Op Oudejaarsavond lezen we verder in het eerste hoofdstuk van het Johannesevangelie. Los van het feit dat het goed is om het oude jaar samen als huisgezin met God te eindigen, is het ook fijn om samen verder te lezen in dit geweldige Bijbelboek.

Op Oudejaarsavond staan we vooral stil bij het feit dat Christus onder ons heeft gewoond, ‘getabernakeld’, zijn tent naast onze levenshuizen heeft neergezet. Dat we daarmee Gods heerlijkheid zien, vol van genade en waarheid. Was het jaar 2017 voor ons een jaar van genade en waarheid, hebben we genade op genade ontvangen? Durf jij het aan om je eigen huis te verlaten en te naderen tot God? Welkom in de kerk om 17.00u!

Aan deze dienst verleent het mannenkoor zijn medewerking.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

De afgelopen weken van Advent was een periode van verwachting, van uitzien, maar ook van inkeer, zelfreflectie en bekering. We lazen het Bijbelboek Jona, over de profeet Jona die naar Nineve moet, maar God ongehoorzaam is… En als Jona dan gaat, dan blijkt hij maar weinig van Gods liefde en genade voor iedereen te willen begrijpen. Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft”, dat gaat er bij Jona niet in… Dominee Jona is één van de voorbeelden van ongehoorzaamheid van Israel, Gods mensen, richting God. Waar wij stoppen met onze liefde, daar stopt Gods liefde niet…God gaat door, laat nooit los. Gods mooie plan met de mensheid, met Israel, werd keer op keer vernietigd, Zijn droom werd een nachtmerrie. Waar God droomde dat de profeten, het volk Israel, partner zou zijn, anderen jaloers zouden maken, maar ze zijn ongehoorzaam. En als Gods liefde dan concreet wordt in Nineve, deze slechte mensen een betere toekomst krijgen, dan wil Gods profeet Jona daar niet in meegaan, wordt hij boos… God raakt zwaar teleurgesteld! Het is bizar : Gods trouw ondanks menselijke ontrouw, Gods liefde ondanks menselijke haat, Gods licht in onze duisternis. God gelooft in ons, nu wij nog in Hem. Want Jona toen, deed het ogenschijnlijk helemaal niet zo slecht, hij leek best op ons… Wij hebben meer gemeenschappelijk met Jona en Nineve dan we denken of willen, er is nog weinig veranderd… Halfhartig, onverschillig, ze noemden goede kwaad en kwade goed, in je comfortzone blijven, niet naar Nineve willen. Soms zeggen beelden meer dan woorden :
Er is niets nieuws onder zon, het kwaad uit Nineve stijgt tegelijk op tot God met het kwaad uit onze samenleving, wij die ook massaal deze hoogzwangere vrouw uren zouden negeren, niemand doet iets. Het filmpje trof me. Een hoogzwangere vrouw met kind van 3 die al vanaf 6.00u tot 14.00u daar zit. Niemand die iets doet, iedereen loopt door… hoogzwangere vrouw met kind van 3 wordt 8u genegeerd… Dan wordt er een filmset van gemaakt, velen blijven staan, kijken, filmen. Als dan ‘actie’ wordt geroepen, komt niemand in actie. In de spotlights, maar niemand zoekt haar op… Als het erop aan komt, laten we de medemens, schepsel en kind van God, zo hard vallen… Zijn we schijnheilig : we bidden wel ‘uw wil geschiedde op aarde zoals in de hemel’, maar ondertussen… Of we nu wel of niet ons best doen, we krijgen die hemel op aarde maar niet voor elkaar, terwijl de hel overal los kan breken, in het groot en klein. Maar God laat niet los! Hij deed het niet, keerde Nineve niet om… Meer nog : God komt in actie, het is Kerst geworden, Hij deed het wel, zond zijn Zoon…licht van wereld. Dit licht schijnt in onze duisternis en de duisternis heeft licht niet in haar macht gekregen, niet kunnen overwinnen…

We lezen Johannes 1:1-18

Heeft u wel eens in de spotlights gestaan? Of een toneelstukje opgevoerd, meegedaan in een dramastuk of musical?

