Zondag 22 september lazen we het laatste gedeelte uit de Galatenbrief : ’s morgens Paulus’ laatste waarschuwing en ‘s avonds zijn laatste uitnodiging. Maar de waarschuwing en de uitnodiging hebben ten diepste dezelfde boodschap : leef vanuit het Evangelie!

We lazen Galaten 5:22 – 6:10

Ik zei het al, dit gedeelte is Paulus’ laatste waarschuwing. En ook een heftige waarschuwing, vs.7 : Vergis u niet / dwaal niet! God laat niet met zich spotten! Gevolgd door een nog ernstigere waarschuwing : Wat een mens zaait, zal hij ook oogsten! Herkenbaar beeld, in deze weken wordt heel wat geoogst : mais, gras, aardappelen, bieten. Daarvoor is er gezaaid. Twee punten wil Paulus duidelijk maken :

1. Wat je ook maar zaait, er zal oogst op volgen.

Bij gras: gras; bij mais: mais. Hoe graag je ook zou willen, er groeit nooit spontaan een geldboom; of een aardbeienplant als je distels zaait.

2. Wat je ook maar zaait, er zal oogst op volgen.

Ook al ligt het zaad lange tijd in de grond, ooit zal zaad ontkiemen, hoe lang het ook kan duren. Niet in de oogsttijd wordt de oogst bepaald, maar in de zaaitijd…

Zo ook op moreel en spiritueel gebied. vs.8 Want wie op de akker van zijn vlees / zondige natuur zaait, oogst de dood. Pas op! God laat niet met zich spotten, je kunt niet om God heen. Maar God is niet wraakzuchtig, zit niet in de hemel af te wachten tot Hij ons kan afstraffen. Het beeld van zaaien en oogsten wijst erop dat het proces van morele gevolgen veel natuurlijker en organischer is. Paulus’ verwijzing naar de landbouw en natuur wijst erop dat er wetmatigheden zijn. Ook als het gaat om ons gedrag en de gevolgen daarvan. Zonde tegen God plakt vast in ons geestelijke weefsel, net zoals eten van vet voedsel voor afzettingen zorgt in het weefsel van je hart. Ongezond eten maakt je ziek, zondigen maakt je ongelukkig. Wie op de akker van zijn zondige natuur zaait, oogst de dood. Dat is geen wens of dreiging, zo gaat dat, zo zien we dat om ons gebeuren. Als je bij het zaaien slordig te werk gaat, dan zal er een armzalige oogst volgen (en armoede). Als je veel vet voedsel eet, is dat slecht voor je hart (je kan er vroegtijdig aan overlijden). Als je toegeeft aan de begeerten van je zondige natuur, dan is de ‘oogst’ daarvan geestelijke aftakeling en dood. Dood : corruptie, vernietiging, desintegratie, chaos : zonde zorgt er automatisch voor dat alles kapot gaat. Zoals bepaald gedrag ervoor kan zorgen dat het weefsel en de samenhang van ons lichaam kapot gaat, zo ook geestelijk en moreel. Er zijn ontelbaar veel manieren waarop zaaien op de akker van de zondige natuur tot de dood leidt. Oneerlijkheid zaaien, maakt het weefsel van relaties kapot, laat vernietigende eenzaamheid groeien. Afgunst en jaloezie zaaien, maakt het weefsel van tevredenheid kapot, laat bitterheid groeien die afbreekt. Verslavingen…

Wat het ook is dat je zaait, er zal een oogst volgen, zonde leidt altijd tot afbraak, nooit tot vreugde en leven. Wat het ook is dat je zaait, er zal een oogst volgen, zonde zal beslist consequenties hebben, dat kan je niet tegenhouden.

Hiermee grijpt Paulus terug op wat hij eerder schreef in de brief. Als hij schrijft over zaaien op de akker van de zondige natuur, dan denkt aan de zondige natuur als dat deel van ons hart dat controle wil houden over ons leven door onze eigen heer en redder te zijn, dat verzet zich tegen het Evangelie van vrije genade, en voortdurend de eigen gerechtigheid wil verdienen. In de brief klinkt voortdurend de waarschuwing dat een christen terug kan vallen in vormen van slavernij aan de zonde en dat dit ook heel vaak gebeurt. Waardoor je tijdelijk het zicht kwijt raakt op het Evangelie. Daarmee houd je niet op christen te zijn die door genade wordt gered. Maar je leeft een tijd minder vrij en blij…

Het kan ook radicaler : het Evangelie afwijzen en bewust het systeem van gerechtigheid door goede werken aanvaarden, met totale slavernij en vernietiging als gevolg. Wie leeft naar het vlees, het Evangelie vergeet of afwijst, zal merken dat de samenhang, vreugde en kracht van ons leven afneemt. Dat kan van kwaad tot erger gaan, uiteindelijk eindigen in eeuwige dood…i.p.v. eeuwig leven. In die zin is leven na de dood alleen maar meer van het zelfde van het leven hier en nu. Nu zonder God leven, zal na dood alleen maar meer van datzelfde leven zonder God zijn…

