‘Ik heb dorst!’ Herkenbaar?    Vervelend, maar gelukkig kunnen wij onze dorst snel, makkelijk en goedkoop lessen. Ik weet nog goed dat er een keer zout in het glas water op de kansel was gedaan : daar krijg je alleen maar meer dorst van. Gelukkig was dat na de kerkdienst zo opgelost door een glas […]

Geloven is onmogelijk…. Geloven is een kwestie van goed nadenken…

Op Paasmorgen lezen we het verhaal van Maria Magdalena die bij een open graf en na heel wat uitspraken van Jezus dat Hij zou opstaan, vol ongeloof is. Voor haar is geloven onmogelijk. Je zou denken, hoeveel bewijs heb je nodig?! Maar we ontmoeten ook de boeren uit Boer-Zoekt-Vrouw. De één smoorverliefd, de ander aarzelend. Zonder tussenkomst van Yvon waren ze nooit zo ver gekomen in de ontdekkingstocht naar de ware liefde. Staan wij open voor de hulp in onze zoektocht om de Liefde van ons leven te vinden? Niet een dode Jezus, maar een levende Jezus…

Thema van de preek is ‘Geloven is onmogelijk én rationeel’ De preek sluit af met de volgende quote:

“Geloven is je hart openen en beseffen dat nu, op dit moment, de verzegelde steen wordt weggerold, en dat nu, op dit moment, de warme lichtstralen het gewonnen hebben van het koude, donkere graf.”

Welkom zondagmorgen om 9.30u in kerk. We lezen Johannes 20:1-18. Er is crèche voor de allerkleinsten, kinderkerk voor alle kinderen. De kinderen van de crèche komen samen terug met de kinderen van de kindernevendienst en hebben dan nog een muzikale verrassing…

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11

Herkenbaar? Het gevoel van dorst?

Vervelend, maar gelukkig kunnen wij onze dorst snel, makkelijk en goedkoop lessen. Wij zijn er zo aan gewend geraakt dat als we de kraan opendoen we onze dorst kunnen lessen. Dat merk je soms als je tijdens het fietsen of wandelen, vergeten bent een flesje water mee te nemen. Vervelend, soms ook meer dan vervelend. Het is irritanter als iemand anders het telkens zegt ‘ik heb dorst’ en ‘geef mij te drinken’. Soms is het ook hartverscheurend, als iemand dood gaat van de dorst…

Als Jezus is gekruisigd, roept Hij : ‘ik heb dorst!’

Wat voor dorst is dat? Roept Jezus het als mens met menselijke dorstervaring? Als een zeurend kind? Of als zoon van God, als een klagend kind, die dood gaat van de dorst?

We lezen op de avond van Goede Vrijdag met elkaar over Jezus die dorst lijdt, maar ook over Jezus die aan de Samaritaanse vrouw vraagt ‘geef mij te drinken’. En we ontdekken in dit verhaal de kern van het christelijke Evangelie.

Welkom vrijdag 30 maart in de kerkdienst die om 19.30u begint.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11

7468 AA Enter
0547-381384

Overal in het Romeinse Rijk stonden beelden van de keizer, als herinnering aan the man, de grote man in Rome. Tegelijk ook herinnering aan de man die belasting int, vrijheid strijders doodt, cultuur bedreigt -> dood! Het beeld als herinnering aan, vertegenwoordiging van de macht van een mens ver weg, met macht dichtbij. Niemand kon om deze beelden heen: wie je ook bent, waar je ook leeft, wat je ook doet: vergeet de keizer in Rome niet! Hij is de enige en echte machthebber, eindbaas van het grote Romeinse Rijk. Ook al had jij de keizer nooit gezien, het beeld verwees naar de realiteit/werkelijkheid die je leven bepaalde. Dat is the man die over ons heerst, die vrede en gerechtigheid heeft gebracht of had willen brengen.

Vandaag de dag worden er nog steeds beelden opgericht van machthebbers, dictators : Saddam. Het omhalen van het beeld van Saddam zegt veel. Het is niet slechts het beeld, maar de bevestiging en herinnering aan de macht van deze man, daarom weg met hem, met de herinneringen, met het beeld wat hem vertegenwoordigde, aan hem herinnert.

In het Johannesevangelie, op vrijdag, de zesde dag van de week, zei Pilatus : zie de mens! De mens die op de zesde dag van de week werd geschapen, naar Gods beeld. God, de Almachtige, Schepper van hemel en aarde, wil dat wij Hem nooit vergeten. Als bevestiging en herinnering plaatst God een beeld in zijn wereld, schiep God de mens naar zijn beeld. Als herinnering aan, vertegenwoordiging van Gods macht op aarde. Wij zijn allemaal beelden, herinneringen aan God, het origineel naar wiens beeld we zijn geschapen, Wij zijn vertegenwoordiging van de macht van God die vaak ver weg en onzichtbaar lijkt, maar met zijn macht dichtbij is, dóór ons zijn wil laat geschieden op aarde, zoals nu al in de hemel geschiedt. Toen, op de zesde dag van de scheppingsweek, zei God als het ware : zie de mens. De mens, waardoor God zijn wereld regeert, want de mens kreeg de opdracht om te heersen, in Gods naam leiding te nemen, om Gods wil te laten geschieden op aarde zoals in de hemel. Wij leven niet toevallig, ons leven is niet één groot feest, ons leven heeft een doel. Wij zijn allemaal door God als mens naar zijn beeld geschapen en in zijn schepping geplaatst. Levende beelden die God vertegenwoordigen op aarde waardoor God kan regeren over zijn schepping. Omdat wij die in Gods naam bebouwen en bewaren, om Gods wil op aarde te doen. Levende beelden die de mens herinneren aan God onze Schepper, zijn liefde voor zijn schepping. En God schiep de mens naar zijn beeld op vrijdag…, daarmee werd het een Goede Vrijdag.

In begin van het Johannesevangelie lezen we dat het Woord is vlees/mens geworden, niet een beeld of herinnering, maar God zelf werd mens, heeft onder ons gewoond. Op deze vrijdag, net als op die zesde scheppingsdag, klinkt het weer : zie de mens! Deze Mens, ware beeld van God, God zelf, werd mens, heeft ons God doen leren kennen. En het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond (en wij hebben Zijn heerlijkheid gezien, een heerlijkheid als van de Eniggeborene van de Vader), vol van genade en waarheid. (…) Niemand heeft ooit God gezien; de eniggeboren Zoon, Die in de schoot van de Vader is, Die heeft Hem ons verklaard.

Maar wereld en zijnen wilden Hem niet, niet bij zijn geboorte en niet bij zijn dood : Hij was in de wereld en de wereld is door Hem ontstaan en de wereld heeft Hem niet gekend. Hij kwam tot het Zijne, maar de Zijnen hebben Hem niet aangenomen. (…….) Toen dan de overpriesters en de dienaars Hem zagen, schreeuwden zij: Kruisig Hem, Kruisig Hem!