1In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God.2Het was in het begin bij God. 3Alles is erdoor ontstaan en zonder dit is niets ontstaan van wat bestaat. 4In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen. 14En het woord is mens geworden en heeft onder ons, bij ons gewoond…

Het woord, het gesproken woord, een hoorbare stem is zichtbaar, tastbaar, vlees en bloed geworden. Zoals woorden, dode letters, tot leven kunnen komen. Zoals je een toneelstuk ademloos kunt lezen, maar pas echt tot leven komt als het wordt gespeeld. Het is nog indrukwekkender als je onderdeel bent van een levendig toneelstuk, je er midden in zit. Ik heb weinig verstand van drama en theater, maar bij goed drama/toneel/theater staat er iets op het spel. Dan herken je jezelf in het spel, gaat het om jouw zaak, staat jouw eigen leven op het spel.

De Bijbel leest ook als een groot en groots dramastuk. Bij het drama van de openbaring van God passen eigenlijk geen  toeschouwers. Bij het lezen van de Bijbel ontdek je steeds opnieuw dat jezelf op het podium staat. Logisch, als God de schepper, de schrijver en regisseur van het stuk is. God die de ruimte schept waarbinnen het stuk kan spelen. Daar doen de eerste woorden van Johannes-evangelie ook aan denken. Herinneren ons aan de eerste woorden van de Bijbel, Genesis 1:

In het begin schiep God de hemel en de aarde. De aarde nu was woest en leeg, en duisternis lag over de watervloed; en de Geest van God zweefde boven het water. En God zei: Laat er licht zijn! En er was licht. En God zag het licht dat het goed was; en God maakte scheiding tussen het licht en de duisternis. En God noemde het licht dag en de duisternis noemde Hij nacht. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de eerste dag.

Daarmee is deel 1 van het drama begonnen, met licht en daarna ontstaan van leven. De mens geschapen naar Gods beeld. Dit eerste deel wordt in mythische taal beschreven met spelers als Adam en Eva, waarna ook de volkeren in zicht komen. Het geeft ook de omvang van de toneelvloer aan. Het is een brede vloer, hemel en aarde, waarop mensheid zich bevindt. God is er wel op betrokken maar op afstand. Het blijft onduidelijk waar het naartoe gaat. Al snel staat hele toneelvloer onder water, overstroomd door de zondvloed. Als de vloer boven water komt volgt er een absurd en ook mislukt project van torenbouw van Babel, dat mensheid in verwarring en verstrooiing achterlaat : chaos, terug naar af…

Deel 2 speelt zich af op een kleiner toneel : Abraham, Izak, Jakob, Jozef,… Het is een intensief en heftig stuk, God is er dramatischer dan in het eerste deel. Grote figuren uit Israel vestigen de aandacht op zich: aartsvaders, koningen, priesters, richters. Mensen van vlees en bloed, met hun hoogte- en dieptepunten. Maar ook zien we profeten, in de Adventtijd lazen we over profeet Jona, andere profeten. De worsteling van een profeet met zijn God en de worsteling van God met zijn profeet. Een haat-liefdeverhouding, tussen God en mens, God en zijn volk. Het lijkt wel of ze alleen maar ongelukkig van elkaar kunnen worden en op elkaar stukbreken. Het volk Israel valt uit elkaar, raakt verstrooit in ballingschap… Het is uiteindelijk de voortzetting van de eeuwenlange crisis met andere ingrediënten…Alles roept en schreeuwt om deel 3…

Deel 3 bevat het beslissende spel. In naam van God van Israel van deel 2 en met oog op volkeren van deel 1 gebeurt wat maar één keer kan gebeuren : het Woord is vlees, mens geworden. Niet een mens naar Gods beeld, maar God zelf wordt mens. God neemt de gestalte aan van de mens, wordt vlees en bloed, God komt in de aardse werkelijkheid zoals deze is en is geworden of verworden. Dit is revolutionair, nergens mee te vergelijken. De regisseur is nauwelijks meer van de hoofdspeler op het toneel te onderscheiden. Dit blijft het meeste verwonderlijke en spannende moment van het hele stuk. Volgens velen kan het ook niet : God die mens wordt? Volgens anderen is het niet nodig en niet wenselijk : Ik kan het prima zonder God. Waar het licht, de spotlight, eerst van hele hemel en aarde al verkleinde naar Israel valt het nu op nog kleiner deel van toneelvloer: Bethlehem. Verder lezend de komende maanden wordt het nog meer gefocust, uiteindelijk op het kruis op Golgotha en het lege graf op Paasmorgen.