Een heftige waarschuwing, maar ook een geweldige belofte, want… Wie op de akker van de Geest zaait, oogst het eeuwige leven. (vs.8) Als we ons laten leiden door de Geest, dan zullen we nu al ervaren welke erkenning en verzekering en voldoening en vreugde het christelijke leven ons nu al kan geven. Wij verwachten Gods gerechtigheid, waarop wij hopen, zeker weten, dat dit leven doorgaat na de dood. Hoe kunnen we iemand zijn die op de akker van de Geest zaait? Door vanuit dankbaarheid en blijdschap die voortkomt uit het weten dat we kinderen van God zijn, God ook te gehoorzamen. Als we dat doen dan worden de afgoden die het in ons leven voor het zeggen hadden, van hun kracht beroofd en zijn we vrij om voor God te leven. Zaaien op de akker van de Geest, zaaien in de Geest, vraagt elke dag dat we het goede doen, zonder moe te worden, zonder op te geven, vs.9. Er zit altijd een korte of langere tijd tussen zaaien en oogsten, wachten maakt ongeduldig. Je kan de neiging hebben om in de grond te gaan wroeten, omdat er voor je gevoel nooit iets zal opkomen, je wordt er moedeloos van. Paulus waarschuwt zondaars dat het soms lang kan duren voordat zonde aan het licht zal komen. Nu wil hij de kinderen van God bemoedigen : mensen die het goede doen, zullen er vruchten van plukken en er wel bij varen, uiteindelijk.

Houdt daarom de moed erin! Bij tuinieren niet stoppen met water geven, onkruid verwijderen, vanwege teleurstelling door wachten en geen zichtbaar groeiproces. Daarom niet stoppen met werken in Gods koninkrijk, want dat kan grote gevolgen hebben voor de oogst. Wat mensen ook zeggen, als tuinman van God sta je er boven. Je zaait op de akker van de Geest, je doet het goede, zonder op te geven, en je weet dat je zal oogsten wanneer de tijd daarvoor is gekomen. En dat kan je, als de vrucht van de Geest in je groeit : Liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.

In de tijd die ons nog rest, doen wat goed is voor allen, in het bijzonder onze geloofsgenoten, huisgenoten van het geloof. Komend seizoen dus niet de focus op kerkenwerk, geloofsgesprek, beleidsplan, hoe noodzakelijk en belangrijk het ook kan zijn. Maar het goede doen voor iemand in je omgeving, de ander liefhebben, geven wat voor de ander het beste is. Natuurlijk willen we als mentoren van Follow Me ze het geloof geven, hopen we op diepgaande geloofsgesprekken. Maar het belangrijkste is om het goede te doen, ze van harte lief te hebben, zodat ze vanzelf gaan afvragen ‘waar komt die onvoorwaardelijke liefde vandaan?’ Ik was vroeger niet de meest voorbeeldige tiener… Op de club en catechisatie en op school werd ik wel eens ‘gecorrigeerd’. En weet je wie ik me nog als dag van gisteren herinner? Mensen die mij niet veroordeelden, maar die mij liefde gaven, in mij geloofden. Daarom, laten we dus het goede doen.

Het ideaal is dat we voor alle mensen het goede doen, maar realistischer is dat we het goede doen in de tijd die rest, als we de gelegenheid er voor hebben. Wij hoeven dus niet hoogstpersoonlijk alle nood van alle mensen te lenigen. We moeten in het bijzonder het goede doen voor je broers en zussen in het geloof, leden van Gods huisgezin. Deze manier van leven zal, als we niet verslappen, oogst opleveren : eeuwig leven op nieuwe hemel en aarde. Op korte termijn vraagt zo leven onvoorstelbaar veel offers. Je verbindt je emotioneel met mensen die instabiel zijn, dus krijg je met ontzettend veel stress te maken die je had kunnen vermijden. Je ontzegt jezelf allerlei mogelijkheden die je wel gehad zou hebben als je het niet had gedaan. Je hebt minder geld doordat je enorm vrijgevig ben richting mensen, organisaties en goede doelen. Het goede doen kost je heel veel wat je allemaal had kunnen voorkomen als je gewoon had gedaan, maar de beloning is ook onvoorstelbaar. Zoals de  waarde van de oogst de waarde van het zaad ruimschoots overtreft. Dat zag ik in Bruinisse bij de Bitterballenclub, een club jongeren met wie ik 5 jaar intensief optrok. Het kostte ons veel : vrije zondagavonden, heftige verhalen, korte nachtrust; maar het leverde nog veel meer op! De blijdschap bij het zien van veranderingen in iemands leven. Zo heb ik en velen met mij in de afgelopen twee jaar heel veel energie gestoken in het jeugdwerk.  Als je dan deze week beseft dat meer dan 115 kinderen en jongeren naar de club, On Track en Follow Me komen… Dat geeft mij nog meer energie voor de tijd die nog rest, om te zaaien, het goede te doen, met het oog op de oogst die zal volgen. Hopelijk maken we mee dat mensen van wie wij de zorgen hebben gedragen, zelf zorgen van anderen gaan dragen. Veranderde levens gaan levens van anderen veranderen. Maar we zullen ook gaan merken dat ons karakter helemaal verandert als gevolg van onze dienstbaarheid. Ons geweten zal zuiver zijn en hart gelukkiger, omdat we minder gericht zijn op eigen genot. We gaan een karakter krijgen dat minder egoïstisch is en meer bevrediging en voldoening ervaart. En dat zullen we ook nodig hebben in moeilijke tijden.

De oogst volgt meestal niet snel, we zien misschien ook niet volledige oogst, maar we mogen weten dat er grote oogst is weggelegd voor wie zaait op akker van Geest.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11 7468 AA Enter
0547-381384