Hoe Pilatus ook benadrukt dat Jezus in zijn ogen onschuldig is, de joden denken daar anders over : Wij hebben een wet en volgens onze wet moet Hij sterven, want Hij heeft Zichzelf Gods Zoon gemaakt : godslastering

Pilatus wordt nog meer bevreesd : is Jezus de Zoon van God, de eretitel voor de keizer…?! Stel dat ze later in Rome zeggen: zoon van God, koning van de joden, en die heb jij laten gaan?! De Joden zien hoe ze Pilatus kunnen chanteren : Pilatus, denk aan je toekomst… Pilatus laat zich chanteren, i.p.v. voor zijn zaak te staan en te zeggen : Jezus is onschuldig en ik ben hier de baas. Pilatus probeert nog het machtspelletje met Jezus te spelen, maar Jezus staat wel voor zijn zaak, trapt er niet in en dan staat Pilatus met lege handen, moet hij macht uit handen geven. Jezus : jij macht? Die heb je van boven gekregen. God heeft alle macht, zelfs macht om Pilatus te gebruiken in goddelijke plan, aanwijzen van the man

Van toen af probeerde Pilatus Jezus los te laten, Jezus moest vrij, maar hoe…hij staat met de rug tegen de muur. Pilatus leek een onschuldig wedstrijd te fluiten, maar verliest grip op de wedstrijd …er ontstaat weer chaos! Dan wordt Pilatus speelbal van de joden die door hebben dat ze Pilatus aan het lijntje hebben. Als je deze loslaat dan ben je geen vriend meer van keizer Pilatus heeft geen karakter, spreekt als rechter geen recht, gooit al zijn principes over boord. Groot onrecht : alsof na een beslissende wedstrijd, die je wint met 5-0, de scheids daar 0-5 van maakt, uit angst… Hij had Jezus gewoon moeten vrijspreken, naar waarheid moeten handelen. Maar hij redt zijn eigen hachje ten koste van onschuldige Jezus die hij onschuldig ter dood veroordeelt. Maar dan verlies je echt alles, als je bewust een onschuldige ter dood veroordeelt…

Lijken wij op Pilatus?
Een onschuldige geselen, kapot maken, uit angst, om je eigen hachje te redden. Hoe ga jij op je werk om met je medemens? Pleeg je uit angst voor je eigen baan karaktermoord? Sneuvelt bij jou de waarheid ook als eerste als er tegenstand komt? Angst is en blijft slechte raadgever, je gevoel volgen kan dodelijk zijn. Gaan we machtspelletjes spelen? Jij weet dat ik jou kan maken of breken? Zijn wij te chanteren? Of staan we voor onze zaak, welke consequenties dat ook heeft, ook verliezen? Pilatus wilde Jezus loslaten, maar stopten toen de joden hem gingen chanteren… ‘als… dan…’

Lijken wij op de joden?

Wij hebben onze eigen regels, totaal niet belangrijk of ander wel/niet schuldig is. Volgens je eigen wetjes en regeltjes de ander kapot maken, laten kapot maken, ongenadig, een onschuldige laten doden, karaktermoord laten plegen, zelf schone handen houden? Chanteren wij anderen. Als… dan…

De Joden en Pilatus kunnen niet met en niet zonder elkaar. De Joden hebben Pilatus nodig om Jezus te doden. Pilatus heeft de Joden nodig om geen problemen met zijn baas in Rome te krijgen. Zoals in onze wereld we ook elkaar te vriend houden, om de lieve vrede wil dingen doen of dingen laten gebeuren, in het groot en in het klein. De mens wordt niet meer gezien, verdwijnt achter de regeltjes en wetjes, die moordend zijn. De mens wordt speelbal van bange mensen die geen besluiten durven te nemen op grond van recht : Syrië. In die wereld horen we : zie de Mens!

Jezus, onze Heer en Heiland die in de wereld is gekomen om ons te verlossen. Al weldoende ging Hij rond. Hij genas de zieken en vergaf de zondaars. Hij nam ons lijden op zich. Om onze zonden werd Hij doorboord. Hij werd mishandeld, maar verzette zich niet, en deed zijn mond niet open. Hij werd gebonden – om ons te bevrijden. Hij werd ter dood veroordeeld, ja, tot de dood aan het kruis – om ons vrij te spreken. Hij heeft zich vernederd tot in de allerdiepste ellende en eenzaamheid. Met luide stem riep Hij toen: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten’ – opdat wij door God aangenomen en nooit meer door Hem verlaten zouden worden. In Christus zijn wij met God verzoend, toen Hij zei: ‘Het is volbracht.’

Daarmee is de weegschaal definitief doorgeslagen. Daardoor mogen wij, beelddragers van God, de beker van God aanpakken. Niet de beker van oordeel, maar van genade, omdat Jezus voor ons de beker van het oordeel leeggedronken heeft mogen wij de volle beker van Gods liefde en genade aanpakken.

De beker in uw handen, neem ik vol liefde aan,
uit handen die verwond zijn, waarin de tekens staan.
Geen woorden meer van oordeel, genade onverdiend,
die aan tafel wordt geproefd en wordt gezien.

U deelt met mij de maaltijd, reikt mij verzoening aan.
Uw liefde is nog groter dan de schuld die is voldaan.
U toont mij uw genade, die werkzaam is in mij:
door de kracht van uw genade ben ik vrij!

 

Pilatus roept : Zie, de mens! Het roept herinnering op aan de mens die werd geschapen, naar Gods beeld. God, de Almachtige, Schepper van hemel en aarde, wil dat wij Hem nooit vergeten. Als bevestiging en herinnering plaatst God een beeld in zijn wereld, schiep God de mens naar zijn beeld. Als herinnering aan, vertegenwoordiging van Gods macht op aarde. Wij zijn allemaal beelden, herinneringen aan God, het origineel naar wiens beeld we zijn geschapen, Wij zijn vertegenwoordiging van de macht van God die vaak ver weg en onzichtbaar lijkt, maar met macht dichtbij is, dóór ons zijn wil laat geschieden op aarde, zoals nu al in hemel geschiedt. De mens, waardoor God zijn wereld regeert, want de mens kreeg de opdracht om te heersen, in Gods naam leiding te nemen, om Gods wil te laten geschieden op aarde zoals in de hemel. Wij leven niet toevallig, ons leven is niet één groot feest, ons leven heeft een doel. Wij zijn allemaal door God als mens naar zijn beeld geschapen en in zijn schepping geplaatst. Levende beelden die God vertegenwoordigen op aarde waardoor God kan regeren over zijn schepping. Omdat wij die in Gods naam bebouwen en bewaren, om Gods wil op aarde te doen. Levende beelden die mens herinneren aan God onze Schepper, zijn liefde voor zijn schepping.

Pilatus probeert het nog één keer: Zie, uw koning!

God hoe onzichtbaar misschien heeft alle macht: nadat Pilatus Jezus als de mens aanwijst, the man, verhoogt Pilatus onbewust Jezus nu als koning. Jezus als Koning die van God alle macht gekregen heeft in hemel en op aarde. Wie is Jezus ? : misdadiger/levensgevaarlijke gek óf Zoon van God; leugen óf waarheid… Heiden en jood hebben leugen liever dan waarheid, omdat anders hun eigen leventje er aan zou gaan. Ongelofelijk wat er gebeurt als God in de wereld komt :  wereld, jood en heiden, kerkganger en atheïst, haten Gods zoon, geloven liever in hun eigen waarheid van eigen wijsheid, dan in Gods waarheid. Ze leven liever in hun eigen koninkrijk waar ze zelf koning kunnen blijven, dan Gods Koninkrijk met Koning Jezus.

Joden: Kruisig Hem! Pilatus: Uw Koning kruisigen? Maar joden maken het alleen maar erger: wij hebben geen koning dan de keizer. Alsof F-side Ajax-shirts/vlaggen verbranden, met Feyenoord spullen clublied zingen : onvoorstelbaar! Hier verklaren ze het Jodendom failliet, de oude Joodse droom van Gods Koninkrijk wordt een nachtmerrie. Geen andere koning dan de keizer… Ze leveren zich vrijwillig uit aan de grootste vijand, de keizer van Rome… Duizenden jaren van geloven in God als Koning, in de beloofde Messias die Gods Koninkrijk zou realiseren, het verzet tegen alle heersers die zich als God waanden. In het uur van de waarheid gaat het allemaal overboord om die Jezus het zwijgen op te leggen… De Joden roepen NIET: geen andere koning dan God. Maar ze verkopen hun eerstegeboorterecht voor  een bord keizerlijke soep. Hoe zullen deze joden ooit nog de koningspsalmen kunnen zingen in de tempel?! Geprezen zij de Heer mijn Koning (ps.31:17)/Gezegend zij de grote Koning die tot ons komt in Heeren naam (ps.118:9)

En wij….is Jezus jouw Koning?

Als Jezus niet je koning is, wie dan wel? Dan ben je overgeleverd aan wreedaards zoals keizer… De ‘keizer’ is er vandaag in vele vormen, religieus en a-religieus. Religieuze systemen zoals ongenadige uitleg van uitverkiezing, a-religieuze systemen van geld, seks, macht, schone schijn, pakken wat je pakken kan, verslavingen.