Voor nu blijven we even stilstaan bij begin deel 3 : het Woord is mens geworden. Het is niet te bevatten. Het Woord dat er altijd al was, het Woord was bij God, het was God zelf. Alles is er door ontstaan en zonder dit is niets ontstaan. In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen, en wat voor licht… Het licht zoekt in de duisternis, zoekt ons op.  Zoals een schijnwerper kan zoeken naar drenkeling, verdwaald kind, vermist persoon. Geweldig! Aan alle duisternis, reddeloosheid, verlorenheid, onzekerheid is einde gekomen. Want de duisternis heeft het licht niet in haar macht gekregen, heeft het niet kunnen grijpen. Voor de eerste keer kon de duisternis het licht niet overwinnen. Dat komt, dat vertelt Johannes ons, dit is het ware licht, dat ieder mens verlicht. Niet een enkeling, niet bevoorrechte mensen, niet…  Iedereen, wie je ook bent, wat je ook gedaan hebt. Maar waar duisternis het licht voor de mensen niet kon uitschakelen, daar gebeurt iets dramatisch: de mensen zelf kennen, herkennen, het licht niet. Hij kwam naar wat van hem was, maar wie van hem waren, hebben hem niet ontvangen… De schrijver van het toneelstuk wordt genegeerd, de regisseur weggestuurd, de eigenaar van het theater, komt er niet in…

Ik zou de stekker eruit trekken, lichten uit, deur dicht en op slot. Alles in duisternis achterlaten. Heb je de perfecte wereld geschapen waar de mensen een puinhoop van hebben gemaakt. Bloed, zweet en tranen, heb je zelfs je eigen Zoon er voor over en dan bedanken ze voor de eer en genade. Ik zou, als ik God was, er klaar mee zijn : Stelletje ondankbare, arrogante, … Goddank ben ik God niet. Want de stekker wordt er niet uitgetrokken : God doet het niet. Meer nog : het drama gaat verder, God steekt er nieuwe energie in. Wie hem wel ontvingen en in zijn naam geloven, heeft hij het voorrecht gegeven om kinderen van God te worden. God zegt: wil jij met Mij? God nodigt u, jou, mij uit om met Hem mee te spelen. Het Licht zoekt ons als toeschouwers op en nodigt ons uit.

Dan staan we ineens zelf op het toneel. Andere spelers zijn even weg. Gaan we spelen of lopen we weg? Grijpen we deze kans of vluchten we duisternis is, weg van het licht? Het is een vrije keuze, we worden niet gedwongen, terwijl we hoe dan ook in dit dramastuk van God zitten. Hij heeft ons geschapen met een plan, als onderdeel van het totale dramastuk. We zijn geen marionet, maar ontvangen wel de uitnodiging om de rol die de regisseur voor je heeft gekozen op je te nemen. Daarbij accepteren dat je het leven niet zelf uitvindt, maar de rol op je nemen waarvoor je wordt uitgenodigd. Daarbij gaat het niet om jou alleen, maar om het geheel. Meespelen in het stuk van God haalt het beste in je boven, tilt je boven jezelf uit. De angst dat je aan handen en voeten gebonden bent in een leven met God zit diep. Omdat veel mensen die zich christen noemen krampachtig en wettisch leven. Maar op het toneel zijn weinig regels, gaat het om spontaniteit en passie. De weinige spelregels willen voorkomen dat je buiten spel komt te staan. Als het zwaar valt, weten we dat God zelf onderdeel van het spel is geworden. In Jezus werd God mens, dienaar/slaaf, de rol waar iedereen voor bedankt. Wat doet het met u, jou en mij dat God mens werd, Hij ingreep in toneelstuk dat chaos, hel op aarde, was geworden? Om van het zooitje ongeregeld dat aanrommelt in duisternis, weer iets prachtigs te maken, hemels. Binnenkort start belijdeniscatechisatie, 20 avonden nadenken over thema’s uit dit Bijbelse drama.

