.16 & 18 : laat u leiden door de Geest en wanneer u door de Geest geleid wordt Dat betekent : veranderen én veranderd worden, worden wie we ten diepste willen zijn, zielsgelukkig, worden hoe de Schepper ons bedoeld heeft, kind van God. Toeleven naar de volmaakte toekomst, de gezindheid van Christus eigen maken. Als we ons door Gods Geest laten leiden, geleid worden, dan laten we de neppe/doodse Kerstboom los en omarmen we de prachtige fruitboom met veel vrucht. Niet meer zondige begeerte bepalen ons leven, maar de vrucht van de Geest bepaalt ons leven. Het is uitvergroting van de Gods wereld, vol liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, vertrouwen, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Heel gewoon en tegelijk revolutionair… De vrucht van de Geest is geen schone schijn, iets van buitenkant, nep, levenloos. Het is pure schoonheid, van harte, verfrissend, voedzaam, vol geloof, hoop en liefde. De vrucht van de Geest ontstaat zoals fruit groeit aan de boom, niet zoals kerstballen in Kerstboom worden opgehangen. Het is een levenslang groeiproces, binnen in ons en we kunnen leren van het groeien van fruit… hoe de Geest zijn ‘vrucht’ in ons wil laten groeien… 1. Christelijke groei vindt geleidelijk en natuurlijk plaats Groei in de natuur is niet waar te nemen, alleen na verloop van tijd te constateren. Groei van de vrucht van de Geest gebeurt, zonder dat je er bewust van bent. Totdat je op gegeven moment denkt, vaak bij problemen/moeilijkheden : eerder zou ik anders hebben gereageerd in zelfde omstandigheden : dat is bewijs dat de vrucht van de Geest is gegroeid, geleidelijk, zonder dat je het merkte. Voor groei moet je dus ook geduldig zijn, de vrucht van de Geest groeit met de jaren. 2. Christelijke groei vindt langzaam maar onvermijdelijk plaats. Groei vindt plaats, ook als niemand het opmerkt:  ineens is er een scheur in asfalt…zaadje sterker dan asfalt… Als iemand de Geest heeft ontvangen, christen is, dan zal de vrucht groeien. Hoe het leven er ook uitziet, de vrucht van de Geest zal er doorheen breken, hoe hard het beton in ons hart ook is. Dat is een uitdaging : na een aantal jaar jezelf afvragen ‘groeit er wel vrucht in mijn leven? We worden door geloof gered, niet door groeien van de vrucht, maar we worden niet gered door vruchteloos geloof. Iemand die door geloof wordt gered, is iemand in wie de vrucht van de Geest groeit… 3. Christelijke groei vindt plaats van binnenuit en is bovennatuurlijk Groei is niet iets wat je zelf kan doen, kan alleen als we door de Geest leven. In eigen kracht is het een kansloos en hopeloos avontuur. Vrucht begint pas echt te groeien als Gods Geest erin komt, we geworteld zijn in Christus’ liefde. Het is niet chill, go with the flow of je eigen gevoel volgen. Anders zou Paulus niet benadrukken om door de Geest te leven en te wandelen. De vrucht van de Geest is niet iets van uiterlijk gedrag of kenmerken, maar een verandering die veel dieper, binnenin plaatsvindt. Zoals bij appelboom : zorgen appels die eraan hangen dat de boom leeft? Nee, als je appels aan takken van een dode boom zou vastbinden, dan zou dat de boom niet levend maken. Appels zorgen niet voor leven, maar zijn er teken van dat boom levend is. Leven brengt vrucht voort, niet andersom. De neiging om gaven op te vatten als teken van het werk van de Geest, vind je niet in de Bijbel. Mensen werden gebruikt door de Geest om dingen te doen zoals Judas, zonder hart dat door de Geest vernieuwd was. Wie echt geleid wordt door de Geest brengt de vrucht van de Geest voort. Gaven komen vanuit een hart dat wel/niet door genade is veranderd. De vrucht van de Geest kan alleen maar groeien in een kind van God. De enige manier om zeker te weten dat de Geest van God in jou als kind van God is komen wonen, is dat er vrucht gaat groeien…het is niet in één keer compleet. Het is een groeiproces, dat begint klein en kwetsbaar. Je kan het groeiproces bevorderen door groeimiddelen : kerk, Bijbellezen, bidden, goed gesprek. Maar ook tegenhouden door groeiremmers : onverschilligheid, ongeloof, er niet voor open staan. 4. Christelijke groei is symmetrisch Het is een vrucht, enkelvoud : belangrijk om de vrucht van Geest te begrijpen en onderscheiden. Echte vruchten van de Geest groeien altijd gelijk op, zijn in wezen één. Zoals mandarijn met negen partjes, één vrucht uit negen stukjes. Geen enkel deel van de vrucht van de Geest groeit zonder dat er ook andere delen groeien. Bij de opsomming van onderdelen van de vrucht denk je misschien : in sommige ervan ben je van nature beter dan andere. Maar daar waar we goed in zijn, los van de Geest, heeft het te maken met karakter of wat je goed uitkomt, dat is geen vrucht. De hele vrucht moet even groot aanwezig zijn, dan is het van de Geest.
Hoe kan de vrucht van de Geest groeien en wortel schieten in ons hart en zichtbaar worden in ons leven? Vs.24 Wie Christus toebehoren, van Christus zijn… Alles wat van Jezus is, is ook van ons. Gods liefde hebben we ontvangen door geloof, die hoeven we niet meer te verdienen door iets te doen. We mogen tekortschieten, toegeven dat op sommige punten eigen begeerten/zondige natuur ons te sterk is of zelfs ruimte hebben gegeven, te belijden dat we op sommige punten er niet naar gestreefd hebben om van Geest te leven, te beseffen dat we onze gaven en karakter verward hebben met de vrucht van de Geest. Niemand is perfect… Maar ook; heeft zijn eigen natuur met zijn hartstocht en begeerte aan het kruis geslagen We zijn niet alleen eens met Christus gekruisigd, maar moeten voortdurend onze zondige natuur met zijn hartstochten en begeerten kruisigen. Zoals we het verkeerde bij onze kinderen corrigeren en het goede stimuleren. Als wij door de Geest leven, laten wij dan ook door de Geest wandelen. Dat is een positief proces (niet alleen nalaten), een actief proces (wij wandelen, voeren uit) en meer dan alleen maar gehoorzamen, maar ook niet minder dan eenvoudigweg gehoorzaam zijn. Dan komt er nog meer ruimte voor groei van de vrucht van de Geest,zullen we ontdekken dat die vrucht daadwerkelijk groeit, waardoor we meer en meer veranderen in die mensen die we graag willen worden en die God verlangt dat we worden en in Christus Jezus zijn. Zo kan de vrucht van de Geest groeien en bloeien, als je het maar ruimte geeft. Jezus spreekt voor zijn sterven over het veel vrucht dragen, niet minimaal maar maximaal. Als iemand in mij blijft en ik in hem, zal hij veel vrucht dragen. De grootheid van mijn Vader zal zichtbaar worden wanneer jullie veel vrucht dragen en mijn leerlingen zijn. ik heb jullie opgedragen om op weg te gaan en vrucht te dragen, blijvende vrucht. Sommigen zullen moeten snoeien, anderen moeten groeien, anderen vruchtopbrengst maximaliseren.
Ga geen kerstballen ophangen in je boom, daar is geen bal aan, maar vrucht dragen, veel vruchten, blijvende vruchten. Wordt zelf een boom, geworteld in de liefde van Christus, een levensboom met vrucht van Geest.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter   
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384 …