Is Jezus voor jou the man, de Man die het verschil maakt in jouw leven of bepalen mensen ons leven? Bepalen mensen vol ongenade en leugen ons leven, die zich laten leiden door hun gevoel, eigen wetjes, of de Mens die ons God verklaart, vol genade en waarheid, die zich laat leiden door liefde? Pure liefde, die om ons zondaren te bevrijden, zo zwaar wou lijden? Zien anderen in ons, hoe verwrongen ook, het Origineel naar wiens beeld we zijn geschapen? Herinneren wij anderen door onze manier van leven aan de God van liefde? Vertegenwoordigen wij de Machthebber van hemel en aarde, geschiedt Gods wil door ons heen? Als de Mens opstaat, ons God verklaart, de Koning ons leven wil regeren, wat is dan onze reactie? Kruisig Hem? Of wijden wij Hem ons hart?

Op wie lijken wij?

Lijken wij op Pilatus?

Een onschuldige geselen, kapot maken, uit angst, om je eigen hachje te redden. Hoe ga jij op je werk om met je medemens? Pleeg je uit angst voor je eigen baan karaktermoord? Alles ten koste van de waarheid, waarbij je te laat ontdekt dat  het spelletje met de waarheid niet onschuldig is. Sneuvelt bij jou de waarheid ook als eerste als er tegenstand komt? Bevreesd: door halfslachtigheid en onverschilligheid geen andere keus hebben dan doormodderen, in web van leugens gevangen, over lijken moeten  gaan, van leugen tot leugen, om eigen hachje te redden. Angst is en blijft slechte raadgever, je gevoel volgen kan dodelijk zijn. Gaan we machtspelletjes spelen? Jij weet dat ik jou kan maken of breken? Zijn wij te chanteren? Of staan we voor onze zaak, welke consequenties dat ook heeft, ook verliezen? Pilatus wilde Jezus loslaten, maar stopten toen de joden hem gingen chanteren… ‘als… dan…’

Lijken wij op de joden?
W
ij hebben onze eigen regels, totaal niet belangrijk of ander wel/niet schuldig is. Volgens je eigen wetjes en regeltjes de ander kapot maken, laten kapot maken, ongenadig, een onschuldige laten doden, karaktermoord laten plegen, zelf schone handen houden? Chanteren wij anderen. Als… dan… Liever keizer dan Koning Jezus, wetten belangrijker dan de mens, de Mens? Zelfverzekerd om orde op zaken te stellen, waarbij we de puinhoop alleen maar groter maken, gevangen in eigen ongenadige regels, als zogenaamde dienaars van God ons uitleveren aan Gods tegenstander.

Joden en Pilatus kunnen niet met en niet zonder elkaar. De Joden hebben Pilatus nodig om Jezus te doden. Pilatus heeft de Joden nodig om geen problemen met zijn baas in Rome te krijgen. Zoals in onze wereld we ook elkaar te vriend houden, om de lieve vrede wil dingen doen of dingen laten gebeuren, in het groot en in het klein. De mens wordt niet meer gezien, verdwijnt achter de regeltjes en wetjes, die moordend zijn. De mens wordt speelbal van bange mensen die geen besluiten durven te nemen op grond van recht : Syrië

Of lijken wij op Jezus?
Zwijgend, tot in dood bezig met Gods liefde te verklaren in wereld die van God los lijkt
Waar de onschuldige eerst werd gemarteld, wordt de onschuldige tot slot overgeleverd om te kruisigen. Opgeofferd uit angst voor wat mensen zouden gaan zeggen. Waar Jezus, de Mens en Koning, kwam om ons God te verklaren, om ons leven te regeren, wordt deze God-mens veroordeeld volgens menselijke wetten, uit angst voor bedreiging van leventje van mensen die voor zichzelf het goed geregeld hebben?

Waar de mensheid telkens faalde, nog steeds telkens faalt, klinkt vandaag weer die stem : zie de mens! De Mens die op het eerste gezicht ook lijkt te falen, te verliezen, het zelf ook zei : Wie zijn leven liefheeft, zal het verliezen, en wie zijn leven zal verliezen, zal het behouden tot het eeuwige leven. De Mens die Gods wil op aarde heeft gedaan, maar de mensen konden daar niet mee leven. De Mens die in de wereld is gekomen om ons God te verklaren, vol genade en waarheid. Toen wilden ze Hem niet, niet bij geboorte en niet bij dood, en nu?

Dankzij Geest die Jezus belooft (Joh. 14:26) Die zal u in alles onderwijzen en u in herinnering brengen alles wat Ik u gezegd heb, kunnen wij nu anders reageren. Hoe gaan wij om met de Mens die ons God verklaart? Mensen in wie God zichtbaar wordt? Hoe zijn wij in alle gebrokenheid beelddrager van God? Vertegenwoordigen wij Gods macht, kan God door ons heen zijn wil op aarde laten geschieden? Herinneren wij anderen door onze manier van leven aan God als Schepper, Koning van ons leven?

Wordt het er beter op als we dictators en leiders wegsturen? Worden we gelukkiger als we uit haat onze liefde verloochenen, het leven liefhebben, willen behouden ten koste van alles, maar daarbij onszelf verliezen?

Daarom : zie de Mens, die ons God verklaart, zie uw Koning, die jouw leven wil regeren! Laat je leven los om niet als Pilatus en de joden het leven te behouden, maar uiteindelijk toch te verliezen. Focus je op de Mens die zijn leven gaf waardoor wij herschapen kunnen worden naar Gods beeld. Focus je op de Koning die stierf waardoor het nieuwe testament open ging, wij koningskinderen zijn. Zie de Mens, uw Koning en leer Christus’ lijden te begrijpen, te betrachten, die om zondaars te bevrijden, zo zwaar wou lijden…

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11

7468 AA Enter
0547-381384

Is Hij de bevrijder van Israël? Zou Hij hun bevrijden van de macht van de Romeinen? Het is Johannes de Doper die Hem herkent als “het Lam van God, dat de zonde van de wereld wegneemt.” (Joh. 1:19). Jezus is het Lam, dat de toorn van God tegen de zonde gedragen heeft. Hij draagt die zonde weg op Goede Vrijdag door aan een houten kruis Zijn leven voor velen op te offeren. Maar Johannes mag meer zien, veel later op Patmos ziet Johannes dat het Lam de dood heeft overwonnen. In de komende stille week mogen we naast het Lam dat geslacht wordt verder kijken en zien naar het Lam dat overwonnen heeft. Van harte welkom om 19:30 uur van maandag t/m zaterdag m.u.v. vrijdag in de Hervormde Kerk!

 

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

 contactgegevens:
Rijssenseweg 11

7468 AA Enter
0547-381384

‘Hacksaw Ridge’ vertelt het waargebeurde verhaal over Desmond T. Doss. Desmond was een Amerikaanse legerdokter die zich op het slagveld van 1942 bevond, maar weigerde om te moorden en wapens te dragen. Tijdens de slag om Okinawa wist hij 75 mannen te redden, gewonden te evacueren en werd hij een oorlogsheld die risico’s nam om de levens van zijn kameraden te redden.

Op vrijdagavond 13 april willen we met elkaar deze indrukwekkende film bekijken in de kelder van Ons Centrum. Jij én jouw vrienden zijn van harte welkom. Ook als ze niet naar de Follow Me kwamen of lid van ons kerk zijn, iedereen is van harte welkom.

Laat even aan Jos ten Hove weten of je er bij hoopt te zijn.
Geef je op via onderstaande filmknop.

Wel zin in een gezellige avond zonder deze heftige film? Ook welkom, in de chillhoek 😉

Inloop vanaf 19.15u, start film vanaf 19.30u

We hopen jou en jouw vrienden te ontmoeten.

Hartelijke groet,
De mentoren van Follow Me

p.s.
De film is officieel vanaf 16 jaar. Overleg eventueel met je ouders als je jonger bent.