God nodigt u, jou en mij uit om mee te spelen in zijn stuk, op zijn toneelvloer, volgens zijn script…

We weten wat de twee reacties zijn: Bedanken of danken. Aannemen of afwijzen. Ontvangen of wegsturen. Kennen of ontkennen. Geloof of ongeloof. Licht of duisternis. Wat is uw, jouw en mijn reactie?

We vieren vandaag niet alleen het wonder van de geboorte van Christus, maar ook het wonder van de geboorte/wording van Gods kinderen. Wie Hem wel ontvingen en in zijn naam geloven, heeft Hij het voorrecht gegeven om kinderen van God te worden. Geloof in Christus, verwonder je, om zo ook zelf nieuw geboren te worden, te leven als kind van God.

De hele kerkdienst, inclusief de liederen gezongen door soliste Annemiek Imhof-Lubbers, is via de website na te beluisteren.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

Aan wie heb jij een hekel, welke (soort) mensen halen het bloed onder jouw nagels vandaan? En is je woede en haat terecht?

Het Bijbelboek Jona is hilarisch en confronterend tegelijk. Profeet Jona, een dominee, dienaar van God, krijgt de opdracht van God om naar de heidenen in Nineve te gaan. Je verwacht dat hij dat gelijk doet, vol verlangen om over Gods liefde te vertellen aan de heidenen. Maar nee, hij vlucht, doet verstoppertje in het ruim, denkt dat hij voor zijn Opdrachtgever kan weglopen. Door deze grote ongehoorzaamheid kan Jona ook niet meer bidden…niet meer : uw wil geschiedde… over de lippen krijgen. Jona was een toegewijd christen, had bewust gekozen voor God en kiest nu bewust tegen God. De storm, het overboord gejonast worden, de zeemannen met hun lofprijzingsdienst aan dek, de eerste heidenen die tot geloof komen. Jona verdrinkt niet, maar wordt opgeslokt door vis, na drie dagen en nachten gaat Jona eindelijk bidden. God wil nog meer heidenen zijn liefde laten zien, dus Jona wordt weer aan land gezet, uitgekotst. Jona, zoals een arend nieuw bevleugeld (Psalm 103), krijgt nog een keer de opdracht om naar Nineve te gaan, nu gaat hij wel. Bizar: na vernietigende preek van Jona, bekeert iedereen in Nineve zich… Ze verlaten hun slechte weg, roepen met kracht tot God, vasten, focussen op God, want misschien krijgt God berouw…En inderdaad : God deed het niet… Na Jona 3 verwacht je Jona die geloofsverdieping geeft aan jonge gelovigen in Nineve. Dat Jona dolblij is over radicale en massale bekering van deze grote zondaars na zijn preek, zorgt voor nazorg. Bidt om hun redding, want Jona wist als geen ander wat het betekende om door God gered te worden… Geen pek en veren, geen galg, maar ereburger Nineve, standbeeld voor held Jona. Op zee maakte Jona het feest niet mee op het schip, nu staat Jona op de eerste rij, loopt vooraan in de polonaise.

We lezen Jona 3 : 10 – Jona 4 : 1-11

Herkenbaar? Dat je echt boos bent op iemand anders, maar is het terecht? Niet dat mensen wel eens een keertje tegenvallen, zoals huis-tuin-keuken-dingetjes. Maar dat ‘dat soort mensen’ altijd fout zijn…hebben het altijd gedaan…die persoon, als je die eens… Dat ene voetbalteam, buitenlanders, moslims, homo’s, kansloze figuren, graaiers, collega’s die naar beneden trappen en naar boven likken,…