 

 


Ken je deze foto nog? Het neerhalen van het beeld van Saddam. Het ging niet slechts om het beeld, maar om de herinnering aan een man met zijn duivelse macht. Een beeld als herinnering aan en vertegenwoordiging van de macht van een mens ver weg, met macht dichtbij.

Welk beeld heb jij van jezelf? Wat betekent het voor jou dat jij geschapen bent naar Gods beeld? Lijk jij op de joden uit Johannes 18 en 19? Of lijk jij meer op Pilatus? Of meer op Jezus, door de vrucht van de Geest die in jou groeit?

Wat is onze reactie als de Mens, jouw Koning opstaat? Wat of wie kies jij dan?

Wat voor beeld ben jij?

Preekquote : “Wij zijn allemaal beelden, herinneringen aan God, het origineel naar wiens beeld we zijn geschapen. Wij zijn vertegenwoordiging van de macht van God die vaak ver weg en onzichtbaar lijkt, maar met zijn macht dichtbij is, dóór ons zijn wil laat geschieden op aarde, zoals nu al in de hemel geschiedt.”

Zondag lezen we Johannes 1 : 1-18 en Johannes 18:28-19:16a.

Welkom in kerk op de laatste zondag voor Goede Vrijdag en Pasen. Je kan pas echt Pasen vieren als je weet wat er aan vooraf is gegaan… Laat die kans niet schieten.

Van harte welkom in kerk! Voor de allerkleinsten is er crèche in de kelder van Ons Centrum, voor de kinderen van groep 1-8 is er kindernevendienst.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11

Ben je wel eens bang, angstig? Waarvoor, waarom?

Jezus wel :  bedroefd en zeer angstig (Matteus26:37), zeer bedroefd tot de dood toe (vs.38)…  Maar waarvoor, waarom? Jezus is toch God?

Ja, maar ook echt mens en dat wordt hier zichtbaar : overvallen door angst. Maar waarvoor, waarom? Dit leek hij niet te zien aankomen…als Hij opstaat om te gaan bidden, dit is blijkbaar nieuw, deze angst… Jezus’ angst en verdriet zijn veel groter dan je zou verwachten op zo’n moment. De Evangelieschrijvers wisten toen ze dit opschreven dat andere christenen inmiddels met opmerkelijke kalmte de dood tegemoet waren getreden : Stefanus, zijn gezicht leek op dat van een engel, toen hij werd gestenigd. Maar ook daarna christenen die met kalmte martelingen en dood tegemoet gingen : zingend op de brandstapel of de leeuwen tegemoet. Christenen straalden uit dat ze beter tegen lijden en dood opgewassen waren dan heidenen. Maar Jezus gaat op totaal andere manier zijn dood tegemoet dan zijn volgelingen. Zijn gezicht lijkt niet op dat van een engel, niet rustig, kalm en tevreden. En het zal wel echt zo gebeurd zijn. Want als je het verhaal over de dood van de stichter van jouw geloof zou verzinnen of verfraaien, zou je hem dan wanhopiger laten worstelen met zijn naderende dood dan zijn volgelingen na hem?

Waarom die angst bij Jezus? Dit is een heel andere dood dan wie dan ook voor of na hem moest ondergaan. De angst van Jezus verklaart ons Jezus’ diepste motivatie en beleving van zijn leven.

De kern van Jezus gebed die nacht is de beker. De beker was in de Oudheid zoiets als de elektrische stoel nu, zoals Socrates werd gedood door de gifbeker leeg te drinken. De beker wijst op dood na veroordeling, Jezus wist dus dat hij zou gaan sterven, de beker op hem wachtte. In de Bijbel is de beker symbool voor Gods toorn over onrecht en kwaad. Dat Jezus veel angstiger was dan latere christelijke martelaren komt, omdat niemand anders uit deze beker hoefde te drinken. Jezus wist dat die beker niet alleen lichamelijk marteling en dood betekende, maar de volle lading van goddelijke toorn over het kwaad en zonde van de hele mensheid.

De toorn van God gaat zo meteen op Jezus neerkomen in plaats van op ons. En hoewel Gods toorn de volgende dag aan het kruis pas in alle hevigheid over hem uitgestort zal worden, begint Jezus hier voor het eerst iets ervan te ervaren, de goddelijke afwezigheid. We zijn namelijk geschapen om te genieten van Gods aanwezigheid en te leven in relatie met Hem. Wat gebeurt er als God zich terugtrekt, zijn handen van ons aftrekt, ons loslaat? Gruwelijke geestelijke angst en verdriet waar geen einde aan komt en dat wordt zichtbaar in Jezus. Omdat wij er voor gemaakt zijn om met God te leven, zijn liefde en aanwezigheid te ervaren. Jezus was mens op aarde, maar van oorsprong vanaf eeuwigheid bij zijn vader. Op aarde zocht Jezus in gebed het contact met zijn vader, maar dat was anders dan eerst. Hij wist wat het was om te delen in de volmaakte liefde van de Vader in alle volheid. Maar toen Jezus begon te bidden merkte hij voor allereerste keer in eeuwigheid : geen contact. Het is dus geen angst om wat de toekomst brenge moge, vanwege het onbekende lot. Het is ook niet een terugschrikken voor het vooruitzicht van lichamelijk lijden en de dood. Het is angst en afschuw van iemand die volledig voor de Vader leeft, maar nu begrijpt dat de Vader zich van Hem zal afkeren, iets wat onderdeel zal zijn van het oordeel over de zonde dat Jezus op zich neemt. Jezus was gekomen om samen met zijn Vader de weg te gaan, maar in plaats van de hemel ging de hel open, ontstond er verschrikkelijke miscommunicatie, en Jezus wordt zeer angstig, zeer bedroefd tot de dood toe. Als Jezus gaat bidden, ziet hij de diepte van de kloof. Geen vader, geen aanwezigheid, geen gemeenschap, de hel i.p.v. de hemel doet open…

We kunnen Jezus’ angst en lijden alleen begrijpen als we beseffen dat Jezus de Zoon van God is. Als ik een vriend zou kwijtraken, zou dat verdrietig zijn. Als ik Marleen of de kinderen kwijt zou raken, zou dat nog veel meer pijn doen. Hoe langer en intiemer de liefdesrelatie, hoe dieper de angst en pijn als die relatie verstoord is. Maar de volmaakte liefdesrelatie van de Zoon met de Vader verhoudt zich tot liefdesrelatie man tot vrouw, als een oceaan tot een druppel. Hoe groot onze liefde ook is, de eeuwige liefde tussen Zoon en Vader is veel en veel groter. En die liefde is Jezus hier aan het kwijtraken. En het is nog erger. Hij begon niet slechts de afwezigheid van liefde te ervaren, maar ook de aanwezigheid van toorn. En zoals goddelijke liefde veel en veel groter is dan menselijke liefde, zo moet de ervaring van goddelijke toorn veel en veel groter zijn dan die van menselijke toorn. Hoe kunnen wij ons voorstellen wat het betekent om die goddelijke toorn over ons heen te krijgen? Jezus is in doodsangst en smeekt : laat dit niet gebeuren, laat deze drinkbeker aan mij voorbijgaan. Stel je voor : je hangt aan de rand van een rots, je weet dat je moet loslaten, te pletter zal vallen. Wat gaat er dan door je heen?! Doodsangst! En dan staat je vader erbij, hij kan je helpen, je vasthouden, omhoog trekken, maar hij doet het niet… hij laat je los, hij laat je vallen… Wat gaat er dan door je heen?! Jezus ging niet sterven zoals wij allemaal eens zullen sterven. Jezus raakte de volmaakte liefde en gemeenschap met zijn vader kwijt in onze plaats. En dat begint al een dag voor zijn kruisdood….

Jezus nam de straf op zich die wij verdienden, hij stierf de dood die wij hadden moeten sterven. En hij leidde het leven dat wij hadden moeten leiden. Jezus ontving de straf voor onze ongehoorzaamheid aan God, waardoor wij die in Jezus geloven bevrijd zijn van elke vorm van veroordeling vanwege die zonden.