1 Dit was volstrekt kwalijk in de ogen van Jona en hij ontstak in woede.
Jona stelt zich aan, hij ergert zich kapot zoals volwassenen dat kunnen, en dat bij iets moois. Nog erger, Jona wordt woedend…op God. Waar God in Jona 1-3 kwaad was over het kwaad van Nineve, neemt Jona nu die kwaadheid van God over als God zijn kwaadheid heeft losgelaten. Als God het niet doet, als God terugkomt op wat Hij gedreigd had Ninevieten aan te doen, genadig is, mercy (niet krijgen, wat je wel verdiend hebt, dood) grace (wel krijgen, wat je niet verdiend hebt, leven) dan wordt Jona kwaad! Woedend op God! Kwaad omdat Nineve zich bekeerd, omdat God het niet doet, ze niet hun verdiende loon geeft maar genade toont… Terecht toch?! Zijn de Ninevieten niet gewoon huichelaars? Het gaat allemaal wel heel makkelijk… Jullie zouden me niet geloven als ik op missie zou gaan en zou mailen dat 120.000 mensen in één keer zich hadden bekeerd, na preek van mij…en wat voor mensen…

2 Hij bad tot de HEER en zei: Och HEER, waren dit mijn woorden niet toen ik nog in mijn eigen land was? Daarom ben ik het voor geweest door naar Tarsis te vluchten! Want ik wist dat U een genadig en barmhartig God bent, geduldig en rijk aan goedertierenheid, Die berouw heeft over het kwaad.
Jona gaat bidden, praten met God, verschilt dat veel van Jona 2 in de vis? Jona die het allemaal weer weet, heb ik het niet gezegd, waren dit mijn woorden niet? ik wist het wel! Jona citeert weer uit de psalmen die hij vroeger heeft geleerd…(Psalm 103) Jona heeft een probleem met God en dat zal God weten ook. Bizar, maar hij praat in elk geval weer met God en is wel heel eerlijk. Praat jij met God als je boos en sacherijnig bent? En dan ook echt eerlijk? Jona heeft een duidelijk beeld van God (genadig, barmhartig), maar kan niets met die God. Jona heeft 2 problemen met God die genadig en liefdevol is.

  • Ninevieten die dood en verderf zaaien, verdienen geen genade, zijn het niet waard.
  • God pleegt verraad, is God van Israel, niet van Nineve, waar maakt God zich druk om?

3 Nu dan, HEER, neem toch mijn leven van mij weg; het is immers voor mij beter te sterven dan te leven.
Doodwens van Jona staat in scherp contrast met Jona 2 : u hebt mij levend uit dood getrokken. Nu : laat mij maar sterven, dood is beter dan leven…

4 Maar de HEER zei: Bent u terecht in woede ontstoken?
God vraagt voor het eerst: Jona is het terecht dat je zo boos bent? Komen we zo nog op terug, op Jona’s doodwens, Jona’s euthanasieverzoek en Gods reactie…

Dan wordt het bizar of hilarisch met huisje, boompje, beestje

5 Toen verliet Jona de stad en ging ergens ten oosten van de stad zitten. Hij maakte daar voor zichzelf een afdak en ging daaronder in de schaduw zitten, tot hij zou zien wat er met de stad gebeurde.
Jona antwoordt God niet, maar loopt weer weg als God tot hem spreekt, zoals volwassenen dat kunnen. Naar oosten van stad, nog verder weg van huis, niet naar huis na geslaagde missie of voor Jona teleurstellende missie. Jona gaat ramptoerist spelen, gaat er eens goed voor zitten om te zien wat God nu gaat doen… Huisje bouwen, eigen huis, plek onder zon, om tijdens ramptoerist uithangen het comfortabel te hebben.

6 En de HEER God beschikte een wonderboom en liet hem boven Jona opschieten, zodat er schaduw zou zijn boven zijn hoofd, om hem te bevrijden van zijn kwelling. Jona was erg blij met de wonderboom.
Na huisje, nu boompje om Jona te bevrijden van zijn kwelling, ergernis te verdrijven. God grijpt in, leert Jona een lesje. Niet door woedend te zijn op dat eigenwijze mannetje Jona, of wat dan ook, maar genadig, barmhartig, geduldig en liefdevol, zoals Jona in vs. 2 had opgesomd. Het leven met God is telkens de uitdaging om mee te gaan in Gods manier van denken, Geest eigen maken. Jona blij naïef, bizar hoe hij reageert op zijn privéboompje van God. Als ondankbaar en verwend mens vergeet hij te danken, vind het allemaal vanzelfsprekend…

7 De volgende dag beschikte God bij het aanbreken van de dageraad een worm, die de wonderboom stak, zodat hij verdorde.
Na huisje, boompje, nu het beestje, die einde maakt aan Jona’s goede humeur.