Als iemand gezondigd heeft: wij hebben een Voorspraak/Pleitbezorger bij de Vader, Jezus Christus, de Rechtvaardige. En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden van de hele wereld.

Maar als dat alles was geweest dan konden we dankbaar zijn voor uitblijven van straf, opgelucht. Maar dat was het dan, want Gods liefde hebben we daarmee nog niet verdiend. Het feit dat een vader zijn zoon niet straft, betekent nog niet dat die vader zijn zoon liefheeft, trots op hem is. Je ervaart nog steeds angst omdat het nog niet goed zit tussen mens en God. Je kan nog steeds Gods liefde weer verliezen als je weer de fout in gaat. Je weet dan wel van vergeving, maar nog niet of je geliefd bent door God. De weegschaal is in balans, de zonden zijn weggenomen, maar het kan zo weer misgaan, door één zonde… Maar Jezus leefde het leven van liefde en trouw zoals God voor ogen had in het begin. Daarmee verdiende Jezus de liefde en zegen van zijn vader : jij bent mijn geliefde, in jou vind ik vreugde. Niemand heeft God ooit met zijn hele ziel, hele hart en al zijn krachten liefgehad. Niemand heeft zijn naaste ooit liefgehad met volmaakte, volledige, opofferende liefde, behalve Jezus. Daarmee heeft Hij Gods liefde verdient, dat zullen we op Paasmorgen zien als Jezus wordt opgewekt. Daarmee heeft Jezus niet alleen onze straf gedragen, die wij verdienden, maar daarmee hebben wij ook van God de beloning ontvangen, die Jezus verdiende.

Wat heeft dit te maken met Jezus doodsangst in Gethsémané? Je kan iets weten met je hoofd, maar het is totaal iets anders om het met je lichaam te ervaren. We weten verstandelijk gezien misschien dat de ervaring in de tandartsstoel pijn zal gaan doen. Maar toch maken we een afspraak en gaan we met een zenuwachtig grapje in de stoel liggen. Maar zodra het boren begint, denkt menigeen : als ik dit had geweten bij afspraak maken, dan was ik nooit gekomen. Stel dat je thuis voordat je de afspraak moest maken op één of andere manier een paar minuutjes een voorproefje had ervaren van pijn die je straks in werkelijkheid zou gaan ervaren, dan zouden meeste tandartsen hun baan kwijtraken. Tot dit moment wist Jezus beslist wat er ging komen, Hij had er veel over gesproken. Hij besefte het op de bruiloft van Kana, toen de wijn op was, het feest over was, de vreugde verdween, voordat hij Lazarus tot leven riep, waarmee hij eigen dood over zichzelf afriep. Maar nu pas ervaart en begrijpt hij wat het echt inhoudt. Hier laat God hem weten, terwijl iedereen slaapt, wat hij de volgende dag ten volle zal ervaren. Het was de eerste keer dat Christus volledig zicht had op hoe moeilijk en groot zijn taak was. Jezus handelt dus met voorkennis, gaat wetend wat hem te wachten staat de weg naar het kruis op. En dat maakt Jezus daad de grootste daad van liefde naar de Vader toe en naar ons toe. Niemand heeft ooit op dezelfde manier geleden om lief te kunnen hebben. En nooit heeft iemand zo liefgehad als Jezus. God zette de beker voor Jezus neer, liet hem eraan ruiken en proeven, op een moment dat Jezus zich nog kon terugtrekken en zichzelf deze hel had kunnen besparen. Hier is je beker die je moet leegdrinken. Zie je jouw vrienden slapen? Dit is de enige manier om ze te redden. Of zij komen om onder mijn oordeel, of jij komt om onder mijn oordeel. Is jouw liefde voor hen en mij zo groot, dat je doorgaat en de beker oppakt?

Waarom zou Jezus doorgaan, de beker oppakken en leegdrinken? Heeft hij misschien gedacht : Waarom zou ik toestaan dat God mij los laat, dat ik te pletter val? Waarom voor mensen die niet eens even met mij kunnen bidden, me zullen verlaten, verraden, doden.

Maar Jezus zegt : laat uw wil geschiedde… Zijn pijn was afschuwelijk, maar zijn liefde nog groter. Jezus stierf niet slechts de dood die wij hadden moeten sterven, hij leefde het leven dat wij hadden moeten leven.

Want Hem Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij voor ons tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden gerechtigheid van God in Hem.

Jezus heeft de weegschaal niet slechts weer in balans gebracht, maar als er weer steentjes opkomen… Jezus heeft de weegschaal door doen slaan, definitief, niets kan daar verandering brengen. Als we in Jezus geloven worden we gezien als iemand die rechtvaardig is, gehoorzaam. We worden gezien in onze pleitbezorger, als iemand die net zo goed leefde als Jezus.

Hoe zal Hij, Die zelfs Zijn eigen Zoon niet gespaard maar voor ons allen overgegeven heeft, ons ook met Hem niet alle dingen schenken?

Er is verschil tussen vergeving en verzoening. Bij vergeving worden je zonde weggenomen, bij verzoening wordt jou liefde gegeven. Vergeving kan neutraal zijn, sorry, zonder liefde; verzoening is liefdevol, om te zoenen, er is weer contact. Dat valt je ten deel als je in Jezus gelooft. Als die jongste zoon thuiskomt, niet voor één dag eten en drinken krijgt en verder zoekt hij het maar uit. Maar het ongelofelijk gebeurt, hij wordt weer als zoon aangenomen, alsof er niets gebeurd is. Geweldig als die vader zijn zoon had vergeven, geduld als knecht. Ongelofelijk dat die vader zijn zoon kust, zich met hem verzoent, als zoon ziet. Wij krijgen niet alleen vergeving en vrijspraak, maar ook liefde en vreugde, gerechtigheid van God. Daarvoor vecht Jezus in Gethsémané in het donker, terwijl iedereen slaapt. Terwijl niemand kijkt, kiest Jezus voor het goede, wat het ook zal kosten. Maar Jezus is niet gekomen als voorbeeld, maar om te doen wat wij niet kunnen doen. Dat doet hij in onze plaats : de toorn van God ontvangen, Gods liefde verdienen. Dan wordt zijn lijden iets persoonlijks, Jezus deed het voor u, jou en mij. Als wij verlamd zijn door zelfmedelijden, gebrek aan ruggengraat, het allemaal zo moeilijk hebben. Denk dan aan Jezus die de beker aan de mond zette, voor ons. Niet alleen om ons onze zonden te vergeven, maar ook om ons met God te verzoenen, waardoor God zegt : jij bent mijn geliefde, in jou vind ik vreugde. Dan bepalen anderen ons levensgeluk niet meer, omdat we weten dat we in Gods ogen geliefd zijn. Omdat Jezus niet stopte toen het hels werd, maar doorging om onze toekomst hemels te maken. Niets zal ons kunnen scheiden van de liefde van God in Christus Jezus, onze Heer. Dit is de liefde waar ieder mens naar op zoek is, enige liefde waarin je nooit teleurgesteld kan raken. Als deze liefde realiteit voor je is, mag jij in alle vrijmoedigheid volgende week de beker pakken. Jezus die in de duisternis streed en leed, bedroefd en zeer angstig werd, zeer bedroefd tot de dood toe… Heb deze Jezus lief, die zich voor jou heeft gegeven in bangste zielenood, verzoener van jouw zonden is.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11

7468 AA Enter
0547-381384

Toen God op de zevende dag Zijn werk, dat Hij gemaakt had, voltooid had, rustte Hij op de zevende dag van al Zijn werk, dat Hij gemaakt had. En God zegende de zevende dag en heiligde die, want daarop rustte Hij van al Zijn werk, dat God schiep door het te maken. (Genesis 2: 2-3)

God rustte op dag 7 van zijn Scheppingswerk. Dat was dag 1 van de mens. De eerste dag van de mensheid was een rustdag… Als in de loop van de geschiedenis chaos ontstaat, de mensen tot slaaf worden, bevrijdt God ze.