8 En het gebeurde, toen de zon opging, dat God een verzengende oostenwind beschikte. En de zon stak op het hoofd van Jona, zodat hij geheel uitgeput raakte. Hij verlangde ernaar te sterven en zei toen: Het is voor mij beter te sterven dan te leven.
Tweede doodwens van Jona: liever dood dan leven.
Weer vraagt God of het terecht is.

Daar wil ik iets over zeggen. Ik denk dat meer mensen dat denken dan we van elkaar geloven. Ik weet het zeker, dat sommigen dat soms ook denken, diep vanuit hun hart, juist ook in deze dagen. Misschien raakt het jouw leven nu wel, dat je leven een hel is : liever dood dan zo verder leven…eindelijk rust! Eindelijk al die chaos in je hoofd, de onrust in je leven weg is…dat het stopt, klaar is, er een eind aan komt. Als Jona het tegen God zegt…is het stil. Omdat het schokkend is, dat een mens door geschapen om te leven, dood wil… Nog schokkender als het iemand is die in God gelooft, Jona was profeet, soort van dominee. Net zo schokkend als een toegewijd christen, iemand die in Jezus gelooft, het denkt of zegt… Juist omdat we een levende God hebben die zegt dat Hij jouw leven uit de dood wil optrekken (Jona 2:6). Als je dan toch dood wil, dan moet je wel heel diep zitten… Spannende vraag, hoe gaat God daar mee om? Ik ben zo blij dat er heel veel niet staat. Als God reageert, dan God zegt niet: oh Jona, dat mag je niet denken, dat is heel erg fout. Nooit meer zeggen, nooit meer denken! Nee dat staat er niet! God weet als geen ander dat die gevoelens bestaan. Weet je wat God wel doet? God kijkt verder dan onze gevoelens, neemt Jona’s vraag serieus, vraagt naar de bron van zijn doodwens. God vraagt zonder oordeel of het terecht is…die kwaadheid uit vers 1, die doodswens uit vers 8.

Wat is oorzaak van jouw probleem dat je niet meer wil leven, maar dood wil? Ik vind het troostend, dat jouw schepper geen oordeel uitspreekt. Zoals wij wel vaak doen als mensen het verlangen uitspreken, of in praktijk brengen. Wij oordelen vaak te snel, te ongenadig, kijk daarmee ook uit. Als jij soms wilt sterven, breng je dan deze woorden in herinnering : Ik loof u omdat ik ontzagwekkend wonderlijk gemaakt ben, wonderlijk zijn uw werken, mijn ziel weet dat zeer goed (Psalm 139) God wil samen met jouw kijken naar de oorzaak van je probleem, doodsverlangen, pijn, het niet meer weten hoe het leven verder kan. God is de God van het leven, wil dat jij weet dat jouw leven de moeite waard is. Later wil ik daar meer over zeggen in een preek in 2018. ( Stel dat bovenstaande de behoefte oproept om hier over door te praten, u en jij weten mij hopelijk te vinden! )

 Terug naar Jona, die zit zo vast in zijn eigen patronen.

9 Maar God zei tegen Jona: Bent u terecht in woede ontstoken over die wonderboom? Hij zei: Terecht ben ik in woede ontstoken, tot de dood toe.
Of het terecht is? JA!

Dan volgt Gods les voor Jona …

10 Daarop zei de HEER: Ú ontziet die wonderboom, waarvoor u niet gezwoegd hebt en die u niet hebt laten groeien, die in één nacht ontstond en in één nacht verging.

Jona jij hebt verdriet over een boom die er zomaar was en nu niet meer, maar waar je niets voor hebt gedaan

11 Zou Ík dan die grote stad Ninevé niet ontzien, waarin meer dan honderdtwintigduizend mensen zijn die het verschil tussen hun rechter- en hun linkerhand niet weten, en daarbij veel vee?

Zou ik dan geen verdriet hebben om stad Nineve, die al heel lang bestaat, met 120.000 schepselen, onwetenden die nu mij hebben leren kennen als God van vs.2? Jij wil wel een boom sparen, maar niet die grote stad Nineve met al haar inwoners? Ben je al vergeten dat ik jou genadig was toen je vluchtte, op volle zee, in buik van vis?

Dan volgt Gods les voor ons…

Wie haat jij? Aan wie heb je een hekel? Bij wie zou jij wel willen toekijken hoe die door God gestraft zou worden om het kwaad dat hij/zij gedaan heeft? God is genadig en liefdevol, geduldig : voor de rotzakken van Ninevieten, moordenaar aan kruis, landverraders/tollenaars Levi en Zacheus, bedelaars/zwervers, foute mensen, herders, hoeren, buitenlanders/asielzoekers/gelukzoekers Jakob en zonen : moordenaars, verkrachters, leugenaars… De Bijbel staat vol van mensen aan wie je hekel zou hebben als je ze zou kennen, en terecht… Waar wij de stekker uit trekken, is God trouw, blijft energie in ons steken, laat Hij nooit los… God wil jou en jouw karakter laten veranderen in de tijd die ons nog rest van Jezus’ tweede komst. Alle emoties van Jona zijn onze emoties. Hoe staat het met jouw hart? Jouw liefde en genade voor hen die jij niet lief hebt, niet genadig bent? Gods liefde en genade is voor iedereen, ook voor hen die jij niet aan het Kerstdiner wil…

Het verhaal van Jona heeft een open einde…maakt het verhaal nog sterker… Wat ga jij doen met die mensen aan wie jij hekel hebt, die jij haat? Wat kan jij met God die liefde is, geen lust heeft aan onze dood, niet van jou en niet van die ander? Ik hoop en bid dat je tijdens zingen van volgende Psalm God in je leven toelaat, klaar maakt voor Kerst : Schep in mij, God, een hart dat leeft in ‘t licht, geef mij een vaste geest die diep van binnen u blijft beminnenWaardoor je God ook toelaat in de momenten dat je anderen of je zelf haat, in dat deel van je leven wat nu nog vol haat en pijn is door wat je is aangedaan, jij jezelf of anderen hebt gedaan. Terecht of niet, God wil jou daarvan verlossen. Wil jou een witte Kerst geven…sneeuwwit maken. Zelf kunnen we geen nieuw en rein hart maken, dat moet ons gegeven worden. Zoals wij ook de zon en maan niet kunnen laten opgaan, zo kunnen wij ook niet ons hart reinigen, onszelf niet een vaste geest of sterk vertrouwen geven. Zo krijgen  we van God een vervroegd Kerstcadeau : een rein hart, dat niet onzeker of onverschillig is, maar vol vertrouwen en liefde. Een nieuwe geest, geest van God, als Kerstgeschenk van God zo op de dag voor Kerst. Durf je het zingend te bidden? Ontferm u God, reinig mij, schep in mij hart dat leeft in licht, … (Psalm 51) Waardoor je Gods goedheid kan proeven, de smaak van Kerst te pakken krijgt, die smaakt naar meer. Waardoor Christus geboren kan worden, nieuw leven kan ontstaan in jouw hart en geest…

De hele kerkdienst is via de website na te beluisteren.

 

 

Kinderkerstfeest 2017 wordt er één om niet snel te vergeten!!
Allereerst omdat de kinderen er fantastisch uitzien in hun nieuwe tenues.
De vertelling van het kerstverhaal wordt op unieke wijze uitgebeeld, met buiten een levende kerststal, wat lekkers en chocolademelk.
Hebben we je nieuwsgierig gemaakt?
Kom dan 2e kerstdag om 10.00 uur naar de Gereformeerde Kerk in Enter, Rijssenseweg13.
Breng je ouders, vrienden opa’s en oma’s mee, het beloofd een fijn uurtje te worden.

 Zullen Maria en Jozef dit ook hebben gezongen op Kerstavond? Een hoogzwangere tienermoeder voor wie geen plaats was in de herberg… Waren Maria en Jozef en Jezus op weg naar (t)huis?


O
f zegt dit filmpje ons misschien meer over het Kerstgevoel van Maria, Jozef en Jezus, meer dan we willen? Als je Kerst wilt proeven, dan hoort de wrange en bittere voorgeschiedenis er ook bij.