U hebt zelf gezien wat Ik met de Egyptenaren gedaan heb en hoe Ik u op arendsvleugels gedragen en u bij Mij gebracht heb. Nu dan, als u nauwgezet Mijn stem gehoorzaamt en Mijn verbond in acht neemt, dan zult u uit alle volken Mijn persoonlijk eigendom zijn, want heel de aarde is van Mij. U dan, u zult voor Mij een koninkrijk van priesters en een heilig volk zijn. Dit zijn de woorden die u tot de Israëlieten moet spreken. (…) Toen sprak God al deze woorden: Ik ben de HEERE, uw God, Die u uit het land Egypte, uit het slavenhuis, geleid heeft. U zult geen andere goden voor Mijn aangezicht hebben. U zult voor uzelf geen beeld maken, geen enkele afbeelding van wat boven in de hemel, of beneden op de aarde of in het water onder de aarde is. U zult zich daarvoor niet neerbuigen, en die niet dienen, want Ik, de HEERE, uw God, ben een na-ijverig God, Die de misdaad van de vaderen vergeldt aan de kinderen, aan het derde en vierde geslacht van hen die Mij haten, maar Die barmhartigheid doet aan duizenden van hen die Mij liefhebben en Mijn geboden in acht nemen. U zult de Naam van de HEERE, uw God, niet ijdel gebruiken, want de HEERE zal niet voor onschuldig houden wie Zijn Naam ijdel gebruikt. Gedenk de sabbatdag, dat u die heiligt. Zes dagen zult u arbeiden en al uw werk doen, maar de zevende dag is de sabbat van de HEERE, uw God. Dan zult u geen enkel werk doen, u, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienaar, noch uw dienares, noch uw vee, noch uw vreemdeling die binnen uw poorten is.  Want in zes dagen heeft de HEERE de hemel en de aarde gemaakt, de zee, en al wat erin is, en Hij rustte op de zevende dag. Daarom zegende de HEERE de sabbatdag, en heiligde die. (Exodus 19 : 4-6; 20 : 1-11)

Het slavenvolk Israël krijgt na de bevrijding van God haar eerste rustdag, ook voor de slaven en dieren. Na jaren van elke dag slavenwerk in Egypte, hebben ze nu om de 6 dagen een rustdag, heerlijk! Ze jubelen het uit! We zingen Psalm 81 : 1, 4 (vrouwen), 5, 7, 8 (mannen) en 10

‘Onze’ rustdag is Gods cadeau voor jou! Maar lees je ook Gods gebruiksaanwijzing?

Dankzij God (Bijbel, kerk, christelijke traditie in Nederland) begint onze week ook met rusten. Voordat wij beginnen, zegt God: rust en geniet van mij, van mijn schepping! Je ben niet afhankelijk van eigen zwoegen, maar van mijn goedheid : dat is een uniek cadeau, van God voor jou! De eerste christenen uit de heidenen hadden geen rustdag, ze werkten 7 dagen en kwamen op zondag in alle vroegte en later op de avond bij elkaar. Door keizer Constantijn die tot geloof komt, wordt zondag een verplichte rustdag met verbod om te werken. Daardoor konden christenen overdag bij elkaar komen, niemand hoefde te werken of iets anders te doen. Nog steeds bezitten we dat voorrecht : maar zondag als rustdag is niet van alle tijden en alle plaatsen. De zondag is  geen sabbat, wel hebben we elementen overgenomen : heilig, apart, een speciale dag voor God. Noemt het een kerkendag: concentratie op God en Hem dienen, samenkomen als huisgezin van God.

Saai!? Welk cijfer geef jij de zondag?

Stel: over 20 jaar is het over, is de zondag een gewone werk/schooldag, zouden we niet spijt hebben hoe we het nu doen? Als we weer om 6.00u of om 20.00u bij elkaar moeten komen, zouden we dan geen heimwee hebben naar nu? Stralen we nu dankbaarheid uit over een dag vrij om naar de kerk te gaan en leven we er ook naar? Vier zondag als teken van nieuwe schepping waar we naar toe leven, op zondag kunnen we al wennen. Misschien dat we minder negatief moeten spreken over Gods cadeau de zondag. Misschien meer genieten van het samenkomen als huisgezin van God, meer werken aan het familiegevoel. Misschien dat we moeten investeren in trouw en volharding bij het samenkomen?

Eén dag niet werken, betekent één dag minder verdienen, maar het laat ook zien dat je werkelijk op God vertrouwt. Dat het cadeau van God het allermooiste is, als centrum/startpunt van je week, je leven is. Zonder God was er geen rustdag, dan is het toch niet raar als Hij vraagt om in middelpunt te staan?! ‘Onze’ rustdag is Gods cadeau, met gebruiksaanwijzing : rusten, genieten, ontspannen, niet zwoegen.

Preek 1 : Jezus en de sabbat

En het gebeurde op de tweede sabbat na het Paasfeest dat Hij door de korenvelden ging; en Zijn discipelen plukten aren, wreven die met de handen stuk en aten ze op. Sommigen van de Farizeeën zeiden tegen hen: Waarom doet u wat niet geoorloofd is te doen op de sabbat? Jezus antwoordde en zei tegen hen: Hebt u ook dat niet gelezen wat David deed toen hij honger had, en zij die bij hem waren? Hoe hij het huis van God binnengegaan is en de toonbroden genomen en gegeten heeft en ook gegeven heeft aan hen die bij hem waren, broden die niemand mag eten dan alleen de priesters?  En Hij zei tegen hen: De Zoon des mensen is Heere, óók van de sabbat. (Lukas 6:1-5 HSV)

Gods wil doen tegen Zijn regels in…

Zonder sikkel mag je aren plukken en opeten op sabbat, dat is geen werk. Maar zodra het iets heeft van een maaltijd (voorbereiden) dan is het verboden op sabbat. Is Jezus van plan zijn leerlingen bewust niet de geboden te laten gehoorzamen? Nee, Jezus en zijn leerlingen zijn, net als David en zijn mannen, uitzondering op de regel. Het klopt dat het niet geoorloofd is. Zoals de toonbroden alleen door priesters gegeten mochten worden, zo mag je op sabbat geen maaltijd voorbereiden. Maar geldt dat ook voor Mij, als zoon van God? Jezus is Heer, de baas, ook van de sabbat. Als zoon van God kan en mag Hij als het noodzakelijk is, als het ondersteunend is aan het Koninkrijk van God dat Hij verkondigt en laat aanbreken, zijn eerder gegeven regels opnieuw formuleren. Omdat David in dienst stond van het welzijn van heel het volk, mochten hij en zijn mannen tijdens de heilige opdracht eten op een voor anderen niet toegestane manier. Vanwege  Jezus’ heilige opdracht eten ook zijn leerlingen op een manier die niet past bij de sabbat. Dus niet ‘nood breekt wet’. Nee, de wet is aan de wetgever onderworpen. De bedenker van de wet mag die ook wijzigen. Als het van jou is, ga jij er ook over, bepaal jij de regels en mag je die ook wijzigen.

De regels waren er om te helpen om God te dienen. Het is dus niet erg als die regels veranderen, als je maar je leven blijft richten op het dienen van God. Het is dus niet erg als je regels overtreedt, als je maar niet tekort doet aan het dienen van God. Het gaat dus niet om regels, daarom is het ook niet erg als de bedenker van die regels, regels aanpast. Het blijft gaan om het doel ervan: welke bedoeling zit erachter? Welk verlangen? Wat wilde God als cadeau geven toen hij die regel gaf? Daarom kan en mag Jezus de wetten veranderen/overtreden om ze te laten aansluiten bij het Koninkrijk.

Dus niet: rommel maar wat aan, regels voor de zondag zijn niet belangrijk. Maar: er is iets belangrijkers dan regels, de wil van God die de regels heeft bedacht en zijn verlangen. Het gaat niet om perfect uitvoeren van regels, maar of je leeft naar Gods bedoeling met die regels. Gods wil op aarde doen zoals in hemel al geschiedt, gaat soms tegen eerdere regels in…

Het gebeurde ook op een andere sabbat dat Hij in de synagoge kwam en onderwijs gaf. En er was daar iemand van wie de rechterhand verschrompeld was. De schriftgeleerden en de Farizeeën letten scherp op Hem of Hij op de sabbat genezen zou, om iets te kunnen vinden om Hem te beschuldigen.  Maar Hij kende hun overwegingen en zei tegen de man met de verschrompelde hand: Sta op en ga in het midden staan; en hij stond op en ging daar staan. Jezus nu zei tegen hen: Ik vraag u: wat is geoorloofd op de sabbat: goed te doen of kwaad te doen, een mens te behouden of om te laten komen? En nadat Hij hen allen rondom aangekeken had, zei Hij tegen de man: Steek uw hand uit. Hij deed dat en zijn hand werd hersteld, gezond als de andere. Zij waren vol woede en spraken er met elkaar over wat zij met Jezus zouden doen. (Lukas 6:6-11)

 Doe je op sabbat, Gods dag, kwaad of goed?

Jezus doet helemaal niets wat verboden was volgens de Schriftgeleerden en Farizeeën. Los daarvan doet Jezus helemaal niets, hij zegt alleen: steek je hand uit. Maar waarom letten ze dan scherp op Jezus? Waarom willen ze Jezus beschuldigen? Uit de verhalen weten we dat Jezus hun gedachten kan lezen: Hij kende hun overwegingen. En Jezus speelt een spel met ze : jullie willen weten of ik zal genezen? Moet je goed of kwaad doen? Kwaad? Nee natuurlijk niet: goed! Hij geneest, maar door alleen iets te zeggen, dat is toch geen werk? Ze zijn woedend!!! Waarom? Omdat Jezus nog iets heel subtiel duidelijk maakt. Natuurlijk, het was niet levensbedreigend, Jezus had het ook een dag later kunnen doen. Waarom dan op sabbat? Zij zijn aan het werk, verzamelen bewijsmateriaal tegen Jezus voor een proces om Hem te doden. Dan vraagt Jezus: leven redden of leven vernietigen? Je mag nooit iemand kwaad doen, doden, dus ook niet op sabbat. Waarom zijn jullie dan op sabbat aan het werk om het proces tegen mij voor te bereiden? Is dat geoorloofd: op sabbat iemands dood voor te bereiden? Ze zwijgen… Jezus laat zien dat er alternatief is voor op sabbat kwaad te doen, het werken aan het doden van levende. Misschien niet noodzakelijk, maar wel goed doen : werken aan het toekomstige leven van iemand. Als Farizeeën volharden in het bewust kwaad doen, dan blijft Jezus verder gaan met bewust goed doen. Jezus schaft niet de sabbat af, verklaart niet het genezen op sabbat tot normaal, de Wet wordt niet verandert. Maar mag Jezus leven brengen of moet Hij sterven? Doe je op sabbat kwaad of goed? Is jouw handelen positief of negatief van invloed op iemand anders leven of van jezelf?

En Hij gaf onderwijs op de sabbat in één van de synagogen. En zie, er was een vrouw die achttien jaar lang een geest had die haar ziek maakte en zij was kromgebogen en kon zich in het geheel niet oprichten. En toen Jezus haar zag, riep Hij haar bij Zich en zei tegen haar: Vrouw, u bent verlost van uw ziekte. En Hij legde de handen op haar en zij werd onmiddellijk weer opgericht en verheerlijkte God. En het hoofd van de synagoge, die verontwaardigd was dat Jezus op de sabbat genas, antwoordde en zei tegen de menigte: Er zijn zes dagen waarop men moet werken. Kom dan daarop en laat u genezen, maar niet op de dag van de sabbat. De Heere dan antwoordde hem en zei: Huichelaar, maakt niet ieder van u op de sabbat zijn os of ezel van de voederbak los en leidt hem weg om hem te laten drinken? En moest dan deze vrouw, die een dochter van Abraham is en die de satan, zie, nu achttien jaar gebonden had, niet losgemaakt worden van deze band op de dag van de sabbat? En toen Hij dit zei, stonden al Zijn tegenstanders beschaamd en de hele menigte was blij om alle heerlijke dingen die door Hem gebeurden. (Lukas 13:10-17)

God verheerlijken als basis voor Gods wil doen

Jezus doet goed : de vrouw verheerlijkt God. Daar kunnen mensen zich blijkbaar aan ergeren. Dan zie je in Jezus niet de zoon van God. Jezus reageert fel: Huichelaars! Als je wel je os of ezel los maakt op de sabbat om te laten drinken…, ja maar dat mocht. Op sabbat mochten dieren volgens 10 geboden ook rusten. Jezus is zo creatief: deze vrouw is vandaag ook losgemaakt. Nu kan ze ook de sabbatsvreugde vieren. Omdat Jezus Eigenaar is van deze vrouw als Koning van Israël, mag Hij dat net als de eigenaar van os of ezel dat mag. Je eert God niet door op te komen voor sabbatsrust als je tegelijk de Eigenaar van Israël niet eert. De omstanders schamen zich, dat ze geen oog hadden voor deze vrouw maar alleen maar aan regeltjes dachten

Het gaat dus niet om wat wel/niet mag, maar wie is Jezus voor je? Veel kerkmensen vinden regeltjes fijn, omdat ze ten diepste bang zijn om fouten te maken. Als je nu maar de regeltjes houdt, dan zal God wel tevreden zijn. Dan schuil je achter de regeltjes, heb je een saai leven en is iedereen fout die de regeltjes niet houdt. Jezus wil dat je Hem leert kennen, bij Hem wilt horen, Hem wilt gaan dienen, bereid bent om fouten te maken. Paulus zegt niet: volg regeltjes! Maar : Alle dingen zijn mij geoorloofd, maar niet alle dingen zijn nuttig. Alle dingen zijn mij geoorloofd, maar niet alle dingen bouwen op. Geen regeltjes volgen, maar Jezus volgen. Je hart laten spreken waarin God met zijn Geest wil wonen en werken. Wat is het ideale kind? De regels van je ouders opvolgen zonder liefde of vanuit liefde soms regeltjes overtreden? Ik ben hun papa, ze houden van mij. Als ik werk is de deur dicht, maar prachtig als ze even komen kijken. Dus eerst Jezus volgen en daarna ga je pas begrijpen wat je met zijn regels moet doen.

En het gebeurde, toen Hij in het huis van een van de leiders van de Farizeeën gekomen was op een sabbat om brood te eten, dat zij scherp op Hem letten. En zie, voor Hem stond iemand die leed aan waterzucht. En Jezus antwoordde en zei tegen de wetgeleerden en Farizeeën: Is het geoorloofd op de sabbat gezond te maken? Maar zij zwegen. En Hij greep hem vast, genas hem en liet hem gaan. En Hij zei, terwijl Hij Zich tot hen richtte: Wie van u zal, wanneer zijn ezel of os in een put valt, deze er niet meteen uittrekken op de dag van de sabbat? En zij konden Hem daarop geen antwoord geven. (Lukas 14:1-6)

Gods wil doen is niet zakelijk maar relationeel.

Weer letten ze scherp op Jezus. Weer vraagt Jezus: is het geoorloofd? Weer zwijgen ze. Weer gebruikt Jezus een voorbeeld om duidelijk te maken dat Hij Eigenaar is van iedereen en dat Hij daarom niet werkt, dat het niet iets zakelijks is, maar als een vader voor zijn kind zorgt, dat het om een relatie gaat.

Telkens gaat het om wie Jezus is. Jezus gaat niet welles/nietes spelen, maar daagt uit: wie denk je dat ik ben? Niet een rondreizend arts, maar Eigenaar van jullie allemaal. Niet iemand die werkt, maar iemand die dient, liefheeft, zorgt, uiteindelijk zijn leven geeft. Jezus laat je anders kijken naar de omgang met regels. Het gaat niet om de regels zelf, maar om het doel ermee, het verlangen erachter.