 En dan de herders. Ze zullen het misschien wel hebben gezongen of geneuried, ‘op hoes an veur Kesmis’, maar op Kerstavond waren de herders gewoon aan het werk… Herders…enig idee hoe de herders in Jezus’ tijd werden gezien? Misschien wel zoals veel mensen naar de Hells Angels kijken… Zoals in deze commercial waar veel mensen bedanken voor de eer om tussen ‘dat soort mensen’ te gaan zitten… Maar als de herders van toen oog in oog staan met hemelse engelen, gaan ze op hoes an veur Kesmis…

Zou jij met de herders meegaan, bij Jezus naar binnengaan als je ze van buiten al zou zien zitten, zou jij er bij willen horen?

 Welkom zondagavond 24 december om 21.30u in Gereformeerde Kerk Enter. Over naar huis gaan en thuis komen. Van Maria, Jozef, de herders…en Jezus… We zullen zien dat naar huis gaan en thuis komen, waar menig kerstliedje over gaat, niets en tegelijk alles te maken heeft met het Kerstevangelie.

Aan deze dienst werken mee Daan ten Hove als organist, Simone ten Brinke en Marleen Smit als solistes en dominee Floris den Oudsten.

We hopen dat u en jij zich welkom en thuis mogen weten in deze dienst.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

Aan wie heb jij een hekel, welke (soort) mensen halen het bloed onder jouw nagels vandaan?

Zondag lezen we Jona 4, over Jona die tot God twee keer zegt : ‘laat mij maar sterven, ik ben liever dood, dan dat ik zo verder moet leven’. Een heel heftig thema zo op de morgen voor Kerstavond, een avond waarop meer mensen dan op een gemiddeld avond zich totaal radeloos voelen. Zondagmorgen staan we er heel kort bij stil, om later in 2018 daar nog eens in een dienst uitgebreider bij stil te staan bij het verlangen om dood te zijn. Voor als het jou betreft : weet je welkom voor een gesprek met dominee Floris den Oudsten. En als je liever iemand anders spreekt, kijk dan eens op https://www.113.nl/ of bel 0900-113.

Verder staan we stil bij Jona’s kwaadheid als God Nineve niet vernietigt, over ramptoerist Jona, over huisje-boompje-beestje, over het open einde van het verhaal en ons leven. 

 Welkom zondagmorgen 24 december om 9.30u in Gereformeerde Kerk Enter om ons voor het laatst voor te bereiden op de geboorte van het Christuskind. Om de smaak van Kerst alvast te pakken te krijgen. Er is kindernevendienst en voor de allerkleinsten is er crèche in Ons Centrum.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

Heb jij wel eens in de spotlights gestaan? Of een toneelstukje opgevoerd, meegedaan in een dramastuk of musical?

 Op Kerstmorgen vieren we het feest van de geboorte van Christus. Maar ook het feest van de geboorte van de kinderen van God… We lezen over het Woord dat vlees/mens geworden is, en onder/bij ons heeft gewoond… We worden meegenomen naar een theater, waar woorden tot leven komen. Waar een licht zoekt in de duisternis en waar wij als toeschouwers door gegrepen, in het licht gezet worden. In de spotlights… Maar we zien ook dat het Woord/Licht niet welkom is. Waar de duisternis het Licht niet kon overwinnen, zijn er de mensen die het Licht niet (h)erkennen. Als ik God was zou ik er de stekker hebben uitgetrokken en alles in duisternis hebben achtergelaten… Benieuwd hoe dit drama afloopt en wat er voor jou op het spel staat?!

We starten met het lezen in het Evangelie van Johannes. Tot en met Pasen zullen we hierin met elkaar lezen.

Van harte welkom op maandagmorgen 25 december om 9.30u in de Gereformeerde Kerk.Om deze Kerstdienst nog feestelijker te maken zal Annemiek Imhof enkele liederen voor ons zingen.
Er is kindernevendienst en voor de allerkleinsten is er crèche in Ons Centrum.

Floris den Oudsten v.d.m.
predikant Gereformeerde Kerk Enter 

Er liggen 300 sleutels klaar voor de Kerstnachtdienst …. Benieuwd naar het hoe en waarom? Kom dan ook zondagavond 24 december 21.30 uur naar de Kerstnachtdienst – Gereformeerde Kerk Enter.