Jezus had geen opleiding gehad, hoorde niet bij een groep, was geen priester ofzo. En dan gaat zo iemand dingen goedpraten die normaal gesproken onwenselijk waren?! Geeft toestemming voor dingen die tegen de regels van God ingaan?! Wie denkt Hij wel dat Hij is?! Dan zegt Jezus: kijk maar eens goed: wie ben ik? Dat is veel belangrijker dan het antwoord of iets wel of niet mag. Dat is minder makkelijk, moet je zelf gaan nadenken i.p.v. blindelings de groep volgen. Moet je nadenken over wat je zelf wil, wat je gedrag op langere termijn als effect heeft: goed of fout?

Voordat we gaan zingen en verder gaan met concrete invulling van de zondag: Wie is Jezus voor jou? Geloof je dat het Gods zoon is? Geloof je dat Hij je gelukkig wil maken met zijn cadeau? Wil je dan ook doen wat Hij denkt dat goed voor je is?! Juist ook op zondag!

Preek 2 – Wij en de zondag

‘Onze’ rustdag is Gods cadeau, met gebruiksaanwijzing : rusten, genieten, ontspannen, niet zwoegen.

Probeer het als een cadeau van God te blijven zien. Het is niet jouw dag, maar Gods dag, zoals heel je leven van God is… Zonder God had je überhaupt geen vrije zondag : luister dan ook: ontspan. Geen huiswerk, geen werkmail, niets moet! Maak van jouw zondag een dag met God. Doe er alles aan om God te ontmoeten… Je hebt er de hele dag de tijd voor. God wil dat het cadeau van de zondag maximaal wordt genoten. Geeft daarvoor gebruiksaanwijzing: om van leven en zondag te genieten zoals Hij het wil als Gever/Bedenker.

Gods wil doen, goed doen, God verheerlijken

Gods wil doen, goed doen, is belangrijker dan perfect leven volgens de regels. Zondag is dus volop feest, positief/ontspannen/enthousiast, niet saai/krampachtig/bang houden van geboden. Hopelijk helpt de kerk(dienst) bij het verstaan van je roeping. Focussen op Gods plan. God rust niet tot alles weer goed zal zijn, dat hoor je alleen in kerk. Het scherpt je focus voor rest van week, invulling van je verdere leven : God helpen om rust in zijn schepping terug te brengen. Hoe meer je naar de kerk gaat, bidt, zingt, hoe beter je Gods wil kan doen, soms tegen eerdere regels in. Naastenliefde, helpen in noodgevallen, in oorlog, tegen regels in de overheid ongehoorzaam… Denk niet te snel dat je het wel zonder kerk/geloof wel redt, ze geven je tips en trucs. Leer Jezus kennen, voordat je na gaat denken over hoe je moet leven. Eerst relatie, daarna structuur. Je hoeft het niet alleen te doen, God wil met zijn goede Geest in je hart, je leven werken.

Word zelf, maak anderen, geen slaaf

Vraag je bij alles af: zijn de gevolgen van wat ik nu doe positief of negatief voor mezelf/mensen om me heen? Winkelopenstelling/online shoppen/maandagochtend in winkel : moeten anderen voor jou slaven? Doe geen werk dat de andere dagen vult, laat de zondag anders zijn dan anders. Je moet uit je doen raken, je blik laten verruimen. Gun dat anderen ook. Geniet van die vrije tijd en wees er zuinig op : laat niet gebeuren dat vrije tijd je moe maakt. Wees radicaal om je gezin, je rust, je omgang met God te beschermen: geen feestjes. Rest van de week gaat over de macht van de werkelijkheid, de zondag gaat over Gods macht over de werkelijkheid. Probeer het eens zonder FB, mail, internet, mobiel : geniet van mensen om je heen. Het gaat niet goed als zondag, cadeau van God, geen feestdag is. Kinderen maandag moeier dan zaterdag… Maak je niet druk om wat anderen doen of denken over jouw zondagsinvulling, dat is iets tussen God en jou. Anderen mogen volgens Jezus niet eens over jou oordelen, net zo goed jij niet over anderen.

Maak de zondag weer speciaal, heilig die, als rust- en feestdag.

Doe er als (groot)ouders alles aan om te laten zien wat het mooie van zondag is : feest! Mooiste dag van week. Dat het cadeau van God uniek is en anderen jaloers moet maken.

Als je een dag later iets belangrijks hebt, waar je heel erg naar uit kijkt: bruiloft of thuiskomst vriend. Dan ga je niet laat naar bed, wil je niet met kater opstaan, niet ongeïnteresseerd zijn: alles draait om de feestvreugde. Nergens in Bijbel staat: voor 0.00u in bed moet liggen, nergens staat: om 9.30u in kerk zitten, of twee keer. Nergens staat: zondag niet naar zwembad, niet winkelen. Maar als we de zondag als christenen als vrije dag willen houden, moeten we wel laten zien dat we die dag nodig hebben om tot rust te komen, feest van vrijheid vieren. God de Gever van al het leven, te eren en beter te leren kennen. Maak anderen jaloers : gister hoefde ik helemaal niets, geen huiswerk, niet weg, gewoon relax. En oh ja, ik heb ook gelezen hoe je nog gelukkiger kunt worden, gesproken met bedenker van het leven en in kerk gevierd dat we zondag als cadeau van God hebben gekregen.

Na een drukke week kan je op zondag inhalen wat je afgelopen week vergeten bent aan bidden, Bijbellezen en nadenken. Gods cadeau om uit te rusten, te feesten, te genieten, kan niet zonder uitleg. Geen lijstjes met wat wel/niet mag, wel Gods gebruiksaanwijzing bij zijn cadeau om maximaal te genieten. Wel huiswerk om over na te denken, met elkaar over te praten, samen mee aan de slag te gaan. Hoe leer je Hem telkens beter kennen? Waar eer je God het meeste mee? Hoe wordt Gods ideaal van de zondag, zijn cadeau, nog meer werkelijkheid in jouw leven, ook op zondag? Aan God zal het niet liggen, Hij heeft ons in de vrijheid gezet en ons heil, geluk, gerealiseerd. Open jij je handen voor Gods cadeau? Ga je mee in zijn plan met zijn cadeau?! Opdat Gods wil geschiede op aarde zoals nu al in hemel…we steeds meer gaan proeven van de eeuwige sabbatsvreugde, steeds meer verlangen naar de nieuwe schepping zonder stress, feest bij Koning van de tijd.

De vraag is : wat doe jij ermee met deze preek?

 

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11

Richting de gemeenteraadsverkiezingen is er veel te doen over het wel of niet openen van winkels op zondag. Als christenen hebben we een God die in de Bijbel iets zegt over de sabbat. Maar heeft dat ook  betekenis voor onze zondag? En Jezus deed ook van alles en nog wat op de sabbat. Waar de dominees van toen trouwens helemaal niet blij mee waren… Moeten de dominees van nu dan maar hun mond houden over de invulling van de zondag?

Zondagavond gaan we in de Bijbel lezen. Over Gods doel met de sabbat, zijn verlangen dat achter het cadeau van een rust- en feestdag zit. Wat staat er in de gebruiksaanwijzing bij dit cadeau? En wat kunnen we van Jezus leren over wat wel of niet kan en mag op de zondag? Hoe kan onze zondag weer de dag worden zoals God ooit bedoeld heeft toen Hij die aan ons mensen gaf bij de schepping?!

Voor iedereen die niet bang is voor wat uitdaging en prikkeling, weet je welkom. Want Gods Woord en Jezus’ woorden kunnen best wel eens voor wrijving zorgen, een confronterende spiegel zijn… Weet jij bijvoorbeeld zeker dat jij geen slaaf bent of anderen tot slaaf maakt? Wat kan en wil jij leren van het voormalige slavenvolk Israël en van hun God die hen bevrijdde van de slavernij? Wat betekent het voor ons dat ze een vrije dag cadeau kregen om te rusten en hun vrijheid te vieren?! Ennuh…gaan we met de tijd mee of gaan we met God mee als we naar het stemhokje lopen?

Welkom in de avonddienst die om 19.00u begint met als thema “Jezus en de sabbat en wij en de zondag”

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 
 
contactgegevens:
Rijssenseweg 11